Νόαμ Τσόμσκι-Noam Chomsky: «Θα ξεπεράσουμε την κρίση του κορονοϊού, αλλά έχουμε μπροστά μας πιο σοβαρές κρίσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε»

Noam Chomsky

Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο γνωστός 91χρονος Αμερικανός γλωσσολόγος και πολιτικός αναλυτής, μίλησε στον Σρέτσκο Χόρβατ στο DiEM25 TV από την Αριζόνα των ΗΠΑ, όπου βρίσκεται σε αυτό-απομόνωση λόγω της πανδημίας. Ο Τσόμσκι επισήμανε ότι η υγειονομική κρίση του κορονοϊού είναι πολύ σοβαρή και θα έχει σοβαρές επιπτώσεις αλλά θα είναι παροδική, ενώ υπάρχουν δύο πιο σοβαρές υπαρξιακές απειλές που έχει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, ο πυρηνικός πόλεμος και η υπερθέρμανση του πλανήτη. Στην ανάλυσή του επισημαίνει πώς όλες οι απειλές αυτές επιδεινώνονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και μετά το τέλος αυτής της κρίσης η επιλογή θα είναι είτε πιο αυταρχικά, βίαια κράτη είτε ριζική ανασυγκρότηση της κοινωνίας με πιο ανθρώπινες συνθήκες.

Για τον Τσόμσκι είναι σοκαριστικό αυτή την κρίσιμη στιγμή να ηγείται ο Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο χαρακτηρίζει ως κοινωνιοπαθή καραγκιόζη. «Η πανδημία του κορονοϊού είναι αρκετά σοβαρή, αλλά αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι υπάρχουν δύο τεράστιες απειλές που αντιμετωπίζουμε, οι οποίες είναι πολύ χειρότερες από οτιδήποτε έχει συμβεί στην ανθρώπινη ιστορία: Η μία είναι ο αυξανόμενος κίνδυνος ενός πυρηνικού πολέμου και η άλλη είναι φυσικά η αυξανόμενη απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ο κορονοϊός είναι κάτι άσχημο και μπορεί να έχει τρομακτικές συνέπειες, αλλά θα υπάρξει ανάκαμψη. Ενώ οι άλλες δύο απειλές αν δεν αντιμετωπιστούν θα είναι το τέλος μας».

Η εξουσία των ΗΠΑ είναι τόσο μεγάλη, που είναι η μοναδική χώρα που όταν επιβάλλει κυρώσεις σε άλλα κράτη όπως το Ιράν και η Κούβα, όλοι οι υπόλοιποι την ακολουθούν μαζί με την Ευρώπη που παίζει τον ρόλο του υποτακτικού, υποστηρίζει ο Τσόμσκι. Οι χώρες αυτές υποφέρουν από τις αμερικανικές κυρώσεις αλλά παρόλα αυτά «ένα από τα πιο ειρωνικά στοιχεία της σημερινής κρίσης του κορονοϊού είναι ότι η Κούβα βοηθάει την Ευρώπη. Η Γερμανία δεν μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα, αλλά η Κούβα μπορεί να βοηθήσει τις ευρωπαϊκές χώρες». Προσθέτοντας και τους θανάτους στη Μεσόγειο χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, ο Τσόμσκι θεωρεί ότι η πολιτισμική κρίση της Δύσης είναι συγκλονιστική.

Η σημερινή ρητορική που παραπέμπει σε φρασεολογία πολέμου έχει κάποια σημασία, σύμφωνα με τον Τσόμσκι. Για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση χρειάζεται κάτι όπως μια πολεμική κινητοποίηση. Παράδειγμα φέρνει τις ΗΠΑ και την άμεση οικονομική κινητοποίηση για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία οδήγησε τη χώρα σε μεγαλύτερο χρέος και τετραπλασιάστηκε η παραγωγή και η ανάπτυξη. Αυτή τη νοοτροπία χρειαζόμαστε και τώρα για να ξεπεράσουμε αυτή τη βραχυπρόθεσμη κρίση και η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί από τις πλούσιες χώρες. «Σε έναν πολιτισμένο κόσμο, οι πλούσιες χώρες θα βοηθούσαν μετά τις χώρες που έχουν ανάγκη, αντί να τις στραγγαλίζουν». «Η κρίση του κορονοϊού μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν ‘τι είδους κόσμο θέλουμε;’».

Ο Τσόμσκι πιστεύει ότι η προέλευση αυτής της κρίσης ήταν η παταγώδης αποτυχία των αγορών και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εντείνουν τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα. «Ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό ότι οι πανδημίες είναι κάτι πιθανό να συμβούν και έγινε κατανοητό με την πανδημία του κορονοϊού SARS. Θα μπορούσαν να έχουν εργαστεί πάνω σε εμβόλιο για αυτόν, στην ανάπτυξη προστασίας από πανδημίες του κορονοϊού, και με μικρές τροποποιήσεις να έχουμε σήμερα διαθέσιμο εμβόλιο». Για τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες (Big Pharma), ιδιωτικές τυραννίες που είναι αδύνατο για τις κυβερνήσεις να παρέμβουν σε αυτές, η ανάπτυξη εμβολίων δεν είναι τόσο επικερδής όσο οι κρέμες σώματος. Η απειλή της πολιομυελίτιδας τερματίστηκε με το εμβόλιο του Σαλκ, από κυβερνητικό θεσμό, χωρίς ευρεσιτεχνία, και έγινε διαθέσιμο σε όλους. «Αυτό θα μπορούσε να γίνει και τώρα, αλλά η νεοφιλελεύθερη πανούκλα το έχει εμποδίσει».

Οι πληροφορίες υπήρχαν, αλλά δεν δώσαμε σημασία.

«Τον Οκτώβριο του 2019 έγινε μια προσομοίωση μεγάλης κλίμακας στις ΗΠΑ, με το σενάριο μιας πιθανής παγκόσμιας επιδημίας, αλλά για αυτό δεν έκαναν τίποτα. Δεν δώσαμε προσοχή στις πληροφορίες, καθώς στις 31 Δεκεμβρίου η Κίνα ενημέρωσε τον ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) για την πνευμονία και μία εβδομάδα αργότερα αναγνώρισαν κινέζοι επιστήμονες τον ιό δίνοντας όλες τις πληροφορίες στον κόσμο. Μερικές χώρες οργανώθηκαν, όπως η Κίνα, η Νότια Κορέα, η Ταϊβάν και φαίνεται να το έχουν περιορίσει τουλάχιστον στην πρώτη έξαρση. Η Ευρώπη επίσης έκανε βήματα. Η Γερμανία, η οποία κινήθηκε εγκαίρως, έχει το νοσοκομειακό σύστημα ώστε να το αντιμετωπίσει αν και ενήργησε με εξαιρετικά εγωιστικό τρόπο χωρίς να βοηθά άλλους. Άλλες χώρες το αγνόησαν με τις χειρότερες να είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες».

Όταν ξεπεράσουμε αυτή την κρίση, οι επιλογές που θα έχουμε θα είναι είτε άκρως αυταρχικά και βίαια κράτη ή η ριζική ανασυγκρότηση με πιο ανθρώπινες συνθήκες, που οι ανθρώπινες ανάγκες θα έρχονται πρώτες αντί του ιδιωτικού κέρδους. «Υπάρχει η δυνατότητα να οργανωθούν οι άνθρωποι, να εμπλακούν, όπως κάνουν πολλοί, και να φέρουν έναν πολύ καλύτερο κόσμο, ο οποίος θα αντιμετωπίσει επίσης τα τεράστια προβλήματα που βρίσκονται ακριβώς μπροστά μας, τα προβλήματα του πυρηνικού πολέμου, ο οποίος είναι πιο κοντά από ποτέ και τα προβλήματα της περιβαλλοντικής καταστροφής από τα οποία δεν θα υπάρχει ανάκαμψη αν φτάσουμε σε αυτό το στάδιο, που δεν απέχει πολύ, εκτός αν ενεργήσουμε αποφασιστικά».

«Επομένως, είναι μια κρίσιμη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, όχι μόνο λόγω του κορονοϊού, αλλά μπορεί να αποκτήσουμε επίγνωση των βαθιών αδυναμιών, τα βαθιά, δυσλειτουργικά χαρακτηριστικά ολόκληρου του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, το οποίο πρέπει να μεταμορφωθεί, αν πρόκειται να υπάρξει ένα βιώσιμο μέλλον. Επομένως, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι και ένα μάθημα για να το αντιμετωπίσουμε σήμερα ή να το αποφύγουμε και να εκραγεί. Αλλά να σκεφτείτε τις ρίζες του και πώς οι ρίζες αυτές θα οδηγήσουν σε περισσότερες κρίσεις, χειρότερες από αυτές».

Για την κατάσταση καραντίνας στην οποία σήμερα βρίσκονται περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι πάνω στον πλανήτη, ο Τσόμσκι επισημαίνει ότι μια μορφή κοινωνικής απομόνωσης υπήρχε εδώ και χρόνια και η οποία είναι πολύ επιζήμια.

«Βρισκόμαστε τώρα σε μια κατάσταση πραγματικής κοινωνικής απομόνωσης. Πρέπει να το ξεπεράσουμε με την αναδημιουργία των κοινωνικών δεσμών με οποιονδήποτε τρόπο, ανεξάρτητα από το είδος, που μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Επικοινωνώντας με αυτούς, αναπτύσσοντας οργανισμούς, επεκτείνοντας την ανάλυση, ώστε να είναι λειτουργικοί, κάνοντας σχέδια για το μέλλον, ενώνοντας τους ανθρώπους όπως μπορεί να γίνει στην εποχή του διαδικτύου ώστε να βρουν απαντήσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και να εργαστούν πάνω σε αυτά, τα οποία μπορούν να γίνουν. Δεν είναι επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο που για τον άνθρωπο είναι απαραίτητη. Αλλά θα τη στερηθούμε για λίγο και είναι σε αναμονή».

Ο Νόαμ Τσόμσκι κλείνει λέγοντας: «Να βρείτε άλλους τρόπους και να συνεχίσετε και να επεκτείνετε και να εμβαθύνετε τις δραστηριότητες που πραγματοποιούνται. Μπορεί να γίνει, δεν πρόκειται να είναι εύκολο, αλλά οι άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα».

pressenza.com

https://www.youtube.com/watch?v=t-N3In2rLI4&feature=emb_logo

Επιστημονικό περιοδικό Nature πριν 5 χρόνια: Χιμαιρικός κοροναϊός που δημιουργήθηκε σε εργαστήριο μπορεί να μολύνει ανθρώπινα κύτταρα

Η δημιουργία μιας χίμαιρας* δεν είναι κάτι καινούργιο για την επιστημονική κοινότητα
Του Νίκου Μάστορα

Εκτός απο τις σοβαρές επιπτώσεις του κορονοϊού στην καθημερινότητα, μια νότα ευθυμίας αλλά και αγανάκτησης, προκάλεσαν τις τελευταίες ημέρες οι δηλώσεις του αντιπρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου θεσσαλονίκης κ. Ανδρέα Γιαννακουδάκη ότι ο κορονοϊός είναι κατασκευασμένος σε εργαστήριο.
Χθες μάλιστα, τον ισχυρισμό αυτόν επανέλαβε στο facebook  ο γνωστός συνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης, ο οποίος όμως τον πήγε ένα βήμα παραπέρα ισχυριζόμενος ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια “ολοφάνερη εργαστηριακή επίθεση μείωσης πληθυσμών”
Πέρα από τη θυμηδία που κατ' αρχην προκαλούν τέτοιες δηλώσεις όμως, υπάρχει κάποια πραγματική βάση πάνω στην οποία μπορούν να αναπτυχθούν τέτοιες θεωρίες συνομωσίας;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, είναι ναι.
Χωρίς να σημαίνει ότι η τωρινή μολυσματική νόσος προέρχεται απο εργαστηριακό πείραμα, τέτοια πειράματα με παρόμοιους ιούς, έχουν γίνει στο πρόσφατο παρελθόν και έχουν εκφραστεί σοβαρές επιστημονικές επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητά τους.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε σε ανύποπτο χρόνο, στις 15 Νοεμβρίου 2015, στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό  Nature και αναδημοσιεύτηκε από το επίσης έγκυρο Scientist από τον αρθρογράφο Declan Butler, με τον αποκαλυπτικό τίτλο:

Engineered bat virus stirs debate over risky research 
Lab-made coronavirus related to SARS can infect human cells
Που σημαίνει "Κατασκευασμένος ιός νυχτερίδων προκαλεί συζήτηση για την επικίνδυνη (επιστημονική) έρευνα.
Και υπότιτλο: Κορονοϊός που δημιουργήθηκε στο εργαστήριο και σχετίζεται με το SARS μπορεί να μολύνει τα ανθρώπινα κύτταρα
Πριν αναδημοσιεύσουμε το άρθρο, να σημειώσουμε ότι προφανώς δεν αποδεικνύει ότι ο σημερινός κορονοϊός είναι κατασκευασμένος σε εργαστήριο και αποτελεί επίθεση μείωσης πληθυσμών. Ωστόσο δίνει ένα πραγματικό υπόβαθρο για αναρωτηθεί κανείς αν τέτοιες θεωρίες θα μπορούσαν να μην έχουν να κάνουν με επιστημονική φαντασία, δεδομένου ότι πολλές ομοιότητες υπάρχουν και η δημοσίευση είναι 5 ετών παλιά.

Τι λέει το Nature:
"Ένα πείραμα που δημιούργησε μια υβριδική έκδοση ενός κορoνoϊού - που σχετίζεται με τον ιό που προκαλεί το SARS (σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο) - ανανέωσε τη συζήτηση σχετικά με το αν οι εργαστηριακές παραλλαγές των ιών με πιθανό πανδημικό δυναμικό αξίζουν τους κινδύνους.
Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Nature Medicine στις 9 Νοεμβρίου, οι επιστήμονες διερεύνησαν έναν ιό που ονομάζεται SHC014, ο οποίος βρίσκεται σε νυχτερίδες στην Κίνα.
Οι ερευνητές δημιούργησαν έναν χιμαιρικό ιό, αποτελούμενο από επιφανειακή πρωτεΐνη SHC014 και τη ραχοκοκαλιά ενός ιού SARS που είχε προσαρμοσθεί να αναπτυχθεί σε ποντίκια και να μιμείται την ανθρώπινη νόσο.
Η χίμαιρα μόλυνε ανθρώπινα πνευμονικά κύτταρα - αποδεικνύοντας ότι η επιφανειακή πρωτεΐνη του SHC014 έχει την απαραίτητη δομή για να συνδεθεί με έναν βασικό υποδοχέα στα κύτταρα και να τα μολύνει.
Προκάλεσε επίσης ασθένεια σε ποντίκια, αλλά δεν τα σκότωσε.
Αν και σχεδόν όλοι οι κορονοϊοί που απομονώθηκαν από τις νυχτερίδες δεν ήταν σε θέση να δεσμευτούν στον βασικό ανθρώπινο υποδοχέα, ο SHC014 δεν είναι ο πρώτος  που μπορεί να το κάνει. Το 2013, οι ερευνητές ανέφεραν αυτή την ικανότητα για πρώτη φορά σε διαφορετικό κορονοϊό που απομονώθηκε από τον ίδιο πληθυσμό νυχτερίδων .
Τα ευρήματα ενισχύουν τις υποψίες ότι οι κορονοϊοί που μπορούν να μολύνουν άμεσα τους ανθρώπους (αντί να χρειάζεται να εξελιχθούν πρώτα σε έναν ενδιάμεσο ξενιστή) μπορεί να είναι πιο συνηθισμένοι από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως, λένε οι ερευνητές.
Αλλά άλλοι ιολόγοι αμφισβητούν εάν οι πληροφορίες που συλλέγονται από το πείραμα δικαιολογούν τον πιθανό κίνδυνο.
Αν και η έκταση του κινδύνου είναι δύσκολο να εκτιμηθεί, ο Simon Wain-Hobson, ένας ιολόγος στο Ινστιτούτο Παστέρ στο Παρίσι, επισημαίνει ότι οι ερευνητές έχουν δημιουργήσει έναν νέο ιό που «αναπτύσσεται αξιοθαύμαστα» στα ανθρώπινα κύτταρα.
"Αν ο ιός διαφύγει, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει την πορεία του", λέει.

Δημιουργία μιας χίμαιρας
Η διαφωνία έχει να κάνει με το αν θα πρέπει να  επιτραπεί η εργαστηριακή έρευνα που αυξάνει τη μολυσματικότητα, την ευκολία εξάπλωσης ή τη σειρά ξενιστών επικίνδυνων παθογόνων - η γνωστή ως έρευνα  ‘gain-of-function’ .
Τον Οκτώβριο του 2014, η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέβαλε μορατόριουμ στην ομοσπονδιακή χρηματοδότηση τέτοιων ερευνών σχετικά με τους ιούς που προκαλούν το SARS, τη γρίπη και το MERS (αναπνευστικό σύνδρομο στη Μέση Ανατολή, μια θανατηφόρα ασθένεια που προκαλείται από ιό που σπάνια μεταδίδεται από καμήλες σε ανθρώπους).
Η τελευταία μελέτη ε΄χιε αρχίσει προτού ξεκινήσει το μορατόριουμ των ΗΠΑ και το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (NIH) επέτρεψε στον ερευνητή να προχωρήσει ενώ βρίσκεται υπό εξέταση από την υπηρεσία, λέει ο Ralph Baric, ερευνητής μολυσματικών ασθενειών στο Πανεπιστήμιο της βόρειας Καρολίνα στο Chapel Hill, συν-συγγραφέας της μελέτης.
Το NIH τελικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εργασ'ια δεν ήταν τόσο επικίνδυνη ώστε να εμπίπτει στο μορατόριουμ.
Αλλά ο Wain-Hobson αποδοκιμάζει τη μελέτη επειδή, όπως λέει, παρέχει λίγα οφέλη και αποκαλύπτει ελάχιστα τον κίνδυνο που απειλεί τον άνθρωπο από τον ιό SHC014 των νυχτερίδων.
Άλλα πειράματα στη μελέτη δείχνουν ότι ο ιός των άγριων νυχτερίδων ​​θα πρέπει να εξελιχθεί ώστε να αποτελεί απειλή για τον άνθρωπο - μια αλλαγή που δεν μπορεί να συμβεί, αλλά και δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Ο Baric και η ομάδα του ανασύνταξαν τον άγριο ιό από την αλληλουχία γονιδιώματός του και διαπίστωσαν ότι αυξήθηκε ελάχιστα σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων και δεν προκάλεσε σημαντική ασθένεια σε ποντίκια.
"Ο μόνος αντίκτυπος αυτής της εργασίας είναι η δημιουργία, σε ένα εργαστήριο, ενός νέου, μη φυσικού κινδύνου", συμφωνεί ο Richard Ebright, ειδικός  μοριακής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Rutgers στο Piscataway, New Jersey. Τόσο ο Ebright όσο και ο Wain-Hobson είναι επικριτές της ερευνητικής δραστηριότητας.
Στο έγγραφό τους, οι συντάκτες της μελέτης παραδέχονται επίσης ότι οι χρηματοδότες πρέπει να το σκεφτούν δύο φορές πριν επιτρέψουν τέτοια πειράματα στο μέλλον.
"Οι επιστημονικές ομάδες ελέγχου θεωρούν ότι παρόμοιες μελέτες κατασκευάζουν χιμαιρικούς ιούς βασισμένους σε κυκλοφορούντα στελέχη που είναι υπερβολικά επικίνδυνα", γράφουν, προσθέτοντας ότι απαιτείται συζήτηση ως προς το αν οι συγκεκριμένοι τύποι χιμαιρικών ιών απαιτούν περαιτέρω έρευνα έναντι των εγγενών κινδύνων.

Χρήσιμη έρευνα
Αλλά ο Μπάρικ και άλλοι, λένε ότι η έρευνα είχε οφέλη.
Τα ευρήματα της μελέτης "μεταφέρουν αυτόν τον ιό από έναν υποψήφιο αναδυόμενο παθογόνο παράγοντα σε έναν σαφή και σημερινό κίνδυνο", λέει ο Peter Daszak, ο οποίος συνυπέγραψε το έγγραφο του 2013.
Ο Daszak είναι πρόεδρος του EcoHealth Alliance, ενός διεθνούς δικτύου επιστημόνων, με έδρα τη Νέα Υόρκη, το οποίο ερευνά ιούς από ζώα και ανθρώπους σε περιοχές με επερχόμενες ασθένειες σε όλο τον κόσμο.
Οι μελέτες που εξετάζουν υβριδικούς ιούς στην ανθρώπινη κυτταροκαλλιέργεια και σε ζωικά μοντέλα περιορίζονται σε αυτό που μπορούν να πουν για την απειλή που θέτει ένας άγριος ιός, συμφωνεί ο Daszak.
Αλλά ισχυρίζεται ότι μπορούν να βοηθήσουν να υποδείξουν ποιοι παθογόνοι παράγοντες θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα για περαιτέρω ερευνητική προσοχή.
Χωρίς τα πειράματα, λέει ο Baric, ο ιός SHC014 θα εξακολουθούσε να μην θεωρείται απειλή. Προηγουμένως, οι επιστήμονες πίστευαν, βάσει μοριακών μοντέλων και άλλων μελετών, ότι δεν θα πρέπει να είναι σε θέση να μολύνουν ανθρώπινα κύτταρα.
Η τελευταία έρευνα δείχνει ότι ο ιός έχει ήδη ξεπεράσει τα κρίσιμα εμπόδια, όπως είναι η δυνατότητα να μολύνει αποτελεσματικά τα ανθρώπινα κύτταρα των αεραγωγών, λέει. "Δεν νομίζω ότι μπορείτε να το αγνοήσετε".
Σχεδιάζει περαιτέρω μελέτες σχετικά με τον ιό σε πρωτεύοντα εκτός του ανθρώπου, γεγονός που μπορεί να αποφέρει περισσότερα δεδομένα για τον άνθρωπο"
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, το debate για τον κοροναϊό εμπεριέχει ζητήματα που δεν μπορεί να γνωρίζει ο μη ειδικός.
Σε αυτή τη βάση και μόνο καταθέτουμε στη συζήτηση και το ανωτέρω επιστημονικό άρθρο.

* Χίμαιρα: Κόρη του Τυφώνα και της Έχιδνας.  Μυθολογικό ζώο,που εξέπνεε φωτιά, είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού, και η ουρά του κατέληγε σε φίδι. Σύμφωνα με άλλες περιγραφές, είχε περισσότερα από ένα κεφάλια, συνηθέστερα τρικέφαλος (κεφαλή λέοντα, κατσίκας και δράκοντα).
alfavita.gr
the-scientist.com
nature.com

Το κείμενο από το nature
Engineered bat virus stirs debate over risky research 
Lab-made coronavirus related to SARS can infect human cells.

Editors’ note, March 2020: We are aware that this story is being used as the basis for unverified theories that the novel coronavirus causing COVID-19 was engineered.
There is no evidence that this is true; scientists believe that an animal is the most likely source of the coronavirus.

Declan Butler
12 November 2015

An experiment that created a hybrid version of a bat coronavirus — one related to the virus that causes SARS (severe acute respiratory syndrome) — has triggered renewed debate over whether engineering lab variants of viruses with possible pandemic potential is worth the risks.

In an article published in Nature Medicine1 on 9 November, scientists investigated a virus called SHC014, which is found in horseshoe bats in China. The researchers created a chimaeric virus, made up of a surface protein of SHC014 and the backbone of a SARS virus that had been adapted to grow in mice and to mimic human disease. The chimaera infected human airway cells — proving that the surface protein of SHC014 has the necessary structure to bind to a key receptor on the cells and to infect them. It also caused disease in mice, but did not kill them.

Although almost all coronaviruses isolated from bats have not been able to bind to the key human receptor, SHC014 is not the first that can do so. In 2013, researchers reported this ability for the first time in a different coronavirus isolated from the same bat population2.
The findings reinforce suspicions that bat coronaviruses capable of directly infecting humans (rather than first needing to evolve in an intermediate animal host) may be more common than previously thought, the researchers say.

But other virologists question whether the information gleaned from the experiment justifies the potential risk. Although the extent of any risk is difficult to assess, Simon Wain-Hobson, a virologist at the Pasteur Institute in Paris, points out that the researchers have created a novel virus that “grows remarkably well” in human cells. “If the virus escaped, nobody could predict the trajectory,” he says.

Creation of a chimaera
The argument is essentially a rerun of the debate over whether to allow lab research that increases the virulence, ease of spread or host range of dangerous pathogens — what is known as ‘gain-of-function’ research. In October 2014, the US government imposed a moratorium on federal funding of such research on the viruses that cause SARS, influenza and MERS (Middle East respiratory syndrome, a deadly disease caused by a virus that sporadically jumps from camels to people).

The latest study was already under way before the US moratorium began, and the US National Institutes of Health (NIH) allowed it to proceed while it was under review by the agency, says Ralph Baric, an infectious-disease researcher at the University of North Carolina at Chapel Hill, a co-author of the study. The NIH eventually concluded that the work was not so risky as to fall under the moratorium, he says.

But Wain-Hobson disapproves of the study because, he says, it provides little benefit, and reveals little about the risk that the wild SHC014 virus in bats poses to humans.

Other experiments in the study show that the virus in wild bats would need to evolve to pose any threat to humans — a change that may never happen, although it cannot be ruled out. Baric and his team reconstructed the wild virus from its genome sequence and found that it grew poorly in human cell cultures and caused no significant disease in mice.

“The only impact of this work is the creation, in a lab, of a new, non-natural risk,” agrees Richard Ebright, a molecular biologist and biodefence expert at Rutgers University in Piscataway, New Jersey. Both Ebright and Wain-Hobson are long-standing critics of gain-of-function research.

In their paper, the study authors also concede that funders may think twice about allowing such experiments in the future. "Scientific review panels may deem similar studies building chimeric viruses based on circulating strains too risky to pursue," they write, adding that discussion is needed as to "whether these types of chimeric virus studies warrant further investigation versus the inherent risks involved”.

Useful research
But Baric and others say the research did have benefits. The study findings “move this virus from a candidate emerging pathogen to a clear and present danger”, says Peter Daszak, who co-authored the 2013 paper. Daszak is president of the EcoHealth Alliance, an international network of scientists, headquartered in New York City, that samples viruses from animals and people in emerging-diseases hotspots across the globe.

Studies testing hybrid viruses in human cell culture and animal models are limited in what they can say about the threat posed by a wild virus, Daszak agrees. But he argues that they can help indicate which pathogens should be prioritized for further research attention.

Without the experiments, says Baric, the SHC014 virus would still be seen as not a threat. Previously, scientists had believed, on the basis of molecular modelling and other studies, that it should not be able to infect human cells. The latest work shows that the virus has already overcome critical barriers, such as being able to latch onto human receptors and efficiently infect human airway cells, he says. “I don't think you can ignore that.” He plans to do further studies with the virus in non-human primates, which may yield data more relevant to humans.

Nature doi:10.1038/nature.2015.18787

Μια συγκλονιστική ομιλία του Bill Gates στο TED το 2015 όπου μιλάει για τον κοροναϊό

 

Ο Bill Gates στο TED το 2015 μιλάει για τον κοροναϊό

“Το 2014, ο κόσμος απέφυγε μια τρομακτική παγκόσμια έξαρση της νόσου του  Έμπολα, χάρη σε χιλιάδες ανιδιοτελείς υγειονομικούς λειτουργούς, χάρη στη φύση του ιού, ο οποίος δεν μεταδίδεται μέσω του αέρα – και, ειλικρινά, χάρη σε κάποια πολύ καλή τύχη.
Εκ των υστέρων, μάθαμε τι έπρεπε να είχαμε κάνει καλύτερα.
Έτσι, τώρα είναι η εποχή να εφαρμόσουμε όλες τις καλές ιδέες μας, από το σχεδιασμό σεναρίων για την έρευνα εμβολίων μέχρι την εκπαίδευση των εργαζομένων στον τομέα της υγείας.
Έχουμε επενδύσει πολύ λίγα σε ένα σύστημα που σταματά μια επιδημία.
Δεν είμαστε έτοιμοι για την επόμενη επιδημία – “Δεν υπάρχει λόγος για πανικό, αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε, διότι ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας.
Αν ξεκινήσουμε τώρα μπορούμε να είμαστε έτοιμοι για τη νέα επιδημία, αλλά πρέπει να προχωρήσουμε”. Bill Gates

Ο Bill Gates έχει εδώ και χρόνια στρέψει το ενδιαφέρον του σε παγκόσμια προβλήματα όπως η φτώχεια και οι ασθένειες και το Ίδρυμα Gates, το οποίο έχει ιδρύσει μαζί με τη σύζυγό του, έχει συνεισφέρει εκατομμύρια δολάρια στην προσπάθεια άμβλυνσης των συγκεκριμένων φαινομένων,
Μακροπρόθεσμα, είναι ζωτικής σημασίας να οικοδομηθούν ισχυρά συστήματα υγείας στις φτωχότερες χώρες, έχει τονίσει πολλές φορές ο Bill Gates
Ο William Henry “Bill” Gates III, είναι Αμερικανός επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος, επενδυτής, προγραμματιστής υπολογιστών, και εφευρέτης.
Το 1975, ο Γκέιτς και ο Πολ Άλεν συνίδρυσαν την εταιρεία Microsoft, η οποία εξελίχτηκε στην μεγαλύτερη εταιρεία λογισμικού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές παγκοσμίως. 
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του στη Microsoft, ο Bill Gates έχει διατελέσει πρόεδρος, Διευθύνων Σύμβουλος και επικεφαλής αρχιτέκτονας λογισμικού.
Μέχρι τον Μάιο του 2014 ήταν ο μεγαλύτερος φυσικός μέτοχος της εταιρείας.
Ο Bill Gates συνέγραψε και συμμετείχε στη συγγραφή αρκετών βιβλίων.
Αρχίζοντας από το 1987, ο Bill Gates συμπεριλαμβάνεται στην λίστα του Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους παγκοσμίως και ήταν ο πλουσιότερος συνεχόμενα από το 1995 έως το 2014 – με μόνη εξαίρεση κάποια χρόνια μετά την οικονομική κρίση της περιόδου 2007–08. 
Μεταξύ των ετών 2009 και 2014, η περιουσία του διπλασιάστηκε από US$40 δισ. δολάρια σε περισσότερα από US$82 δισ. δολάρια. Κατά τα έτη 2013 και 2014, η περιουσία αυξήθηκε κατά US$15 δισ. δολάρια.
Tου έχουν ασκηθεί κριτικές για τις επιχειρηματικές του τακτικές, οι οποίες έχουν θεωρηθεί αντι-ανταγωνιστικές, μια άποψη η οποία σε πολλές περιπτώσεις έχει εκδικαστεί στα δικαστήρια. 
Αργότερα κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο Gates ανέλαβε μια σειρά από φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες, προσφέροντας σημαντικά χρηματικά ποσά σε διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις και επιστημονικά ερευνητικά προγράμματα μέσω του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates, που ιδρύθηκε το 2000.
Ο Bill Gates  παραιτήθηκε από Διευθύνων Σύμβουλος της Microsoft τον Ιανουάριο του 2000.
Παρέμεινε ως πρόεδρος και δημιούργησε τη θέση του επικεφαλής Αρχιτέκτονα Λογισμικού για τον εαυτό του.
Τον Ιούνιο του 2006, ο Gates ανακοίνωσε ότι θα μεταβεί σε καθεστώς εργασίας μερικής απασχόλησης στη Microsoft, και σε εργασία πλήρους απασχόλησης στο ίδρυμα Bill & Melinda.
Σταδιακά μετέφερε τα καθήκοντά του προς τον Ray Ozzie, επικεφαλής αρχιτέκτονα λογισμικού και στον Craig Mundie, υπεύθυνο έρευνας και στέλεχος στρατηγικής.
Ο Ozzie άφησε αργότερα την εταιρεία.
Η τελευταία μέρα πλήρους απασχόλησης του Γκέιτς στη Microsoft ήταν η 27 Ιουνίου 2008.
Παραιτήθηκε από πρόεδρος της Microsoft τον Φεβρουάριο του 2014, κατέχοντας μια νέα θέση ως σύμβουλος τεχνολογίας για την υποστήριξη του νεοδιορισθέντα Διευθύνοντος Συμβούλου, Satya Nadella.

Είναι εφικτό να είμαστε υγιείς σήμερα;

Είναι εφικτό να είμαστε υγιείς σήμερα;
Πώς γίνεται και παρά τα τεχνολογικά άλματα και τις επιστημονικές ανακαλύψεις να βλέπουμε την υγεία μας να επιδεινώνεται σταθερά μέσα στα τελευταία πενήντα χρόνια;
Ποιοι είναι οι λόγοι γι αυτό;
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Πόσο εύκολο είναι σήμερα να έχει κανείς καλή υγεία;
Πόσοι από εμάς την έχουν πραγματικά;
Αν εξετάσουμε τα στοιχεία σχετικά με τα κύρια προβλήματα που απειλούν την υγεία μας η εικόνα δεν φαίνεται να είναι και πολύ αισιόδοξη.
- 40 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο (110.000 κάθε μέρα) σε όλο τον κόσμο από κάποιο μη μεταδιδόμενο χρόνιο νόσημα
- 4 στους 10 κινδυνεύουν να αρρωστήσουν από κάποιας μορφής καρκίνου
- Ένας στους δύο θανάτους οφείλεται σε καρδιακό νόσημα και φαίνεται ότι παρουσιάζουν άνοδο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια
- Ο διαβήτης, μια νόσος που σχεδόν δεν υπήρχε εκατό χρόνια πριν, πλήττει το 10% σχεδόν του πληθυσμού
- Τα αυτοάνοσα νοσήματα (Σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσος του Χασιμότο, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ψωρίαση, νόσος του Crohn κ.ά.) είναι η πιο συχνή αιτία χρόνιων νοσημάτων στις μέρες μας, με στατιστικά που αγγίζουν σε κάποιες δυτικές χώρες 1 στα 5 άτομα
- Ένας στους δύο Έλληνες είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος
Πώς είναι όμως δυνατόν παρά τα τεχνολογικά άλματα και τις επιστημονικές ανακαλύψεις που συμβαίνουν καθημερινά, να βλέπουμε την υγεία μας να επιδεινώνεται σταθερά μέσα στα τελευταία 50 χρόνια;
Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι γι αυτό;
Διακόσια Χρόνια Βελτίωσης
Κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες στις ανεπτυγμένες περιοχές του πλανήτη, καταφέραμε να διπλασιάσουμε τον μέσο όρο ζωής μας από τα 40 στα 80 έτη.
Ο διπλασιασμός της διάρκειας ζωής οφείλεται κυρίως στη διαχείριση παραγόντων που ήταν αιτία οξέων και τις περισσότερες φορές θανατηφόρων νοσημάτων.
Ως οξύ χαρακτηρίζεται ένα νόσημα που υφίσταται για λιγότερους από τρεις μήνες.
Τέτοια νοσήματα είναι οι λοιμώξεις από μικρόβια και ιούς, όπως η φυματίωση, η ελονοσία και η γρίπη.
Πριν από 100 χρόνια τα οξέα νοσήματα προκαλούσαν το 60% των θανάτων.
Σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες αυτό το ποσοστό ανέρχεται στο 8%.

Πριν από 100 χρόνια τα οξέα νοσήματα προκαλούσαν το 60% των θανάτων. Σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες αυτό το ποσοστό ανέρχεται στο 8%. 

Η ανακάλυψη αποτελεσματικών θεραπειών για τα οξέα νοσήματα και η σημαντική βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, μας βοήθησαν να διπλασιάσουμε το μέσο όρο ζωής για την πλειοψηφία των ανθρώπων πάνω στον πλανήτη μας.
Θα υπέθεται λοιπόν κανείς ότι αν βρίσκαμε την θεραπεία για όλα τα νοσήματα που απειλούν την ζωή μας, θα φτάναμε στο μέγιστο της διάρκειας ζωής μας υγιείς.
Αυτό όμως δεν φαίνεται να συμβαίνει.
Στις αρχές του 21ου αιώνα αντί να είμαστε πιο υγιείς από ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας, έχοντας μειώσει σημαντικά την απειλή των οξέων νοσημάτων, υποφέρουμε πλέον από χρόνια προβλήματα υγείας.
Καρδιά, αυτοάνοσα, καρκίνος, διαβήτης, Αλτζχάιμερ, αρθριτικά κ.ά. απειλούν την υγεία μας περισσότερο από ποτέ.
Υπάρχει τρόπος να αξιοποιήσουμε την εμπειρία διακοσίων ετών της σύγχρονης επιστήμης ώστε να συνεχίσουμε να βελτιώνουμε το προσδόκιμο επιβίωσης;
Σύμφωνα με μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες, η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής μαζί με την εκπαίδευση, έχουν συμβάλλει πάνω από 90% στην αύξηση του μέσου όρου ζωής.
Ενώ η ίδια η θεραπεία των θανατηφόρων νοσημάτων συνεισέφερε λιγότερο από 7%.
Το αβίαστο συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι δεν ήταν η άμεση θεραπεία της νόσου ο κύριος παράγοντας που βελτίωσε τους δείκτες υγείας, αλλά η εφαρμογή ενεργειών που ενισχύουν την υγεία.
Υπόνομοι, συστήματα ύδρευσης, καθαρές τροφές, κτίρια που μας προστατεύουν από τις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας, το πλύσιμο των χεριών είναι μερικοί από τους παράγοντες που συνεισέφεραν τα μέγιστα μειώνοντας την πιθανότητα να νοσήσουμε.
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μειώσουμε την σημαντικότητα των θεραπευτικών και διαγνωστικών προόδων που επιτεύχθηκαν τα τελευταία εκατό χρόνια, είναι όμως ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε ότι η συνεχής ενασχόληση με την νόσο δεν μπορεί να επιφέρει, παρά σε μικρό βαθμό, βελτίωση της υγείας.
Για να έχουμε υγεία θα πρέπει να κάνουμε ενέργειες προς την κατεύθυνση της υγείας.
Θα πρέπει να συνεχίζουμε να κινούμαστε προς την κατεύθυνση που επέφερε το μέγιστο αποτέλεσμα. Την ενίσχυση της υγείας.
Φαίνεται προφανές, εάν όμως δεν βαδίσουμε προς την υγεία τότε αναγκαστικά οδεύουμε προς τη νόσο.
Τι σημαίνει Υγεία; 
Στην αρχαιότητα η Υγεία και η Πανάκεια ήταν κόρες του θεού της Ιατρικής, Ασκληπιού.
Η Υγεία ήταν η θεά της πρόληψης και της καθαρότητας του σώματος και της ψυχής, ενώ η Πανάκεια ήταν η θεά της θεραπείας.
Είναι αξιοσημείωτο ότι για τους αρχαίους Έλληνες η θεραπεία δεν αφορούσε στην Υγεία.
Στην εποχή μας, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η Υγεία είναι μια κατάσταση αρμονικής λειτουργίας του οργανισμού σε σωματικό και πνευματικό επίπεδο και όχι απλά η απουσία νόσου. Δεν αρκεί δηλαδή να εξαλείψουμε ή να μειώσουμε κάποια συμπτώματα για να είμαστε υγιείς.
Αρκετές φορές, ιδιαίτερα σε μικρά προβλήματα υγείας, η μείωση της έντασης των συμπτωμάτων με κάποια αγωγή επιτρέπει στον οργανισμό να θεραπευτεί.
Καθώς μειώνουμε την ένταση των συμπτωμάτων που συνοδεύουν την προσπάθεια του οργανισμού να επουλώσει, η πορεία της νόσου γίνεται πιο υποφερτή. 
Η συγκεκριμένη πρακτική ξεγελά πολλές φορές ασθενείς και γιατρούς που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μείωση των συμπτωμάτων με κάποιο φαρμακευτικό σκεύασμα ή άλλη θεραπεία είναι αυτή που επιφέρει τελικά την ίαση.
Η πραγματικότητα όμως είναι, ότι το σώμα μας είναι γενετικά προγραμματισμένο να είναι υγιές και τείνει να διορθώσει οποιοδήποτε πρόβλημα στο βαθμό που μπορεί.

«Το μυστικό της ιατρικής επιστήμης, είναι να απασχολεί την προσοχή του ασθενούς ενώ η φύση πραγματοποιεί το θεραπευτικό της έργο.»   Βολτέρος

Η εφαρμογή της ιατρικής επιστήμης στηρίζεται στην τάση του ανθρώπινου οργανισμού να επανέρχεται στη βέλτιστη δυνατή κατάσταση λειτουργίας.
Για παράδειγμα, δεν θα χειρουργούσαμε ποτέ κάποιον ασθενή αν δεν γνωρίζαμε ότι το σώμα θα επουλώσει τις τομές.
Παρομοίως, τα αντιβιοτικά περιορίζουν τον αριθμό των μικροβίων μέχρι να αναλάβει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Αν όμως το ανοσοποιητικό μας δεν είναι σε θέση να λειτουργήσει σωστά, τότε τα αντιβιοτικά δεν έχουν θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ο ρόλος της ιατρικής είναι να βοηθήσει ώστε να συμβεί αυτό όσο πιο ανώδυνα, γρήγορα και με την μέγιστη ασφάλεια.
Νέα στοιχεία από την πρόσφατη επιστημονική έρευνα, δείχνουν σταθερά ότι στρέφοντας την προσοχή μας στην βελτίωση της υγείας και της λειτουργίας του οργανισμού μπορούμε να προχωρήσουμε ένα βήμα πιο κοντά προς την επίτευξη καλής υγείας.     
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τα νοσήματα μας, να μην λαμβάνουμε την αγωγή που προτείνει ο γιατρός μας όταν αυτό είναι αναγκαίο ή να αδιαφορούμε για κάποιο ενεργό πρόβλημα υγείας.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε μόνο με τις ασθένειες είτε αυτές υπάρχουν, είτε φοβόμαστε ότι μπορεί να εμφανιστούν στο μέλλον.
Πρέπει να δρούμε ενεργά ώστε να βελτιώνουμε και να ενισχύουμε σταθερά την υγεία μας.
Η συγκεκριμένη προσέγγιση του θέματος της υγείας αλλάζει τον τρόπο που βλέπαμε τα πράγματα μέχρι πρόσφατα.
Αν βοηθήσουμε το σώμα μας να αποκαταστήσει την βέλτιστη κατάσταση λειτουργίας, αυτό θα το κάνει αυτόματα.
Πρόκειται για ένα από τα πιο ελπιδοφόρα μηνύματα που θα μπορούσε να μας φέρει η επιστήμη.
Ας βοηθήσουμε το σώμα μας προς τη σωστή κατεύθυνση.

Στην Υγειά Σας!
Συντάκτης : Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Πηγές - Βιβλιοραφία

Global Health Observatory (GHO) data Global Health. Observatory data  Noncommunicable diseases (NCD).  https://www.who.int/gho/ncd/en
Healthy living is the best revenge Archives of Internal Medicine Aug. 2009
Four in ten will contract cancer BBC Health
Hidden Hunger in the Developed World. Biesalski HK. The Road to Good Nutrition. Basel, Karger, 2013, pp 39–50 https://doi.org/10.1159/000355992
Prolonging healthy aging: Longevity vitamins and proteins Bruce N. Ames PNAS October 23, 2018. https://www.pnas.org/content/115/43/10836
Low micronutrient intake may accelerate the degenerative diseases of aging through allocation of scarce micronutrients by triage. Bruce N. Ames. PNAS 2006. https://www.pnas.org/content/pnas/103/47/17589.full.pdf
Role of “Western Diet” in Inflammatory Autoimmune Diseases Arndt Manzel et. al. Curr Allergy Asthma Rep. 2014 Jan; 14(1): 404.
Hygiene Hypothesis and Autoimmune Diseases Clinical Reviews in Allergy & Immunology Graham A. W. Rook 2012.
Total Heart Disease Deaths on The Rise 
www.sciencedaily.com/releases/2008/02/080211172623.htm
news.bbc.co.uk/2/hi/health/3770013.stm
www.nih.gov/news/health/feb2010/nhlbi-02.htm
www.cdc.gov/ncbddd/autism/data.html
www.enet.gr/?i=news.el.article&id=293532  

Συντάκτης : Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Ασφόδελος ή σπερδούκλι ή ασφόντυλος και οι θεραπευτικές ιδιότητες

 

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του ασφόδελου

Ο ασφόδελος από της αρχαιότητος μέχρι σήμερα θεωρείτο θεραπευτικό βότανο και χορηγείτο προπαντός:
-σαν σπουδαίο καρδιοτονωτικό - διουρητικό φάρμακο στις ίδιες ενδείξεις με την Σκίλλα την παραθαλάσσια (πολύ πιθανόν να περιέχει σαν δραστικά συστατικά γλυκοζίδες αναλόγου συνθέσεως με την Σκιλλαβιόζη – Scillaren Α-Β)
-σαν εμμηναγωγό
-διουρητικό - αποχρεμπτικό
-αντιφλεγμονώδες (ενζυματική δράση)
-εμετικό (λόγω ερεθισμού του βλεννογόνου του στομάχου).
Θεραπευτικές ενδείξεις
Α) Κατά την Ιπποκρατική εποχή χορηγείτο σαν φάρμακο
1) στην εξιδρωματική πλευρίτιδα
2) στις καρδιοπάθειες με οιδήματα ανά σάρκα
3) στον ασκίτη (κίρρωση του ήπατος)
4) σαν εμμηναγωγό και
5) σαν αποχρεμπτικό (πιθανώς στο πνευμονικό οίδημα) και
6) στις χρονιές ασθματικές βρογχίτιδες - υπό μορφή
α) οξυμέλιτος Oxymel Asphodele στη δοσολογία: τρία κοχλιάρια σούπας την ήμερα (20 δράμια κόνδυλοι ασφοδέλου 200 δράμια ξύδι, 20 δράμια οινόπνευμα, 400 δράμια μέλι.
Παρασκευή:αφού τεμαχισθούν οι κόνδυλοι του ασφοδέλου ή γίνουν πολτός αναμιγνύονται με το ξύδι και το οινόπνευμα και μετά 3 ήμερες διηθείται και χρησιμοποιείται ως Vinaigre Asphodele, διά της προσθήκης δε του μέλιτος λαμβάνεται το οξύμελι ασφοδέλου.
Άλλος τρόπος:
α) διά βρασμού των κονδύλων του ασφοδέλου σε ξύδι ή κρασί (100 γραμ. ρίζες σε ένα κιλό ξύδι ή κρασί σπιρτωμένο, δυνατό και προσθήκης μέλιτος σαν βελτιωτικού
β) αυτούσιο τον κόνδυλο στη δόση όσον αστράγαλος τρεις φορές την ημέρα
γ) πολτός εξ όλων των μερών του φυτου βρασμένος μαζί με κιθαράλευρο ως που να γίνει πηκτή : για καταπλάσματα στους δοθιήνας, αποστήματα και άτονα έλκη
δ) καταπλάσματα από κοπανισμένα και πολτοποιημένα τμήματα του φυτού χλωρά εις τα δήγματα ερπετών, αραχνών, σκορπιών, σκολοπένδρων κ.λ.π.
Β) Κατά την Ρωμαϊκήν Εποχή και μετά εχορηγείτο ό ασφόδελος κατά τις οδηγίες του Διοσκουρίδου στις παρακάτω ενδείξεις:
1) Σαν διουρητικό,
εμμηναγωγό,
αντινευραλγικό,
αντιβηχικό και
αντισπασμωδικό.
Στη δοσολογία: Ρίζα ασφοδέλου όσον αστράγαλος 3 φοράς ημερησίως ή 4 γραμ. ρίζας κοπανισμένης και διαλελυμένης μέσα σε κρασί ημερησίως.
«Κινουσι δε ουρησιν καί έμμηνα ποθεΐσα ίώνται καί πλευράς άλγήματα καί βήχια καί σπάσματα καί ρήγματα δραχμής (δραχμή=3,75 γραμ.) μιας τό πλήθος τής ρίζης εν οϊνω πινομένη ποιεί δε καί ευημεστέρους οσον αστράγαλος βρωθεΐσα» Διοσκ.
2) Κατά δηγμάτων ερπετών (φίδια, αράχνες, σκορπιοί κλπ.) στη δοσολογία 4-12 γραμ. ρίζας ημερησίως σε δυνατό κρασί εσωτερικούς και τοπικώς σε καταπλάσματα από κοπανισμένα φύλλα, ρίζας, άνθη, μαζί με κρασί.
«Καί έρπετοδήκτους δίδοται ωφέλιμος οσον δραχμών τριών τό πλήθος (τό άνώτερον). Κάν καταπλάττειν δε δει τά δήγματα τοΐς τε φύλλοις καί τη ρίζη καί τοις άνθεσι συν οϊνω» Διοσκ...
«ό δε καρπός καί τά άνθη κατ' εξοχήν σκολοπένδρων και σκορπιών άντιφάρμακον έ'στιν έν οϊνω ποθέντα» Διοσκ.
3) Προς θεραπεία και επούλωση γαγγραινωδών ελκών,
άτονων ελκών,
φλεγμονών μαστών (Μαστίτιδες),
φλεγμονών όρχεων,
φυμάτων και
δοθιήνων.
Υπό μορφή αλοιφής - πολτού, Παρεσκευάζετο δε ή αλοιφή από τριμμένη ρίζα ασφοδέλου και βρασμένης ώσπου να πολτοποιηθεί με προσθήκη οίνου ή τρυγίας οίνου.
Στις πρόσφατες φλεγμονές αντί τρυγίας μετεχειρίζοντο κριθαράλευρο.
«Και ρυπαρά και νεμόμενα ελκη καί μαστών καί δίδυμων φλεγμονάς καί φύματα καί δοθιήνας συγκαθεψομένης τρύγος οϊνου τή ρίζη πρός δέ τάς προσφάτους φλεγμονάς μετ' αλφίτου» Διοσκ.
4) Προς Θεραπεία της Άλωπεκίας,
τριχοφάγου,
τριχοπτώσεων υπό μορφή τέφρας εκ καείσης ρίζας, προς κάλυψη.
«Καεισα δέ ρίζα τής τέφρας έπιπλασσομένης αλωπεκίας δασύνει». Διοσκουρίδου
«Καί τούτου ή ρίζα χρήσιμος ώσπερ άρου καί άσάρου καί δρακοντίου, ρυπτικής τε καί διαφορητικής υπάρχουσα δυνάμεως* Καυθείσης δ’ αυτής ή τέφρα θερμοτέρα καί ξηραντικωτέρα καί λεπτομερεστέρα καί διαφορηκοτέρα γίγνεται καί διά τούτο καί αλωπεκίας ϊάται». Γαληνός, τόμ. XI, σελ. 845.
5) Εγκαύματα - χιονίστρες - ωταλγίες. 
Υπό μορφή ελαίου μέσα στο όποιον έχει ψηθεί ρίζα του ασφοδέλου για επάλειψη και σε σταγόνες εντός του ακουστικού πόρου.
«Έν έψηθέν δέ ελαιον κεκοιλειμέναις ταΐς ρίζαις επί πυρός, ειλκωμένας χειμέτλας καί περί- καυτα υπαλειφόμενον ωφελεί καί ώταλγώσι βοηθεΐ έγχεόμενον εις τό οΰς» Διοσκ.
6) Οφθαλμίες. Αλοιφή - χυλός καμωμένος από κοπανισμένη ρίζα σε παλιό γλυκό κρασί μαζί με σμύρνα και κρόκο και θερμανθέντος μέχρις ότου γίνει αλοιφή μαλακή προς επάλειψη και κάλυψη των οφθαλμών ως καταπλάσματος
«Ό δέ χυλός τής ρίζης προσλαβών οίνον, παλαιού γλυκέως και σμύρνη και κρόκου συνεψηθέντα επί τό αυτό εγχριστον γίνεται όφθαλμοΐς φάρμακον» Διοσκουρίδου
7) Λεύκη = Άλφός. Ρίζα ασφοδέλου κοπανισμένη καί τριμμένη στή λευκή επιφάνεια του δέρματος καί έν συνεχεία εκθεσις εις τάς ήλιακάς ακτίνας. «Άλφόν τε λευκόν προανατριφέντα έν έσθο- νίω έν Ήλίω καταχρισθεΐσα ή ρίζα σμήχει» Διοσκουρίδου
8) Πυώδης ωτίτης. Χυλός ρίζας ασφοδέλου ζεσταμένος μαζί με μέλι, κρασί - σμύρνα και λιβανωτό ως που να γίνει ένα μίγμα εντός του άκουστικου πόρου με γάζα.
«Καί πρός ώτα πυρρροουντα καθ’ εαυτόν καί ουν λιβανωτω καί μέλιτι καί οϊνω καί σμύρνη χλιανθείς αρμόζει». Διοσκ.
9) Εμετικό - Καθαρτικό. «Ταράττει δε κοιλίαν» Διοσκουρίδου
10) Οδονταλγίες. Καταπαύει ό πόνος του δοντιού αν εγχυθεί χυλός ρίζας στον αντίστοιχο ακουστικό πόρο (αντανακλαστική θεραπεία),
«ωταλγίας τε καθ' εαυτόν εγχυθείς ό χυλός τω άντικειμένω ώτίω, πραΰνει». Διοσκουρίδου
Γ) Λαϊκή Θεραπευτική. Παλαιοτέρα και σύγχρονος εποχή.
Συνταγαί. Από χειρόγραφα καλογέρων του Πατριαρχείου της εποχής της τουρκοκρατίας μαθαίνουμε ότι μετεχειρίζοντο του ασφοδέλου τις ρίζες υπό μορφή όξυμέλιτος προς θεραπεία της ελώδους αίμοσφαιρινουρίας (100 g. κόνδυλοι, 1 οκά ξύδι νά βράση σε πήλινο δοχείο ώσπου να μείνει το μισό και να προστεθεί 1)2 οκά μέλι.
Να λαμβάνει ό ασθενής κοχλ. σούπας ανά τρίωρο μέχρις ότου τα ούρα αποχρωματιστούν και υποχωρήσει ο πυρετός.
Η πρόγνωση ήταν καλή έφ’ όσον στα ούρα του αρρώστου δεν διακρίνονται μικρά σωματίδια όταν ετίθεντο ταύτα εντός υάλινου δοχείου και εξετάζονται στο προσπίπτουν φως από ένα στενό άνοιγμα διά μέσου του δοχείου προς τον σκοτεινό θάλαμο του εξεταστού.
Σε πολλούς γνωστή είναι μία αλοιφή που παρασκευάζουν και χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα στην ύπαιθρο με θαυμαστά αποτελέσματα.
Πριν ανακαλυφθούν τα αντιβιοτικά δεν γνωρίζω να υπήρχε ανάλογος αλοιφή στα φαρμακεία τόσο θεραπευτική και επουλωτική των μολυσμένων τραυμάτων, άτονων έλκων, αποστημάτων γαγγραινωδών έλκων κλπ.
Πολύ πιθανόν να οφείλεται η αποτελεσματικότητας της σε αντιβιοτικές ουσίες και διάφορα ένζυμα που περιέχει ο ασφόδελος(ενζυματική – αντιβιοτική - ερεθιστική δράση).
Η σύνθεσή της γίνεται με βάση του ασφοδέλου τους κονδύλους, την Salvia Ίεροβοτάνη, το ατεκνόχορτο (biarum) και τα κολοφώνιο - τρεμεντίνα - ρητίνη ελάτης - λάδι, κερί.

Ή μάνα μου που παρασκεύαζε την αλοιφή αυτή ισχυρίζονταν πως προήρχετο από ένα Γιατρό-Θεραπευτή του Πατριαρχείου της Πόλης που διετέλεσε και ιδιαίτερος Γιατρός στο Σεράϊ του Άβδούλ - Χαμίτ.

Συνταγές

1) Για τον τριχοφάγο, αλωπεκία, τριχόπτωση.

Σκόνη από αποτεφρωμένους κονδύλους, δύο κουταλιές της σούπας, λίγο λάδι ένα κουταλάκι μπαρούτι της μίνας δύο κρόκους αυγών.
Τα δουλεύουν όλα αυτά ώσπου να γίνει αλοιφή και την μεταχειρίζονται για να τρίβουν τις ρίζες των μαλλιών ή το μέρος που παρουσιάζεται απόπτωση των τριχών.
2) Εκζέματα επιμολυνθέντα.
Πολτός ρίζας ασφοδέλου δια-λυμένος με μια κουταλιά θειάφι και δουλεμένος ως που να γίνει αλοιφή.
Χρήσιμα μέρη του φυτού-aσφόδελος
Όλα τα τμήματα του φυτού σε χλωρή κατάσταση περιέχουν τα δραστικά συστατικά υπό ποικίλουσα αναλογία και προπαντός οι κόνδυλοι του  aσφόδελοy μετά την αποξήρανση των φύλλων ή προ της ανοίξεως.
Οι κόνδυλοι αποξηραινόμενοι δύνανται να διατηρήσουν την δραστικότητα τους χρόνια εφ' όσον φυλαχθούν σε γυάλινα δοχεία μακριά από την υγρασία και το φως.
Βραζόμενοι οι κόνδυλοι σε άφθονο νερό αποβάλλουν τη δυσάρεστη γεύση που έχουν και δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως τροφή των ζώων.
Είναι πολύ θρεπτικοί λόγω της μεγάλης ποσότητος αμύλου και κόλλας που περιέχουν.
Άλλες χρήσεις – Κόλλα για δέρματα
Από τούς κονδύλους του ασφοδέλου διά πολτοποιήσεως και βρασμού μέχρι συμπυκνώσεως παρασκευάζεται το γνωστό τσερίσι ή τσιρίσι είδος αμύλου που εξάγεται από τους κονδύλους τού ασφοδέλου,που μεταχειρίζονται οι υποδηματοποιοί σαν κολλητική ουσία στην συγκόλληση των δερμάτων.
Συμπέρασμα: Απ' όσα πάρα πάνω εξετέθησαν βγαίνει το συμπέρασμα ότι αφού ό ασφόδελος επέζησε τρεις χιλιάδες χρόνια τώρα σαν φάρμακο με πλήθος θεραπευτικές ενδείξεις πρέπει αναγκαστικά να έχει πραγματικά τις θεραπευτικές ιδιότητες αυτές και την αξία του σαν θεραπευτικό βότανο.
Στα πειράματα που κάνουμε για να μελετήσουμε τις ιδιότητες ενός φαρμάκου είναι δυνατόν να ξεγελασθούμε γιατί πλήθος παράγοντες υπεισέρχονται κατά τον πειραματισμό καί μάς παρασύρουν σε μια υπερεκτίμηση των αποτελεσμάτων ή και το αντίθετο.
Η πείρα όμως τόσων αιώνων, κι από χιλιάδες παρατηρητάς γινόμενη και ηλεγμένη δεν γελιέται είναι κι αυτή ένα πείραμα - παρατήρηση - περισσότερο σίγουρο από την πείρα τού ενός πειραματιστή - και με κριτή τον χρόνο.
Δε θα ήτανε νομίζω χαμένος κόπος αν οι βιοχημικοί μας αποφάσιζαν να ασχοληθούν με τον ασφόδελο όπως και με τόσα άλλα βότανα της λαϊκοθεραπευτικής μας που φυτρώνουν στην πατρίδα μας.
Πηγή: Φυτά της Ελληνικής χλωρίδος: Χρησιμοποιηθέντα στη θεραπεία των κακοήθων όγκων (καρκίνων), χρόνιων παθήσεων και επώδυνων συνδομών από της Ελληνικής προϊστορίας μέχρι σήμερα – Γιάννης Κ. Σταυρόπουλος, Ιατρός – Αθήνα 1963
Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας.
Μην χρησιμοποιείτε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη ιατρού.
Οι φυσικές θεραπείες και τα βότανα δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
πηγή του άρθρου:ftiaxno.gr
Η σελίδα δεν φέρει καμία ευθύνη: Διαβάστε τους όρους χρήσης

Νόημα και ευτυχία

Flaming June (Πίνακας του Φρέντερικ Λέιτον, Wikimedia Commons)

Σε μια εποχή κατά την οποία ο απανθρωπισμός φαίνεται να επεκτείνει τα πλοκάμια του σε ολόκληρο τον πλανήτη, πολλοί αναρωτιούνται πώς να επιτύχουν την ευτυχία, αυτή την ιδανική κατάσταση που σύμφωνα με τις αξίες του παρόντος συστήματος δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά αποκτώντας πολλά χρήματα και υλικά υπάρχοντα.

Από τότε που ο Φαραώ Ακενατόν είπε ότι «ο άνθρωπος είναι πιο ευτυχισμένος όταν δίνει ευτυχία σε άλλους» περίπου 3.500 χρόνια πριν, ο Χρυσός Κανόνας, να συμπεριφερόμαστε στους άλλους με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται, έχει επανειλημμένα επαναδιατυπωθεί (και αγνοηθεί) από όλες τις γενιές.

19.09.2017 - Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο - Silvia Swinden
Μια ενδιαφέρουσα άσκηση για το τι συνιστά την ευτυχία είναι πρώτα να θυμηθούμε μια κακή στιγμή και να δούμε πώς ήταν η επικοινωνία με τους άλλους, πώς βλέπαμε το μέλλον και πόση πίστη είχαμε στον εαυτό μας και στους άλλους και στη συνέχεια να θυμηθούμε μια καλή στιγμή και να παρατηρούμε τις ίδιες παραμέτρους.

Απ’ ότι φαίνεται οι κακές στιγμές ήταν κακές επειδή αισθανόμασταν απομονωμένοι, το μέλλον ήταν αβέβαιο ή κλειστό και μας έλειπε η πίστη στον εαυτό μας και στους άλλους ανθρώπους και οι καλές στιγμές ήταν καλές, επειδή η επικοινωνία ήταν στα καλύτερά της, το μέλλον ήταν ανοιχτό και είχαμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στους άλλους.

Η αίσθηση του ανήκειν και ο σαφής σκοπός που προβάλλεται στο μέλλον, ακόμη και πέρα από την ατομική ύπαρξη κάποιου, συνδέονται με την αίσθηση ότι η ζωή έχει νόημα, ένα θέμα που αναπτύχθηκε αρκετά από τον Σίλο στα γραπτά του και στην εφαρμογή της επαναστατικής μη βίαιης σκέψης του για την κατασκευή ενός διαφορετικού κόσμου, ενός εξανθρωπισμένου κόσμου.

Σε μια εποχή κατά την οποία ο απανθρωπισμός φαίνεται να επεκτείνει τα πλοκάμια του σε ολόκληρο τον πλανήτη, πολλοί αναρωτιούνται πώς να επιτύχουν την ευτυχία, αυτή την ιδανική κατάσταση που σύμφωνα με τις αξίες του παρόντος συστήματος δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά αποκτώντας πολλά χρήματα και υλικά υπάρχοντα.
Το σεξ και η εξουσία έρχονται ως υποπροϊόντα του πλούτου.

Όμως η ευτυχία παραμένει άπιαστη για πολλούς παρά την «επιτυχία» τους και η βιομηχανία ευτυχίας προωθεί κάθε είδους θεραπείες για την ψυχή, διαλογισμό, δίαιτες, γκουρού και ψυχοδραστικά ναρκωτικά στη δημόσια αγορά προσφέροντας τα προϊόντα της, όπως οι κατακτητές πρόσφεραν μπίλιες και κομματάκια καθρέφτη στους σαστισμένους πρώτους κατοίκους της Αμερικής.

Ότι ένα νόημα στη ζωή είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για να έχουμε μια ευτυχισμένη ζωή δεν είναι στην πραγματικότητα είδηση, έχει αναφερθεί και επαναδιατυπωθεί από την αρχαιότητα από διάφορα άτομα και φιλοσοφικά ρεύματα, αλλά με κάποιο τρόπο «τα χρήματα ως ο μόνος τρόπος για την ευτυχία» φαίνεται να κολλήσετε σήμερα ως πίστη ή ως μύθος πιο έντονα από ποτέ.

Από τότε που ο Φαραώ Ακενατόν είπε ότι «ο άνθρωπος είναι πιο ευτυχισμένος όταν δίνει ευτυχία σε άλλους» περίπου 3.500 χρόνια πριν, ο Χρυσός Κανόνας, να συμπεριφερόμαστε στους άλλους με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται, έχει επανειλημμένα επαναδιατυπωθεί (και αγνοηθεί) από όλες τις γενιές.

Ο Βίκτορ Φράνκλ, δημιουργός της Λογοθεραπείας, επιβίωσε τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης που σκότωσαν την οικογένειά του λανσάροντας την επαναστατική ιδέα ότι η έξοδος από την νεύρωση ήταν να βρούμε ένα νόημα στη ζωή.

Οι κοινωνίες που προωθούν την αλληλεγγύη και όχι τον ατομικισμό, όπως αυτές που βασίζονται στο Ubuntu στη Νότια Αφρική και οι αρχαίοι πολιτισμοί των Άνδεων, κατανοούν την αξία της συλλογικής αρμονίας για τη δημιουργία νοήματος.

Εάν ένας μεγιστάνας της ριάλιτι τηλεόρασης, ρατσιστής, σεξιστής μπορεί να γίνει ο πιο ισχυρός άνθρωπος στη γη και να καθορίσει την κατεύθυνση της ανθρωπότητας, τότε η ζωή μοιάζει σε πολλούς ότι δεν έχει νόημα.
Το πρόβλημα είναι ότι ψηφίστηκε από ανθρώπους που ένιωθαν ότι η πολιτική τάξη είχε ήδη αδειάσει την κοινωνία από κάθε νόημα.
Στο μυαλό έρχεται το να πηγαίνεις από τη Σκύλλα και στη Χάρυβδη.

Η γνώση ότι κανείς δεν μπορεί να μας σώσει από την απουσία νοήματος ενός άδικου και βίαιου συστήματος εκτός από εμάς τους ίδιους, ανακαλύφθηκε και πάλι από τον πρώην διπλωμάτη του κατεστημένου, Carne Ross, ο οποίος δημιούργησε ένα ίδρυμα Ανεξάρτητου Διπλωμάτη για να βοηθήσει τα αουτσάιντερ της διεθνούς πολιτικής, αλλά συνέχισε τη μεταλλαγή του, σε «κατά λάθος αναρχικό», μια πρόσκληση προς τον κόσμο στη βάση να γίνει πρωταγωνιστής των αναγκαίων αλλαγών για να βγει από αυτή την τοξική κατάσταση.

Πιο πρόσφατα μια ομιλία του TED μας είπε: «Ο πολιτισμός μας έχει εμμονή με την ευτυχία, αλλά τι γίνεται αν υπάρχει ένας πιο ικανοποιητικός δρόμος; Η ευτυχία έρχεται και φεύγει», λέει η συγγραφέας Emily Esfahani Smith, «αλλά το να έχεις νόημα στη ζωή – εξυπηρετώντας κάτι πέρα από τον εαυτό σου και αναπτύσσοντας το καλύτερο μέσα σου – σου δίνει κάτι που διατηρείται».

Ο George Monbiot μας προσκαλεί να βγούμε από τα συντρίμμια – «Out of the Wreckage» – μέσα από την πολιτική του ανήκειν, πάλι νόημα και σκοπός μέσω της κοινότητας.

Έτσι, αν τόσοι πολλοί ανακαλύψαν και ξανανακαλύψαν τον τρόπο για μια πιο ουσιαστική ζωή, πώς η πλειοψηφία των ανθρώπων εξακολουθεί να πιστεύει στα χρήματα σαν να είναι αυτά που θα φέρουν την ευτυχία;
Ίσως αυτές οι χιουμοριστικές απαντήσεις να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε.

Ο Μανόλιτο, ένας χαρακτήρας στο αργεντινό καρτούν «Μαφάλντα», του Quino, μας λέει:
«Ξέρω ότι τα χρήματα δεν μπορούν να μου αγοράσουν την ευτυχία, αλλά μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο καταφέρνουν να την μιμηθούν».
Και τι λέει ο εκλιπών βρετανός κωμικός Spike Milligan:
«Το μόνο που ζητώ είναι η ευκαιρία να αποδείξω ότι τα χρήματα δεν μπορούν να με κάνουν ευτυχισμένο».

Εκτός από την αναγνώριση της δύναμης της διαφήμισης να προκαλεί τέτοιες αντι-αξίες, πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε τη δική μας κατάσταση συνείδησης, καθιστώντας μας ευαίσθητους σε υπνωτιστικές εικόνες.
Με άλλα λόγια, ζούμε τη ζωή μας σαν όνειρο και πιστεύουμε στα όνειρα που πλέουν γύρω μας.

Η αφύπνιση σε μια υψηλότερη κατάσταση συνείδησης που μας κάνει να έχουμε ανοσία σε αυτά, χρειάζεται κάποια δουλειά, καθώς η προσοχή είναι μια σκόπιμη πράξη που χρειάζεται λίγη προσπάθεια, αλλά διευκολύνεται δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου και άλλοι κάνουν την ίδια προσπάθεια και συνεχώς υπενθυμίζοντας ο ένας στον άλλο.
Με άλλα λόγια, η απόκτηση μιας συνείδησης του εαυτού είναι στην πραγματικότητα μια προσπάθεια της κοινότητας.
Και σε μια τέτοια κατάσταση καθίσταται δυνατή η αντίληψη νοημάτων που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά, ενώ επιδιώκουμε τα προσωρινά, το σεξ, το χρήμα και το κύρος.

Είναι σαφές ότι η απόφαση να ανοίξει κάποιος τη συνείδηση σε υψηλότερα επίπεδα είναι μια προσωπική επιλογή, αλλά το ερώτημα: από πού κάνουμε μια τέτοια επιλογή; δημιουργεί ένα είδος παγίδας (catch 22).
Γι’ αυτό οι στιγμές της αποτυχίας, όταν τα προσωρινά νοήματα καταρρέουν, είναι τόσο σημαντικές. Είναι εκεί που είναι δυνατόν να πούμε: θέλω, πρέπει να αλλάξω.
Ποιες είναι οι επιλογές μου;
Ποιος άλλος χτίζει μια νέα πραγματικότητα;
Και από αυτές τις νέες πραγματικότητες, ποιες χτίζουν ένα νόημα όχι μόνο για κάποιους λίγους, αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα;

πηγή:pressenza.com

Αποκριές: Τον παλιό εκείνο τον καιρό

Αποκριές στην παλιά Αθήνα

Κάθε μας λύπη μακριά
κι ανοίξτε τα βαρέλια
και την τρελλή Αποκρηά
με γέλια και με γλέντια
Κάθε λεβέντης από μας
και κάθε παλληκάρι
ας τραγουδήσει κι ας χαρεί
κι όποια τ' αρέσει ας πάρει...
Οι Απόκριες και ο Σουρής
  Στα σπίτια που δεχόντουσαν παρέες μασκαράδων, για να επιτρέψουν την είσοδο τους, αφού ο αρχηγός της παρέας χτύπαγε το ρόπτρον, ανασήκωνε τη μάσκα του για να τον αναγνωρίσει ο οικοδεσπότης
  και τότε έπαιρνε την άδεια για να περάσει μέσα με τους φίλους του χωρίς να έχει την υποχρέωση να βγάλει κανένας τους τη μάσκα.
Στα ποιητικά σαλόνια του Σουρή όμως οι παρέες των μασκαράδων έμπαιναν ελεύθερα,χωρίς ανασήκωμα της μάσκας.
  Ο μπουφές της Αποκρηάς στο σπίτι του Σουρή και της φιλόξενης κυρίας του, της μαντάμ Μαρή, δεν ήταν βέβαια τόσο πλούσιος όσο στου Σερπιέρη.
  Οι αυτοσχέδιοι όμως στίχοι πασπαλισμένοι με μπόλικον "Αττικόν Αλας" ήταν πλουσιώτατοι και χάριζαν το γέλιο.
  Στα σαλόνια του Σουρή πάντα παρόντες οι "μεγάλοι" φίλοι του, ο Παλαμάς, ο Δροσίνης, ο Καμπούρογλου, ο Λάσκαρης, ο Βελιανίτης, ο Μπάμπης Άννινος, ο Τσοκόπουλος, ο Πωπ, ο Στρατήγης, ο Σκόκος, ο Νιρβάνας και άλλοι.
   Κάποια αποκρηάτικα βραδιά, έκαναν την παρουσία τους στου Σουρή δυο υψηλότατοι μασκαράδες με ντόμινα. Ο Αννινος ψιθύρισε στη μαντάμ Μαρή πως ήταν οι πρίγκηπες Νικόλαος και Ανδρέας.
  Η κα Σουρή άρχισε τότε τις ρεβεράντσες... Σε λίγο όμως οι δύο μυστηριώδεις "πρίγκηπες" έβγαλαν τις μάσκες και δεν ήταν άλλοι από τους "υψηλότατους" αδελφούς, τον Κοκό και το Βασιλάκη Μελά.
Και να πως σατίριζε ο Σουρής στο "Ρωμηό" του το καρναβάλι της Αθήνας.
" Γλέντα λοιπόν Αποκρηά μασκαρεμένη χώρα 
που ένα μόνο έμαθες στα φανερά να κλέβεις 
Να γίνεσαι ρεντίκολο κάθε στιγμή και ώρα
που όλα τα μασκάρεψες κι όλα τα μασκαρεύεις
Εξω λοιπόν οι λύπες, έξω κακή καρδιά
και πάλι Καρναβάλι ανοίγει βρε παιδιά. "
Η Γκαμήλα και ο Μωραϊτίνης
  "...Η βασίλισσα του λαϊκού καρναβαλιού ήταν η Γκαμήλα. Την έφτιαχναν στις αυλές του Ψυρρή με λίγα σανίδια, λίγες προβιές, παλιά χαλιά, μια μασέλα αλόγου και πολλή φαντασία.
  Οι γαβριάδες της γειτονιάς  χωνόντουσαν, μικροί σατανάδες, από κάτω της και τη ζωντάνευαν, τη χόρευαν, την έτρεχαν, την έκαναν ν' αρπάζει καπέλα, πορτοφόλι, κουλούρια, ακόμη και να δαγκώνει.
  Διάσημος Πετραλωνίτης  γκαμηλιέρης ήταν τότε ο Βαγγελάρας με τ' όνομα. Μα με τα χρόνια τον έφαγε το "ποτήρι" και μια μέρα πέθανε κάτω στα Καρναβάλια.
  Ο Τίμος Μωραϊτίνης τότε, που ήταν μέγας θαυμαστής του, του έγραψε αυτόν τον επικήδειο
...Κι ο Βαγγελάρας πέθανε. 
Κι οι φίλοι του τον κλάψανε
μ' αληθινό τους δάκρυ
Μουτζούρη τον επήγανε, μουτζούρη τον εθάψανε 
κι εγράψανε στην άκρη
Εδώ κοιμάται ήσυχα ένας μεγάλος φουκαράς
που η δουλειά του ήτανε να είναι μασκαράς.
Οι Απόκριες και ο Δροσίνης
"...Ο πιο μεγάλος συνωστισμός γινότανε στο σταυροδρόμι των οδών Κυδαθηναίων και Αδριανού, όπου και το σπίτι του ποιητού Γεωργίου Δροσίνη.
Πόσο χαιρόμουν τα Καρναβάλια τότε απ' το παράθυρο μου και ποσο θαύμαζα, σαν παιδί, την περίφημη παρέλαση του άρματος με την "Αρπαγή της Ωραίας Ελένης" που ήτανε ...αρσενικά και φρεσκοξουρισμένη... ιστορούσε ο ποιητής της Ανθισμένης Μυγδαλιάς.
Το Κομιτάτο της Αποκριάς
"...Τα επίσημα καρναβάλια τα διοργάνωνε μια επιτροπή, το λεγόμενο "Κομιτάτο της Αποκρηάς", με επικεφαλής το Δήμαρχο.
  Συγκέντρωνε χρήματα από τους εμπόρους, το Δήμο,τους ταβερναρέους κι έστηνε ξύλινες εξέδρες στην οδό Σταδίου, στην οδό Κοραή απ' όπου θα περνούσε η μεγάλη παρέλαση από λουλουδιασμένα άρματα,
  άλλα με αρχαίες παραστάσεις,που έσερναν έξι και οχτώ άλογα, πολλά στολισμένα αμάξια με μασκαρεμένες χορωδίες, πλούσιο άρμα με τον Καρνάβαλο,
  άλλο άρμα με τη βασίλισσα της Αποκρηάς, άλλο με το "Πανεπιστήμιο", που απ' τη μια μεριά έβγαζαν από το φούρνο νεαρούς φοιτητές κι απ' την άλλη έβγαζαν ...τούβλα κι άλλα πλήθη από ομίλους εύθυμων μασκαράδων με συμβολικά σατιρικά κοστούμια."
Αποκριές: Τον παλιό εκείνο τον καιρό
"Τη μάσκα θα σηκώσω και όλα θα σου τα δώσω...".
Τι περίεργα παιχνίδια κάνει η μνήμη;
Πώς, ξαφνικά, ανακάλεσε από κάποιο συρτάρι της το δίστιχο εκείνο,
  που με αρκετή δόση ειρωνείας, αλλά και κεφιού τραγουδούσε αγαπητό συγγενικό πρόσωπο που δεν είναι πια κοντά μας;
  "Τη μάσκα θα σηκώσω και όλα θα σου τα δώσω, όσα έχω εγώ κρυμμένα...",έλεγαν και τόνιζαν τα υπονοούμενα οι κυρίες με το ντόμινο μιας άλλης εποχής.
   Παραλήπτης το άλλο ντόμινο, που ενδεχομένως να ήταν ο ίδιος τους ο άνδρας. Στην Πάτρα, τότε, τον παλιό εκείνο τον καιρό...
  Οι Αποκριές και τα μασκαρέματά τους είναι ένα ξέσπασμα. Είναι μια χαλάρωση. Είναι η πραγμάτωση μιας φαντασίωσης.
  Είναι η απάντηση στο παλιό ερώτημα, που έγραφαν οι κοπελίτσες στα λευκώματα τους: "Τι θα θέλατε να είστε, αν δεν είστε αυτός που είστε;". Ιππότης, Καρδινάλιος, Δον Κιχώτης, πειρατής, αλητάκος και πάει λέγοντας.
  Και, λέγοντας και λέγοντας, μακριά πάει και τελειωμό δεν έχει η ανθρώπινη φαντασία και επινοητικότητα.
  Τα ντόμινο κάνουν την ατμόσφαιρα αινιγματική. Οι χορεύτριες δίνουν μια νότα αισθησιακή.
  Οι "Κλεοπάτρες" αναζητούν τον "Αντώνιο", δημιουργώντας μια αίσθηση ιστορική.
  Ο χώρος μετατοπίζεται, ο χρόνος καταργείται, η έκπληξη καραδοκεί, το μυστήριο μεσουρανεί.
Η καταγωγή της Αποκριάς
   Από πού προέρχονται, ακριβώς, οι Αποκριές δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια.
  Εικασίες έγιναν και γίνονται ότι οι καταβολές τους είναι διονυσιακές.
  Η Θράκη έχει τα πρωτεία, τόσο στη σπουδαιότητα όσο και την αρχαιότητα αυτών των εθίμων.
  Εκεί επέζησε ακόμη και ο Καλόγερος,που τώρα, μεταφερμένος στη Μακεδονία επίσης, αποτελεί ένα πολύτιμο πραγματικά για τη λαϊκή παράδοση δρώμενο, με πολλές κι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες φάσεις.
  Αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, διάφοροι "θίασοι" κάνουν αναπαραστάσεις που δείχνουν ότι οι Απόκριες είναι βαθιά ριζωμένες μέσα στην ψυχή του Ελληνα.
  Ο "Βλάχικος Γάμος",που γίνεται στη Θήβα, αλλά και στην Περαχώρα της Κορινθίας, ίσως και να έχει μια στενή σχέση με τα θρακικά έθιμα, στα οποία η γονιμότητα αποτελεί τη βαθύτερη έννοιά τους.
  Τα περισσότερα από τα έθιμα της Αποκριάς έχουν φαινομενικά έναν κωμικό χαρακτήρα. Ολα τα κάνουμε για να γελάσουμε, να αστειευτούμε λιγάκι.
  Είναι όμως μονάχα έτσι; Δε γνωρίζουμε, άραγε, πως τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται μεταξύ σοβαρού και αστείου;
  Δεν είναι πιο εύκολο να ασκήσεις κοινωνική κριτική κατά τη διάρκεια της Αποκριάς, αυτής της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, που όλα ισοπεδώνονται,
  που οι διακρίσεις καταργούνται, που η μάσκα προστατεύει το πρόσωπο εκείνο που ασκεί την κριτική, και, που, το μασκάρεμα βοηθάει τον "Διόνυσο" που μέσα μας κοιμάται να αφυπνιστεί;
  Αστεία, λοιπόν, να γελάσουμε μονάχα θέλουμε, τον απέναντι να ξεγελάσουμε, να μασκαρευτούμε, ξελογιαστούμε, κι από τη Δευτέρα την Καθαρή θα σοβαρευτούμε.
Τσικνοπέμπτη
  Η Τσικνοπέµπτη είναι µια ετήσια τελετή, της οποίας η αρχή χάνεται µέσα στους αιώνες. Είναι η µέρα που τρώγεται κρέας.
 Η λέξη Τσικνοπέµπτη προέρχεται από τις λέξεις «τσίκνα» (η µυρωδιά του καµένου ψηµένου κρέατος) και «Πέµπτη», και γιορτάζεται την Πέµπτη που είναι 11 µέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα.
  Είναι µια µέρα χαράς αλλά και προετοιµασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η 40-ήµερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει.
  Σε κάποια µέρη στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στην επαρχεία της Πελοποννήσου, την εβδοµάδα της Τσικνοπέµπτης, οι άνθρωποι σφάζουν τα γουρούνια τους και ετοιµάζουν νόστιµους µεζέδες: «πηχτή», «οµάτια», «τσιγαρίδες», λουκάνικα, κτλ.
Γαϊτανάκι
Το παλιό έθιµο µε το γαϊτανάκι γίνεται στην κεντρική πλατεία πολλών πόλεων.
  Είναι ένας χορός όπου οι χορευτές, που ντύνονται µε παραδοσιακές στολές,
  χορεύουν σε κύκλο κρατώντας πολύχρωµες κορδέλες που στερεώνονται στην κορυφή ενός µακριού κονταριού το οποίο βρίσκεται στην µέση του κύκλου.
  Καθώς χορεύουν, οι κορδέλες τυλίγονται γύρω από το κοντάρι και µετά ξετυλίγονται. Πιστέψτε µας! Είναι πολύ δύσκολο να το κάνει κάποιος σωστά!
Κυριακή της Τυρινής
   Άνθρωποι µε αστείες φορεσιές βγαίνουν στους δρόµους, συνοδευόµενοι από την µουσική της µπάντας του δήµου.
  Είναι η µέρα της Παρέλασης των Καρνάβαλων! Η παρέλαση δηµιουργείται από οµάδες µεταµφιεσµένων ανθρώπων, χορευτών και αρµάτων.
  Το θέµα κάθε άρµατος της παρέλασης είναι διαφορετικό και τα περισσότερα διακωµωδούν µε οµοιοκατάληκτες στροφές τις καταστάσεις και τα γεγονότα,
  παριστάνοντας τους πολιτικούς και την ζωή της ελληνικής κοινωνίας εν γένει καθώς και άλλα διεθνή γεγονότα.
  Αυτές οι σατυρικές στροφές και τα κουστούµια των συµµετεχόντων διασκεδάζουν πολύ τους θεατές.
  Αργότερα το απόγευµα θα βρείτε τη τελευταία εκδήλωση που συµβαίνει.  Οι άνθρωποι θα µαζευτούν στην κεντρική πλατεία για φαγητό, ποτό και χορό.
  Αυτό είναι και το τέλος της παρέλασης. Το τελευταίο γεγονός θα είναι το κάψιµο του Βασιλιά Καρνάβαλου σε µια µεγάλη φωτιά όπου όλοι θα χορεύουν γύρω της.
  Κάποιες φορές υπάρχουν απλές φωτιές που ονοµάζονται «φάνι», και οι άνθρωποι τραγουδούν σατυρικά τραγούδια και χορεύουν παραδοσιακούς χορούς.
  Τα τραγούδια συνήθως έχουν πολλά σεξουαλικά υπονοούµενα και µεταξύ των χορών υπάρχουν µερικοί µε θεατρικό χαρακτήρα, όπου µερικοί άντρες χορευτές υποδύονται τις γυναίκες.
  Η Παρέλαση των Καρνάβαλων γίνεται σε πολλές πόλεις, κωµοπόλεις και χωριά της Ελλάδας, και είναι πολύ θεαµατική.
 Κάποιες από τις µεγαλύτερες παρελάσεις γίνονται στην Αθήνα (καρναβάλι του Ρέντη), στην Ξάνθη, στην Πάτρα. Στην πραγµατικότητα, το καρναβάλι της Πάτρας είναι το πιο γνωστό στην Ελλάδα.
Το Καρναβάλι της Πάτρας
    Το καρναβάλι της Πάτρας είναι η συνάντηση µεταξύ ενός µύθου µε την πραγµατικότητα, φαντασία και δηµιουργικότητα µέσα στους αιώνες.
  Είναι από τα πιο σπουδαία γεγονότα, όχι µόνο για την πόλη, αλλά και για ολόκληρη την χώρα.
  Η περίοδος της αποκριάς στην Πάτρα, ανεξάρτητα από την ηµεροµηνία έναρξης του Τριωδίου, ξεκινά την επόµενη µέρα από την γιορτή του Αγ. Αντωνίου, στις 18 Ιανουαρίου.
  Τα πιο σηµαντικά στοιχεία (αρχεία) από πρόσφατες έρευνες που αφορούν το καρναβάλι των Πατρών θα µας στείλουν πίσω στον 19ο αιώνα.
  Αλλά το σηµείο στροφής του καρναβαλιού που του δίνει την σηµερινή του µορφή αναφέρεται στο 1966, µε την εισαγωγή του παιχνιδιού «Κυνήγι του Θησαυρού».
  Το Κυνήγι του Θησαυρού, από το 1966 που πρωτοπαρουσιάστηκε, µέχρι σήµερα, µετέτρεψε τον ανώνυµο συµµετέχοντα σε κυρίαρχο πρόσωπο του καρναβαλιού.
  Το ταλέντο των χιλιάδων νέων ανθρώπων, που συµµετέχουν µε τις οµάδες τους κάθε χρόνο, ξεδιπλώνεται σε όλο του το µεγαλείο µέσω του καρναβαλιού της Πάτρας.
  Το «Κυνήγι του Θησαυρού» είναι µια σειρά ερωτήσεων, γρίφων και δραστηριοτήτων, που καταλήγει να είναι µια σπαζοκεφαλιά για τους «διαγωνιζόµενους».
  Τα µέλη των οµάδων παίρνουν µέρος στην παντοµίµα, µεικτό θέαµα, θέατρο, χορός, δηµιουργίες και κουίζ.  Η φαντασία, το ταλέντο, η πολυπλοκότητα, το γέλιο, η ποικιλία και η ζωντάνια ενώνονται για να προσθέσουν κάτι ιδιαίτερο στο καρναβάλι της Πάτρας κάθε χρόνο.
  Και µετά , έρχεται η Μεγάλη Παρέλαση. Αυτή είναι η µεγαλύτερη στιγµή του καρναβαλιού των Πατρών.
   Όλη η πόλη, συν περισσότεροι από 300.000 επισκέπτες κινούνται στους ρυθµούς που οι συµµετέχοντες (περισσότεροι από 30.000) επιβάλλουν, και τα άρµατα (εκατοντάδες από αυτά) µαζί µε τον Βασιλιά Καρνάβαλο σας οδηγούν σε µονοπάτια κεφιού και ελευθερίας από τις έννοιες.
  Αυτό που συµβαίνει στην Πάτρα, την τελευταία Κυριακή της αποκριάς, είναι η κορυφή µιας πυραµίδας, την οποία το καρναβάλι των Πατρών χτίζει κάθε χρόνο.
  Η παρέλαση ξεκινά µετά το µεσηµέρι µε µεγάλο κέφι, χορεύοντας, ενώ όσοι πήραν µέρος στο κυνήγι του θησαυρού γράφουν την δική τους ιστορία µε τον τρόπο τους στους δρόµους της πόλης.
  Μετά το τέλος της µεγάλης παρέλασης, σε µια µοναδική βραδιά, ο Βασιλιάς Καρνάβαλος θα αποχαιρετίσει τους εραστές του είδους κλείνοντας ραντεβού για την επόµενη χρονιά.
  Είναι η στιγµή που ο βασιλιάς καρνάβαλος θα δοθεί στην πυρά και ο ουρανός της Πάτρας θα γεµίσει φως και χρώµα.
  Εν τω µεταξύ, η ζωντάνια του χορού δεν σταµατάει, καθώς οι χιλιάδες συµµετέχοντες θα συνεχίσουν να ζουν σε ξέφρενους ρυθµούς µέχρι το πρωί.
  Βοηθοί του καρναβαλιού των Πατρών είναι οµάδες, σύλλογοι και χορηγοί.
  Η επιτροπή Καρναβαλιού, ο όµιλος των ανθρώπων που µοιράζουν σοκολάτες, το πλήρωµα των κυνηγών του θησαυρού και πολλοί άλλοι µε γνήσιο πνεύµα καρναβαλιού, παίζουν θεατρικές τους παραστάσεις, θέατρο δρόµου και κουίζ.
Έθιμα Διατροφής
 «Η Κυριακή της Απόκρεω» είναι η τελευταία µέρα που µπορούµε να φάµε κόκκινο κρέας.
  Η εβδοµάδα µεταξύ της «Κυριακής της Απόκρεω» και της "Κυριακής της Τυρινής" είναι οι µέρες που τρώµε ψάρι, τυρί, γάλα και αυγά.
  Ακόµη και κάποια παραδοσιακά σατυρικά τραγούδια µεταφέρουν το θέµα του αποχαιρετισµού του «Τυριού» (Τύρος) και του καλωσορίσµατος του «Κρεµµυδιού» και του «Πράσου».
  (Όλα αυτά, φυσικά, σε αναφορά µε την επερχόµενη νηστεία όπου τα «ταπεινά» λαχανικά θα γίνουν το κύριο πιάτο).
Καθαρά Δευτέρα
Τελικά, το «Τριώδιο» τελειώνει. Είναι η πρώτη µέρα της Σαρακοστής, είναι Καθαρά ∆ευτέρα. Οι άνθρωποι µαζεύονται για τους τελευταίους εορτασµούς.
  Ζωντανή παραδοσιακή µουσική, τραγούδι, χορός, θαλασσινά, ούζο, κρασί, και όλοι είναι καλεσµένοι στην γιορτή. Το παραδοσιακό ψωµί «λαγάνα» είναι διαθέσιµο αυτήν την µέρα στους φούρνους.
  ∆εν επιτρέπεται να φαγωθεί κρέας ή ελαιόλαδο, αλλά αυτό δεν εµποδίζει κανέναν από το να διασκεδάσει. Οι άνθρωποι συνήθως πάνε στην εξοχή αυτήν την µέρα.
  Και το πιο φαντασµαγορικό έθιµο είναι το πέταγµα των χαρταετών. Ο ουρανός γεµίζει από πολύχρωµους χαρταετούς, που πετάνε σαν πουλιά και καλωσορίζουν την άνοιξη…
  Στην Αθήνα, µαζεύονται στις κορυφές των λόφων της πόλης (Φιλοπάππου, Στρέφη, Λυκαβηττός) όπου και πετούν τους χαρταετούς και υπάρχει ζωντανή µουσική, παραδοσιακή και µοντέρνα, µε δηµοφιλείς τραγουδιστές, και όλοι χορεύουν!
  Η Καθαρά ∆ευτέρα έχει τα δικά της έθιµα. Οι Έλληνες συνήθως τρώνε συγκεκριµένα είδη θαλασσινών (χταπόδι, καλαµάρια, γαρίδες και µύδια), µια ποικιλία τουρσί λαχανικών (ειδικά µικρές πράσινες πιπεριές, καρότα και κουνουπίδι), ελιές και ορεκτικά φτιαγµένα για την µοναδική λαγάνα.
  Τα ορεκτικά είναι νηστίσιµα, όπως ταραµοσαλάτα (φτιαγµένη από αυγά ψαριού).
Ο χαρταετός
[...] Τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης που διέθεταν χαρτί (είδος μεγάλης πολυτέλειας), άρχισαν πρώτα τη χρήση του παιχνιδιού "αετού" όπως το βλέπουμε κι από παλιότερες χαλκογραφίες.
  Γαλλική παράσταση μας δείχνει παιδί με χαρταετό ήδη το 1657 και άλλη το 1807.
   Από εκεί ήρθε το παιχνίδι και στην Ελλάδα, πιάνοντας πρώτες τις επαρχίες της επιμειξίας με την Ευρώπη,
  τα λιμάνια της Ανατολής (Σμύρνη, Χίο, Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, έπειτα της Σύρας και των Πατρών και σιγά-σιγά όλες τις πολιτείες και τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε να αγοραστεί σπάγγος και χρωματιστό χαρτί.
  Το χωριό είδε το αστόπαιδο στις εκδρομές του και το μιμήθηκε, με πρόχειρα μέσα μ' ένα κομμάτι χαρτί του μπακάλη (που όμως ήταν βαρύ), ένα φύλλο από τετράδιο του σχολείου, ένα κομμάτι απ'την τοπική εφημερίδα, και νήμα από κουβάρι ή την ξηλωμένη κάλτσα της γιαγιάς.
  Παράλληλα έφτιαχναν και πρόχειρες "σαϊτες" και "καρδιές", που μπορεί και να μην είχαν λείψει από παλαιότατη τοπική παράδοση.[...]
  Όποιος δεν έπαιξε ποτέ του με χαρταετό, δεν κοίταξε όσο χρειάζεται ψηλά. Όποιος δεν ένιωσε την αντίσταση του μεγάλου σπάγγου, δεν εκατάλαβε τη δύναμη του αέρα.
  Κι όποιος δεν εφώναξε με την ευθύνη και την πρωτοβουλία του παιδιού που βλέπει να κινδυνεύει στο ψηλό μετεώρισμά του ο αετός, δεν ένιωσε τη χαρά του να τα βγάζεις πέρα μόνος σου με τη Φύση.[...] "
(Δημήτριος Λουκάτος, "Πασχαλινά και της Άνοιξης")
Τότε και τώρα
   Για κάποιον λόγο οι Ελληνες, δηλαδή μια μερίδα Ελλήνων, τα τελευταία χρόνια "ευδαιμονίζονται" συνεχώς και αδιαλείπτως.
  Λικνίζονται, ζαλίζονται, χορεύουν, μασκαρεύονται, ψεύδονται και πίνουν σαν σφουγγάρια.
  Ενίοτε τα σπάνε άμα έρθουν στο "τσακίρ κέφι". Και έρχονται συχνά.
  Ο καιρός, που τα γλέντια κι οι χοροί, όλη τη βδομάδα της Τυρινής, ξανάνιωναν τους ηλικιωμένους και ζωντάνευαν τα σπίτια,
  που πρόσφεραν χαρές στις νεαρές και στα παλικάρια, πάει, πέρασε ανεπιστρεπτί.
  Τώρα, όλα μοιάζουν να είναι "εφικτά", "προσιτά", σχεδόν εύκολα και κυρίως βαρετά.
  Αν καταργήσεις τη μαγεία, την έκπληξη, τη δυσκολία, την προσμονή, την υπομονή και την επιμονή.
  Αν απογυμνώσεις ένα έθιμο, τότε τα πάντα και όχι μόνον το Καρναβάλι δεν παρουσιάζουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
  Δεν είναι μαγεμένο και μαγικό, δεν είναι ονειρεμένο και ονειρικό. Ούτε καν ερωτικό είναι.
 Η Αποκριά κάτι συνηθισμένο και καθημερινό μοιάζει και μεταβάλλεται με το πέρασμα του χρόνου. Αποκριές είναι θα περάσουν.
  Να περάσουν καλά σας ευχόμαστε και από Τρίτη τα ξαναλέμε. Αντε και του χρόνου!
Μια τελευταία συμβουλή
  Έτσι… οι Απόκριες τελειώνουν…… και αρχίζει η Σαρακοστή και έχουµε 40 ηµέρες για το Πάσχα…
 Μην ξεχνάτε! ∆εν πρέπει να πλύνετε το κεφάλι σας την εβδοµάδα µεταξύ της «Κυριακής της Απόκρεω» και της «Κυριακής της Τυρινής»!
 Είναι η εβδοµάδα του τυριού και τα µαλλιά σας θα γίνουν άσπρα σαν το τυρί!!
syrosstories.wixsite.com
Merologies
Ριζοσπάστης
Twinning
http://ola-ta-kala.blogspot.com/2016/03/blog-post_7.html

Τσικνοπέμπτη : Συμβουλές διατροφής προς αποφυγή πεπτικών προβλημάτων

Τσικνοπέμπτη αυτή την εβδομάδα και το έθιμο, πέραν του τσικνίσματος, απαιτεί και έξοδο. Την ημέρα αυτή σύμφωνα με την παράδοση καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες από ψητό κρέας.
Βέβαια, η επιλογή της Πέμπτης δεν είναι τυχαία αφού την Τετάρτη και την Παρασκευή σύμφωνα με τη Χριστιανική παράδοση είναι ημέρες νηστείας κι επιπλέον η Τσικνοπέμπτη είναι η τελευταία Πέμπτη πριν τη Νηστεία, όπου μπορεί ο ορθόδοξος πιστός να καταναλώσει κρέας, καθώς η εβδομάδα που την ακολουθεί (εβδομάδα της Τυρίνης) δεν πρέπει να το περιλαμβάνει.
Η Τσικνοπέμπτη έχει ταυτισθεί με την υπερκατανάλωση κρέατος λίγες μέρες πριν τη Νηστεία. Για το λόγο αυτό θα κάνουμε μια προσπάθεια να «φωτίσουμε» τι σημαίνει ψητό και τι να προσέξετε κατά την ημέρα της Τσικνοπέμπτης, ώστε να αποφύγετε τις δυσάρεστες συνέπειες. Δείτε περισσότερα στο βίντεο που ακολουθεί.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του «ψητού στα κάρβουνα»;

• Τα ψητά στα κάρβουνα αποτελούν έναν εύγευστο τρόπο μαγειρικής. Ως εκ τούτου, επειδή είναι εύγευστα, δε χρειάζονται περίτεχνες σως και ντρέσιγκς που προσθέτουν θερμίδες!
• Ωστόσο, ένα καλό μαρινάρισμα πριν το ψήσιμο είναι απαραίτητο. Έτσι δίνετε πιο πλούσια γεύση, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι το μαρινάρισμα είναι προστατευτικό έναντι των χημικών ουσιών που παράγονται με το ψήσιμο πρωτεϊνούχων τροφίμων σε υψηλή φωτιά (πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, ετεροκυκλικές αμίνες). Για τις πρωτεϊνούχες τροφές (κρέας, ψάρι) προτιμήστε «μαρινάδες» που έχουν βάση το λεμόνι και το ξύδι.
• Αν θέλετε να ρίξετε κάτι πάνω στο κρέας ή το ψάρι μετά το ψήσιμο προτιμήστε το λεμόνι, πέρα από τη γεύση λειτουργεί επιπλέον προστατευτικά έναντι των δυσάρεστων χημικών ουσιών που παράγονται.

Ποια είναι η διατροφική «παγίδα» της Τσικνοπέμπτης;
Η Τσικνοπέμπτη έχει ταυτισθεί με την υπερκατανάλωση κρέατος λίγες μέρες πριν τη Νηστεία. Το πιο σύνηθες φαινόμενο μετά το φαγοπότι της Τσικνοπέμπτης είναι οι ενοχλήσεις στο γαστρεντερικό μας σύστημα, όπως το απλό φούσκωμα ή ο οπισθοστερνικός καύσος (κάψιμο στον οισοφάγο), αλλά και τα ανεβασμένα τριγλυκερίδια και χοληστερόλη αίματος.
Ωστόσο, ακόμη αν η ημέρα επιβάλλει παϊδάκια, λουκάνικα, μπριζόλες και κοκορέτσια, έχετε πάντα και την επιλογή να μην επιβαρύνετε τόσο πολύ την υγεία σας! Είτε επιλέξετε να ψήσετε στο σπίτι είτε αποφασίσετε να βγείτε έξω, υπάρχουν κάποιες βασικές συμβουλές που μπορεί να ακολουθήσει κανείς και να αποφύγει τα προβλήματα να σοβαρέψουν.
Συμβουλές για τη σιλουέτα και την υγεία σας την Τσικνοπέμπτη
Προετοιμαστείτε κατάλληλα
Αν το βράδυ γνωρίζετε ότι θα ψήσετε ή ότι θα βρεθείτε σε μεγάλο τραπέζι προτιμήστε την ίδια μέρα το μεσημέρι την κατανάλωση ζυμαρικών ή ρυζιού. Επίσης, μπορείτε να προτιμήσετε την κατανάλωση βραστών ή ωμών λαχανικών. Σε καμία περίπτωση μην πάτε στο τραπέζι νηστικοί, καθώς υπάρχει κίνυνος να καταναλαώσετε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού.
Επιλέξτε το κατάλληλο κρέας
Επιλέξετε τα κρέατα που θα καταναλώσετε να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερο λίπος όπως είναι το κοτόπουλο ή το ψαρονέφρι. Στα υπόλοιπα είδη κρεάτων όπως για παράδειγμα στις μπριζόλες, μπορείτε να αφαιρείτε οι ίδιοι το δέρμα και το όποιο ορατό λίπος. Αν θελήσετε παϊδάκια μη χορτάσετε με αυτά, 1-2 είναι αρκετά. Τέλος, αποφύγετε τα λουκάνικα εκτός αν είστε σίγουροι για τον προμηθευτή σας και την ποιότητα του κρέατος που έχει επιλέξει, γιατί εκτός από μεγάλες ποσότητες λιπαρών, περιέχουν και πολύ αλάτι.
Προσέξτε τα συνοδευτικά
Η ημέρα λέγεται Τσικνοπέμπτη και παραδοσιακά υπάρχει για να ψήσετε κρέας. Γι’ αυτό λοιπόν δεν έχουν θέση στο τραπέζι ούτε σουφλέ, ούτε πίτες, ούτε άλλα περιττά εδέσματα. Προσθέτουν πολύ περισσότερες θερμίδες και λίπος, χωρίς να τηρούν την παράδοση…
Μην ξεχνάτε τη σαλάτα
Συνδυάστε τα εύγευστα ψητά κρέατα με φρέσκιες σαλάτες και βραστά λαχανικά εποχής. Αποφύγετε τα ντρέσιγκ που έχουν λίπος, τα οποία δεν αναδεικνύουν την πλούσια γεύση των «ψητών».
Προτιμήστε ένα ελαφρύ επιδόρπιο
Προσοχή να δώσετε και στο επιδόρπιο. Προτιμήστε αυτό που έχει τα λιγότερα λιπαρά (ήδη μπορεί να έχετε καταναλώσει αρκετό λίπος μέσω του κρέατος..), όπως είναι το γιαούρτι ή τα φρούτα ή το γλυκό κουταλιού ή συνδυασμό τους. Για κανέναν λόγο μην προτιμήσετε λιπαρές τούρτες και πάστες, είπαμε είναι πιθανό να έχετε πάρει αρκετή ποσότητα λίπους (και μάλιστα κορεσμένου) από το κρέας…
Καταναλώστε το φαγητό σας αργά
Ο εγκέφαλος χρειάζεται 20-30 λεπτά για να λάβει το μήνυμα του κορεσμού. Τρώγοντας αργά αφενός δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο στον εγκέφαλό μας να αντιληφθεί οτι χορτάσαμε και αφετέρου απολαμβάνουμε περισσότερο το φαγητό μας.
Τι άλλο να κάνετε;
Μη φοράτε πολύ στενά ρούχα, χαλαρώστε το πρώτο κουμπί αφού φάτε για να μη νιώθετε δυσφορία καθήμενοι αρκετή ώρα με την οικογένεια και τους φίλους στο «γιορτινό» τραπέζι.
Και την επόμενη μέρα;
Την επόμενη της Τσικνοπέμπτης εφόσον έχετε καταναλώσει ικανή ποσότητα κρέατος προτιμήστε ως κύριο πιάτο όσπρια ή ζυμαρικά ή βραστά λαχανικά. Το ίδιο να κάνετε και στο υπόλοιπο της εβδομάδας, μη προτιμώντας το κόκκινο κρέας, είναι γνωστό ότι η κατανάλωσή του δεν πρέπει να ξεπερνά τη 1 φορά/ εβδομάδα (αν είστε ενήλικας, δεν έχετε έλλειψη σιδήρου και ανήκετε στο γενικό πληθυσμό)..
Άν τσικνίσω σπίτι;
Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να πάτε σε ταβέρνες για το παραδοσιακό τσίκνισμα, διατροφικά είναι ίσως η καλύτερη επιλογή να καθίσετε στο σπίτι και να ψήσετε στο γκριλ του φούρνου. Σ’ αυτή τη περίπτωση, όλα τα λιπαρά θα λιώσουν και θα στάξουν αντίθετα με το ψήσιμο στο ταψί που θα μας δελέαζε με το ζουμάκι του.

Η καλή παρέα θα είναι η μοναδική απαραίτητη προϋπόθεση για να περάσετε καλά σήμερα και να ξεχαστείτε έστω και για λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητας!

της Ειρήνης Κύρα
& του Δημήτρη Μπερτζελέτου

πηγή:mednutrition.gr