Ο Βρετανός γιατρός Chris van Tulleken αποφάσισε να υποβάλλει τον εαυτό του, σε ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα.
Ο Tulleken διάλεξε να τρέφεται με 80% υπερεπεξεργασμένες τροφές, επί ένα μήνα, παρότι ακολουθούσε μια ισορροπημένη διατροφή, με μόλις 20-30% υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα.
Καλό είναι να διασαφηνίσουμε ότι τα τρόφιμα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες.
Αρχικά τα ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα (όπως είναι οι απλές τομάτες),
τα επεξεργασμένα (όπως είναι οι τομάτες σε κονσέρβα) και υπερεξεργασμένα (όπως είναι έτοιμη σάλτσα τομάτας).
Η διαιτολόγος Ro Huntriss δήλωσε ότι η περιστασιακή κατανάλωσή υπερεπεξεργαμένων δεν αυξάνει τους κινδύνους για την υγεία.
Ο Τulleken από την άλλη, ο οποίος είναι γνωστός στο Ηνωμένο Βασίλειο, αφού παρουσίασε το ντοκιμαντέρ του BBC, «What are we Feeding our Kids?» (μτφ: Τι ταΐζουμε τα παιδιά μας;) ανέφερε ότι «ήθελα να δω τι αντίκτυπο θα είχε πάνω μου μία δίαιτα με πολλά υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα».
Έτσι λοιπόν αύξησε την ποσότητα υπερεπεξεργασμένων τροφίμων από το 30% στο 80% για το χρονικό διάστημα τεσσάρων εβδομάδων.
Ένα μήνα περίπου αργότερα διαπίστωσε ότι υπέφερε από αίσθημα καψίματος στο στομάχι, νωχελικότητα, κακή ποιότητα ύπνου, χαμηλή λίμπιντο και πιο συχνά αρνητικά συναισθήματα.
«Ένιωθα δέκα χρόνια πιο μεγάλος.
Δεν συνειδητοποίησα ότι οφειλόταν στο φαγητό μέχρι που σταμάτησα αυτή τη δίαιτα», δήλωσε ενώ πήρε 7 κιλά σε μόλις 28 μέρες.
Ο Τulleken προχώρησε σε σαρώσεις της εγκεφαλικής του δραστηριότητας οι οποίες έδειξαν πως περιοχές που ήταν υπεύθυνες για το αίσθημα της ανταμοιβής, συνδέθηκαν αυτή τη φορά με άλλες που ευθύνονται για τις επαναληπτικές, «αυτόματες» συμπεριφορές.
«Το να τρέφομαι με υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα είναι κάτι που απλά μου λέει ο εγκέφαλός μου να το κάνω, χωρίς εγώ να το θέλω», εξήγησε ο Βρετανός γιατρός, υπογραμμίζοντας ότι η αντίδρασή του έμοιαζε πολύ με αυτές σε ουσίες που θεωρούνται εθιστικές, όπως ο καπνός, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
«Αν μπορεί να το κάνει αυτό, μέσα σε τέσσερις εβδομάδες στον 42χρονο εγκέφαλό μου, τι κάνει στα αναπτυσσόμενα μυαλά των παιδιών μας», πρόσθεσε.
Ο Δρ. Tulleken επιχείρησε να συγκρίνει μαζί με έναν από τους ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας, τον Δρ. Kevin Hall δύο διαφορετικές δίαιτες με ίδια ποσοστά λίπους, ζάχαρης, αλατιού και φυτικών ινών.
Η μόνη διαφορά τους ήταν ότι η μία αποτελείτο από μη επεξεργασμένα τρόφιμα και η άλλη από 80% υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα.
Οι άνθρωποι που συμμετείχαν και στις δύο ομάδες είχαν απεριόριστη πρόσβαση σε τρόφιμα και σταματούσαν να τρώνε μόνο όταν το ήθελαν.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως τα άτομα που έτρωγαν κατά κύριο λόγο υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, κατανάλωναν, κατά μέσο όρο, περίπου 500 θερμίδες παραπάνω σε ημερήσια βάση, παίρνοντας ένα κιλό μέσα σε δύο εβδομάδες.
Παράλληλα έκαναν κι εξετάσεις αίματος στους συμμετέχοντες οι οποίες έδειξαν μία αύξηση του επιπέδου της ορμόνης που είναι υπεύθυνη για την πείνα.
Παρατηρήθηκε επίσης πως οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, έτρωγαν πιο γρήγορα από τους άλλους με τα ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα – γεγονός που ευθύνεται για στην κατανάλωση περισσότερων θερμίδων, όπως έχουν αποδείξει και παλαιότερες μελέτες.
«Ήταν πολύ δύσκολο να σταματήσω να τρώω. Έπιασα τον εαυτό μου να αναζητά φαγητό πολύ πιο συχνά», λέει από τη μεριά του ο Tulleken, ο οποίος ωστόσο τόνισε πως «δεν νομίζω ότι κανείς σε οποιαδήποτε εταιρεία τροφίμων έχει πρόθεση να παχύνει τους ανθρώπους». «Η παρενέργεια του πραγματικά νόστιμου φαγητού είναι πως είναι δύσκολο να σταματήσει κανείς να τρώει» κατέληξε.
Τα αποτελέσματα του πειράματος του Tulleken ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακά, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους δεν ακολουθούν ισορροπημένη διατροφή.
Ο Tulleken διάλεξε να τρέφεται με 80% υπερεπεξεργασμένες τροφές, επί ένα μήνα, παρότι ακολουθούσε μια ισορροπημένη διατροφή, με μόλις 20-30% υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα.
Καλό είναι να διασαφηνίσουμε ότι τα τρόφιμα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες.
Αρχικά τα ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα (όπως είναι οι απλές τομάτες),
τα επεξεργασμένα (όπως είναι οι τομάτες σε κονσέρβα) και υπερεξεργασμένα (όπως είναι έτοιμη σάλτσα τομάτας).
Η διαιτολόγος Ro Huntriss δήλωσε ότι η περιστασιακή κατανάλωσή υπερεπεξεργαμένων δεν αυξάνει τους κινδύνους για την υγεία.
Ο Τulleken από την άλλη, ο οποίος είναι γνωστός στο Ηνωμένο Βασίλειο, αφού παρουσίασε το ντοκιμαντέρ του BBC, «What are we Feeding our Kids?» (μτφ: Τι ταΐζουμε τα παιδιά μας;) ανέφερε ότι «ήθελα να δω τι αντίκτυπο θα είχε πάνω μου μία δίαιτα με πολλά υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα».
Έτσι λοιπόν αύξησε την ποσότητα υπερεπεξεργασμένων τροφίμων από το 30% στο 80% για το χρονικό διάστημα τεσσάρων εβδομάδων.
Ένα μήνα περίπου αργότερα διαπίστωσε ότι υπέφερε από αίσθημα καψίματος στο στομάχι, νωχελικότητα, κακή ποιότητα ύπνου, χαμηλή λίμπιντο και πιο συχνά αρνητικά συναισθήματα.
«Ένιωθα δέκα χρόνια πιο μεγάλος.
Δεν συνειδητοποίησα ότι οφειλόταν στο φαγητό μέχρι που σταμάτησα αυτή τη δίαιτα», δήλωσε ενώ πήρε 7 κιλά σε μόλις 28 μέρες.
Ο Τulleken προχώρησε σε σαρώσεις της εγκεφαλικής του δραστηριότητας οι οποίες έδειξαν πως περιοχές που ήταν υπεύθυνες για το αίσθημα της ανταμοιβής, συνδέθηκαν αυτή τη φορά με άλλες που ευθύνονται για τις επαναληπτικές, «αυτόματες» συμπεριφορές.
«Το να τρέφομαι με υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα είναι κάτι που απλά μου λέει ο εγκέφαλός μου να το κάνω, χωρίς εγώ να το θέλω», εξήγησε ο Βρετανός γιατρός, υπογραμμίζοντας ότι η αντίδρασή του έμοιαζε πολύ με αυτές σε ουσίες που θεωρούνται εθιστικές, όπως ο καπνός, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
«Αν μπορεί να το κάνει αυτό, μέσα σε τέσσερις εβδομάδες στον 42χρονο εγκέφαλό μου, τι κάνει στα αναπτυσσόμενα μυαλά των παιδιών μας», πρόσθεσε.
Ο Δρ. Tulleken επιχείρησε να συγκρίνει μαζί με έναν από τους ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας, τον Δρ. Kevin Hall δύο διαφορετικές δίαιτες με ίδια ποσοστά λίπους, ζάχαρης, αλατιού και φυτικών ινών.
Η μόνη διαφορά τους ήταν ότι η μία αποτελείτο από μη επεξεργασμένα τρόφιμα και η άλλη από 80% υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα.
Οι άνθρωποι που συμμετείχαν και στις δύο ομάδες είχαν απεριόριστη πρόσβαση σε τρόφιμα και σταματούσαν να τρώνε μόνο όταν το ήθελαν.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως τα άτομα που έτρωγαν κατά κύριο λόγο υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, κατανάλωναν, κατά μέσο όρο, περίπου 500 θερμίδες παραπάνω σε ημερήσια βάση, παίρνοντας ένα κιλό μέσα σε δύο εβδομάδες.
Παράλληλα έκαναν κι εξετάσεις αίματος στους συμμετέχοντες οι οποίες έδειξαν μία αύξηση του επιπέδου της ορμόνης που είναι υπεύθυνη για την πείνα.
Παρατηρήθηκε επίσης πως οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, έτρωγαν πιο γρήγορα από τους άλλους με τα ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα – γεγονός που ευθύνεται για στην κατανάλωση περισσότερων θερμίδων, όπως έχουν αποδείξει και παλαιότερες μελέτες.
«Ήταν πολύ δύσκολο να σταματήσω να τρώω. Έπιασα τον εαυτό μου να αναζητά φαγητό πολύ πιο συχνά», λέει από τη μεριά του ο Tulleken, ο οποίος ωστόσο τόνισε πως «δεν νομίζω ότι κανείς σε οποιαδήποτε εταιρεία τροφίμων έχει πρόθεση να παχύνει τους ανθρώπους». «Η παρενέργεια του πραγματικά νόστιμου φαγητού είναι πως είναι δύσκολο να σταματήσει κανείς να τρώει» κατέληξε.
Τα αποτελέσματα του πειράματος του Tulleken ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακά, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους δεν ακολουθούν ισορροπημένη διατροφή.
in2life.gr :με πληροφορίες από το BBC
taneatisgaleras:περισσότερες πληροφορίες και:scroll.in/video
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου