Εκπληκτικές ζωγραφιές 12000 ετών αποκαλύπτουν έναν κόσμο απαράμιλλης ομορφιάς
Την περασμένη εβδομάδα, αξιοθαύμαστες εικόνες της αρχαίας τέχνης των σπηλαίων έφτασαν στα πρωτοσέλιδα: πετρώματα που έγιναν στη Νότια Αμερική πριν από 12.000 χρόνια.
Τα τεχνουργήματα, δημιουργήθηκαν σε βραχώδη περιοχή της Serranía de la Lindosa, η οποία βρίσκεται στο βόρειο άκρο του Κολομβιανού Αμαζονίου.
Οι άνθρωποι που έκαναν αυτά τα έργα τέχνης πιστεύεται, πως ήταν μεταξύ των πρώτων ανθρώπων που κατέλαβαν την περιοχή, μετά από μεταναστεύσεις στο σημερινό Στενό Bering περίπου πριν από 25.000 χρόνια.
Η σπουδαία αυτή ανακάλυψη έγινε πέρυσι, από μια βρετανική-κολομβιανή ομάδα, χρηματοδοτούμενη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας.
Επικεφαλής είναι ο José Iriarte, καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Exeter και κορυφαίος εμπειρογνώμονας στην ιστορία του Αμαζονίου και της προκολομβιανής ιστορίας.
Η σπουδαία ανακάλυψη είχε κρατηθεί μυστική μέχρι τώρα, καθώς γύριζαν μια ντοκιμαντέρ για το Channel 4 η οποία προβάλλεται αυτή την εποχή και είναι η: Jungle Mystery: Lost Kingdoms of the Amazon.
Στους αρχαίους αυτούς “βραχοπίνακες” απεικονίζονται, εκτός από ελάφια,
τάπιροι,
αλιγάτορες,
νυχτερίδες,
φίδια,
χελώνες και γουρουνάκια, και ζώα που πλέον έχουν εξαφανιστεί όπως μαστόδοντα, το εξαφανισμένο Equus Scotti, ένα είδος του γένους Equus που περιλαμβάνει άλογα, γαϊδούρια και ζέβρες, μεγαθήρια giant ground sloth, και αρχαία είδη της οικογένειας των Camelidae.
Αυτή η δημιουργικότητα, αυτή η τέχνη που δημιούργησαν ανθρώπινα χέρια 12.000 χρόνια πριν, αυτή η εξαιρετική απεικόνιση τόσων εξαφανισμένων ειδών, είναι αξιοσημείωτη και συγκινητική.
Οι δεκάδες χιλιάδες πίνακες της τόσο μακρινής μας εποχής των παγετώνων μας γνωρίζουν ανθρώπους και ζώα που έζησαν πριν από 12.500 χρόνια- μια από τις μεγαλύτερες συλλογές προϊστορικής λαϊκής τέχνης του πλανήτη, εκεί στον Αμαζόνιο.
Όλα αυτά τα ζώα τα είχαν δει αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι που έφτασαν στον Αμαζόνιο και τα ζωγράφισαν!
Και οι ζωγραφιές τους αυτές μας αφήνουν να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά σε έναν κόσμο που ίσως νομίζουμε πως δεν υπήρχε.
Ίσως χρειαστούν γενιές αρχαιολόγων για να τις μελετήσουν και ίσως αρχίσουν να μας διηγούνται μια σημαντική ιστορία για το περιβάλλον και για πώς οι άνθρωποι εκείνης της μακρινής εποχής αλληλοεπιδρούσαν με τα πολύτιμα τροπικά δάση του Αμαζονίου.
Μια ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον Francisco Javier Aceituno του Universidad de Antioquia, τον Gaspar Morcote-Rios του Universidad Nacional de Colombia και τον José Iriarte, του Exeter University, ανακάλυψαν επίσης πέτρινα εργαλεία και υπολείμματα ζώων και φυτών, τα οποία προσθέτουν στη γνώση της περιοχής αλλά εγείρουν και πολλές ερωτήσεις.
Η εξαφάνιση μεγάλου μέρους της πανίδας αυτής, είναι από μόνη της ένα ενδιαφέρον πρόβλημα: προκλήθηκε από την κλιματική αλλαγή, από τους ανθρώπους κυνηγούς ή από ένα συνδυασμό παραγόντων;
Δεν βρέθηκαν οστά μεγάλης πανίδας στις τοποθεσίες που ερευνήθηκαν, οπότε οι άνθρωποι που ζωγράφισαν τα βράχια δεν ήταν κυνηγοί μεγάλων θηραμάτων ή είχαν κυνηγήσει τα ζώα αυτά σε άλλες περιοχές μακρυά.
Αυτά που έχει βρεθεί, ωστόσο, είναι στοιχεία πολλών ειδών χρήσιμων φυτών.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι μακρινοί αυτοί άνθρωποι, δεν προσπαθούσαν μόνο παθητικά να προσαρμοστούν στο δάσος, αλλά είχαν αρχίσει να το διαχειρίζονται και να προσπαθούν να το αλλάξουν.
Και αυτή η ζωή της μακρινής εποχής των παγετώνων που μας αποκαλύπτουν οι υπέροχοι αρχαίοι “βραχοπίνακες” δεν είναι απλώς θέαμα, είναι οι ρίζες ενός τρόπου ζωής, τον οποίο η ανθρώπινη απληστία έχει καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να τον καταστρέψει, από τον οποίο εξαρτάται ο οικολογικός πλούτος του δάσους του Αμαζονίου, και κατ’ επέκταση όλη η ανθρωπότητα.
Μια γεύση αυτού του πολιτισμού είχαν πάρει οι μελετητές όταν πριν λίγα χρόνια όταν παρατήρησαν πως πριν από περίπου 4.000 χρόνια, οι φυλές του δάσους καλλιεργούσαν το έδαφος, φύτευαν Brazil-nut trees και κακαόδεντρα και καθάριζαν το έδαφος προετοιμάζοντάς για καλλιέργεια.
Αυτές οι κοινότητες, πολύ πιο πυκνοκατοικημένες από ό, τι είχε αρχικά υποτεθεί, είχαν πετύχει επισιτιστική ασφάλεια και είχαν πολύ καλή τροφή, η δε παρουσία τους προωθούσε ενεργά την εκπληκτική βιοποικιλότητα του τροπικού δάσους.
Οι άμεσοι διάδοχοί τους είναι οι σημερινοί αυτόχθονες πληθυσμοί, των οποίων η ύπαρξη απειλείται τόσο σκληρά.
Η παρουσιάστρια του ντοκιμαντέρ, Jungle Mystery: Lost Kingdoms of the Amazon, Ella Al-Shamahi, αρχαιολόγος και εξερευνητής, χαρακτηριστικά αναφέρει για τις βραχογραφίες:
“Όταν είσαι εκεί, τα συναισθήματά σου ρέουν…
Μιλάμε για αρκετές δεκάδες χιλιάδες πίνακες…
Θα χρειαστούν γενιές για να τις μελετήσουν…
Κάθε στροφή που κάνετε, είναι ένας νέος τεράστιος βραχοπίνακας…
Βλέπουμε ζώα που τώρα δεν υπάρχουν…
Οι ζωγραφιές είναι τόσο φυσικές και τόσο καλοφτιαγμένες που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό που βλέπουμε είναι ένα άλογο, για παράδειγμα…
Το άλογο Equus Scotti της εποχής του πάγου είχε ένα άγριο, βαρύ πρόσωπο…
Είναι τόσο λεπτομερές, που μπορούμε να δούμε ακόμη και τη χαίτη του.
Είναι συναρπαστικό…
Οι ζωγραφιές περιλαμβάνουν ψάρια, χελώνες, σαύρες και πουλιά, καθώς και ανθρώπους που χορεύουν και κρατούν τα χέρια…
Μια φιγούρα φοράει μάσκα που μοιάζει με πουλί με ράμφος”
Και βέβαια η επιστημονική ανακάλυψη δεν έχει τελειώσει.
Οι πίνακες ποικίλλουν σε μέγεθος.
Υπάρχουν πολλά αποτυπώματα και πολλές από τις εικόνες είναι σε αυτήν την κλίμακα, είτε πρόκειται για γεωμετρικά σχήματα, ζώα ή ανθρώπους.
Άλλοι είναι πολύ μεγαλύτεροι.
H Al-Shamahi αναφέρει χαρακτηριστικά: “Θα έσπαζα το λαιμό μου κοιτώντας συνέχεια τόσο ψηλά. Πώς ανέβηκαν σε αυτούς τους τοίχους; “
Μερικοί από τους πίνακες είναι τόσο ψηλοί που μπορούν να φωτογραφιθούν μόνο με drone.
Αυτοί οι πίνακες έχουν κοκκινωπό χρώμα, το πανέμορφο χρώμα της τερακότα, βρέθηκαν επίσης κομμάτια ώχρας.
Υποθέτοντας εάν οι πίνακες είχαν ιερό ή άλλο σκοπό, οι μελετητές απαντούν: “Είναι ενδιαφέρον να πούμε πως πολλά από αυτά τα τεράστια ζώα εμφανίζονται περιτριγυρισμένα από μικρούς άνδρες με τα χέρια τους υψωμένα, σαν να λατρεύουν αυτά τα ζώα”.
Παρατηρώντας ότι η εικόνα περιλαμβάνει δέντρα και παραισθησιογόνα φυτά, πρόσθεσε: “Για τους ανθρώπους του Αμαζονίου, οι άνθρωποι όπως τα ζώα και τα φυτά έχουν ψυχές και επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με συνεργατικούς ή εχθρικούς τρόπους μέσω των τελετών και των σαμανικών πρακτικών που βλέπουμε να απεικονίζονται στη λαϊκή αυτή τέχνη.”
Την περασμένη εβδομάδα, αξιοθαύμαστες εικόνες της αρχαίας τέχνης των σπηλαίων έφτασαν στα πρωτοσέλιδα: πετρώματα που έγιναν στη Νότια Αμερική πριν από 12.000 χρόνια.
Τα τεχνουργήματα, δημιουργήθηκαν σε βραχώδη περιοχή της Serranía de la Lindosa, η οποία βρίσκεται στο βόρειο άκρο του Κολομβιανού Αμαζονίου.
Οι άνθρωποι που έκαναν αυτά τα έργα τέχνης πιστεύεται, πως ήταν μεταξύ των πρώτων ανθρώπων που κατέλαβαν την περιοχή, μετά από μεταναστεύσεις στο σημερινό Στενό Bering περίπου πριν από 25.000 χρόνια.
Η σπουδαία αυτή ανακάλυψη έγινε πέρυσι, από μια βρετανική-κολομβιανή ομάδα, χρηματοδοτούμενη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας.
Επικεφαλής είναι ο José Iriarte, καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Exeter και κορυφαίος εμπειρογνώμονας στην ιστορία του Αμαζονίου και της προκολομβιανής ιστορίας.
Η σπουδαία ανακάλυψη είχε κρατηθεί μυστική μέχρι τώρα, καθώς γύριζαν μια ντοκιμαντέρ για το Channel 4 η οποία προβάλλεται αυτή την εποχή και είναι η: Jungle Mystery: Lost Kingdoms of the Amazon.
Στους αρχαίους αυτούς “βραχοπίνακες” απεικονίζονται, εκτός από ελάφια,
τάπιροι,
αλιγάτορες,
νυχτερίδες,
φίδια,
χελώνες και γουρουνάκια, και ζώα που πλέον έχουν εξαφανιστεί όπως μαστόδοντα, το εξαφανισμένο Equus Scotti, ένα είδος του γένους Equus που περιλαμβάνει άλογα, γαϊδούρια και ζέβρες, μεγαθήρια giant ground sloth, και αρχαία είδη της οικογένειας των Camelidae.
Αυτή η δημιουργικότητα, αυτή η τέχνη που δημιούργησαν ανθρώπινα χέρια 12.000 χρόνια πριν, αυτή η εξαιρετική απεικόνιση τόσων εξαφανισμένων ειδών, είναι αξιοσημείωτη και συγκινητική.
Οι δεκάδες χιλιάδες πίνακες της τόσο μακρινής μας εποχής των παγετώνων μας γνωρίζουν ανθρώπους και ζώα που έζησαν πριν από 12.500 χρόνια- μια από τις μεγαλύτερες συλλογές προϊστορικής λαϊκής τέχνης του πλανήτη, εκεί στον Αμαζόνιο.
Όλα αυτά τα ζώα τα είχαν δει αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι που έφτασαν στον Αμαζόνιο και τα ζωγράφισαν!
Και οι ζωγραφιές τους αυτές μας αφήνουν να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά σε έναν κόσμο που ίσως νομίζουμε πως δεν υπήρχε.
Ίσως χρειαστούν γενιές αρχαιολόγων για να τις μελετήσουν και ίσως αρχίσουν να μας διηγούνται μια σημαντική ιστορία για το περιβάλλον και για πώς οι άνθρωποι εκείνης της μακρινής εποχής αλληλοεπιδρούσαν με τα πολύτιμα τροπικά δάση του Αμαζονίου.
Μια ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον Francisco Javier Aceituno του Universidad de Antioquia, τον Gaspar Morcote-Rios του Universidad Nacional de Colombia και τον José Iriarte, του Exeter University, ανακάλυψαν επίσης πέτρινα εργαλεία και υπολείμματα ζώων και φυτών, τα οποία προσθέτουν στη γνώση της περιοχής αλλά εγείρουν και πολλές ερωτήσεις.
Η εξαφάνιση μεγάλου μέρους της πανίδας αυτής, είναι από μόνη της ένα ενδιαφέρον πρόβλημα: προκλήθηκε από την κλιματική αλλαγή, από τους ανθρώπους κυνηγούς ή από ένα συνδυασμό παραγόντων;
Δεν βρέθηκαν οστά μεγάλης πανίδας στις τοποθεσίες που ερευνήθηκαν, οπότε οι άνθρωποι που ζωγράφισαν τα βράχια δεν ήταν κυνηγοί μεγάλων θηραμάτων ή είχαν κυνηγήσει τα ζώα αυτά σε άλλες περιοχές μακρυά.
Αυτά που έχει βρεθεί, ωστόσο, είναι στοιχεία πολλών ειδών χρήσιμων φυτών.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι μακρινοί αυτοί άνθρωποι, δεν προσπαθούσαν μόνο παθητικά να προσαρμοστούν στο δάσος, αλλά είχαν αρχίσει να το διαχειρίζονται και να προσπαθούν να το αλλάξουν.
Και αυτή η ζωή της μακρινής εποχής των παγετώνων που μας αποκαλύπτουν οι υπέροχοι αρχαίοι “βραχοπίνακες” δεν είναι απλώς θέαμα, είναι οι ρίζες ενός τρόπου ζωής, τον οποίο η ανθρώπινη απληστία έχει καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να τον καταστρέψει, από τον οποίο εξαρτάται ο οικολογικός πλούτος του δάσους του Αμαζονίου, και κατ’ επέκταση όλη η ανθρωπότητα.
Μια γεύση αυτού του πολιτισμού είχαν πάρει οι μελετητές όταν πριν λίγα χρόνια όταν παρατήρησαν πως πριν από περίπου 4.000 χρόνια, οι φυλές του δάσους καλλιεργούσαν το έδαφος, φύτευαν Brazil-nut trees και κακαόδεντρα και καθάριζαν το έδαφος προετοιμάζοντάς για καλλιέργεια.
Αυτές οι κοινότητες, πολύ πιο πυκνοκατοικημένες από ό, τι είχε αρχικά υποτεθεί, είχαν πετύχει επισιτιστική ασφάλεια και είχαν πολύ καλή τροφή, η δε παρουσία τους προωθούσε ενεργά την εκπληκτική βιοποικιλότητα του τροπικού δάσους.
Οι άμεσοι διάδοχοί τους είναι οι σημερινοί αυτόχθονες πληθυσμοί, των οποίων η ύπαρξη απειλείται τόσο σκληρά.
Η παρουσιάστρια του ντοκιμαντέρ, Jungle Mystery: Lost Kingdoms of the Amazon, Ella Al-Shamahi, αρχαιολόγος και εξερευνητής, χαρακτηριστικά αναφέρει για τις βραχογραφίες:
“Όταν είσαι εκεί, τα συναισθήματά σου ρέουν…
Μιλάμε για αρκετές δεκάδες χιλιάδες πίνακες…
Θα χρειαστούν γενιές για να τις μελετήσουν…
Κάθε στροφή που κάνετε, είναι ένας νέος τεράστιος βραχοπίνακας…
Βλέπουμε ζώα που τώρα δεν υπάρχουν…
Οι ζωγραφιές είναι τόσο φυσικές και τόσο καλοφτιαγμένες που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό που βλέπουμε είναι ένα άλογο, για παράδειγμα…
Το άλογο Equus Scotti της εποχής του πάγου είχε ένα άγριο, βαρύ πρόσωπο…
Είναι τόσο λεπτομερές, που μπορούμε να δούμε ακόμη και τη χαίτη του.
Είναι συναρπαστικό…
Οι ζωγραφιές περιλαμβάνουν ψάρια, χελώνες, σαύρες και πουλιά, καθώς και ανθρώπους που χορεύουν και κρατούν τα χέρια…
Μια φιγούρα φοράει μάσκα που μοιάζει με πουλί με ράμφος”
Και βέβαια η επιστημονική ανακάλυψη δεν έχει τελειώσει.
Οι πίνακες ποικίλλουν σε μέγεθος.
Υπάρχουν πολλά αποτυπώματα και πολλές από τις εικόνες είναι σε αυτήν την κλίμακα, είτε πρόκειται για γεωμετρικά σχήματα, ζώα ή ανθρώπους.
Άλλοι είναι πολύ μεγαλύτεροι.
H Al-Shamahi αναφέρει χαρακτηριστικά: “Θα έσπαζα το λαιμό μου κοιτώντας συνέχεια τόσο ψηλά. Πώς ανέβηκαν σε αυτούς τους τοίχους; “
Μερικοί από τους πίνακες είναι τόσο ψηλοί που μπορούν να φωτογραφιθούν μόνο με drone.
Αυτοί οι πίνακες έχουν κοκκινωπό χρώμα, το πανέμορφο χρώμα της τερακότα, βρέθηκαν επίσης κομμάτια ώχρας.
Υποθέτοντας εάν οι πίνακες είχαν ιερό ή άλλο σκοπό, οι μελετητές απαντούν: “Είναι ενδιαφέρον να πούμε πως πολλά από αυτά τα τεράστια ζώα εμφανίζονται περιτριγυρισμένα από μικρούς άνδρες με τα χέρια τους υψωμένα, σαν να λατρεύουν αυτά τα ζώα”.
Παρατηρώντας ότι η εικόνα περιλαμβάνει δέντρα και παραισθησιογόνα φυτά, πρόσθεσε: “Για τους ανθρώπους του Αμαζονίου, οι άνθρωποι όπως τα ζώα και τα φυτά έχουν ψυχές και επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με συνεργατικούς ή εχθρικούς τρόπους μέσω των τελετών και των σαμανικών πρακτικών που βλέπουμε να απεικονίζονται στη λαϊκή αυτή τέχνη.”
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου