η μεγάλη Αμερικανίδα φωτογράφος που έγινε και έμεινε γνωστή από τη βιομηχανική φωτογραφία,τις περίφημες βοτανικές της φωτογραφίες και από τα υπέροχα γυμνά της…
η Imogen Cunningham γεννήθηκε στο Portland του Oregon το 1883…
το 1901 μόλις 18 χρονών αγοράζει την πρώτη της φωτογραφική μηχανή της, τις γνωστές εκείνη την εποχή 4 × 5 , από την “American School of Art” στο Scranton της Πενσυλβάνια…
σύντομα όμως χάνει το ενδιαφέρον της και πουλάει την φωτογραφική της σε ένα φίλο…
αυτό βέβαια δεν διήρκεσε πολύ και το 1906, ενώ σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, έρχεται σε επαφή με το έργο της Gertrude Käsebier…
αυτό ήταν…
χάρη σε αυτή τη συνάντηση η ήδη καθιερωμένη και η πλέον σημαίνουσα αμερικανίδα φωτογράφος εκείνη την εποχή Gertrude Käsebier θα εμπνεύσει μιά άλλη γυναίκα την Imogen Cunningham να παλέψει και να κερδίσει με τη σειρά της το όνειρό της και τον τίτλο – και αυτή – της μεγάλης φωτογράφου!!!
έτσι η Imogen Cunningham με τη βοήθεια του καθηγητή της της χημείας Dr. Horace Byers
άρχισε να μελετάει τι κρύβεται πίσω από τη φωτογραφία και για την ακρίβεια τη χημεία πίσω από τη φωτογραφία,εκμεταλευόμενη τα επιδοτούνται δίδακτρα πάνω στη φωτογράφιση και στις επακόλουθες φωτογραφίες των φυτών στο τμήμα της βοτανικής!!!
μετά την αποφοίτησή της το 1907 πάει να εργαστεί με τον Edward S. Curtis στο στούντιό του στο Seattle…
εδώ δίνεται στην Imogen Cunningham η πολύτιμη ευκαιρία να διδαχτεί και παράλληλα
να αποκτήσει πρακτική εμπειρία στο χώρο των φωτογραφείων,να μάθει το πορτρέτο των επιχειρήσεων αλλά και να διδαχτεί την πρακτική πλευρά της φωτογραφίας – κάτι πολύτιμο για την περαιτέρω εξέλιξή της!!!
το 1909, Imogen Cunningham κερδίζει μια υποτροφία από την her sorority -Pi Beta Phi- για σπουδές στο εξωτερικό και, με τις συμβουλές του καθηγητή της της χημείας,αποφασίζεται να συνεχίσει τις σπουδές της κοντά στον καθηγητή Robert Luther στο Technische Hochshule στη Δρέσδη της Γερμανίας…
στη Δρέσδη συγκεντρώνεται στις σπουδές της και δεν τραβάει πολλές φωτογραφίες…
τον Μάιο του 1910 τελειώνει και παίρνει το πτυχίο της “About the Direct Development of Platinum Paper for Brown Tones”– άμεση εμφάνιση σε χαρτί Platinum για καφέ τόνους- περιγράφοντας τη διαδικασία της αύξησης της ταχύτητας εκτύπωσης, τη βελτίωση της σαφήνειας των highlights τόνων και την εμφάνιση τόνων σέπια…
στο δρόμο της επιστροφής στο Seattle συναντά στο Λονδίνο τον Alvin Langdon Coburn – ο οποίος θεωρείται ως ο “πατέρας” του αμερικανικού πικτοριαλισμού* και στη New York τον Alfred Stieglitz και τον Gertrude Kasebier και
φτάνοντας στο Seattle ανοίγει το δικό της στούντιο και κερδίζει την αναγνώριση χάρη στα πορτραίτα της και στις πικτοριαλιστικές φωτογραφίες της – oι πικτοριαλιστικές φωτογραφίες διέφεραν από τι άλλες φωτογραφίες διότι
και ο τρόπος επιλογής των παραδοσιακών θεμάτων και η μέθοδος λήψης και οι πολύπλοκες τεχνικές εκτύπωσης τις προετοίμαζαν ώστε να προσεγγίσουν τους πίνακες ζωγραφικής –
επίσης την εποχή εκείνη ατελιέ της είχαν γίνει τα σπίτια τον μοντέλων της,το σαλόνι της, ή το δάσος γύρω στο εξοχικό της σπίτι
και
είναι ήδη το 1913 η Imogen Cunningham μια περιζήτητη φωτογράφος η οποία παρουσίαζε τα έργα της στην “Brooklyn Academy of Arts and Sciences”…
το 1914 πορτραίτα της Imogen Cunningham αναρτώνται στην “An International Exhibition of Pictorial Photography” στη Νέα Υόρκη και ένα χαρτοφυλάκιο της εργασίας της δημοσιεύθηκε στο Wilson’s Photographic Magazine!!!
την επόμενη χρονιά παντρεύεται τον Roi Partridge έναν χαράκτη και καλλιτέχνη,ο οποίος γίνεται το μοντέλο της για μιά σειρά γυμνών φωτογραφιών, οι οποίες παρουσιάζονται στην Seattle Fine Arts Society…
αν και οι φωτογραφίες της αυτές εγκωμιάστηκαν,η ευρύτερη κοινωνία δεν ενέκρινε αυτές τις φωτογραφίες και η Imogen Cunningham τις ξεχνά κρυμμένες για τα επόμενα 55 χρόνια!!!
μεταξύ του 1915 και του 1920 βρίσκουμε την Imogen Cunningham να συνεχίζει την δουλειά της και να έχει τρία παιδιά – τον Gryffyd, τον Rondal και τον Padraic με τον Roi Partridge…
το 1920 φεύγουν από το Seattle και έρχονται στο San Francisco , όπου ο Roi δίδαξε στο Mills College…
στο San Francisco η Imogen Cunningham δίνει έναν πιό εκλεπτυσμένο τόνο στο στιλ της, δίνοντας μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο σχέδιο και στη λεπτομέρεια,όπως φαίνεται σε έργα της π.χ η υφή του φλοιού,τα δέντρα, οι ζέβρες κ.α
ήδη η Imogen Cunningham αρχίζει να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τη botanical photography,ιδιαίτερα για τα λουλούδια, και μεταξύ 1923 και 1925 διενήργησε μια σε βάθος μελέτη της μανόλιας…
μέσα στην ίδια αυτή δεκαετία στρέφει την προσοχή της προς τη βιομηχανία, δημιουργώντας αρκετές σειρές βιομηχανικών τοπίων σε όλο το Los Angeles και το Oakland
ενώ
το 1922 δημιουργεί τα περίφημα πορτρέτα της Margrethe Mather και του Edward Weston…
το 1929, ο Edward Weston προτείνει δέκα 10 φωτογραφίες της Imogen Cunningham – οκτώ από τα λουλούδια της,μία βιομηχανική και ένα γυμνό για να συμπεριληφθούν στην έκθεση «Film und Foto” στη Stuttgart…
εν τω μεταξύ η Imogen Cunningham αλλάξει και πάλι κατεύθυνση και τη βλέπουμε να παθιάζεται με την ανθρώπινη μορφή και ειδικά τα χέρια…
γοητεύεται ιδιαίτερα με τα χέρια των καλλιτεχνών και μουσικών…
το ενδιαφέρον της αυτό της άνοιξε το δρόμο για μιά συνεργασία με το Vanity Fair – φωτογραφίζοντας τους stars χωρίς make-up…
και ερχόμαστε στο 1932 όπου η Imogen Cunningham με αποκρυσταλωμένες ιδέες για το πως αντιλαμβάνεται την τέχνη της στην φωτογραφία,γίνεται μιά από τους συνιδρυτές της Ομάδας f / 64,το αντίπαλο δέος του πικτοραλισμού!!!-μια επόμενη φορά περισσότερα για τον πικτοραλισμό και τους κυριότερους αντιπροσώπους του-
την ομάδα f/64 πλαισιώνουν οι φωτογράφοι:
Ansel Adams
Imogen Cunningham
John Paul Edwards
Sonya Noskowiak
Henry Swift
Willard Van Dyke
Edward Weston
ενώ από καιρό σε καιρό ζητείται από διάφορους άλλους φωτογράφους που έχουν τις ίδιες απόψεις για τη φωτογραφία να ενταχτούν στον Όμιλο f / 64 και να παρουσιάσουν το έργο τους…
μερικοί από αυτούς είναι οι:
Preston Holder
Consuelo Kanaga
Alma Lavenson
Brett Weston
η ομάδα f/64 ήταν μια άτυπη καλλιτεχνική ομάδα που δημιούργησε μια νέα ισχυρή τάση στη φωτογραφική τέχνη,που είχε ως στόχο να “καθορίσει τη φωτογραφία ως μορφή τέχνης με απλή και ξεκάθαρη παρουσίαση μέσω αμιγώς φωτογραφικών μεθόδων”-μια επόμενη φορά περισσότερα για την ομάδα f/64,τους κυριότερους αντιπροσώπους της και τα πιστεύω τους-
το 1934 το Vanity Fair ζητάει από την Imogen Cunningham συνεργασία,έπρεπε όμως να πάει στην Νέα Υόρκη…
ο σύζυγός της αντέδρασε και της ζήτησε να περιμένει μέχρι να βρει χρόνο και ο ίδιος να τη συνοδέψει στο ταξίδι της…
η Imogen Cunningham αρνήθηκε και αργότερα χώρισαν,ενώ η ίδια συνεχίζει τη συνεργασία της με το Vanity Fair, μέχρι που τη στιγμή που αυτό σταμάτησε την κυκλοφορία του το 1936…
στη δεκαετία του 1940 τη βρίσκομαι να έχει μετατραπεί σε documentary street photography,μιά παράπλευρη πτυχή του φωτογραφικού της εαυτού,την οποία στήριξε με τις πιό εμπορικές πλευρές της δουλειάς της και με το φωτογραφείο της…
το 1945, η Imogen Cunningham κλήθηκε από τον Ansel Adams να δεχθεί μια θέση στο διδακτικό προσωπικό στο πρώτο τμήμα της fine art photography στο School of Fine Arts (CSFA) της California!!!
στο σχολείο αυτό είχαν επίσης διδάξει η Dorothea Lange και η Minor White…
η Imogen Cunningham συνέχισε να τραβάει φωτογραφίες μέχρι λίγο πριν το θάνατό της σε ηλικία 93 στις 24 Ιουνίου 1976 στο San Francisco στην California!!!
*pictorialism – η δημιουργία φωτογραφιών που έμοιαζαν περισσότερο με ζωγραφικούς πίνακες…
μία από τις μεθόδους ήταν και η μέθοδος των πολλαπλών αρνητικών για τη δημιουργία συνθέσεων ή πολύπλοκων θεμάτων, έτσι ώστε η φωτογραφία να μοιάζει πιό πολύ με ζωγραφικό πίνακα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου : ntina panou
πηγές πληροφόρησης:
http://lumieregallery.net/wp/247/imogen-cunningham/
theredlist.com
imogencunningham
http://lumieregallery.net/exhibitions_wp/08_11_GreatWomen_ce3/
http://iphf.org/inductees/imogen-cunningham/
http://www.encyclopedia.com/people/literature-and-arts/photography-biographies/imogen-cunningham
imogencunningham
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου