Σήμερα, που η Ελλάδα αποφασισε οτι το 8ωρο ειναι ξεπερασμένο εγω θελω να σας μιλήσω για τα μικρόβια..
Οχι τα γνωστά που προκαλούν ασθένειες αλλα εκεινα που είναι αποτέλεσμα της αρρώστιας των ανθρώπων.
Τα μικρόβια λοιπόν του Αμπιτζαν, ειναι παιδιά απο 8 εως 12 χρονών.
Ειναι τα παιδιά εκείνων που η οικονομική ανάπτυξη ξεχασε στη γωνια.
Οι γονεις τους καθαρίζουν τα πλούσια σπίτια, ειναι υπάλληλοι security,, οδοκαθαριστες, κακοπληρωμενοι ταμιες στις γαλλικες αλυσίδες σουπερμάρκετ..
Ειναι παιδια απο σπιτια που έχει διαλύσει η ανέχεια, το HIV, η ανεργια, παιδια εκεινων που επιβιώνουν με 3 ευρω την ημερα (ο βασικος μισθος ειναι 90 ευρω το μηνα σε μια χωρα που το κοστος ζωης ειναι δεκαπλασιο), παιδια των αορατων ανθρώπων που ενω κρατουν ολη την οικονομια στη πλατη τους δεν εχουν σχεδον κανενα κερδος απο αυτήν.
Τα παιδια αυτα λοιπόν μεγαλώνουν μεσα στην βια, την φτωχεια και στο δικαιο του πιο δυνατού.
Τα ονομάζουν μικρόβια γιατί η ύπαρξη τους είναι μια αρρωστια που απειλεί την κοινωνία των εχοντων. Και εκείνα με τη σειρα τους προσπαθούν να αρπάξουν οτιδήποτε η κοινωνία τους αρνείται.
Στην Ακτη των 25εκ και της ανάπτυξης, ενα στα 2 παιδιά δεν παει σχολειο και απο εκεινα που θα πανε, τα μισα δεν θα φτασουν μέχρι την Πέμπτη δημοτικού.
Τα μικρόβια λοιπόν μετα τις 6 το βράδυ κυριαρχούν στις βόρειες συνοικίες του Αμπιτζαν*.
Οπλισμενα με μανσετες και μαχαιρια, περικυκλωνουν περαστικούς και αυτοκίνητα στα φανάρια και με πρωτοφανή βια για 10χρονα παιδιά, αρπάζουν οτι μπορούν.
Ενιοτε σκοτώνουν αν χρειαστεί.
Ζαλισμενα απο τις σακουλες με κολλα που σνιφαρουν τις υπόλοιπες ωρες (το φτηνο ναρκωτικό που κυριαρχεί εδω), γινονται βορα της ντοπιας μαφιας που τα στέλνει κατα ομαδες να επιτεθούν σε όποιον φαίνεται οτι εχει χρηματα.
Και γίνονται εργαλείο οχι μονο της μαφιας αλλα και των αρχών οταν θέλουν να κατηγορήσουν την αντιπολίτευση για επεισόδια και αντίστροφα..
Οχι τα γνωστά που προκαλούν ασθένειες αλλα εκεινα που είναι αποτέλεσμα της αρρώστιας των ανθρώπων.
Τα μικρόβια λοιπόν του Αμπιτζαν, ειναι παιδιά απο 8 εως 12 χρονών.
Ειναι τα παιδιά εκείνων που η οικονομική ανάπτυξη ξεχασε στη γωνια.
Οι γονεις τους καθαρίζουν τα πλούσια σπίτια, ειναι υπάλληλοι security,, οδοκαθαριστες, κακοπληρωμενοι ταμιες στις γαλλικες αλυσίδες σουπερμάρκετ..
Ειναι παιδια απο σπιτια που έχει διαλύσει η ανέχεια, το HIV, η ανεργια, παιδια εκεινων που επιβιώνουν με 3 ευρω την ημερα (ο βασικος μισθος ειναι 90 ευρω το μηνα σε μια χωρα που το κοστος ζωης ειναι δεκαπλασιο), παιδια των αορατων ανθρώπων που ενω κρατουν ολη την οικονομια στη πλατη τους δεν εχουν σχεδον κανενα κερδος απο αυτήν.
Τα παιδια αυτα λοιπόν μεγαλώνουν μεσα στην βια, την φτωχεια και στο δικαιο του πιο δυνατού.
Τα ονομάζουν μικρόβια γιατί η ύπαρξη τους είναι μια αρρωστια που απειλεί την κοινωνία των εχοντων. Και εκείνα με τη σειρα τους προσπαθούν να αρπάξουν οτιδήποτε η κοινωνία τους αρνείται.
Στην Ακτη των 25εκ και της ανάπτυξης, ενα στα 2 παιδιά δεν παει σχολειο και απο εκεινα που θα πανε, τα μισα δεν θα φτασουν μέχρι την Πέμπτη δημοτικού.
Τα μικρόβια λοιπόν μετα τις 6 το βράδυ κυριαρχούν στις βόρειες συνοικίες του Αμπιτζαν*.
Οπλισμενα με μανσετες και μαχαιρια, περικυκλωνουν περαστικούς και αυτοκίνητα στα φανάρια και με πρωτοφανή βια για 10χρονα παιδιά, αρπάζουν οτι μπορούν.
Ενιοτε σκοτώνουν αν χρειαστεί.
Ζαλισμενα απο τις σακουλες με κολλα που σνιφαρουν τις υπόλοιπες ωρες (το φτηνο ναρκωτικό που κυριαρχεί εδω), γινονται βορα της ντοπιας μαφιας που τα στέλνει κατα ομαδες να επιτεθούν σε όποιον φαίνεται οτι εχει χρηματα.
Και γίνονται εργαλείο οχι μονο της μαφιας αλλα και των αρχών οταν θέλουν να κατηγορήσουν την αντιπολίτευση για επεισόδια και αντίστροφα..
Δεν είναι μια θλιβερη ιστορία, ουτε χρειάζεται μια ΜΚΟ ή ενας λευκος σωτηρας εδω.
Ειναι μια πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους που γεννήθηκαν στη λαθος πλευρα της ιστορίας...
Ειναι μια πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους που γεννήθηκαν στη λαθος πλευρα της ιστορίας...
....................
taneatisgaleras:*για όσους δεν το γνωρίζουν το Αμπιτζαν (γαλλ. Abidjan) σύμφωνα με την wikipedia είναι η μεγαλύτερη πόλη της Ακτής Ελεφαντοστού και η τρίτη μεγαλύτερη γαλλόφωνη πόλη, μετά το Παρίσι και την Κινσάσα.
Ήταν η παλαιά πρωτεύουσα της χώρας, ωστόσο, πολλά κυβερνητικά κτήρια στεγάζονται ακόμα εκεί.
Το όνομα της πόλης προήλθε ύστερα από μια ασυνεννοησία μεταξύ των Γάλλων κατακτητών και κάποιων ντόπιων γυναικών.
Όταν εκείνοι ρώτησαν για το όνομα της περιοχής, εκείνες απάντησαν "απλά μαζεύω φύλλα"-στην τοπική διάλεκτο: T'chan m'bi djan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου