από το χρονολόγιο του Pavlos Tasoulis : https://www.facebook.com/pavlos.tassoulis/posts/pfbid0h67pHTD8Zt5DTnJLKhJYSJKYMRfUoWfCJPJpxFtFMvDesZ5yGXMPcd7n5TijAUTTl
Περί αδρεναλίνης.
Δεν ξέρω τίποτα από πόλεμο. Κανείς μας δεν ξέρει…
Διαβάζουμε για τους πολέμους και τις μάχες, βλέπουμε ταινίες και ντοκιμαντέρ. Θαυμάζουμε τους ήρωες, συγκινούμαστε με τα ανδραγαθήματά τους, νιώθουμε θλίψη με τις απώλειες και τον ανθρώπινο πόνο, αποστροφή για τη σκληρότητα, την καταστροφή, το θάνατο.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τόσο πολύ αληθινό οπτιακουστικό πολεμικό υλικό. Οι κάμερες που φέρουν τα ντρόουνς και οι ίδιοι οι μαχητές επάνω τους, έχουν ως αποτέλεσμα να κυκλοφορούν δεκάδες βίντεο καθημερινά από την πρώτη γραμμή. Δεν ξέρω πως ήταν σε άλλες περιπτώσεις, παλιότερα, αλλά τώρα είναι σχεδόν σα να βλέπουμε τον πόλεμο να εξελίσσεται live μπροστά στα μάτια μας.
Σκηνές απο μάχες εκ του συστάδην, μέσα στα χαρακώματα, σε λόφους, δάση, σε αστικές περιοχές, υπό καταιγιστικά πυρά.
Σκηνές συγκλονιστικές.
Ανέκαθεν έβρισκα σχεδόν υπεράνθρωπο το θάρρος του στρατιώτη και μόνο να βρίσκεται στο πεδίο της μάχης, πόσο μάλλον να εκτίθεται σε εχθρικά πυρά. Το έβρισκα ασύλληπτο ΩΣ ΙΔΕΑ.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία με σημάδεψε ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. 
Μπορεί ενδεχομένως να μη συγκρίνεται με τις επικές μάχες πχ του Α’ και Β’ ΠΠ, αλλά είναι ο πόλεμος των ημερών μας, ο οποίος διεξάγεται, καταγράφεται και τον παρακολουθούμε με νέα μέσα.
Για πρώτη φορά λοιπόν συνειδητοποίησα κάτι εντυπωσιακό για τη γενική φύση του πολέμου.
Όταν βλέπουμε πλάνα από την κάμερα στο σώμα ενός πεζικάριου, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι όλοι οι συμμετέχοντες στη μάχη είναι σε μεγάλο βαθμό κωφοί και τυφλοί τις περισσότερες φορές!
Την ώρα της μάχης, τα επίπεδα αδρεναλίνης εκτοξεύονται στις μέγιστες τιμές. Είναι το απαραίτητο ντοπάρισμα που έχει ανάγκη ο οργανισμός για να τεθεί σε κατάσταση μαχητικής ετοιμότητας. Η αδρεναλίνη ευθύνεται για την αύξηση των καρδιακών παλμών και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, ώστε το μυικό σύστημα να τροφοδοτηθεί με την απαραίτητη ενέργεια για να πολεμήσει ή να τρέξει να σωθεί.
Ταυτόχρονα ο εγκέφαλος αρνείται να επεξεργαστεί τη συντριπτική πλειοψηφία των πληροφοριών που λαμβάνει από τα αισθητήρια όργανα. Πρέπει να εστιάσει σε εκείνες τις απολύτως απαραίτητες που χρειάζεται για τη μεγιστοποίηση των πιθανοτήτων επιβίωσης.
Το φυσιολογικό εύρος του οπτικού μας πεδίου είναι γύρω στις 180 μοίρες στον οριζόντιο άξονα και τις 135 μοίρες στον κάθετο. Υπό την επίδραση όμως της αδρεναλίνης, το εύρος της όρασης κάποιου μπορεί να συρρικνωθεί ακόμη και σε οπτικό πεδίο 10 μοιρών. 
Είναι το γνωστό φαινόμενο "όραση σήραγγας" (tunnel vision). Ο μαχητής στερείται πλήρως της περιφερειακής όρασης. Στην πράξη ωστόσο, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.
Υπό την επιρροή της αδρεναλίνης χάνεται η αίσθηση της "οπτικής συνέχειας". Ο στρατιώτης βλέπει "στιγμιότυπα" της εικόνας που τα μάτια του παρουσιάζουν στον εγκέφαλο, ακόμα κι αν δεν παραμένει κρυμμένος κάπου και στάσιμος, αλλά τρέχει και μάχεται ενεργά.
Αυτό συμβαίνει επειδή το περιορισμένο οπτικό του πεδίο υποχρεώνει τα μάτια του να πηδούν από εστιακό σημείο σε εστιακό σημείο, προς κάθε κατεύθυνση, προκειμένου να αποκτήσει μια σύνθετη εικόνα του περιβάλλοντος. Ο εγκέφαλος αδυνατεί να επεξεργαστεί αυτό το "άλμα" από το ένα εστιακό σημείο στο άλλο.
Έτσι, χάνεται η συνηθισμένη ψευδαίσθηση της συνεχούς παρατήρησης και αντ' αυτού απομένει μόνο μια σειρά στατικών, μεμονωμένων εικόνων.
Επίσης επιλεκτική καθίσταται η ακοή, καθώς ο εγκέφαλος έχει ένα συναρπαστικό και απίστευτο τρόπο να φιλτράρει τι χρειάζεται να ακούσει και τι όχι. Μπορεί να αναγνωρίσει και να φιλτράρει την ίδια τη γλώσσα.
Θα επιλέξει να ακούσει εντολές και οδηγίες που κάποιος θα του απευθύνει και… τίποτα άλλο.
Ούτε κραυγές, ούτε πυροβολισμούς, ούτε καν εκρήξεις κάποιες φορές, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο.
Υπό την επίδραση της αδρεναλίνης λοιπόν, ένας πεζικάριος είναι λειτουργικά τυφλός και κωφός στα πάντα εκτός από πιθανές εντολές που ακούγονται μέσα από τη μονάδα του ή τις φωνές του Λοχία της Διμοιρίας. Θα μπορούσατε κάλλιστα να σταθείτε ακριβώς δίπλα σε έναν άντρα σε αυτή την κατάσταση, να τον ρωτήσετε: "Είσαι καλά;" και απλά να μη σας ακούσει, παρόλο που τα αυτιά του συνέλαβαν τον ήχο της φωνής σας.
Τέλος είναι εντυπωσιακή πολλές φορές, η απώλεια της αίσθησης του πόνου. Υπό την επίδραση πολύ υψηλών επιπέδων αδρεναλίνης, οι στρατιώτες απλά δεν αισθάνονται πόνο (εκτός βέβαια αν υποστούν πολλαπλά και σοβαρά τραύματα, αν γίνουν κομμάτια 
). 
Αναφέρεται συχνά ότι οι Ουκρανοί παίρνουν διαφόρων ειδών ναρκωτικά (προσωπικά έχω δει πολλά βίντεο που Ρώσοι βρίσκουν ναρκωτικά πάνω σε Ουκρανούς που συλλαμβάνουν αιχμάλωτους). Δεν είναι όμως αυτό που κατά κύριο λόγο μειώνει τον πόνο τους.
Είναι σύνηθες για κάποιον υπό φορτίο αδρεναλίνης να δέχεται σφαίρα ή ακόμα και να του κόβεται το πόδι κι εκείνος να μην το αισθάνεται… …Κανείς μας δεν ξέρει τίποτα από πόλεμο. Κανείς, αν δεν έχει πολεμήσει… συγκλονιστικό άρθρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου