Οι άνθρωποι που ζουν σε πράσινες περιοχές γερνούν πιο αργά σε κυτταρικό επίπεδο

Οι άνθρωποι που ζουν κοντά σε χώρους πρασίνου γερνούν πιο αργά σε κυτταρικό επίπεδο, διαπιστώνει νέα μελέτη. 
Η έλλειψη πρόσβασης σε χώρους πρασίνου θα μπορούσε να μειώσει τη βιολογική ηλικία ενός ατόμου κατά 2,2 έως 2,6 χρόνια», υπολόγισαν οι ερευνητές.
Οι άνθρωποι που περνούν αρκετό χρόνο στη φύση νιώθουν λιγότερη ανάγκη να πάρουν φάρμακα για το άγχος, την υπέρταση, το άσθμα και άλλες παθήσεις, σύμφωνα με επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στις αρχές του 2023. 
Προηγούμενες μελέτες έχουν επίσης διαπιστώσει πως η συχνή επαφή με τη φύση είναι ενεργητική για τη σωματική αλλά και τη ψυχική υγεία. 

Μάλιστα, ορισμένοι γιατροί συνταγογραφούν τις βόλτες στη φύση ως θεραπεία.
Τώρα, μια νέα μελέτη διαπιστώνει πως οι άνθρωποι που ζουν κοντά στη φύση τείνουν να είναι βιολογικά νεότεροι.
"Αυτή η μελέτη ήταν μια προσπάθεια να ποσοτικοποιηθούν οι ευεργετικές επιπτώσεις του πρασίνου σε κυτταρικό επίπεδο και ο βαθμός στον οποίο το πράσινο μπορεί να συμβάλει στην αντιστάθμιση των περιβαλλοντικών βλαβών", εξήγησε ο κοινωνικός οικολόγος Aaron Hipp από το North Carolina State University
Εξετάζοντας 7.827 άτομα και το περιβάλλον του σπιτιού τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι ζούσαν σε περιοχές που είχαν περισσότερα πάρκα, 

κήπους, 

δέντρα και άλλη βλάστηση, είχαν μεγαλύτερα τελομερή – μια περιοχή στις αλληλουχίες του DNA που σχετίζεται με τη μακροζωία.
"Αυτό ίσχυε ανεξάρτητα από τη φυλή, την οικονομική κατάσταση, το αν έπιναν ή κάπνιζαν", εξηγεί ο Aaron Hipp.
Τα τελομερή είναι επαναλαμβανόμενα τμήματα του DNA που βρίσκονται στα άκρα κάθε ενός από τα 46 χρωμοσώματά μας, εμποδίζοντας το γενετικό μοτίβο να "ξεφτήσει" όπως οι πλαστικές άκρες των κορδονιών των παπουτσιών. 

Κάθε φορά που ένα κύτταρο διαιρείται, τα τελομερή στο εσωτερικό του μικραίνουν, έως ότου το κύτταρο δεν μπορεί πλέον να διαιρέσει το γενετικό του υλικό και η κυτταρική του σειρά πεθαίνει.
"Αυτό καθιστά τα τελομερή σημαντικούς δείκτες της βιολογικής ηλικίας και της φθοράς των κυττάρων μας", εξήγησε ο αναλυτής γεωχωρικών δεδομένων, Scott Ogletree του University of Edinburgh.
"Γνωρίζουμε ότι πολλές μεταβλητές – όπως το στρες – μπορούν να επηρεάσουν την ταχύτητα της φθοράς των τελομερών" πρόσθεσε.
Οι χώροι πρασίνου είναι γνωστό ότι μετριάζουν το στρες με πολλούς τρόπους. 
Τα φυτά συμβάλλουν στην προστασία και τη μόνωσή μας από το περιβάλλον, διατηρώντας το έως και αρκετούς βαθμούς πιο δροσερό κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα. 
Επίσης μειώνουν τη ρύπανση του αέρα και την ηχορύπανση. 

Οι χώροι πρασίνου είναι γνωστό ότι μετριάζουν τις πιέσεις με πολλούς τρόπους. 

Τα φυτά συμβάλλουν στην προστασία και τη μόνωσή μας από το περιβάλλον, διατηρώντας το περιβάλλον μας έως και αρκετούς βαθμούς πιο δροσερό κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα. 

Μειώνουν τη ρύπανση του αέρα και του θορύβου.

Οι χώροι πρασίνου ενθαρρύνουν τη σωματική δραστηριότητα και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο εγκληματικότητας.

Ωστόσο, την ίδια στιγμή που μαθαίνουμε πόσο εγγενώς εξαρτώνται το μυαλό και το σώμα μας από τον φυσικό κόσμο, έχουμε απομονωθεί από αυτόν περισσότερο από ποτέ, τόσο στην αντίληψη όσο και στη φυσική μας πραγματικότητα.

Αυτή η αποσύνδεση έχει πιθανότατα συμβάλει στην επιδείνωση του φυσικού κόσμου γύρω μας - η έκτη μαζική εξαφάνιση - καθώς έχουμε χάσει την επίγνωση του πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος γύρω μας - μια κατάσταση που σχετίζεται με το φαινόμενο του συνδρόμου της μετατόπισης της βασικής γραμμής.

Αν και αυτό το φαινόμενο μπορεί να προσφέρει κάποια ψυχολογική προστασία βραχυπρόθεσμα, είναι επίσης επικίνδυνο για τη μελλοντική μας υγεία και μελέτες όπως αυτή καταδεικνύουν τώρα τις άμεσες επιπτώσεις που έχει ο αποχωρισμός από τη φύση και στην υγεία μας!!!

"Λαμβάνοντας υπόψη το μέσο ποσοστό φθοράς στο δείγμα, ο χώρος πρασίνου θα μπορούσε να μειώσει τη βιολογική ηλικία ενός ατόμου κατά 2,2 έως 2,6 χρόνια", υπολόγισαν ο Scott Ogletree  και οι συνεργάτες του.
Φυσικά, τα ισχυρά οφέλη της φύσης λειτουργούν μόνο μέχρι ενός σημείου. 
Όταν η ομάδα συνυπολόγισε παράγοντες κινδύνου, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, οι θετικές επιπτώσεις των χώρων πρασίνου εξαφανίστηκαν. 
Η μελέτη ανέδειξε επίσης τις επιπτώσεις των φυλετικών ανισοτήτων όσον αφορά την πρόσβαση σε χώρους πρασίνου.. 
Οι μη ισπανόφωνοι λευκοί στη μελέτη ζούσαν στις πιο πράσινες περιοχές, οι οποίες έτειναν να έχουν συνολικά χαμηλότερη φυλετική/εθνοτική ποικιλομορφία. 

Επιπλέον, οι επιπτώσεις δεν είναι τόσο σαφείς όταν εξετάζουμε μόνο τις γυναίκες, υποδηλώνοντας ότι οι πρόσθετοι κίνδυνοι ασθενειών ή το πρόσθετο κοινωνικό στρες μπορεί να διαδραματίζουν μεγαλύτερο ρόλο στο μήκος των τελομερών τους.
Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι οι πιέσεις που συμβάλλουν αυτοί οι άλλοι παράγοντες μπορεί να υπερκαλύπτουν τα οφέλη που προσφέρουν οι χώροι πρασίνου.
"Οι χώροι πρασίνου είναι εξαιρετικά πολύτιμοι για μια κοινότητα, αλλά δεν αρκούν για να ξεπεράσουν από μόνοι τους τον συστημικό ρατσισμό και τις επιπτώσεις του οικονομικού διαχωρισμού και τις προκλήσεις της περιβαλλοντικής δικαιοσύνης" τόνισε ο Hipp.

"Αυτή η μελέτη δείχνει ότι η δημιουργία χώρων πρασίνου σε μια κοινότητα είναι σημαντική, αλλά είναι εξίσου σημαντικό - ή και πιο σημαντικό - να αντιμετωπίσουμε τις περιβαλλοντικές βλάβες, ιδίως εκείνες που συνδέονται με τον συστημικό ρατσισμό"

Ακόμα και αν η γειτονιά μας στερείται πρασίνου, όμως, όλοι μπορούμε να βρούμε τρόπους να προσπαθήσουμε να επανασυνδεθούμε με τη φύση - ακόμα και αν πρόκειται απλώς για την παρατήρηση των ζωυφίων γύρω από το σπίτι μας, ή ξεκινώντας έναν κήπο στο μπαλκόνι μας.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Science of the Total Environment"

μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina

https://www.sciencealert.com/people-living-in-green-areas-seem-to-age-slower-at-the-cellular-level