Κάθε περίοδος έχει τη δική της οπτική εστίαση!!!
Ralph Gibson και ο σουρεαλισμός που χρησιμοποίησε δεν αφορούσε απλώς τη διαφυγή ή την εξάλειψη της πραγματικότητας, αλλά
χρησίμευε και ως αντανάκλαση της ενδόμυχης ύπαρξής του.
Με άλλα λόγια, σε κάθε ένα από τα αγωνιώδη καρέ του, αποτύπωσε τον ονειρικό κόσμο του ασυνείδητου που ήταν επίσης μια άλλη αντανάκλαση της πραγματικότητας.
Μέσα από τις φωτογραφίες του, αποκάλυψε τη λεπτή ατμόσφαιρα που διαπερνά όλη την καθημερινότητά μας, τις πιο "οικείες" εντυπώσεις μας.
contrast...
minimalism...
Ralph Gibson, ο φωτογράφος που αποθέωσε την φόρμα...
ο φωτογράφος που δεν φοβήθηκε το υψηλό contrast...
σιλουέτες περνούν μπροστά από τα μάτια μας...
σιωπηλές,
δραματικές,
σε χαμηλούς τόνους...
συνθέσεις απόμακρες με ένα δραματικό μινιμαλισμό που κατάφεραν να συγκινήσουν πιο πολύ τους Ευρωπαίους παρά τους Αμερικάνους...
οι φωτογραφίες ενός Αμερικάνου φωτογράφου και ένας ιδιαίτερος προσωπικός τρόπος φωτογράφισης γίνεται η αιτία να εκδοθεί το 1970 το πρώτο του βιβλίο με τίτλο ''subnamulist''...
έτσι καταφέρνει ο άγνωστος φωτογράφος της δεκαετίας του'60 να καταπλήξει τον κόσμο της φωτογραφίας την δεκαετία '70 και όλα αυτά γιατί την δεκαετία του '60 στην Νέα Υόρκη δεν υπήρχε κάποια κυρίαρχη σχολή,
δεν υπήρχε παρελθόν στην τέχνη της φωτογραφίας...
έτσι ευνοήθηκαν φωτογράφοι σαν τον Ralph Gibson που ήθελαν να δημιουργήσουν το δικό τους still, την δική τους ''υπογραφή'',
ευνοήθηκαν φωτογράφοι που δεν ήθελαν να ακολουθήσουν συμβατικά μονοπάτια...
ο Ralph Gibson είναι ο μινιμαλιστής φωτογράφος που υποκλίνεται στο κάδρο κατά την απειροελάχιστη στιγμή της έκθεσης στο φως...
το κάδρο, λέει, μας επιβάλλει την επιλογή, τα ανεπιθύμητα στοιχεία τα πετάμε,
τα αφαιρούμε!!!
έτσι ο ίδιος τι κάνει;
απλά χρησιμοποιεί της σκιές - στα ασπρόμαυρα έργα του με υψηλή αντίθεση, οι σκιές παίζουν συχνά δυναμικό και μάλιστα εστιακό ρόλο - για να εξαφανίσει τα στοιχεία εκείνα που του χαλάνε το κάδρο,
ενώ άλλοι φωτογράφοι αναζητούν,
ψάχνουν την πληροφορία για να την εντάξουν στο κάδρο, ο Gibson την εξαφανίζει!!!
αυτός ψάχνει την φόρμα,
αναζητά το κάδρο...
Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως βοηθός της Dorothea Lange από το 1961 έως το 1962 και συνέχισε να εργάζεται με τον Robert Frank σε δύο ταινίες μεταξύ 1967 και 1968!
Ο Ralph Gibson διατήρησε μια δια βίου γοητεία για τα βιβλία και τη βιβλιοπαραγωγή.
Από την εμφάνιση το 1970 του The Somnambulist, το έργο του ωθείται σταθερά προς την έντυπη σελίδα.
Το 1969 ο Gibson μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου ίδρυσε την Lustrum Press προκειμένου να ασκήσει έλεγχο στην αναπαραγωγή του έργου του.
Η Lustrum Press εξέδωσε επίσης το Tulsa του Larry Clark - 1971
Μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει πάνω από 40 μονογραφίες, με πιο πρόσφατες το State of the Axe/Yale University Press, 2008 και το Nude/Taschen, 2009.
Οι φωτογραφίες του περιλαμβάνονται σε περισσότερες από εκατόν πενήντα συλλογές μουσείων σε όλο τον κόσμο και έχουν εμφανιστεί σε εκατοντάδες εκθέσεις.
contrast...
minimalism...
Ralph Gibson, ο φωτογράφος που αποθέωσε την φόρμα...
ο φωτογράφος που δεν φοβήθηκε το υψηλό contrast...
σιλουέτες περνούν μπροστά από τα μάτια μας...
σιωπηλές,
δραματικές,
σε χαμηλούς τόνους...
συνθέσεις απόμακρες με ένα δραματικό μινιμαλισμό που κατάφεραν να συγκινήσουν πιο πολύ τους Ευρωπαίους παρά τους Αμερικάνους...
οι φωτογραφίες ενός Αμερικάνου φωτογράφου και ένας ιδιαίτερος προσωπικός τρόπος φωτογράφισης γίνεται η αιτία να εκδοθεί το 1970 το πρώτο του βιβλίο με τίτλο ''subnamulist''...
έτσι καταφέρνει ο άγνωστος φωτογράφος της δεκαετίας του'60 να καταπλήξει τον κόσμο της φωτογραφίας την δεκαετία '70 και όλα αυτά γιατί την δεκαετία του '60 στην Νέα Υόρκη δεν υπήρχε κάποια κυρίαρχη σχολή,
δεν υπήρχε παρελθόν στην τέχνη της φωτογραφίας...
έτσι ευνοήθηκαν φωτογράφοι σαν τον Ralph Gibson που ήθελαν να δημιουργήσουν το δικό τους still, την δική τους ''υπογραφή'',
ευνοήθηκαν φωτογράφοι που δεν ήθελαν να ακολουθήσουν συμβατικά μονοπάτια...
ο Ralph Gibson είναι ο μινιμαλιστής φωτογράφος που υποκλίνεται στο κάδρο κατά την απειροελάχιστη στιγμή της έκθεσης στο φως...
το κάδρο, λέει, μας επιβάλλει την επιλογή, τα ανεπιθύμητα στοιχεία τα πετάμε,
τα αφαιρούμε!!!
έτσι ο ίδιος τι κάνει;
απλά χρησιμοποιεί της σκιές - στα ασπρόμαυρα έργα του με υψηλή αντίθεση, οι σκιές παίζουν συχνά δυναμικό και μάλιστα εστιακό ρόλο - για να εξαφανίσει τα στοιχεία εκείνα που του χαλάνε το κάδρο,
ενώ άλλοι φωτογράφοι αναζητούν,
ψάχνουν την πληροφορία για να την εντάξουν στο κάδρο, ο Gibson την εξαφανίζει!!!
αυτός ψάχνει την φόρμα,
αναζητά το κάδρο...
Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως βοηθός της Dorothea Lange από το 1961 έως το 1962 και συνέχισε να εργάζεται με τον Robert Frank σε δύο ταινίες μεταξύ 1967 και 1968!
Ο Ralph Gibson διατήρησε μια δια βίου γοητεία για τα βιβλία και τη βιβλιοπαραγωγή.
Από την εμφάνιση το 1970 του The Somnambulist, το έργο του ωθείται σταθερά προς την έντυπη σελίδα.
Το 1969 ο Gibson μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου ίδρυσε την Lustrum Press προκειμένου να ασκήσει έλεγχο στην αναπαραγωγή του έργου του.
Η Lustrum Press εξέδωσε επίσης το Tulsa του Larry Clark - 1971
Μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει πάνω από 40 μονογραφίες, με πιο πρόσφατες το State of the Axe/Yale University Press, 2008 και το Nude/Taschen, 2009.
Οι φωτογραφίες του περιλαμβάνονται σε περισσότερες από εκατόν πενήντα συλλογές μουσείων σε όλο τον κόσμο και έχουν εμφανιστεί σε εκατοντάδες εκθέσεις.
Συμπεριλαμβανομένου του δικού του ιδιωτικού μουσείου στο Busan της Κορέας, Goeun Museum of Photography.
Έχει εργαστεί αποκλειστικά με τη Leica για σχεδόν 50 χρόνια.
Επίσης ο Ralph Gibson είναι αναγνωρισμένος για τις τολμηρές εικόνες και την τεχνική του δεινότητα.
Ο Gibson χειρίζεται την εστίαση της φωτογραφικής μηχανής για να εστιάσει σε συγκεκριμένες περιοχές των συνθέσεών του, όπως στο Wheat Field, Burgundy/ 1993, όπου το ρηχό βάθος πεδίου, κάτι που οι σημερινοί φωτογράφοι το έχουν εξαντλήσει*, κατευθύνει το βλέμμα του θεατή σε εντυπωσιακά κόκκινα λουλούδια και λεπτούς μίσχους σιταριού στο κοντινό έδαφος...
Έχει εργαστεί αποκλειστικά με τη Leica για σχεδόν 50 χρόνια.
Επίσης ο Ralph Gibson είναι αναγνωρισμένος για τις τολμηρές εικόνες και την τεχνική του δεινότητα.
Ο Gibson χειρίζεται την εστίαση της φωτογραφικής μηχανής για να εστιάσει σε συγκεκριμένες περιοχές των συνθέσεών του, όπως στο Wheat Field, Burgundy/ 1993, όπου το ρηχό βάθος πεδίου, κάτι που οι σημερινοί φωτογράφοι το έχουν εξαντλήσει*, κατευθύνει το βλέμμα του θεατή σε εντυπωσιακά κόκκινα λουλούδια και λεπτούς μίσχους σιταριού στο κοντινό έδαφος...
...τα πολλά λόγια όμως είναι περιττά άς αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες του...
κείμενο και επιμέλεια κειμένου :ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου