Πως γίνονται οι σκέψεις μας η πραγματικότητα μας!!!

Κάθε φορά που για κάποιο άτομο κάνετε σκέψεις φορτισμένες με πολύ συναίσθημα, του στέλνετε κι ένα ομοίωμα του εαυτού σας, μια πραγματική εικόνα της υλοποιημένης σκέψης.
Κάθε σκέψη ή κάθε συναίσθημα υπάρχει σαν μία ηλεκτρομαγνητική ενεργειακή μονάδα.
Νοερές εικόνες συνοδευμένες από δυνατό συναίσθημα, μπορούν να γίνουν σχεδιάγραμμα πάνω στο οποίο θα δημιουργηθεί κάτι υλικό.
Η ένταση ενός συναισθήματος ή μιας σκέψης ή μιας νοερής εικόνας είναι ο σημαντικότερος παράγοντας, που καθορίζει την υλοποίησή της.
Η ένταση είναι ο κορμός από τον οποίο μετασχηματίζονται οι ηλεκτρομαγνητικές ομάδες ενέργειας. 

Το ίδιο υποστηρίζει κι ο νευροφυσιολόγος Dr Joe Dispenza, αλλά μας εξηγεί τη διαδικασία που οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας δημιουργούν την πραγματικότητά μας δημιουργώντας, στον εγκέφαλο μας νευρωνικά δίκτυα:
"Είσαστε συνδεδεμένοι με τα νευρωνικά σας δίκτυα, τα οποία είναι ενωμένα με τα συναισθήματα σας"
"Κάνοντας επανειλημμένως τις ίδιες σκέψεις, στερεώνουμε τις συνδέσεις στο νευρωνικό δίκτυο του εγκεφάλου μας. 

Αυτές οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις μας κάνουν να ενεργούμε κατά τον ίδιο τρόπο συνεχώς"
Τα γεγονότα είναι σκέψεις! Stefano D' Anna 
Αλλάζοντας τις σκέψεις μας, μπορούμε να «σπάσουμε» αυτή τη σύνδεση των νεύρων και να εγκαταστήσουμε μια καινούργια σύνδεση.
Με αυτή την αλλαγή στις σκέψεις μας και την ειλικρινή πίστη ότι θα γίνουμε αυτό που περιγράφουν οι εν λόγω νέες σκέψεις, επέρχεται και μια αλλαγή ».
Ο αναισθησιολόγος και ψυχολόγος Dr Stuart Hameroff εξηγεί ακριβώς πως σε κβαντικό επίπεδο οι σκέψεις μας γίνονται πραγματικότητα:
:Κάθε συνειδητή σκέψη μπορεί να θεωρηθεί επιλογή, μια κβαντική υπέρθεση που καταρρέει μπροστά σε μια επιλογή".
"Το Σύμπαν είναι ευφυέστατο και ανταποκρίνεται αυτομάτως στη συνείδησή μας".

O Dr Tiller στο βιβλίο του Some Science Adventures with Real Magic, γράφει όλα τα πειράματα που έκανε για 35 χρόνια πάνω στην ψυχοενεργητική.
Τα λόγια του καθηγητή: "Με την πρόθεση θέτουμε σε λειτουργία το κυβερνοκατάστρωμα.
Έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα και δημιουργεί για χάρη σας ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Η πρόθεσή σας κάνει αυτό το πράγμα να αποκτά υλική υπόσταση, αρκεί να είστε ενσυνείδητος και να μαθαίνετε πώς να χρησιμοποιείτε την πρόθεσή σας.
Μαθαίνετε να ελέγχετε τις προθέσεις.
Οι σκέψεις μας υλοποιούνται και δημιουργούν κόσμους! 
'' Η Σχολή των Θεών'' 
"Είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσετε την σκέψη και την πρόθεση αν θέλετε να συμβεί μια μεταμόρφωση"
Πως μπορούμε όμως να ελέγχουμε συνεχώς τις σκέψεις μας και να επιτρέπουμε μόνο στις θετικές σκέψεις να εκφραστούν;
Εδώ είναι το σημαντικότερο μυστικό της ζωής, διότι εφ’ όσον οι σκέψεις μας καθορίζουν απόλυτα τη ζωή μας, αν βρούμε έναν πρακτικό τρόπο να τις ελέγχουμε, τότε θα ζήσουμε απόλυτα ευτυχισμένοι και επιτυχημένοι.
Ο ανιχνευτής της ποιότητας των σκέψεων μας είναι τα συναισθήματά μας.
Αν αισθανόμαστε ωραία, είμαστε ευχαριστημένοι, τότε παλλόμαστε, δονούμαστε σε ανώτερες συχνότητες, βλέπουμε τα πάντα όμορφα και ο νους μας κάνει αυτεπάγγελτα θετικές, δημιουργικές σκέψεις, είναι αισιόδοξος και επικεντρώνει την προσοχή του σ’ αυτά που θέλουμε να μας συμβούν.
Όταν όμως αισθανόμαστε άσχημα, νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα, παλλόμαστε σε κατώτερες, ασθενέστερες συχνότητες και είναι σίγουρο τότε ότι ο νους μας κάνει αυτεπάγγελτα αρνητικές σκέψεις.
Το μεγάλο κακό δεν είναι μόνο ότι κάνουμε αρνητικές σκέψεις, είναι ότι όταν αισθανόμαστε άσχημα σκεπτόμαστε και συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στο αντίθετο από αυτό που θέλουμε να μας συμβεί.
Όταν αισθανόμαστε άσχημα, αμφιβάλλουμε για την θετική έκβαση των στόχων μας και κατ’ αυτό τον τρόπο συγκεντρώνουμε την προσοχή μας σ’ αυτό που φοβόμαστε, δηλαδή στη μη εκπλήρωσή τους.
Άρα στόχος μας είναι να αισθανόμαστε πάντα ωραία, να μην επιτρέπουμε σε κανένα να μας κάνει να αισθανθούμε άσχημα, να σκεπτόμαστε πάντα το καλό, να αποφεύγουμε την κριτική, ή να απαντούμε σε κριτική, να έχουμε πάντα στο νου μας το καλό, τη δημιουργία. 

Αν συνηθίσουμε να κάνουμε συνεχώς θετικές σκέψεις, θα παρατηρήσουμε ότι τα διαστήματα που είμαστε χαρούμενοι θα είναι μεγαλύτερα κι όσο μεγαλώνουν τα διαστήματα που είμαστε
χαρούμενοι, τόσο περισσότερο θα κάνουμε θετικές σκέψεις, τόσο περισσότερο θα επικεντρώνουμε τις σκέψεις μας και την προσοχή μας, σ’ αυτά που θέλουμε να μας συμβούν, έτσι θα κάνουμε όλα τα όνειρα μας πραγματικότητα, θα παλλόμαστε συνεχώς σε ανώτερες συχνότητες, έως ότου η ζωή μας γίνει μια ομορφιά, μια απεριόριστη έκφραση χαράς, αγάπης, δημιουργίας.
''Αυτός ο κόσμος που βλέπεις και αγγίζεις... είναι ΦΩΣ στερεοποιημένο... 
The Dreamer! Stefano D' Anna 
Συμπέρασμα: 
Οτιδήποτε σκεπτόμαστε, σ’ οτιδήποτε συγκεντρώνουμε την προσοχή μας, γίνεται πραγματικότητα. 

Όταν η σκέψη μας συνοδεύεται και με συναισθήματα, παίρνει περισσότερη δύναμη. 

Όσο πιο έντονα είναι τα συναισθήματα που συνοδεύουν τις σκέψεις μας, τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες για να γίνουν πραγματικότητα. 

Τα θετικά, γεμάτα αγάπη συναισθήματα είναι εναρμονισμένα με αυτά της Πηγής μας, μας κάνουν να δονούμαστε σε ανώτερες συχνότητες και βοηθούν να γίνουν οι προθέσεις μας πραγματικότητα.
Εκείνο όμως που ισχυροποιεί ακόμη τη σκέψη μας και την κάνει πραγματικότητα είναι η προσδοκία μας, η βεβαιότητά μας ότι η σκέψη αυτή θα γίνει σίγουρα πραγματικότητα. 

Η συνείδησή μας μπορεί να επιθυμεί κάτι, αλλά όμως αν το υποσυνείδητό μας διαφωνεί, το οποίο πάντα κυριαρχεί του συνειδητού, δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα. 

Όλη η προσπάθειά μας είναι να επαναπρογραμματίσουμε το υποσυνείδητό μας και να το εναρμονίσουμε με τους νέους στόχους μας, για μια νέα ζωή, γεμάτη υγεία, πληρότητα, ευημερία και ευτυχία που θέλουμε να ζήσουμε.
Άρα η συνεχής επανάληψη μιας σκέψης συνοδευόμενη από έντονα θετικά συναισθήματα και η με απόλυτη βεβαιότητα προσδοκία ότι θα υλοποιηθεί, είναι οι παράγοντες που κάνουν τη σκέψη μας πραγματικότητα!!!!!

Croatoan: Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες.

Croatoan: 

Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. 

Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island; 

Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί αλλά καμιά μέχρι τώρα δεν έχει επικρατήσει ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει.

Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει στοιχεία για την τύχη τους εδώ και αιώνες.

Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. 

Αφού έμαθε για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να προσαρτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. 

Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία. 

Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που βρίσκεται τώρα η Βόρεια Καρολίνα. 

Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή.

Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν από περίπου 77 άνδρες στάλθηκε για να ξεκινήσει την αποικία.  

Λίγο μετά την άφιξη τους, όμως, υποψιάζονται ότι οι ντόπιοι Ινδιάνοι τους έχουν κλέψει ένα ασημένιο κύπελλο. 

Σε αντίποινα καταστρέφουν το χωριό τους και καίνε τον αρχηγό τους ζωντανό. 

Παρά τις δυσμενείς συνθήκες με τους ντόπιους, ο Grenville αποφασίζει να αφήσει τους άνδρες εκεί για να χτίσουν την αποικία. 

Υπόσχεται να επιστρέψει τον Απρίλιο του 1586.

Όταν ο Απρίλιος περνάει και δεν υπάρχει κανένα σημάδι του Grenville, οι άνδρες αποφασίζουν να επιστρέψουν με τον Sir Francis Drake. 

Ο Drake είχε σταματήσει στην αποικία γυρίζοντας από ένα επιτυχημένο ταξίδι στην Καραϊβική. Η ειρωνεία είναι ότι ο Grenville έφτασε λίγο αργότερα. 

Αφού βρίσκει τον οικισμό ακατοίκητο, αποφασίζει να αφήσει 15 ανθρώπους εκεί για να προστατεύσουν την αξίωση της Αγγλίας.

Το 1587, οι  Άγγλοι, με επικεφαλής τον John White και χρηματοδότηση από τον Sir Walter Raleigh, έκαναν τη δεύτερη προσπάθειά τους για τη δημιουργία αποικιών στο Roanoke Island.  

Οι άποικοι εξαφανίστηκαν, ωστόσο, κατά τη διάρκεια του αγγλο-ισπανικού πολέμου, τρία χρόνια μετά την τελευταία αποστολή των προμηθειών από την Αγγλία. 

Ο οικισμός είναι γνωστός ως «The Lost Colony,» και η τύχη των εποίκων παραμένει ακόμα άγνωστη.

Όλα φαινόταν ελπιδοφόρα στην αρχή. 

Οι άποικοι αποβιβάστηκαν στις 22 Ιουλίου, του 1587 και εγκαταστάθηκαν αμέσως. 

Η κόρη του  John White, η Eleanor Dare ήταν έγκυος και στις 18 Αυγούστου, γέννησε μια κόρη, τη Βιρτζίνια, το πρώτο παιδί Άγγλων που γεννήθηκε στην Αμερική.

Οι άποικοι δημιούργησαν φιλικές σχέσεις με μια από τις τοπικές αυτόχθονες φυλές, τους Croatans, που ήταν σε θέση να τους δώσουν πληροφορίες για την γεωγραφία της περιοχής, αλλά άλλοι αυτόχθονες πληθυσμοί, οι Secotans, οι οποίοι είχαν πολεμήσει εναντίον των εποίκων από την πρώτη αποικία, παρέμεναν εχθρικοί και αρνήθηκαν να συναντηθούν μαζί τους. Λίγο αργότερα, ο άποικος George Howe σκοτώθηκε από τους ντόπιους, ενώ έψαχνε μόνος του για καβούρια στο Albemarle Sound. 

Φοβούμενοι για τη ζωή τους, οι άποικοι έπεισαν τον Κυβερνήτη White να επιστρέψει στην Αγγλία για να εξηγήσει την απελπιστική κατάσταση της αποικίας και να ζητήσει βοήθεια. 

Ο  White απέπλευσε για την Αγγλία στα τέλη του 1587, αφήνοντας πίσω του περίπου 115 αποίκους. 

Δυστυχώς, ο πόλεμος με την Ισπανία και η έλλειψη πόρων σήμαινε ότι ο White δεν θα ήταν σε θέση να επιστρέψει στο νησί  Roanoke,παρά μόνο τρία χρόνια αργότερα.

Ο White γύρισε στο νησί στις 18 Αυγούστου του 1590, στα τρίτα γενέθλια της εγγονής του, αλλά βρήκε τον οικισμό εγκαταλελλειμένο. 

Οι άνδρες του δεν μπορούσαν να βρουν κανένα ίχνος των 90 ανδρών, 17 γυναικών και 11 παιδιών που είχαν αφήσει πίσω, ούτε κάποιο σημάδι μιας σύγκρουσης ή μάχης εκεί. Τα σπίτια είχαν γκρεμιστεί, τα ζώα είχαν εξαφανιστεί και τα μόνα ίχνη των ανθρώπων που βρήκαν ήταν δύο τάφοι και ένα μήνυμα: 

η λέξη «Croatoan» (Κροατόαν) σκαλισμένη σε μια θέση του οχυρού και τα τρία γράμματα «Cro» λαξευμένα σε ένα κοντινό δέντρο.

O White θεώρησε ότι αυτό σήμαινε πως οι άποικοι είχαν πάει να ζήσουν στο  Croatoan Island, τώρα ονομάζεται Hatteras με τους φιλικούς Croatans αλλά οι περιστάσεις τον εμπόδισαν  να διερευνήσει περισσότερο αυτή τη θεωρία.

Κανείς ποτέ δεν ανακάλυψε τι συνέβη με τους εποίκους και το τέλος της αποικίας  του 1587, η οποία πλέον αναφέρεται ως η "Χαμένη Αποικία" είναι άγνωστο.

Υπάρχουν πολλές υποθέσεις ως προς την τύχη των εποίκων, η κύρια είναι ότι διασκορπίστηκαν και αφομοιώθηκαν είτε από τους τοπικούς Croatans στο Hatteras Island ή από άλλη φυλή ιθαγενών.

Μια έρευνα της υπόθεσης αυτής είναι σε εξέλιξη με τη μορφή του Lost Colony DNA Project, στο Χιούστον του Τέξας, αλλά τα ευρήματά της παραμένουν ασαφή. 

Μια άλλη θεωρία είναι ότι οι Croatans στράφηκαν εναντίον των εποίκων και τους αφάνισαν, αλλά δεν υπάρχουν πτώματα που να βρέθηκαν στο χώρο και ούτε αρχαιολογικές μαρτυρίες έχουν βρεθεί από τότε για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό αυτό.

Άλλες πιθανότητες που έχουν διατυπωθεί είναι ότι οι άποικοι απλά βαρέθηκαν να περιμένουν και προσπάθησαν να επιστρέψουν στην Αγγλία από μόνοι τους και χάθηκαν στην προσπάθεια τους αυτή και ακόμη ότι η αποικία θα μπορούσε να είχε δεχτεί επίθεση και τα μέλη της να φαγώθηκαν από κανίβαλους, το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει την έλλειψη πτωμάτων αλλά φαίνεται κάπως απίθανο αυτό, δεδομένης της παντελούς έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων ότι ο κανιβαλισμός ήταν διαδεδομένος στην περιοχή.

Το πιο περίεργο, είναι ότι το 1937 με 1941 ανακαλύφθηκαν μια σειρά από πέτρες που αφηγούνταν τα ταξίδια των αποίκων και τον τελικό θάνατό τους, που υποστήριζαν ότι είχαν γραφτεί από την Eleanor Dare. 

Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι λεγόμενες πέτρες Dare  είναι μια απάτη, αλλά υπάρχουν μερικοί που σήμερα εξακολουθούν να πιστεύουν οι πέτρες είναι γνήσιες.

Αλλά τίποτα από αυτά δεν εξηγεί πραγματικά τη σημασία της λαξευμένης λέξης "Croatoan", ή το γεγονός ότι η ίδια λέξη συνοδεύεται από ανεξήγητες εξαφανίσεις στη Βόρεια Αμερική κατά τους τελευταίους αιώνες, συχνά σε τόπους μακριά από το Roanoke Island.

Λίγες μέρες πριν από το θάνατό του, και μετά από την εξαφάνιση του, που παραμένει ανεξήγητη μέχρι σήμερα, ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε στο κρεβάτι του θανάτου του και σε κατάσταση παραληρήματος ψιθυρίζει τη λέξη "Croatoan"

Η ίδια λέξη βρέθηκε σε άλλα μέρη σε άλλες εποχές: γραμμένη στο ημερολόγιο της Αμέλια Έρχαρτ, μετά την εξαφάνισή της το 1937, λαξευμένη στην τελευταία κλίνη που ο διάσημος συγγραφέας τρόμου Ambrose Bierce είχε κοιμηθεί πριν εξαφανιστεί στο Μεξικό το 1913, σκαλισμένη στον τοίχο του κελιού που ο περιβόητος ληστής αμαξών Black Bart ζούσε πριν να αφεθεί ελεύθερος από τη φυλακή το 1888, και που ποτέ δεν τον είδε κανείς ξανά, και, 

το πιο ανησυχητικό απ΄όλα, γραμμένο στην τελευταία σελίδα του ημερολογίου του πλοίου Carroll Α Deering όταν προσάραξε, χωρίς κανέναν επιβάτη ή μέλος του πληρώματος, στο Cape Hatteras το 1921, 

όχι πολύ μακριά από αυτό που ήταν κάποτε γνωστό ως το νησί Croatoan.

Ποιο είναι το μυστικό του Croatoan και κυρίως ποια είναι η σύνδεσή του με εκείνους που προκαλεί την εξαφάνισή τους, παραμένει ένα μυστήριο μέχρι σήμερα. 

Θα ήταν παράλειψη, ωστόσο, να μην αναφέρουμε μια ακόμη θεωρία, από τους ιθαγενείς που ζούσαν κάποτε στο νησί Roanoke όλα αυτά τα χρόνια.

Οι Ινδιάνοι Croatans πίστευαν ότι το νησί κατοικούνταν από ένα πνεύμα το οποίο, αν εξοργιζόταν, είχε τη δύναμη να αλλάξει αυτούς που το προσέβαλαν σε ζώα, δέντρα, ακόμα και βράχους. 

Έτσι, η πιθανή εξήγηση είναι, ότι κανένας από τους ανθρώπους δεν εξαφανίστηκε πραγματικά, αλλά απλώς μεταμορφώθηκε. 

Αν ναι, δεν είναι λιγότερο παράξενο ή αξιόπιστο από οποιαδήποτε από τις άλλες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς!

http://urbanenigmas.blogspot.com/2016/02/roanoke-croatoan.html

Αγοράζοντας μοσχάρι: ποιο είναι το ιδανικό κομμάτι για κάθε συνταγή

Η αγορά κρέατος δεν είναι για όλους μια εύκολη υπόθεση. 
Εσείς γνωρίζετε ποιο κομμάτι κρέατος χρειάζεται να αγοράσετε ανάλογα με τη συνταγή που επιθυμείτε να εκτελέσετε; 
Για να σας διευκολύνουμε, σας έχουμε συγκεντρώσει ένα πλήρη οδηγό, ώστε να προσανατολιστείτε για το ποιο μέρος του ζώου ταιριάζει σε κάθε παρασκευή σας.
Στο συγκεκριμένο άρθρο έχουμε εστιάσει στο μοσχάρι και παρακάτω θα βρείτε όλα τα μέρη του ζώου και πώς να τα μαγειρέψετε.
Το μοσχαρίσιο κρέας είναι από τα πιο νόστιμα θρεπτικά και διαδεδομένα είδη κρέατος στη διατροφή μας, αφού αποτελεί μία πλούσια πηγή πρωτεϊνών, μετάλλων, βιταμινών και σιδήρου.
Η κάθε χώρα/ γεωγραφική περιοχή έχει διαφορετικό χειρισμό του μοσχαρίσιου κρέατος κατά τον τεμαχισμό του. 
Για αυτό και αν αναζητήσετε για παράδειγμα αυθεντικό Βραζιλιάνικο Picanha/Καπάκι Κιλότου, ίσως δυσκολευτείτε να το βρείτε στην Ελληνική αγορά.
Από τα πιο γνωστά κοψίματα είναι το Αμερικάνικο, 
το Αργεντίνικο, 
το Βραζιλιάνικο, 
το Τούρκικο,
το Βρετανικό και το Ολλανδικό.
Στο συγκεκριμένο άρθρο θα δούμε τα βασικά μέρη ενός βοοειδούς όπως το διαχειριζόμαστε/ τεμαχίζουμε στην Ελλάδα, καθώς και τους προτεινόμενους τρόπους μαγειρέματος-ψησίματος. Έτσι την επόμενη φορά που θα πάτε στο κρεοπωλείο δεν θα χρειαστεί να ρωτήσετε τον κρεοπώλη αλλά θα ξέρετε ποιο είναι το κατάλληλο κομμάτι μοσχαριού που πρέπει να αγοράσετε για να πετύχει η συνταγή σας 100%!
1. Μοσχαροκεφαλή - Γλώσσα - Μάγουλα: 
Πλούσια σε γεύση με αρκετό λίπος. 
Το κεφάλι μοσχαριού γίνεται ολόκληρο στο φούρνο/λαδόκολλα με μυρωδικά στον φούρνο. Θέλει πολύωρο ψήσιμο και είναι από τα πιο νόστιμα μέρη. 
Η γλώσσα και τα μάγουλα είναι τεμάχια του κεφαλιού, ιδανικά για βραστό, στιφάδο ή κοκκινιστό. 
Γλώσσα γεμιστή στον φούρνο ενώ τα μάγουλα γίνονται γιουβέτσι/ίσως είναι το καλύτερο κομμάτι για γιουβέτσι, επίσης στη γάστρα σε χαμηλό φούρνο για πολλές ώρες με κρασί και μυρωδικά.
2. Λαιμός, Σβέρκος ή Ελιά: 
Με κόκαλο ή χωρίς κάνει για όλα τα μαγειρέματα επειδή είναι αρκετά μαλακό κομμάτι μιας και βρίσκεται κοντά στο κόκαλο. 
Έχει αρκετό λίπος. 
Ιδανικό για βραστό, 
σούπες, 
μαγειρευτά, κοκκινιστό, λεμονάτο, στιφάδο, γιουβέτσι, για το φούρνο ενώ όσο πλησιάζουμε προς την εξωτερική επιφάνεια, τα κομμάτια γίνονται τόσο πιο σκληρά και είναι ιδανικά για κιμά. Δεν κάνει για σχάρα.
3. Σπαλομπριζόλες - Μπριζόλες: 
Είναι οι μπριζόλες/σταυλίσιες, που βρίσκονται μετά το λαιμό. 
Είναι τα 4-5 πρώτα πλευρά της ράχης τα μεγαλύτερα. 
Με εξωτερικό λίπος που αφαιρείται εύκολα και είναι από τα πιο νόστιμα μέρη του μοσχαριού. Οι μπριζόλες είναι μέρος της ράχης του ζώου που βρίσκεται στη συνέχεια των σπαλομπριζόλων. 
Ιδανικό για ψήσιμο στη σχάρα, σε αντικολλητικό τηγάνι, στον φούρνο και κρασάτες. 
Επίσης, το κρέας τους ξεκοκαλίζεται και σαν φιλέτο είναι ιδανικό για ψήσιμο στο φούρνο.
4. Καπάκι: 
Πάνω στις σπαλομπριζόλες βρίσκεται το καπάκι, το οποίο περιέχει αρκετό συνδετικό ιστό και συνήθως γίνεται κιμάς. 
Μαλακό κρέας χωρίς πολύ λίπος. 
Όλοι οι τρόποι μαγειρέματος ενδείκνυνται, βραστό, 
στιφάδο, 
κοκκινιστό, 
γιουβέτσι, 
λεμονάτο, ψητό σχάρας.
5. Σπάλα: Βρίσκεται στον ώμο του ζώου. 
Είναι καλό και μαλακό κομμάτι κρέατος και με λίγα λιπαρά. 
Περιλαμβάνει το χτένι της σπάλας, που θεωρείται το καλύτερο και πιο μαλακό από τα άλλα κομμάτια κι έχει αρκετό κολλαγόνο. 
Επίσης, έχει το νουά της σπάλας και τα ποντίκια της σπάλας. 
Τα κομμάτια αυτά μαγειρεύονται με ποικίλους τρόπους: κιμάς, 
γιουβέτσι, 
βραστό, 
στιφάδο κοκκινιστό, 
λεμονάτο, κρασάτο, 
ψητό κατσαρόλας, 
στη γάστρα, 
γεμιστή, 
τυλιγμένη στη λαδόκολλα.
6. Φιλέτο: 
Το πλέον εκλεκτό, 
μαλακό, 
ζουμερό, 
άπαχο και ακριβό μέρος του ζώου. 
Βρίσκεται από τη μέσα πλευρά της σπονδυλικής στήλης και ξεκινά από τα νεφρά. 
Κόβεται σε φέτες για ψήσιμο στη σχάρα ή σε αντικολλητικό τηγάνι σοτέ. 
Μπορεί όμως να μαγειρευτεί και ολόκληρο στο φούρνο.
7. Κόντρα: 
Μαζί με το φιλέτο αποτελούν το πίσω μέρος της ράχης. 
Ξεκινά από το κιλότο και φτάνει μέχρι εκεί όπου σταματούν οι μπριζόλες. 
Εκλεκτό κομμάτι κρέατος, από τα πιο ακριβά, όχι ιδιαίτερα μαλακό αλλά νόστιμο. 
Κόβεται σε λεπτές φέτες για ψήσιμο στη σχάρα ή στο τηγάνι. 
Ξεκοκαλισμένο μπορεί να τυλιχτεί σε ρολό για το φούρνο. 
Το κομμάτι αυτό πωλείται και χωρίς το φιλέτο ή και χωρίς κόκαλο.
8. Κιλότο: 
Περιλαμβάνει τον τελευταίο σπόνδυλο της ράχης και το οστό της λεκάνης. 
Από τα πιο λιπαρά κομμάτια του μοσχαριού κατάλληλο για κιμά, 
ψητό κατσαρόλας, 
κοκκινιστό αλλά και για σχάρα κομμένο σε φέτες  ή σουβλάκι ή σε αντικολλητικό τηγάνι.
9. Στήθος, στηθοπλευρές, σιδηρόδρομος: 
Το πιο λιπαρό μέρος του ζώου. 
Οι μύες του στήθους ξεχωρίζουν εύκολα από το λίπος και μαγειρεύονται σαν ψητό κατσαρόλας, 
ρολό στο φούρνο, 
σούπα, 
κοκκινιστό, 
στιφάδο, 
γεμιστό. 
Οι στηθοπλευρές ή σιδηρόδρομος έχουν πολύ λίπος, πολλά κόκαλα και λίγο ψαχνό και είναι από τα πιο οικονομικά μέρη του μοσχαριού. 
Είναι από τα πιο νόστιμα κομμάτια και ενδείκνυται για μπρεζέ. 
Συνήθως ξεκοκαλίζονται και γίνονται κιμάς.
10. Λάπα/κοιλιά: 
Κομμάτι κρέατος με αρκετό λίπος και πλούσιο σε συνδετικό ιστό. 
Ιδανικό για κιμά και ιδιαίτερα για ρόλο λόγω λίπους, 
σούπα, 
στιφάδο, 
κοκκινιστό με μακαρόνια, 
γιαχνί με πατάτες, 
γιουβέτσι.
11. Τρανς: 
Βρίσκεται εσωτερικό του μηρού γι’ αυτό και είναι μαλακό. 
Αρκετά άπαχο και κάπως στεγνό κρέας. 
Βγάζει λεπτές φέτες που συνήθως γίνονται σοτέ σε τηγάνι, αλλά και σνίτσελ, ενώ γίνεται και ωραίο λεμονάτο, 
ρολό στο φούρνο ψητό κατσαρόλας και κοκκινιστό. 
Δεν συνίσταται να μαγειρεύεται ολόκληρο, γιατί μπορεί στο κόψιμο μετά να διαλυθεί και να γίνει "κλωστές".
12. Νουά: 
Είναι το πίσω μέρος του μηρού. 
Δίνεται συνήθως ολόκληρο και είναι ιδανικό για μαγείρεμα στην κατσαρόλα, όπως κοκκινιστό, λεμονάτο, 
ψητό κατσαρόλας, 
τας κεμπάπ...
Μετά το μαγείρεμα, κόβεται εύκολα σε λεπτές φέτες, καθώς δεν "δεν τρίβεται"
13. Στρογγυλό: 
Βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του μηρού και μαγειρεύεται όπως το κιλότο, από το οποίο έχει λιγότερο λίπος. 
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε κολλαγόνο, βοηθά στο "δέσιμο" των σαλτσών στην κατσαρόλα.
14. Ουρά: 
Τμήμα του μηρού. 
Ολόκληρη ή σε κομμάτια, οικονομική και χρειάζεται σιγανό και πολύ μαγείρεμα, καθώς είναι σκληρό κομμάτι, μαγειρεύεται στην κατσαρόλα αλλά και στο φούρνο. 
Ιδανικό για λεμονάτο, 
κοκκινιστό ή κρασάτο ή άλλα όξινα υγρά, που συμβάλουν
15. Κότσι - Ποντίκι: 
Το μπροστινό και το πίσω κότσι/ποντίκι,, είναι κομμάτια με αρκετό ψαχνό και πλούσια σε κολλαγόνο, ιδιαίτερα το μπροστινό που δένει τέλεια τις σάλτσες. 
Γίνεται ιδανικά κοκκινιστό, 
κρασάτο, 
στιφάδο, 
λεμονάτο ή βραστό αλλά είναι εξαιρετικό το κόκαλο για ζωμούς και σούπες.
Μικρά μυστικά και συμβουλές
Πρέπει να γνωρίζεται ότι δεν υπάρχει "σκληρός" κιμάς, την αφράτη ή όχι υφή του την δίνει η προσθήκη λίπους σε μικρές ποσότητες.
Το μεγάλο ζώο βγάζει τη "νοστιμιά" από την ποικιλία των τροφών με τις οποίες σιτίζεται. 
Το μοσχαράκι γάλακτος γίνεται υπέροχο ψητό στο φούρνο στην λαδόκολα.
Το υποκίτρινο λίπος των ζώων είναι χαρακτηριστική ένδειξη ότι τα ζώα είναι ελευθέρας βοσκής.
http://www.mydiatrofi.gr

Βελτιώνουμε την ισορροπία μας περπατώντας!

Η ισορροπία είναι μια από τις αισθήσεις που συχνά θεωρούμε δεδομένη - μέχρι να τη χάσουμε.

Κατανοώντας πρώτα τι είναι ισορροπία, μπορούμε να κάνουμε τα κατάλληλα βήματα για να την βελτιώσουμε! 

Η ισορροπία είναι σε μεγάλο βαθμό ένα αυτόματο αντανακλαστικό!

Και καθώς περνάμε τα 50 και τα 60 μας χρόνια, μπορεί να παρατηρήσουμε ότι γινόμαστε λιγότερο σταθεροί.

Η απώλεια μυϊκής μάζας, 

τα πιο αργά αντανακλαστικά και η επιδείνωση της όρασης μπορεί να επηρεάσουν την αίσθηση ισορροπίας σας. 

Έτσι, ορισμένα προβλήματα υγείας, που συνδέονται με την αύξηση της ηλικίας, όπως η απώλεια μυϊκής μάζας, 

η έλλειψη ευλυγισίας, 

τα πιο αργά αντανακλαστικά,

η επιδείνωση της όρασης,

οι διαταραχές του εσωτερικού αυτιού, 

η απώλεια ακοής, 

ορισμένες ιατρικές καταστάσεις και φάρμακα,

διαταραχές του καρδιακού ρυθμού και νευροπάθεια, νευρική βλάβη που προκαλεί αδυναμία, μούδιασμα και πόνο, μπορεί να επηρεάσουν την αίσθηση της ισορροπίας μας.  

Και η ασταθής ισορροπία μπορεί να οδηγήσει σε μια καθοδική σπείρα.

Η κακή ισορροπία οδηγεί συχνά σε πτώσεις, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμούς στο κεφάλι, στην σπονδυλική στήλη,

στα ισχία ή να προκαλέσουν ακόμα και αναπηρία. 

Τα κατάγματα του ισχίου, ειδικότερα, μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές για την υγεία και να απειλήσουν την κινητική μας ανεξαρτησία.
-. Πώς το περπάτημα μπορεί να βοηθήσει την ισορροπία
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν τρόποι για να βελτιώσουμε την αίσθηση της ισορροπίας μας. 

Στην πραγματικότητα, μόνο το περπάτημα μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της δύναμης του κάτω μέρους του σώματός μας, ένα σημαντικό στοιχείο της καλής ισορροπίας.
Το περπάτημα είναι ασφαλής άσκηση για τους περισσότερους ανθρώπους και, εκτός από τη βελτίωση της ισορροπίας, προσμετράται στους στόχους αερόβιας δραστηριότητας.
-. Πώς να ξεκινήσουμε το περπάτημα
Ένα καλό πρόγραμμα περπατήματος θα πρέπει να είναι σχεδιασμένο για να ενισχύει με ασφάλεια τη σωματική δραστηριότητα. 

Τα λεπτά μετράνε περισσότερο από τα χιλιόμετρα.
Αν δεν έχουμε συνηθίσει να ασκούμεθα, ξεκινάμε από την αρχή. 

Τα άτομα που συνήθως χρησιμοποιούν μπαστούνι ή περιπατούρα, πρέπει να φροντίσουν να το κάνουν

Και καθώς αρχίζουν να αισθάνονται πιο δυνατοί και άνετοι, πρέπει σταδιακά να προσθέτουν περισσότερα λεπτά στους περιπάτους τους!
Τα άτομα που ήδη ασκούνται, ξεκινούν με ένα πρόγραμμα περπατήματος που ταιριάζει καλύτερα στην τρέχουσα ρουτίνα τους και αρχίζουν να χτίζουν το περπάτημά τους από εκεί. 

Και γενικά για όλους, αν το σχέδιο φαίνεται πολύ εύκολο, ας προσθέσουν χρόνο!

Πρέπει να στοχεύουν σε τουλάχιστον 150 λεπτά περπάτημα την εβδομάδα, χωρίς να διστάζουν να προσθέτουν περισσότερα λεπτά!

www.health.harvard.edu

μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina

Για σένα που έκανες τη στεναχώρια σου αυτοάνοσο

-. Τα αποτελέσματα 20ετούς μελέτης κοόρτης αποκαλύπτουν ότι οι γυναίκες με ιστορικό αυτής της σοβαρής ιατρικής ασθένειας, της κατάθλιψης, είναι πιο ευάλωτες στον λύκο.
Οι γυναίκες με ιστορικό κατάθλιψης έχουν και κάτι άλλο να σκεφτούν, καθώς μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη έδειξε ότι όσες ανήκουν σε αυτή την κατηγορία είχαν δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν συστηματικό ερυθηματώδη λύκο σε σύγκριση με όσες δεν είχαν κατάθλιψη.-https://www.managedhealthcareexecutive.com/view/mental-health-condition-linked-autoimmune-disease
-. Σύμφωνα με τον Dr. Vitacco, όταν οι άνθρωποι διαγιγνώσκονται με ένα αυτοάνοσο νόσημα, συχνά βιώνουν συναισθηματικό τραύμα, το οποίο - σε αυτό το πλαίσιο - χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις "συναισθηματικές και σωματικές αντιδράσεις που βιώνονται όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με ένα συντριπτικό εξωτερικό γεγονός, όπως η διάγνωση μιας ασθένειας" - https://www.hss.edu/conditions_who-am-i-now-living-with-autoimmune-disease.asp

Για σένα που κατάπιες όλη τη δυστυχία σου και αυτή μη έχοντας να ξεσπάσει πουθενά, επιτέθηκε στον ίδιο τον οργανισμό που την “φιλοξενούσε”.

Σκέφτομαι πάνω από ένα μήνα να αγγίξω αυτό το θέμα.

Είναι ευαίσθητο. 

Είναι σοβαρό. 

Είναι όσα δεν μπορείς να περιγράψεις μέσα σε 10 γραμμές.

Αρχικά να σου πω πως οι λόγοι που ένας άνθρωπος εμφανίζει αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να είναι πολλοί. 

Δεν θα σταθώ στα ιατρικά κομμάτια του θέματος καθώς δεν είμαι γιατρός.

Ζώντας από πολύ κοντά ανθρώπους που έχουν αυτοάνοσο νόσημα έμαθα να τους σέβομαι, λίγο παραπάνω απ’ όλους τους άλλους, να τους εκτιμώ και να τους θαυμάζω καθημερινά

Για σένα λοιπόν που έκανες τη στεναχώρια σου αυτοάνοσο.

Για σένα που κατάπιες όλη τη δυστυχία σου και αυτή μη έχοντας να ξεσπάσει πουθενά, επιτέθηκε στον ίδιο τον οργανισμό που την “φιλοξενούσε”.

Για σένα που ξύπνησες ένα πρωί και είδες τα χέρια σου πιο άσπρα από τη λεύκη.

Για σένα που ενώ πήγες στη δουλειά σου κανονικά, ξαφνικά θόλωσαν τα μάτια σου και η σκλήρυσνη κατα πλάκας θα είναι μόνιμη σύντροφός σου στα δύσκολα.

Για σένα που βγήκες μία βόλτα και η δύσπνοια σου “έκοψε” τα πόδια, το άσθμα δεν έκανε πλάκα και από εκείνη τη στιγμή δεν πας ούτε στο διπλανό δωμάτιο χωρίς την εισπνοή σου.

Για σένα που κοιτάχτηκες στον καθρέφτη, είδες μια κοκκινίλα στα μάγουλα και ο λύκος θα σου γρυλίζει κάθε μέρα για να σου δείξει την παρουσία του.

Για σένα που ο οργανισμός σου δεν άντεξε και σου επιτέθηκε.

Για σένα που στο μόνο που έχεις φταίξει, είναι που δεν γύρισες πίσω όση “σαπίλα” δέχτηκες και τελικά θα πρέπει να μάθεις να ζεις με τις επιπτώσεις αυτές.

Για σένα που δεν σε λυπάμαι γιατί με έμαθες μόνο να σε θαυμάζω.

Γράφω και γεμίζει η καρδιά μου συναισθήματα.

Αν με διαβάζεις, τα μόνα που θέλω να σου πω είναι ένα μεγάλο “Μπράβο που με δίδαξες να παλεύω” κι ένα “Συνέχισε να προσπαθείς”.

Ίσως κλήθηκες να κάνεις το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου, ίσως να νιώθεις πως οι άλλοι δεν μπορούν να καταλάβουν τι περνάς, ίσως να σκέφτεσαι “γιατί σε μένα”. 

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν έφταιξες σε τίποτα.

Αν είσαι απόλυτα υγιής και διαβάζεις αυτό το άρθρο να θυμάσαι πως και σήμερα έχεις μια ευκαιρία να ζήσεις καλά. 

Εκμεταλλεύσου την!

Αυτοάνοσα νοσήματα

Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι ασθένειες που εμφανίζονται όταν ο οργανισμός επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα. Ένας στους δέκα στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάσχει από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα.

Είναι η κύρια αιτία χρόνιων ασθενειών και επηρεάζει την υγεία περισσότερων ανθρώπων απ’ ότι τα καρδιακά νοσήματα ή ο καρκίνος.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Αυτοάνοσων Νοσημάτων πενήντα εκατομμύρια Αμερικανοί, ένας στους πέντε πάσχει από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα και οι αριθμοί φαίνεται να είναι αντίστοιχοι και για τον Ευρωπαϊκό πληθυσμό.

Ασθένειες όπως:

Διαβήτης

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Θυρεοειδίτιδα Hashimoto

Ψωρίαση

Ελκώδης κολίτιδα

Νόσος του Crohn

Ερυθηματώδης λύκος

Δερματίτιδες

Μυασθένεια

ALS, όλα ανήκουν στη κατηγορία των αυτοάνοσων νοσημάτων και αυξάνονται τα τελευταία χρόνια. 

Είναι χρόνια νοσήματα, για τα οποία το άτομο που πάσχει, πρέπει να λαμβάνει πολύπλοκα φαρμακευτικά σχήματα εφ όρου ζωής.

     -. Η κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας εμφανίζονται όταν κάτι πάει στραβά με τη λειτουργία του εγκεφάλου. 

Τι προκαλεί αυτή τη δυσλειτουργία είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. 

Σε μερικούς ανθρώπους, μια σοβαρή λοίμωξη ή αυτοάνοσο νόσημα θα μπορούσε να είναι το έναυσμα.- https://www.health.harvard.edu/blog/infection-autoimmune-disease-linked-to-depression-201306176397

Η αιτία του προβλήματος

Σύμφωνα με νέες μελέτες όσο υψηλότερο το βιοτικό επίπεδο τόσο μεγαλύτερη είναι η επίπτωση των αυτοάνοσων, είναι το τίμημα ενός τρόπου ζωής που συνεχώς απομακρύνεται από το φυσιολογικό.

Για να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει θα πρέπει να εξετάσουμε τα κύτταρα, που αποτελούν την βασική μονάδα του ανθρώπινου οργανισμού.

Τα κύτταρα είναι οι βιολογικές μονάδες από τις οποίες αποτελείται ο οργανισμός. 

Αποικίες κυττάρων με κοινά χαρακτηριστικά συναθροίζονται και σχηματίζουν όργανα και τελικά ένα ανθρώπινο σώμα.

Ένα κύτταρο αποτελείται από δομικά στοιχεία ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί και κάποια άλλα για να λειτουργήσει. 

Πρόκειται για στοιχεία, όπως τα μεταλλικά στοιχεία, 

τα αμινοξέα, 

οι πρωτεΐνες, 

οι βιταμίνες, 

τα ένζυμα, 

τα λίπη και οι υδατάνθρακες, που προσλαμβάνονται μέσα από την διατροφή, 

τον αέρα, 

το περιβάλλον και είναι απαραίτητα για την φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων.

pointfromview

https://www.nature.com/articles/s41398-023-02383-9

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27221625/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8369283/
cambridge.org
https://pointfromview.blogspot.com/2022/04/blog-post_16.html

Ο Επίκτητος έλεγε για όποιον συμπονά ένα θλιμμένο και στεναχωρημένο συνάνθρωπό του - "πρόσεχε όμως μη στενάξεις και μέσα σου"

Ο Επίκτητος είπε:

-. Όταν βλέπεις κάποιον να κλαίει, είτε επειδή αποχωρίζεται το παιδί του, είτε εξαιτίας κάποιας υλικής απώλειας, πρόσεχε μην παρασυρθείς από τη σκέψη ότι η κατάστασή του είναι όντως άσχημη. 
Να έχεις υπόψη σου ότι ο άλλος δεν θλίβεται εξαιτίας του γεγονότος, αλλά εξαιτίας των ερμηνειών του για το γεγονός.
Επίσης, μη φοβηθείς να του συμπαρασταθείς με λόγια, ακόμα και να στενάξεις μαζί του, πρόσεχε όμως μη στενάξεις και μέσα σου!
Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που λέει ο Επίκτητος "πρόσεχε όμως μη στενάξεις και μέσα σου". 

Αυτό που πραγματικά εννοεί είναι να προσέξεις να μην εισέλθεις μέσα στη δυστυχία του άλλου.
Η συμπόνοια έχει δύο πλευρές. 
Η μία πλευρά είναι να νιώσεις τον πόνο του άλλου. 
Αυτή είναι η ενσυναίσθηση. 
Για να νιώσεις τον πόνο του άλλου πρέπει να έχεις περάσει κι εσύ από κάτι αντίστοιχο. 
Αν δεν έχεις υποφέρει, κατά πάσα πιθανότητα η ενσυναίσθηση είναι αρκετά δύσκολο να συμβεί.
Η άλλη πλευρά της αληθινής συμπόνοιας είναι το βάθος που υπάρχει μέσα σου. 
Είναι μία περιοχή που δεν μπορεί να την αγγίξει η δυστυχία. 
Έτσι, ενώ δείχνεις συμπόνοια προς κάποιον άλλον, ακόμα και αν νιώθεις τον πόνο του, μέσα σου, στο υπόβαθρο, υπάρχει μια αίσθηση γαλήνης. 
Και οι δύο αυτές διαστάσεις συνυπάρχουν.
Αν υπάρχει μόνο η μία διάσταση, δηλαδή αν μόνο συμπάσχεις με τον άλλον, εισέρχεσαι στον δικό του κόσμο και δεν τον βοηθάς. 
Τον βοηθάς μόνο αν παραμένεις συνδεδεμένος με το αιώνιο μέσα σου, ενώ παράλληλα συνδέεσαι και με τον άλλον. 
Τότε ξεκινάει και η θεραπεία. 
Μερικές φορές μάλιστα, δεν χρειάζεται να πεις τίποτα και ο άλλος μπορεί να νιώσει ξαφνικά μέσα του αυτή τη γαλήνη.
Ακόμα και σε άλλες περιπτώσεις, όπου συναντάς ανθρώπους να σου διηγούνται το δράμα τους, δεν χρειάζεται να μπαίνεις κι εσύ μέσα στο δράμα. 
Μπορεί να αρχίσουν να σου λένε "άκου τι μου συνέβη, άκου τι έπαθα, άκουσέ με!" και να προσπαθούν έτσι να ρουφήξουν την ενέργειά σου για να θρέψουν το δράμα τους. 
Ακόμα και αν τους προτείνεις κάποιες λύσεις θα δεις ότι θα αντιδράσουν αρνητικά, γιατί ουσιαστικά δεν θέλουν να τελειώσει το δράμα τους, καθώς είναι ταυτισμένοι με την όλη αυτή δραστηριότητα του νου. 
Αν εισέλθεις στο δράμα τους, μετά από μια ώρα μπορεί να νιώθεις εξουθενωμένος, ενώ μπορεί να έχεις την εντύπωση ότι έτσι συμπονάς τον άλλον και τον βοηθάς.
Μην μπαίνεις ολοκληρωτικά μέσα στην πραγματικότητα των άλλων. 
Αναγνώρισε την πραγματικότητά τους ως ένα ψεύτικο κατασκεύασμα που έχει δημιουργήσει ο νους τους.
Αλλά μην τους το πεις αυτό.
Να το ξέρεις, αλλά μην τους το πεις, γιατί αυτό το κατασκεύασμα δεν θέλει να το προκαλούν. Και επίσης, αν τους το πεις, θα απευθυνθείς μόνο στον νου τους, ο οποίος δεν είναι δεκτικός σε τέτοιου είδους λόγια.
Ο νους δεν θέλει να δει τα ψεύτικα κατασκευάσματά του, γιατί αν τα δει θα επέλθει και το τέλος του.
      -. το άρθρο είδα στο o-klooun.com και σύμφωνα με το o-klooun.com, είναι απόσπασμα από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Eckhart Tolle  σε μετάφραση Νίκου Μπάτρα πρώτο-δημοσιευμένο στο aytepignosi.com
ποιος είναι ο Eckhart Tolle - ας δούμε
Ο Eckhart Tolle είναι Γερμανός γεννημένος ως Ulrich Leonard Tölle, στις 16 Φεβρουαρίου του 1948.
Είναι πνευματικός δάσκαλος και συγγραφέας αυτοβοήθειας . 
Τα βιβλία του περιλαμβάνουν The Power of Now: A Guide to Spiritual Enlightenment του 1997, 
A New Earth: Awakening to Your Life's Purpose του 2005 και το εικονογραφημένο βιβλίο Guardians of Being του 2009.
Ο Tolle έγινε γνωστός ως συγγραφέας αυτοβοήθειας στις ΗΠΑ και διεθνώς ξεκινώντας το 2000, αφού η Oprah Winfrey προώθησε τα βιβλία του το 2000 και το 2005 και δημιούργησε διαδικτυακά σεμινάρια για αυτόν το 2008.
Ο Ulrich Leonard Tölle γεννήθηκε στο Lünen , μια μικρή πόλη βόρεια του Dortmund στην περιοχή Ruhr της Γερμανίας το 1948.
Το 1961 μετακόμισε στην Ισπανία για να ζήσει με τον πατέρα του, όπου "αρνήθηκε κάθε μορφή επίσημης εκπαίδευσης μεταξύ 13 και 22 ετών, προτιμώντας αντ' αυτού να ακολουθήσει τα δικά του δημιουργικά και φιλοσοφικά ενδιαφέροντα" 
Στα 15 του, επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το δώρο των πέντε πνευματικών βιβλίων του Γερμανού μυστικιστή Joseph Anton Schneiderfranken.
Όταν ήταν 19 ετών, ο Tolle μετακόμισε στην Αγγλία και δίδαξε γερμανικά και ισπανικά για τρία χρόνια σε ένα σχολείο ξένων γλωσσών στο Λονδίνο. 
Αφού φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, εγγράφηκε σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 1977.
Ένα βράδυ το 1977, σε ηλικία 29 ετών, αφού υπέφερε από μεγάλες περιόδους κατάθλιψης, ο Tolle λέει ότι βίωσε μια "εσωτερική μεταμόρφωση"
Εκείνο το βράδυ ξύπνησε από τον ύπνο του, υπέφερε από συναισθήματα κατάθλιψης που ήταν σχεδόν αφόρητα, αλλά στη συνέχεια βίωσε κάτι που άλλαξε τη ζωή του. 
Εξιστορώντας την εμπειρία, λέει,
"δεν μπορούσα να ζήσω άλλο με τον εαυτό μου. 
Και μέσα σε αυτό προέκυψε ένα ερώτημα χωρίς απάντηση: ποιος είναι ο "εγώ" που δεν μπορεί να ζήσει με τον εαυτό του; 
Τι είναι ο εαυτός μου; 
Ένιωσα να με τραβάει το κενό! 
Δεν ήξερα τότε ότι αυτό που πραγματικά συνέβη ήταν ότι κατέρρευσε ο φτιαγμένος από το μυαλό εαυτός, 
με τη βαρύτητά του, 
τα προβλήματά του, 
που ζει ανάμεσα στο ανικανοποίητο παρελθόν και το φοβισμένο μέλλον. 
Διαλύθηκε. 
Το επόμενο πρωί ξύπνησα και όλα ήταν τόσο γαλήνια. 
Η ειρήνη υπήρχε επειδή δεν υπήρχε ο εαυτός μου. 
Μόνο μια αίσθηση παρουσίας ή "ύπαρξης", απλά παρατηρώντας και βλέποντας
και ποιος είναι ο Επίκτητος - ας δούμε
Ο Επίκτητος αναφέρεται ως παιδί δούλων και φέρεται ότι γεννήθηκε στην Ιεράπολη της Φρυγίας, εξ ου ενίοτε και το προσωνύμιο Ιεραπολίτης. 
Φθάνοντας στη Ρώμη, τον αγόρασε ο Επαφρόδιτος, ο οποίος ήταν απελεύθερος του Νέρωνα. Ο Επίκτητος υπήρξε θύμα του Επαφρόδιτου. 
Ο δεύτερος του έβαλε το πόδι σ' ένα μάγγανο και το έσφιγγε, για να τον κάνει να χάσει τη στωικότητά του και να φωνάξει. 
-. Θα μου σπάσεις το πόδι, τον προειδοποίησε ο Επίκτητος, αλλά ο Επαφρόδιτος συνέχισε το σφίξιμο, μέχρι που έγινε το κακό. 
-. Δε στο είπα πως θα μου σπάσεις το πόδι; αρκέστηκε να πει ο Επίκτητος. 
Σε αυτή την περίοδο φαίνεται πως παρακολούθησε τα μαθήματα φιλοσοφίας του Μουσώνιου Ρούφου και συνόψισε τη φιλοσοφία του στις λέξεις "ανέχου και απέχου" - Να ανέχεσαι και να απέχεις
Όταν στη συνέχεια έγινε απελεύθερος, εγκαταστάθηκε για λίγο καιρό στη Ρώμη, όπου ζούσε σε μια καλύβα που έμενε πάντα ανοιχτή. 
Εξαιτίας διατάγματος του Δομιτιανού το 93, διώχνονται όλοι οι φιλόσοφοι από την Ιταλία και ο Επίκτητος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρώμη και να μεταβεί στη Νικόπολη της Ηπείρου, όπου ίδρυσε φιλοσοφική σχολή. 
Μεταξύ των μαθητών του συγκαταλέγεται ο ιστορικός και έπαρχος της Καππαδοκίας Φλάβιος Αρριανός από τη Νικομήδεια, ο οποίος συγκέντρωσε τις ομιλίες του, από τις οποίες διασώζονται μόνο τα τέσσερα πρώτα βιβλία. 
Έπειτα έβγαλε από αυτές ένα απάνθισμα σκέψεων που είναι γνωστές με το όνομα "Εγχειρίδιον Επικτήτου"
Ο Επίκτητος ανέπτυξε ένα φιλοσοφικό σύστημα που θεμελίωνε σε βάσεις από την ηθική του Σενέκα και το οποίο ήταν κυρίως ένα είδος θρησκευτικής διδασκαλίας που έμοιαζε πολύ με τον χριστιανισμό. 
Επίκεντρο της φιλοσοφίας του Επίκτητου είναι ο άνθρωπος και η εκπαιδευτική αγωγή του με έμφαση στην ηθική. 
Η εκπαίδευση για τον φιλόσοφο είναι το μέσο με το οποίο μπορεί να κατοχυρώσει ο άνθρωπος την ελευθερία του. 
Μέσω της άσκησης της φιλοσοφίας ο άνθρωπος μπορεί να διακρίνει τα πράγματα που βρίσκονται υπό την εξουσία του από εκείνα που δεν βρίσκονται υπό την εξουσία του. 
Κατά τον Επίκτητο, η έννοια της ευδαιμονίας εδράζεται στη γνώση των "εφ' ημίν" - στα οποία υπάγονται οι προσωπικές μας πράξεις, οι σκέψεις και των "ουκ εφ' ημίν" , στα οποία υπάγονται ο πλούτος, η δόξα...
Και έλεγε πως η φιλοσοφία συνεπώς είναι μια επιστήμη της ζωής. 
Είναι μια επιστήμη αλλά και μια τέχνη να βρεις την πραγματική ελευθερία που είναι να ζεις σύμφωνα με τη φύση σου ως ένα λογικό ον. 
Αυτή η φιλοσοφική αναζήτηση αλλά και η προσαρμογή της ζωής με βάση τις φιλοσοφικές αρχές είναι ένας συνεχής και δύσκολος αγώνας που χρειάζεται όλες τις αρετές ενός πρωταθλητή. 
Η νίκη πάνω στο παράλογο, τη δυστυχία, τη σκλαβιά των αισθήσεων είναι ουσιαστικά η νίκη πάνω στην άγνοια.
έλεγε: 

-. Να η αρχή της φιλοσοφίας: 

Η συνείδηση της διαμάχης των ανθρώπων μεταξύ τους, 
η αναζήτηση της προέλευσης της διαμάχης, 
η καταδίκη της απλής γνώμης, 
η δυσπιστία προς αυτήν την άποψη και κάποια έρευνα για το αν η άποψή μας είναι σωστή ή λάθος, και η ανεύρεση κάποιου κανόνα, όπως ανακαλύψαμε την ζυγαριά για να μετράμε τα βάρη ή την στάθμη, για να κρίνουμε το ίσιο και το στραβό!
Ο Επίκτητος απαντά μέσω της φιλοσοφίας του και για το θέμα της αδικίας μέσα στη ζωή και το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτούς που μας αδικούν. 
Ο άνθρωπος που είναι κακός κι άδικος τιμωρείται όχι μόνο από τους νόμους της πολιτείας αλλά ακόμα κι αν ξεφύγει από αυτούς, είναι ήδη ένας άνθρωπος που δρα ενάντια στη φύση του και θα υποφέρει από αυτήν την απόκλιση. 
Η φιλοσοφική αντίληψη του Επίκτητου πάει πέρα και πάνω από τη φαινομενική ύπαρξη και τις περιστάσεις της ζωής. 
Η ανθρώπινη ψυχή έρχεται σε έναν κόσμο για να δοκιμαστεί και να μάθει την αλήθεια για την ίδια και τον κόσμο. 
Η αντιμετώπιση των καταστάσεων της ζωής είναι συμβολική. 
Δείχνει το τι πιστεύει κάποιος για τον εαυτό του και τους άλλους. 
Η κακή χρήση του πλούτου, της δύναμης και της τύχης εμπεριέχει μέσα της, την ίδια την "τιμωρία" αυτού που την ασκεί.

και έλεγε ο Επίκτητος:

-. Όλη η δυστυχία μας προκύπτει όχι από τη φύση των πραγμάτων αλλά από την άγνοιά μας για το τι ζητά η φύση. 

Η λειτουργία αυτή που μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να εναρμονιστεί με τη φύση του κόσμου είναι η λογική/λόγος και η λογική αναπτύσσεται με την εκπαίδευση.

-. Ο άνθρωπος ρέπει εκεί που βρίσκεται το "εγώ" και το "δικό μου". 

Αν βρίσκεται στην σάρκα, αυτή μας κυριαρχεί, αν βρίσκονται στην ελεύθερη βούληση, αυτή. 

Αν βρίσκονται στα εξωτερικά πράγματα, αυτά. 

Συνεπώς, αν το εγώ βρίσκεται εκεί που βρίσκεται η ελεύθερη βούληση, μόνο τότε θα είμαι ο φίλος, ο γιος και ο πατέρας που πρέπει να είμαι. 

Συμφέρον μου, δηλαδή, θα είναι να διατηρώ την πίστη, τον σεβασμό, την ανοχή, την εγκράτεια, τις σχέσεις μου με τους άλλους. 

Αλλά, αν βάλω, τον εαυτό μου από την μια μεριά και την τιμιότητα από την άλλη, γίνεται τόσο ισχυρός ο λόγος του Επίκουρου ότι "η καλοσύνη ή δεν είναι τίποτα ή, αν υπάρχει, είναι ό,τι νομίζουν οι άνθρωποι."

Notte della Taranta 2020 και μια εκπληκτική χορογραφία με εκπληκτικούς χορευτές

Μια από τις πιο όμορφες χορογραφίες tarantate ήταν αυτή του 2020!

Η ομάδα χορεύει συμπαγής μεν, αλλά με υποκειμενική προοπτική...

Αυτή είναι μια επίδειξη του τι μπορεί να γίνει με απλές φωνές και κρουστά! 

Στα μάτια και στις εκφράσεις των χορευτών αχνοφαίνεται μια χαμένη έκσταση αγάπης και πόνου ταυτόχρονα. 

Χτυπούν το χρόνο σε αρμονία, ο καθένας με τη δική του καρδιά. 

Οι φωνές είναι αυτές των ανθρώπων που με λίγες λέξεις εκφράζουν μεγάλες έννοιες, που μπορεί να φαίνονται απλά και ταπεινά πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν τη ζωή, 

την αγάπη, 

τον πόνο, 

τη δυστυχία, 

τη χαρά, 

την ευχαρίστηση, εν ολίγοις, κοινότοπες σελίδες της ζωής που ζει εδώ και χιλιετίες και θα συνεχίσει να ζει και να ξαναζεί για άλλες τόσες χιλιετίες.

Στην συγκεκριμένη χορογραφία φαίνεται μια πολύ σύγχρονη απόδοση των παραδόσεων της νότιας Απουλίας. 

Η Taranta στην πραγματικότητα είναι ένα απομεινάρι των αρχαίων διονυσιακών τελετών της παράδοσης της Μεγάλης Ελλάδος, όπου κάποιος μπορούσε να αφεθεί σε Υπερβολές και στο Χάος για να ανακτήσει τη νηφαλιότητα και να αντιμετωπίσει ξανά την πραγματικότητα. 

Οι ρίζες της Taranta φτάνουν μέχρι τον αρχαίο ελληνικό αποικισμό.

Αργότερα με τα χρόνια, η Taranta έγινε χορός των καταπιεσμένων γυναικών της νότιας Ιταλίας και ιδιαίτερα της Απουλίας, όπου οι γυναίκες βίωναν ακραίες και απίστευτες συνθήκες εργασίας στα χωράφια, πολλές, πάρα πολλές ασθένειες και εξασθένιση κατά τη διάρκεια των γεωργικών εργασιών. 

Αυτό σε συνδυασμό με την ανδρική καταπίεση και τη συνεχή υποταγή οδήγησε στη γέννηση αυτού του χορού της "απελευθέρωσης", του χορού της ανυπότακτης και αμείλικτης επανάστασης ενάντια στην ανδρική εξουσία και τους κανόνες της κοινωνίας. 

Ως εκ τούτου, το "δάγκωμα" της  Wolf spiders/αράχνη λύκοςWolf spiders/αράχνη λύκος ήταν μια απλή πρόφαση για να απελευθερωθούν επιτέλους από τις ενοχλήσεις, μιμούμενες μια κατάσταση έκστασης και σπασμωδικής επιληψίας προκειμένου να ανακτήσουν την προσοχή και τον σεβασμό. 

Μετά την ιεροτελεστία του "guarigione" ή της ανάκαμψης από το δάγκωμα της αράχνης, οι γυναίκες αποκτούν περισσότερο σεβασμό, τους δινόταν μια περίοδος ξεκούρασης από όλες τις επιβολές και τη σκληρή δουλειά και επιστέφουν στην κοινότητα με μια σχεδόν "μαγική" αύρα!

Κατά μία έννοια αυτό είναι που κρύβεται πίσω από την Taranta και το φαινόμενο του "tarantism"

Κατά μία άλλη έννοια το "tarantism" είναι μια μορφή υστερικής συμπεριφοράς, η οποία πιστεύεται ευρέως ότι οφείλεται στο δάγκωμα της λυκόβιας αράχνης - Lycosa tarantula/Wolf spiders, αν και δεν έχει αποδειχθεί ποτέ σύνδεση μεταξύ τέτοιων δαγκωμάτων και ταραντισμού. 

Ο όρος χρησιμοποιείται ιστορικά για να αναφερθεί σε μια χορευτική μανία, χαρακτηριστική της νότιας Ιταλίας, η οποία υποτίθεται ότι θεράπευε τέτοια τσιμπήματα με ένα σύνθετο μείγμα γρήγορης μουσικής και υστερικών χορών. 

Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για έναν τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες αυτή της εποχής εκτόνωναν τον συσσωρευμένο θυμό τους προς τον εξαιρετικά ανδροκρατούμενο κόσμο της εποχής, στον οποίο δεν μπορούσαν να εκφραστούν ελεύθερα....

Και εκδηλώσεις όπως αυτές μας δείχνουν ότι οι παραδόσεις δεν ανήκουν στο παρελθόν, όπως κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε, αλλά είναι ζωντανές και μας υπενθιμίζουν του άρρηκτους δεσμούς με το πολιτιστικό παρελθόν μας και είναι σωστό να γιορτάζονται αλλά και να τους δίνεται η ευκαιρία να εξελίσσονται και να εφαρμόζουν νέες σκηνικές τεχνικές, όπως αυτές που επιδεικνύονται σε αυτές τις θεαματικές παραστάσεις!

                        το βίντεο όπως και οι φωτό είναι από την Notte della Taranta του 2020

             

το επόμενο βίντεο είναι από την του 2024

https://www.youtube.com/watch?v=UITJ7DHCccE

μια άλλη εκδοχή:

-. το επόμενο είναι ένα ιστορικό βίντεο του Taranta Galatina από το ντοκιμαντέρ του Ernesto De Martino: la Taranta

Πολλοί γνωρίζουν τη "Notte Della Taranta", τη μουσική εκδήλωση στο Melpignano του Salento, αλλά η προέλευση, η σημασία και η ιστορία του "Morso del Ragno" -δάγκωμα αράχνης, δεν είναι ευρέως γνωστή.

Το τελετουργικό taranta έχει τις ρίζες του στο παρελθόν, όταν οι άνθρωποι είχαν περιορισμένη πρόσβαση σε ιατρική και ψυχιατρική περίθαλψη και βασίζονταν στη μουσική και το χορό για να θεραπεύσουν την ψυχή.

Στο μικρό εκκλησάκι του San Paolo, στη Galatina, μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι "tarantate" πήγαιναν κάθε 29 Ιουνίου για να βρουν θεραπεία. 

Ο άγιος, μάλιστα, πιστεύεται ότι ήταν ο προστάτης όσων έχουν δαγκωθεί από κάποιο δηλητηριώδες ζώο.

Η χρήση του χορού "taranta" ήταν μια παραδοσιακή και σχετική μέθοδος εξορκισμού της κακοδαιμονίας.

Σήμερα χορεύεται στο πανέμορφο Salento, ανάμεσα σε χαμογελαστά πρόσωπα και αισθησιακές γυναίκες... αλλά οι ρίζες βρίσκονται στον δραματικό χορό αυτών των ανθρώπων. Τόσος πόνος, τόση πεισματική επιμονή, τόση παράδοξη αξιοπρέπεια. 

Ευτυχώς, οι ρίζες είναι βαθιές.

https://www.youtube.com/watch?v=OrxC7hoEkvM

κείμενο και επιμέλεια κειμένου: ntina

Τι αναφέρει ο διάσημος καρδιολόγος dr. Peter McCullough για τα εμβόλια mRNA για τον Covid-19

Τα εμβόλια mRNA αλλάζουν μόνιμα το DNA του εμβολιασμένων αλλά και των απογόνων τους.
Ο Dr. Peter McCullough δημοσίευσε την Πέμπτη ένα βίντεο στο X -πρώην Twitter- το οποίο επικεντρώθηκε στη λογοκρισία από το LinkedIn μιας μελέτης που τεκμηριώνει πώς τα "εμβόλια" γονιδιακής θεραπείας mRNA, όπως τα εμβόλια Covid, μεταβάλλουν μόνιμα τη γενετική των εμβολιασμένων και των απογόνων τους μέσω της εισαγωγής mRNA στο ανθρώπινο DNA.
Ο γιατρός συνέχισε λέγοντας ότι δεν έχει διεξαχθεί ακόμη πειστική έρευνα για να επιβεβαιωθεί αν ολόκληρη η αλληλουχία mRNA έχει ενσωματωθεί μόνιμα στο DNA, καθώς ελπίζει ότι ο οργανισμός θα την επεξεργαστεί, ωστόσο είναι ισχυρή η πιθανότητα να έχει αλλάξει για πάντα ριζικά η ανθρωπότητα, κάτι που χαρακτήρισε "πολύ ανησυχητικό"
Μια ανησυχητική νέα μελέτη αποκάλυψε ότι τα εμβόλια mRNA για τον Covid αλλοιώνουν μόνιμα το DNA όσων τα έκαναν.
Το ανησυχητικό, ωστόσο, είναι ότι αυτές οι επικίνδυνες αλλαγές στο DNA θα μεταβιβαστούν στους απογόνους των εμβολιασμένων αυτών.
Αυτή την εβδομάδα, ο γνωστός καρδιολόγος Dr. Peter McCullough δημοσίευσε ένα βίντεο στο X, στο οποίο προβάλλει τη μελέτη.
Ο dr. McCullough αποκαλύπτει ότι η εκρηκτική μελέτη έχει λογοκριθεί μαζικά σε όλες τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης της Big Tech.
Επικεντρώνεται στη λογοκρισία της μελέτης από το LinkedIn, η οποία αποκλείστηκε από τη δημόσια προβολή παρά το γεγονός ότι δημοσιεύθηκε από την  U.S. National Institutes of Health’s (NIH) National Library of Medicine.
Η μελέτη τεκμηριώνει τον τρόπο με τον οποίο τα εμβόλια γονιδιακής θεραπείας mRNA, όπως τα εμβόλια για τον Covid, μεταβάλλουν μόνιμα τη γενετική των εμβολιαζόμενων.
Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι απόγονοι των εμβολιασθέντων επηρεάζονται επίσης μέσω της εισαγωγής του mRNA στο ανθρώπινο DNA.
"Ο γενετικός κώδικας της Pfizer και της Moderna εγκαθίσταται μόνιμα στο ανθρώπινο γονιδίωμα", δήλωσε ο McCullough.
"Έτσι, καθώς καθόμαστε εδώ σήμερα, πρέπει να συμφιλιωθούμε με το γεγονός ότι η Pfizer και η Moderna θα μπορούσαν ενδεχομένως να έχουν αλλάξει μόνιμα το ανθρώπινο γονιδίωμα"
Ο γιατρός συνέχισε λέγοντας ότι δεν έχει διεξαχθεί ακόμη πειστική και οριστική έρευνα για να επιβεβαιωθεί αν ολόκληρη η αλληλουχία mRNA έχει ενσωματωθεί μόνιμα στο DNA, καθώς ελπίζει ότι ο οργανισμός θα την επεξεργαστεί, ωστόσο είναι ισχυρή η πιθανότητα να έχει αλλάξει για πάντα ριζικά η ανθρωπότητα, κάτι που χαρακτήρισε "πολύ ανησυχητικό"
https://x.com/Anpo_Star/status/1793658743248547872
https://x.com/newstart_2024/status/1794778280660209710

https://www.ncbi.nlm.nih.gov

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35723296/

Βότανα για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού

Δράσεις και παραδείγματα βοτάνων

-. Αντισηπτικά
γλυκόριζα, 
σκόρδο, 
τζίντζερ, 
κουρκουμάς, 
ρίγανη, 
μαύρο πιπέρι, 
καυτερή πιπεριά, 
θυμάρι, 
ρίγανη, 
καλέντουλα, 
λεμόνι, 
φασκόμηλο, 
εχινάκεια, 
σκόρδο
-. Αντιιικά
σαμπούκος, 
μελισσόχορτο, 
βαλσαμόχορτο, 
σκόρδο, 
κρεμμύδι, 
θυμάρι, 
ρίγανη, 
λεμόνι
-. Αποχρεμπτικά
σαμπούκος, 
θυμάρι, 
βερμπάσκο, 
γλυκόριζα, 
ινούλα, 
μέντα, 
δυόσμος, 
σκόρδο, 
μαύρο πιπέρι
-. Αποτοξινωτικά ήπατος
ραδίκι, 
πεντάνευρο, 
κουρκουμάς, 
τσουκνίδα, 
ινούλα, 
άρκτιο, 
λάπαθο/Rumex, 
γλυκόριζα, 
γαϊδουράγκαθο, 
αγκινάρα
-. Τονωτικά κυκλοφορίας
σαμπούκος, 
τίλιο, μέντα, 
φασκόμηλο, 
κανέλα, 
τζίντζερ, 
δεντρολίβανο, 
σκόρδο, 
καυτερή πιπεριά
-. Προσαρμογόνα
γλυκόριζα, 
αστράγαλος, 
ελευθερόκοκκος, 
σισάνδρα
-.Χαλατωτικά
βαλσαμόχορτο, 
λεβάντα, 
βασιλικός, 
βαλεριάνα, 
σκουτελάρια, 
μελισσόχορτο, 
τίλιο
-. Λεμφαγωγά
ινούλα, 
κουρκουμάς, 
τσουκνίδα, 
τριγωνέλλα, 
γάλιο/κολλιτσίδα, 
άρκτιο
-. Αντιφέγμονώδη
καλέντουλα, 
γλυκόριζα, 
κουρκουμάς, 
πεντάνευρο, 
άρκτιο
-. Τονωτικά της πέψης
μαραθόσπορος, 
γλυκάνισος, 
κουρκουμάς, 
κανέλα, 
τζίντζερ, 
γαρύφαλλο, 
εσπεριδοειδή
- Αυτά είναι μόνο κάποια παραδείγματα από τα πολλά βότανα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με την κάθε αναφερόμενη δράση. 
Αναγράφονται με τη λαϊκή και όχι με την επίσημη, επιστημονική τους ονομασία.
- Όλα τα βότανα ενδέχεται να έχουν αντενδείξεις, 
παρενέργειες, 
αλληλεπιδράσεις ή να χρειάζονται ειδικές προφυλάξεις.
- Μπορείτε να πειραματιστείτε με τα βότανα που είναι ασφαλή για εσάς, σκέτα ή σε συνδυασμούς που σας ταιριάζουν θεραπευτικά αλλά και γευστικά.
Συνταγή
Σκορδόμελο με πιπέρι
Η συνταγή συνδυάζει δύο αρχαίες συνταγές. 
Οι αρχαίοι Έλληνες συνδύαζαν μέλι με σκόρδο για τα προβλήματα του αναπνευστικού και οι Ρωμαίοι πιπέρι με μέλι.
Υλικά: 
1 κεφάλι σκόρδο, πολτοποιημένο, 
1 κουτ. σούπας πιπέρι, 
5 κουτ. σούπας μέλι.
Αναμειγνύετε το πιπέρι με το σκόρδο και τα καλύπτετε με το μέλι. 
Κρατάτε το μείγμα σε ένα κλειστό βάζο για τουλάχιστον μισή μέρα, αναμιγνύετε όλα τα υλικά μαζί και χρησιμοποιείτε μερικές κουταλιές του γλυκού την ημέρα σκέτο, σε ψωμί ή σε ζεστό νερό.
*Ο τεχνικός ορισμός της λέξης τοξίνη στη βιολογία είναι διαφορετικός από αυτόν που της αποδίδει η ολιστική ιατρική. 
Στην ολιστική ιατρική τοξίνη θεωρείται οποιαδήποτε περιττή για τον οργανισμό ουσία, που μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα υγείας.
**Οι παραπάνω προτάσεις και το παρόν άρθρο, σκοπό έχουν την ενημέρωση και δεν αντικαθιστούν την θεραπεία. 
Εφόσον θέλετε να χρησιμοποιήσετε βότανα θεραπευτικά, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ή ειδικό επαγγελματία Βοτανοθεραπευτή.

holisticlife.gr

Τελλουριακά ρεύματα και η ιερά γεωγραφία της γης

Η Γεωμετρία λέει ο Σωκράτης στην Πολιτεία του Πλάτωνα, κάνει την ψυχή να αντικρίσει την ουσία των όντων. 
Έλκει την ψυχή προς την αλήθεια και εξυψώνει το βλέμμα προς τα ανώτερα πράγματα. Εξάλλου οι αριθμοί ήταν για τους αρχαίους Έλληνες (και ειδικά τους Πυθαγόρειους) φορείς αλήθειας, που όχι μόνο υπερέβαιναν, αλλά μπορούσαν να καθορίσουν την θνητή μοίρα των ανθρώπων.
Σε μία αντιστοιχία ο Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος του Διαφωτισμού, Montesquieu, μετά από μία σειρά συλλογισμών περί της συμμετρίας, καταλήγοντας, θα πει πως "η τελείωση μίας ολότητας είναι ο νόμος της φύσης. και η ψυχή που βλέπει αυτή την ολότητα επιθυμεί να μην υπάρχει κανένα ατελές μέρος"
Θα έλεγε κανείς πως μέσα μας εμπεριέχονται όλες οι ποιότητες των σχημάτων και οι ενέργειες τους. 
Μάλιστα πολλοί μελετητές κατέληξαν πως οτιδήποτε υπάρχει στο υλικό σύμπαν ενδέχεται να έχει την ίδια σουρεαλιστική γεωμετρία με τις παράξενες σχηματικές, όπως το καλειδοσκόπιο, εικόνες του Maurits Cornelis Escher.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης από τον διασημότερο επιστήμονα, Stephen Hawking.
Οι αρχαίοι Έλληνες αυτό που σήμερα ονομάζουμε feng shui το λέγανε γεωδαισία. 
Ο περίφημος γεωδαιτικός τριγωνισμός των αρχαίων ελληνικών και όχι μόνο, ιερών χώρων, είναι άλλο ένα θαυμαστό μυστήριο, καθώς η χωροθεσία των ναών και των ιερών τους σχηματίζει νοητούς γεωμετρικούς σχηματισμούς.
Δεν υπάρχει αρχαίος πολιτισμός που να μην έχει ασχοληθεί με αυτό τον τομέα. 
Με τον τομέα που λέει τι; 
Ότι η γη δεν είναι μια πέτρα πάνω στην οποία αναίτια ή συμπτωματικά βρεθήκαμε πάνω και ως πέτρα που είναι δεν έχει σημασία που είσαι, που θα κατοικίσεις και γενικότερα που θα χτιστεί μία πόλη ή ένα ιερός χώρος. 
Άλλωστε, για το λόγο αυτό στην αρχαιότητα συμβουλεύονταν το κοντινότερο μαντείο. 
Η Θήβα χτίσθηκε από τον Κάδμο στο συγκεκριμένο σημείο μετά από την συμβουλή του Μαντείου των Δελφών.
Έχει αποδειχτεί πως γύρω από τη Γη υπάρχει ένα ηλεκτρομαγνητικό πλέγμα, τα κομβικά σημεία του οποίου βρίσκονται σε γεωμετρικές αποστάσεις μεταξύ τους. 
Για όσους έχουν ερευνήσει αυτό το φαινόμενο κατέληξαν πως τα αρχαία ιερά βρίσκονται σε γεωμετρικές αποστάσεις μεταξύ τους, γιατί είναι χτισμένα επάνω σε κομβικά σημεία του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της Γης. 
Αυτά τα κομβικά σημεία και οι γραμμές ονομάζονται αλλιώς τελλουριακά ρεύματα –κατά μία άποψη από το λατινικό  tellūs, που σημαίνει  "τη γη" δηλώνοντας ένα ηλεκτρικό ρεύμα που κινείται υπόγεια ή μέσω της θάλασσας - και συμπίπτουν με γραμμές όπως: πορείες μεταναστεύσεως πτηνών, 

ζώων και ψαριών, 

κέντρα συγκεντρώσεως ανθρώπινου πληθυσμού, 

σημεία αναδείξεως ιερών χώρων, 

κτισμάτων ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κλπ.
Αυτές οι αποστάσεις μάλιστα μετρήθηκαν στην Ελλάδα όχι από κάποιον ειδικό ή κάποιο πρόγραμμα της πολιτείας. 
Μετρήθηκαν από έναν στρατιωτικό γιατρό που λεγόταν Θεοφάνης Μανιάς.
Ο Θεοφάνης Μανιάς Ταξίαρχος, πια, του Υγειονομικού Σώματος του Ελληνικού Στρατού, παραιτήθηκε με αίτησή του το 1965, για να ασχοληθεί με την έρευνα ως Διευθυντής του Στρατιωτικού Εργαστηρίου Ερευνών την δεκαετία 1960 και ως Διευθυντής Ινστιτούτου Ερευνών Αρχαιογνωσίας, με το Γεωμετρικό Γεωδαιτικό Τριγωνισμό του αρχαίου Ελληνικού χώρου.
Οι ιεροί χώροι στην αρχαία Ελλάδα: 

ναοί, 

βωμοί, θέατρα κ.α. έχουν μία καταπληκτική συμμετρία στις μεταξύ τους αποστάσεις. 
Άλλοι σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο, άλλοι έχουν ίσες αποστάσεις μεταξύ τους, άλλοι με κέντρο ένα ιερό, όπως για παράδειγμα των Δελφών, βρίσκονται επάνω σε ομόκεντρους κύκλους, ενώ άλλοι αρχαίοι χώροι δημιουργούν πιο πολύπλοκα συμμετρικά σχήματα.
Είναι πλέον γνωστό ότι η γη τυλίγεται μέσα σε ένα ενεργειακό πλέγμα που δημιουργεί γεωμετρικά σχήματα. 
Αυτή η γνώση δεν είναι καθόλου καινούρια, ο Πλάτωνας υπήρξε ο πρώτος που διατύπωσε τη θεωρία του ενεργειακού πλέγματος της γης, αναφέροντας πως η βασική δομή της γης εξελίσσεται από απλά γεωμετρικά σχήματα σε πιο περίπλοκα. 
Αυτά τα σχήματα είναι γνωστά ως τα Πλατωνικά Στέρεα: ο κύβος, 

το τετράεδρο, 

το οκτάεδρο, 

το δωδεκάεδρο και το εικοσάεδρο. 

Κάθε σχήμα κατά τον Πλάτωνα σχετίζεται με ένα από τα στοιχεία: γη, 

αέρας, 

αιθέρας, 

φωτιά και νερό και κάθε ένα περιπλεκόμενο με το άλλο δημιουργούν ένα ενεργειακό πεδίο γύρω από τη γη, που σύμφωνα με τον Πλάτωνα την κρατά σε ισορροπία.
Εάν βάλουμε ένα διαβήτη έχοντας την ακίδα του στους Δελφούς και σχηματίσουμε ένα κύκλο περνώντας επάνω ακριβώς από την ακρόπολη, η περιφέρεια του κύκλου περνάει από το Άργος και την Ολυμπία, 
Το ίδιο βεβαίως συμβαίνει και σε πολλούς άλλους ιερούς χώρους στην Ελλάδα.
Μάλιστα εάν μετρήσει κανείς την απόσταση Δελφούς - Ακρόπολη - Ολυμπία ή Αθήνα - Πέλλα - Δήλος, έχουμε ένα ισοσκελές τρίγωνο. 
Άρα σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση ο πλανήτης όχι μόνο είναι ζωντανός, όχι μόνο αναπνέει, αλλά έχει και συγκεκριμένα κομβικά σημεία που αυτή η εισπνοή και αυτή η εκπνοή είναι πιο έντονη. 
Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι για τους αρχαίους αποτελούσε μία ολιστική αντιμετώπιση του βίου.
Μάλιστα σύμφωνα με έρευνες του Σουηδού, χημικού και βιομήχανου Alfred Bernhard Nobel/1833-1896 το Σαν Ρέμο της Βόρειας Ιταλίας, 

η Δωδώνη, 

οι Δελφοί, 

η Ακρόπολη, 

η Νάξος,όπου σύμφωνα με την μυθολογία ανατράφηκε και μεγάλωσε ο Ζεύς και η Βηθλεέμ της Ιερουσαλήμ βρίσκονται πάνω σε μία ευθεία γραμμή. 
Έχουμε δηλαδή ένα κομπολόι ναών ή ιερών χώρων από διαφορετικές θεότητες, οι οποίοι δεν είναι άσχετοι μεταξύ τους, κάτω από το εργόχειρο υπάρχει μία ύφανση που έχει μία λογική. Άλλωστε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο πολλές εκκλησίες, κυρίως βυζαντινές, χτίσθηκαν ακριβώς επάνω σε αρχαίους ελληνικούς ναούς με το πρόσχημα της απόδαιμονοποίησής τους. 
Για παράδειγμα τον 6ο μ.Χ. αιώνα ο Παρθενώνας μετατρέπεται σε χριστιανική εκκλησία της Παρθένου Μαρίας, ενώ στα 1456 γίνεται τούρκικο τζαμί.
Οι ιεροί χώροι κατά την αρχαιότητα δεν είχαν όμως μόνο άμεση σχέση μεταξύ τους, αλλά και με το ηλιακό σύστημα ή ακόμη και με τον αντίστοιχο αστερισμό. 
Αν πάτε στο Στόουνχεντς στην Αγγλία, πέραν του ότι ισαπέχει με άλλα πέντε μικρότερα ιερά, στο ηλιοστάσιο του θέρους, την 21 Ιουνίου, ο ήλιος με την Ανατολή περνάει πάνω από το κέντρο της πέτρας της θυσίας του πιο μεγάλου βράχου.
Ενώ αντίστοιχα στην Ακρόπολη την ημέρα που είχανε την γιορτή θεάς Αθηνάς ο ναός ήταν προσανατολισμένος ώστε, από μία τρύπα στην οροφή, η πρώτη ακτίνα του ήλιου που έπεφτε καθρέφτιζε το άγαλμα της θεάς μέσα σ’ ένα τεράστιο κοχύλι με νερό το οποίο είχαν τοποθετημένο μπροστά από το άγαλμα.
Σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία, ο αστερισμός του Ωρίωνα ήταν η ουράνια κατοικία του θεού Όσιρι, ενώ η θέση των τριών άστρων της ζώνης του Ωρίωνα είναι ίδια με εκείνη των τριών πυραμίδων της Γκίζας και μάλιστα κατ’ αναλογία με τη σχετική φωτεινότητά τους. 

Η πιο μικρή πυραμίδα αντιστοιχεί στο πιο αμυδρό άστρο του αστερισμού και σε μικρή απόκλιση από τη νοητή ευθεία που ορίζουν οι δύο μεγαλύτερες πυραμίδες, όπως ακριβώς και το σχετικό άστρο σε σχέση με τα δύο μεγαλύτερα. 
Μέχρι και ο προσανατολισμός των τριών άστρων της ζώνης προς τον γαλαξία, είναι ίδιος με τον προσανατολισμό των πυραμίδων προς τον Νείλο.
Εμείς μάθαμε τόσα άλλα που νομίζουμε ότι είναι σημαντικά, αλλά δεν μπορούμε να δούμε το προφανές, δεν μπορούμε να δούμε ότι ένα μνημείο συνδέεται με την κίνηση του ήλιου. 
Ότι αυτό που κάνει ένα ηλιακό σύστημα ή ένας αστερισμός μπορώ να το συνδέσω με ένα ναό. Κάποτε όμως κάποιοι πριν από μας κατάφεραν να κοιτάξουν τα άστρα.
Μπορεί σήμερα να μάθαμε να χειριζόμαστε πολύπλοκα μέσα για την διευκόλυνση μας, όπως το κινητό, 

το τηλέφωνο, 

το τάμπλετ ή τον υπολογιστή μας, όμως έχουμε ξεχάσει την σπουδαιότερη τέχνη που είναι η σχέση μας με την φύση, η σχέση μας με το όλον.

gnomionline.gr

Ένας ημερήσιος στόχος βημάτων μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών ακόμη και σε άτομα που κατά τα άλλα κάνουν καθιστική ζωή.

Τα δέκα χιλιάδες/10.000  βήματα την ημέρα είναι εδώ και καιρό γνωστά ως ο μαγικός αριθμός που απαιτείται για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης ασθενειών και πρόωρου θανάτου. 
Αυτό που δεν γνώριζαν οι ερευνητές ήταν αν ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να έχει το ίδιο αποτέλεσμα ακόμη και για τους ανθρώπους που κάνουν καθιστική ζωή το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.
Αυτό συνέβαινε μέχρι τώρα, λόγω έρευνας που διαπίστωσε ότι σε αυτή την ομάδα, η πραγματοποίηση 9.000 έως 10.000 βημάτων την ημέρα μείωνε τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου κατά 21% και τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου κατά 39%, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο British Journal of Sports Medicine.
Τα ευρήματα δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μια κάρτα διαφυγής από τον εγκλεισμό για τους ανθρώπους που κάνουν καθιστική ζωή για υπερβολικά μεγάλα χρονικά διαστήματα. δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, dr. Matthew Ahmadi.
Η έρευνα δείχνει ότι κάθε επιπλέον βήμα έως και 10.000 μειώνει τον κίνδυνο, ακόμη και αν το υπόλοιπο της ημέρας είναι καθιστικό
Aκόμα και μερικά βήματα την ημέρα έχουν θετικές επιπτώσεις.
Η ανάλυση για το περπάτημα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «European Journal of Preventive Cardiology», αφορά σε 226.889 άτομα που συμμετείχαν σε 17 διαφορετικές μελέτες σε όλο τον κόσμο.
Όπως προκύπτει, ακόμα και 2.337 βήματα την ημέρα μείωσαν τον κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ το περπάτημα τουλάχιστον 3.967 βημάτων την ημέρα άρχισε να μειώνει τον κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.
Βέβαια, υπογραμμίζεται ότι όσο περισσότερο περπατάμε, τόσο μεγαλύτερα είναι τα οφέλη για την υγεία μας.
Ο κίνδυνος θανάτου από οποιαδήποτε αιτία ή από καρδιαγγειακά νοσήματα μειώνεται σημαντικά με κάθε 500 έως 1.000 επιπλέον βήματα. 
Η αύξηση των βημάτων κατά 1.000 κάθε μέρα συσχετίστηκε με 15% μείωση του κινδύνου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία και η αύξηση κατά 500 βήματα την ημέρα συσχετίστηκε με 7% μείωση του κινδύνου θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο.

"Θέλετε να μάθετε πόσα βήματα πρέπει να κάνετε την ημέρα; 
Ενώ πολλοί άνθρωποι επικεντρώνονται στα 10.000 βήματα, μια νέα μελέτη διαπιστώνει ότι η πραγματοποίηση 8.800 βημάτων μπορεί να μειώσει τους κινδύνους της ακινησίας"

"Διαπιστώσαμε ότι αυτό αφορά τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες, ανεξάρτητα από την ηλικία και ανεξάρτητα από το αν ζουν σε μια εύκρατη, υποτροπική ή υποπολική περιοχή του κόσμου ή σε μια περιοχή με μείξη κλιμάτων", αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας, Maciej Banach, Professor of Cardiology at Lodz Medical University και Assistant Professor at Johns Hopkins University School of Medicine.
Στα άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω, το μέγεθος της μείωσης του κινδύνου θανάτου ήταν μικρότερο από αυτό που παρατηρήθηκε σε άτομα κάτω των 60 ετών. 
Σε όσους ήταν μεγαλύτερης ηλικίας παρατηρήθηκε μείωση του κινδύνου κατά 42% όταν περπατούσαν μεταξύ 6.000 και 10.000 βήματα την ημέρα, ενώ στους νεότερους ενήλικες η μείωση του κινδύνου ήταν κατά 49% εφόσον περπατούσαν 7.000 έως 13.000 βήματα την ημέρα.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα καθησυχαστικό σε αυτές τις μελέτες, είναι ότι για εκείνους τους ανθρώπους με πολυάσχολη ζωή που θεωρούν ότι τα 10.000 βήματα δεν είναι εφικτή, παρατηρήθηκε σημαντικό όφελος για την υγεία τους έστω και αν έκαναν 4.000 με 5.000 βήματα την ημέρα!
"Έτσι και αλλιώς το ανθρώπινο σώμα είναι σχεδιασμένο να κινείται πολύ. 
Δεν πρέπει να κάθεσαι σε έναν υπολογιστή για 12 ώρες την ημέρα και μετά βίας να κινείσαι" είπε ο Dr. Andrew Freeman, προληπτικός καρδιολόγος και διευθυντής καρδιαγγειακής πρόληψης και ευεξίας στο National Jewish Health in Denver.
Το ερώτημα είναι πώς το συνδυάζεις αυτό στη μέρα σου;
Λοιπόν...
-. Μπορείτε να χωρίσετε την άσκηση σε τμήματα των 30 λεπτών, εκ των οποίων το ένα θα πρέπει να είναι έντονης έντασης ή σε σημείο που να μην μπορείτε να συνεχίσετε μια συζήτηση, πρόσθεσε. 
Μερικοί ευκολότεροι τρόποι  περιλαμβάνουν τα σκαλοπάτια αντί για το ασανσέρ και την κυλιόμενη σκάλα και να σταθμεύουμε πιο μακριά από ένα κατάστημα. 
Ορισμένες εταιρείες και εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να πραγματοποιούν συναντήσεις κατά τη διάρκεια περιπάτου ή να τοποθετούν φορητούς διαδρόμους κάτω από τα γραφεία τους, ώστε να μπορούν να ασκούνται ενώ εργάζονται.
"Η άσκηση είναι εξαιρετική για εσάς και είναι πραγματικά το μαγικό ελιξίριο που πολεμά ουσιαστικά κάθε ασθένεια που φροντίζουμε", είπε ο Freeman. 
"Αν κάνετε καθιστική ζωή, μην απελπίζεστε, σηκωθείτε τώρα και κινηθείτε και πραγματοποιήστε το, διότι η άσκηση κάνει μια ολόκληρη ποικιλία πραγμάτων.
Τονώνει και γυμνάζει πραγματικά το καρδιαγγειακό σύστημα, και η καρδιά είναι ένας μυς και, όπως κάθε άλλος μυς, πρέπει να γυμνάζεται για να γίνει σε φόρμα!
Επίσης το περπάτημα, μια συνηθισμένη άσκηση για την επίτευξη των στόχων του αριθμού των βημάτων, βοηθά στην καύση των θερμίδων, 
στη διατήρηση του βάρους και στη βελτίωση της οστικής πυκνότητας" επεσήμανε. 

μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0735109723064008?via=ihub
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8417757/
https://bjsm.bmj.com/content/58/5/261
euronews.com
edition.cnn.com
edition.cnn.com

https://www.cuimc.columbia.edu/news/rx-prolonged-sitting-five-minute-stroll-every-half-hour

Πως ξεχωρίζουμε το καλό ελαιόλαδο

Κάποιοι παράγοντες κάνουν ένα ελαιόλαδο να διαφέρει από κάποιο άλλο σε χρώμα, άρωμα και γεύση. 
Το ελαιόλαδο είναι συνώνυμο της ποιοτικής μαγειρικής σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο δεν έχει πάντα υψηλή ποιοτική αξία. 
Επίσης, ο τρόπος αποθήκευσης επηρεάζει την ποιότητά του. 
Κάποιες φορές η γεύση είναι θέμα προσωπικής προτίμησης. 
Ωστόσο, υπάρχουν παράγοντες όπως η περιοχή καλλιέργειας, η ποικιλία ελιάς, η εποχή και ο τρόπος συγκομιδής και ελαιοποίησης που συμβάλουν στο γευστικό προφίλ κάθε ελαιολάδου. 
Ο καλύτερος τρόπος για να βεβαιωθούμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα ποιοτικό ελαιόλαδο είναι να εντοπίσουμε την ένδειξη IOC/International Olive Council, στην ετικέτα του προϊόντος. Αυτή η ένδειξη δηλώνει πως το λάδι έχει υποστεί σχολαστικούς ελέγχους. 
Αυτό μεταφράζεται σε 20 εργαστηριακούς ελέγχους και γευστικές δοκιμές που επιβεβαιώνουν την ποιότητά του.
Η ημερομηνία λήξης συνήθως μας δείχνει πως το ελαιόλαδο παραμένει ασφαλές προς κατανάλωση για περίπου δύο έτη μετά την παραγωγή του. 
Οι περισσότερες ετικέτες αναγράφουν την ημερομηνία παραγωγής ή την ημερομηνία λήξης. Όταν το ανοίξουμε, καλό θα ήταν να καταναλώσουμε το λάδι εντός τριών μηνών. 
Η έκθεση του ελαιολάδου σε ήλιο, ζέστη και οξυγόνο οδηγούν στην σταδιακή του αλλοίωση.
Καταρχήν η ποιότητα του ελαιολάδου φαίνεται με την όσφρηση και τη γεύση, και όχι με το χρώμα όπως πολλοί πιστεύουν. 
Αν είναι φρέσκο, θα μυρίζει σαν ώριμη ελιά με αίσθηση πικρού ή αψάδας σαν φρέσκο γρασίδι. Βάζουμε λίγη ποσότητα ελαιόλαδου σε ένα γυάλινο ποτήρι λευκού κρασιού κοίλο - που να κλείνει προς το πάνω - για να αιχμαλωτιστούν τα αρώματα του. 
Αγκαλιάζουμε το ποτήρι με τη χούφτα μας για περίπου 20 δευτερόλεπτα, προκειμένου να ζεσταθεί λίγο το λάδι και το “γυρνάμε” λιγάκι, ώστε να λαδωθούν τα τοιχώματα του και ν’ απελευθερώσει τα αρώματα του. 
Τα αρώματα ενός καλού ελαιολάδου παραπέμπουν σε φρέσκια ελιά και σε αρώματα χορταριών και φύλλων, στα αρώματα δηλαδή της φύσης που περικλείονται στο χυμό της ελιάς.

Αν όμως το λάδι είναι κακής ποιότητας, η μυρωδιά είναι βαριά και όχι ευχάριστη.
Βάζουμε ένα κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο στο στόμα μας, χωρίς όμως να το καταπιούμε, και το κρατάμε αρχικά στο μπροστινό και μετά στο πίσω μέρος του στόματος μας. 
Το αφήνουμε να φτάσει σε όλα τα σημεία της γλώσσας μας μέχρι τον ουρανίσκο μας. Παίρνουμε μία ανάσα από το στόμα, νιώθουμε τη γεύση του ελαιολάδου και μετά το καταπίνουμε. 
Το καλής ποιότητας λάδι αφήνει μια ελαφρά πικράδα στο στόμα και μια αίσθηση ελαφρού καψίματος στο λαιμό, σαν να είναι πικάντικο. 
Η αίσθηση της πίκρας και του καψίματος οφείλονται στην ελαιοκανθάλη, μια ισχυρή αντιφλεγμονώδη ουσία του ελαιολάδου. 
Θετικές ιδιότητες του ελαιολάδου - κριτήρια οργανοληπτικής αξιολόγησης - είναι το “φρουτώδες”, το “πικρό” και το “πικάντικο”.
Το ταγγισμένο λάδι έχει χαρακτηριστική μυρωδιά κραγιόν, στόκου, κόλλας, σάπιου φρούτου ή ακόμη και μπαγιάτικης ψαρίλας. 
Αυτές οι οσμές έρχονται από τις αλλοιωμένες λιπαρές ουσίες.
Ο πιο ακριβής τρόπος για να μετρήσουμε την ποιότητα του ελαιόλαδου είναι μέσω του υπολογισμού της οξύτητάς του. 
Όσο πιο υψηλή είναι, τόσο μειώνεται η ποιότητά του ελαιολάδου. 
Επειδή το εν λόγω λάδι δεν είναι ένα διάλυμα με βάση το νερό, η μέτρηση της οξύτητάς του δε μπορεί να γίνει στο σπίτι.
Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο είναι η καλύτερη ποιότητα ελαιολάδου. 
Οι περισσότεροι καταναλωτές το προτιμούν για την εξαιρετική του γεύση, τις θρεπτικές του αξίες και τη διάρκεια «ζωής» του. 
Ένα ελαιόλαδο, για να είναι όντως έξτρα παρθένο θα πρέπει να έχει το πολύ 0,8 γραμμάρια οξύτητας ανά 100 γραμμάρια, δηλαδή 0,8%.
Το παρθένο ελαιόλαδο έχει επίσης πολλή καλή γεύση και οσμή αλλά η οξύτητά του είναι το πολύ 2 γραμμάρια ανά 100, οπότε 2%, δηλαδή αρκετά υψηλότερη από το έξτρα παρθένο.
Το απλό ελαιόλαδο έχει το πολύ 3,3 γραμμάρια οξύτητας ανά 100 δηλαδή 3,3% και χαμηλότερες προδιαγραφές γεύσης και οσμής. 
Το εν λόγω λάδι δεν επιτρέπεται να συσκευαστεί σε μπουκάλια ή να πωληθεί σε κάποιες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης. 
Ας δούμε μερικά κοινά λάθη που κάνουμε όλοι στην αποθήκευση του ελαιολάδου. 
Αν τα αποφύγουμε, οι γευστικοί μας κάλυκες και το πορτοφόλι μας θα μας ευγνωμονούν.
Η θερμότητα, το φως και το οξυγόνο είναι οι εχθροί του ελαιολάδου. 
Για παράδειγμα, δεν είναι πολύ καλή ιδέα να αποθηκεύσουμε το λάδι μας πάνω από την εστία. Φυσικά ένα αδιαφανές, μπουκάλι είναι απαραίτητο για την αποθήκευση του λαδιού. 
Ο καλύτερος τρόπος αποθήκευσης του υγρού χρυσού μας είναι σε ένα υγρό, ξηρό μέρος μακριά από το φως.  
Αν δεν ανοίξουμε το μπουκάλι, το περιεχόμενο μπορεί να διατηρηθεί για περίπου δύο χρόνια, ωστόσο η ημερομηνία λήξης μπορεί να διαφέρει να είναι δηλαδή πιο σύντομη. 
Αν έχουμε αγοράσει χύμα λάδι, σε καλά σφραγισμένο ντενεκέ, ο χρόνος ζωής κυμαίνεται μεταξύ ενός και ενάμισι έτους.
Φυσικά, το χρονικό πλαίσιο αλλάζει όταν ανοίξουμε το καπάκι, καλό θα ήταν να καταναλωθεί μεταξύ τριών το πολύ έξι μηνών. 
Το ελαιόλαδο είναι στην κυριολεξία ο χυμός του ελαιόκαρπου, έτσι όπως άλλοι χυμοί, μπορεί να ταγγίσει αν δεν συντηρηθεί σωστά. 
Ποιος θέλει γεύση ταγγισμένου λαδιού στο φαγητό του; 
Καταλαβαίνουμε πως το ταγγισμένο λάδι θα καταστρέψει το άρωμα και τη γεύση οποιουδήποτε φαγητού κι αν ετοιμάσουμε. 
Μπορούμε να μυρίσουμε το λάδι πριν το χρησιμοποιήσουμε για να βεβαιωθούμε πως δεν έχει δυσάρεστη οσμή τύπου κραγιόν. 
Οι πολυφαινόλες και τα μονοακόρεστα λίπη που συγκαταλέγονται ανάμεσα στα θρεπτικά συστατικά του ελαιολάδου, όταν δεν αποθηκεύουμε το λάδι με το σωστό τρόπο αρχίζουν να διασπώνται κι απελευθερώνουν ελεύθερες ρίζες όταν αλληλεπιδρούν με το οξυγόνο και το φυσικό φως με αποτέλεσμα να χάνουμε την πολύτιμη διατροφική αξία αυτής της τόσο σημαντικής πρώτης ύλης για τη διατροφή μας. 

https://coozina.gr/blog/post/mathe-pos-na-ksexorizeis-to-kalo-elaiolado/