Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024

Ποιο είναι το μυστικό του Göbeklitepe;

Ο αρχαιότερος πολιτισμός στην ανθρώπινη ιστορία. 
Χιλιάδες χρόνια παλαιότερος από τις αιγυπτιακές πυραμίδες. 
Ακριβώς 12.000 ετών. 
Το Göbeklitepe αποτελεί έργο μεγάλης οργάνωσης και φαντασίας, σε μια εποχή που ο άνθρωπος βγήκε από μια δυσκολότατη περίοδο του πλανήτη μας, την εποχή των παγετώνων, η κατασκευή ναών που απαιτούσαν προηγμένη αρχιτεκτονική προκάλεσε κατάπληξη σε όλο τον κόσμο και οι ναοί οι εμπλουτισμένοι με ανιμιστικές μορφές έχουν καταστήσει το Göbeklitepe μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στην ιστορία της αρχαιολογίας.
Το μυστικό του Göbeklitepe παραμένει άλυτο...
Όταν ο Γερμανός αρχαιολόγος Klaus Schmidt άρχισε να ανασκάπτει έναν λόφο στην Urfa πριν από περίπου 27 χρόνια, πίστευε ότι οι κατασκευές που αποκάλυψε εκεί ήταν ασυνήθιστες και εξαιρετικές.
Στο ασβεστολιθικό οροπέδιο στο Göbeklitepe στην Urfa, ο Klaus Schmidt ανακάλυψε περισσότερες από 20 μνημειώδεις στρογγυλές κατασκευές.
Η μεγαλύτερη από αυτές είχε διάμετρο 20 μέτρα και διέθετε δύο σκαλιστούς κίονες ύψους 5,5 μέτρων. 
Οι κίονες, σκαλισμένοι με μορφές ανθρώπων, ζύγιζαν 10 τόνους.
Το σκάλισμα και η ανέγερσή τους πρέπει να απαιτούσε την υπέρβαση μεγάλων τεχνικών δυσκολιών. 
Το Göbeklitepe έχει τα παλαιότερα μνημειακά οικοδομήματα της ανθρωπότητας και δεν χτίστηκαν για καταφύγιο αλλά για άλλο σκοπό.
Ο Klaus Schmidt που το 2007 εργαζόταν στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο,  έλεγε πως το Göbeklitepe θα μπορούσε να βοηθήσει να ξαναγραφτεί η ιστορία του πολιτισμού!
Ο Klaus Schmidt πίστευε ότι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες συναντήθηκαν πριν από 11.500 χρόνια για να επεξεργαστούν τους πυλώνες σε σχήμα Τ στο Göbeklitepe, χρησιμοποιώντας τον ασβεστόλιθο κάτω από τον τύμβο για τους πυλώνες.
Το ασβεστολιθικό στρώμα που σχημάτισε τον λόφο αποτελούνταν από στρώματα πάχους μεταξύ 0,6 και 1,5 μέτρων.
Παρόλο που έχουν περάσει περισσότερα από 25 χρόνια από τις πρώτες ανασκαφές, δεν υπάρχουν ακόμη ενδείξεις για την ύπαρξη. 
Πιστεύοντας ότι οι δομές αυτές ήταν ακατοίκητες, ο  Klaus Schmidt το ονόμασε "καθεδρικό ναό στο λόφο".
Οι πρώτες αναφορές του Schmidt για το Göbeklitepe, που δημοσιεύτηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 2000, προκάλεσαν μεγάλο ενθουσιασμό στους νεολιθικούς αρχαιολόγους και στα μέσα ενημέρωσης. 
Τα μέσα ενημέρωσης το ονόμασαν γενέτειρα της θρησκείας - το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel παρομοίασε τα λιβάδια γύρω από τον τύμβο με τον Κήπο της Εδέμ.
Σύντομα άνθρωποι από όλο τον κόσμο συνέρρευσαν για να δουν το Göbeklitepe. 
Μέσα σε 10 χρόνια ο λόφος είχε αλλάξει εντελώς. 
Τα λεωφορεία με τους περίεργους τουρίστες, φτάνουν κατά συρροή για να δουν αυτό που αποκαλείται ο πρώτος ναός του κόσμου.
Ο λόφος στην περιφέρεια της Urfa  έχει αναδιαμορφωθεί. 
Σήμερα, δρόμοι, χώροι στάθμευσης και ένα κέντρο επισκεπτών υποδέχονται περίεργους ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο. 
Ενώ οι κύριες κατασκευές στο λόφο προστατεύονταν προηγουμένως από μια κυματοειδή κατασκευή σε σχήμα υπόστεγου από ακατέργαστο χάλυβα, το 2017 καλύφθηκαν με υπερσύγχρονα καταφύγια. 
Το Αρχαιολογικό και Ψηφιδωτό Μουσείο της Şanlıurfa, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία της Τουρκίας, που χτίστηκε το 2015 στο κέντρο της Urfa, στεγάζει αντίγραφα πλήρους κλίμακας της μεγαλύτερης μνημειακής δομής και των επιβλητικών στηλών Τ στο Göbeklitepe, επιτρέποντας στους επισκέπτες να εξετάσουν από κοντά τις μνημειακές στήλες και τα γλυπτά τους.
Το 2018, το Göbeklitepe προστέθηκε στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco και οι τουρκικές τουριστικές αρχές ανακήρυξαν το 2019 "Έτος του Göbeklitepe"
Ο Klaus Schmidt πέθανε το 2014 και δεν πρόλαβε να δει τον σκονισμένο χώρο ανασκαφών σε μια βουνοκορφή να γίνεται σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο.
Αλλά οι ανακαλύψεις του εκεί τροφοδότησαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη νεολιθική μετάβαση. 
Οι νέες ανακαλύψεις στο Göbeklitepe τα τελευταία χρόνια και μια πιο προσεκτική ματιά στα αποτελέσματα παλαιότερων ανασκαφών έχουν φέρει τα πάνω κάτω στις αρχικές ερμηνείες του Schmidt.
Κατά την ανασκαφή των θεμελίων του στεγάστρου που προστατεύει την κεντρική δομή, οι αρχαιολόγοι αναγκάστηκαν να προχωρήσουν βαθύτερα από ό,τι είχε σκάψει ο Klaus Schmidt 
Η ομάδα του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου με επικεφαλής τον Lee Clare, ο οποίος αντικατέστησε τον Klaus Schmidt, διαπίστωσε ότι αρκετά μέτρα κάτω από τα δάπεδα των μεγάλων μνημειακών κατασκευών υπήρχαν σπίτια και μόνιμοι οικισμοί.
Τα ευρήματα αυτά σήμαιναν την επαναπροσδιορισμό της προϊστορικής περιόδου. 
Διότι το Göbeklitepe δεν ήταν απλώς ένας απομονωμένος ναός όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν για ειδικές τελετουργίες, αλλά ένα αναπτυσσόμενος, αλλά και υπό ανάπτυξη οικιστικός ιστός με ειδικά κτίρια στο κέντρο του.
Η ομάδα βρήκε μια μεγάλη δεξαμενή και κανάλια που χρησιμοποιούνταν για τη συλλογή του βρόχινου νερού, καθώς και χιλιάδες εργαλεία άλεσης που χρησιμοποιούνταν για την επεξεργασία σιτηρών για χυλό και μπύρα. 
"Το Göbeklitepe εξακολουθεί να είναι ένας μοναδικός, ιδιαίτερος τόπος, με τα νέα ευρήματα να μας πληροφορούν πως πρόκειται για έναν ολοκληρωμένο οικισμό με συνεχή κατοίκηση. 
Αυτό έχει αλλάξει όλη την αντίληψή μας για την περιοχή".

Εν τω μεταξύ, Τούρκοι αρχαιολόγοι που εργάζονται στην λοφώδη ύπαιθρο γύρω από την Urfa εντόπισαν 11 νέους λόφους που χτίστηκαν περίπου την ίδια εποχή, με παρόμοιες, αν και ελαφρώς μικρότερες, στήλες. 
"Αυτός ο ναός δεν είναι μοναδικός και αυτό κάνει την ιστορία πολύ πιο ενδιαφέρουσα και συναρπαστική" λέει η ερευνήτρια Νεολιθικής Barbara Horejs του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.
Και όπως χαρακτηριστικά λένε ο χώρος θα γίνει "οι πυραμίδες της νοτιοανατολικής Ευρώπης".
Ο Lee Clare και άλλοι αρχαιολόγοι βλέπουν το Göbeklitepe όχι ως ένα οικοδομικό έργο αιώνων που άνοιξε το δρόμο για την έναρξη της γεωργίας, αλλά ως μια προσπάθεια των τότε κοινοτήτων να διατηρήσουν τον εξαφανισμένο τρόπο ζωής τους καθώς ο κόσμος γύρω τους άλλαζε. 
Βέβαια, τα περισσότερα από όλα όσα λέγονται για το Göbeklitepe 
είναι εικασίες των αρχαιολόγων και έχει δίκιο ο Lee Clare
που υποστηρίζει ότι "τα πέτρινα γλυπτά στην περιοχή αποτελούν σημαντικό στοιχείο. 
Τα περίτεχνα γλυπτά με αλεπούδες, λεοπαρδάλεις, φίδια και γύπες που καλύπτουν τους κίονες και τους τοίχους του Göbeklitepe δεν είναι ζώα που βλέπεις κάθε μέρα, είναι κάτι περισσότερο από εικόνες- είναι αφηγήσεις που είναι ζωτικής σημασίας για τη συγκράτηση των ομάδων και τη δημιουργία κοινής ταυτότητας".
 Οι πέτρινες στήλες στο Stonehenge, το παλαιότερο μνημειακό οικοδόμημα στη Βρετανία, ανεγέρθηκαν πριν από 4.500 χρόνια, στα τέλη της νεολιθικής περιόδου. 
Το Göbeklitepe χτίστηκε 6.000 χρόνια πριν από το Stonehenge, και όπως είναι αδύνατο να κατανοήσουμε πλήρως τον κόσμο των ανθρώπων που ζούσαν κάποτε εκεί, είναι επίσης αδύνατο να κατανοήσουμε σε βάθος τι ακριβώς σημαίνουν τα σκαλίσματα στους κίονες.
Αυτό είναι μέρος της τεράστιας έλξης του Göbeklitepe - Lee Clare
Καθώς χιλιάδες επισκέπτες θαυμάζουν ένα μέρος για το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν ακούσει ποτέ πριν από 10 χρόνια, οι ερευνητές θα συνεχίσουν να προσπαθούν να καταλάβουν γιατί χτίστηκε εξαρχής. 
Κάθε νέα ανακάλυψη υπόσχεται να αλλάξει όσα γνωρίζουμε σήμερα για τον χώρο και τον ανθρώπινο πολιτισμό.
"Η νέα εργασία δεν καταργεί τη θέση του Klaus Schmidt, αλλά βασίζεται σε αυτήν, νομίζω ότι υπήρξε τεράστιο κέρδος γνώσης. 
Η ερμηνεία αλλάζει, αλλά έτσι εξελίσσεται η επιστήμη ούτως ή άλλως"
λέει η Horejs.
Παρόλο που το Göbeklitepe έδωσε πολλές νέες πληροφορίες, τα αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τα ευρήματα εξακολουθούν να προβληματίζουν τους επιστήμονες. 
-. ποιοι ήταν οι οικοδόμοι αυτών των ναών;
-. πώς μεταφέρθηκαν και στήθηκαν εδώ οι κίονες που ζύγιζαν έως και 60 τόνους;
-. γιατί θάφτηκαν και καλύφτηκαν με τόνους χώματος και λίθων;
-. ποιος ακριβώς ήταν ο σκοπός των ναών; 
Είναι μυστήρια που περιμένουν να απαντηθούν και πιθανότατα θα χρειαστούν χρόνια έρευνας.
Και τελικά ήταν το Göbeklitepe ο Κήπος της Εδέμ;
Σύμφωνα με τον Klaus Schmidt, το Göbeklitepe, που σήμερα είναι άγονο, ήταν κάποτε μια πολύ εύφορη περιοχή. 
Ωστόσο, η τότε ανθρωπότητα προκάλεσε την καταστροφή αυτού του "παραδείσου" προκαλώντας περιβαλλοντική υποβάθμιση. 
Οι πέτρες που βρέθηκαν στο Göbeklitepe θάφτηκαν το 8000 π.Χ.
Οι ασσυριακές πινακίδες αναφέρουν έναν πολιτισμό που ονομαζόταν Beth Eden
Η τοποθεσία περιγράφεται ως το μέρος όπου βρίσκεται το Göbeklitepe. 
Η λέξη Eden σημαίνει "πεδιάδα" στα σουμεριακά. 
Το Göbeklitepe βρίσκεται ακριβώς μέσα στην πεδιάδα του Harran.
Ο Steve Mithen από το Πανεπιστήμιο του Reading, αρχαιολόγος, διακριθής για το έργο του σχετικά με την εξέλιξη της γλώσσας, της μουσικής και της νοημοσύνης, των προϊστορικών ανθρώπων λέει: "Αυτό το μέρος είναι τόσο εξαιρετικό που το ανθρώπινο μυαλό δυσκολεύεται να το κατανοήσει".
Το Göbeklitepe αποτελείται από είκοσι κατασκευές με στρογγυλά και οβάλ σχέδια που φτάνουν τα 30 μέτρα σε διάμετρο. 
Μέχρι στιγμής έχουν διεξαχθεί ανασκαφές σε μια έκταση περίπου 80.000 τετραγωνικών μέτρων, δηλαδή περίπου 11 γήπεδα ποδοσφαίρου, και έχει προκύψει μια υπόγεια εικόνα. 
Ως αποτέλεσμα αυτών των ερευνών, έξι κυκλικοί ναοί αποκαλύφθηκαν στο Göbeklitepe. 
Υπάρχουν ναοί που δεν έχουν ακόμη ανασκαφεί επιφανειακά.
Οι κυκλικές μνημειακές κατασκευές περιβάλλονται από πέτρινους τοίχους. 
Ανάμεσα στους πέτρινους τοίχους τοποθετήθηκαν σε ορισμένα διαστήματα μικρές κολώνες σε σχήμα Τ. 
Στη μέση των κατασκευών υπάρχουν δύο μεγάλες πέτρινες στήλες ύψους περίπου 5 μέτρων και βάρους 16 τόνων.
Οι στήλες που βρέθηκαν στο Göbeklitepe έχουν απεικονίσεις άγριων ζώων. 
Δεδομένου ότι υπάρχουν ανάγλυφες παραστάσεις που απεικονίζουν χέρια και πόδια στις μεγάλες πέτρινες στήλες, οι πέτρες σε σχήμα Τ παρομοιάζονται με ανθρώπους.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους οι άνθρωποι που έχτισαν το Göbeklitepe είχαν γνώσεις μηχανικής, καθώς και γεωλογικές γνώσεις για να διαμορφώσουν αυτές τις πέτρες και υποστηρίζουν την άποψη ότι το Göbeklitepe ήταν ένα μεγάλο κέντρο συνάντησης που επέλεξε και δημιούργησε η ανθρωπότητα πριν από σχεδόν 12000 χρόνια και ότι ήταν καλυμμένο με μνημειακές κατασκευές που χτίστηκαν για τελετουργικούς σκοπούς και όχι χώρους για την καθημερινή ζωή.
Και οι ανασκαφές στο Göbeklitepe συνεχίζονται και ίσως κάποια στιγμή μπορεί να αλλάξουν εντελώς τα όσα γνωρίζουμε για την ιστορία του πολιτισμού μας!
Μπορεί να αλλάξουν εντελώς τα όσα γνωρίζουμε για την ιστορία του πολιτισμού μας, διότι οι άνθρωποι που ζούσαν στην Παλαιολιθική Εποχή, όταν έληξε η Εποχή των Παγετώνων, όπως πολύ καλά καταλαβαίνουμε, συνέχισαν να ζουν κυνηγώντας και συλλέγοντας και είναι παράξενο και αποτελεί μυστήριο το πώς τα τεράστια μνημεία στο Göbeklitepe χτίστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της εποχή κατά την οποία οι  άνθρωποι βγήκαν από μια πολύ δύσκολη περίοδο του πλανήτη μας!
Για να χτιστούν αυτά τα μνημεία, οι άνθρωποι έπρεπε να συνεργάζονται με έναν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο και συστηματικό τρόπο και να κατανέμουν την εργασία. 
Με άλλα λόγια, απαιτούνταν μια προηγμένη κοινωνική τάξη. 
Αν και οι ναοί του Göbeklitepe είναι μικρότεροι από τις πυραμίδες της Αιγύπτου, χτίστηκαν 7000 χρόνια πριν από αυτές και όπως ακριβώς με τις πυραμίδες, τα μνημεία στο Göbeklitepe απαιτούν προηγμένες οργανωτικές δεξιότητες για να χτιστούν!
                                                                               επιμέλεια κειμένου:ntina

 https://tr.wikipedia.org/wiki/G%C3%B6beklitepe

The Archives of the Planet και ένας αυτοχρωμικός κόσμος

The Archives of the Planet και ένας αυτοχρωμικός κόσμος...
...η μέθοδος με την οποία ο Albert Kahn προσπάθησε να υλοποιήσει τη μεγάλη ουτοπία: μια τράπεζα εικονογραφικών δεδομένων του πλανήτη στις αρχές του 20ού αιώνα...
την μεγάλη αυτή τράπεζα εικόνων την ονόμασε ''Αρχεία του Πλανήτη''...
...το ανεκτίμητο αυτό υλικό αποτελείται από ότι πιό σύγχρονο υπήρχε εκείνη την εποχή για την πιστή καταγραφή της πραγματικότητας :
στερεοφωτογραφία, 
αυτοχρωματική πλάκα - η πρώτη βιομηχανικά εφαρμοσμένη έχρωμη τεχνική και το κινηματογραφικό φιλμ...
Τα Αρχεία του Πλανήτη/Les archives de la planète, ήταν ένα πρόγραμμα που πραγματοποιήθηκε από το 1908 έως το 1931 για τη φωτογράφηση ανθρώπινων πολιτισμών σε όλο τον κόσμο. 
Χορηγός του ήταν ο Γάλλος τραπεζίτης Albert Kahn και το αποτέλεσμα ήταν 183.000 μέτρα φιλμ και 72.000 έγχρωμες φωτογραφίες από 50 χώρες. 
Ξεκινώντας από ένα ταξίδι γύρω από τον κόσμο που πραγματοποίησε ο Kahn με τον σοφέρ του, το έργο αναπτύχθηκε και περιελάμβανε αποστολές στη Βραζιλία, 
την αγροτική Σκανδιναβία, 
τα Βαλκάνια, 
τη Βόρεια Αμερική, 
τη Μέση Ανατολή, 
την Ασία και τη Δυτική Αφρική, μεταξύ άλλων προορισμών και κατέγραψε ιστορικά γεγονότα όπως τα επακόλουθα του Δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου, 
τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στη Γαλλία και τον Τουρκικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Εμπνεύστηκε από τις διεθνιστικές και ειρηνιστικές πεποιθήσεις του Kahn. 
Το έργο σταμάτησε το 1931, αφού ο Kahn έχασε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο χρηματιστηριακό κραχ του 1929. 
Από το 1990, η συλλογή διαχειρίζεται από το Musée Albert-Kahn και οι περισσότερες εικόνες είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο.
Τον Νοέμβριο του 1908, ο Albert Kahn, ένας Γάλλος τραπεζίτης από εβραϊκή οικογένεια που είχε κάνει περιουσία κερδοσκοπώντας στις αναδυόμενες αγορές, ξεκίνησε ένα ταξίδι γύρω από τον κόσμο με τον σοφέρ του, Alfred Dutertre.
Ο Dutertre φωτογράφιζε τα μέρη που επισκέπτονταν χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομαζόταν στερεογραφία, η οποία ήταν δημοφιλής στους ταξιδιώτες, 
καθώς οι φωτογραφικές πλάκες της ήταν μικρές και απαιτούσαν σύντομο χρόνο έκθεσης. Έφερε επίσης μια κινηματογραφική μηχανή Pathé και μερικές εκατοντάδες έγχρωμες πλάκες.
Σταμάτησαν πρώτα στη Νέα Υόρκη και ακολούθησαν οι καταρράκτες του Νιαγάρα και το Σικάγο. 
Μετά από μια σύντομη παραμονή στην Ομάχα της Νεμπράσκα, ο Dutertre και ο Kahn συνέχισαν στην Καλιφόρνια, όπου ο Dutertre τράβηξε εικόνες από τα ερείπια του σεισμού του 1906 στο Σαν Φρανσίσκο.
Την 1η Δεκεμβρίου, οι δύο τους επιβιβάστηκαν σε ατμόπλοιο για τη Γιοκοχάμα στην Ιαπωνία. Καθ' οδόν, πέρασαν δεκαεννέα ώρες με ενδιάμεση στάση στη Χονολουλού της Χαβάης.
12 Δεκεμβρίου διέσχισαν τη Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας και έφτασαν στη Γιοκοχάμα έξι ημέρες αργότερα.
Μετά την Ιαπωνία, το ταξίδι τους στην Ασία τους πέρασε από την Κίνα, 
τη Σιγκαπούρη και τη Σρι Λάνκα.
Όταν επέστρεψε στη Γαλλία, ο Kahn προσέλαβε δύο επαγγελματίες φωτογράφους, τον Stéphane Passet και τον Auguste Léon, ο τελευταίος από τους οποίους πιθανότατα ήρθε μαζί με τον Kahn σε ένα ταξίδι στη Νότια Αμερική το 1909, στο οποίο φωτογραφήθηκαν έγχρωμα το Rio de Janeiro και η Petrópolis
Άλλες πρώιμες αποστολές περιελάμβαναν μια επίσκεψη του Léon στην αγροτική Νορβηγία και τη Σουηδία το 1910
...και τώρα δείτε μερικές από τις ανεκτίμητες αυτοχρωματικές φωτογραφίες του μουσείου ...και είναι ναι, από μέρη της Ελλάδας...

"Ο κλέφτης ήταν κλέφτης και ο δολοφόνος δολοφόνος"

από το χρονολόγιο της Διονυσίας Αντύπα  https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02jZSHbtFjgUY4AbCKcYsk48Sb8ft6Ez3KUStEs25EU5WZGbU9xoSvkqGLU1PNEeQFl&id=100009555112139
Ο σπουδαίος Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Τένεσι Ουίλιαμς ήταν ομοφυλόφιλος. 
Τα έργα του είναι αξεπέραστα μέχρι σήμερα. 
Βασανίστηκε σε όλη τη ζωή του από βαριά κατάθλιψη από την οποία έπασχε και η μητέρα του, ενώ η αδελφή του έπασχε από σχιζοφρένεια. 
Ο ίδιος στο τέλος του βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο ενός  ξενοδοχείου της Ν.Υ έχοντας σφηνωμένο στο λαιμό του ένα φελλό.
Παρόμοιο τέλος είχαν και δύο δικοί μας ομοφυλόφιλοι  συγγραφείς ο Κώστας Ταχτσής και ο Μένης Κουμανταρέας. 
Και δυστυχώς ένα τέτοιο τέλος έχουν και πολλοί άλλοι, που δεν προήλθε από ''ιδεολογικούς αντιπάλους'' αλλά από άτομα του ίδιου ''σιναφιού''.
Στους τόμους της κλινικής ψυχανάλυσης έχουν καταγραφεί χιλιάδες περιπτώσεις, κυρίως, ανδρών, που πίσω από την ομοφυλοφιλία τους κρύβεται ένα άρρωστο οικογενειακό περιβάλλον με βαριές ψυχικές παθήσεις. 
Ωστόσο, στην ιστορία υπήρξαν ομοφυλόφιλοι που παρήγαγαν έργο σπουδαίο. 
Είναι αυτοί που κατόρθωσαν να μετουσιώσουν τον πόνο της οικογενειακής αρρώστιας, ή της εγκατάλειψης σε δημιουργία. 
Έμεινε το όνομα τους όχι γιατί ήταν ομοφυλόφιλοι, αλλά γιατί άξιζαν.
Σήμερα, μας επιβάλλεται μια παράνοια δίχως όρια. 
Θεσμοθετείται η εξαίρεση από τον βιολογικό κανόνα ως θέσφατο. 
Αποκρύπτουν τους λόγους που οδηγούν σε αυτήν την εξαίρεση, συγκαλύπτουν την βαριά ψυχική ασθένεια που συχνά συνοδεύει την εξαίρεση και μας την παρουσιάζουν ως κανόνα! 
Το δικαίωμα στην τρέλα, το δικαίωμα στην πορνεία και πλήθος άλλα ''δικαιώματα'' θα μπορούσαν να είναι ανεκτά (για πολλούς από εμάς ΉΤΑΝ ανεκτά) εφόσον λέγαμε τα πράγματα με το όνομα τους. 
Όσοι ασκούσαν πορνεία ήταν πόρνοι, και η διαστροφή λεγόταν διαστροφή. 
Ο κλέφτης ήταν κλέφτης και ο δολοφόνος δολοφόνος. 
Το να ανακαλύπτεις ότι ο δολοφόνος είναι άνθρωπος με αδυναμίες όπως όλοι, δεν σημαίνει ότι θα τον μετατρέψεις σε μοντέλο κοινωνικό και θα σπεύσεις να ικανοποιήσεις όλα του τα καπρίτσια.
Είναι το εφεύρημα της ''κοινωνικής ευαισθησίας'', αυτή η βλακώδης και χαοτική  ιδέα, ότι τάχα πρέπει όλοι να σωθούν και όλοι να ικανοποιηθούν. 
Και αφού ''πρέπει'' ας δώσουμε τα βρέφη σε άτομα που εν γνώση μας έχουν περάσει στην άλλη πλευρά, είτε ως πάσχοντες, είτε ως φρικτές καρικατούρες. 
Όπως το σαπρόφυτο που χθες έγραψε: ''Περιμένω τους αγράμματους που θα μου πουν πως ένας άνθρωπος με μήτρα ονομάζεται γυναίκα'' 
Το χειρότερο είναι ότι Τένεσι Ουίλιαμς δεν πρόκειται να ξαναυπάρξει. 
Κανείς, να μιλήσει για τον ανθρώπινο πόνο. 
Θα περπατάμε έντρομοι μη και πατήσουμε την ουρά του...μπαμπουίνου που θέλει να ''τεκνοθετήσει''.

Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2024

In-Shadow - μια συγκλονιστική σύγχονη Οδύσσεια!

Μια πανέμορφη ταινία!!! 
Πέντε χρόνων και πιο ακριβής από ποτέ!
Πόσοι συμβολισμοί υπάρχουν σε αυτή!!!
Πόσοι συμβολισμοί που δείχνει απροκάλυπτα και εξηγούν την πραγματικότητά μας.
Το μυαλό, περιορισμένο από τα επιβαλλόμενα πρότυπα, αποκόπτεται από την Ψυχή, 
από τη Φύση, 
από την Αλήθεια. 
Κατακερματισμένος άνθρωπος, αναγκασμένος να κρύβει τον πόνο και τα βάσανά του πίσω από μια μάσκα, συνεχής αυτοκτονία με τεχνητή τροφή, αλκοόλ, ναρκωτικά. 
Καβγάδες και πόλεμοι, που καταστρέφουν έθνη και πολιτισμούς και τους μετατρέπουν σε μίζερους και άπληστους καταναλωτές. 
Χαρτόσπιτα επίπλαστης ευημερίας και ειρηνικού κόσμου!
Γονείς που αποτυγχάνουν να προστατεύσουν τα παιδιά τους και να τους δώσουν "γερές ρίζες και πλατιά φτερά". 
Ψέματα, 
φόβος και ψυχαγωγία που απομακρύνουν τους ανθρώπους από την αλήθεια, 
τους αποπροσανατολίζουν από την πραγματικότητα, την οποία και διαστρεβλώνουν. 
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι πολιτικοί μαριονέτες. 
Ένα σύστημα που βασίζεται στην καταπίεση της πλειοψηφίας από τη μειοψηφία. 
Αυτό δεν είναι απλά ένα βίντεο, αυτή είναι η ζωή μας, 
ο συγγραφέας του βίντεο ανοίγει τα μάτια όλων όσων είναι έτοιμοι να τα ανοίξουν και να δουν αυτόν τον κόσμο με άλλα μάτια, 
να απελευθερωθούν από τα δεσμά αυτής της πυραμίδας και να ζήσουν ανεξάρτητα από οποιονδήποτε. Ανατριχίλα και δάκρυα στα μάτια για το πόσο πολύ ο σύγχρονος κόσμος μας παραβιάζεται από ένα μάτσο ανθρωποειδή που ηγούνται αυτής της πυραμίδας.
Οι μη-άνθρωποι αυτοί, είναι δύσκολο να δει κανείς σε αυτόν τον μικρό αριθμό των μαριονετών, που οργανώνουν εδώ και αιώνες αυτό το καπιταλιστικό ανελέητο φαγοπότι, κάτι ανθρώπινο, στην κορυφή αυτής της πυραμίδας της παγκοσμιοποιημένης ιμπεριαλιστικής παγκόσμιας τάξης επιβάλλουν τα συμφέροντά τους στην ανθρωπότητα.
Και τι κατάληξη!!! 
Οι οι δημιουργοί της ταινίας υποδεικνύουν τον τρόπο απελευθέρωσης από αυτόν τον ζυγό και είναι απλός. 
Ανοίξτε τα μάτια σας, 
καταλάβετε, 
πετάξτε τις μάσκες, 
επιστρέψτε στη δημιουργική σας ουσία και αρχίστε να ζείτε σύμφωνα με τη συνείδησή σας και σε αρμονία με το σύμπαν. 
Και τι συμβολισμός!
 Η επανένωση του αρσενικού και του θηλυκού με τα χέρια να δείχνουν προς τα πάνω. 
Υπέροχο τέλος!
Ο άνδρας και η γυναίκα στέκονται μαζί και γεννιέται ένα νέο πανέξυπνο ον.
Η φιλοδοξία για τις φωτεινές, 
ανθρώπινες, 
δίκαιες, 
αληθινές αξίες για το καλό όλης της ανθρωπότητας. 
Μόνο αυτός ο δρόμος οδηγεί στην αναγέννηση της ανθρωπότητας.
Ανοίξτε τα μάτια σας!

                   

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2024

Άρθρο περί εμβολίου και απάντηση.

από το ιστολόγιο:

Παιδίατρος - Λοιμωξιολόγος, τέως Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής Νοσοκομείου Λοιμωδών Θεσσαλονίκης / Paediatrician - Infectiologist, former Director of Pediatric Dept, Hospital for Infettious Diseases, Thessaloniki Greece / e-mail: kavagrc@gmail.com

Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δημοσιεύθηκε προ ολίγων ημερών άρθρο της κ. Σπανού Α., δημοσιογράφου, με τίτλο "Εμβολιασμός στα κρυφά". Το άρθρο ήταν ανακριβές και επιθετικό. Σκέφτηκα να απαντήσω και έστειλα σχετικό κείμενο στην εφημερίδα. Η εφημερίδα δεν το δημοσίευσε πιθανον γιατί αναφερόταν στο εμβόλιο του κορωνοϊου.

Αναρτώ εδώ λοιπόν το άρθρο και την απάντηση, έτσι για να φανεί κάπου η όλη διαδικασία.
Το άρθρο
Οι περισσότεροι, ακόμη και όσοι ανήκουν στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες, δεν κάνουν επαναληπτικές δόσεις του εμβολίου για την COVID-19. Πολλοί έχουν μετανιώσει γι’ αυτές που ήδη έκαναν, όταν η πανδημία ήταν πρώτο θέμα στην επικαιρότητα, ενώ οι αντιεμβολιαστές αισθάνονται δικαιωμένοι για την επιλογή τους να αμφισβητήσουν την επιστήμη.

Όσοι εξακολουθούν να εμβολιάζονται, συνήθως, αποφεύγουν να το φωνάζουν γιατί ξέρουν ότι κινδυνεύουν να προκαλέσουν απορία, αμηχανία, ειρωνεία ή οίκτο. Η πέμπτη και έκτη δόση είναι πια κάτι σαν στίγμα, θεωρείται πως αφορά κυρίως γέρους ή πολύ άρρωστους, που αν νοσήσουν έχουν πολλές πιθανότητες να χάσουν τη ζωή τους.

Η μάσκα, από την άλλη, δεν σε στιγματίζει, αλλά εξάπτει την περιέργεια ή δημιουργεί παράξενους συνειρμούς, ότι είσαι υποχόνδριος ή εκκεντρικός, ότι έχεις κάποια ίωση και προσέχεις να μην τη μεταδώσεις, ότι κρυώνεις.

Αναμενόμενο είναι, αφού σχεδόν όλοι πλέον έχουν βγει θετικοί μία ή περισσότερες φορές χωρίς να τους συμβεί κάτι φοβερό, ανεξάρτητα από τον βαθμό της ταλαιπωρίας καθενός. Η άποψη που επικρατεί είναι ότι όσοι πεθαίνουν πάσχουν από υποκείμενο νόσημα και επομένως ανήκουν σε ειδική κατηγορία, άτυχοι έτσι κι αλλιώς. Αλλά και για τα συμπτώματα long COVID πιστεύεται ευρύτατα ότι μπορεί να τα προκαλεί το εμβόλιο και όχι ο ιός. Με άλλα λόγια, η μάχη υπέρ του εμβολίου χάθηκε. Ελάχιστοι έχουν πιστέψει ότι αν δεν είχαν εμβολιαστεί θα είχαν νοσήσει πιο βαριά ή μπορεί να είχαν βρεθεί σε κάποια ΜΕΘ.

Επικράτησε η αντίληψη πως τελικά όλοι μολύνονται και, επομένως, δεν έχει τόση σημασία η πρόληψη, παρά τη φασαρία που γίνεται από το υπουργείο Υγείας. Αλλωστε, αντέχουν οι θεωρίες συνωμοσίας για fake news που προώθησαν φαρμακευτικές εταιρείες προκειμένου να πουλήσουν εμβόλια και για προπαγάνδα κυβερνήσεων με σκοπό τον κοινωνικό έλεγχο.

Οι λοιμωξιολόγοι που γνώρισαν τηλεοπτική δόξα τον καιρό των lockdowns ακούγονται πια ηττημένοι, όταν καλούν τους πολίτες, και ειδικά τους πιο ευάλωτους, να εμβολιαστούν. Κάνουν τη δουλειά τους αλλά χωρίς να λάμπουν, δεν κρέμονται οι τηλεθεατές από τα χείλη τους και δεν αντιμετωπίζονται σαν φορείς επιστημονικού μεγαλείου και προστάτες της δημόσιας υγείας. Νίκησαν οι άλλοι: οι ανορθολογικοί, οι δύσπιστοι απέναντι στην επιστήμη, οι αρνητές της πανδημίας, οι βέβαιοι για την επικινδυνότητα των εμβολίων και για την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου παραπλάνησης των πολιτών στο όνομα του κέρδους.

Ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας ανήκει ήδη στην Ιστορία. Ο πατερούλης που μας καθοδηγούσε και μας καθησύχαζε δεν έχει πια χώρο ανάμεσά μας. Αρχίζουν και οι εκπτώσεις τη Δευτέρα και ο χριστουγεννιάτικος συνωστισμός θα παραταθεί. Χωρίς μάσκες, με βήχα και φτερνίσματα, ο ένας πάνω στον άλλο. Και όποιος αντέξει. 

Α. Σπανού / Καθημερινή / 07-01-2023

----------------------------

Και η απάντηση / 08-01-2023

Η κ. Σπανού, ανεξαρτήτως των ιδιοτήτων της και των προσόντων της, στο συγκεκριμένο θέμα των εμβολιασμών που αναπτύσσει, εμφανίζεται αδιάβαστη. Θα ήθελα να απαντήσω σε ορισμένα σημεία του άρθρου της.

1. Μιλά για αντιεμβολιαστές χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι το να αρνείσαι το συγκεκριμένο εμβόλιο του κορωνοϊού δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκην ότι αρνείσαι όλα τα εμβόλια. 

2. Αγνοεί ότι η μανιώδης προσπάθεια επιβολής του κορωνο-εμβολίου οδήγησε διεθνώς σε ενίσχυση του γενικότερου αντιεμβολιαστικού κινήματος και άρα οπισθοχώρηση πολύτιμων εμβολίων.

3. Μιλά για ανθρώπους που αμφισβητούν την επιστήμη. Μα η ίδια είναι που πρώτη αμφισβητεί ακριβώς την επιστήμη.

4. Η επιστήμη προχωρεί μέσω αμφισβητήσεων και αμφιβολιών.΄Ωσπου οι απόψεις της να καταλήξουν σε επίσημες οδηγίες (guidelines) περνούν από πολλά στάδια όπου μπορούν να συνυπάρχουν και μία και δύο και τρεις πχ. απόψεις.

5. Η δημοσιογράφος-συγγραφέας, υποστηρίζοντας την μία και μόνον άποψη της επιστήμης καταρρίπτει το ανωτέρω δόγμα, αγνοεί τις αντίθετες απόψεις και θεωρεί ως μη υπάρχοντες, επιστήμονες που είναι κλάσεις ανώτεροι από τον αναφερόμενο από την ίδια πρόεδρο της επιτροπής πανδημίας.

6. Αναφέρει ως επικρατούσα άποψη από κάποιους ότι όσοι πεθαίνουν πάσχουν από υποκείμενο νόσημα και επομένως ανήκουν σε ειδική κατηγορία, άτυχοι έτσι κι αλλιώς.

7. Αγνοεί η κυρία ότι αυτό δεν είναι επικρατούσα άποψη κάποιων γραφικών ατόμων, αλλά είναι άποψη που προκύπτει από τα δηλούμενα και επίσημα στοιχεία του ΕΟΔΥ. Ώφειλε να τα γνωρίζει.

8. Ειρωνεύεται στο θέμα της long COVID-19 λέγοντας ότι υπάρχει ευρύτερη άποψη πως μπορεί αυτό να το προκαλεί το εμβόλιο και όχι ο ιός.

9. Αγνοεί προφανώς πλείστες μελέτες που λένε ότι το εμβόλιο δεν εμποδίζει την long COVID-19 παρά σε μικρό ποσοστό, ενώ άλλες μελέτες τονίζουν τη δυνατότητα το ίδιο το εμβόλιο να προκαλεί μακρά νόσηση. Και φυσικά αγνοεί την αδυναμία του εμβολίου να προφυλάξει από νόσηση από κορωνοϊό και άρα πιθανή μετάπτωση σε μακρά νόσο.

10. Τονίζει ότι «επικράτησε η αντίληψη πως τελικά όλοι μολύνονται…». Γνωρίζει άραγε έστω και έναν εμβολιασμένο που να μην νόσησε δύο ή και πλέον φορές; Τυχαία αντίληψη είναι αυτή;

11. Χρησιμοποιεί απαράδεκτες εκφράσεις όπως «νίκησαν οι άλλοι: οι ανορθολογικοί, οι δύσπιστοι απέναντι στην επιστήμη, οι αρνητές της πανδημίας, οι βέβαιοι για την επικινδυνότητα των εμβολίων…», συνεχίζοντας έτσι τους βάρβαρους αρχικούς χαρακτηρισμούς περί ψεκασμένων, συνωμοτών, ανεγκέφαλων κλπ κλπ που εκπέμποντο καθημερινώς από τα χείλη διαπιστευμένων ιατρών. Όλοι οι άλλοι βλέπετε είχαν αποκλεισθεί από τα ΜΜΕ.

12. Βέβαια το ποιοι αγνοούν την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου εμβολίου το δείχνει η καθημερινότητα, (πλήθος οι αιφνίδιοι θάνατοι και τα περίεργα συμβάματα), το δείχνουν συνεχείς μελέτες που μιλούν για ανεπιθύμητες ενέργειες,  το δείχνουν οι διεθνείς Ρυθμιστικές Αρχές που δέχονται επισήμως εκατομμύρια παρενέργειες και χιλιάδες θανάτους από το εμβόλιο. Το δείχνουν τέλος οι χώρες που αποζημιώνουν τους παθόντες και τους θανόντες από το εμβόλιο.

13. Όλα αυτά τα αγνοεί προφανώς η κυρία δημοσιογράφος, η οποία οφείλει να ζητήσει συγγνώμην για το άρθρο της, τουλάχιστον από τους παθόντες που είναι πολλαπλάσιοι από όσους η ίδια νομίζει.

14. Μία δικαιολογία υπάρχει για το άρθρο της: να το έγραψε ειρωνευόμενη την εμβολιαστική προσπάθεια και την τρέχουσα κατάσταση.

15. Αν όντως είναι έτσι, τότε θα πρέπει εμείς να ανακαλέσουμε.

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2024

Ναι, μπορείς αν το θελήσεις!

και έτσι λοιπόν σήμερα ας αφιερώσουμε μια στιγμή και να σκεφτούμε, 
να σκεφτούμε πραγματικά τον τρόπο που επιλέγουμε να κινούμαστε και να παρουσιάζουμε τον εαυτό μας στον κόσμο. 
Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια άσκοπη άσκηση που θα θέλαμε να προσπεράσουμε, αλλά, πραγματικά, ας το ξανα σκεφτούμε!! 
Μήπως λοιπόν περνάμε τον χρόνο μας κλαψουρίζοντας και κατηγορώντας τους άλλους για τις δυσκολίες μας, μήπως έχουμε την αίσθηση ότι όλα τα κακά συμβαίνουν σε εμάς ή ότι δεν μπορούμε να βρούμε άκρη όσο σκληρά και αν προσπαθούμε; 
Αν ξοδεύουμε τον χρόνο μας σκεπτόμενοι τις φορές που στο παρελθόν μας έχουν συμβεί ανατροπές,
καθυστερήσεις,
εμπόδια,
στεναχώριες
και όποιες άλλες δυσκολίες και δυστυχίες, προβλέποντας για το παρόν μας και το μέλλον μας τα χειρότερα και πιστεύοντας πως όλα αυτά που μας συμβήκαν στο παρελθόν θα μας συμβαίνουν ξανά και ξανά και ξανά ό,τι κι αν κάνουμε για να το αλλάξουμε αυτό, τότε χάνουμε το νόημα!
Για αυτό, παρότι  μπορεί να το έχουμε ξανακούσει, πρέπει να επαναλάβουμε δυνατά:
είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας! 
Μπορεί να υπάρχουν εξωτερικές δυνάμεις που κατευθύνουν αρνητικά πράγματα προς το μέρος μας, αλλά, τελικά, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας. 
Και να θυμόμαστε πως εμείς επιλέγουμε να συνεχίσουμε τη μίζερη πρότερη κατάσταση και να παραμένουμε προσκολλημένοι σε αυτήν, απλώς και μόνο επειδή εκεί είμασταν πάντα. 
Το Σύμπαν θα ήθελε πολύ να μας πει ότι η αλλαγή των σκέψεών μας δεν απαιτεί καμία προσπάθεια ή μπορεί και να απαιτεί μεγάλη προσπάθεια! 
Ό,τι και αν νομίζουμε πως ισχύει, οπλισμένοι με συνειδητή επίγνωση και θέληση να αλλάξουμε, όλα είναι δυνατά. 
Ας δώσουμε την ευκαιρία στο Σύμπαν να μας το δείξει... και ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να εκπλαγεί!
~ntina

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2024

Γιά νά …"καθαρίσουμε" ἤ γιά νά ἐπαναδομήσουμε;

Κάθαρσις από εδώ ακούγεται…
Να παν οι κλέφτες στην φυλακή, ακούγεται παρά πέρα…
Να επιστραφέν τὰ κλαπέντα, ἀναμένουν πολλοί…
Να, τέλος πάντων, με κάποιον τρόπο, εάν καὶ ὅσο εἶναι δυνατόν, νὰ διορθώσουμε αὐτὰ ποὺ ἔχουμε, τὰ χαλασμένα, τὰ βρώμικα, τὰ γκρεμίδια… 
Δῆλα δὴ αὐτὸ τὸ ἄῤῥωστο σῶμα, τὸ μολυσμένο, τὸ βρωμερό να το κρατήσουμε, για ὅσο το δυνατόν, ζωντανό. 
Τάχα μου διότι μᾶς ἀπέδειξε (πῶς ἄρα γέ;) ὅτι δεν εἶναι λάθος τὸ σύστημα ἀλλὰ αὐτοὶ που συμμετέχουν σὲ αὐτό, γιὰ νὰ τὸ στελεχώνουν.
Ὄχι διότι τὸ ἐν λόγῳ σύστημα εἶναι φύσει σχεδιασμένον γιὰ νὰ συντηρῇ καὶ νὰ ἀναπαράγῃ την διαπλοκή, ἀλλὰ διότι λέει, τάχα μου, ἡ διαπλοκὴ τὸ καπέλωσε καὶ τὸ ἐλέγχει.
Ὄχι διότι εἶναι λάθος ἀπὸ ἀρχῆς ἔως τέλους του, ἀλλὰ διότι, λέει ἀκόμη, κάπου εἶχε …παραθυράκι ἀνοικτὸ καὶ εἰσῆλθε ἡ διάβρωσις.
Ὄχι διότι τὸ ἔστησαν τομάρια, ἀλλὰ διότι λέει εἶδαν φῶς καὶ μπήκαν οἱ …κακοί.
Ὄχι διότι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, τοῦ νὰ μοιράζουν ἐλπίδες, διατηρεῖται τὸ πόπολον ἐν ὑπνώσει, ἀλλὰ διότι τὸ πόπολον, ἐξακολουθεῖ νὰ λέῃ, «δὲν …μαθαίνει ἀπὸ τὰ λάθη του».
Ὄχι διότι καὶ τὸν …ἑαυτόν σου νὰ ψηφίσῃς, καραγκιόζης θὰ βγῆ, ἀλλὰ διότι ἡ προπαγάνδα κατευθύνει (χὰ χὰ χά) τὴν κοινὴ γνώμη καὶ τὴν ψῆφο, ποὺ μαζὺ μὲ τοὺς «καταμετρητές» δὲν ἔχουν, λέει, πρὸ πολλοῦ ἐπιλέξει τὸ ποῦ θὰ δοθῆ τὸ …χρίσμα.
Ὄχι διότι ἐὰν ἦταν ὀρθὸν καὶ δίκαιον δὲν θὰ εἶχε προβλήματα, ἀλλὰ διότι, λέει πάντα, ὅταν καθαρθῇ (ἀπό καί μέ ποιόν τρόπο;) θὰ ἀποκατασταθῆ τὸ δίκαιον…
Ὅμως δὲν μᾶς λέει πὼς δὲν γίνεται νὰ  ἔχῃ προβλήματα κάτι ποὺ ἐξ ἀρχῆς ἐστήθη μὲ σκοπὸ τὴν ἰσχὺ τοῦ δικαίου κι ὄχι τὴν διατήρησιν τῆς ἐξουσίας ἀπὸ ἕνα καὶ μόνον κέντρον ἐλέγχου.
Ὡραῖο τὸ παραμῦθι, ἀλλὰ ἔχει δράκο. 
Κι αὐτὸς ὁ δράκος λέγεται ἐλπίς.
Θα πάρουν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες παρατάσεις γιὰ νὰ μὴν ἀποχωρισθοῦν τὴν ἐξουσία.
Θα μᾶς διασπάσουν, θὰ μᾶς γενοκτονήσουν, θὰ μᾶς δηλητηριάσουν μὲ κάθε λογῆς ἐλπίδες, ψέμματα, παραπληροφορήσεις… 
Θα μας παρουσιάσουν ἐναλλακτικές, νέα πρόσωπα, νέες ἐλπίδες…
Μὰ ὅλα αὐτὰ θὰ συμβαίνουν γιὰ νὰ παραταθῇ λίγο ἀκόμη κι ἀκόμη λίγο κι ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο αὐτὴ ἡ κατάστασις. 
Δὲν ἔχει νόημα νὰ ἀναζητήσουμε τρόπους γιὰ νὰ διορθώσουμε κάτι τόσο βρώμικο καὶ πρόστυχο. 
Ἔχει ὅμως νόημα νὰ τὸ γκρεμίσουμε ὁλοσχερῶς καὶ νὰ τὸ ξανακτίσουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Η κατάστασις ποὺ βιώνουμε δὲν ἔχει τὶς ῥίζες της στὴν πλεονεξία. 
Η πλεονεξία χρησιμοποιεῖται ὅμως γιὰ νὰ τὴν συντηρήσῃ.
Η κατάστασις ποὺ βιώνουμε δὲν ἔχει τὶς ῥίζες της στὸ χρῆμα.
Χρησιμοποιείται ὅμως τὸ χρήμα γιὰ νὰ ἐξαγορασθοῦν τὰ κατάλληλα πρόσωπα, στὶς κατάλληλες θέσεις καὶ νὰ παγιδεύσουν τοὺς υπολοίπους.
Ἡ κατάστασης ποὺ βιώνουμε δὲν ἔχει τις ῥίζες της στοὺς ανίκανους. 
Χρησιμοποιοῦνται ὅμως οἱ ἀνίκανοι γιὰ νὰ τὴν διατηρήσουν.
Η κατάστασις ποὺ βιώνουμε ἔχει τὶς ῥίζες της στὴν διατήρησην τῆς ἐξουσίας κάποιων συγκεκριμένων προσώπων καὶ τῆς διαιωνίσεως μίας δίχως ἀρχῆς καὶ τέλους δουλείας.
Η Ἐλευθερία ἔρχεται μόνον όταν μέσα μας καὶ γύρω μας αποδομηθεί πλήρως αὐτὸ τὸ μόρφωμα.
Ὁ στόχος μας λοιπόν, ὡς κοινωνίες καὶ ὡς άτομα, δεν είναι τὰ ἀνίκανα, ανήθικα καὶ ἀλληλοδιαπλεκόμενα πρόσωπα, αλλά ὅ,τι αὐτὰ τὰ πρόσωπα υπερασπίζονται. 
Ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινάμε για να κατανοήσουμε τον μηχανισμό και μετά, με πολύ προσεκτικά βήματα, εφ όσον θα τον γκρεμίσουμε, περνάμε στον επαναπροσδιορισμό των πάντων.

Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2024

Οι μύθοι δεν λένε πάντα την αλήθεια

Ο Ζαμπούντα ήταν κόκκινος, όπως όλοι στη φυλή του έτσι και αλλιώς. 
Οι κεραίες του, μακριές και στητές, ξεπετάγονταν από το κεφάλι και ανιχνεύανε συνεχώς τον αέρα για δονήσεις, για μηνύματα φαγητού. 
Και αυτός περήφανος για αυτές, τις κρατούσε ψηλά για να ξεχωρίζει από τους άλλους. 
Για να είναι διαφορετικός.
Ο Ζαμπούντα ήταν γεννημένος εργάτης. Άνηκε στην εργατική τάξη. 
Η ύπαρξή του ήταν συνυφασμένη με το κουβάλημα τροφής στη φωλιά. 
Κάθε μέρα ξεκινούσε και περπατούσε μαζί με δεκάδες μυρμήγκια πάρα πολλά μέτρα και κουβαλούσε στις πλάτες του πολλές φορές το βάρος του για να τραφεί η φωλιά. 
Να τραφεί η βασίλισσα και τα χιλιάδες στόματα που αριθμούσε η φυλή.
Όμως ο Ζαμπούντα δεν ήθελε να μείνει εργάτης όλη τη ζωή του. 
Ήθελε να γίνει στρατιώτης. 
Να ανέβει βαθμίδα και να μην είναι αναγκασμένος να φορτώνεται βάρη όλη τη ζωή του. 
Να προσέχει τους άλλους, να πολεμάει για τη φυλή, να αποκτήσει δόξα. 
Και ίσως μια μέρα να έφτανε να τεκνοποιήσει τη βασίλισσα. 
Είχε όνειρα ο μικρός κόκκινος εργάτης, αλλά οι μέρες περνούσαν και παρότι ο Ζαμπούντα έβαζε τα δυνατά του κάθε μέρα για να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, παρέμενε εργάτης. 
Έτσι μια μέρα πήγε στον υπεύθυνο της βάρδιάς του και στάθηκε μπροστά του, όρθωσε το ανάστημα του και είπε:
«Θέλω να γίνω και εγώ στρατιώτης όπως εσύ. 
Βαρέθηκα να κουβαλάω μία ολόκληρη ζωή.»

«Ναι αλλά είσαι εργάτης. 
Δε μπορείς να γίνεις στρατιώτης. 
Είναι η μοίρα σου να κουβαλάς. 
Γι’ αυτό είσαι γεννημένος»,
του απάντησε ο στρατιώτης.
«Δεν είναι έτσι. 
Έχω κουβαλήσει πολύ περισσότερο φαγητό από όσο θα φάω σε όλη τη ζωή μου. 
Έχω κάνει το χρέος μου. 
Θέλω να σταματήσω.»

«Μην λες αηδίες. 
Αν ζητήσουν όλοι οι εργάτες να σταματήσουν να κουβαλάνε η φυλή θα πεθάνει της πείνας.»

«Όχι δεν είναι έτσι. 
Μπορούμε να αλλάξουμε θέση και να κουβαλάτε οι στρατιώτες. 
Εσείς δεν έχετε χρέος προς τη φυλή;»

Ο στρατιώτης είχε αρχίσει να εκνευρίζεται. 
Η κόκκινη μουσούδα του ήταν έτοιμη να εκραγεί.
«Άκου να δεις. Δεν γίνονται αυτά που λες. 
Οι εργάτες είναι εργάτες και οι στρατιώτες στρατιώτες. 
Αν σταματήσετε να διακινείτε το φαγητό αυτή η κοινωνία θα παραλύσει. 
Στηρίζεται σε σας. 
Να είσαι περήφανος γι’ αυτό που είσαι. 
Φαντάζεσαι πως θα ήταν αν δεν υπήρχατε εσείς να υπηρετείτε πιστά το κοινό καλό;»

«Ωραία αφού είναι τόσο σημαντικό αυτό που κάνουμε γιατί δεν απολαμβάνουμε και εμείς τα προνόμια που έχετε εσείς; 
Και αφού είναι τόσο σημαντικό γιατί δεν το κάνεις εσύ και να πάρω εγώ τη θέση σου στην τεμπελιά; 
Έλα να δοξαστείς εσύ στη θέση μου. 
Εγώ βαρέθηκα τόση πολλή δόξα. 
Δεν θέλω άλλο.»
«Σταμάτα, θα με τρελάνεις. 
Δεν σκέφτεσαι την καλή μας τη βασίλισσα; 
Πως θα τραφεί; 
Αν συνεχίσεις να μιλάς έτσι θα αναγκαστώ να σε τιμωρήσω.»

Ο Ζαμπούντα όμως δεν είχε σκοπό να σταματήσει.
«Στο διάολο και η βασίλισσα. 
Να βγει να μαζέψει το φαγητό της μόνη της.»

Και έτσι ο Ζαμπούντα τιμωρήθηκε σκληρά για τα λόγια και την ανταρσία του. 
Γιατί κανένας από τους εργάτες δεν τον υποστήριξε. 
Και τον έστελναν όλο και σε πιο απομακρυσμένες αποστολές, πολλές φορές μόνο του. 
Αλλά από τύχη ή από κάποιο παιχνίδι της μοίρας γλίτωνε τους κινδύνους. 
Και μια μέρα γνώρισε ένα τζιτζίκι που λιαζόταν κάτω από τον ήλιο.
Το τζιτζίκι τον κοίταξε και χαμογέλασε.
«Έϊ μυρμήγκι τι κάνεις;»
«Κουβαλάω φαγητό για τη φυλή.»
«Πάντα η ίδια ιστορία έτσι; 
Δεν βαρέθηκες;»

«Βαρέθηκα, αλλά τουλάχιστον εγώ θα ζήσω το χειμώνα ενώ εσύ θα πεθάνεις.»
«Αλήθεια πιστεύεις πως αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μας; 
Μην πιστεύεις στους μύθους μυρμήγκι, δεν λένε πάντα την αλήθεια. 
Η διαφορά είναι πως εγώ είμαι ελεύθερος να αποφασίσω αν θα ζήσω ή θα πεθάνω, ενώ εσύ δεν είσαι.»

Ο Ζαμπούντα κοντοστάθηκε λίγο και μετά χωρίς να πει τίποτα συνέχισε το δρόμο του. 
Όμως τα λόγια του τζίτζικα βούιζαν κάθε μέρα στα αυτιά του. 
Και έφτασε μία μέρα που η φυλή του δέχτηκε ξαφνικά επίθεση από εισβολείς. 
Ήταν μία μέρα που ο Ζαμπούντα ήταν απομακρυσμένος από όλους και έψαχνε φαγητό. 
Και είδε τους εχθρούς να πλησιάζουν και ενστικτωδώς άρχισε να τρέχει για να ειδοποιήσει τους άλλους. 
Και τότε έφτασε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. 
Ο πρώτος δρόμος οδηγούσε προς τη φωλιά, ο δεύτερος προς τον τζίτζικα. 
Ο ένας προς τη σκλαβιά και την προστασία, ο άλλος προς την ελευθερία και την αβεβαιότητα.
Όμως ο Ζαμπούντα ήταν σίγουρος για την απόφασή, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του. 
Και όπως περπατούσε στον δεύτερο δρόμο σκέφτηκε:
"Οι μύθοι δεν λένε πάντα την αλήθεια."

Howard Schatz, ο οφθαλμίατρος που έγινε ένας από τους γνωστότερους φωτογράφους του περασμένου αιώνα, αν και αυτοδίδακτος...

Πιαστήκατε επ' αυτοφώρω: Howard Schatz Snaps και ναι, φωτογράφισε του ηθοποιούς τι στιγμή που έκαναν αυτό που κάνουν καλύτερα
Όταν ο διάσημος φωτογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη ξεκίνησε να δημιουργήσει τον 20ό τόμο του, το Caught In The Act: Actors Acting, ελπίζοντας να απαθανατίσει την elite του Hollywood στην πιο ευάλωτη κατάστασή τους, το τελικό προϊόν είναι απολαυστικό.
Ο Howard Schatz είναι Αμερικανός φωτογράφος, ο οποίος στο παρελθόν είχε μια καριέρα ως οφθαλμίατρος.
Ο Schatz ξεκίνησε την επαγγελματική του ζωή στην ιατρική. 
Ολοκλήρωσε το πτυχίο του στην ιατρική στο University of Illinois College of Medicine, ακολούθησε πρακτική άσκηση στο Cook County Hospital στο Σικάγο, ειδικότητα οφθαλμολογίας στο The University of Illinois Eye and Ear Infirmary και υποτροφία σε ασθένειες υαλοειδούς αμφιβληστροειδούς στο Johns Hopkins Hospital.
Ο Schatz είχε ιδιωτικό ιατρείο στο Σαν Φρανσίσκο από το 1970 έως το 1995.
Ήταν Κλινικός Καθηγητής Οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σαν Φρανσίσκο και ειδικός στον αμφιβληστροειδή. 
Κάποια στιγμή αποφάσισε να γίνει φωτογράφος!!!
Ο Howard Schatz άρχισε να παίρνει στα σοβαρά την τέχνη του το 1987.
Εκείνο τον καιρό έκανε φωτογραφία δρόμου στο San Francisco,ασταμάτητα,με αποτέλεσμα στο τέλος του χρόνου να βρίσκεται με 1000 πορτραίτα στα χέρια του 
Οι πιο γνωστές θεματικές σειρές του είναι:Underwater,Kids,Beauty,Dance κ.α
Το έργο του περιλαμβάνει γυμνά και πορτρέτα πολλών ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων αθλητών, ηθοποιών και αστέγων.
Ασχολείται με την φωτογραφία μόδας και την φωτογραφία διαφήμισης που μαζί με την προσωπική φωτογραφία είναι οι τρείς βασικές κατηγορίες στις οποίες ο ίδιος έχει εντάξει τη δουλειά του...
...έχει εκδώσει πολλά βιβλία όπως τα, το Rare Creatures,
το Nude Body Nude,
το Body Knots,
το Pool light,
το Newborn,
το Homeless,
το Seeing Red,ενώ φωτογραφίες του ανήκουν σε παγκόσμιες συλλογές καθώς και σε εκθεσιακούς χώρους όπως το Center photography Museum στην Νέα Υόρκη,
το Oakland Museum στο Oakland το Musse de l'Elysse στη Λωζάνη.

read more:https://howardschatz.com/
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
και ένα μικρό δείγμα της δουλειάς του:

Σπιτικό ζεστό ρόφημα για προστασία και ενέργεια τις μέρες του χειμώνα

Η βρογχίτιδα είναι φλεγμονή των βρόγχων. 
Τα συμπτώματά της διαρκούν αρκετές μέρες έως εβδομάδες και μπορεί να γίνουν και χρόνια επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής μας, αν δεν προσέξουμε, για αυτό είναι
σημαντικό να λαμβάνουμε εξατομικευμένη θεραπεία για την κατάστασή μας, μαζί με την ξεκούραση και τα ζεστά ροφήματα!!!
ζεστό ρόφημα για πρόληψη, προστασία και ανακούφιση
χρειαζόμαστε:
1 ξυλάκι κανέλα Κεϋλάνης: 
-. η κανέλα είναι γνωστή για τη βελτίωση της πέψης και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. - ας θυμηθούμε και: Κανέλα, ένα πανάρχαιο γιατρικό, το κιννάμωμον των αρχαίων Ελλήνων
1 κομμάτι τζίντζερ:
-. το τζίντζερ προσφέρει πολλά οφέλη στην υγεία, όπως την πρόληψη και προστασία από το κρυολόγημα με τις αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριακές του ιδιότητες.  ας θυμηθούμε και:Ρόφημα με τζίντζερ και κανέλα για τα κρύα του χειμώνα!
2 γαρύφαλλα: 
-. γεμάτα αντιοξειδωτικά, τα γαρύφαλλα υποστηρίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορούν να βοηθήσουν σε θέματα στοματικής υγείας.
1 λεμόνι:
-. η φλούδα και ο χυμός λεμονιού είναι εξαιρετικοί ενισχυτές του ανοσοποιητικού συστήματος και μπορούν επίσης να ανακουφίσουν τον πονόλαιμο. ας θυμηθούμε και: Λεμόνι, ας γνωρίσουμε τον πολύτιμο “ιατρικό καρπό” των Αρχαίων γιατρών.
1 λίτρο νερό: 
-. αυτό αποτελεί τη βάση του θεραπευτικού ποτού.
μέλι: 
-. αν θέλουμε μια δόση γλυκύτητας, μπορούμε να προσθέσουμε μέλι, το οποίο όχι μόνο λειτουργεί ως φυσικό γλυκαντικό αλλά έχει επίσης θεραπευτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. - ας θυμηθούμε: Το μέλι και 40 από τις πιο ισχυρές και πολύτιμες δράσεις του και ιδιότητες.
και
-. ρίχνουμε το νερό σε μιά αναλόγου μεγέθους κατσαρόλα και φέρνουμε το νερό μέχρι το σημείο βρασμού
-. προσθέτουμε το ξυλάκι κανέλας, 
το τζίντζερ και τα γαρύφαλλα στο νερό που βράζει.
-. μειώνουμε τη φωτιά σε χαμηλή θερμοκρασία και αφήνουμε το μείγμα να σιγοβράσει για 15 λεπτά.
-. αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και σουρώνουμε το ρόφημά μας!
-. μόλις η θερμοκρασία του ροφήματός μας πέσει λίγο προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού και ανακατεύουμε!
-. προσθέτουμε το μέλι και ανακατεύουμε να διαλυθεί!
και...
-. σερβίρουμε σε πορσελάνινο φλυτζάνι και απολαμβάνουμε!!!
     -. καθιερώνουμε το ρόφημά μας αυτό στην εβδομαδιαία διατροφή μας τις περιόδους λοιμώξεων του αναπνευστικού μας συστήματος ως συμπληρωματικό ελιξίριο για ανακούφιση από το βήχα και για να βελτιώσουμε τη συνολική υγεία των πνευμόνων μας. 
-. φυσικά συστατικά όπως η κανέλα, 
το τζίντζερ, 
το γαρύφαλλο, 
το λεμόνι και το μέλι χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες για την καταπολέμηση αναπνευστικών προβλημάτων και την ενίσχυση της ανοσίας...
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina/thalia - botanologia.gr