Διαμάντια εγκλεισμένα σε μετεωρίτη προέρχονται από ένα χαμένο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος
Το 2008, κομμάτια από διαμάντια κρυμμένα μέσα σε έναν μετεωρίτη κατεβαίνουν από το διάστημα και προσγειώνονται στην έρημο Nubian του Σουδάν.
Τα θραύσματα ενός χαμένου πλανήτη από το πρώιμο ηλιακό μας σύστημα μπορούν να μας δείξουν την ασάφεια που περιβάλλει τη γέννηση των πλανητών, συμπεριλαμβανομένης της Γης. Μπορεί να έχουν βρεθεί τα απομεινάρια ενός τεράστιου πρωτοπλανήτη που έχει πιά καταστραφεί,εγκλεισμένα σε έναν τύπο μετεωρίτη που οι ερευνητές ονόμασαν ουρελίτη.
Και, σύμφωνα με νέα μελέτη, αυτά τα διαμάντια παρέχουν την πρώτη φυσική ένδειξη ενός αρχαίου χαμένου πρωτοπλανήτη από την αυγή του ηλιακού μας συστήματος.
Στη μελέτη, μια ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι ο μετεωρίτης Almahata Sitta ανήκε κάποτε σε έναν
πρωτοπλανήτη ο οποίος υπήρχε κατά τα πρώτα δέκα εκατομμύρια χρόνια του ηλιακού μας συστήματος.
Έναν πρωτοπλανήτη από τους δεκάδες πρώιμων κόσμων που βίωσαν επιπτώσεις και δημιουργήθηκαν τελικά για να δημιουργήσουν τους βραχώδεις πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος.
Τα τεμάχια των διαμαντιών μέσα στον μετεωρίτη κατέχουν ένα συναρπαστικό αρχείο αυτών των πρωτοπλανητών και των συγκρούσεων τους, σύμφωνα με τη μελέτη. Μέχρι τώρα, την ύπαρξη αυτών των πρώιμων κόσμων τους προέβλεπαν οι ερευνητές μόνο μέσα από μοντέλα προσομοίωσης.
Αλλά ο μετεωρίτης των διαμαντιών φαίνεται να προέρχεται από έναν πρωτοπλανήτη που συγκρούστηκε με άλλα κοσμικά αντικείμενα κατά τα πρώτα 10 εκατομμύρια χρόνια του ηλιακού συστήματος και δεν υπάρχει πλέον στο σύνολό του, σύμφωνα με τις πρόσφατες μελέτες.
Λόγω της σταθερότητάς τους, της μηχανικής αντοχής και της θερμοκρασίας τήξης, τα διαμάντια πολύ συχνά εγκλωβίζουν και παγιδεύουν ορυκτά και τήγματα που υπάρχουν στο περιβάλλον σχηματισμού τους με τη μορφή εγκλεισμάτων. Στη Γη, τα διαμάντια χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση της δομής και της σύνθεσης των βαθιών στρωμάτων του πλανήτη μας,την εκτίμηση του βάθους του σχηματισμού των ίδιων των διαμαντιών καθώς και την ταυτοποίηση της σύνθεσης και της πετρολογίας των φάσεων που ελήφθησαν δειγματοληπτικά σε αυτό το βάθος. Ως εκ τούτου, τα διαμάντια που σχηματίζονται μέσα στους μετεωρίτες μπορούν ενδεχομένως να έχουν ανεκτίμητες πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος,τη σύνθεσή τους,αλλά και πληροφορίες σχετικά με τον μητρικό τους πρωτοπλανήτη.
Η ανάλυση του μετεωρίτη Almahata Sitta αποκαλύπτει ότι είναι ένας αχονδρίτης , ένας σπάνιος τύπος διαστημικού βράχου που προέρχεται από ουράνια σώματα που είναι αρκετά μεγάλα ώστε να παράγουν εσωτερική θερμότητα στην αρχή της ιστορίας τους, έτσι ώστε να παράγουν μεταλλικούς πυρήνες περιβαλλόμενους από βράχο. Ως εκ τούτου, ο βράχος Almahata Sitta προέρχεται από ένα μεγάλο αστεροειδή ή πρώιμο πλανήτη.
Επειδή αυτός ο μετεωρίτης έχει υψηλές συγκεντρώσεις άνθρακα που εκδηλώνονται ως διαμάντια και γραφίτης, το Almahata Sitta είναι ένας τύπος μετεωρίτη που ονομάζεται ουρελίτης.
Στη νέα μελέτη, ο επικεφαλής συγγραφέας Farhang Nabiei, επιστήμονας των υλικών στην École Polytechnique Fédérale de Lausanne της Ελβετίας, και οι συνεργάτες του ανέλυσαν λεπτομερώς τα διαμάντια που βρήκαν μέσα στον ουρελίτη.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους και ηλεκτρονικά μικροσκόπια για να αναλύσουν σε βάθος τον μετεωρίτη και το περιβάλλον υψηλής πίεσης που σχημάτισε τους κρυστάλλους και άλλαξε τα μεταλλικά στοιχεία γύρω από αυτούς και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύνθεση και τα σχήματα των εγκλεισμάτων μέσα στα διαμάντια πρέπει να έχουν σχηματιστεί σε υψηλές πιέσεις-πάνω από 20 gigapascals.
Αυτό σημαίνει ότι ο μετεωρίτης Almahata Sitta του Σουδάν αποτελεί ένα από τα τελευταία απομεινάρια ενός αρχέγονου τεράστιου πλανήτη, που πια δεν υπάρχει και ότι αυτά τα θραύσματα είναι τα μόνα που έχουν απομείνει από αυτό το αρχαίο ουράνιο σώμα, δήλωσε ο Farhang Nabiei
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στις 17 Απριλίου στο περιοδικό Nature Communications.
Στη μελέτη, μια ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι ο μετεωρίτης Almahata Sitta ανήκε κάποτε σε έναν
πρωτοπλανήτη ο οποίος υπήρχε κατά τα πρώτα δέκα εκατομμύρια χρόνια του ηλιακού μας συστήματος.
Έναν πρωτοπλανήτη από τους δεκάδες πρώιμων κόσμων που βίωσαν επιπτώσεις και δημιουργήθηκαν τελικά για να δημιουργήσουν τους βραχώδεις πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος.
Τα τεμάχια των διαμαντιών μέσα στον μετεωρίτη κατέχουν ένα συναρπαστικό αρχείο αυτών των πρωτοπλανητών και των συγκρούσεων τους, σύμφωνα με τη μελέτη. Μέχρι τώρα, την ύπαρξη αυτών των πρώιμων κόσμων τους προέβλεπαν οι ερευνητές μόνο μέσα από μοντέλα προσομοίωσης.
Αλλά ο μετεωρίτης των διαμαντιών φαίνεται να προέρχεται από έναν πρωτοπλανήτη που συγκρούστηκε με άλλα κοσμικά αντικείμενα κατά τα πρώτα 10 εκατομμύρια χρόνια του ηλιακού συστήματος και δεν υπάρχει πλέον στο σύνολό του, σύμφωνα με τις πρόσφατες μελέτες.
Λόγω της σταθερότητάς τους, της μηχανικής αντοχής και της θερμοκρασίας τήξης, τα διαμάντια πολύ συχνά εγκλωβίζουν και παγιδεύουν ορυκτά και τήγματα που υπάρχουν στο περιβάλλον σχηματισμού τους με τη μορφή εγκλεισμάτων. Στη Γη, τα διαμάντια χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση της δομής και της σύνθεσης των βαθιών στρωμάτων του πλανήτη μας,την εκτίμηση του βάθους του σχηματισμού των ίδιων των διαμαντιών καθώς και την ταυτοποίηση της σύνθεσης και της πετρολογίας των φάσεων που ελήφθησαν δειγματοληπτικά σε αυτό το βάθος. Ως εκ τούτου, τα διαμάντια που σχηματίζονται μέσα στους μετεωρίτες μπορούν ενδεχομένως να έχουν ανεκτίμητες πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος,τη σύνθεσή τους,αλλά και πληροφορίες σχετικά με τον μητρικό τους πρωτοπλανήτη.
Η ανάλυση του μετεωρίτη Almahata Sitta αποκαλύπτει ότι είναι ένας αχονδρίτης , ένας σπάνιος τύπος διαστημικού βράχου που προέρχεται από ουράνια σώματα που είναι αρκετά μεγάλα ώστε να παράγουν εσωτερική θερμότητα στην αρχή της ιστορίας τους, έτσι ώστε να παράγουν μεταλλικούς πυρήνες περιβαλλόμενους από βράχο. Ως εκ τούτου, ο βράχος Almahata Sitta προέρχεται από ένα μεγάλο αστεροειδή ή πρώιμο πλανήτη.
Επειδή αυτός ο μετεωρίτης έχει υψηλές συγκεντρώσεις άνθρακα που εκδηλώνονται ως διαμάντια και γραφίτης, το Almahata Sitta είναι ένας τύπος μετεωρίτη που ονομάζεται ουρελίτης.
Στη νέα μελέτη, ο επικεφαλής συγγραφέας Farhang Nabiei, επιστήμονας των υλικών στην École Polytechnique Fédérale de Lausanne της Ελβετίας, και οι συνεργάτες του ανέλυσαν λεπτομερώς τα διαμάντια που βρήκαν μέσα στον ουρελίτη.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους και ηλεκτρονικά μικροσκόπια για να αναλύσουν σε βάθος τον μετεωρίτη και το περιβάλλον υψηλής πίεσης που σχημάτισε τους κρυστάλλους και άλλαξε τα μεταλλικά στοιχεία γύρω από αυτούς και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύνθεση και τα σχήματα των εγκλεισμάτων μέσα στα διαμάντια πρέπει να έχουν σχηματιστεί σε υψηλές πιέσεις-πάνω από 20 gigapascals.
Αυτό σημαίνει ότι ο μετεωρίτης Almahata Sitta του Σουδάν αποτελεί ένα από τα τελευταία απομεινάρια ενός αρχέγονου τεράστιου πλανήτη, που πια δεν υπάρχει και ότι αυτά τα θραύσματα είναι τα μόνα που έχουν απομείνει από αυτό το αρχαίο ουράνιο σώμα, δήλωσε ο Farhang Nabiei
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στις 17 Απριλίου στο περιοδικό Nature Communications.
συντάκτης: ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου