Sebastião Salgado “Δεν είμαι πολεμικός ανταποκριτής. Το βασικό μου ενδιαφέρον είναι οι άνθρωποι που αποχωρίζονται το περιβάλλον τους. Αυτό για μένα είναι ο πόλεμος”.

Sebastião Salgado, ο Βραζιλιάνος οικονομολόγος που έγινε από τους πιο ακριβοπληρωμένους φωτογράφους...
Το 1979 γίνεται μέλος του magnum photos...
Το 1994 αποχωρεί από το magnum και ανοίγει δικό του γραφείο...
Το 2007 παρουσιάζει στην πρεσβεία της Βραζιλίας στο Λονδίνο μία ενότητα φωτογραφιών ατόμων εργαζομένων στις φυτίες καφέ,
από την Ινδία,
την Γουατεμάλα,
την Αιθιοπία και την Βραζιλία...
Σκοπός του, όπως ο ίδιος λέει, η ευαισθητοποίηση του κοινού για την προέλευση του δημοφιλούς αυτού ποτού...
Άλλοι τον θαυμάζουν...
Άλλοι τον αποθεώνουν...
Άλλοι τον κατηγορούν σαν τον πιο ακραίο φορμαλιστή φωτογράφο...
Άλλοι τον θεωρούν μάγο της φωτογραφίας...
Άλλοι τον κατηγορούν ότι εκμεταλλεύτηκε την δυστυχία των ανθρώπων,
φωτογραφίζοντάς τους, με αριστοτεχνικό είναι η αλήθεια τρόπο,
για να πλουτίσει...
-Ήρωες των πρώτων μου εικόνων ήταν οι εργάτες και οι δεινές συνθήκες εργασίας που αναγκάζονται να δουλεύουν. 
Το βιβλίο του “Workers” είναι γεμάτο από φωτογραφίες κακοπληρωμένων εργατών μεταλλίων της Αφρικής. 
Ο Sebastião Salgado θεώρησε πως με την κάμερά του θα μπορούσε να δείξει την τοξική σχέση του παιχνιδιού εξουσιών, 

ιδεολογιών, 

συμπεριφορών που αναπτύσσουν τα αφεντικά με τους ανθρώπους που δουλεύουν για εκείνα.
“Δεν είμαι πολεμικός ανταποκριτής” έχει δηλώσει ο φωτογράφος. 
“Το βασικό μου ενδιαφέρον είναι οι άνθρωποι που αποχωρίζονται το περιβάλλον τους. 
Αυτό για μένα είναι ο πόλεμος”.
Μια από τις πιο σημαντικές φωτογραφίες του ο Sebastião Salgado την έχει τραβήξει στο Benako.
-Το 1994  αρκετοί Ρουαντανοί θέλοντας να σωθούν άρχισαν να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους ψάχνοντας έξοδο στην Τανζανία και στο Κονγκό. 
Δύο εκατομμύρια άνθρωποι...
Ο Salgado ακολούθησε το ταξίδι εκείνων των ανθρώπων με την κάμερά του.
Τους ακολούθησε σε ένα προσφυγικό στρατόπεδο στην Τανζανία όπου στοιβάχτηκαν, μέσα σε τέσσερις μέρες, 350.000 άνθρωποι. 
Το θέαμα συνταράσσει και συγκλονίζει. 
Άνθρωποι στοιβαγμένοι σε έναν μικρο χώρο με τον ουρανό να κινείται απειλητικά πάνω από τα κεφάλια τους. 
Οι πρόσφυγες στήνοντας αυτοσχέδια παραπήγματα προσπαθούν να αποφύγουν τις καταστροφικές για αυτούς επερχόμενες συνέπειες της φύσης.
-Το 1997 ο Σαλγκάδο βρέθηκε στη Ρουάντα. 
Και εγκαταστάθηκε σε ένα στρατόπεδο προσφύγων που πολλές οικογένειες, 250.000 άνθρωποι, είχαν καταφύγει. 
Το θέατρο του πολέμου είχε ολοκληρωθεί. 
Προορίζονταν να επιστρέψουν στον τόπο τους.
Ο φόβος της επιστροφής ήταν μεγαλύτερος από τον φόβο της αποχώρησης. 
Και το ταξίδι της επιστροφής δεν ήταν εύκολο. 
Οι περισσότεροι πρόσφυγες αρνήθηκαν να επιστρέψουν σπίτια τους, προτίμησαν να χαθούν στα δάση του Κονγκό. 
Μόλις 40.000 κατάφεραν να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό.
Εγώ σας δείχνω μερικές από τις φωτογραφίες του...
Χρονολόγιο
1944: Γεννιέται στην πόλη Αϊμορές της Βραζιλίας.
1969: Διακόπτει τις σπουδές του στα οικονομικά προκειμένου να εγκαταλείψει τη χώρα μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας. 

Εγκαθίσταται στο Παρίσι, όπου ολοκληρώνει τις σπουδές του. Μετεγκατάσταση στο Λονδίνο, όπου εργάζεται στον Διεθνή Οργανισμό Καφέ. 

Η δουλειά αυτή του προσφέρει την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Αφρική σε αποστολές της Παγκόσμιας Τράπεζας.
1973: Εγκαταλείπει τα οικονομικά για να αφιερωθεί στη φωτογραφία. 

Επιστροφή στο Παρίσι, όπου εργάζεται αρχικά ως αθλητικός φωτορεπόρτερ.
1977 - 1984: Ταξίδια στη Λατινική Αμερική από τα οποία θα προκύψει φωτογραφική συλλογή «Other Americas».
1979: Εντάσσεται στο φημισμένο φωτογραφικό πρακτορείο Magnum.
1986 - 1992: Ταξίδια στη Ρουάντα, στο Κονγκό, στην Αιθιοπία, στη Γιουγκοσλαβία, με φωτογραφικούς καρπούς τα έργα «Σαχέλ», «Migrations and portraits», «Workers» και «Africa».
1994: Ιδρύει, μαζί με τη γυναίκα του, το φωτογραφικό πρακτορείο Amazonas images. Την ίδια περίοδο, παίρνει την πρωτοβουλία να δώσει νέα ζωή στο δάσος δίπλα από το ράντζο της οικογένειάς του στη Βραζιλία φυτεύοντας 2,5 εκατομμύρια δέντρα.
1998: Ιδρύει, και πάλι μαζί με τη σύζυγό του, το Ινστιτούτο Terra με αποκλειστικό σκοπό την αναδάσωση και την προστασία του περιβάλλοντος μέσω της παιδείας.
2014: Οι Βιμ Βέντερς και Τζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγάδο/γιος του φωτογράφου γυρίζουν το ντοκιμαντέρ "Το αλάτι της γης", 

που παρουσιάζει το έργο και τη ζωή του πολυβραβευμένου πλέον Salgado. Τελευταίο του έργο, το "Genesis": φωτογραφίες ζώων, τοπίων και κοινοτήτων που έχουν παραμείνει αναλλοίωτες από τον σύγχρονο πολιτισμό.

     ntina