Αποκριές στην παλιά Αθήνα
κι ανοίξτε τα βαρέλια
και την τρελλή Αποκρηά
με γέλια και με γλέντια
Κάθε λεβέντης από μας
και κάθε παλληκάρι
ας τραγουδήσει κι ας χαρεί
κι όποια τ' αρέσει ας πάρει...
Οι Απόκριες και ο Σουρής
Στα σπίτια που δεχόντουσαν παρέες μασκαράδων, για να επιτρέψουν την είσοδο τους, αφού ο αρχηγός της παρέας χτύπαγε το ρόπτρον, ανασήκωνε τη μάσκα του για να τον αναγνωρίσει ο οικοδεσπότης
και τότε έπαιρνε την άδεια για να περάσει μέσα με τους φίλους του χωρίς να έχει την υποχρέωση να βγάλει κανένας τους τη μάσκα.
Στα ποιητικά σαλόνια του Σουρή όμως οι παρέες των μασκαράδων έμπαιναν ελεύθερα,χωρίς ανασήκωμα της μάσκας.
Ο μπουφές της Αποκρηάς στο σπίτι του Σουρή και της φιλόξενης κυρίας του, της μαντάμ Μαρή, δεν ήταν βέβαια τόσο πλούσιος όσο στου Σερπιέρη.
Οι αυτοσχέδιοι όμως στίχοι πασπαλισμένοι με μπόλικον "Αττικόν Αλας" ήταν πλουσιώτατοι και χάριζαν το γέλιο.
Στα σαλόνια του Σουρή πάντα παρόντες οι "μεγάλοι" φίλοι του, ο Παλαμάς, ο Δροσίνης, ο Καμπούρογλου, ο Λάσκαρης, ο Βελιανίτης, ο Μπάμπης Άννινος, ο Τσοκόπουλος, ο Πωπ, ο Στρατήγης, ο Σκόκος, ο Νιρβάνας και άλλοι.
Κάποια αποκρηάτικα βραδιά, έκαναν την παρουσία τους στου Σουρή δυο υψηλότατοι μασκαράδες με ντόμινα. Ο Αννινος ψιθύρισε στη μαντάμ Μαρή πως ήταν οι πρίγκηπες Νικόλαος και Ανδρέας.
Η κα Σουρή άρχισε τότε τις ρεβεράντσες... Σε λίγο όμως οι δύο μυστηριώδεις "πρίγκηπες" έβγαλαν τις μάσκες και δεν ήταν άλλοι από τους "υψηλότατους" αδελφούς, τον Κοκό και το Βασιλάκη Μελά.
Και να πως σατίριζε ο Σουρής στο "Ρωμηό" του το καρναβάλι της Αθήνας.
" Γλέντα λοιπόν Αποκρηά μασκαρεμένη χώρα
που ένα μόνο έμαθες στα φανερά να κλέβεις
Να γίνεσαι ρεντίκολο κάθε στιγμή και ώρα
που όλα τα μασκάρεψες κι όλα τα μασκαρεύεις
Εξω λοιπόν οι λύπες, έξω κακή καρδιά
και πάλι Καρναβάλι ανοίγει βρε παιδιά. "
Η Γκαμήλα και ο Μωραϊτίνης
"...Η βασίλισσα του λαϊκού καρναβαλιού ήταν η Γκαμήλα. Την έφτιαχναν στις αυλές του Ψυρρή με λίγα σανίδια, λίγες προβιές, παλιά χαλιά, μια μασέλα αλόγου και πολλή φαντασία.
Οι γαβριάδες της γειτονιάς χωνόντουσαν, μικροί σατανάδες, από κάτω της και τη ζωντάνευαν, τη χόρευαν, την έτρεχαν, την έκαναν ν' αρπάζει καπέλα, πορτοφόλι, κουλούρια, ακόμη και να δαγκώνει.
Διάσημος Πετραλωνίτης γκαμηλιέρης ήταν τότε ο Βαγγελάρας με τ' όνομα. Μα με τα χρόνια τον έφαγε το "ποτήρι" και μια μέρα πέθανε κάτω στα Καρναβάλια.
Ο Τίμος Μωραϊτίνης τότε, που ήταν μέγας θαυμαστής του, του έγραψε αυτόν τον επικήδειο
...Κι ο Βαγγελάρας πέθανε.
Κι οι φίλοι του τον κλάψανε
μ' αληθινό τους δάκρυ
Μουτζούρη τον επήγανε, μουτζούρη τον εθάψανε
κι εγράψανε στην άκρη
Εδώ κοιμάται ήσυχα ένας μεγάλος φουκαράς
που η δουλειά του ήτανε να είναι μασκαράς.
Οι Απόκριες και ο Δροσίνης
"...Ο πιο μεγάλος συνωστισμός γινότανε στο σταυροδρόμι των οδών Κυδαθηναίων και Αδριανού, όπου και το σπίτι του ποιητού Γεωργίου Δροσίνη.
Πόσο χαιρόμουν τα Καρναβάλια τότε απ' το παράθυρο μου και ποσο θαύμαζα, σαν παιδί, την περίφημη παρέλαση του άρματος με την "Αρπαγή της Ωραίας Ελένης" που ήτανε ...αρσενικά και φρεσκοξουρισμένη... ιστορούσε ο ποιητής της Ανθισμένης Μυγδαλιάς.
Το Κομιτάτο της Αποκριάς
"...Τα επίσημα καρναβάλια τα διοργάνωνε μια επιτροπή, το λεγόμενο "Κομιτάτο της Αποκρηάς", με επικεφαλής το Δήμαρχο.
Συγκέντρωνε χρήματα από τους εμπόρους, το Δήμο,τους ταβερναρέους κι έστηνε ξύλινες εξέδρες στην οδό Σταδίου, στην οδό Κοραή απ' όπου θα περνούσε η μεγάλη παρέλαση από λουλουδιασμένα άρματα,
άλλα με αρχαίες παραστάσεις,που έσερναν έξι και οχτώ άλογα, πολλά στολισμένα αμάξια με μασκαρεμένες χορωδίες, πλούσιο άρμα με τον Καρνάβαλο,
άλλο άρμα με τη βασίλισσα της Αποκρηάς, άλλο με το "Πανεπιστήμιο", που απ' τη μια μεριά έβγαζαν από το φούρνο νεαρούς φοιτητές κι απ' την άλλη έβγαζαν ...τούβλα κι άλλα πλήθη από ομίλους εύθυμων μασκαράδων με συμβολικά σατιρικά κοστούμια."
Αποκριές: Τον παλιό εκείνο τον καιρό
"Τη μάσκα θα σηκώσω και όλα θα σου τα δώσω...".
Τι περίεργα παιχνίδια κάνει η μνήμη;
Πώς, ξαφνικά, ανακάλεσε από κάποιο συρτάρι της το δίστιχο εκείνο,
που με αρκετή δόση ειρωνείας, αλλά και κεφιού τραγουδούσε αγαπητό συγγενικό πρόσωπο που δεν είναι πια κοντά μας;
"Τη μάσκα θα σηκώσω και όλα θα σου τα δώσω, όσα έχω εγώ κρυμμένα...",έλεγαν και τόνιζαν τα υπονοούμενα οι κυρίες με το ντόμινο μιας άλλης εποχής.
Παραλήπτης το άλλο ντόμινο, που ενδεχομένως να ήταν ο ίδιος τους ο άνδρας. Στην Πάτρα, τότε, τον παλιό εκείνο τον καιρό...
Οι Αποκριές και τα μασκαρέματά τους είναι ένα ξέσπασμα. Είναι μια χαλάρωση. Είναι η πραγμάτωση μιας φαντασίωσης.
Είναι η απάντηση στο παλιό ερώτημα, που έγραφαν οι κοπελίτσες στα λευκώματα τους: "Τι θα θέλατε να είστε, αν δεν είστε αυτός που είστε;". Ιππότης, Καρδινάλιος, Δον Κιχώτης, πειρατής, αλητάκος και πάει λέγοντας.
Και, λέγοντας και λέγοντας, μακριά πάει και τελειωμό δεν έχει η ανθρώπινη φαντασία και επινοητικότητα.
Τα ντόμινο κάνουν την ατμόσφαιρα αινιγματική. Οι χορεύτριες δίνουν μια νότα αισθησιακή.
Οι "Κλεοπάτρες" αναζητούν τον "Αντώνιο", δημιουργώντας μια αίσθηση ιστορική.
Ο χώρος μετατοπίζεται, ο χρόνος καταργείται, η έκπληξη καραδοκεί, το μυστήριο μεσουρανεί.
Η καταγωγή της Αποκριάς
Από πού προέρχονται, ακριβώς, οι Αποκριές δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια.
Εικασίες έγιναν και γίνονται ότι οι καταβολές τους είναι διονυσιακές.
Η Θράκη έχει τα πρωτεία, τόσο στη σπουδαιότητα όσο και την αρχαιότητα αυτών των εθίμων.
Εκεί επέζησε ακόμη και ο Καλόγερος,που τώρα, μεταφερμένος στη Μακεδονία επίσης, αποτελεί ένα πολύτιμο πραγματικά για τη λαϊκή παράδοση δρώμενο, με πολλές κι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες φάσεις.
Αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, διάφοροι "θίασοι" κάνουν αναπαραστάσεις που δείχνουν ότι οι Απόκριες είναι βαθιά ριζωμένες μέσα στην ψυχή του Ελληνα.
Ο "Βλάχικος Γάμος",που γίνεται στη Θήβα, αλλά και στην Περαχώρα της Κορινθίας, ίσως και να έχει μια στενή σχέση με τα θρακικά έθιμα, στα οποία η γονιμότητα αποτελεί τη βαθύτερη έννοιά τους.
Τα περισσότερα από τα έθιμα της Αποκριάς έχουν φαινομενικά έναν κωμικό χαρακτήρα. Ολα τα κάνουμε για να γελάσουμε, να αστειευτούμε λιγάκι.
Είναι όμως μονάχα έτσι; Δε γνωρίζουμε, άραγε, πως τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται μεταξύ σοβαρού και αστείου;
Δεν είναι πιο εύκολο να ασκήσεις κοινωνική κριτική κατά τη διάρκεια της Αποκριάς, αυτής της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, που όλα ισοπεδώνονται,
που οι διακρίσεις καταργούνται, που η μάσκα προστατεύει το πρόσωπο εκείνο που ασκεί την κριτική, και, που, το μασκάρεμα βοηθάει τον "Διόνυσο" που μέσα μας κοιμάται να αφυπνιστεί;
Αστεία, λοιπόν, να γελάσουμε μονάχα θέλουμε, τον απέναντι να ξεγελάσουμε, να μασκαρευτούμε, ξελογιαστούμε, κι από τη Δευτέρα την Καθαρή θα σοβαρευτούμε.
Τσικνοπέμπτη
Η Τσικνοπέµπτη είναι µια ετήσια τελετή, της οποίας η αρχή χάνεται µέσα στους αιώνες. Είναι η µέρα που τρώγεται κρέας.
Η λέξη Τσικνοπέµπτη προέρχεται από τις λέξεις «τσίκνα» (η µυρωδιά του καµένου ψηµένου κρέατος) και «Πέµπτη», και γιορτάζεται την Πέµπτη που είναι 11 µέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα.
Είναι µια µέρα χαράς αλλά και προετοιµασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η 40-ήµερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει.
Σε κάποια µέρη στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στην επαρχεία της Πελοποννήσου, την εβδοµάδα της Τσικνοπέµπτης, οι άνθρωποι σφάζουν τα γουρούνια τους και ετοιµάζουν νόστιµους µεζέδες: «πηχτή», «οµάτια», «τσιγαρίδες», λουκάνικα, κτλ.
Γαϊτανάκι
Το παλιό έθιµο µε το γαϊτανάκι γίνεται στην κεντρική πλατεία πολλών πόλεων.
Είναι ένας χορός όπου οι χορευτές, που ντύνονται µε παραδοσιακές στολές,
χορεύουν σε κύκλο κρατώντας πολύχρωµες κορδέλες που στερεώνονται στην κορυφή ενός µακριού κονταριού το οποίο βρίσκεται στην µέση του κύκλου.
Καθώς χορεύουν, οι κορδέλες τυλίγονται γύρω από το κοντάρι και µετά ξετυλίγονται. Πιστέψτε µας! Είναι πολύ δύσκολο να το κάνει κάποιος σωστά!
Κυριακή της Τυρινής
Άνθρωποι µε αστείες φορεσιές βγαίνουν στους δρόµους, συνοδευόµενοι από την µουσική της µπάντας του δήµου.
Είναι η µέρα της Παρέλασης των Καρνάβαλων! Η παρέλαση δηµιουργείται από οµάδες µεταµφιεσµένων ανθρώπων, χορευτών και αρµάτων.
Το θέµα κάθε άρµατος της παρέλασης είναι διαφορετικό και τα περισσότερα διακωµωδούν µε οµοιοκατάληκτες στροφές τις καταστάσεις και τα γεγονότα,
παριστάνοντας τους πολιτικούς και την ζωή της ελληνικής κοινωνίας εν γένει καθώς και άλλα διεθνή γεγονότα.
Αυτές οι σατυρικές στροφές και τα κουστούµια των συµµετεχόντων διασκεδάζουν πολύ τους θεατές.
Αργότερα το απόγευµα θα βρείτε τη τελευταία εκδήλωση που συµβαίνει. Οι άνθρωποι θα µαζευτούν στην κεντρική πλατεία για φαγητό, ποτό και χορό.
Αυτό είναι και το τέλος της παρέλασης. Το τελευταίο γεγονός θα είναι το κάψιµο του Βασιλιά Καρνάβαλου σε µια µεγάλη φωτιά όπου όλοι θα χορεύουν γύρω της.
Κάποιες φορές υπάρχουν απλές φωτιές που ονοµάζονται «φάνι», και οι άνθρωποι τραγουδούν σατυρικά τραγούδια και χορεύουν παραδοσιακούς χορούς.
Τα τραγούδια συνήθως έχουν πολλά σεξουαλικά υπονοούµενα και µεταξύ των χορών υπάρχουν µερικοί µε θεατρικό χαρακτήρα, όπου µερικοί άντρες χορευτές υποδύονται τις γυναίκες.
Η Παρέλαση των Καρνάβαλων γίνεται σε πολλές πόλεις, κωµοπόλεις και χωριά της Ελλάδας, και είναι πολύ θεαµατική.
Κάποιες από τις µεγαλύτερες παρελάσεις γίνονται στην Αθήνα (καρναβάλι του Ρέντη), στην Ξάνθη, στην Πάτρα. Στην πραγµατικότητα, το καρναβάλι της Πάτρας είναι το πιο γνωστό στην Ελλάδα.
Το Καρναβάλι της Πάτρας
Το καρναβάλι της Πάτρας είναι η συνάντηση µεταξύ ενός µύθου µε την πραγµατικότητα, φαντασία και δηµιουργικότητα µέσα στους αιώνες.
Είναι από τα πιο σπουδαία γεγονότα, όχι µόνο για την πόλη, αλλά και για ολόκληρη την χώρα.
Η περίοδος της αποκριάς στην Πάτρα, ανεξάρτητα από την ηµεροµηνία έναρξης του Τριωδίου, ξεκινά την επόµενη µέρα από την γιορτή του Αγ. Αντωνίου, στις 18 Ιανουαρίου.
Τα πιο σηµαντικά στοιχεία (αρχεία) από πρόσφατες έρευνες που αφορούν το καρναβάλι των Πατρών θα µας στείλουν πίσω στον 19ο αιώνα.
Αλλά το σηµείο στροφής του καρναβαλιού που του δίνει την σηµερινή του µορφή αναφέρεται στο 1966, µε την εισαγωγή του παιχνιδιού «Κυνήγι του Θησαυρού».
Το Κυνήγι του Θησαυρού, από το 1966 που πρωτοπαρουσιάστηκε, µέχρι σήµερα, µετέτρεψε τον ανώνυµο συµµετέχοντα σε κυρίαρχο πρόσωπο του καρναβαλιού.
Το ταλέντο των χιλιάδων νέων ανθρώπων, που συµµετέχουν µε τις οµάδες τους κάθε χρόνο, ξεδιπλώνεται σε όλο του το µεγαλείο µέσω του καρναβαλιού της Πάτρας.
Το «Κυνήγι του Θησαυρού» είναι µια σειρά ερωτήσεων, γρίφων και δραστηριοτήτων, που καταλήγει να είναι µια σπαζοκεφαλιά για τους «διαγωνιζόµενους».
Τα µέλη των οµάδων παίρνουν µέρος στην παντοµίµα, µεικτό θέαµα, θέατρο, χορός, δηµιουργίες και κουίζ. Η φαντασία, το ταλέντο, η πολυπλοκότητα, το γέλιο, η ποικιλία και η ζωντάνια ενώνονται για να προσθέσουν κάτι ιδιαίτερο στο καρναβάλι της Πάτρας κάθε χρόνο.
Και µετά , έρχεται η Μεγάλη Παρέλαση. Αυτή είναι η µεγαλύτερη στιγµή του καρναβαλιού των Πατρών.
Όλη η πόλη, συν περισσότεροι από 300.000 επισκέπτες κινούνται στους ρυθµούς που οι συµµετέχοντες (περισσότεροι από 30.000) επιβάλλουν, και τα άρµατα (εκατοντάδες από αυτά) µαζί µε τον Βασιλιά Καρνάβαλο σας οδηγούν σε µονοπάτια κεφιού και ελευθερίας από τις έννοιες.
Αυτό που συµβαίνει στην Πάτρα, την τελευταία Κυριακή της αποκριάς, είναι η κορυφή µιας πυραµίδας, την οποία το καρναβάλι των Πατρών χτίζει κάθε χρόνο.
Η παρέλαση ξεκινά µετά το µεσηµέρι µε µεγάλο κέφι, χορεύοντας, ενώ όσοι πήραν µέρος στο κυνήγι του θησαυρού γράφουν την δική τους ιστορία µε τον τρόπο τους στους δρόµους της πόλης.
Μετά το τέλος της µεγάλης παρέλασης, σε µια µοναδική βραδιά, ο Βασιλιάς Καρνάβαλος θα αποχαιρετίσει τους εραστές του είδους κλείνοντας ραντεβού για την επόµενη χρονιά.
Είναι η στιγµή που ο βασιλιάς καρνάβαλος θα δοθεί στην πυρά και ο ουρανός της Πάτρας θα γεµίσει φως και χρώµα.
Εν τω µεταξύ, η ζωντάνια του χορού δεν σταµατάει, καθώς οι χιλιάδες συµµετέχοντες θα συνεχίσουν να ζουν σε ξέφρενους ρυθµούς µέχρι το πρωί.
Βοηθοί του καρναβαλιού των Πατρών είναι οµάδες, σύλλογοι και χορηγοί.
Η επιτροπή Καρναβαλιού, ο όµιλος των ανθρώπων που µοιράζουν σοκολάτες, το πλήρωµα των κυνηγών του θησαυρού και πολλοί άλλοι µε γνήσιο πνεύµα καρναβαλιού, παίζουν θεατρικές τους παραστάσεις, θέατρο δρόµου και κουίζ.
Έθιμα Διατροφής
«Η Κυριακή της Απόκρεω» είναι η τελευταία µέρα που µπορούµε να φάµε κόκκινο κρέας.
Η εβδοµάδα µεταξύ της «Κυριακής της Απόκρεω» και της "Κυριακής της Τυρινής" είναι οι µέρες που τρώµε ψάρι, τυρί, γάλα και αυγά.
Ακόµη και κάποια παραδοσιακά σατυρικά τραγούδια µεταφέρουν το θέµα του αποχαιρετισµού του «Τυριού» (Τύρος) και του καλωσορίσµατος του «Κρεµµυδιού» και του «Πράσου».
(Όλα αυτά, φυσικά, σε αναφορά µε την επερχόµενη νηστεία όπου τα «ταπεινά» λαχανικά θα γίνουν το κύριο πιάτο).
Καθαρά Δευτέρα
Τελικά, το «Τριώδιο» τελειώνει. Είναι η πρώτη µέρα της Σαρακοστής, είναι Καθαρά ∆ευτέρα. Οι άνθρωποι µαζεύονται για τους τελευταίους εορτασµούς.
Ζωντανή παραδοσιακή µουσική, τραγούδι, χορός, θαλασσινά, ούζο, κρασί, και όλοι είναι καλεσµένοι στην γιορτή. Το παραδοσιακό ψωµί «λαγάνα» είναι διαθέσιµο αυτήν την µέρα στους φούρνους.
∆εν επιτρέπεται να φαγωθεί κρέας ή ελαιόλαδο, αλλά αυτό δεν εµποδίζει κανέναν από το να διασκεδάσει. Οι άνθρωποι συνήθως πάνε στην εξοχή αυτήν την µέρα.
Και το πιο φαντασµαγορικό έθιµο είναι το πέταγµα των χαρταετών. Ο ουρανός γεµίζει από πολύχρωµους χαρταετούς, που πετάνε σαν πουλιά και καλωσορίζουν την άνοιξη…
Στην Αθήνα, µαζεύονται στις κορυφές των λόφων της πόλης (Φιλοπάππου, Στρέφη, Λυκαβηττός) όπου και πετούν τους χαρταετούς και υπάρχει ζωντανή µουσική, παραδοσιακή και µοντέρνα, µε δηµοφιλείς τραγουδιστές, και όλοι χορεύουν!
Η Καθαρά ∆ευτέρα έχει τα δικά της έθιµα. Οι Έλληνες συνήθως τρώνε συγκεκριµένα είδη θαλασσινών (χταπόδι, καλαµάρια, γαρίδες και µύδια), µια ποικιλία τουρσί λαχανικών (ειδικά µικρές πράσινες πιπεριές, καρότα και κουνουπίδι), ελιές και ορεκτικά φτιαγµένα για την µοναδική λαγάνα.
Τα ορεκτικά είναι νηστίσιµα, όπως ταραµοσαλάτα (φτιαγµένη από αυγά ψαριού).
Ο χαρταετός
[...] Τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης που διέθεταν χαρτί (είδος μεγάλης πολυτέλειας), άρχισαν πρώτα τη χρήση του παιχνιδιού "αετού" όπως το βλέπουμε κι από παλιότερες χαλκογραφίες.
Γαλλική παράσταση μας δείχνει παιδί με χαρταετό ήδη το 1657 και άλλη το 1807.
Από εκεί ήρθε το παιχνίδι και στην Ελλάδα, πιάνοντας πρώτες τις επαρχίες της επιμειξίας με την Ευρώπη,
τα λιμάνια της Ανατολής (Σμύρνη, Χίο, Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, έπειτα της Σύρας και των Πατρών και σιγά-σιγά όλες τις πολιτείες και τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε να αγοραστεί σπάγγος και χρωματιστό χαρτί.
Το χωριό είδε το αστόπαιδο στις εκδρομές του και το μιμήθηκε, με πρόχειρα μέσα μ' ένα κομμάτι χαρτί του μπακάλη (που όμως ήταν βαρύ), ένα φύλλο από τετράδιο του σχολείου, ένα κομμάτι απ'την τοπική εφημερίδα, και νήμα από κουβάρι ή την ξηλωμένη κάλτσα της γιαγιάς.
Παράλληλα έφτιαχναν και πρόχειρες "σαϊτες" και "καρδιές", που μπορεί και να μην είχαν λείψει από παλαιότατη τοπική παράδοση.[...]
Όποιος δεν έπαιξε ποτέ του με χαρταετό, δεν κοίταξε όσο χρειάζεται ψηλά. Όποιος δεν ένιωσε την αντίσταση του μεγάλου σπάγγου, δεν εκατάλαβε τη δύναμη του αέρα.
Κι όποιος δεν εφώναξε με την ευθύνη και την πρωτοβουλία του παιδιού που βλέπει να κινδυνεύει στο ψηλό μετεώρισμά του ο αετός, δεν ένιωσε τη χαρά του να τα βγάζεις πέρα μόνος σου με τη Φύση.[...] "
(Δημήτριος Λουκάτος, "Πασχαλινά και της Άνοιξης")
Τότε και τώρα
Για κάποιον λόγο οι Ελληνες, δηλαδή μια μερίδα Ελλήνων, τα τελευταία χρόνια "ευδαιμονίζονται" συνεχώς και αδιαλείπτως.
Λικνίζονται, ζαλίζονται, χορεύουν, μασκαρεύονται, ψεύδονται και πίνουν σαν σφουγγάρια.
Ενίοτε τα σπάνε άμα έρθουν στο "τσακίρ κέφι". Και έρχονται συχνά.
Ο καιρός, που τα γλέντια κι οι χοροί, όλη τη βδομάδα της Τυρινής, ξανάνιωναν τους ηλικιωμένους και ζωντάνευαν τα σπίτια,
που πρόσφεραν χαρές στις νεαρές και στα παλικάρια, πάει, πέρασε ανεπιστρεπτί.
Τώρα, όλα μοιάζουν να είναι "εφικτά", "προσιτά", σχεδόν εύκολα και κυρίως βαρετά.
Αν καταργήσεις τη μαγεία, την έκπληξη, τη δυσκολία, την προσμονή, την υπομονή και την επιμονή.
Αν απογυμνώσεις ένα έθιμο, τότε τα πάντα και όχι μόνον το Καρναβάλι δεν παρουσιάζουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Δεν είναι μαγεμένο και μαγικό, δεν είναι ονειρεμένο και ονειρικό. Ούτε καν ερωτικό είναι.
Η Αποκριά κάτι συνηθισμένο και καθημερινό μοιάζει και μεταβάλλεται με το πέρασμα του χρόνου. Αποκριές είναι θα περάσουν.
Να περάσουν καλά σας ευχόμαστε και από Τρίτη τα ξαναλέμε. Αντε και του χρόνου!
Μια τελευταία συμβουλή
Έτσι… οι Απόκριες τελειώνουν…… και αρχίζει η Σαρακοστή και έχουµε 40 ηµέρες για το Πάσχα…
Μην ξεχνάτε! ∆εν πρέπει να πλύνετε το κεφάλι σας την εβδοµάδα µεταξύ της «Κυριακής της Απόκρεω» και της «Κυριακής της Τυρινής»!
Είναι η εβδοµάδα του τυριού και τα µαλλιά σας θα γίνουν άσπρα σαν το τυρί!!
syrosstories.wixsite.com
Merologies
Ριζοσπάστης
Twinning
http://ola-ta-kala.blogspot.com/2016/03/blog-post_7.html
Τσικνοπέμπτη : Συμβουλές διατροφής προς αποφυγή πεπτικών προβλημάτων
Τσικνοπέμπτη αυτή την εβδομάδα και το έθιμο, πέραν του τσικνίσματος, απαιτεί και έξοδο. Την ημέρα αυτή σύμφωνα με την παράδοση καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες από ψητό κρέας.
Βέβαια, η επιλογή της Πέμπτης δεν είναι τυχαία αφού την Τετάρτη και την Παρασκευή σύμφωνα με τη Χριστιανική παράδοση είναι ημέρες νηστείας κι επιπλέον η Τσικνοπέμπτη είναι η τελευταία Πέμπτη πριν τη Νηστεία, όπου μπορεί ο ορθόδοξος πιστός να καταναλώσει κρέας, καθώς η εβδομάδα που την ακολουθεί (εβδομάδα της Τυρίνης) δεν πρέπει να το περιλαμβάνει.
Η Τσικνοπέμπτη έχει ταυτισθεί με την υπερκατανάλωση κρέατος λίγες μέρες πριν τη Νηστεία. Για το λόγο αυτό θα κάνουμε μια προσπάθεια να «φωτίσουμε» τι σημαίνει ψητό και τι να προσέξετε κατά την ημέρα της Τσικνοπέμπτης, ώστε να αποφύγετε τις δυσάρεστες συνέπειες. Δείτε περισσότερα στο βίντεο που ακολουθεί.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του «ψητού στα κάρβουνα»;
- Τα ψητά στα κάρβουνα αποτελούν έναν εύγευστο τρόπο μαγειρικής. Ως εκ τούτου, επειδή είναι εύγευστα, δε χρειάζονται περίτεχνες σως και ντρέσιγκς που προσθέτουν θερμίδες!
- Ωστόσο, ένα καλό μαρινάρισμα πριν το ψήσιμο είναι απαραίτητο. Έτσι δίνετε πιο πλούσια γεύση, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι το μαρινάρισμα είναι προστατευτικό έναντι των χημικών ουσιών που παράγονται με το ψήσιμο πρωτεϊνούχων τροφίμων σε υψηλή φωτιά (πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, ετεροκυκλικές αμίνες). Για τις πρωτεϊνούχες τροφές (κρέας, ψάρι) προτιμήστε «μαρινάδες» που έχουν βάση το λεμόνι και το ξύδι.
- Αν θέλετε να ρίξετε κάτι πάνω στο κρέας ή το ψάρι μετά το ψήσιμο προτιμήστε το λεμόνι, πέρα από τη γεύση λειτουργεί επιπλέον προστατευτικά έναντι των δυσάρεστων χημικών ουσιών που παράγονται.
Ποια είναι η διατροφική «παγίδα» της Τσικνοπέμπτης;
Η Τσικνοπέμπτη έχει ταυτισθεί με την υπερκατανάλωση κρέατος λίγες μέρες πριν τη Νηστεία. Το πιο σύνηθες φαινόμενο μετά το φαγοπότι της Τσικνοπέμπτης είναι οι ενοχλήσεις στο γαστρεντερικό μας σύστημα, όπως το απλό φούσκωμα ή ο οπισθοστερνικός καύσος (κάψιμο στον οισοφάγο), αλλά και τα ανεβασμένα τριγλυκερίδια και χοληστερόλη αίματος.
Ωστόσο, ακόμη αν η ημέρα επιβάλλει παϊδάκια, λουκάνικα, μπριζόλες και κοκορέτσια, έχετε πάντα και την επιλογή να μην επιβαρύνετε τόσο πολύ την υγεία σας! Είτε επιλέξετε να ψήσετε στο σπίτι είτε αποφασίσετε να βγείτε έξω, υπάρχουν κάποιες βασικές συμβουλές που μπορεί να ακολουθήσει κανείς και να αποφύγει τα προβλήματα να σοβαρέψουν.
Συμβουλές για τη σιλουέτα και την υγεία σας την Τσικνοπέμπτη
Προετοιμαστείτε κατάλληλα
Αν το βράδυ γνωρίζετε ότι θα ψήσετε ή ότι θα βρεθείτε σε μεγάλο τραπέζι προτιμήστε την ίδια μέρα το μεσημέρι την κατανάλωση ζυμαρικών ή ρυζιού. Επίσης, μπορείτε να προτιμήσετε την κατανάλωση βραστών ή ωμών λαχανικών. Σε καμία περίπτωση μην πάτε στο τραπέζι νηστικοί, καθώς υπάρχει κίνυνος να καταναλαώσετε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού.
Επιλέξτε το κατάλληλο κρέας
Επιλέξετε τα κρέατα που θα καταναλώσετε να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερο λίπος όπως είναι το κοτόπουλο ή το ψαρονέφρι. Στα υπόλοιπα είδη κρεάτων όπως για παράδειγμα στις μπριζόλες, μπορείτε να αφαιρείτε οι ίδιοι το δέρμα και το όποιο ορατό λίπος. Αν θελήσετε παϊδάκια μη χορτάσετε με αυτά, 1-2 είναι αρκετά. Τέλος, αποφύγετε τα λουκάνικα εκτός αν είστε σίγουροι για τον προμηθευτή σας και την ποιότητα του κρέατος που έχει επιλέξει, γιατί εκτός από μεγάλες ποσότητες λιπαρών, περιέχουν και πολύ αλάτι.
Προσέξτε τα συνοδευτικά
Η ημέρα λέγεται Τσικνοπέμπτη και παραδοσιακά υπάρχει για να ψήσετε κρέας. Γι’ αυτό λοιπόν δεν έχουν θέση στο τραπέζι ούτε σουφλέ, ούτε πίτες, ούτε άλλα περιττά εδέσματα. Προσθέτουν πολύ περισσότερες θερμίδες και λίπος, χωρίς να τηρούν την παράδοση…
Μην ξεχνάτε τη σαλάτα
Συνδυάστε τα εύγευστα ψητά κρέατα με φρέσκιες σαλάτες και βραστά λαχανικά εποχής. Αποφύγετε τα ντρέσιγκ που έχουν λίπος, τα οποία δεν αναδεικνύουν την πλούσια γεύση των «ψητών».
Προτιμήστε ένα ελαφρύ επιδόρπιο
Προσοχή να δώσετε και στο επιδόρπιο. Προτιμήστε αυτό που έχει τα λιγότερα λιπαρά (ήδη μπορεί να έχετε καταναλώσει αρκετό λίπος μέσω του κρέατος..), όπως είναι το γιαούρτι ή τα φρούτα ή το γλυκό κουταλιού ή συνδυασμό τους. Για κανέναν λόγο μην προτιμήσετε λιπαρές τούρτες και πάστες, είπαμε είναι πιθανό να έχετε πάρει αρκετή ποσότητα λίπους (και μάλιστα κορεσμένου) από το κρέας…
Καταναλώστε το φαγητό σας αργά
Ο εγκέφαλος χρειάζεται 20-30 λεπτά για να λάβει το μήνυμα του κορεσμού. Τρώγοντας αργά αφενός δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο στον εγκέφαλό μας να αντιληφθεί οτι χορτάσαμε και αφετέρου απολαμβάνουμε περισσότερο το φαγητό μας.
Τι άλλο να κάνετε;
Μη φοράτε πολύ στενά ρούχα, χαλαρώστε το πρώτο κουμπί αφού φάτε για να μη νιώθετε δυσφορία καθήμενοι αρκετή ώρα με την οικογένεια και τους φίλους στο «γιορτινό» τραπέζι.
Και την επόμενη μέρα;
Την επόμενη της Τσικνοπέμπτης εφόσον έχετε καταναλώσει ικανή ποσότητα κρέατος προτιμήστε ως κύριο πιάτο όσπρια ή ζυμαρικά ή βραστά λαχανικά. Το ίδιο να κάνετε και στο υπόλοιπο της εβδομάδας, μη προτιμώντας το κόκκινο κρέας, είναι γνωστό ότι η κατανάλωσή του δεν πρέπει να ξεπερνά τη 1 φορά/ εβδομάδα (αν είστε ενήλικας, δεν έχετε έλλειψη σιδήρου και ανήκετε στο γενικό πληθυσμό)..
Άν τσικνίσω σπίτι;
Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να πάτε σε ταβέρνες για το παραδοσιακό τσίκνισμα, διατροφικά είναι ίσως η καλύτερη επιλογή να καθίσετε στο σπίτι και να ψήσετε στο γκριλ του φούρνου. Σ’ αυτή τη περίπτωση, όλα τα λιπαρά θα λιώσουν και θα στάξουν αντίθετα με το ψήσιμο στο ταψί που θα μας δελέαζε με το ζουμάκι του.
Η καλή παρέα θα είναι η μοναδική απαραίτητη προϋπόθεση για να περάσετε καλά σήμερα και να ξεχαστείτε έστω και για λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητας!
της Ειρήνης Κύρα
& του Δημήτρη Μπερτζελέτου
πηγή:mednutrition.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου