Η φωτογραφία είναι πολύ cool - Με θέα ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα...

Εἰρήνη εἶναι ὅταν...
Εἰρήνη, λοιπόν,
εἶναι ὅ,τι συνέλαβα μὲς ἀπ᾿ τὴν ἔκφραση
καὶ μὲς ἀπ᾿ τὴν κίνηση τῆς ζωῆς. Καὶ Εἰρήνη
εἶναι κάτι βαθύτερο ἀπ᾿ αὐτὸ ποὺ ἐννοοῦμε
ὅταν δὲν γίνεται κάποτε πόλεμος.
Εἰρήνη εἶναι ὅταν τ᾿ ἀνθρώπου ἡ ψυχὴ
γίνεται ἔξω στὸ σύμπαν ἥλιος. Κι ὁ ἥλιος
ψυχὴ μὲς στὸν ἄνθρωπο.
 Νικηφόρος Βρεττάκος
ntina

Αντί-νουάρ

                         
Οι δυο ερευνητές βρέθηκαν μπροστά σε ένα αποτρόπαιο θέαμα· το πτώμα είχε πεθάνει από γεράματα.
    Ο νεκρός –περί ανδρός επρόκειτο– φαινόταν να είναι περίπου 85 ετών. 

Το σώμα του δεν έφερε καμμία αμυχή ή μελανιά, ίχνη πνιγμού ή στραγγαλισμού. Ήταν αρτιμελές. 

Η καρδιά του απλώς είχε σταματήσει.
     Τάχιστα κινητοποιήθηκαν όλες οι μυστικές υπηρεσίες κι όλες οι υπηρεσίες υγείας. Δεν βρέθηκε τίποτε επιλήψιμο. 

Το πτώμα, όμως, ακέραιο, είχε καταλήξει στα εργαστήρια της επιστήμης. Αναζητούνταν συγχρόνως η ταυτότητα του μη-θύματος, κάτι πολύ δύσκολο για όποιον πέθαινε από φυσικά αίτια. 

Φρόντιζε ο ίδιος να τα εξαφανίσει πριν. 

Ωστόσο, τα στοιχεία του ήταν απαραίτητα, προκειμένου να εντοπιστούν οι αθώοι και ενδεχομένως ίχνη άλλου εν ζωή ηλικιωμένου ατόμου.
     Όλες οι αρχές της περιοχής τέθηκαν σε επιφυλακή, αναζητώντας ίχνη ηλικιωμένων. 

Ειδοποιήθηκαν τα υψηλά ιστάμενα κλιμάκια και το ζήτημα έφτασε στο υπουργείο προστασίας του πολίτη.
     Η κυβέρνηση κινητοποιήθηκε, ώστε να μην ληφθεί δημοσιότητα και ξεσπάσει σκάνδαλο, μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση. 

Δεν έπρεπε να γίνει γνωστό ότι κάποιος είχε αφεθεί να γεράσει. 

Ήταν αδιανόητο για την κοινωνία τους να εκτεθεί ένα γέρικο σώμα στη ζωή και να θέσει σε κίνδυνο τη νομοθετημένη επιβολή νεότητας.
     Τα γηρατειά είχαν απαγορευτεί εδώ και έναν αιώνα. Μέχρι σήμερα, πίστευαν ότι τα είχαν εξαλείψει αποτελεσματικά. 

Οι άνθρωποι –δηλαδή οι πολίτες– είχαν δύο επιλογές: να πεθάνουν νέοι ή να υποβληθούν σε υποχρεωτικές επεμβάσεις «ανανέωσης», όπως είχαν καθιερωθεί να λέγονται οι πλαστικές επεμβάσεις, με στόχο να φαίνονται νέοι με κάθε τρόπο οι επιβιώσαντες, ακόμη κι αν στο τέλος παραμορφώνονταν από τις «ανανεώσεις».
     Άλλωστε, μία αντίστοιχη απαγόρευση ίσχυε και για τα βρέφη. 

Πλέον, με το πρόσχημα της κατάλληλης διαπαιδαγώγησης, αλλά και της διευκόλυνσης των γονέων, τα βρέφη, μέχρι την ηλικία των έξι ετών, κρατούνταν σε ειδικά διαμορφωμένα ιδρύματα, όπου ανατρέφονταν και ευθυγραμμίζονταν καταλλήλως, ώστε να γίνουν αποτελεσματικότεροι, παραγωγικότεροι και πιο υπάκουοι πολίτες. 

Σύμφωνα με τους νόμους της ισότητας, οι γυναίκες ήταν έτσι ελεύθερες να ζήσουν τη ζωής τους μετά τη γέννηση, χωρίς να στερούνται την καριέρα τους και τις διασκεδάσεις τους, γαλουχώντας και ταΐζοντας μωρά. 

Επί πλέον, ήταν έτσι σε θέση να αντεπεξέλθουν οικονομικά και να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα χρήματα για τη μελλοντική ανατροφή του παιδιού τους. 

Άλλωστε, κανείς δεν εμπόδιζε τους γονείς να επισκέπτονται τα παιδιά τους στις ώρες επισκεπτηρίου. 

Στην ηλικία των έξι επέστρεφαν πλέον στην οικογένειά τους έτοιμοι πολίτες.
     Στις πρώτες δεκαετίες εφαρμογής του μέτρου, υπήρξαν, όπως αναμενόταν, πολλές αντιδράσεις και εξαρθρώθηκαν πολλές κρυμμένες οικογένειες. 

Ωστόσο, είναι εντυπωσιακό το πόσο εύκολα συνήθισαν οι πολίτες στα νέα μέτρα. Φαίνονταν, μάλιστα, πλέον, τόσο ικανοποιημένοι, ώστε είχαν πάψει να θυμούνται την πρότερη κατάστασή τους. 

Έμοιαζαν όλοι να απολαμβάνουν τα νέα μέτρα. 

Ούτε η μαφία δεν χρησιμοποιούσε πλέον την οικογένεια ως βάση, αφού αυτή είχε εξαλειφθεί. 

Η περίοδος ανασφάλειας για τους κρατούντες φάνταζε παρελθόν, μέχρι τη σημερινή αποτρόπαια ανακάλυψη.
     Η δεύτερη άβολη κατάσταση που είχε προκύψει ήταν ότι ο άνδρας αυτός –όπως όλες οι εξονυχιστικές εξετάσεις έδειχναν– πέθανε από φυσικά αίτια. 

Κανείς δεν πέθαινε από φυσικά αίτια και κανείς πια δεν ήταν σε θέση να εντοπίσει σε κρατικά αρχεία περιστατικό θανάτου από φυσικά αίτια.
     Ο πολίτης είχε πάλι δύο βασικές επιλογές με αρκετά παρακλάδια: να πεθάνει από ασθένειες ή να σκοτωθεί (οι δολοφονίες ήταν ο συνηθέστερος τρόπος, χωρίς να λείπουν τα τροχαία ατυχήματα κι οι αυτοκτονίες).
     Όλα τα παραπάνω επιβλήθηκαν, επειδή έπρεπε να συντηρείται υποχρεωτικά η δράση. Έπρεπε να συντηρείται ο λόγος ύπαρξης της αστυνομίας και του άστεως, να διαφυλάσσεται η υπακοή στο νόμο, όσο παράλογος κι αν γινόταν. 

Το έγκλημα ήταν η μετάγγιση αίματος στο άρρωστο κρατικό σώμα. 

Η ασταμάτητη και αυξανόμενη εξάρτηση από το έγκλημα συντηρούσε το αστυνομικό δαιμόνιο –το σωκρατικό είχε εκλείψει προ πολλού– και τη δράση. 

Έπρεπε πάση θυσία να συντηρείται ο κόσμος του εγκλήματος, άρα κι οι διώκτες του.
     Κι ερχόταν τώρα αυτός ο γέρος να τα καταστρέψει όλα. 

Η νεαρή ερευνήτρια το έβλεπε ως πρόκληση· ο συνάδελφός της, όμως, το έβλεπε ως μπελά που ήρθε και τον βρήκε την ώρα που ετοιμαζόταν να φύγει διακοπές. Όταν έμεινε μόνη με το πτώμα, άρχιζε να το εξετάζει πιο προσεκτικά· έφερε ίχνη χαδιών και αγκαλιάς. 

Έπρεπε να το καταγράψει. 

Αυτό ίσως οδηγούσε στην ανακάλυψη της αθωότητας.
     Τον ξανακοίταξε προσεκτικότερα· ήταν γαλήνιος, σα να χαμογελούσε κιόλας. 

Θα πρέπει να πέθανε στον ύπνο του. 

Τα χέρια του θα πρέπει να είχαν φερθεί με αγάπη και τρυφερότητα. 

Ίσως να αφηγήθηκε παραμύθια κι αρχαίες ιστορίες.
     Μετά από αρκετή έρευνα, εντόπισε ένα χαρτάκι διπλωμένο καλά και ραμμένο κοντά στη μέσα τσέπη, στο σημείο της καρδιάς. 

Το άνοιξε κι άρχισε να διαβάζει:
«Αγαπημένη μου,
     Πριν από χιλιάδες χρόνια δύο αστέρια χόρευαν αγκαλιασμένα στον Γαλαξία. Στροβιλίζονταν στο άπειρο, ώσπου μια μαύρη τρύπα βρέθηκε κοντά τους. 

Ρούφηξε το ένα κι εκσφενδόνισε το άλλο μακριά. 

Τόσο μακριά, που βγήκε απ’ τον Γαλαξία, ταξιδεύοντας μόνο.
     Αυτός ο χωρισμός, που έσκισε την ύπαρξή τους ήταν η αιτία να ταξιδεύει το αστέρι στο κενό. 

Η φύση, μη αγαπώντας το κενό, έφτιαξε από τον πόνο του χωρισμού των αστεριών έναν νέο Γαλαξία. 

Κι αυτός ο νέος Γαλαξίας είναι η πατρίδα μας. 

Γεννήθηκε απ’ τον πόνο και στον πόνο επιστρέφει. 

Αναζητάει να καλύψει τα δικά της κενά.
     Ξέρεις, αγαπημένη μου, τώρα που κατάφερα να γεράσω, όλοι οι νέοι μού φαίνονται ίδιοι. 

Νέος νόμιζα ότι όλοι οι γέροι μοιάζουν. 

Λάθος: οι νέοι μοιάζουν πια τόσο πολύ μεταξύ τους, που δεν μπορείς να τους ξεχωρίσεις.
     Οι γέροι είναι τα σμιλεμένα γλυπτά του χρόνου, το καθένα διαφορετικό, εμπνευσμένο από τις εμπνεύσεις του. 

Κάθε ρυτίδα, κάθε σάρκα που υποχωρεί μια ακόμη πινελιά. 

Το έχεις σκεφτεί; 

Η φύση έδωσε στον άνθρωπο στη γέννηση και στον θάνατό του ρυτίδες. 

Το βλέμμα πίσω απ’ τις ρυτίδες κοιτάζει τον γλύπτη του και τον ευχαριστεί με κατανόηση. 

Ξέρει τα χέρια του γλύπτη καλά και περιμένει το επόμενο βήμα. 

Κι αυτή την τέχνη την πολεμούν να την εξαφανίσουν.
     Αγαπημένη μου, σε περιμένω. 

Το ξέρω πως με περιμένεις κι εσύ, ν’ αναπληρώσουμε το κενό και να φτιάξουμε έναν Γαλαξία. 

Τους τη φέραμε!».
     Δεν είχε ξαναδιαβάσει τίποτε παρόμοιο. 

Το χέρι της έτρεμε. 

Ενστικτωδώς, έκρυψε το χαρτί στη μέσα τσέπη της. 

Δεν θα το έδειχνε σε κανέναν. 

Προς το παρόν, μέχρι να καταλάβει τί της συμβαίνει, χρειαζόταν προσοχή.
     Κλείδωσε κι έφυγε κατευθείαν στο σπίτι της, χωρίς να μιλήσει σε κανέναν. Υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να εξαπλωθεί ο ιός της αθωότητας.
 
Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 200, Ιανουάριος 2020
anarchypress.wordpress.com

Όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο - Ιπποκράτης 460-370 Π.Χ.

dr. Ευαγγέλου Μαριάννα, Bοχημικός   Μsc: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid03wekCGVutr2s3KprsEv9FjiT7psuRkJxUsEo6yqSdcSVfKMQViZByh9sevQdvCcol&id=1615085099
Όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο.
- Ιπποκράτης 460-370 Π.Χ.
Ο Ιπποκράτης το έλεγε αυτό πρίν από περισσότερα από 2.000 χρόνια, αλλά εμείς τώρα μόλις κατανοούμε το πόσο δίκιο είχε.
Και όχι μόνο ο Ιπποκράτης, αλλά και ένα παλιό ρητό αιώνες πιο πρίν τόσο της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής (TCM) αλλά και της Aγιουβερδικής ιατρικής της Ινδίας, έλεγε ότι
Η ρίζα της καλής και της κακής υγείας κατοικεί στο έντερο.
Οι έρευνες κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν αποκαλύψει ότι η υγεία του εντέρου είναι κρίσιμης σημασίας για τη γενική υγεία, και ότι ένα νοσηρό έντερο συμβάλλει σε ένα ευρύ φάσμα ασθενειών όπως ο διαβήτης, 

η παχυσαρκία, 

η ρευματοειδής αρθρίτιδα, 

ο αυτισμός, 

διαταραχή φάσματος, 

η κατάθλιψη και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Στην πραγματικότητα, πολλοί ερευνητές (συμπεριλαμβανομένου 
και εμού) πιστεύουν ότι η υποστήριξη της υγείας του εντέρου και η αποκατάσταση της ακεραιότητας του εντερικού φραγμού θα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους της ιατρικής του 21ου αιώνα.
Αφαιρέστε όλες τις τοξίνες τροφίμων από τη διατροφή σας
Τρώτε άφθονες ίνες.
Δύο ώρες μετά το τελευταίο γεύμα σας καθημερινά, ρίξτε μια κουταλιά της σούπας βιολογικές σταφίδες αναμειγνύεται με μια κουταλιά της σούπας οργανικό σουσάμι. Μασήστε το μίγμα καλά πριν από την κατάποση σε καθημερινή βάση.
Τρώτε τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως κεφίρ, γιαούρτι, λάχανο τουρσί, ώστε να παίρνετε υψηλής ποιότητας, πολλά είδη προβιοτικών.
Λαμβάνετε υψηλής ποιότητας θαλάσσιου φυτοπλαγκτού, χλωρέλα και σπιρουλίνα.
Εξαλείψετε τυχόν εντερικά παθογόνα (όπως παράσιτα) που μπορεί να υπάρχουν
Προσέχουμε πάντα να έχουμε επαρκή Ω3 ΒΑΣΙΚΑ λιπαρά οξέα, ( ονομάζονται βασικά γιατι χωρίς αυτά δεν μπορούμε να ζήσουμε) στην διατροφή μας, γιατί δεν τα παράγει ο οργανισμός μας, αλλά τα παίρνουμε μόνο μεσω της διατροφής μας.
Να πάρετε μέτρα για να διαχειριστείτε το στρές σας.
fytro.wordpress.com

Το βίντεο που πρέπει να βλέπουμε κάθε μέρα

«Η γη είναι πλούσια και μπορεί να θρέψει όλο τον κόσμο.

Η ζωή μπορεί να είναι ελεύθερη και ωραία αλλά χάσαμε το δρόμο…

Σε αυτούς που με ακούνε, λέω:

Μην απελπίζεστε.

Η τωρινή μας δυστυχία δεν είναι παρά το πέρασμα της πλεονεξίας και της σκληρότητας εκείνων που φοβούνται την πρόοδο του ανθρώπου…. 

Και η δύναμη που αφαίρεσαν από το λαό θα επιστρέψει σε αυτόν ξανά… 

Εσείς είστε ο λαός που έχει τη δύναμη,να εφεύρει μηχανές, να εφεύρει την ευτυχία.

Εσείς έχετε τη δύναμη να εμπνεύσετε μια όμορφη κι ελεύθερη ζωή, ώστε να είναι μια υπέροχη περιπέτεια…»

Αποσπάσματα από την ταινία «Ο μεγάλος Δικτάτωρ» του Τσάρλι Τσάπλιν (1889-1977).

Ο Τσάπλιν γεννήθηκε,16 Απριλίου 1889. 

Δείτε ολόκληρο το γνωστό (και συγκλονιστικό) μονόλογο του Τσάπλιν στην ταινία. 

www.imerodromos.gr

Η μάχη των UFO της Νυρεμβέργης το 1561

Ένα πρωινό στις 14 Απριλίου του 1561, την αυγή γύρω στις 4-5πμ, ένα φοβερό περιστατικό εμφανίστηκε κοντά στον Ήλιο, πάνω από την Νυρεμβέργη, το οποίο είδαν πολλοί άνθρωποι.

Αρχικά εμφανίστηκαν στον ήλιο δύο κόκκινα σαν αίμα τόξα, όπως όταν η Σελήνη είναι στο τελευταίο τέταρτο.

Ο ήλιος πάνω και κάτω ήταν σαν αίμα, αλλά μέσα υπήρχε μία "μπάλα" στο

χρώμα του σιδήρου.

Επίσης υπήρχαν και άλλες τριγύρω, άλλες σαν βάση στήλης, άλλες σε κάποιο σχηματισμό όπως ευθείας και τετραγώνου και, κάποιες ξέχωρες, μόνες τους.

Όλες σε ανάλογα χρώματα.

Αυτές οι σφαίρες άρχισαν να "παλεύουν" αναμεταξύ τους. Κάποιες έφευγαν μακριά και άλλες πήγαιναν προς τον ήλιο. Αυτό συνέβαινε για καμιά ώρα.

Μετά το τέλος της μάχης, σα να μην άντεχαν άλλο την κούραση έπεσαν στη γη με ένα τεράστιο καπνό.

Στη συνέχεια εμφανίστηκε ένα τεράστιο μαύρο πολύ χοντρό και μακρύ ακόντιο, η αιχμή του, που "έδειχνε" προς τα δυτικά.

Αυτά συνέβησαν σύμφωνα με τον Hans Glaser, έναν δημοσιογράφο της εποχής, ο οποίος φιλοτέχνησε και την σχετική απεικόνιση. 

documentary THRIVE

το documentary THRIVE ακολουθώντας τη ροή του χρήματος προς τις πηγές του δείχνει την παγκόσμια συσσώρευση εξουσίας σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής μας και προσπαθεί να προσφέρει κάποιες λύσεις, και τολμηρές στρατηγικές για να ανακτήσουμε τη ζωή και το μέλλον μας.

Οι ερευνητές ανακαλύπτουν έναν μέχρι τώρα άγνωστο μηχανισμό που οδηγεί τη γήρανση

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Northwestern ανακάλυψαν έναν άγνωστο μέχρι σήμερα μηχανισμό που οδηγεί στη γήρανση.
Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη για να αναλύσουν δεδομένα από μια μεγάλη ποικιλία ιστών, που συλλέχθηκαν από ανθρώπους, ποντίκια, αρουραίους και killifish. 
Ανακάλυψαν ότι το μήκος των γονιδίων μπορεί να εξηγήσει τις περισσότερες αλλαγές σε μοριακό επίπεδο που συμβαίνουν κατά τη γήρανση.
Όλα τα κύτταρα πρέπει να εξισορροπούν τη δραστηριότητα των μακρών και των κοντών γονιδίων. 
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μακρύτερα γονίδια συνδέονται με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και τα κοντύτερα γονίδια με μικρότερη διάρκεια ζωής.

Η ανισορροπία των γονιδίων προκαλεί γήρανση επειδή τα κύτταρα και οι οργανισμοί εργάζονται για να παραμείνουν σε ισορροπία - αυτό που οι γιατροί ονομάζουν ομοιόσταση Φανταστείτε έναν σερβιτόρο που μεταφέρει έναν μεγάλο δίσκο. 

Αυτός ο δίσκος πρέπει να έχει τα πάντα ισορροπημένα. 

Αν ο δίσκος δεν είναι ισορροπημένος, τότε ο σερβιτόρος πρέπει να καταβάλει επιπλέον προσπάθεια για να καταπολεμήσει την ανισορροπία.

Αν η ισορροπία στη δραστηριότητα των βραχέων και των μακρών γονιδίων μετατοπιστεί σε έναν οργανισμό, συμβαίνει το ίδιο πράγμα. 

Είναι σαν η γήρανση να είναι αυτή η λεπτή ανισορροπία, μακριά από την ισορροπία. 

Οι μικρές αλλαγές στα γονίδια δεν φαίνονται μεγάλη υπόθεση, αλλά αυτές οι λεπτές αλλαγές σε πιέζουν, απαιτώντας περισσότερη προσπάθεια".

Luís A.N. Amaral, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Πανεπιστήμιο Northwestern

     Διαπίστωσαν επίσης ότι τα γονίδια γήρανσης αλλάζουν τη δραστηριότητά τους ανάλογα με το μήκος. 
Πιο συγκεκριμένα, η γήρανση συνοδεύεται από μια μετατόπιση της δραστηριότητας προς τα κοντά γονίδια. 
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η γονιδιακή δραστηριότητα στα κύτταρα να γίνεται ανισόρροπη.
Παραδόξως, το εύρημα αυτό ήταν σχεδόν καθολικό. 
    Οι ερευνητές ανακάλυψαν αυτό το μοτίβο σε διάφορα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, και σε πολλούς ιστούς (αίμα, μυς, οστά και όργανα, όπως ήπαρ, καρδιά, έντερα, εγκέφαλος και πνεύμονες) που αναλύθηκαν στη μελέτη.
Το νέο εύρημα θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην επιβράδυνση του ρυθμού - ή ακόμη και στην αναστροφή - της γήρανσης.
Η μελέτη θα δημοσιευθεί στις 9 Δεκεμβρίου στο περιοδικό Nature Aging.
"Οι αλλαγές στη δραστηριότητα των γονιδίων είναι πολύ, πολύ μικρές και αυτές οι μικρές αλλαγές αφορούν χιλιάδες γονίδια", δήλωσε ο Thomas Stoeger του Northwestern, επικεφαλής της μελέτης. "Διαπιστώσαμε ότι αυτή η αλλαγή ήταν συνεπής σε διαφορετικούς ιστούς και σε διαφορετικά ζώα. 
Τη βρήκαμε σχεδόν παντού. 
 Βρίσκω πολύ κομψό το γεγονός ότι μια ενιαία, σχετικά συνοπτική αρχή φαίνεται να εξηγεί σχεδόν όλες τις αλλαγές στη δραστηριότητα των γονιδίων που συμβαίνουν στα ζώα καθώς γερνούν".
Ο Amaral, ειδικός στα πολύπλοκα συστήματα, του Erastus Otis Haven, καθηγητής Χημικής και Βιολογικής Μηχανικής στη Σχολή Μηχανικών McCormick του Northwestern. 

Ο Stoeger είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο εργαστήριο του Amaral.
Κοιτάζοντας σε όλες τις ηλικίες
Για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διάφορα μεγάλα σύνολα δεδομένων, συμπεριλαμβανομένου του Genotype-Tissue Expression Project, μιας τράπεζας ιστών που χρηματοδοτείται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και αρχειοθετεί δείγματα από ανθρώπινους δότες για ερευνητικούς σκοπούς.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε αρχικά δείγματα ιστών από ποντίκια - ηλικίας 4 μηνών, 9 μηνών, 12 μηνών, 18 μηνών και 24 μηνών. 
Η ομάδα ανέλυσε δείγματα από αρουραίους, ηλικίας 6 μηνών έως 24 μηνών, και από killifish, ηλικίας 5 εβδομάδων έως 39 εβδομάδων.
"Φαίνεται ότι κάτι συμβαίνει ήδη νωρίς στη ζωή, αλλά γίνεται πιο έντονο με την ηλικία", δήλωσε ο Stoeger. "Φαίνεται ότι, σε νεαρή ηλικία, τα κύτταρά μας είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν διαταραχές που θα οδηγούσαν σε ανισορροπία της γονιδιακής δραστηριότητας. Στη συνέχεια, ξαφνικά, τα κύτταρά μας δεν είναι πλέον σε θέση να τις αντιμετωπίσουν".
Μετά την ολοκλήρωση αυτής της έρευνας, οι ερευνητές έστρεψαν την προσοχή τους στους ανθρώπους. 
Εξέτασαν τις αλλαγές στα ανθρώπινα γονίδια από τις ηλικίες 30 έως 49 ετών, 50 έως 69 ετών και στη συνέχεια 70 ετών και άνω. 
Μετρήσιμες αλλαγές στη γονιδιακή δραστηριότητα ανάλογα με το μήκος των γονιδίων είχαν ήδη συμβεί από τη στιγμή που οι άνθρωποι έφτασαν στη μέση ηλικία.
"Το αποτέλεσμα για τους ανθρώπους είναι πολύ ισχυρό, επειδή έχουμε περισσότερα δείγματα για τους ανθρώπους από ό,τι για άλλα ζώα.
Ήταν επίσης ενδιαφέρον επειδή όλα τα ποντίκια που μελετήσαμε είναι γενετικά πανομοιότυπα, έχουν το ίδιο φύλο και μεγάλωσαν στις ίδιες εργαστηριακές συνθήκες, αλλά οι άνθρωποι είναι όλοι διαφορετικοί.
 Όλοι πέθαναν από διαφορετικές αιτίες και σε διαφορετικές ηλικίες. 
Αναλύσαμε δείγματα από άνδρες και γυναίκες ξεχωριστά και βρήκαμε το ίδιο μοτίβο".
Αλλαγές σε επίπεδο συστήματος
Σε όλα τα ζώα, οι ερευνητές παρατήρησαν λεπτές αλλαγές σε χιλιάδες διαφορετικά γονίδια σε όλα τα δείγματα. 
Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι μόνο ένα μικρό υποσύνολο γονιδίων που συμβάλλει στη γήρανση. 
Η γήρανση, αντίθετα, χαρακτηρίζεται από αλλαγές σε επίπεδο συστημάτων.
Η άποψη αυτή διαφέρει από τις επικρατούσες βιολογικές προσεγγίσεις που μελετούν τις επιδράσεις μεμονωμένων γονιδίων. 
Από την έναρξη της σύγχρονης γενετικής στις αρχές του 20ού αιώνα, πολλοί ερευνητές ανέμεναν ότι θα ήταν σε θέση να αποδώσουν πολλά πολύπλοκα βιολογικά φαινόμενα σε μεμονωμένα γονίδια. 
Και ενώ ορισμένες ασθένειες, όπως η αιμορροφιλία, οφείλονται πράγματι σε μεταλλάξεις μεμονωμένων γονιδίων, η στενή προσέγγιση της μελέτης μεμονωμένων γονιδίων δεν έχει ακόμη οδηγήσει σε εξηγήσεις για τις μυριάδες αλλαγές που συμβαίνουν στις νευροεκφυλιστικές ασθένειες και στη γήρανση.
"Επικεντρωνόμαστε κυρίως σε έναν μικρό αριθμό γονιδίων, πιστεύοντας ότι λίγα γονίδια θα εξηγούσαν την ασθένεια.

Έτσι, ίσως δεν είχαμε επικεντρωθεί στο σωστό πράγμα πριν. 

Τώρα που έχουμε αυτή τη νέα κατανόηση, είναι σαν να έχουμε ένα νέο όργανο. Είναι σαν τον Γαλιλαίο με το τηλεσκόπιο, που κοιτάζει το διάστημα. 

Κοιτάζοντας τη γονιδιακή δραστηριότητα μέσα από αυτό το νέο φακό θα μας επιτρέψει να δούμε τα βιολογικά φαινόμενα με διαφορετικό τρόπο".
Μακροχρόνιες γνώσεις
Μετά τη συγκέντρωση των μεγάλων συνόλων δεδομένων, πολλά από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε άλλες μελέτες από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Feinberg του Πανεπιστημίου Northwestern και σε μελέτες εκτός Northwestern, ο Stoeger είχε την ιδέα να εξετάσει τα γονίδια, με βάση το μήκος τους.
Το μήκος ενός γονιδίου βασίζεται στον αριθμό των νουκλεοτιδίων εντός αυτού. 

Κάθε σειρά νουκλεοτιδίων μεταφράζεται σε ένα αμινοξύ, το οποίο στη συνέχεια σχηματίζει μια πρωτεΐνη. 

Ένα πολύ μακρύ γονίδιο, επομένως, παράγει μια μεγάλη πρωτεΐνη. 
Και ένα μικρό γονίδιο παράγει μια μικρή πρωτεΐνη. 
Σύμφωνα με τους ερευνητές ένα κύτταρο πρέπει να έχει έναν ισορροπημένο αριθμό μικρών και μεγάλων πρωτεϊνών για να επιτύχει ομοιόσταση. 
Προβλήματα εμφανίζονται όταν αυτή η ισορροπία βγαίνει από την ισορροπία.
Αν και οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μακρά γονίδια συνδέονται με αυξημένη διάρκεια ζωής, τα κοντά γονίδια παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στο σώμα. 
Για παράδειγμα, τα σύντομα γονίδια καλούνται να βοηθήσουν στην καταπολέμηση παθογόνων μικροοργανισμών.
"Ορισμένα σύντομα γονίδια θα μπορούσαν να έχουν ένα βραχυπρόθεσμο πλεονέκτημα στην επιβίωση εις βάρος της τελικής διάρκειας ζωής", δήλωσε ο Stoeger. 
"Έτσι, έξω από ένα ερευνητικό εργαστήριο, αυτά τα σύντομα γονίδια θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επιβίωση σε δύσκολες συνθήκες σε βάρος της μείωσης της τελικής διάρκειας ζωής του ζώου".
Το εύρημα αυτό μπορεί επίσης να βοηθήσει να εξηγηθεί γιατί οι οργανισμοί χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να θεραπευτούν από ασθένειες καθώς γερνούν. 
Ακόμη και με έναν απλό τραυματισμό όπως ένα κόψιμο από χαρτί, το δέρμα ενός ηλικιωμένου ατόμου χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να ανακάμψει. 
Λόγω της ανισορροπίας, τα κύτταρα έχουν λιγότερα αποθέματα για να αντιμετωπίσουν τον τραυματισμό.
"Αντί να αντιμετωπίζει μόνο το κόψιμο, το σώμα πρέπει να αντιμετωπίσει και αυτή την ανισορροπία δραστηριότητας.
Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί, με την πάροδο του χρόνου με τη γήρανση, δεν αντιμετωπίζουμε τις περιβαλλοντικές προκλήσεις τόσο καλά όσο όταν ήμασταν νεότεροι".
Και επειδή χιλιάδες γονίδια αλλάζουν σε επίπεδο συστήματος, δεν έχει σημασία από πού ξεκινά η ασθένεια. 
"Γνωρίζουμε περιπτώσεις όπου οι λοιμώξεις -- κυρίως οι ιογενείς λοιμώξεις -- οδηγούν σε άλλα προβλήματα αργότερα στη ζωή.
Ορισμένες ιογενείς λοιμώξεις μπορούν να οδηγήσουν σε καρκίνο. 
Η βλάβη απομακρύνεται από τη μολυσμένη περιοχή και επηρεάζει άλλες περιοχές του σώματός μας, το οποίο στη συνέχεια είναι λιγότερο ικανό να καταπολεμήσει τις περιβαλλοντικές προκλήσεις".
Ελπίδα για ιατρικές παρεμβάσεις
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να ανοίξουν νέους δρόμους για την ανάπτυξη θεραπευτικών σκευασμάτων, σχεδιασμένων για την αναστροφή ή την επιβράδυνση της γήρανσης. 
Τα τρέχοντα θεραπευτικά μέσα για την αντιμετώπιση των ασθενειών, υποστηρίζουν οι ερευνητές, στοχεύουν απλώς στα συμπτώματα της γήρανσης και όχι στην ίδια τη γήρανση. 
Οι Amaral και Stoeger το παρομοιάζουν με τη χρήση Tylenol για τη μείωση του πυρετού αντί για τη θεραπεία της ασθένειας που προκάλεσε τον πυρετό.
"Ο πυρετός μπορεί να εμφανιστεί για πολλούς, πολλούς λόγους", δήλωσε ο Amaral.
 "Θα μπορούσε να προκληθεί από μια λοίμωξη, η οποία απαιτεί αντιβιοτικά για να θεραπευτεί, ή να προκληθεί από σκωληκοειδίτιδα, η οποία απαιτεί χειρουργική επέμβαση. 
Εδώ, πρόκειται για το ίδιο πράγμα. 
Το ζήτημα είναι η ανισορροπία της γονιδιακής δραστηριότητας. 
Εάν μπορείτε να βοηθήσετε στη διόρθωση της ανισορροπίας, τότε μπορείτε να αντιμετωπίσετε τις επακόλουθες συνέπειες".
Άλλοι συν-συγγραφείς του Northwestern είναι ο Richard Morimoto, καθηγητής μοριακών βιοεπιστημών στο Weinberg College of Arts and Sciences, 

ο Dr. Alexander Misharin, αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στο Feinberg, και 

ο Dr. G.R. Scott Budinger, καθηγητής Ernest S. Bazley για τις παθήσεις των αεραγωγών στο Feinberg και επικεφαλής της πνευμονικής και εντατικής θεραπείας στο Northwestern Medicine.
Πηγή:Northwestern University
Παραπομπή στο περιοδικό:
Stoeger, T., et al. (2022) Aging is associated with a systemic length-associated transcriptome imbalance. Nature Aging. doi.org/10.1038/s43587-022-00317-6.

https://www.news-medical.net/news/20221209/Researchers-discover-a-previously-unknown-mechanism-that-drives-aging.aspx

Ο Μικρός Πρίγκηπας και η Αλεπού.

Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκηπα, για πολύ ώρα.
-Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με! είπε.
-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο.
Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού.
Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα.
Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους.
Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους.
Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού.
Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι.
Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα.
Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων.
Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…
Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.
-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού.
Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ’ απόγευμα από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω.
Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ’ ανησυχώ.
Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας.
Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…Χρειάζεται κάποια τελετή.
-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού.
Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες.
Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς.
Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού.
Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα.
Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ’ αμπέλι.
Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν σαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.
Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού.
Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:
-Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.
Έπειτα πρόσθεσε.
-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα.
Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο.
Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε.
Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν.
Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου.
Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες.
Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.
-Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα.
Δεν πεθαίνει κανείς για σας.
Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει.
Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα.
Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα.
Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν.
Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δύο τρεις για να γίνουν πεταλούδες).
Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει.
Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
-Αντίο, είπε…
-Αντίο, είπε η αλεπού.
Να το μυστικό μου.
Είναι πολύ απλό:μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά.
Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου…είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.
-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις.
Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει.
Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…
-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου… Ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται…
Antoine de Saint Exupéry
published in 1943

hathiland.blogspot.gr

Βότανα αμέσου δράσεως για τη γαστρεντερίτιδα

Η γαστρεντερίτιδα είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από λοίμωξη του γαστρεντερικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου τόσο του στομάχου όσο και του λεπτού εντέρου και προκαλεί διάρροια,
εμετό,
κοιλιακό άλγος και κράμπες.
Η γαστρεντερίτιδα, παρόλο που δε σχετίζεται με τη γρίπη, είναι επίσης γνωστή και ως γρίπη του στομάχου ή γαστρική γρίπη.
Η πλειονότητα των περιπτώσεων γαστρεντερίτιδας σε παιδιά παγκοσμίως οφείλεται στον, ροταϊό.
Στους ενήλικες, ωστόσο, οι πιο συχνές αιτίες γαστρεντερίτιδας είναι ο νοροϊός και τα καμπυλοβακτήρια.
Λιγότερο συχνά αίτια γαστρεντερίτιδας αποτελούν άλλα βακτήρια, ή οι τοξίνες τους και τα παράσιτα.
Η γαστρεντερίτιδα προκαλεί συνήθως διάρροια σε συνδυασμό με εμετό,
ενώ σε πιο σπάνιες περιπτώσεις εκδηλώνεται μόνο με ένα εκ των δύο συμπτωμάτων.
Επιπλέον μπορεί να προκαλέσει κοιλιακές κράμπες.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 12–72 ώρες μετά την επαφή με το λοιμώδη παράγοντα.
Εάν η γαστρεντερίτιδα οφείλεται σε ιογενή παράγοντα, τότε τα συμπτώματα υποχωρούν συνήθως μέσα σε μία εβδομάδα.
Εάν η γαστρεντερίτιδα οφείλεται σε βακτήριο μπορεί να προκαλέσει οξύ κοιλιακό άλγος και να διαρκέσει αρκετές βδομάδες.
Τα παιδιά που έχουν μολυνθεί από ροταϊό συνήθως αναρρώνουν πλήρως μέσα σε 3-5 ημέρες.
Η μετάδοση γίνεται μέσω της κατανάλωσης ακατάλληλα παρασκευασμένων τροφίμων, μολυσμένων υδάτων ή διά μέσου της άμεσης επαφής με άτομα που νοσούν.
Η κύρια θεραπεία είναι η επαρκής ενυδάτωση και εδώ έρχονται να βοηθήσουν τα βότανα και
ας παρακολουθήσουμε τα αποτελεσματικότερα και αμέσου δράσεως βότανα για την γαστρεντερίτιδα…
Παρακολουθείστε το βίντεό μου και αν σας ενδιαφέρουν και αγαπάτε τα βότανα και τη φύση εγγραφείτε στο κανάλι μου για να εξερευνήσουμε μαζί τον μαγικό αυτό κόσμο!
Το κανάλι μου είναι:https://www.youtube.com/channel/UCQVy7v3Oz2YKcn4_8Z6MYgQ

Κείμενο, επιμέλεια κειμένου, επεξεργασία φωτογραφιών και παραγωγή video : thalia-botanologia.gr

Μαθαίνω - ότι ή ό,τι

Ένα από τα πλέον συνηθισμένα λάθη που διαπράττονται στο γραπτό λόγο, προπάντων από νεόκοπους συντάκτες άρθρων στα κάθε είδους έντυπα και διαδικτυακούς τόπους, είναι η τοποθέτηση τού ότι στη θέση τού ό,τι, η κατά τα φαινόμενα ταύτισή τους.
Το πολλάκις επαναλαμβανόμενο αυτό σφάλμα οφείλεται στο γεγονός ότι οι εν λόγω συντάκτες, καθώς στερούνται ενός υγιούς γλωσσικού αισθητηρίου, αγνοούν παντελώς ή αδυνατούν να συλλάβουν σαφώς τη διάκριση ανάμεσα στον ειδικό σύνδεσμο ότι και την αναφορική αντωνυμία ό,τι.
Το ότι είναι ειδικός σύνδεσμος (οι λοιποί ειδικοί σύνδεσμοι είναι το πως και το που) 

και εισάγει δευτερεύουσες ειδικές προτάσεις, που λειτουργούν ως αντικείμενο 

(σε ρήματα και περιφράσεις με τη σημασία τού λέγω, δηλώνω, νομίζω, πιστεύω, ξέρω, γνωρίζω, μαθαίνω, νιώθω, καταλαβαίνω, ακούω, είμαι σίγουρος κ.λπ.), 

υποκείμενο (σε απρόσωπα ρήματα ή απρόσωπες εκφράσεις που έχουν σημασία παρόμοια με εκείνη των προαναφερθέντων ρημάτων) ή επεξήγηση (σε ουσιαστικά που έχουν σημασία παρόμοια με εκείνη των προαναφερθέντων ρημάτων, καθώς και σε δεικτικές ή αόριστες αντωνυμίες).
Ιδού τα σχετικά παραδείγματα:

• «Πιστεύω ακράδαντα ότι θα ανταποκριθώ σε όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις μου», «Γνωρίζει καλά ότι τα περιθώρια ελιγμών είναι σχεδόν ανύπαρκτα», 
• «Είμαστε σίγουροι ότι είναι αποφασισμένος να δείξει τον καλύτερο εαυτό του», 
• «Λέγεται ότι η κυβέρνηση εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε διάβημα διαμαρτυρίας για τις προκλήσεις της γείτονος», 
• «Θρυλείται ότι αιτία της διένεξης των δύο ανδρών υπήρξε μια γυναίκα», 
• «Είναι εμφανές ότι η ελληνική οικονομία έχει σοβαρότατο πρόβλημα», 
• «Την προηγούμενη εβδομάδα κυκλοφόρησε μια φήμη για την υγεία του, ότι πάσχει από μια σπάνια αρρώστια», 
• «Θα ήθελα να δηλώσω μόνον τούτο, ότι τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος», 
• «Έχω να σου πω κάτι, ότι ανησυχώ για τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων».

Από την άλλη πλευρά, το ό,τι είναι άκλιτη αναφορική αντωνυμία, που σημαίνει οτιδήποτε, αυτό που, όποιο πράγμα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχει και την έννοια τού όποιος ή όσος.
Το ό,τι εισάγει δευτερεύουσες αναφορικές προτάσεις, που είτε αναφέρονται σε κάποιον όρο της κύριας πρότασης είτε αποτελούν οι ίδιες όρο της κύριας πρότασης.
Τα παραδείγματα που ακολουθούν είναι αρκούντως διαφωτιστικά:

• «Είμαι διατεθειμένος να πράξω ό,τι πεις εσύ», 
• «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να ξυπνά ό,τι ώρα θέλει», 
• «Ό,τι κι αν του πεις, αυτός κάνει του κεφαλιού του», 
• «Ό,τι μου ζητά, του το δίνω», 
• «Ό,τι βιβλίο κι αν του δώσεις, θα το διαβάσει», 
• «Ό,τι απορίες έχεις, θα τις εξετάσουμε στη συνέχεια», 
• «Είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε».

Έχοντας καταστήσει πλέον σαφές ότι η αναφορική αντωνυμία ό,τι γράφεται με υποδιαστολή, ενώ ο ειδικός σύνδεσμος ότι χωρίς υποδιαστολή, θα προσθέσουμε απλώς, ολοκληρώνοντας το παρόν άρθρο, ότι η άκλιτη αναφορική αντωνυμία οτιδήποτε (ό,τι + επίθημα -δήποτε) δε χρειάζεται υποδιαστολή, καθώς διακρίνεται ευχερώς από τον ειδικό σύνδεσμο ότι.  in.gr
     Πώς μπορώ εύκολα να καταλάβω αν πρέπει να χρησιμοποιήσω ό,τι ή ότι;
Ένας εύκολος και πρακτικός τρόπος είναι να δοκιμάσετε να αντικαταστήσετε στην πρότασή σας το ότι με το οτιδήποτε. 

Αν στέκει νοηματικά, τότε πρέπει να γράψετε ό,τι. 

Επίσης μπορείτε να δοκιμάσετε το αντίθετο, να το αντικαταστήσετε με το πως. 

Σ' αυτή την περίπτωση, αν στέκει νοηματικά, πρέπει να γράψετε ότι. 

Παραδείγματα: 
Θέλω να σου πω [ό,τι ότι] έχω κουραστεί σ' αυτή τη δουλειά.
[Ό,τι Ότι] και να κάνω, ποτέ του δεν μένει ευχαριστημένος.
Φράσεις που συντάσσονται πάντοτε με ό,τι:

• απ' ό,τι
• ό,τι έγινε έγινε
• ό,τι και να γίνει
• ό,τι καλύτερο
• ό,τι κι αν
• ό,τι κι ό,τι
• ό,τι να 'ναι
• ό,τι πεις
• ό,τι που (ακριβώς τη στιγμή που)
• ό,τι πρέπει
• ό,τι χειρότερο
• σε ό,τι αφορά 

Για το e-didaskalia.blogspot.gr
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Πτυχιούχος Φιλοσοφίας - Παιδαγωγικής - Ψυχολογίας Αθηνών

ntina