Με πληθυσμό 1.897.491 κατοίκων (1η Ιανουαρίου 2019), αποτελεί την μεγαλύτερη πόλη καθώς και το πολιτικό, πολιτισμικό και οικονομικό κέντρο της χώρας.
Ιδρύθηκε περίπου το 500 π.Χ., αρχικά ως κελτικός οικισμός. Το 15 π.Χ., η Βιέννη ήταν συνοριακή πόλη (με το όνομα Βιντομπόνα, Vindóbona), προπύργιο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ενάντια στις γερμανικές φυλές του Βορρά.
Η Βιέννη το 1493
Κατά τα τέλη του 19ου αιώνα γκρεμίζονται τα ιστορικά κτίρια της πόλης και χτίζονται νεοκλασικά μέγαρα και πολυκατοικίες
Ο Αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄ Κομνηνός έδωσε την ανιψιά του Θεοδώρα Κομνηνή ως σύζυγο του Ερρίκου Β’ Μπάμπενμπερκ.
Η Θεοδώρα απεβίωσε το 1184. Ο τάφος της βρίσκεται στην Κρύπτη του Σότενστιφτ, μοναστήρι στο κέντρο της Βιέννης, του οποίου υπήρξε κτήτορας του, μαζί με τον σύζυγο της[1][2].
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η Βιέννη ήταν έδρα της δυναστείας Μπάμπενμπερκ και το 1440 αποτέλεσε έδρα της δυναστείας των Αψβούργων, οπότε κι έγινε τελικά η πρωτεύουσα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και πολιτιστικό κέντρο για τις τέχνες, τις επιστήμες και τη μουσική.
Οι οθωμανικές εισβολές στην Ευρώπη στο 16ο και 17ο αιώνα σταμάτησαν δύο φορές ακριβώς έξω από τη Βιέννη (Πρώτη πολιορκία της Βιέννης το 1529 και Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης το 1683).
Το 1784 στην Βιέννη κυκλοφόρησε η Εφημερίς, η πρώτη ελληνική εφημερίδα.
Κατά την ίδια περίοδο η πόλη έγινε και η αφετηρία διάδοσης του καφέ στην Ανατολική Ευρώπη.
Από το 1780 και για δύο χρόνια έμεινε στη Βιέννη ο Έλληνας Διδάσκαλος του Γένους Ιώσηπος Μοισιόδακας, όπου ασχολήθηκε με μελέτες στην Αυτοκρατορική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας και τύπωσε την Απολογία του.
Οι οκτώ τελευταίοι μήνες της παραμονής του στη Βιέννη αφιερώθηκαν στην προετοιμασία της έκδοσης του έργου του Θεωρία της Γεωγραφίας.
Ο Ελληνορθόδοξος Καθεδρικός Ναός Αγίας Τριάδος Βιέννης.
Από το 1790 ο Ρήγας Βελεστινλής κατέφυγε στη Βιέννη, την οποία έκανε έδρα της επαναστατικής δράσης του.
Στη Βιέννη ταξίδεψε μαζί με τον Αυστριακό βαρώνο Ελληνικής καταγωγής Χριστόδουλο Λάνγκενφελτ-Κιρλιανό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με άλλους ομογενείς.
Στη Βιέννη συνεργάτες του ήταν κυρίως Έλληνες έμποροι ή σπουδαστές.
Στη Βιέννη τύπωσε ο Ρήγας τον Θούριο και την Χάρτα που φιλοτεχνήθηκε από τον Αυστριακό λιθογράφο Φρανσουά Μίλλερ, την επαναστατική του προκήρυξη σε χιλιάδες αντίτυπα, προκειμένου να μοιραστούν στους Έλληνες των υπόλοιπων φιλελεύθερων περιοχών των Βαλκανίων, το Σχολείον των ντελικάτων Εραστών, το Φυσικής απάνθισμα, το Ηθικός Τρίπους,
Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Τα Δίκαια του ανθρώπου, καθώς και τον 1ο τόμο του Νέου Αναχάρσιδος.
Ο Ρήγας απέβλεπε στην απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και φυσικά όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα ευρωπαϊκά κέντρα.
Το 1796 έγινε εφημέριος του Αγίου Γεωργίου της ελληνικής παροικίας στη Βιέννη ο Άνθιμος Γαζής, συγγραφέας, χαρτογράφος και από τους σημαντικότερους διαφωτιστές, που αγωνίστηκε για τη διάδοση των ευρωπαϊκών ιδεών στην Ελλάδα.
Ο Γαζής από το 1799 ως το 1812 ανέπτυξε ιδιαίτερη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα, εκδίδοντας έργα Ελλήνων ή ξένων συγγραφέων μεταφρασμένα από τον ίδιο.
Ξεχωρίζουν τα δικά του έργα, όπως η πεντάτομη Ελληνική Βιβλιοθήκη (1807), η οποία περιλαμβάνει βιογραφίες αρχαίων συγγραφέων, και το τρίτομο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής (1809–1816). Το 1811, με υπόδειξη του Κοραή εξέδωσε στη Βιέννη το περιοδικό Ερμής ο Λόγιος, το πιο αξιόλογο προεπαναστατικό έντυπο, όπου σχολίαζε ο ίδιος φιλολογικά γεγονότα και τη δημιουργία πνευματικών ευρωπαϊκών κινημάτων.
Ο ίδιος είχε την επιμέλεια του περιοδικού ως το 1814.
Το περιοδικό συνέχισε να κυκλοφορεί μέχρι το 1821.
Το 1805, η πόλη έγινε πρωτεύουσα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας – και αργότερα της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας – και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτική, συμπεριλαμβανομένης της φιλοξενίας του Συνεδρίου της Βιέννης το 1815.
Το 1814 ιδρύθηκε η Φιλόμουσος Εταιρεία της Βιέννης από τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον Άνθιμο Γαζή και άλλους σημαντικούς Έλληνες.
Το 1918, μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βιέννη έγινε πρωτεύουσα της πρώτης Αυστριακής Δημοκρατίας.
Μεταξύ του 1938 οπότε προσαρτήθηκε στη Ναζιστική Γερμανία (Άνσλους) και του τέλους του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, η Βιέννη έχασε τη θέση της ως πρωτεύουσα από το Βερολίνο.
Το 1945, οι Σοβιετικοί κατέλαβαν την πόλη από τους Γερμανούς και η Βιέννη έγινε πάλι η πρωτεύουσα της Αυστρίας.
Αρχικά διαιρέθηκε και αυτή, όπως και το Βερολίνο σε τέσσερις ζώνες υπό συμμαχική διοίκηση. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, έγινε κέντρο για τη διεθνή κατασκοπεία μεταξύ δυτικού και ανατολικού μπλοκ.
Το 1976 εγκαινιάστηκε το Μετρό Βιέννης. Το 2008 τo στάδιο Ερνστ Χάπελ φιλοξένησε διάφορους αγώνες και τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 2008
Ο αστεροειδής 231 Βιντομπόνα (231 Vindobona), που ανακαλύφθηκε το 1882 από τη Βιέννη, πήρε το όνομά του από την αρχαία ρωμαϊκή ονομασία της Βιέννης, ενώ ο αστεροειδής 397 Βιέννη (397 Vienna), που ανακαλύφθηκε το 1894, πήρε το όνομά του από τη σημερινή ονομασία της πόλης. - ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου