κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς...
βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!!
τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
το αδύνατο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί... ...ωστόσο άν κάτι συμβεί,
σημαίνει ότι υπήρχε λόγος να συμβεί! ...το να καταλάβεις γιατί αυτό που συνέβη, συνέβη ...και για ποιους λόγους ένα γεγονός έλαβε χώρα εκεί και όχι αλλού... ...τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και όχι κάποια άλλη, είναι ιδιαίτερα λεπτό θέμα... ...σελ 217...από το θεώρημα του παπαγάλου του Ντένι Γκέτζ μετφ Τεύκρος Μιχαηλίδης εκδ ΠΌΛΙΣ ntina
...είναι αυτό που εγώ λέω αιωνιότητα... λέω στον εαυτό μου... όλοι εμείς που ζητάμε πάρα πολλά κι έχουμε περισσότερες από μία διαστάσεις δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε καθόλου σε αυτόν τον κόσμο, αν δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε κάποιον άλλο, διαφορετικό αέρα, που υπάρχει πέρα από τον αέρα του κόσμου τούτου, αν δεν υπήρχε η αιωνιότητα πέρα από τον χρόνο.... και αυτό είναι το Βασίλειο της Αλήθειας... εκεί ανήκει η μουσική του Μότσαρτ και η ποίηση των μεγάλων ποιητών... ...και είναι από τον Λύκο της Στέπας και βέβαια του Ερμαν Εσσε...
Αγαπητοί μας φίλοι, Συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από την κήρυξη της «πανδημικής» εκτάκτου ανάγκης (και δύο από το «σφύριγμα» της λήξης της). Ακόμα μετράμε τα ερείπια που άφησε πίσω της, τόσο στο επίπεδο της συλλογικής υγείας όσο και στο επίπεδο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Δεν είναι άκαιρη η στιγμή, νομίζουμε, να ανασκοπήσουμε αυτή τη συλλογική εμπειρία στο φως των υπόλοιπων δραματικών εξελίξεων, εγχώριων και διεθνών, που έκτοτε ακολούθησαν. Γι' αυτό και καλούμε όσους ενδιαφέρεστε στην παραπάνω εκδήλωση-συζήτηση, Παρασκευή 11 Απριλίου και ώρα 7 μμ. στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 3ος όροφος). Όταν η ιστορία ξεχνιέται, ως γνωστόν, είναι καταδικασμένη να επαναλαμβάνεται.
................
Ομιλητές:
Σαμικού Ερη-Λάζαρος Τεντόμας, συγγραφείς του βιβλίου "Πήραμε τις ζωές μας πίσω;Μια ανθρωπολογική μελέτη για τον μεταπανδημικό λόγο στην Ελλάδα. Εκδόσεις ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ
Σέργης Νίκος - συγγραφέας του βιβλίου "Ο πολιτικός ανθρωπισμός σε κίνδυνο, η διαχείρηση μιας επιδημίας" εκδόσεις ΙΣΝΦΙ
Τερζάκης Φώτης συγγραφέας του βιβλίου Ιατρική / Πολιτική
Μια ανθρωπολογική - φιλοσοφική ματιά στις αντιμαχόμενες θεραπευτικές προσεγγίσεις στον σύγχρονο κόσμο: Εκδόσεις ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ
Συντονίζει ο Γιώργος Ηλιόπουλος, ΕΔΙΠ, Τμήμα φιλοσοφίας ΕΚΠΑ
Θα προβληθεί ένα απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζουν η Νέλλη Ψαρρού και ο Ιωάννης Λαζάρου, "ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ" που αφορά την περίοδο του covid-19
Ο αληθινός Ήλιος είναι ο πραγματικός Ήλιος όπως τον βλέπει ένας παρατηρητής ευρισκόμενος στην επιφάνεια της Γης. Ο αληθινός ηλιακός χρόνος ή αληθινή ηλιακή ώρα βασίζεται στην αληθινή κίνηση του πραγματικού Ήλιου. Βασίζεται στην έννοια της αληθινής ηλιακής ημέρας, που είναι το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών επιστροφών του Ήλιου στον ουράνιο μεσημβρινό του συγκεκριμένου τόπου. Η αληθινή ηλιακή ώρα είναι αυτή που δείχνουν τα ηλιακά ωρολόγια, και αυτά πάλι όχι με μεγάλη ακρίβεια... read more:https://botanologia.blogspot.com/2025/03/blog-post_31.html
Το μεγάλο ενδιαφέρον για το μηδέν, αυτό το στρογγυλό τίποτα, τη σκοτεινή πύλη προς το άγνωστο, "το Ο χωρίς πρόσωπο", όπως το αποκάλεσε ο Σαίξπηρ, συνεχίζεται αμείωτο και επανέρχεται, κατά καιρούς, με διαφορετικούς τρόπους.
To μηδέν υπήρξε και το θέμα του ενδιαφέροντος βιβλίου του Robert Kaplan "Το Υπαρκτό Τίποτα"
Μια ιστορία του μηδενός" (εκδόσεις Αλεξάνδρεια).
Ο συγγραφέας αφηγείται τη διαδρομή του μηδενός μέσα στο χρόνο, χωρίς να στερεί από το θέμα του την επιστημονική, τη φιλοσοφική και την υπαρξιακή του διάσταση.
Το μηδέν δεν αντιμετωπιζόταν πάντοτε ως αριθμός.
Η περιπέτεια της μεταμόρφωσής του στον αριθμό που γνωρίζουμε δεν ήταν εύκολη και ακολούθησε αρκετούς ελιγμούς.
Σήμερα είναι αριθμός, αλλά και αριθμητικό ψηφίο που δίνει αξία σε άλλους αριθμούς, χρησιμοποιείται ως σύμβολο κράτησης θέσης σε θεσιακά συστήματα, ενώ περισσότερο γνωστή είναι η χρήση του στους υπολογιστές, τις τηλεοράσεις και τα τηλέφωνα που λειτουργούν με αριθμούς εκφρασμένους στο δυαδικό σύστημα με 0 και 1.
Κλειδί της κατανόησης της έννοιάς του, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι η μελέτη της ιδέας του μηδενός, της λειτουργίας και της συμπεριφοράς του.
Στο σύντομο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε, συνοπτικά, την πορεία του μηδενός μέσα στον χρόνο, από την εποχή που ο άνθρωπος δημιούργησε την τέχνη της μέτρησης μέχρι σήμερα.
Νέες συγκλονιστικές αποκαλύψεις: «Η υπόγεια πόλη στην Γκίζα κατασκευάστηκε πριν από… 38.000 χρόνια»! Ισχυρίζονται ότι χτίστηκε από έναν προηγμένο πολιτισμό που χάθηκε εδώ και καιρό - Η Ατλαντίδα από μύθος γίνεται... Ιστορία; Την περασμένη εβδομάδα, ερευνητές στην Ιταλία (οι Corrado Malanga από το Πανεπιστήμιο της Πίζας της Ιταλίας, ο Filippo Biondi από το Πανεπιστήμιο Strathclyde στη Σκωτία και ο αιγυπτιολόγος Armando Mei) παρουσίασαν έρευνα βόμβα με βάση την οποία υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν μία τεράστια υπόγεια πόλη κάτω από την πυραμίδα Khafre . Στη συνέχεια αποκάλυψαν ότι οι πυραμίδες δεν κτίστηκαν από Αιγύπτιους αλλά από κάποιους που ήρθαν από την… Νουβία και τώρα ισχυρίζονται ότι η υπόγεια αυτή πόλη κατασκευάστηκε πριν από 38.000 χρόνια από έναν αρχαίο προηγμένο πολιτισμό που χάθηκε στο απώτατο παρελθόν! Advertisement Με λίγα λόγια ισχυρίζονται αυτό που κυκλοφορούσε ως θρύλος εδώ και κάποιες δεκαετίες ότι οι πυραμίδες της Αιγύπτου κατασκευάστηκαν, ή τουλάχιστον συνδέονται με την θρυλική Ατλαντίδα! Αυτή για την οποία είχαν μιλήσει οι ιερείς της Σάϊδας στον Σόλωνα κατά την επίσκεψή του στην Αίγυπτο! Οι πυραμίδες της Γκίζας πιστεύεται ότι χτίστηκαν πριν από περίπου 4.500 χρόνια και θεωρούνται αξιοσημείωτο επίτευγμα δεδομένης της τεράστιας κλίμακας και της ακρίβειας κατασκευής τους, η οποία παραμένει μυστήριο για την εποχή καθώς τότε οι τεχνολογίες των ανθρώπων θεωρείται πως ήταν… πρωτόγονες. Ωστόσο, οι ερευνητές πίσω από τη νέα μελέτη ισχυρίζονται ότι οι κρυφές κατασκευές, που εκτείνονται σε 4.000 πόδια, είναι περίπου 38.000 ετών — κάτι που προηγείται της παλαιότερης γνωστής τεχνητής κατασκευής του είδους της κατά δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Η ομάδα έχει βασίσει αυτούς τους ισχυρισμούς σε αρχαίο αιγυπτιακό κείμενο που ερμήνευσε ως ιστορικά αρχεία ενός προϋπάρχοντος πολιτισμού που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια ενός κατακλυσμικού γεγονότος. Ο καθηγητής Lawrence Conyers, ειδικός στα ραντάρ στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ που επικεντρώνεται στην αρχαιολογία και δεν συμμετείχε στη μελέτη, είπε στο DailyMail.com: «Αυτή είναι μια πραγματικά περίεργη ιδέα». Πρόσθεσε ότι εκείνη την εποχή στην ανθρώπινη ιστορία οι άνθρωποι «ζούσαν κυρίως σε σπηλιές» πριν από 38.000 χρόνια. «Οι άνθρωποι δεν άρχισαν να ζουν σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε πόλεις πριν από περίπου 9.000 χρόνια», είπε. «Υπήρχαν μερικά μεγάλα χωριά πριν από αυτό, αλλά αυτά πηγαίνουν μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω από εκείνη την εποχή». Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι έχουν εντοπίσει στοιχεία μιας πόλης κάτω από την πυραμίδα Khafre (αριστερά), η οποία είναι μία από τις τρεις του συγκροτήματος.
Οι άλλοι δύο είναι ο Khufu (κέντρο) και ο Menkaure (δεξιά). Όχι μόνο οι ισχυρισμοί έχουν επικριθεί από επιστήμονες, αλλά και το ίδιο το κράτος της Αιγύπτου. Ο Δρ Zahi Hawass, πρώην υπουργός Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, είπε στο The National ότι ολόκληρη η μελέτη ήταν «εντελώς λάθος» και δεν είχε καμία επιστημονική βάση. Η εργασία του Corrado Malanga από το Πανεπιστήμιο της Πίζας της Ιταλίας, του Filippo Biondi με το Πανεπιστήμιο Strathclyde στη Σκωτία και του αιγυπτιολόγο Armando Mei δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί σε επιστημονικό περιοδικό για την αξιολόγηση ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων. Η ομάδα πραγματοποίησε δύο συνεντεύξεις τύπου στην Ιταλία για να συζητήσει την έρευνα. Ισχυρίζονται ότι έχουν ταυτοποιήσει τις κρυμμένες δομές χρησιμοποιώντας παλμούς ραντάρ για να δημιουργήσουν εικόνες υψηλής ανάλυσης βαθιά στο έδαφος με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιείται το σόναρ για να χαρτογραφήσει τα βάθη του ωκεανού. Ανεξάρτητοι επιστήμονες είπαν ότι οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι επιστημονικές, αλλά τα αποτελέσματα είναι μη επαληθεύσιμα λόγω του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζονται τα δεδομένα. «Χρησιμοποιούν κάθε είδους φανταχτερό ιδιωτικό λογισμικό ανάλυσης δεδομένων», είπε ο καθηγητής Conyers. Ο ειδικός στα ραντάρ σημείωσε επίσης ότι δεν είναι δυνατό η τεχνολογία να διεισδύσει τόσο βαθιά στο έδαφος, καθιστώντας την ιδέα μιας υπόγειας πόλης «μια τεράστια υπερβολή». Ωστόσο, ο καθηγητής Conyers πρότεινε ότι είναι πιθανό να υπάρχουν μικρές κατασκευές, όπως φρεάτια και θάλαμοι, κάτω από τις πυραμίδες, αφού υπήρχαν πριν από την κατασκευή των πυραμίδων, επειδή η τοποθεσία ήταν «ειδική» για τους αρχαίους ανθρώπους. Τόνισε πώς «οι Μάγια και άλλοι λαοί στην αρχαία Μεσοαμερική έχτιζαν συχνά πυραμίδες στην κορυφή των εισόδων σε σπηλιές ή σπηλιές που είχαν τελετουργική σημασία για αυτούς». Η ομάδα είπε στην DailyMail.com ότι χρησιμοποίησε καθοδήγηση από αρχαία κείμενα όχι μόνο για να βρει τις δομές, αλλά και για να τις χρονολογήσει σε έναν προϋπάρχοντα πολιτισμό. Αυτό που υποστηρίζουν είναι πολύ σημαντικό καθώς σημαίνει ότι μέσω αυτών των αρχαίων γραφών βρήκαν που έπρεπε να ψάξουν για τις δομές! Δηλαδή οι γραφές αυτές είναι αξιόπιστες! Τώρα, η ομάδα είπε ότι οι δομές είναι περίπου 38.000 ετών. Οι πυραμίδες χτίστηκαν πριν από περίπου 4.500 χρόνια Η ομάδα εντόπισε οκτώ κατερχόμενα πηγάδια με διάμετρο περίπου 33 έως 39 πόδια, που εκτείνονται τουλάχιστον 2.130 πόδια κάτω από την επιφάνεια. Είπαν ότι το κεφάλαιο 149 του Βιβλίου των Νεκρών περιγράφει 14 κατοικίες του θείου, τις οποίες η ομάδα ερμηνεύει ότι περιγράφει τα απομεινάρια ενός προηγμένου πολιτισμού που υπήρχε πριν από τη δυναστική Αίγυπτο. Η Niccole Ciccolo, εκπρόσωπος της ομάδας είπε ότι χρησιμοποίησαν επίσης την Royal Canon, που είναι ένα αρχαίο αιγυπτιακό έγγραφο που περιέχει τα ονόματα των βασιλιάδων, συμπεριλαμβανομένων θεών και ημίθεων, που υποτίθεται ότι κυβέρνησαν την Αίγυπτο πριν από τις πρώτες καταγεγραμμένες δυναστείες. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο θεοί και οι ημίθεοι ήταν στην πραγματικότητα ζωντανοί βασιλιάδες πολύ πριν από τους πρώτους καταγεγραμμένους Φαραώ. Η Ciccolo είπε ότι αυτά τα αρχαία κείμενα «παρέχουν μια ολόκληρη σειρά από αναφορές ότι ένας προϋπάρχων πολιτισμός έζησε στην περιοχή πριν από «ένα κατακλυσμικό γεγονός». Το γεγονός είναι μια θεωρία ότι ένας τεράστιος αστεροειδής χτύπησε τη Γη, προκαλώντας παγκόσμια κλιματική αλλαγή και εξαφάνιση παγκοσμίως. Ενώ οι πυρήνες πάγου στη Γροιλανδία και άλλα γεωλογικά δεδομένα στον Ατλαντικό Ωκεανό δείχνουν ένα τέτοιο γεγονός, οι επιστήμονες το έχουν απορρίψει σε μεγάλο βαθμό επειδή δεν βρήκαν ποτέ κρατήρα αστεροειδούς. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν και άλλες κατασκευές που φτάνουν πάνω από 4.000 πόδια κάτω από την επιφάνεια. Για τη διεξαγωγή της νέας μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια νέα μέθοδο για να «βλέπουν» κάτω από την πυραμίδα Khafre. Χρησιμοποίησαν παλμούς ραντάρ από δύο δορυφόρους στο διάστημα μέχρι την πυραμίδα και ανέλυσαν πώς τα σήματα αναπήδησαν πίσω. Τα σήματα στη συνέχεια μετατράπηκαν σε ηχητικά κύματα για να δημιουργήσουν τρισδιάστατες εικόνες κρυφών υπόγειων κατασκευών, συμπεριλαμβανομένων οκτώ κατερχόμενων πηγαδιών διαμέτρου περίπου 33 έως 39 πόδια που εκτείνονται τουλάχιστον 2.130 πόδια κάτω από την επιφάνεια. Τα αποτελέσματα κατέγραψαν επίσης δομές που μοιάζουν με σκάλες που τυλίγονται γύρω από καθένα από τα οκτώ πηγάδια, τα οποία η Ciccolo είπε ότι «χρησιμεύουν ως σημεία πρόσβασης σε αυτό το υπόγειο σύστημα». Στο τέλος των πηγαδιών υπήρχαν τεράστιοι ορθογώνιοι περίβολοι, το καθένα με ύψος περίπου 260 πόδια ανά πλευρά. Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάθε ένα από αυτά τα περιβλήματα περιέχει τέσσερις άξονες που εκτείνονται από την κορυφή και κατεβαίνουν προς τα κάτω. Οι ερευνητές είπαν επίσης ότι ένα σύστημα ύδρευσης εντοπίστηκε κάτω από την πλατφόρμα, που βρίσκεται πάνω από 2.100 πόδια κάτω από την πυραμίδα Khafre, με υπόγεια μονοπάτια που οδηγούν ακόμη πιο βαθιά στη γη. Η ομάδα πιστεύει ότι υπάρχει «ένας ολόκληρος κρυμμένος κόσμος πολλών δομών» σε βάθος πάνω από 4.000 πόδια κάτω από την πυραμίδα. «Όταν μεγεθύνουμε τις εικόνες [στο μέλλον], θα αποκαλύψουμε ότι από κάτω κρύβεται αυτό που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως αληθινή υπόγεια πόλη», είπε ο Corrado Malanga από το ιταλικό Πανεπιστήμιο της Πίζας. Ωστόσο, ο Δρ Hawass είπε: «Ο ισχυρισμός της χρήσης ραντάρ μέσα στην πυραμίδα είναι ψευδής και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται δεν είναι ούτε επιστημονικά εγκεκριμένες ούτε επικυρωμένες». Η ομάδα είπε ότι ενώ «τρέφουν τον μέγιστο σεβασμό για τους Αιγυπτιολόγους», «τα ευρήματά τους βασίζονται σε αντικειμενικές μετρήσεις που λαμβάνονται μέσω προηγμένης επεξεργασίας σήματος ραντάρ». «Τα δεδομένα ελήφθησαν χρησιμοποιώντας προηγμένη τομογραφία Doppler, μια τεχνική που αναδομεί τις υποεπιφανειακές εικόνες [με βάση την αλλαγή στη συχνότητα των διάσπαρτων σημάτων]», είπε η Ciccolo. Αυτή η μέθοδος έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στην ανίχνευση κάθετων αξόνων και στον εντοπισμό δομικών ανωμαλιών.
Τα πάντα ρει, έλεγε ο Ηράκλειτος στην αρχαιότητα. Και είχε δίκιο σ΄ ότι αφορά τις αλλαγές που συνεχώς δημιουργούνται τόσο στη δική μας ζωή, όσο και σ’ ολόκληρη τη φύση γενικότερα. Μόνο που οι νεότερες γνώσεις μας δείχνουν πως δεν πρόκειται για μία ήσυχη ροή αλλά για μία ταχύτατη συνεχή κίνηση. Ο ήλιος μας τρέχει με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο σύμπαν παρασύροντας τους πλανήτες που γυρίζουν γύρω από αυτόν σε μία σπειροειδή κίνηση. Ολόκληρος ο γαλαξίας μας "τρέχει" μέσ’ το σύμπαν με 225 km/sec!!! Κι εμείς κολλημένοι σαν μικρόβια πάνω στον πλανήτη γη περιορίζουμε οι περισσότεροι την κίνησή μας σε μία μικρή ακτίνα γύρω από το σπίτι μας, και τρέμουμε από φόβο στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε αλλαγής που δεν έχει προγραμματιστεί από το μικρούλι μας μυαλό… Μέσα σ’ ένα σύμπαν με απεριόριστες πιθανότητες που δονείται συνεχώς, αρνούμαστε να «κλείσουμε έστω και για λίγο στο κομπιούτερ του εγκεφάλου μας τον σταθμό με τον οποίο συνηθίσαμε να συντονιζόμαστε και να προσπαθήσουμε να συντονιστούμε με κάποιον άλλο, του οποίου οι ειδήσεις και η μουσική μπορεί να μας αρέσουν περισσότερο. Φοβόμαστε κάθε αλλαγή και χάνουμε το θαύμα της ζωής που μας χαρίστηκε… Αυτή είναι η ουσία της α-μαρτίας. Δεν είμαστε «μάρτυρες» αυτού που βιώνουμε. Με λίγα λόγια δεν καταλαβαίνουμε τίποτα, δυστυχώς… Κι όμως… Είμαστε κι εμείς, ο καθένας μας, ένας γαλαξίας με τρισεκατομμύρια αστέρια και πλανήτες (τα κύτταρά μας και ότι αυτά περιέχουν) ο οποίος δονείται ανταλλάσσοντας συνεχώς ενέργεια με το σύμπαν. Ο φόβος μόνον είναι ικανός να μας ακινητοποιεί και να μας καταστρέφει (στρες). Και όσοι έχουν στα χέρια τους την εξουσία, γνωρίζοντας καλά τα πιο πάνω, φροντίζουν με πάθος από γενιά σε γενιά να μην μας αφήσουν να απαλλαγούμε από αυτόν. Αντίθετα, κάνουν το παν για να μας τον ενισχύουν, γιατί μόνον έτσι μπορούν να εξασφαλίσουν την εξουσία τους… Ως πότε θα το πετυχαίνουν; Πότε θα ξυπνήσουμε;;;
dr. Suzanne Humphries, συν-συγγραφέας του διάσημου βιβλίου "Διαλύοντας τις Ψευδαισθήσεις: η Ξεχασμένη Ιστορία των Εμβολίων", διηγείται πώς άλλαξε η αρχική της θετική πεποίθηση για τα εμβόλια.
dr. Suzanne Humphries
Μπορεί να μοιάζει περίεργο ότι μια γιατρός με 19 χρόνια εμπειρίας έχει απομακρυνθεί με πάθος από την πρακτική του εμβολιασμού.
Μπορεί να φαίνεται ακόμη πιο παράξενο ότι, με μια επιτυχημένη καριέρα ως νεφρολόγου, θα συσκεύαζε τα ιατρικά της μπαγκάζια και θα έφευγε από το νοσοκομείο χωρίς να κοιτάξει πίσω. Βρισκόμενη στην κορυφή της επιτυχίας, άφησε πίσω της μια πολύ προσοδοφόρα ιατρική πρακτική και μια λαμπερή φήμη.
Θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου για το πώς συνέβη αυτό και για το πώς κατέληξα αποκλεισμένη από το συμβατικό ιατρικό σύστημα.
Θα ήταν αναληθές αν έλεγα ότι είχα οποτεδήποτε πλήρη πίστη στην αναγκαιότητα και την ασφάλεια του εμβολιασμού.
Είχα προ πολλού μια διαισθητική απώθηση προς τα εμβόλια.
Όπως οι περισσότεροι γιατροί, έλαβα [κατά την εκπαίδευσή μου] μια σύντομη περίληψη του εμβολιαστικού προγράμματος για παιδιά και ενηλίκους και μου ειπώθηκε ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή και αποτελεσματικά και να τα δίνω σύμφωνα με το πρόγραμμα.
Κατά τη διάρκεια της νοσοκομειακής μου εκπαίδευσης στην ιατρική, είδα πολλές αυτοάνοσες ασθένειες και σιωπηλά αναρωτιόμουν αν τα εμβόλια θα μπορούσαν να παίζουν ρόλο.
Αλλά αποκοίμισα τον εαυτό μου για λίγα ακόμη χρόνια και συνέχισα την εκπαίδευσή μου.
Η διαίσθησή μου, με την οποία είχα προικιστεί αντικαταστάθηκε προσωρινά από την υποτιθέμενη "τεκμηριωμένη ιατρική" και από άμυαλους κανόνες, πρωτόκολλα και οδηγίες.
Μα αυτά κατέρρευσαν μετά από προσεκτικό έλεγχο.
Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες όπου χόρευα στον ιατρικό σκοπό, συχνά εκτός συγχρονισμού, διάφορα πράγματα συνετέλεσαν στο να "ανοίξουν" οι παρωπίδες μου και να ξεκινήσω έναν νέο τρόπο σκέψης.
Ποτέ δεν είχα προβλέψει ότι το ιατρικό καθεστώς θα μου παρουσιαζόταν ως κατάφωρη παραβίαση της ζωής ή θα συγκρουόταν με τις ηθικές και πνευματικές μου αρχές. . . κι όμως το έκανε.
Το πιο αξιομνημόνευτο γεγονός ήταν κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 2009, όταν το εμβόλιο γρίπης H1N1 χορηγούνταν ως ξεχωριστή ένεση από το εμβόλιο εποχικής γρίπης.
Πολλοί γιατροί ήταν δύσπιστοι προς την πρακτική του εμβολιασμού της γρίπης και πολλοί από τους νοσοκομειακούς μου συναδέλφους υπέγραψαν τη φόρμα εξαίρεσης και απέφυγαν το εμβόλιο για τον εαυτό τους.
Ωστόσο, υπήρχαν ευπειθείς ασθενείς που δεν είχαν τη διάκριση να αρνηθούν και στη συνέχεια εγώ είδα τη δυνητική επίπτωση του εμβολιασμού στα νεφρά τους.
Εκείνο το χειμώνα, τρεις ασθενείς μεταφέρθηκαν διαδοχικά στο δωμάτιο επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου μου με πλήρη νεφρική ανεπάρκεια [αναστολή της λειτουργίας των νεφρών].
Όταν έφτασα για να τους μιλήσω, ο καθένας τους μου είπε από μόνος του:
"Ήμουν εντάξει μέχρι που έκανα αυτό το εμβόλιο"
Και οι τρεις είχαν φυσιολογική νεφρική λειτουργία πριν το εμβόλιο, σύμφωνα με τον ιατρικό τους φάκελο.
Και οι τρεις απαιτούσαν οξεία αιμοκάθαρση, οι δύο τελικά ανέκαμψαν και ο ένας πέθανε από επιπλοκές αρκετούς μήνες αργότερα, υποτίθεται από άλλες του ασθένειες.
Μετά από αυτή τη σειρά των γεγονότων, άρχισα να παίρνω το εμβολιαστικό ιστορικό σε καθέναν από τους ασθενείς μου και με εξέπληξαν οι συνδέσεις που μπορούσαν να γίνουν απλά και μόνο ρωτώντας:
-. Πότε ήταν το τελευταίο σας εμβόλιο;
Κατά τη γνώμη μου, πολλές περιπτώσεις υποτιθέμενης ιδιοπαθούς (ιατρικός όρος που σημαίνει "άγνωστης") νεφρικής νόσου δεν είναι καθόλου ιδιοπαθείς.
Κατά τη διάρκεια των εβδομάδων αιμοδιάλυσης των τριών ασθενών με νεφρική ανεπάρκεια, διασταυρώθηκα στο διάδρομο με τον διευθυντή του Παθολογικού Τμήματος.
Ήταν κάποιος με τον οποίο είχα πάντα καλή σχέση.
Με ρώτησε το συνηθισμένο:
-. Τι κάνεις; Πώς πηγαίνει η πρακτική της νεφρολογίας;
Αποφάσισα να του πω τι συνέβαινε και πώς νόμιζα ότι το εμβόλιο της γρίπης προκαλούσε προβλήματα.
Αφού του μετέφερα ένα μικρό μέρος από ό,τι είχα παρατηρήσει, έγινε άκαμπτος, το πρόσωπό του σφίχτηκε, η γλώσσα του σώματός του άλλαξε και με ρώτησε γιατί κατηγορούσα το εμβόλιο.
-. Απλά μόλις τότε έπαθαν γρίπη και το εμβόλιο δεν πρόλαβε να λειτουργήσει - ήταν η κοφτή του απάντησή.
Αποκρίθηκα επισημαίνοντας το γεγονός ότι, στην καριέρα μου ως νεφρολόγου και παθολόγου, δεν είχα δει ποτέ κρούσμα γρίπης που να παρουσιάζει νεφρική ανεπάρκεια, εκτός κι αν ο ασθενής είχε σοβαρά αφυδατωθεί ή/και είχε λάβει άφθονη ποσότητα ιβουπροφαίνης, αμφότερα απ' τα οποία δεν ίσχυαν σε οποιονδήποτε από αυτούς τους ασθενείς.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό ήταν το ότι οι υπό συζήτηση ασθενείς δεν είχαν συμπτώματα γρίπης πριν από την ανάπτυξη της νεφρικής ανεπάρκειας.
Η συζήτηση συνεχίστηκε.
Καταλήξαμε να συζητάμε για το πρόβλημα της μηνιγγίτιδας σε εφήβους και φοιτητές.
Πρότεινα ότι τα φάρμακα, τα εμβόλια, η έλλειψη ανάπαυσης και η κακή διατροφή αυτών των παιδιών ίσως τα κάνουν ευάλωτα σε βακτήρια προς τα οποία διαφορετικά θα μπορούσαν να αμυνθούν.
Εξάλλου, ήξερα ότι τα μηνιγγιτιδοκοκκικά βακτήρια συχνά παρατηρούνταν σε εντελώς υγιείς ανθρώπους.
Κάτι άλλο πρέπει να συμβάλλει στην κατάσταση σε εκείνους που αρρωσταίνουν.
Γέλασε μαζί μου και είπε: -. Πιστεύεις λοιπόν ότι η διατροφή προκαλεί μηνιγγίτιδα;
Συνέχισε θυμίζοντάς μου ότι "η ευλογιά εξαλείφθηκε με τα εμβόλια και ότι η πολιομυελίτιδα εξαλείφθηκε στις ΗΠΑ με τα εμβόλια"
Εκείνη την εποχή αγνοούσα την ιστορία της ευλογιάς και της πολιομυελίτιδας, εκτός τού ότι, έξι χρόνια νωρίτερα, μου είχε ζητηθεί να εμβολιαστώ για ευλογιά για να γίνω διασώστρια.
Οι διασώστες θα ήταν έτοιμοι σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης ή εάν ένα άτομο πάθαινε ευλογιά από το εμβόλιο.
Όσο για την πολιομυελίτιδα, οι εικόνες των ανάπηρων παιδιών, των συσκευών τεχνητής αναπνοής και των τρομερών ημερών των προσβολών πολιομυελίτιδας είχαν χαραχτεί στη συνείδησή μου όπως στων περισσότερων άλλων.
Νόμιζα ότι ο Τζόνας Σαλκ [εφευρέτης του πρώτου εμβολίου πολιομυελίτιδας] ήταν ένας μεγάλος Αμερικανός ήρωας.
Είναι αστείο το πώς τα γεγονότα του 1954 είχαν προγραμματιστεί μέσα μου, δεδομένου ότι γεννήθηκα το 1964.
Δεν θα ήμουν σε θέση ούτε καν να σκεφτώ την πολιομυελίτιδα μέχρι το 1969 το νωρίτερο. Όταν λοιπόν αυτός ο γιατρός μού έκανε τα τελευταία του σχόλια, έμεινα άφωνη και ανίκανη να απαντήσω.
Αισθάνθηκα στηλιτευμένη.
Αργότερα, αρκετοί ασθενείς έγιναν δεκτοί με φυσιολογικά νεφρά και η υγεία τους εξασθένησε εντός 24 ωρών από τον εμβολιασμό.
Ακόμη και για αυτές τις καλά καθορισμένες και τεκμηριωμένες περιπτώσεις οι περισσότεροι από τους συναδέλφους μου απέρριψαν ότι είχαν προκληθεί από το εμβόλιο.
Πού και πού, σπάνια, ένας γιατρός συμφωνούσε μαζί μου, στα σκοτεινά και ανώνυμα, ή μια νοσοκόμα ερχόταν και με ευχαριστούσε και συμφωνούσε μαζί μου ενώ κανείς δεν άκουγε. Ήταν μια μοναχική εποχή, και σίγουρα μια σκοτεινή νύχτα για την ψυχή μου.
Τους επόμενους μήνες, προτεραιότητά μου ήταν να ανακαλύψω ό,τι μπορούσα για τις μελέτες ασφάλειας των εμβολιασμών σε νεφροπαθείς.
Σοκαρίστηκα όταν διαπίστωσα ότι δεν υπήρχαν μελέτες σε αυτούς τους τύπους ασθενών.
Μου ειπώθηκε ότι ο οργανισμός τους μπορούσε να ανεχθεί τα εμβόλια επειδή αυτά είναι "ασφαλή και αποτελεσματικά"
Βλέποντας ότι η ασφάλεια των εμβολίων στους ανθρώπους με οξεία ασθένεια (ενεργή καρδιακή ανεπάρκεια, σήψη, καρκίνο, αυτοάνοσα) και στους ασθενείς με χρόνια νεφροπάθεια ήταν μύθος, αποφάσισα να ερευνήσω τους ισχυρισμούς του διευθυντή του Παθολογικού Τμήματος σχετικά με το εμβόλιο γρίπης, την ευλογιά και την ιστορία της πολιομυελίτιδας.
Αυτά που συνάντησα με αναστάτωσαν και τελικά με οδήγησαν στο να γίνω ακτιβίστρια για την αλήθεια σχετικά με τα εμβόλια.
Συνειδητοποίησα ότι οι οδηγίες, οι αποδείξεις και οι απόψεις των ηγετών είναι αβάσιμες και ΔΕΝ οδηγούν τις "αγέλες" σε αυθεντική υγεία.
Αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο ήταν η αντιμετώπιση προς εμένα, όταν προσπάθησα να προστατεύσω τους δικούς μου νεφροπαθείς ασθενείς από τον εμβολιασμό – ιδιαίτερα όταν ήταν άρρωστοι.
Μετά από μια απόπειρα να πείσω το νοσοκομείο να αναβάλει τον εμβολιασμό για πνευμονία και γρίπη έως την ημέρα της εξόδου αντί της εισόδου στο νοσοκομείο, μου είπαν να μην παρεμβαίνω στο εμβολιαστικό πρωτόκολλο.
Ακόμα πιο εξωφρενικά, μου έλεγαν συνεχώς ότι αν ήθελα να κάνω τις απόψεις μου αξιόπιστες, θα έπρεπε να κάνω τη δική μου μελέτη για να αποδείξω ότι τα εμβόλια προκαλούσαν νεφρική ανεπάρκεια.
Κατά κάποιον τρόπο τέθηκε στους δικούς μου ώμους η ευθύνη να παράσχω αποδείξεις για να λάβω νοσοκομειακή έγκριση για να πραγματοποιήσω μια μελέτη που θα επιδείκνυε στατιστικώς σημαντικά αποτελέσματα που θα έπειθαν όσους αμφισβητούσαν τα αποδεικτικά στοιχεία που παρείχα για την πρόκληση βλαβών.
Δεν θα έπρεπε το βάρος των αποδείξεων να το έχουν οι κατασκευαστές εμβολίων και όσοι μας διαβεβαιώνουν για την ασφάλειά τους;
Στο κάτω-κάτω, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν νεφρική ανεπάρκεια.
Σε μένα ήταν προφανές ότι κανένας δεν εξέταζε την υπόθεση και για αυτό οι συσχετισμοί δεν γίνονταν.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα μου που δεν έγινε σεβαστή η άποψή μου για τη νεφρική ανεπάρκεια.
Οποιαδήποτε προηγούμενη φορά είχα επισημάνει ότι αυτό το φάρμακο ήταν υπεύθυνο για τη νεφρική βλάβη, αυτό το φάρμακο είχε διακοπεί αμέσως – χωρίς ερωτήσεις.
Αυτό συμβαίνει κατά σύστημα με ορισμένα φάρμακα αρτηριακής πίεσης, αντιβιοτικά, παυσίπονα κλπ.
Μερικές φορές τα νεφρά αντιδρούν στο φάρμακο με αλλεργικό τρόπο – οποιοδήποτε φάρμακο, οποιαδήποτε στιγμή – και αυτό το φάρμακο διακόπτονταν.
Μερικά φάρμακα προκαλούν άμεση τοξικότητα στα νεφρά, και στο παρελθόν αν πρότεινα να τα σταματήσουν ή να τα αποφύγουν, πάντα το έκαναν.
Αλλά τώρα δεν είχα τη δυνατότητα να προστατεύσω τους ίδιους μου τους νεφροπαθείς ασθενείς από εμβολιασμούς μέσα στο νοσοκομείο.
Η αμφισβήτησή μου των εμβολίων φάνηκε να ανοίγει ένα ολόκληρο Κουτί της Πανδώρας που προφανώς είχε κίτρινη εγκληματολογική ταινία πάνω από την κλειδαριά, μαζί με το μήνυμα: "Μην ανοίγετε".
Δέχθηκα διττά μηνύματα.
Μου επιτρεπόταν να γράψω μια εντολή για να σταματήσω τη διεξαγωγή ενός εμβολιασμού αν έφτανα εκεί εγκαίρως, αλλά μου ειπωνόταν επίσης ότι το έκανα υπερβολικά συχνά και ότι δεν θα έπρεπε να παρεμβαίνω στην εμβολιαστική πολιτική του νοσοκομείου.
Όταν επεσήμανα τη σχέση μεταξύ εμβολίων και επιδείνωσης ή επανεμφάνισης της νεφρικής ανεπάρκειας, σε μερικούς ανοιχτόμυαλους συναδέλφους, κατάλαβαν και άρχισαν να παίρνουν το εμβολιαστικό ιστορικό και είδαν τι συνέβαινε.
Ωστόσο, παρέμειναν σιωπηλοί.
Οι περισσότεροι γιατροί συνεχίζουν να ασκούν την πρακτική τους με άνετη αδιαφορία.
Μερικοί βλέπουν τα λάθη, τις βλάβες και τους περιορισμούς της, μα εξακολουθούν να περπατούν ευθυγραμμισμένα με το κοπάδι και να προστατεύουν την αδελφότητα.
Δεν ξέρω τι θα χρειαζόταν για να αντισταθούν στις επιταγές που τους κυβερνούν.
Είχα πολύ μεγαλύτερη επιτυχία μιλώντας λογικά με γονείς και νοήμονες ανθρώπους που δεν ήταν προσκολλημένοι σε παραδόσεις επιζήμιες και αντιεπιστημονικές.
Αυτό το βιβλίο είναι για όσους θέλουν να διαβάσουν ό, τι έχω ανακαλύψει, μέσα από χρόνια έρευνας, ως μια πολύ πιο επακριβή απεικόνιση της ιστορίας των εμβολίων.
Ο μαγευτικός πέτρινος κύκλος - το Δαχτυλίδι του Brodgar - είναι αναμφισβήτητα το πιο εμβληματικό σύμβολο του προϊστορικού παρελθόντος του Orkney. Είναι ένας τόπος απίστευτα όμορφος. Το Ring of Brodgar είναι ένας αρχαιολογικός θησαυρός. Βρίσκεται σε ένα μαγευτικό τοπίο που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Ο δακτύλιος καλύπτει έκταση σχεδόν 8.500 τετραγωνικών μέτρων και είναι ο τρίτος μεγαλύτερος πέτρινος κύκλος στα Βρετανικά Νησιά - μόλις που τον ξεπερνούν το Avebury και το Stanton Drew. Βρίσκεται μέσα σε ένα φυσικό αμφιθέατρο λόφων και περιβάλλεται από τάφρο.
Από τις αρχικές 60 πέτρες σώζονται σήμερα 27 Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα, τι ακριβώς εξυπηρετούσε ο δακτύλιος, γεγονός που προσθέτει στη μυσταγωγία του. Σε κοντινή απόσταση, η μοναχική πέτρα του κομήτη/Comet Stone, κρατάει άγρυπνο μάτι, ενώ μόλις ένα μίλι από την τοποθεσία οι μόνιμες πέτρες του Stenness μαγεύουν. Τέσσερις γιγάντιοι μεγάλιθοι, ύψους έξι μέτρων, χρονολογούνται από το 3100 π.Χ. και αποτελούν έναν από τους παλαιότερους κύκλους λίθων στη Βρετανία. Σε κοντινή απόσταση, ο οικισμός Barnhouse αποκαλύπτει μια ανασκαμμένη ομάδα κατοικιών.
Το σπάρτο το κόβαμε με το δρεπάνι από χαμηλά μετά το θέρο.
Τότε ήτανε τρυφερά τα σπάρτα γιατί τα κόβαμε κάθε χρόνο και δε μεγαλώνανε να ξεραθούνε όπως γίνεται τώρα.
Αφού το κόβαμε, το δέναμε ματσάκια με το ίδιο το σπάρτο και το βάναμε στη θάλασσα.
Το πλακώναμε στην άκρη να το σκεπάζει η θάλασσα.
Το αφήναμε έτσι οχτώ ημέρες και μετά το βγάναμε.
Βρίσκαμε μια πέτρα, αγριωπή αμμουδέρα και έτσι όπως τα είχαμε ματσάκια μικρά, τα τρίβαμε να φύγει η πράσινη πέτσα.
Μείνεσκε η κλωστή, το άσπρο από μέσα.
Το φέρναμε τότε αυτό και το απλώναμε να στεγνώσει.
Μετά τραβάγαμε το ξύλο (το εσωτερικό) και έμενε πια το μαλλί.
Αυτό το ξέναμε (το αναφουφουλιάζαμε ) και μετά το κάναμε τουλούμπα, το βάναμε στη ρόκα και το γνέθαμε με τη δρούγα.
Φτιάχναμε προικιά,
λιόπανα,
ράσινα,
κουπωτές, που τις στρώναμε αντί για σεντόνια – δεν είχαμε σεντόνια και σακιά σπάρτινα είχαμε για το αλεύρι.
Τα στρώματα που κοιμόμαστε (αυτά που τα γεμίζαμε σάλμη, την αλλάζαμε κάθε χρόνο) και τα τσουβάλια τα φτιάναμε από λινάρι*
Το βάφαμε το σπάρτο κι έπαιρνε ένα ωραίο χρώμα.
Και είχαμε δυο κουπωτές***
Μια τρανταφυλλιά και μια πράσινη.
Την πράσινη την είχε μαργελώσει** με τρανταφυλλί αζούρι και την τρανταφυλλιά με πράσινο.
Ο σκώρος δεν το τρώει το σπάρτο.
*λινάτσες-σακιά από λινάρι
**μαργελώνω - στριφώνω, ρελιάζω
***κουπωτή-ιδιαίτερο σχέδιο κουβέρτας από πρόβειο μαλλί με μάλλινο υφάδι και ειδικό λεπτό βαμβακερό νήμα για στημόνι και ανάγλυφα σχέδια.
~~~~~~~~~~~~~
Το σπάρτο ή σπάρτος (επιστημονική-λατινική ονομασία Spartium junceum = σπάρτιον το βουρλοειδές) είναι αγγειόσπερμο, δικοτυλήδονο φυτό, το οποίο ανήκει στην τάξη κυαμώδη και στην οικογένεια χεδρωπά ή κυαμοειδή, η οποία χαρακτηρίζεται από τα πενταμερή ζυγόμορφα άνθη με μορφή πεταλούδας.
Αποτελεί το μοναδικό είδος του γένους του και είναι θάμνος με καταγωγή από τη Λεκάνη της Μεσογείου, που φθάνει σε ύψος μέχρι τα τρια μέτρα.
Έχει μακριούς, λεπτούς, μυτερούς στην άκρη βλαστούς, που είναι σχεδόν γυμνοί, χωρίς φύλλα.
Τα άνθη του είναι κίτρινα, αρωματικά και σχηματίζουν βότρυες. Ανθίζει από τα μέσα Απριλίου μέχρι τον Ιούνιο, αν και πολλές φορές η ανθοφορία μπορεί να παραταθεί μέχρι και τον Αύγουστο.
Ο καρπός του είναι χέδρωπας, όταν ωριμάσει, σκορπίζει τους σπόρους.
Απαντά αυτοφυές σε όλη την Ελλάδα.
Τα φυτά βρίσκονται διάσπαρτα σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές, και είναι από τα πιο κοινά θαμνώδη είδη στην Ελλάδα.
Χρησιμοποιείται συχνά ως καλλωπιστικό για τα εύοσμα και εντυπωσιακά του κίτρινα άνθη, σε πάρκα, κήπους, κατά μήκος των εθνικών οδών, και αλλού.
Τα σπάρτα καλλιεργούνται επίσης ως καλλωπιστικά για τα εύοσμα και εντυπωσιακά τους κίτρινα άνθη και τοποθετούνται κατά μήκος των δρόμων αλλά και, λόγω του δυνατού ριζικού συστήματος τους, για την συγκράτηση των διαβρωμένων εδαφών.
Οι βλαστοί τους χρησιμοποιούνται στην κατασκευή καλαθιών και ψάθινων καπέλων.
Παλαιότερα χρησιμοποιούταν για την παραγωγή γνέματος, που είχε την ιδιότητα να μη προσβάλλεται από κανένα έντομο, και υφαντών εξαιρετικής αντοχής.
Ο θάνατος του παιδιού από Ιλαρά στο Τέξας, που ξεσήκωσε τόσες πολλές συζητήσεις για το εμβόλιο της ιλαράς, δεν οφείλονταν στην ιλαρά αλλά σε βακτηριακή πνευμονία η οποία ακολούθησε την ιογενή λοίμωξη. Όπως αποκαλύφθηκε από τον ιατρικό φάκελο του νοσοκομείου του Τέξας, το παιδάκι όταν πήγε στο νοσοκομείο είχε Ιλαρά σε Αποδρομή. Το εξάνθημα είχε ξεθυμάνει. Εμφάνισε ξανά, τις επόμενες μέρες πυρετό και συμπτώματα αναπνευστικής λοίμωξης. Πήγε στο νοσοκομείο και εξετάστηκε και του χορηγήθηκε ένα β-λακταμικο αντιβιοτικό (παράγωγο πενικιλλίνης – κεφαλοσπορίνη η Κεφτριαξόνη). Τα συμπτώματα δεν υποχώρησαν και οι γονείς μετά από δυόμισι μέρες πήγαν το παιδί πίσω στο νοσοκομείο οπότε διαγνώστηκε βακτηριακή πνευμονία. Το παιδί εισήχθη στη μονάδα εντατικής θεραπείας όπου δυστυχώς δεν του χορηγήθηκε δεύτερο αντιβιοτικό όπως κάνουμε συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις. Έχω κατ επανάληψη τονίσει ότι οι θάνατοι από τις ιώσεις στη συντριπτική πλειοψηφία δεν οφείλονται στον ιό αλλά στη βακτηριακή επιλοίμωξη που ακολουθεί, που είναι πιο επικίνδυνη,λόγω της ανοσοκαταστολής που επάγει ο ιός. Για αυτό τον λόγο, ειδικά αν έχει μεσολαβήσει μια ημέρα ή ένα διάστημα απυρεξίας, και υποτροπιάζει ο πυρετός, τότε το παιδί πρέπει να μπει σε αντιβίωση. Δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε παιδί που είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο, όφειλε να είχε τεθεί και δεύτερο αντιβιοτικό διαφορετικής κατηγορίας. Έπρεπε λοιπόν να είχε τεθεί σε μια μακρολίδη ή Κινολόνη. Αυτή είναι η τακτική την οποία ακολουθούμε μέχρι να έρθουν οι καλλιέργειες τις οποίες στέλνουμε αμέσως μόλις έρθει το παιδί. Εδώ η καλλιέργεια απέδειξε ότι το παιδί είχε υποστεί επιλοίμωξη, μετά την ιογενή λοίμωξη, από μυκόπλασμα της πνευμονίας. Το μυκόπλασμα είναι ένα μικρόβιο, πολύ κοινό,που όμως δεν έχει κυτταρικό τοίχωμα. Επομένως η πενικιλίνη και παράγωγα της δεν έχουνε στόχο για να δράσουνε. Εκεί μπορεί να δράσουν οι 2 κατηγορίες των φαρμάκων που προανέφερα δηλαδή οι κινολόνες και η μακρολίδες. Το πιο κοινό δεύτερο αντιβιοτικό το οποίο χορηγούν οι παιδίατροι είναι η αζιθρομυκίνη. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε και το παιδί κατέληξε. Για να αποφύγουνε τις ευθύνες και την αστική δίωξη το νοσοκομείο ανακοίνωσε ότι ο θάνατος οφείλονταν στην ιλαρά και στο ότι το παιδί δεν είχε εμβολιαστεί . Έτσι ξέσπασε ένας τεράστιος θόρυβος κατά του υπουργού υγείας των ΗΠΑ θεωρώντας ότι η προσπάθεια που κάνει επί έτη για την παρασκευή πιο ασφαλών εμβολίων οδήγησε τους πολίτες στον να έχουν αρνητική στάση στον παιδικό εμβολιασμό. Δεν σκέφτηκαν όμως κανένας τους ότι η αρνητική στάση των πολιτών απέναντι στα εμβόλια οφείλεται στην αισχρή διαχείριση του θέματος της Covid19 και του εμβολιασμού της, όπως είχα προειδοποιήσει, κατ επανάληψιν ότι θα συμβεί. Αλλά εις ώτα μη ακουόντων...
Ο φωτισμός της γης από τον Ήλιο στην εαρινή ισημερία.
21-03-2025
Εαρινή ισημερία!
Η πρώτη ημέρα της άνοιξης, ή αλλιώς ή εαρινή ισημερία, καθορίζεται από το σημείο της τροχιάς της Γης γύρω από τον ήλιο.
Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, όταν η Γη διέρχεται από τα σημεία τομής της εκλειπτικής (ελλειπτική τροχιά της γης) και του ουράνιου ισημερινού.
Στην αστρονομία τα σημεία αυτά συμβολίζονται διεθνώς με τα γράμματα γ και γ΄. Στη συγκεκριμένη στιγμή η γραμμή ηλίου - γης είναι κάθετη στον άξονα περιστροφής της γης, με αποτέλεσμα η ημέρα και η νύχτα να έχουν ίση διάρκεια σε οποιοδήποτε σημείο της γήινης επιφάνειας.
Η ισημερία συμβαίνει γύρω στις 21 Μαρτίου και στις 23 Σεπτεμβρίου.
Το όνομα ισημερία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ίσος και ημέρα, ενώ το διεθνές αντίστοιχο όνομα, equinox, προέρχεται από το λατινικό aequus (ίσος) και nox (νύχτα).
Τεράστια φορτία μαγνητόσφαιρας! Βρισκόμαστε στην εαρινή ισημερία και στην αρχή μιας νέας εποχής. Η πλανητική μαγνητόσφαιρα - προστατευτική ασπίδα – δέχεται πιέσεις περιβαλλόμενη από εξαιρετικά πυκνό πλάσμα πρωτονίων που εισέρχεται στην εξωτερική ατμόσφαιρα της Γης αλλά και στον εσωτερικό πυρήνα Ο Ήλιος μας είναι επίσης φορτισμένος με ενέργεια για ισχυρές ηλιακές εκλάμψεις "M-Class" και στεμματικές εκτοξεύσεις μάζας. Οι ηλιακοί άνεμοι είναι σχεδόν στα 500 km/s, και ο Δείκτης "KP Index" βαθμολογεί τις ενεργοποιήσεις στη Γη με τον όρο "αμετάβλητο"
Όταν η προβλεπόμενη γεωμαγνητική καταιγίδα φτάσει είτε κάποια στιγμή σήμερα είτε αύριο, θα αξιολογηθεί ως "καταιγίδα"
Μια γεωμαγνητική καταιγίδα είναι ενδεικτική της υψηλής και έντονης ακτινοβολίας που εισέρχεται στον πλανήτη. Αποτελείται τόσο από ηλεκτρόνια και πρωτόνια από τον Ήλιο μας, όσο και από τεράστιες ποσότητες πρωτονίων από περιοχές εκτός του ηλιακού μας συστήματος που εισέρχονται μέσω του Ήλιου μας και καταλήγουν στη Γη. Τα νετρόνια, τα οποία έχουν αυτό που ονομάζεται "μηδενικό φορτίο", ενεργούν όπως τα πρωτόνια όταν τα ηλεκτρόνια είναι λίγα.
Με άλλα λόγια, βοηθούν τον καταιγισμό πρωτονίων. Από την άλλη πλευρά, τα ηλεκτρόνια έχουν στην πραγματικότητα οφέλη για την υγεία.
Μπορούν να επουλώσουν τις πληγές,
να μειώσουν τη φλεγμονή,
να βελτιώσουν τον ύπνο και είναι φυσικά αντιοξειδωτικά, τα οποία είναι ενώσεις που εμποδίζουν την απομάκρυνση των απαραίτητων ηλεκτρονίων και την απώλεια υδρογόνου, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για την κυτταρική αναγέννηση. Τα πρωτόνια λειτουργούν σαν φθορά στο φυσικό σώμα διεισδύοντας και μεταβάλλοντας τα κύτταρα, βλάπτοντας οστά, ιστούς, μυς και όργανα. Όταν ένας ασθενής λαμβάνει ακτινοβολία ως διαγνωστική ή ως λεγόμενη θεραπευτική διαδικασία, λαμβάνει ακτινοβολία πρωτονίων υψηλής συχνότητας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στους περισσότερους ασθενείς με διάγνωση καρκίνου, που υποβάλλονται σε ακτινοβολία ως μέρος των θεραπευτικών τους μεθόδων, βιώνουν τη μετακίνηση της νόσου σε άλλα μέρη του σώματός τους, ακόμη και όταν ο όγκος έχει υποτίθεται αφαιρεθεί από κάποιο άλλο μέρος του σώματος.
Με άλλα λόγια, η ανθρωπότητα έχει μάθει πώς να αξιοποιεί την ενέργεια πρωτονίων, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μάλλον επιβλαβής παρά χρήσιμη. Περαιτέρω επικρατούσα επιστημονική σύγχυση είναι ότι ενώ είναι γνωστό εδώ και πολλές δεκαετίες ότι τα σωματίδια πρωτονίων είναι επικίνδυνα, παρόλα αυτά, η ανθρωπότητα έμαθε πώς να στέλνει χημικές ουσίες στον ουρανό για να εμποδίσει, ελπίζοντας, τα πρωτόνια από το να είναι δραστήρια Ωστόσο, αυτές οι χημικές ουσίες - γνωστές ως chemtrails - είναι επίσης επικίνδυνες. Περιέχουν ουσίες όπως το αλουμίνιο, το βάριο, ο μόλυβδος, το κοβάλτιο, το τιτάνιο, το διβρωμιούχο αιθυλένιο, το θόριο, το λίθιο και άλλα τοξικά παθογόνα Τα chemtrails μπορούν να προκαλέσουν μια φρικτή φθορά του ανθρώπινου σώματος.
Επίσης, ορισμένες από αυτές τις τοξικές ουσίες χρησιμοποιούνται τακτικά στην ανάπτυξη συμβατικών φαρμάκων. Έτσι, ενώ οι τοξίνες χύνονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι τις παίρνουν και οικειοθελώς μέσω χαπιών ή ενέσεων. Μια από τις ωφέλειες της νέας εποχής που έρχεται (dwarpa yuga) είναι ότι μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας θα συνειδητοποιήσει ότι η κυρίαρχη επιστήμη δεν είναι "θεός" και τα δηλητηριώδη chemtrails δεν είναι η απάντηση για να σταματήσει το σφυροκόπημα του πλάσματος πρωτονίων, ούτε τα χημικά της Big Pharma είναι η απάντηση στη θεραπεία. Επίσης, πολλοί θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να παίρνουν από τη μια χάπια με λίγο δηλητήριο σαν φάρμακο και στη συνέχεια να αναμένουν ότι ένα χορτοφαγικό ή vegan γεύμα θα σταματήσει τα δηλητήρια από το να κάνουν κακό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που παίρνουν επικίνδυνα συνταγογραφούμενα φάρμακα και στη συνέχεια προσπαθούν να τρώνε καλά και βιολογικά και ελπίζουν ότι τα καλά τρόφιμα θα αντισταθμίσουν τα δηλητήρια των φαρμάκων. Κάποιοι χρησιμοποιούν τη δικαιολογία ότι ορισμένα φάρμακα παρασκευάζονται από φυτά.
Αυτό είναι αλήθεια- ωστόσο, αυτό που δεν γίνεται κατανοητό είναι ότι τα χημικά εργαστήρια αφαιρούν τη "ζωτική δύναμη" των φυτών και των βοτάνων αναμειγνύοντας δηλητηριώδεις ουσίες με αυτά. Σκεφτείτε αυτό το απλό παράδειγμα:
Αν αναμίξετε κυάνιο με σάλτσα μήλου, νομίζετε ότι θα συνεχίσετε να σφυρίζετε και να χορεύετε;
Όχι, κάποια στιγμή θα πέσετε στο πάτωμα, επειδή το σώμα σας θα καταστραφεί.
Η φύση δεν ανταγωνίζεται τις μη φυσικές ουσίες.
μεταφορικά μπορούμε να πούμε πως πολλοί άνθρωποι βρίσκονται στην βάρκα της σύγχυσης και αναζητούν και θέλουν να μάθουν και για τη φυσική διατροφή,
τα βότανα,
τις ομοιοπαθητικές θεραπείες, τα αιθέρια έλαια κ.λπ. Όσοι από εμάς έχουμε την ευλογία και έχουμε κατανοήσει τη σημασία του φυσικού τρόπου ζωής πρέπει να είμαστε υπομονετικοί με εκείνους που εξακολουθούν να κάνουν πράγματα που δεν είναι ωφέλιμα. Αν η πηγή είναι συμπονετική και φιλεύσπλαχνη, το ίδιο πρέπει να είμαστε κι εμείς. Δεν είμαστε μεγαλύτεροι από την "πηγή" Όπως έχει επίσης αναφερθεί, περισσότερες από μία φορές - κάποια πράγματα πρέπει να επαναλαμβάνονται για έμφαση, η νέα εισερχόμενη εποχή θα εξακολουθεί να έχει μια επικάλυψη χάους καθώς φτάνει. Μην περιμένετε μια ξαφνική μετατόπιση της παγκόσμιας ανθρωπότητας και την άφιξη ενός κύματος φωτός που θα κάνει - σαν παραμύθι - τους περισσότερους ανθρώπους στη Γη ξαφνικά σοφούς,
αγαπητικούς,
ειρηνικούς,
προσανατολισμένους στη Φύση και να καταθέσουν τα όπλα τους. Παρόλο που το φως της νέας εποχής θα νικήσει, η απερχόμενη εποχή της kali yuga - η Εποχή του Χάους - θα παλέψει για να συνεχίσει. Οι εποχές του χρόνου υποδηλώνουν τα επίπεδα της ανθρώπινης συνείδησης, καθώς όλο και μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας ανεβαίνει ψηλότερα και το "φως" θα γίνεται πιο φωτεινό.
Η πτήση 411 της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ήταν πτήση από το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού στην Αθήνα με προορισμό το Διεθνές Αεροδρόμιο John F. Kennedy της Νέας Υόρκης, την οποία εκτελούσε ένα Boeing 747-200 στις 9 Αυγούστου 1978 λίγο έλειψε να συντριβεί στο κέντρο της Αθήνας. Κανένας από τους 418 επιβαίνοντες δεν υπέστη σοβαρό τραυματισμό.
Το χρονικό της πτήσης Το Boeing 747, γνωστό και ως "τζάμπο τζετ", ήταν ένα αεροσκάφος κύρους τη δεκαετία του 1970 και αγοράστηκε από πολλές αεροπορικές εταιρείες ως η ναυαρχίδα του στόλου των εν λόγω εταιρειών. Η Ολυμπιακή Αεροπορία ήταν ο εθνικός αερομεταφορέας της Ελλάδας και είχε αγοράσει κι αυτή μερικά 747∙ μεγάλη χωρητικότητα επιβατών σήμαινε χαμηλότερο κόστος ανά θέση για τις αεροπορικές εταιρείες που το λειτουργούσαν. Η Αθήνα βρίσκεται στο κέντρο τεσσάρων μεγάλων βουνών: το όρος Αιγάλεω στα δυτικά, την Πάρνηθα στα βόρεια, το όρος Πεντελικός στα βορειοανατολικά και τον Υμηττό στα ανατολικά. Η γεωγραφική περιοχή ονομάζεται Λεκανοπέδιο Αθηνών/Αττικής. Η μετεωρολογία της Αθήνας θεωρείται μια από τις πιο περίπλοκες στον κόσμο, επειδή τα βουνά της προκαλούν ένα φαινόμενο αναστροφής της θερμοκρασίας. Η θερμοκρασία εκείνη την ημέρα ήταν 32 °C. Το αεροσκάφος του ατυχήματος Το SX-OAA, με το όνομα Olympic Zeus, ήταν ένα Boeing 747-200. Το Boeing 747 είναι διώροφο, διπλασίων διαστάσεων από τα τυπικά αεροσκάφη. Μία από τις κύριες τεχνολογίες που επέτρεψαν σε ένα αεροσκάφος τόσο μεγάλο όσο το 747 να απογειωθεί ήταν ο κινητήρας high-bypass turbofan. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η Pratt & Whitney ανέπτυξε έναν νέο τέτοιο κινητήρα και όρισε το JT9D για την πρώοση του 747. Ο νέος αυτός κινητήρας, χρησιμοποιώντας έγχυση νερού, έδωσε περισσότερη ώθηση για το βαρύ αεροσκάφος ευρείας ατράκτου. Ο πιλότος Ο Κυβερνήτης της πτήσης ονομαζόταν Σήφης Μιγάδης (1923, Ηράκλειο Κρήτης - 1996, Αθήνα). Είχε 32 χρόνια εμπειρίας στο ενεργητικό του και συμμετείχε ως εθελοντής στη Μάχη της Κρήτης, λαμβάνοντας μέρος σε όλες τις μάχες στην περιοχή του Ηρακλείου. Εν συνεχεία εντάχθηκε στην αντιστασιακή ομάδα Φορς 133 (Force 133) και τον Ιούνιο του 1943, φοβούμενος ότι η δράση του είχε αποκαλυφθεί, φυγαδεύτηκε μαζί με άλλους, για την Αίγυπτο. Εκεί κατετάγη στην Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, όπου υπηρέτησε ως Έφεδρος Σμηνίας Χειριστής (κλάσης 1944 / 4578), μέχρι τις 6 Αυγούστου 1948. Ως πιλότος σε πολιτικά αεροσκάφη προσλήφθη αρχικά στην ΤΑΕ το 1948 και παρέμεινε στην Ολυμπαική Αεροπορία μέχρι την συνταξιοδότησή του το 1981. Περίληψη πτήσης Η Boeing ανέφερε ότι σημειώθηκε "σβήσιμο του κινητήρα" κατά την απογείωση, ενώ οι ελληνικές εφημερίδες ανέφεραν ότι σημειώθηκε έκρηξη. Με βάση την εξέταση του καταγραφέα δεδομένων πτήσης, η Boeing κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εννέα δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, το πλήρωμα πτήσης είχε απενεργοποιήσει τις αντλίες έγχυσης νερού, γεγονός που μείωσε την ώθηση. Η απενεργοποίηση των αντλιών όταν το αεροπλάνο βρισκόταν σε αναρρίχηση περιόρισε την ικανότητα του αεροπλάνου να αναρριχηθεί. Η Boeing δηλώνει ότι η ώθηση αυξήθηκε χειροκίνητα μετά από 325 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια το αεροπλάνο ανέβηκε κανονικά. Ο κυβερνήτης Σήφης Μιγάδης κατάφερε να κρατήσει το αεροσκάφος στον αέρα σε εξαιρετικά χαμηλό ύψος κάτω από την ελάχιστη ταχύτητα. Όλες οι προσομοιώσεις της πτήσης από την Boeing έδειχναν το αεροπλάνο να πέφτει. Ανάλυση της πτήσης Η πτήση 411 της Ολυμπιακής Αεροπορίας στις 9 Αυγούστου 1978, από Αθήνα προς Νέα Υόρκη εκτελέστηκε με ένα από τα αεροσκάφη τύπου Boeing B-747-284B που λειτουργούσε τότε η ΟΑ. Το αεροσκάφος του συμβάντος είχε αριθμό ουράς (Νηολόγιο) SX-OAA και ονομασία Olympic Zeus. Η πτήση μετέφερε 348 επιβάτες και εικοσαμελές πλήρωμα, με μέγιστο βάρος απογείωσης τα 353.000 κιλά, από τα οποία οι 160 τόνοι ήταν καύσιμα. Μαζί με τον Σήφη Μιγάδη, πετούσε και ο συγκυβερνήτης Κωνσταντίνος Φικάρδος, ο οποίος ήταν φίλος του Σήφη Μιγάδη. Σύμφωνα με την Boeing, οι κινητήρες 3 και 4 ήταν πιο αδύναμοι από το συνηθισμένο καθώς το αεροσκάφος κινούνταν. Το αεροπλάνο αρχικά απογειώθηκε κανονικά, αλλά μετά έχασε τον υπ' αριθμόν 3 κινητήρα του, ο οποίος εξερράγη λόγω υπερθέρμανσης των αγωγών ψύξης του στροβίλου, ακριβώς τη στιγμή κατά την οποία απογειωνόταν — άρα δεν μπορούσε να φρενάρει — να ματαιώσει την απογείωση και να σταματήσει. Αυτό δεν αναφέρθηκε στην μελέτη της Boeing, αλλά ο τύπος της εποχής το ανέφερε κανονικά. Ωστόσο, η Boeing ανέφερε ότι περίπου εννέα δευτερόλεπτα μετά, ο διακόπτης της αντλίας νερού ήταν απενεργοποιημένος, λόγω κακής συνεννόησης του πληρώματος. Οι πιλότοι αμέσως κατάλαβαν την κρισιμότητα της κατάστασης και επέδειξαν ψυχραιμία, ενώ παράλληλα και προκειμένου να κρατήσουν το αεροσκάφος στον αέρα, παραβίασαν αρκετά προτόκολλα της κατασκευάστριας εταιρείας Boeing. Κατ' αρχάς αμέσως μετά την απογείωση, ο Σήφης Μιγάδης ζήτησε και ανέβασαν τους τροχούς, κάτι που απαγορεύεται από το εγχειρίδιο πτήσεως. Εκείνη την ώρα το αεροσκάφος πετούσε στα 35 πόδια (11 μέτρα). Ο Σήφης Μιγάδης, ο οποίος ήξερε πολύ καλά την αεροδυναμική, πετούσε το αεροσκάφος σταθερό σε οριζόντια θέσης. Δεν μπορούσε να κάνει ελιγμούς, ούτε να στρίψει. Οι επιβάτες, στην πλειονότητά τους Αμερικανοί τουρίστες, νόμιζαν ότι ο πιλότος, το είχε κάνει εσκεμμένα, προκειμένου να τους δείξει τα Νότια Προάστια, βγάζοντας ακόμη και φωτογραφίες. Αντιθέτως, οι κάτοικοι του Άλιμου,
του Παλαιού Φαλήρου,
της Νέας Σμύρνης,
της Καλλιθέας,
του Κερατσινίου κτλ. έβλεπαν έκπληκτοι, να ίπταται από πάνω τους ένα θηριώδες αεροσκάφος και να σπάει τις κεραίες των τηλεοράσεων από τις ταράτσες τους. Επόμενο εμπόδιο ήταν ο πύργος της Interamerican, από τον οποίον πέρασε ξυστά, ενώ μάλιστα πέταξε τόσο κοντά που μία αεροσυνοδός είχε δηλώσει πως μπορούσε κυριολεκτικά να δει τους υπαλλήλους να εργάζονται στα γραφεία τους. Ακολούθησε το φουγάρο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι και τέλος, ανυπέρβλητο εμπόδιο, το Όρος Αιγάλεω. Από την αρχή του συμβάντος (με την έκρηξη στον υπ' αριθμόν 3 κινητήρα) ο Κυβερνήτης Σήφης Μιγάδης, "θεωρώντας εαυτούς νεκρούς" και στην προσπάθειά του να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα στο έδαφος, προσπαθούσε να προσκρούσει το αεροσκάφος επί του Όρους Αιγάλεω, "μήπως και σωθούν οι πίσω επιβάτες και τα Νότια Προάστια" Εάν έπεφτε, οι 150 τόνοι κηροζίνης στα μέσα του καλοκαιριού, στις 2 η ώρα το μεσημέρι, με θερμοκρασία 32° C και με υγρασία 29,83 Hg (στα 83 πόδια [25,3 μ.]) θα προκαλούσαν πυρκαγιά, οι οποία προφανώς θα είχε αρνητικές συνέπειες. Το μεγαλύτερο εμπόδιο του όρους Αιγάλεω στα 1.539 πόδια (469 μ.) προκάλεσε μεγάλη ανησυχία επειδή η χαμηλή ταχύτητα αέρα και το ελάχιστο ύψος δεν άφηναν στο πλήρωμα πτήσης αρκετό χώρο για να εκτελέσει μια κανονική στροφή. Στις 2:05 μ.μ., ένας ελαφρύς αντίθετος άνεμος έδωσε στο αεροπλάνο κάποιο ύψος, το οποίο επέτρεψε στον Σήφης Μιγάδης, να κάνει μια σταδιακή στροφή για να αποφύγει τη συντριβή στο βουνό.
Αφού πέταξε πάνω από τη θάλασσα για να ρίξει μερικά καύσιμα, το αεροσκάφος επέστρεψε στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ελληνικού με ασφάλεια. Στο αεροδρόμιο περίμεναν οι δύο κόρες του Σήφης Μιγάδης, ειδοποιημένες από έναν ξάδερφό τους, ο οποίος είχε δει το αεροσκάφος να πετά κοντά στο γήπεδο του Πανιωνίου. Αργότερα ο Σήφης Μιγάδης, συνέχισε την πτήση με άλλο αεροπλάνο. Τα αποτελέσματα της έρευνας Σύμφωνα με την έκθεση του Brien S. Wygle, στελέχους της Boeing, "Ανάλυση επιδόσεων της απογείωσης της Ολυμπιακής Αεροπορίας στην Αθήνα στις 9 Αυγούστου 1978 με βλάβη του κινητήρα κατά την περιστροφή", η εταιρεία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: "...Οι χαμηλές επιδόσεις μετά την απογείωση δεν οφείλονται σε δυσλειτουργία του αεροσκάφους ή των κινητήρων. Αντιθέτως, το πρόβλημα προκλήθηκε από το ακούσιο κλείσιμο των αντλιών έγχυσης νερού από το πλήρωμα και την επακόλουθη μείωση της ώσης. Η απώλεια υγρής ώσης σε μια κατάσταση όπου το αεροπλάνο ήταν περιορισμένο στην άνοδο κατά την απογείωση, μείωσε σημαντικά την ικανότητα συνέχισης της πτήσης με επαρκή θετική κλίση ανόδου. Μόλις αυξήθηκε χειροκίνητα η ώση σε χρόνο συντονισμού περίπου 325 δευτερολέπτων, το αεροπλάνο πραγματοποίησε άνοδο κανονικά...." Η Boeing επισήμως θεωρούσε το αεροσκάφος "χαμένο", καθώς κάθε φορά που το προσωμοίωνε την πτήση, εκείνο έπεφτε. wikipedia.org
Πρόθεση είναι η συνειδητή βούληση που μας κινητοποιεί να τείνουμε προς κάποιον συγκεκριμένο σκοπό.
Το χέρι μας σηκώνεται όχι από την επιθυμία και την αποφασιστικότητα, αλλά από την πρόθεση.
Η πρόθεση πραγματοποιείται, και όχι η επιθυμία.
Η φαντασία είναι η αρχή της δημιουργίας.
Φανταστείτε αυτό που επιθυμείτε και τελικά θα το δημιουργήσετε – George Bernard Shaw
Λαμβάνοντας και μεταδίδοντας αρνητική ενέργεια, δημιουργείς τη δική σου κόλαση.
Πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε ευχηθεί κάτι!
Κάποιες από τις ευχές μας πραγματοποιήθηκαν, κάποιες όχι!
Γιατί έγινε αυτό;
Υπάρχει ένας συγκεκριμένος αλγόριθμος ή μια τεχνική εκδήλωσης που μπορεί να μας διδάξει πώς να πραγματοποιήσουμε τις ευχές μας;
Σχετίζεται η εκδήλωση με τον νόμο της έλξης ή υπάρχει κάτι περισσότερο;
Με την πάροδο των χρόνων, μελετώντας διάφορες θεωρίες και έρευνες για άλλα πεδία αφύπνισης της συνείδησης, έφτασα και στην πνευματική επιστήμη Πληροφορικής και βέβαια στα βιβλία του Vadim Zeland.
Ο Vadim Zelan επισημαίνει πως για να πραγματοποιήσουμε μια πρόθεσή μας είναι σημαντικό το όνειρο να είναι δικό μας και όχι κάποιου άλλου.
Αν θέλουμε κάτι που δεν είναι δική μας πρόθεση, δεν θα το πετύχουμε ή θα το πετύχουμε με πολύ κόπο.
Το πώς θα διαπιστώσουμε ότι ο στόχος μας είναι ακριβώς δικός μας είναι εύκολο.
Όταν σκεφτόμαστε τον στόχο μας, νιώθουμε την ψυχή μας να χαίρεται και το μυαλό μας να είναι ευτυχισμένο, δεν νιώθουμε ούτε φόβο ούτε αμφιβολία, είμαστε ευτυχισμένοι όταν φαντάζεστε τη στιγμή της πραγματοποίησής του.
Το να έχουμε πολλά χρήματα δεν είναι ένα όνειρο, αλλά μόνο ένα εργαλείο για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε!
Έτσι, γνωρίζουμε ποια είναι η βαθύτερηεπιθυμία μας και έχουμε σταθερή πρόθεση να την πραγματοποιήσουμε.
Το μόνο που χρειάζεστε είναι υπομονή και ό,τι συμβεί στη συνέχεια δεν μας αφορά.
Το καθήκον μας είναι να συνεχίσουμε να θέλουμε και να μην τα παρατάμε.
Το σύμπαν θα αποφασίσει πώς το όνειρό μας θα γίνει πραγματικότητα, λέει ο Vadim Zelan. Όταν βάζουμε έναν στόχο, στεκόμαστε μπροστά σε έναν διπλό καθρέφτη.
Στη μία, την υλική του πλευρά, είμαστε εμείς και στην άλλη ο χώρος των ποικιλιών.
Ο διπλός καθρέφτης, ο κατοπτρικός κόσμος, ανταποκρίνεται στις επιθυμίες μας κρατώντας τες πίσω, επειδή οι επιθυμίες των ανθρώπων όλου του πλανήτη δεν μπορούν να εκπληρωθούν ταυτόχρονα.
Αν είμαστε αρκετά υπομονετικοί, θα δούμε το είδωλό μας στον καθρέφτη να σηκώνει το χέρι του σε συμφωνία.
Οι φόβοι παρεμβαίνουν, ας τους ξεφορτωθούμε άμεσα!
Καθώς περιμένουμε την αντίδραση του κόσμου του καθρέφτη, βιώνουμε αμφιβολίες και φόβους- είναι ισχυρά συναισθήματα με αρνητικό πρόσημο και αποτελούν τους μεγαλύτερους εχθρούς στην εκπλήρωση της επιθυμίας μας!
Η μάχη εναντίον τους είναι περίπλοκη, τα στερεότυπα είναι πολύ ισχυρά.
Ο Vadim Zeland προσφέρει την ακόλουθη πρακτική για να διώξουμε το άγχος - είμαστε ανήσυχοι, αλλά δεν ενδίδουμε
χαμογελάμε,
δείχνουμε ήρεμοι.
Σταδιακά η γαλήνη θα μεταφερθεί στην ψυχή μας και θα μάθουμε να μην ανησυχούμε για απλές αλλά και για πιο περίπλοκες καταστάσεις!
Όταν ανησυχούμε το σύμπαν αντιλαμβάνεται γρήγορα το άγχος μας, ώστε να το εξουδετερώσει νωρίτερα.
Έτσι γίνεται πραγματικότητα η χειρότερη επιθυμία μας, που γεννήθηκε από το άγχος.
Πρέπει να ονειρευόμαστε αυτό που θέλουμε όχι αυτό που δεν θέλουμε, συμβουλεύει ο Vadim Zeland.
Ο κόσμος των καθρεφτών δεν συμπαθεί τις λέξεις ΟΧΙ και ΔΕΝ
Μέθοδος εκδήλωσης προθέσεων από τον Vadim Zeland.
Η πρακτική "το ποτήρι με Νερό" μπορεί πραγματικά να ανοίξει τις εσωτερικές εκδηλωτικές μας ικανότητες, να μας βοηθήσει να λύσουμε διάφορα προβλήματα και να μας δώσει ενέργεια ώστε να πετύχουμε κάτι που ευχόμαστε.
Ποια είναι η τεχνική με ένα ποτήρι νερό
Υπάρχουν πολλές τεχνικές για τη γρήγορη πραγματοποίηση των προθέσεών μας, αλλά η πιο δημοφιλής είναι η τεχνική με ένα ποτήρι νερό και μια κόλλα χαρτί!
Αυτή η τεχνική δεν είναι μόνο εύκολη, είναι και αποτελεσματική.
Η πρόθεσή μας εκπληρώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Vadim Zeland συνιστά να μη χρησιμοποιούμε νερό βρύσης ή βρασμένο νερό και βέβαια όχι νερό εφυαλωμένο.
Αυτοί οι τύποι νερού έχουν ήδη απορροφήσει πολλή αρνητική ενέργεια.
Είναι ωραίο να έχουμε νερό από πηγή, αλλά επειδή αυτό δεν είναι εφικτό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε νερό βρύσης.
Το καταψύχουμε και το αφήνουμε να επανέλθει στην υγρή του μορφή.
Η διαδικασία αυτή διαγράφει όλη την αρνητική ενέργεια που έχει απορροφήσει!
Και πριν προχωρήσουμε στην ιεροτελεστία, πρέπει να δουλέψουμε την ιερή μας ενέργεια.
Χρειαζόμαστε ισχυρή ενέργεια για να μπορέσουμε να φορτίσουμε θετικά το πολύτιμο νερό μας!
Και θυμόμαστε, πως μπορούμε να επηρεάσουμε το νερό μόνο με τα χέρια μας.
Οι άκρες των δακτύλων μας έχουν σημαντικές νευρικές απολήξεις, εκεί συγκεντρώνεται η ενέργειά μας...
...και ξεκινάμε...
-. γεμίζουμε ένα ποτήρι με νερό.
-. παίρνουμε ένα φύλλο χαρτί.
-. στο χαρτί γράφουμε την πρόθεσή μας που θέλουμε να πραγματοποιηθεί με μορφή επιβεβαίωσης (είναι απαραίτητο αυτό, επειδή το ανθρώπινο μυαλό είναι ανήσυχο και δύσκολο να συγκεντρωθεί σε ένα πράγμα)
Γράφουμε την επιθυμία μας στο χαρτί με καταφατική μορφή, πρέπει να είναι καταφατική (δεν χρησιμοποιούμε τις λέξεις ΟΧΙ και ΔΕΝ στη σκέψης μας)
Δεν πρέπει να υπάρχουν αφηρημένες και φραστικές επιθυμίες σε αυτήν.
Η έκφραση πρέπει να είναι συγκεκριμένη, συνοπτική και στοχευμένη.
Αν έχουμε πολλούς στόχους, εκτελούμε ξεχωριστή τεχνική για τον καθένα από αυτούς με ένα ποτήρι νερό.
Τη μια μέρα δουλεύουμε με έναν στόχο, την επόμενη με έναν άλλο.
Είναι σημαντικό η μορφή της σκέψης μας, της πρόθεσής μας, να μας προκαλεί ένα έντονο συναίσθημα.
Δεν χρειάζεται να γράψουμε: "Θέλω πολλά χρήματα" αλλά να φανταστούμε το όνειρο που θα γίνει πραγματικότητα όταν θα έχουμε πολλά χρήματα.
Και αυτό γιατί ο εγκέφαλος και η καρδιά μας χρειάζονται να ακούσουν τις ανάγκες μας για να ξέρουν προς τα πού να κατευθυνθούν.
Κάθε είδους δημιουργικού οραματισμού ή τεχνική εκδήλωσης είναι απλώς ένα πρότυπο διαμόρφωσης της σκέψης που μας βοηθά να αλληλεπιδράσουμε καλύτερα με τα ανώτερα επίπεδα συνείδησης για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Μπορούμε να βρούμε πολλές διαφορετικές επιβεβαιώσεις που απευθύνονται στην προσέλκυση αυτού που χρειαζόμαστε στη ζωή μας,
μιας καινούργιας δουλειάς,
απόκτηση χρηματικής σταθερότητας ακόμα και βοήθεια για τα προβλήματα υγείας, ακόμα και της απώλειας βάρους.
Απλώς διαλέγουμε μια επιβεβαίωση στον τομέα της ζωής που θέλουμε να βελτιώσουμε και τη γράφουμε.
...και συνεχίζουμε την τεχνική μας...
-. βάζουμε το ποτήρι με το νερό ακριβώς πάνω από το χαρτί ( μπορούμε να γράψουμε την πρόθεσή μας σε ένα χαρτάκι post–it και να το κολλήσουμε γύρω από το ποτήρι, ας θυμηθούμε τα πειράματα με νερό που διεξήγαγε ο Masaru Emoto).
Ένα γυάλινο ή ένα πορσελάνινο ποτήρι είναι το πιο κατάλληλο δοχείο για αυτή την τεχνική εκδήλωσης.
-. τρίβουμε τις παλάμες μας μεταξύ τους για να δημιουργήσουμε μια σφιχτή μπάλα ενέργειας (αν δεν την αισθανόμαστε, απλά την φανταζόμαστε -φανταστείτε την)
- τοποθετούμε τις παλάμες μας πάνω από στο ποτήρι μας και γύρω του αγκαλιάζοντάς το
-. επιβεβαιώνουμε δυνατά (αν δηλώνουμε μια επιβεβαίωση με την φωνή μας συνήθως της δίνουμε περισσότερη ισχύ) ή νοερά
και
-. οραματιζόμαστε αυτό που θέλουμε
-. συνεχίζουμε να περνάμε τις παλάμες μας πάνω από το ποτήρι και αγκαλιάζοντάς το, ενώ συνεχίζουμε να φανταζόμαστε την εκπλήρωση της επιθυμίας μας (η ενέργεια κυλά προς τα εκεί που βρίσκεται η συγκέντρωση μας, όταν επικεντρώνουμε την προσοχή μας στο ποτήρι με το νερό, ενώ οραματιζόμαστε την επιθυμία μας, τη φορτίζουμε με την διαμορφωμένη σκέψη της επιθυμίας μας.
Το νερό είναι πολύ ισχυρός ενεργειακός-πληροφοριακός αγωγός)
-. πίνουμε το νερό μας και πέφτουμε για ύπνο!
Κάνουμε την τεχνική αυτή το πρωί μετά τον ύπνο και το βράδυ πριν πάτε για ύπνο, γιατί τότε ο εγκέφαλος είναι χαλαρός και το μυαλό δεν απασχολείται με παράπλευρες σκέψεις.
Σύμφωνα πάντα με τον Vadim Zeland είναι αρκετές δύο εβδομάδες για μικρές ευχές, ενώ για πιο πολύπλοκες, τρεις μήνες, ακόμα και περισσότερους αναλόγως την πολυπλοκότητα τους και μας επιβεβαιώνει πως η τεχνική αυτή είναι πολύ ισχυρή.
Και όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Alan Watts:
"Ένα ζωντανό σώμα, δεν είναι ένα σταθερό πράγμα, αλλά ένα κινούμενο γεγονός, σαν μια φλόγα ή σαν μια ρουφήχτρα, το σχήμα του μόνο είναι σταθερό γιατί η ουσία είναι ένα ρεύμα ενέργειας που πηγαίνει από το ένα άκρο στο άλλο"
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε και να εφαρμόζουμε είναι η συγκέντρωση.
Ο Vadim Zeland είναι σύγχρονος Ρώσος μύστης και συγγραφέας.
Λίγα είναι γνωστά για τον Vadim Zeland.
Στην αυτοβιογραφία του δηλώνει ότι ήταν φυσικός κβαντομηχανικής και αργότερα τεχνολόγος υπολογιστών.
Προτιμά να περνά σχεδόν απαρατήρητος, προστατεύοντας τις προσωπικές του πληροφορίες.
Ο κύριος στόχος του Zeland είναι να παρουσιάσει ένα σύνολο τεχνικών τις οποίες αποκαλεί "Transurfing of Realities" για την επίτευξη πρακτικών στόχων.
Οι τεχνικές αυτές είναι νοητικής και μεταφυσικής φύσης, τις οποίες ο Zeland υποστηρίζει παρουσιάζοντας ένα μοντέλο του σύμπαντος που συνδυάζει τα στοιχεία της κβαντικής φυσικής με την ιδέα των παράλληλων κόσμων.
Όπως δηλώνει ο Vadim Zeland, η χρήση των τεχνικών δεν εξαρτάται από την αποδοχή του θεωρητικού του μοντέλου.
Ο θυμός είναι και αυτός μία παρεξηγημένη ενέργεια, την οποία την μαχόμαστε. Ο θυμός είναι η γεννήτρια ενέργειας στο σώμα μας, η οποία όταν συναντηθεί με τον έρωτα και γνωρίζουμε ακριβώς τον τρόπο χειρισμού της τότε αποκτάμε απόλυτα την δύναμη που χρειάζεται τόσο το σώμα αλλά και το Πνεύμα μας. Ο θυμός είναι κι αυτός στο στόχαστρο, μία έννοια που την έχουμε κατατάξει στην κακή μεριά, αφού δεν μπήκαμε ποτέ στην διάθεση να αναζητήσουμε τι εστί θυμός. Ο θυμός λοιπόν είναι η γεννήτρια μας, ο λόγος που δημιουργηθήκαμε τουλάχιστον ως προς την βιολογική μας υπόσταση. Ο θυμός είναι η δύναμη αυτή που όταν εκδηλωθεί μέσα από τον δρόμο του έρωτα (όχι την πράξη, αλλά την ενέργεια του) τότε ο θυμός είναι ένα όπλο ισορροπίας. Ο θυμός είναι ακριβώς όπως το μυϊκό μας σύστημα. Κάθε μας μυς είναι σε ετοιμότητα να σηκώσει ανάλογο βάρος. Το ανάλογο βάρος που μπορεί να σηκώσει ο κάθε μυς, για παράδειγμα το χέρι μας, γίνεται μετά από εξάσκηση. Είτε θα έχουμε το χέρι μας εκπαιδευμένο μέσα από τα απλά καθημερινά μας όπως το να σηκώσουμε μία σακούλα με 2 κιλά πατάτες, να σηκώσουμε ένα πιάτο, να κινήσουμε το χέρι μας για να χτενίσουμε τα μαλλιά μας. Είτε θα εκπαιδεύσουμε το χέρι μας σε επιπλέον δρόμους, δηλαδή γυμναστικής, όπου εκεί το χέρι μας θα εκπαιδευτεί ανάλογα με το αντικείμενο της γυμναστικής. Όπως το τένις, το μπάσκετ, το βόλευ κλπ. Οι μύες μας λοιπόν εκπαιδεύονται από μας είτε μέσα από την απλή μας καθημερινότητα, είτε μέσα από την εκγύμνασή τους για επιπλέον κινήσεις. Το μυαλό μας ως συνεργάτης του κάθε μας μύα, είναι αυτό που θα μας βοηθήσει έτσι ώστε να γνωρίζουμε ακριβώς ποια δύναμη χρειαζόμαστε για να σηκώσουμε μία χαρτοπετσέτα από ένα καρπούζι. Άλλη δύναμη χρειάζεται η χαρτοπετσέτα και άλλη το καρπούζι. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε χρήση τις ενέργειες ανάποδα, δηλαδή να βάλουμε την δύναμη για το καρπούζι για να σηκώσουμε την χαρτοπετσέτα και ανάποδα. Αυτή είναι η στάση μας η σωστή μέσα από την αντίληψη που έχουμε για να ξέρουμε που και με ποιο τρόπο θα διοχετεύσουμε την ενέργειά μας. Οι μύες μας που φέραμε ως παράδειγμα λοιπόν τροφοδοτούνται από την ενέργεια – γεννήτρια του θυμού. Όχι με την έννοια που τον έχουμε μάθει ως τώρα τον θυμό, που αντιλαμβανόμαστε νεύρα, αλλά με την αυθεντική του δόνηση, το πείσμα και το πάθος (όχι με την έννοια των 7 θανάσιμων παθών). Το πάθος και το πείσμα όταν ενεργοποιούνται από την καρδιά και την ψυχή δίνουν απίστευτη ενέργεια στο σώμα και απίστευτες δυνατότητες στο σώμα. Το σώμα εκείνη τη στιγμή που από μόνο του μπορεί μέσα από την αυθεντική του υπόσταση να αναγνωρίσει ποια δύναμη χρειάζεται, θα την ενεργοποιήσει από μόνο του. Γι’ αυτό έχουμε δει γυναίκες, μαμάδες, όταν βλέπουν να κινδυνεύει το μικρό τους, να μπορούν να σηκώσουν ακόμη και ένα αυτοκίνητο μόνες τους. Που τη βρίσκουν άραγε την ενέργεια αυτή, την δύναμη αυτή; Αφού το μυϊκό τους σύστημα μπορεί να μην είναι καν γυμνασμένο; Μα φυσικά σε αυτή τη γεννήτρια, τον θυμό, ο οποίος ενεργοποιεί αυτόματα δυνάμεις και δυνατότητες υπερφυσικές. Ο θυμός αποκτά την αρνητική του μορφή όταν αντί για αίσθηση μετατρέπεται σε συναίσθημα και αυτό συμβαίνει όταν ανακατευτεί το μυαλό μας, δηλαδή οι σκέψεις μας. Οι σκέψεις όταν ανακατευτούν στον θυμό χαμηλώνουν τις δονήσεις στο σώμα μας και το αποδυναμώνουν τελείως. Τότε το σώμα χάνει και αντισώματά του και ο άνθρωπος με χρόνιο θυμό+ σκέψεις αντιμετωπίζει σοβαρές ασθένειες και συναισθηματικές αλλά και σωματικές. Ο ίδιος βρίσκεται μέσα σε μία δύνη πόνου. Όμως όταν μάθω αυτή την ενέργεια πάθους και πείσματος να την εξελίξω μέσα από την πηγή του έρωτα- ψυχή- αγάπη, τότε ενεργοποιείται ένας μηχανισμός που τον έχουμε δει να συμβαίνει. Σε ποιους; Στους αναστενάρηδες, στους φακίρηδες, στους ανθρώπους που κάνουν extremes sports. Αυτοί οι άνθρωποι διοχετεύουν τον θυμό και καταφέρνουν να κάνουν αυτά που κάνουν. Χωρίς τον θυμό αυτόν ο άνθρωπος καταντά νερόβραστος χωρίς ψυχή. Η ψυχή λοιπόν για να κατέβει στην γη και για να γεννηθεί με τον θυμό/ενέργεια συνεργάστηκε, αλλιώς δεν θα έβρισκε την τόλμη να κατέβει. Πώς θα την αναγνωρίσετε την ενέργεια αυτή; Φοβάστε ότι δεν την έχετε; Κι όμως την έχετε, είναι δεμένη με τα αντανακλαστικά σας. Ο θυμός είναι αυτός που σας βοηθάει να δράσετε εκείνες τις στιγμές σας. Η εγρήγορση αυτή από τον θυμό ξεκινάει. Έτσι όταν μάθω να τον ενεργοποιώ τον θυμό/γεννήτρια θα ξέρω πως θα επαναφέρω τις ενέργειες σε ισορροπία σε όλο μου το σώμα. Γιατί και το σώμα μας είναι απόλυτα ρυθμισμένο στον υγιή θυμό. Θυμός ίσον ρυθμός, ίσον σώμα γεμάτο ενέργεια και ισορροπία. Αλλιώς ράθυμος, ίσον αρρυθμία σε όλο το σώμα. Σώμα χωρίς τον αυθεντικό του ρυθμό, σώμα νεκρωμένο. Ο ρυθμός λοιπόν – θυμός/γεννήτρια, είναι η αιτία που όλο μας το σώμα είναι αρμονικό. Όταν η καρδιά συναντήσει τον θυμό/ενέργεια δυναμώνει, οι πνεύμονες αναπτύσσονται, ο νους σταματά και έρχεται η επικοινωνία μας με τις εσωτερικές μας πηγές. Ναι θα μου πείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που αυτή την ενέργεια την κάνουν χρήση για το κακό των άλλων. Συμφωνώ απόλυτα. Όμως δεν μπορώ να κατηγορήσω τη φωτιά που δημιουργήθηκε για να μας ζεσταίνει, επειδή κάποιοι θα την κάνουν χρήση, ως μέσον εξουσίας ή εκφοβισμού και θα κάψουν ότι βρουν μπροστά τους.
Ο θυμός είναι ένας ιδιοφυής μοχλός εκκίνησης.
Αν δεν νιώθουμε θυμό για τον κόσμο, μάλλον δεν θέλουμε να τον αλλάξουμε.
Αλλά αν παραμείνουμε θυμωμένοι, καταλήγουμε να επαναλαμβάνουμε τον εαυτό μας, απλά, μόνο να εξοργίζεται, κάτι που δεν επιθυμούμε.
Εμείς θέλουμε να είναι καύσιμο για έναν πύραυλο, όχι για ένα όπλο!!!
Οι ενέργειες είναι τόσο πολύ ανακατεμένες με το σωστό και το λάθος, που μόνο ατομικά ο καθένας μπορεί να δώσει την εξωτερίκευση τους με οδηγό τον έρωτα- ψυχή- αγάπη. Οι ενέργειες όσο είναι υπέρ του ανθρώπου, άλλο τόσο είναι και εναντίον του. Γι’ αυτό μας έχει δώσει ο δημιουργός μας την διάκριση και τον νου. Όταν όμως διδάξω τον εαυτό μου μέσα από αυτές τις δονήσεις τόσο του θυμού, αλλά και του άγχους, τότε θα δώσω άλλη διάσταση στο σώμα και στο πνεύμα μου.
Όλα τα παραπάνω έχουν επιβεβαιωθεί και από μελέτες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τρόποι διαχείρισης του συγκεκριμένου συναισθήματος.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε, ο θυμός είναι πιο χρήσιμος στο να παρακινήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να επιτύχουν τους στόχους τους σε σχέση με το να διατηρούν μια ουδέτερη συναισθηματική στάση.
Οι επικεφαλής της μελέτης υποστήριξαν ότι "για πολύ καιρό επικρατούσε η συμβουλή να είσαι πάντα θετικός, ωστόσο πρέπει να αγωνιζόμαστε.
Η ζωή είναι ένα μείγμα συναισθημάτων, στο οποίο πρέπει να ισορροπούμε"
Καλώς ο θυμός λοιπόν όταν ενεργοποιεί την δημιουργικότητα στον άνθρωπο .
Τότε ναι, είναι καλός.
Δεν είναι καλός ο θυμός όταν τα χαρακτηριστικά του εμπεριέχουν το στοιχείο της καταστροφικότητας.
Λοιπόν, ας μετατρέψουμε τον όποιο θυμό έχει ο καθένας μας συσσωρευμένο σε δημιουργικά έργα και συμπεριφορές.
