Fernando Pessoa, Γίνε πολλαπλός σαν το σύμπαν

Από παιδί είχα την τάση να δημιουργώ γύρω μου έναν κόσμο πλασματικό, να περιβάλλομαι από φίλους και γνωστούς που ουδέποτε υπήρξαν. 
-Δεν ξέρω, βεβαίως, αν πραγματικά δεν υπήρξαν ή αν αυτός που δεν υπάρχει είμαι εγώ. Γι’ αυτά τα πράγματα, όπως και για όλα τ’ άλλα, δεν πρέπει να είμαστε δογματικοί-.

Αυτές οι φλόγες δεν εκπέμπουν φως
αλλά ένα ορατό σκότος.

Ο Αλμπέρτο Καέιρο, ο Δάσκαλος, μας διδάσκει να μην κοιτάζουμε πέρα από την καμπύλη του ορίζοντα για να μην έχουμε ίλιγγους
—
να κοιμόμαστε τη ζωή όπως το “ανθρώπινο ζώο” που εκείνος θέλει να μας διδάξει να γίνουμε.
“Μακάριοι όσοι κοιμούνται, στη ζωώδη ζωή τους”, σχολιάζει ο Διάβολος σε μια στιγμή κούρασης από τη θεϊκή υπόστασή του.
Δεδομένου ότι η αλήθεια είναι απρόσιτη, ο Διάβολος αρκείται να παρακολουθεί αφ’ υψηλού τις πολλαπλές εκδηλώσεις της:
Εδώ, σ’ αυτές τις ανώτερες σφαίρες απ’ όπου δημιουργήθηκε και πήρε μορφή ο κόσμος, εμείς, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα.
Σκύβω καμιά φορά πάνω από την απέραντη γη, ξαπλωμένος στην άκρη του υψιπέδου που δεσπόζει των πάντων-του υψιπέδου του Όρους του Ερεδώμ, όπως άκουσα να το λένε
—
και κάθε φορά που σκύβω βλέπω νέες θρησκείες, νέες ανώτερες μυήσεις, νέες μορφές, όλες αντιφατικές, της αιώνιας αλήθειας, που ούτε ο Θεός δεν τη γνωρίζει.
Ο Διάβολος γνωρίζει ότι η αλήθεια δεν μπορεί να αποκαλυφθεί από καμιά από αυτές τις “νέες θρησκείες”, γιατί “αυτή η αιώνια αλήθεια που ούτε ο Θεός δεν τη γνωρίζει” δεν βρίσκεται ειδικά σε καμιά τους, αλλά δεν παύει να υπάρχει σε όλες τους.
Καμιά τους δεν την περιέχει, αλλά όλες τους μαρτυρούν την ύπαρξη της.
Γι’ αυτό επισημαίνει:
… όλες οι θρησκείες είναι αληθινές, όσο κι αν φαίνεται ότι εναντιώνεται η μια στην άλλη. Πρόκειται για διαφορετικά σύμβολα της ίδιας πραγματικότητας. Είναι σαν την ίδια φράση ειπωμένη σε διαφορετικές γλώσσες……
                                 O Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa γεννήθηκε στη Λισσαβόνα στις 13 Ιουνίου 1888 και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 1935.
Την παραμονή του θανάτου του, σημειώνει από την κλίνη του νοσοκομείου: «I know not what tomorrow will bring».
Αυτό που το μέλλον έφερε αναμφισβήτητα είναι η καταξίωσή του ως ενός από τους σημαντικότερους ποιητές του εικοστού αιώνα
Ο Fernando Pessôa ο οποίος υπογράφει το έργο του με το όνομά του αλλά και με τα 72 καταγεγραμμένα ετερώνυμά του, συνιστά μοναδικό παράδειγμα στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Κύριοι συντελεστές σε πρωτοτυπία αλλά και παραγωγικότητα οι εξής τέσσερις ετερώνυμοί του: ο δάσκαλος όλων Αλμπέρτο Καέιρο,ποιητής του Φύλακα των κοπαδιών, ο εκκεντρικός ναυπηγός μηχανικός Άλβαρο ντε Κάμπος, ποιητής της Θαλασσινής ωδής και του Καταστήματος ψιλικών, ο επικούρειος, στωικός κλασικιστής συνθέτης ωδών Ρικάρντο Ρέις και, τέλος, ο Μπερνάρντο Σοάρες, συγγραφέας του Βιβλίου της ανησυχίας.
Αριστοτεχνικός διευθυντής αυτής της ιδιόμορφης ορχήστρας ο ίδιος ο Fernando Pessôa, ο ποιητής του Μηνύματος, ο διηγηματογράφος του Αναρχικού τραπεζίτη, ο ακάματος δοκιμιογράφος
επί παντός επιστητού, ο οποίος ορίζει την τέχνη του λέγοντας: “Προσποίηση είναι του ποιητή η τέχνη”.

Για να θυμόμαστε το μεγάλο ποιητή και συγγραφέα,που δημιούργησε τη δική του ουτοπία.
Την ουτοπία της αγωνίας, όπου μέσω των ετερωνύμων του προσπαθεί να ενσωματώσει όλες τις πιθανές ταυτότητες που μπορούν να δώσουν την ενιαία εικόνα του κόσμου, αυτού που ζει αλλά κυρίως εκείνου που φαντάζεται,και να μας φωνάζει: Γίνε πολλαπλός σαν το σύμπαν

ntina
Από το βιβλίο:Η ώρα του Διαβόλου του Fernando Pessoa-Φερνάντο Πεσσόα
σελ.62-63
εκδ:εξάντας
Μετάφραση-Επίμετρο: Μαρία Παπαδήμα
Η Μαρία Παπαδήμα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Έχει μεταφράσει το σημαντικότερο μέρος του έργου του Φ. Πεσσόα στην ελληνική γλώσσα.
Το 2008 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο λογοτεχνικής μετάφρασης για το Βιβλίο της ανησυχίας
πηγές και αναφορές:
photodentro.edu.gr