Τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν την Δευτέρα στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ όπου ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ έδωσε μια διάλεξη για τι άλλο;
Τις μαύρες τρύπες οι οποίες αποτελούν το βασικό ερευνητικό του αντικείμενο εδώ και δεκαετίες.
Ο βρετανός επιστήμονας με τον δικό του πάντοτε ξεχωριστό από κάθε άποψη τρόπο αναφέρθηκε στα όσα γνωρίζουμε σήμερα για τις μελανές οπές αλλά και σε όσα πιστεύει πλέον ο ίδιος για αυτές με βάση τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει από τις παρατηρήσεις και τα ευρήματα των τελευταίων ετών.
Πως είναι και τι κάνουν
«Οι μαύρες τρύπες δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που κάποτε πιστεύαμε ότι ήταν.
Η ύλη μπορεί να διαφύγει από μια μαύρη τρύπα και ίσως να καταλήγει σε κάποιο άλλο Σύμπαν.
Αν λοιπόν νιώθεις ότι είσαι μέσα σε μια μαύρη τρύπα μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια, υπάρχει δρόμος διαφυγής» ανέφερε ο Χόκινγκ με την μηχανική του φωνή στην κατάμεστη αίθουσα.
«Οι μαύρες τρύπες είναι πιο παράξενες από οτιδήποτε έχουν φανταστεί οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας αλλά παρά το ότι ο Αϊνστάιν αμφισβητούσε την ύπαρξη τους αυτές είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι υπάρχουν.
Η πρόσφατη ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων είναι μια στερεή απόδειξη της ύπαρξης τους» ανέφερε ο 74χρονος επιστήμονας που πάσχει από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση η οποία τον έχει καθηλώσει σε αναπηρική καρέκλα αλλά συνεχίζει να εργάζεται, να δίνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο και να γράφει βιβλία.
«Το μέγεθος μιας μαύρης τρύπας διαφέρει.
Μπορεί να έχει διάμετρο περίπου δύο δισ. χλμ αλλά μπορεί να είναι και πολύ μικρές έχοντας μέγεθος παρόμοιο με εκείνο ενός βουνού.
Είναι πιθανό μάλιστα να καταφέρουν οι ερευνητές στο CERN ή σε άλλο επιταχυντή να καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μίνι μαύρη τρύπα» ανέφερε ο Χόκινγκ και είπε χαριτολογώντας ότι «αν τα καταφέρουν φυσικά θα πρέπει να μου απονείμουν το βραβείο Νομπέλ».
Ο Χόκινγκ έχει αναθεωρήσει την αρχική του άποψη ότι οι πληροφορίες της ύλης που πέφτουν μέσα σε μια μαύρη τρύπα καταστρέφονται.
«Είναι σαν να βάζεις φωτιά σε μια εγκυκλοπαίδεια.
Οι πληροφορίες δεν χάνονται αν κρατήσεις τις στάχτες αλλά βέβαια είναι δύσκολο να τις διαβάσεις.
Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τους πιο αποδοτικούς σκληρούς δίσκους στο Σύμπαν.
Το πώς καταφέρνουν να αποθηκεύουν τόσο μεγάλο όγκο δεδομένων είναι μεγάλο μυστήριο που προσπαθούμε σκληρά να φωτίσουμε» ανέφερε Χόκινγκ που στο τέλος της ομιλίας του μίλησε για την ανάγκη του ανθρώπινου είδους να βρει κατοικήσιμους κόσμους στο Σύμπαν και να τους αποικήσει γιατί στη Γη δεν μπορούμε να επιβιώσουμε ως είδος για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Είναι πιθανόν να είναι πύλες για άλλα σύμπαντα.
Οι μαύρες τρύπες δεν είναι τελικά τόσο… μαύρες ενώ, παρόλο που εγκλωβίζουν ακόμη και το φως, ενδεχομένως αφήνουν κάποια δίοδο διαφυγής – η οποία μάλιστα πιθανόν να οδηγεί και σε κάποιο άλλο σύμπαν.
Αυτά ήταν τα βασικά σημεία της ομιλίας που έδωσε το απόγευμα της Δευτέρας ο Στίβεν Χόκινγκ στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Ο διάσημος Βρετανός φυσικός βρέθηκε στο αμερικανικό ίδρυμα για να ενισχύσει την πρωτοβουλία ίδρυσης ενός ερευνητικού κέντρου με αντικείμενο τις μαύρες τρύπες.
«Οι μαύρες τρύπες δεν είναι αιώνιες φυλακές, όπως νομίζαμε κάποτε», ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του, σύμφωνα με την εφημερίδα Boston Globe. «Υπάρχει η δυνατότητα διαφυγής, πιθανόν μέσω ενός άλλου σύμπαντος».
Μέσα σε μία περίπου ώρα, ο Χόκινγκ περιέγραψε τα σημαντικότερα ορόσημα για την επιστημονική κατανόηση των μελανών οπών, οι οποίες σχηματίζονται όταν ένας αστέρας μεγάλης μάζας ξεμείνει από «πυρηνικά καύσιμα» και καταρρεύσει υπό την επίδρασης της ίδιας της βαρύτητάς του.
Πρόσθεσε πως χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να συμπεράνει πως οι μαύρες τρύπες όντως υπάρχουν και εκπέμπουν ακτινοβολία. «Αν και είναι πιο παράξενες από οτιδήποτε έχουν επινοήσει οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, η ύπαρξή τους είναι δεδομένη για την επιστήμη», συμπλήρωσε.
Ο Βρετανός φυσικός αναφέρθηκε επίσης στην πρόσφατη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από το πείραμα Advanced LIGO στις ΗΠΑ, η οποία εκτός των άλλων ήταν η πρώτη φορά που δύο μαύρες τρύπες «πρόδωσαν» άμεσα την παρουσία τους.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η διάμετρος μίας μαύρης τρύπας μπορεί να αγγίζει και τα 1,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, όσο περίπου η απόσταση του Δία από τη Σελήνη, ή το μέγεθός της να μην ξεπερνά ένα βουνό.
Επίσης, είναι πιθανόν να δημιουργηθούν μικροσκοπικές μαύρες τρύπες από τις συγκρούσεις στον επιταχυντή LHC στο CERN στη Γενεύη.
Χαριτολογώντας συμπλήρωσε πως, σε μία τέτοια περίπτωση, θα κέρδιζε το βραβείο Νόμπελ.
Μία από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του Βρετανού φυσικού ήταν ότι προέβλεψε θεωρητικά πως οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία, η οποία έχει ονομαστεί ακτινοβολία Χόκινγκ.
Παράλληλα, έχει αφιερώσει αρκετά χρόνια έρευνας στο «παράδοξο της χαμένης πληροφορίας», ένα γρίφο που εδώ και τέσσερις δεκαετίες κατατρύχει τους επιστήμονες, αφού φέρνει σε αντίθεση τους δύο βασικούς «πυλώνες» της φυσικής – τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και την Κβαντική φυσική.
Σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα, καθώς μια μαύρη τρύπα «καταπίνει» για πάντα τα φωτόνια και τα σώματα που θα βρεθούν μέσα στην «εμβέλεια» του πανίσχυρου βαρυτικού της πεδίου, καταστρέφει για πάντα και τις περισσότερες πληροφορίες που είναι κωδικοποιημένες σε αυτά.
Έτσι, από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, αυτές οι πληροφορίες δεν μπορούν να ανακτηθούν από έναν εξωτερικό παρατηρητή.
Με βάση όμως την Κβαντική φυσική, η πληροφορία δεν μπορεί να εξαφανισθεί και θα πρέπει να διατηρείται πάντοτε.
Αυτή η αντίφαση ονομάστηκε «παράδοξο της χαμένης πληροφορίας» και απασχολεί τους φυσικούς, η οποία αναζητούν μία λύση που θα εναρμόνιζε τις δύο θεωρίες.
Αν και αρχικά ο Χόκινγκ υποστήριζε πως οι πληροφορίες χάνονται για πάντα, στην πορεία διαπίστωσε πως είχε κάνει λάθος. «Είναι σαν να κάψει κανείς μία εγκυκλοπαίδεια», είπε στην ομιλία του. «Οι πληροφορίες δεν έχουν χαθεί, αφού βρίσκονται στις στάχτες.
Ωστόσο, είναι δύσκολο να ανακτηθούν».
Αυτό σημαίνει πως οι μαύρες τρύπες είναι οι καλύτεροι «σκληροί δίσκοι» στο σύμπαν, όπως είπε χαρακτηριστικά. «Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια, που προσπαθούμε σκληρά να εξιχνιάσουμε, είναι με ποιον τρόπο μπορούν να αποθηκεύουν τόσο όγκο πληροφοριών», κατέληξε.
πηγές:naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου