Ο Jean-Paul Sartre πέθανε στις 15 Απριλίου 1980 στο νοσοκομείο «Broussais» του Παρισιού.
Πέντε ημέρες αργότερα ένα πλήθος περίπου 50.000 ανθρώπων τον συνόδευε στο κοιμητήριο του Montparnasse.
Ο Jean-Paul Sartre είναι ο βασικός εκπρόσωπος του υπαρξισμού του 20ού αιώνα.
Η σύγκρουση μεταξύ της καταδυναστευτικής, και πνευματικά καταστροφικής συμμόρφωσης με το κατεστημένο, και η αναζήτηση του αυθεντικού τρόπου του υπάρχειν αποτέλεσε την κύρια θεματολογία της πρώιμης περιόδου του,το οποίο και αποτύπωσε στο κύριο φιλοσοφικό του έργο με τίτλο “Το είναι και το μηδέν” -L’Être et le Néant- το οποίο εκδόθηκε το 1943, ενώ άλλα σημαντικά φιλοσοφικά έργα του αποτελούν το “Ο υπαρξισμός είναι ανθρωπισμός” -L’existentialisme est un humanisme- του 1946, και “η Κριτική της διαλεκτικής λογικής” -La Critique de la raison dialectique- του 1960.
Ο Jean-Paul Sartre διερεύνησε τα προβλήματα και τις χαρές του να είμαστε θεμελιωδώς ελεύθεροι.
Ο Υπαρξισμός, το σύστημα αξιών με το οποίο σχετίζεται, εξετάζει την αγωνία της ύπαρξης.
Ενώ άλλοι φιλόσοφοι θεωρήθηκαν θεμελιωτές του υπαρξισμού, ο Jean-Paul Sartre ήταν αυτός που τον έφερε στο προσκήνιο και δημιούργησε το ομώνυμα γαλλικό κίνημα, υποστηρίζοντας και εικονογραφώντας τις ιδέες του με πληθώρα έργων από διαφορετικά λογοτεχνικά είδη.
Ο Υπαρξισμός -existentialisme- είναι το κίνημα της σκέψης που προέβαλε την ύπαρξη -existence- σε αντιπαραβολή και αντίθεση με την ουσία -essence.
Και ο Jean-Paul Sartre ανέφερε χαρακτηριστικά με παιγνιώδες ύφος στα γαλλικά «η ύπαρξη προηγείται της ουσίας» «L’existence précède l’essence».
Είχε πει μεταξύ άλλων-
-Όπως όλοι οι ονειροπόλοι, έκανα το λάθος να πιστέψω πως το ξύπνημα από το όνειρο ήταν η πραγματικότητα.
– Αν αισθάνεσαι μοναξιά όταν είσαι μόνος, έχεις κακή παρέα!
-Θέλω να διατηρήσω τον κόσμο όπως είναι, όχι γιατί μου φαίνεται καλός – αντίθετα τον θεωρώ άθλιο – αλλά γιατί ζω μέσα σ’ αυτόν και δεν μπορώ να τον καταστρέψω χωρίς να καταστραφώ μαζί του.
-Ο άνθρωπος είναι οι επιλογές του.
-Δεν μπορεί να γίνει κανείς άγιος όταν δουλεύει δεκαέξι ώρες την ημέρα.
-Ίσως είναι αναπόφευκτο, ίσως είναι υποχρεωμένος να διαλέξει κανείς ανάμεσα στο να μην είναι απολύτως τίποτα και στο να υποκρίνεται αυτό που είναι.
– Η ζωή σταματά να έχει νόημα από τη στιγμή που χάνεις την ψευδαίσθηση ότι είσαι αιώνιος.
-Ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει.
-Μισώ τα θύματα που σέβονται τους δήμιους τους.
– Μόνο αυτός που δεν τραβάει κουπί έχει χρόνο να ταρακουνήσει τη βάρκα.
Ο Jean-Paul Sartre πίστευε ότι μόνο εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για όλα όσα πραγματικά είμαστε και αν δεν διερευνήσουμε τις μυριάδες δυνατότητες που μας παρουσιάζει η ζωή, εμείς,μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τον περιορισμό της ελευθερίας μας.O Ζαν-Πωλ Σαρτρ με την Σιμόν ντε Μποβουάρ είχαν συναντήσει τον Τσε Γκεβάρα το 1960 στην Κούβα
https://www.youtube.com/channel/UC7IcJI8PUf5Z3zKxnZvTBog
ΖΑΝ ΠΩΛ ΣΑΡΤΡ
κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς... βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!! τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
Ετικέτες
- Άκου Ανθρωπάκο
- Αντωνόπουλος Γιώργος -photographer-photoreporter
- αυτάρκεια
- αυτοβελτίωση
- Δημήτρης Κούβελας
- ευ ζην
- η ζωή στον πλανήτη Γη
- θόρυβος
- κλιματική αλλαγή
- μαθαίνω
- νερό
- όταν με ρώτησαν...
- συνταγές υγείας
- υγεία-ευεξία
- φωτιές
- φωτογραφίες και μία λέξεις
- botanologia.gr
- covid-19
- MUDr Vassaras Alexandros
- ntina writes
- ntinas photo
- Robert Lanza
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου