Η τεχνητή νοημοσύνη, τα Big Data και ο «ανεξερεύνητος» κόσμος των μαθηματικών

Κάποτε ο διακεκριμένος μαθηματικός, γνωστός κυρίως για τα επιτεύγματα του στην διαφορική γεωμετρία, Eugenio Calabi, είχε διατυπώσει με έναν πολύ έξυπνο τρόπο την μεγάλη διαφορά σκέψης μεταξύ θεωρητικών και εφαρμοσμένων μαθηματικών.

Ο θεωρητικός μαθηματικός, εξήγησε ο Ιταλός, όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες στην επίλυση ενός προβλήματος προσπαθεί να «στενέψει» τις προϋποθέσεις ώστε να βγει από το αδιέξοδο. Ο εφαρμοσμένος, αντιλαμβάνεται πως πρέπει να διευρύνει τις μαθηματικές του γνώσεις, ώστε να βρει καινούργια και καλύτερα εργαλεία.

Η άποψη του Ιταλού αποτυπώνει παράλληλα τις διαφορές, αλλά και την αλληλεξάρτηση των δύο τεράστιων κλάδων. Τα μαθηματικά, όταν περιορίζονται μόνο στην σφαίρα του φαντασιακού, καταλήγουν να γίνουν ανούσια. Η εφαρμογή τους από την άλλη, πάντα θα στηρίζεται στα θεμέλια της επιστήμης, με οποιαδήποτε νέα έννοια να πλαισιώνεται αυστηρά από τις παλαιότερες θεωρητικές δομές.

Στην εποχή μας, στα χρόνια του διαδικτύου και της συσσώρευσης πληροφοριών, εμφανίζεται ένα από αυτά τα εμπόδια, στον χώρο της πληροφορικής και του προγραμματισμού. Ενα αδιέξοδο για... εφαρμοσμένους μαθηματικούς. Ο όρος Big Data τα τελευταία χρόνια ακούγεται ολοένα και περισσότερο. Εταιρίες, κρατικές υπηρεσίες, αλλά και ερευνητικές ομάδες, βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωπες με αμέτρητα δεδομένα που πρέπει να διαχειριστούν και να επεξεργαστούν.

Τι είναι τα Big Data

Η έννοια «Big Data» αντιπροσωπεύει τα σύνολα δεδομένων που είναι τόσο μεγάλα και πολύπλοκα, ώστε να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν με παραδοσιακές μεθόδους και λύσεις. Τα δεδομένα αυξάνονται συνεχώς, σε βαθμό που προκαλεί τεράστιες αδυναμίες στην ανάλυση τους. Στον αιώνα της πληροφορίας, όπως έχει χαρακτηριστεί από πολλούς η σημερινή εποχή, η ανάγκη εύρεσης μεθόδων επεξεργασίας είναι πιο άμεση από ποτέ. Το πρόβλημα των Big Data, αυτο-δημιουργημένο μέσα από τις συνθήκες της εποχής, καθρεφτίζει το «πρόσωπο» των μαθηματικών και της λογικής επαγωγής.

Στην προσπάθεια μας να μάθουμε πως να χειριζόμαστε κατάλληλα τα Big Data, αυτή η άρρηκτη και «πυκνή» σύνδεση θεωρητικών και εφαρμοσμένων μαθηματικών γίνεται ιδιαίτερα εμφανής. Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά στο αδιέξοδο που αναφερόταν ο Calabi. Η μαθηματική κατανόηση που έχουμε σήμερα γύρω από την «επανάσταση» των τεράστιων δεδομένων και πολύ περισσότερο γύρω από τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να τα αναλύσουμε, είναι τουλάχιστον... ανεπαρκής.

Το παράδειγμα της Επιβλεπόμενης Μαθησης - Οι αλγόριθμοι των μεγαλύτερων εταιριών παγκοσμίως

Το απλούστερο παράδειγμα είναι αυτό της Επιβλεπόμενης Μάθησης, μιας τεχνικής ανάπτυξης αλγορίθμων που χρησιμοποιείται από εταιρείες όπως η Google, το Facebook και η Apple για να δημιουργήσουν μηχανές φωνητικής ή οπτικής αναγνώρισης με σχεδόν ανθρώπινη ακρίβεια. Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει ένα τεράστιο σύνολο από αρχικά «δεδομένα μάθησης», εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων φωνητικών εγγραφών ή εικόνων, που χρησιμοποιούνται για να «εκπαιδεύσουν» τους... νευρώνες της αλγοριθμικής σκέψης, δημιουργώντας στατιστικά δεδομένα και πιθανολογικές σχέσεις.

Ενας δυνατός υπολογιστής μπορεί να προγραμματιστεί ώστε να «μάθει» από όλα αυτά τα δεδομένα, χωρίς να χρειάζεται να παρέμβει το ανθρώπινο χέρι σε κάθε μικρή λεπτομέρεια. Αυτά τα μοντέλα δέχονται αρχικές πληροφορίες, με στόχο να τις χρησιμοποιήσουν στο μέλλον για να αναλύσουν τις «άγνωστες» πληροφορίες που θα δεχτούν.

Σαν να έχουμε μια συνάρτηση, χωρίς να ξέρουμε τον τύπο της. Η συνάρτηση έχει ένα πεδίο ορισμού και ένα πεδίο τιμών. Εμεις γνωρίζουμε κάποιες τιμές της συνάρτησης (τα αρχικά δεδομένα, όπως για παράδειγμα οι φωνητικές εγγραφές) και προσπαθούμε να βρούμε μια εκτιμήτρια της πραγματικής συνάρτησης, βάσει όσων γνωρίζουμε.

Για να το καταφέρει αυτό, ο υπολογιστής μπαίνει σε μια διαδικασία να «σπάσει» την άγνωστη συνάρτηση σε έναν αριθμό στρωμάτων από επίσης άγνωστες «σιγμοειδείς» συναρτήσεις (συναρτήσεις που μοιάζουν σαν το αγγλικό “S”). Τα αρχικά δεδομένα εισάγονται στο πρώτο «στρώμα» των σιγμοειδών, οι οποίες τα επεξεργάζονται, τα συνδυάζουν και εν τέλει δίνουν το αποτέλεσμα που θα καταχωρηθεί στο δεύτερο στρώμα. Η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι να φτάσει στο τελικό στρώμα, ενώ ο αριθμός των βημάτων καθορίζεται από την πολυπλοκότητα που απαιτείται. Με αυτόν τον, ομολογουμένως παράξενο, τρόπο δημιουργείται ένα τεχνητό νευρωνικό δίκτυο υπολογιστικής νοημοσύνης. Κάπως έτσι λειτουργεί η διαδικασία της τεχνητής νοημοσύνης.

Μια νέα επιστημονική επανάσταση με την τεχνολογία σε... ρόλο οδηγού

Βασική αρχή στις εφαρμοσμένες επιστήμες, πόσω μάλλον στα μαθηματικά, είναι πως όταν ένα μοντέλο λειτουργεί σωστά και είναι αποτελεσματικό, τότε πίσω από το μοντέλο «κρύβεται» μια αυστηρή μαθηματική θεωρία η οποία το στηρίζει. Μέσω του μοντέλου, αρκετές φορές έχουμε καταφέρει να «αλιεύσουμε» το θεωρητικό υπόβαθρο, ακολουθώντας μια αντίθετη διαδρομή και πηγαίνοντας από το αποτέλεσμα στο αίτιο.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως, ακόμα δεν έχουμε αντιληφθεί πιο είναι το μαθηματικό πλαίσιο γύρω από αυτή τη διαδικασία. Εχουμε βρει το «πώς» αλλά αδυνατούμε να βρούμε το «γιατί». Οι θεωρητικοί έχουν εκφράσει την σιγουριά τους πως πίσω από τέτοια μοντέλα κρύβεται ένας πολύ μυστήριος γεωμετρικός κόσμος, που περιέχει μέσα του σχέσεις και έννοιες που δύσκολα αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος νους.

Προς το παρόν η τεχνητή νοημοσύνη βρίσκεται στο «βρεφικό» της στάδιο. Παρόλα αυτά, η μαθηματική θεμελίωση της βρίσκεται σε αδιέξοδο, βάζοντας ουσιαστικά την τεχνολογία σε ρόλο «οδηγού» της επιστήμης. Οσο περνάει ο καιρός, όσο οι επιστήμονες εμβαθύνουν στον κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης, τόσα περισσότερα θα αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε για αυτήν.

Πιθανότατα αυτό να αργήσει να συμβεί. Το επικρατέστερο σενάριο είναι η νέα αυτή τεχνολογία να έχει συγκεκριμένα όρια που μπορεί να αναπτυχθεί, με δεδομένη την έλλειψη θεωρητικού υποβάθρου. Επειδή όμως η θεωρία και η εφαρμογή είναι έννοιες συνδεδεμένες, τα τεχνολογικά άλματα των τελευταίων ετών είναι... μαθηματικά βέβαιο πως πρόκειται να οδηγήσουν στην επόμενη «επιστημονική» επανάσταση.
Και αυτή, όπως όλα δείχνουν, θα είναι... μεγαλύτερων διαστάσεων από οποιαδήποτε έχει προηγηθεί!
~~~~~~~~~~~~~~~
πηγή:www.iefimerida.gr

Κανείς δεν επιλέγει να είναι άρρωστος.

Ο θυμός εκφράζεται μέσα στο σώμα για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του.
Μέσω της ασθένειας, κατά κάποιον τρόπο, δικαιολογούμε τον εαυτό μας.
Επιβεβαιώνουμε ότι έχουμε δίκιο να νιώθουμε τα συναισθήματα αυτά που νιώθουμε, ότι τα συναισθήματα δεν είναι ένα κατασκεύασμα του μυαλού μας, αλλά μια αντικειμενική πραγματικότητα. Μέσω της ασθένειας έχουμε αποδείξεις για την οδύνη μας, χωρίς όμως να έχουμε συνείδηση όλων αυτών.
Και το τίμημα που έχουμε να πληρώσουμε, είναι βαρύ.
Βάζουμε το σώμα μας να μαρτυρήσει τι νιώθουμε και μέσω του σώματός μας χρησιμοποιούμε σαν μάρτυρες και τους ανθρώπους του περίγυρού μας....
Είμαστε άρρωστοι και οι κοντινοί μας άνθρωποι πρέπει να το "ανεχτούν".
Μετατρέποντας την προσωπική μας οδύνη σε σωματική πραγματικότητα αφαιρούμε από τους γύρω μας την δυνατότητα να την αγνοήσουν ή να αποστασιοποιηθούν από αυτήν.
Εντούτοις, εμείς πρώτοι από όλους υποφέρουμε και η αδυναμία των άλλων να μας ανακουφίσουν, μας κάνει να νιώθουμε μόνοι...
Θα θέλαμε να απαλλαγούμε από την ασθένεια που μας προκαλεί τον πόνο, όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Πού να το φανταστούμε ότι, στην πραγματικότητα, μέσω της οδύνης δικαιολογούμαστε για κάτι;
Μέσα από τις ασθένειες, μιλάμε στον εαυτό μας.
Μόνο που λέμε τα πράγματα στον εαυτό μας χωρίς πραγματικά να τα λέμε.
Λες και θέλουμε να τα πούμε με τρόπο που να μην τον καταλαβαίνουμε απόλυτα, λες κι αυτή η αμφισημία μας επιτρέπει να διαφυλάξουμε κάτι.
Και όλα αυτά βεβαίως συμβαίνουν εν αγνοία μας.
Κανείς δεν "επιλέγει" να είναι άρρωστος.
Docteur Philippe Dransart

πηγή αναφοράς:renakomninou.blogspot.gr

n.convergences.free.fr

clipartoday.com

Οι φωτογραφίες που κατέγραψαν ένα από τα πιο σκοτεινά περιστατικά στην ιστορία της Αμερικής

Το 1942, ακόμα κλονισμένη από την επίθεση στο Pearl Harbor, η αμερικανική κυβέρνηση διέταξε χιλιάδες Ιάπωνες Αμερικανούς να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να εγκατασταθούν σε απομακρυσμένους καταυλισμούς κράτησης. Περίπου τα δύο τρίτα εξ αυτών, ήταν πολίτες των Η.Π.Α.

Ο πιο διάσημος από αυτούς τους καταυλισμούς, βρισκόταν στην Owens Valley της Καλιφόρνια και ονομαζόταν Manzanar War Relocation Center.
Ο φωτογράφος Ansel Adams ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1943 να καταγράφει με το φακό του την καθημερινή ζωή των ανθρώπων που κρατούνταν στο Manzanar. Βαθιά θλιμμένος από το γεγονός πως οι ζωές Αμερικανών πολιτών είχαν ξεριζωθεί με τέτοιο τρόπο, προσπάθησε να αιχμαλωτίσει στο φιλμ την ανθρωπιά των κρατουμένων ενόσω αντιμετώπιζαν τόσο απάνθρωπες συνθήκες. «Τίποτα δεν είναι πιο μόνιμο στο Manzanar από την σκόνη που έχει κατακαθίσει πάνω στους γεμάτους πίσσα στρατώνες, εκτός από το ανεξίτηλο αίσθημα που χαράχθηκε στις ζωές χιλιάδων κατοίκων του», γράφει ο Adams.

Ο Adams έμεινε γνωστός κυρίως για τις καλλιτεχνικές φωτογραφίες του, αυτό όμως που δεν θυμάται πολύς κόσμος είναι η δουλειά του πάνω στη ντοκιμαντερίστικη φωτογραφία κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Οι φωτογραφίες που τράβηξε τότε εκτέθηκαν το 1944 στο Museum of Modern Art (MoMA) και δημοσιεύθηκαν ως λεύκωμα με τον τίτλο «Born Free and Equal: The Story Of Loyal Japanese-Americans». Στην εισαγωγή του βιβλίου, ο Adams έγραφε:

«Αυτό το βιβλίο δεν επιχειρεί σε καμία περίπτωση να κάνει κοινωνιολογική ανάλυση των ανθρώπων και του προβλήματός τους. Απευθύνεται στον μέσο Αμερικανό πολίτη και επινοήθηκε έχοντας ως αρχή μια ανθρώπινη, συναισθηματική βάση, δίνοντας βάρος στις πραγματικότητες του ατόμου και του περιβάλλοντός του και όχι αντιμετωπίζοντας τους πιστούς Ιάπωνες Αμερικανούς ως μια αφηρημένη, άμορφη μειονότητα. Μέσα από αυτό το βιβλίο θέλω να κάνω τον αναγνώστη να νιώσει σαν να βρισκόταν μαζί μου στο Manzanar, σαν να γνώρισε κάποιους από τους ανθρώπους και να ένιωσε το κλίμα του Κέντρου και του περιβάλλοντός του, αντλώντας έτσι τα δικά του συμπεράσματα, και όχι να του επιβάλλω κάποιο δόγμα ή να τον κατευθύνω υπέρ κάποιας κοινωνιολογικής δράσης».

Στην πορεία η Αμερική ζήτησε τελικά συγγνώμη για τον εγκλεισμό των Ιαπωνοαμερικάνων το 1988, και παραδέχθηκε πως κίνητρο για αυτή την κίνηση ήταν «σε μεγάλο βαθμό η φυλετική προκατάληψη, η υστερία εν καιρώ πολέμου και η αποτυχία της πολιτικής ηγεσίας». Σήμερα, περισσότερα από 70 χρόνια μετά την επίσκεψη του Adams στο Manzanar, μπορούμε ακόμα να κάνουμε μια ξενάγηση στο ιστορικό αυτό στρατόπεδο, μέσα από τον φακό του.

 Calisthenics

 Entrance To Manzanar

 Louise Tami Nakamura

 Mess Line, Noon

 Michael Yonemetsu, [i.e., Yonemitsu] X-Ray Technician

 Nurse Aiko Hamaguchi, Patient Tom Kano

 Pictures And Mementoes On Phonograph Top, Yonemitsu Home

 Mrs. Kay Kageyama

 Monument In Cemetery

 Farm Workers, Mt. Williamson In Background

 Baton Practice, Florence Kuwata

 In Biology Class, High School, Kiyo Yoshida, Lillian Wakatsuki, Yoshiko Yamasaki

 Tom Kobayashi

Mrs. Nakamura And Her Daughters
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στη HuffPost

Carl Sagan - 'A Glorious Dawn' ft Stephen Hawking (Symphony of Science)

Συμφωνία με το διάβολο

07/05/2016  από Σερένα Νομικού

Οι Αμερικανοί με την ΤΤΙΡ δεν ενδιαφέρονται τόσο για τις μελλοντικές τους επενδύσεις, αλλά για τις παλαιότερες, επειδή χρησιμοποίησαν πολλά τρικ στο παρελθόν για να εξαπατήσουν τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς και τις επιχειρήσεις

Όλες εμάς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι διατλαντικές συμφωνίες, αφού έχουμε τα δικά μας προβλήματα που γίνονται καθημερινά χειρότερα και απειλούν να μας πνίξουν. Τους άλλους όμως λαούς της Ευρώπης που δεν φοβούνται να διαμαρτυρηθούν όπως εμείς, γνωρίζοντας πού οδηγεί η συμπεριφορά του προβάτου, τους ενδιαφέρουν. Λογικά λοιπόν διαδηλώνουν εναντίον της ΤΤΙΡ, ειδικά οι Γερμανοί, αναρωτώμενοι επί πλέον γιατί βιάζονται τόσο πολύ οι Αμερικανοί, όσον αφορά την υπογραφή της.

Ευτυχώς για τους ίδιους, διαθέτουν σοβαρά ΜΜΕ που ασχολούνται με το θέμα. Έτσι ανακάλυψαν πως η αιτία της βιασύνης των ΗΠΑ είναι η κρίση χρέους της Ευρώπης, στην οποία οι αμερικανικοί επενδυτικοί όμιλοι έχουν πουλήσει επικίνδυνα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Ειδικότερα, στο παρελθόν οι αμερικανικές τράπεζες πούλησαν μαζικά σε δήμους και σε επιχειρήσεις δομημένα ομόλογα, ενώ τους εγκρίναν δάνεια, διαβεβαιώνοντας τους πως τα μικρά γράμματα κάτω από τις συμβάσεις δεν ήταν απαραίτητο να διαβαστούν.

Οι υπερχρεωμένοι λοιπόν δήμοι και οι αφελείς επιχειρήσεις εισέπραξαν τα χρήματα. Οι μεν πρώτοι για να κάνουν δώρα στους εκλογείς τους (το πελατειακό κράτος δεν είναι μόνο ελληνική πατέντα), ενώ οι δεύτερες για να κερδίσουν μερίδια αγοράς. Στη συνέχεια όμως ξύπνησαν, ανακαλύπτοντας τις παγίδες.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα κύμα αγωγών εναντίον των αμερικανικών τραπεζών, πολλές από τις οποίες δικαιώθηκαν από τα συνταγματικά δικαστήρια. Για παράδειγμα η αγωγή μίας μικρής γερμανικής πόλης (πηγή), η οποία έγινε αποδεκτή από το δικαστήριο επειδή η ενημέρωση της σχετικά με το προϊόν που αγόρασε ήταν ελλιπής, οπότε διεκδικεί από την JP Morgan το ποσόν των 57 εκ. €! (οι Ιταλοί έχουν καταθέσει επίσης αγωγές εναντίον της Deutsche Bank, για 7 δις € ομόλογα που τους πούλησε).

Λογικά λοιπόν οι Αμερικανοί φοβούνται πως θα ακολουθήσουν χιλιάδες άλλες τέτοιες περιπτώσεις που θα στηρίζονται στο δεδικασμένο της γερμανικής πόλης. Επομένως βιάζονται να υπογραφεί η ΤΤΙΡ που θα τους εξασφαλίζει από τις αγωγές εναντίον τους, αφού θα τους δίνει μεγαλύτερες εξουσίες από τα εθνικά δικαστήρια.

Αναλυτικότερα στο διεθνές δίκαιο ισχύει η αρχή, σύμφωνα με την οποία μία καταδίκη είναι τότε μόνο αποδεκτή, όταν είναι σύμφωνη με τη νόμιμη διαδικασία (due process of Law). Αυτό σημαίνει πως πρέπει να υπάρχει μία συνταγματική εγγύηση, έτσι ώστε ένας νόμος να μην επιτρέπεται να είναι παράλογος, αυθαίρετος ή τυχαίος. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν τοποθετούνται όρια στην ερμηνεία του νόμου, οπότε για το λόγο αυτό υπάρχουν τα διεθνή διαιτητικά δικαστήρια, μέσω των οποίων συμβιβάζονται συνήθως οι αντίδικοι.

Οι Αμερικανοί όμως αισθάνονται ανασφαλείς όσον αφορά τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, σε σχέση με τα χρηματοπιστωτικά τους προϊόντα, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως όπλα μαζικής καταστροφής από τον W. Buffet. Φοβούνται λοιπόν πως αρκετοί ευρωπαϊκοί οργανισμοί θα απαιτήσουν να λάβουν πίσω τα χρήματα τους, όπως η γερμανική πόλη, κάτι που δεν θα μπορεί να συμβεί, εάν υπογραφεί η ΤΤΙΡ.

Χωρίς να επεκταθώ σε περιττές λεπτομέρειες, οι Αμερικανοί θέλουν να εξασφαλίσουν πως το παιχνίδι θα παίζεται με τους δικούς τους κανόνες όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτό που έχει όμως ιδιαίτερη σημασία είναι το ότι, δεν ενδιαφέρονται τόσο για τις μελλοντικές τους επενδύσεις, αλλά για τις παρελθούσες, επειδή κατά τη διάρκεια της κρίσης χρησιμοποίησαν πολλά τρικ για να εξαπατήσουν τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς και τις επιχειρήσεις.

Θέλουν λοιπόν να αποφύγουν με κάθε θυσία τις αποζημιώσεις που θα κληθούν τελικά να πληρώσουν στους ζημιωμένους πελάτες τους, για τα στοιχήματα που ουσιαστικά τους πούλησαν εν αγνοία τους.

Φυσικά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος, αφού προωθείται παράλληλα η ίδρυση του οικονομικού ΝΑΤΟ, μέσω του οποίου οι ΗΠΑ μάλλον θέλουν να ληστέψουν ξανά την Ευρώπη, όπως το 2008, για να καλύψουν τα τεράστια χρέη τους που σύντομα θα υπερβούν τα 20 τρις $. Επίσης να πιέσουν ασφυκτικά τη Ρωσία, προτού δημιουργηθεί ο δεύτερος οικονομικός πόλος που σχεδιάζει με την Κίνα, προσελκύοντας πολλά άλλα κράτη που θέλουν να προστατευτούν από την υπερδύναμη.

Κλείνοντας, εγώ τουλάχιστον είμαι σίγουρη πως αν η Ελλάδα μπορούσε να καταγγείλει τις δανειακές συμβάσεις που εκβιάστηκε να υπογράψει στο γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο, καταθέτοντας ταυτόχρονα αγωγές αποζημίωσης για τις απίστευτες ζημίες που της προκάλεσαν μετά το 2010 (υπολογίζονται πάνω από 1 τρισεκατομμύριο ευρώ), θα κέρδιζε.

Κριτήριο μου είναι οι αποφάσεις του για την ΤΤΙΡ, όσον αφορά τους γερμανικούς οργανισμούς. Φυσικά η Ελλάδα θα έπρεπε να στείλει στα δικαστήρια όλους αυτούς τους προδότες βουλευτές, υπουργούς και πρωθυπουργούς που συναίνεσαν στην καταστροφή της πατρίδας τους, χωρίς κανέναν απολύτως ηθικό ενδοιασμό για να κρατήσουν τις καρέκλες τους.

Για το ευρωπαϊκό δεν μπορώ να ισχυριστώ το ίδιο, αφού λέγεται πως είναι υποχείριο της Γερμανίας. Μίας χώρας που έχει καταλάβει όλες τις διευθυντικές θέσεις-κλειδιά στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, έχοντας βάλει στο στόχαστρο της το ελληνικό υπουργείο οικονομικών, το ΤΑΙΠΕΔ, το ταμείο εσόδων του κράτους και την κεντρική μας τράπεζα, για να επιβάλλει την κατοχή της Ελλάδας στο διηνεκές.
http://www.analyst.gr

Το σφαγείο

Γεράσιμος Χολέβας:δημοσιεύτηκε 13/07/2016

Η Λαγκάρντ και η Μέρκελ …συμπαραστέκονται στον ελληνικό λαό! 

  Η Κριστίν Λαγκάρντ, επικεφαλής του ΔΝΤ είπε, μιλώντας στους Financial Times: «Ας το παραδεχθούμε η εμπειρία του ΔΝΤ στην Ελλάδα δεν ήταν ευχάριστη για κανέναν, ιδιαίτερα για τον ελληνικό λαό».

 Πριν λίγες μέρες η Άνγκελα Μέρκελ, καγκελάριος της Γερμανίας, είπε, μιλώντας στο δεύτερο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης, ZDF: «Σε ό,τι αφορά την γερμανική πολιτική λιτότητας, η Γερμανία υποστήριξε μια θέση (όχι μόνη της) η οποία λέει ότι χρειαζόμαστε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και βεβαίως δημοσιονομική σταθερότητα. Διότι είδαμε, όταν ξέσπασε η κρίση του ευρώ, ότι η Ελλάδα έχει 14% έλλειμμα, και βρήκαμε το σωστό μείγμα»

 Η κάθε μια …συμπαραστέκεται, για να εκφράσει τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Είναι προφανές ότι τέτοιου είδους δηλώσεις δεν γίνονται τυχαία. Εκφράζουν τους ανταγωνισμούς μεταξύ ΔΝΤ, Γερμανίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιος θα πιστέψει, άλλωστε, πως η Λαγκάρντ ξαφνικά απέκτησε ευαισθησίες  για την οικονομική κατάσταση του λαού της Ελλάδας ή πως η Μέρκελ ψάχνει μείγματα πολιτικής για το καλό μας;..

  Ο κύριος Τσίπρας και η κυβέρνηση του ας αναζητήσουν ρόλο στα πολιτικά και οικονομικά παζάρια, για να μας πούνε αν η συνέχεια της σφαγής θα γίνει με τα ίδια μαχαίρια!

  Πάντως, το σφαγείο, που μας έχουν βάλει μέσα, δεν αλλάζει, αν αλλάξει ο τρόπος που χρησιμοποιείται το μαχαίρι! Η Ευρωπαϊκή Ένωση (τους), το ΔΝΤ (τους) είναι οι σύμμαχοι τους, οι εταίροι τους, ο μονόδρομος τους.

   Υποτίθεται πως μας έσωσαν, με το τρίτο μνημόνιο, από την καταστροφή! Μας κράτησαν στο σφαγείο και τα αποτελέσματα είναι εδώ. Τα ζούμε. Τα πολιτικά παιχνιδάκια (διεθνούς επιπέδου…), με τη ζωή μας, μέσα στο σφαγείο, θα συνεχιστούν. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε. Πάντως, σίγουρα, το σφαγείο έχει έξοδο. 
http://www.imerodromos.gr

Eben Alexander: Ο γιατρός που «επισκέφθηκε» τον παράδεισο

https://en.wikipedia.org/wiki/Eben_Alexander_(author)

http://www.ebenalexander.com/

Σε ένα συγκλονιστικό άρθρο-εξομολόγηση, ο χειρουργός Eben Alexander περιγράφει πώς βίωσε την επιθανάτια εμπειρία.

«Όταν ήμουν μικρός, με υιοθέτησε μια οικογένεια.

Μεγάλωσα χωρίς να έχω συγκρατήσει καμία ανάμνηση από τη βιολογική μου οικογένεια και χωρίς να γνωρίζω ότι είχα μια αδερφή, τη Betsy.

Πολλά χρόνια αργότερα αναζήτησα την πραγματική μου οικογένεια, όμως η Betsy είχε ήδη πεθάνει. Αυτή είναι η ιστορία για το πώς ξανασμίξαμε – στον παράδεισο» γράφει ο Eben στη Daily Mail.

Πριν ξεκινήσει την αφήγηση της μοναδικής ιστορίας του, ο Eben υπογραμμίζει πως είναι επιστήμονας, πως έχει αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Ο θετός του πατέρας ήταν νευροχειρουργός και ο Eben αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματά του. Παράλληλα, ως ακαδημαϊκός δίδαξε στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.

Αν και δηλώνει κατ' όνομα Χριστιανός, ήταν ανέκαθεν επιφυλακτικός απέναντι στις επιθανάτιες εμπειρίες που του περιέγραφαν οι ασθενείς του.

Οι γνώσεις του σχετικά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο τον καθιστούσαν σχεδόν βέβαιο πως μια επιθανάτια εμπειρία ή μια «συνάντηση» με αγγελικές υπάρξεις δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια παραίσθηση που συνοδεύει ένα τραύμα στο κεφάλι.

«Ανακάλυψα, κάτω από δραματικές συνθήκες, ότι τελικά έκανα λάθος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Eben στην εξομολόγησή του

«Πριν από έξι χρόνια, ξύπνησα μια μέρα με φοβερό πονοκέφαλο.

Λίγες ώρες μετά έπεσα σε κώμα.

Ο νεόφλοιος του εγκεφάλου μου, το τμήμα που ελέγχει κάθε λογική διεργασία που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο, είχε απενεργοποιηθεί εντελώς.

Την περίοδο εκείνη δούλευα στο Γενικό Νοσοκομείο Lynchburg της Βιρτζίνια, όπου και μεταφέρθηκα εσπευσμένα.

Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι έπασχα από μηνιγγίτιδα –ένα σπάνιο στέλεχος του βακτηρίου E. coli είχε εισβάλει στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και 'έτρωγε' τον εγκέφαλό μου σαν οξύ.

Οι πιθανότητες να ζήσω ήταν ελάχιστες.

Βρισκόμουν σε κατάσταση φυτού και όλες οι ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες μου ήταν ανέφικτες.

Οι εξετάσεις δεν έδειχναν καμία συνειδητή δραστηριότητα, ο εγκέφαλός μου βρισκόταν εκτός λειτουργίας, όμως ο εσώτερος εαυτός μου υπήρχε ακόμη, καταρρίπτοντας κάθε γνωστό νόμο της Επιστήμης.»

«Για επτά ημέρες, ενώ βρισκόμουν σε κώμα, η συνείδησή μου 'ταξίδεψε' σε σφαίρες φανταστικές.

Ήταν ένα ταξίδι πέρα από τα εγκόσμια, ένα ταξίδι που μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσα πέρα για πέρα αδύνατο.»

«Σαφώς, δεν είμαι ο πρώτος άνθρωπος που ανακάλυψε ότι η συνείδηση ξεπερνά τη σωματική εμπειρία.

Αυτό που ξεχωρίζει όμως στην περίπτωσή μου είναι ότι, σύμφωνα με τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα, είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει ταξιδέψει σε αυτόν τον παραδείσιο κόσμο ενώ ο φλοιός του εγκεφάλου δεν παρουσιάζει καμία δραστηριότητα και ενώ βρισκόμουν υπό συνεχή επίβλεψη.

Υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία για κάθε λεπτό που βρισκόμουν σε κώμα και κανένα από αυτά δε δείχνει πως ο εγκέφαλός μου λειτουργούσε.

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τις Αρχές των Νευροεπιστημών, η εμπειρία μου δεν ήταν σε καμία περίπτωση σωματική.»

«Όταν εμφανίστηκε ο ισχυρός πονοκέφαλος και έπεσα σε κώμα, σταδιακά άρχισα να αισθάνομαι πως μεταβαίνω σε μια πρωτόγονη κατάσταση, ένιωθα σαν να βουλιάζω σταδιακά στο χώμα.

Γύρω μου όμως ένιωθα, άκουγα ή έβλεπα άλλες οντότητες.

Ένιωθα τρομοκρατημένος αλλά ταυτόχρονα το αίσθημα ήταν ανακουφιστικό και οικείο.»

«Λίγο αργότερα, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω επακριβώς το χρόνο, ένα φως άρχισε να εμφανίζεται από ψηλά. Μέσα από το φως εμφανίστηκε μια μικρή πύλη, σαν μια τρύπα σε ένα κομμάτι ύφασμα, και ένιωσα να περνώ μέσα από εκεί, φτάνοντας σε μια κοιλάδα γεμάτη πράσινο και καταρράκτες.

Υπήρχαν ροζ και λευκά σύννεφα και πίσω από αυτά ένας βαθύς μπλε ουρανός.»

«Ο κόσμος αυτός δεν έμοιαζε μακρινός και ακαθόριστος.

Ήταν ολοζώντανος.

Γνωρίζω πολύ καλά πόσο αλλόκοτη μοιάζει αυτή η αφήγηση και κατανοώ όσους δεν μπορούν να την αποδεχτούν.

Όπως και πολλά άλλα πράγματα σε αυτή τη ζωή, η εμπειρία μου ακούγεται υπερβολική μέχρι να τη ζήσει κανείς.»

«Σε όλο αυτό το ταξίδι, είχα δίπλα μου έναν οδηγό.

Ήταν μια πανέμορφη γυναίκα.

Δεν την είχα δει ποτέ ξανά στη ζωή μου, δεν ήξερα ποια ήταν, όμως η παρουσία της ήταν αρκετή για να γιατρέψει την καρδιά μου, για να αισθανθώ και πάλι πλήρης.

Το πρόσωπό την μου έμεινε αξέχαστο. Τα μάτια της είχαν ένα βαθύ μπλε χρώμα και τα μαλλιά της ήταν καστανόξανθα σαν το μέλι.»

«Στο μεταξύ, βρισκόμουν σε κώμα ήδη για επτά ημέρες, χωρίς να υπάρχουν σημάδια βελτίωσης.

Οι γιατροί προσπαθούσαν να αποφασίσουν αν πρέπει να με κρατήσουν σε μηχανική υποστήριξη.

Ξαφνικά επανήλθα.

Τα μάτια μου άνοιξαν και απλώς επέστρεψα.

Δεν είχα καμία ανάμνηση από τη ζωή μου στη γη, γνώριζα όμως πολύ καλά από πού έχω επιστρέψει.»

«Έπρεπε να μάθω τα πάντα από την αρχή: ποιος ήμουν και πού ήμουν.

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες, ξαναβρήκαν τον παλιό μου εαυτό.

Μιλούσα και πάλι, ενώ η αγάπη και η υποστήριξη των δικών μου ανθρώπων με βοήθησαν να ξαναβρώ και τις αναμνήσεις μου.

Οκτώ εβδομάδες αργότερα, επέστρεψαν πλήρως οι γνώσεις και οι εμπειρίες μου στο χώρο των Επιστημών.

Η ανάρρωσή μου ήταν ένα θαύμα που δεν μπορεί να εξηγήσει η σύγχρονη Ιατρική.»

«Όσα όμως είχα δει ενώ βρισκόμουν στο κώμα δεν ξεθώριασαν, ιδιαίτερα η εικόνα της γυναίκας.

Τέσσερις μήνες μετά, έλαβα μια φωτογραφία.

Ένας συγγενής μού είχε στείλει μια φωτογραφία της αδερφής μου.

Ήταν ένα σοκ για μένα.

Ήταν το πρόσωπο της γυναίκας που είχα δει.»

δημοσιεύτηκε:20/10/2014 11:30

www.onmed.gr

Žižek knows! H σχέση Χέγκελ, WikiLeaks και Λέιντι Γκάγκα

Žižek knows! Τι σχέση μπορεί να έχουν ο Χέγκελ, το WikiLeaks και η Λέιντι Γκάγκα σε μία και μόνο συνέντευξη;

 «Ας μιλήσουμε ειλικρινά, όχι άλλες βλακείες, το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς με μισεί, ακόμη κι αν υποτίθεται ότι είμαι ένας από τους κορυφαίους κομμουνιστές διανοούμενους» – Ζίζεκ, Γκάρντιαν 15 Ιουλίου 2011.

Ο Στούαρτ Τζέφρις (Stuart Jeffries) επιχείρησε πριν λίγες μέρες να σκιαγραφήσει το προφίλ του Σλαβόι Ζίζεκ για την εφημερίδα Γκάρντιαν.
Τον συνάντησε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του τελευταίου στο Λονδίνο, όπου βρέθηκε για την προώθηση του τελευταίου του βιβλίου «Ζώντας σε έσχατους καιρούς» και για μια συζήτηση με τον Τζούλιαν Ασσάνζ, την οποία συντόνισε η γνωστή από το Democracy now! Έιμι Γκούντμαν. «Η πρώτη δουλειά ενός αναγνώστη ή κάποιου που προσπαθεί να πάρει συνέντευξη από το Ζίζεκ είναι να δημιουργήσει πολύ γρήγορα ένα δίκτυο από νοηματικές γέφυρες με σκοπό τη σύνδεση των φαινομενικά αυτόνομων πεδίων της σκέψης του», αναφέρει ο δημοσιογράφος της Γκάρντιαν υποψιασμένος για το δύσκολο έργο του. Αποτιμώντας προκαταβολικά τα αποτελέσματα της συζήτησης, μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι τα κατάφερε πολύ καλά.

Ας ξεκινήσουμε όμως διαβάζοντας τη συνέντευξη ανάποδα, απ’ το σημείο που ετοιμάζεται να φύγει ενημερώνοντας πως πάει να δει με το γιο του «Τρανσφόρμερς».
Ο Στούαρτ Τζέφρις τον ενημερώνει πως η ταινία είναι τραγική, για να λάβει την απάντηση πως πολλές ταινίες είναι τραγικές αλλά «πάντοτε όμως υπάρχει κάτι που αξίζει να δεις». Ίσως αυτό θα μπορούσε να είναι και το μότο όλων όσων θεωρούνε ότι πολύς λόγος γίνεται για το Ζίζεκ, ενώ πολύ λίγα ουσιαστικά πράγματα έχει τελικά να μας πει.

«Ο Τζούλιαν Ασσάνζ είναι τρομοκράτης, αλλά με τον τρόπο που ήταν κι ο Γκάντι»

Κάτι λοιπόν που άξιζε στην προκειμένη συνέντευξη ήταν οι αναφορές στον Τζούλιαν Ασσάνζ και το WikiLeaks. Είναι αλήθεια πως είσαι τρομοκράτης λέει κάποια στιγμή ο Ζίζεκ στον Ασσάνζ κατά τη διάρκεια της συζήτησης τους: «Είσαι τρομοκράτης με τον τρόπο που ήταν και ο Γκάντι.
Προσπάθησε να σταματήσει την κανονική λειτουργία του Βρετανικού κράτους στην Ινδία. Εσύ προσπαθείς να σταματήσεις την κανονική λειτουργία της ροής των πληροφοριών».

Όπως έγραφε και σε ένα σχετικό κείμενο αυτό που θέλει να αντικρούσει ο Σλοβένος φιλόσοφος είναι μια φιλελεύθερη ερμηνεία του WikiLeaks που το βλέπει σαν άλλη μια περίπτωση «ερευνητικής δημοσιογραφίας».
Μ’ αυτό τον τρόπο δε θα διέφερε και πολύ από την ιδεολογία χολιγουντιανών υπερπαραγωγών όπως το «All the President’s Men» ή το «The Pelican Brief».
Το σενάριο γνωστό: ένα απλό καθημερινό ζευγάρι ανακαλύπτει ξαφνικά ένα σκάνδαλο που αγγίζει τον Πρόεδρο και τον οδηγεί τελικά σε παραίτηση.
Τι είναι αυτό που μένει στο τέλος; «Δεν είναι βέβαια ότι η διαφθορά αγγίζει την κορυφή, αλλά το πόσο υπέροχη είναι μια χώρα, που δυο απλοί, καθημερινοί άνθρωποι σαν εμένα και σένα μπορούν να ρίξουν τον πρόεδρο, τον ισχυρότερο άνθρωπο του κόσμου!» σημειώνει σαρκαστικά ο Ζίζεκ.
Αντίθετα, η λειτουργία του WikiLeaks (και η επικινδυνότητά του για το σύστημα) έγκειται σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο.
«Αυτό που το σύστημα βρίσκει ανυπόφορο είναι την αποκάλυψη της υποκρισίας, πάνω στην οποία βασίζεται όλη η ισχύς του», τονίζει στη συνέντευξη.

Η θέση αυτή σχετίζεται με τη συνολικότερη θεώρησή του για την ιδεολογία, η οποία τον ακολουθεί στο σύνολο του έργου του με αξιοσημείωτη συνοχή.
Για τον Ζίζεκ το βασικό στοιχείο της μαρξιστικής θεωρίας της ιδεολογίας είναι πως εμμένει στο ότι η παραγνώριση της κοινωνικής πραγματικότητας δεν είναι ένα πέπλο ψεύδους αλλά καταστατικός όρος της αναπαραγωγής αυτής ακριβώς της πραγματικότητας.
Εκεί που δίνει έμφαση, με άλλα λόγια δεν είναι σ’ αυτό που οι άνθρωποι «δεν ξέρουν, αλλά το κάνουν», όσο σε εκείνο που «το ξέρουν, αλλά συνεχίζουν να το κάνουν».
Αυτό έχει να κάνει με τη λειτουργία του “as if” στη συμπεριφορά των ανθρώπων.«Δε μάθαμε κάτι πραγματικά καινούργιο από το WikiLeaks.
Ο Τζούλιαν είναι σαν το αγόρι που μας λέει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός – μέχρι τότε όλοι συμπεριφερόντουσαν σαν ο βασιλιάς να φορούσε ρούχα».
Και συνεχίζει με ένα παράδειγμα πιο κοντά στο προσωπικό του στυλ: «Είναι σαν τον άντρα που ξέρει πως η γυναίκα του τον απατάει από δω κι από κει, αλλά μέχρι να μάθει με λεπτομέρειες τί ακριβώς είχε κάνει, μπορεί να συμπεριφέρεται σαν να μην έχει πάει τίποτε απολύτως στραβά.
Ο Τζούλιαν καταστρέφει ακριβώς αυτό το πρόσχημα».
Όλοι υποψιάζονταν αυτά που ήρθαν στο φως από το WikiLeaks.
Είναι άλλο όμως να το υποψιάζεσαι και άλλο να αποκαλύπτονται όλες οι λεπτομέρειες μπροστά στα μάτια σου.
Ο βασιλιάς είναι γυμνός λοιπόν.
Τώρα πώς μπορεί κάποιος να συνεχίσει να παριστάνει πως δε βλέπει τη γύμνια του;

Ενδιαφέρουσες οι παρατηρήσεις, αλλά μην έχει κανείς την αυταπάτη ότι όλη η συζήτηση κύλησε κατ’ αυτό τον τρόπο.
Προφανώς, παρεμβάλλονταν τα γνωστού επιπέδου ανέκδοτά του Ζίζεκ: Ο γιατρός λέει στο σύζυγο ότι υπάρχει ένα καλό κι ένα κακό νέο.
Το καλό είναι ότι θα ζήσει η γυναίκα του, το κακό είναι ότι δε θα μπορέσουν να ξανακάνουν σεξ.
Ο σύζυγος εξεγείρεται.
Και ποιο είναι το αστείο;
Ο γιατρός αστειεύεται.
Η γυναίκα του δεν είναι ζωντανή
 Όποιος θέλει μπορεί να το διαπιστώσει και μόνος του ακολουθώντας τη συμβουλή του Στούαρτ Τζέφρις ότι αξίζει να αναζητήσει κανείς στο YouTube τη σχετική σκηνή, μόνο και μόνο για να δει πόσο ηρωικά η Γκούντμαν και ο Ασσάνζ προσπαθούν να κρύψουν την αηδία τους για το ανέκδοτο.

«Έπρεπε να αφήσω ένα περιθώριο στην πιθανότητα να είμαι ο εραστής της Λέιντι Γκάγκα».

Κι ανάμεσα σ’ όλα αυτά η Λέιντι Γκάγκα!
Πώς καταφέρνει κι έχει τον πρώτο λόγο στη συνέντευξη;
Μια αναρχική ομάδα του Λονδίνου έχει την απάντηση. «Υπάρχει μια ομάδα αναρχικών κι αριστεριστών εδώ στο Λονδίνο που με μισεί», αναφέρει γελώντας στο δημοσιογράφο στην αρχή της συνέντευξης.
Και συνεχίζει λίγο παρακάτω «Ας μιλήσουμε ειλικρινά, όχι άλλες βλακείες, το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς με μισεί, ακόμη κι αν υποτίθεται ότι είμαι ένας από τους κορυφαίους κομμουνιστές διανοούμενους».
Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα είναι ότι η ομάδα αυτή με ψεύτικο λογαριασμό στο facebook διακίνησε ότι «κάτι παίζει» ανάμεσα στο Ζίζεκ και τη Στέφανι Τζοάν Αντζελίνα Γκερμανότα, γνωστή ως Λέιντι Γκάγκα (Lady Gaga).
Επρόκειτο απλά για φάρσα, που οδήγησε όμως στην αναπαραγωγή του νέου σαν να ήταν πραγματικότητα.
Ο Ζίζεκ έπεσε θύμα των ίδιων των αναλύσεων του.
Όλοι γνώριζαν ότι δεν ισχύει η πολυπόθητη σχέση, αλλά συμπεριφέρονταν σαν να ισχύει.
Η είδηση έπαιξε μεταξύ άλλων στη Νιου Γιορκ Ποστ ενώ η Ντέιλι Σταρ έφτασε να γράφει ότι «οι φίλοι της ανησυχούν ότι ο Σλοβένος Ζίζεκ γεμίζει το μυαλό της Λέιντι Γκάγκα με τις εξτρεμιστικές του ιδέες».

Όπως παρατηρεί βέβαια ο Στούαρτ Τζέφρις, ο Ζίζεκ δεν ενοχλήθηκε τόσο από αυτή την «αδικαιολόγητη εγελιανή διαλεκτική αντιστροφή», αφού ο φόβος ότι η Λέιντι Γκάγκα θα μπορούσε να διαφθείρει το Ζίζεκ με τις εξτρεμιστικές της ιδέες είναι εξίσου πραγματικός! Αυτό που τον πείραξε ήταν ότι σύμφωνα με τις ίδιες διαρροές του facebook η σχέση τους εδραιώθηκε μέσα από τη συζήτηση για την αποδόμηση της πατριαρχικής ιδεολογίας, το φεμινισμό και την έννοια της συλλογικής ανθρώπινης ευθύνης.
Αυτό θεωρήθηκε ανυπόφορη προσβολή.
«Δε λέω τέτοιου είδους πράγματα. Μπορείς να φανταστείς πιο βαρετό βράδυ απ’ αυτό;». «Και πως θα περνούσες λοιπόν ένα βράδυ με τη Λέιντι Γκάγκα;».
Ο Ζίζεκ αποφεύγει να απαντήσει. «Σε μια συζήτηση κάνει πολλά πράγματα, αλλά το να απαντάει στις ερωτήσεις δεν είναι ένα απ’ αυτά», σχολιάζει ο Τζέφρις.
Το καταληκτικό σχόλιο πάντως του Ζίζεκ ήταν να αναγνωρίσει το λάθος του για το ότι αρνήθηκε κατηγορηματικά κάθε πιθανή σχέση όταν τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι. «Έπρεπε να είχα πει «ουδέν σχόλιο» αφήνοντας ένα περιθώριο στην πιθανότητα να είμαι ο εραστής της».

Λίγο πριν το τέλος πίνοντας μερικές γουλιές από τη ζεστή σοκολάτα του και σκουπίζοντας τα γένια του ομολογεί: «Μιλώντας ειλικρινά, δε θα έπρεπε να είμαι αυτός ο άνθρωπος που μιλάει για το «Σκοτεινό Ιππότη», το Χέγκελ, την αξία των WikiLeaks και τη Λέιντι Γκάγκα.
Θα έπρεπε να είμαι ένας μέτριος καθηγητής φιλοσοφίας στη Λιουμπλιάνα».

Η παράλληλη αναφορά στο Χέγκελ, το WikiLeaks και τη σχέση του με τη Λέιντι Γκάγκα οδηγεί πολλούς από τους αναγνώστες του να φρίττουν, όχι άδικα είναι η αλήθεια.
Για όσους πάλι τον βλέπουν σαν άλλο «Έλβις Πρίσλεϊ της πολιτισμικής θεωρίας» αυτές οι αναφορές είναι οι πλέον διασκεδαστικές.
Άλλωστε κάθε σταρ που σέβεται τον εαυτό του έχει και τους μύθους που τον ακολουθούν ...
Γιατί όχι κι ο Ζίζεκ;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
επιμέλεια-μετάφραση: Κώστας Γούσης (ομάδα alterthess.gr )

Σλάβοϊ Ζίζεκ: Η αληθινή τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ-Τη μια μέρα κερδίζει, και την επόμενη μέρα παραδίνεται

theaustralian.com.au

 Απουσία απαντήσεων στην κρίση της ΕΕ από την Αριστερά διαπιστώνει o διάσημος σλοβένος φιλόσοφος κ. Σλάβοϊ Ζίζεκ σημειώνοντας πως «ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε παραδειγματικά αυτή την αληθινή τραγωδία: την μια μέρα κερδίζει, και την επόμενη μέρα παραδίνεται. Δεν είναι μια “προδοσία”, αλλά μια πραγματική τραγωδία – ένα ριζοσπαστικό αδιέξοδο».

«Η άμεση δημοκρατία είναι ο τελευταίος μύθος της Αριστεράς, και η ΕΕ είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να κριθεί από δημοψηφίσματα» δήλωσε ο κ. Ζίζεκ σε συνέντευξή του στο Open Democracy με αφορμή το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος.

«Η κοινή γνώμη δεν έχει πάντα δίκιο. Μερικές φορές νομίζω ότι κάποιος πρέπει να παραβιάζει τη θέληση της πλειοψηφίας», επισημαίνει ο κ. Ζίζεκ και προσθέτει:

«Το δημοψήφισμα έθεσε μια ψεύτικη επιλογή, προσφέροντας μια λύση εντός του κράτους-έθνους για διακρατικά προβλήματα. Η ΕΕ είναι σε κατάσταση αδράνειας, και συμμερίζομαι αυτή την οργή του λαού. Αλλά ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Η Βρετανία θα χάσει μήνες, χρόνια σε παρατεταμένες διαπραγματεύσεις με έναν κακό συμβιβασμό στο τέλος – διάστημα κατά το οποίο θα έχει μειωθεί ο χώρος για πραγματική αλλαγή«

»Η βρετανική στάση, που αφήνει την ΕΕ στην τύχη της, είναι η λογική της λάθος εποχής σε μια εποχή με παγκόσμια προβλήματα: οικολογία, βιοτεχνολογία, πνευματική ιδιοκτησία. Η Βρετανία ολομόναχη θα είναι ακόμα πιο ευάλωτη, εκτεθειμένη στην πίεση του διεθνούς κεφαλαίου, χωρίς καμία από τις προστασίες. Δεν βλέπω καμία δύναμη στο να στέκεται μόνη της».

«Η άμεση δημοκρατία είναι ο τελευταίος αριστερός μύθος. Όταν υπάρχει μια γνήσια δημοκρατική στιγμή,  όταν πραγματικά πρέπει να πάρεις μια απόφαση, είναι επειδή υπάρχει μια κρίση», σημειώνει ο  κ. Ζίζεκ.

«Το μέλλον της Ευρώπης είναι ένα ανοικτό ερώτημα: ο αποπροσανατολισμός από την κρίση προσφέρει μια ευκαιρία για αναγέννηση» τονίζει, ενώ προσθέτει πως «το πιο πολύτιμο μέρος της Ευρώπης – η συμβολή μας στον πολιτισμό – είναι οι κοινωνικές προστασίες».

Σύμφωνα με τον Ζίζεκ, το πρόβλημα με την ΕΕ δεν είναι η έλλειψη λογοδοσίας, αλλά η έλλειψη ικανότητας. Ενώ, αναφερόμενος στην Αριστερά, σημειώνει: «Είναι μια πολύ περίεργη κατάσταση: η κρίση αυτή θα έπρεπε να είναι ιδανική για την Αριστερά, αλλά η Αριστερά δεν έχει καμία απάντηση».

Σχετικά με τις μαζικές κινητοποιήσεις χωρίς σχέδιο, λέει ότι έχει κουραστεί από αυτές, είτε γίνονται στην πλατεία Συντάγματος είτε στην πλατεία Ταχρίρ. «Έχω βαρεθεί αυτές τις διαδηλώσεις του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Ένα σύντομο χρονικό διάστημα ενθουσιασμού, όπου είμαστε όλοι μαζί – και μετά; Οι απλοί άνθρωποι δεν βλέπουν αλλαγή».

Ο κ. Ζίζεκ αναφέρεται ακόμη και στις διάφορες εκφάνσεις της σοσιαλδημοκρατίας οι οποίες απέτυχαν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Αυτό δεν είναι πουθενά πιο εμφανές από ό,τι στην Ελλάδα:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε παραδειγματικά αυτή την αληθινή τραγωδία: την μια μέρα κερδίζει, και την επόμενη μέρα παραδίνεται. Δεν είναι μια “προδοσία”, αλλά μια πραγματική τραγωδία – ένα ριζοσπαστικό αδιέξοδο».

«Εμπιστεύομαι την Αριστερά όλο και λιγότερο. Ο,τι ειπώθηκε για τον Γιάσερ Αραφάτ είναι αλήθεια και για την Αριστερά – ποτέ δεν χάνει την ευκαιρία να χάσει μια ευκαιρία»,καταλήγει ο κ. Ζίζεκ.

πηγή:hitandrun.gr

Τριαντάφυλλα cyborg με ελληνική συμμετοχή

του Κώστα Δεληγιάννη
εληγιάννη
δημοσιεύτηκε:24 Νοεμβρίου 2015
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Λινκέπινγκ στη Σουηδία, ανάμεσα στους οποίους και η μεταδιδακτορική ερευνήτρια Ελένη Σταυρινίδου, κατάφεραν να δημιουργήσουν αναλογικά και ψηφιακά κυκλώματα σε ζωντανά τριαντάφυλλα.
Γι’ αυτό τον σκοπό, οι ερευνητές αξιοποίησαν το αγγειακό σύστημα των φυτών, δηλαδή τους σωληνίσκους που αναλαμβάνουν να διακινήσουν μεταξύ άλλων το νερό σε όλη την έκτασή τους.
 Όπως περιγράφει η ομάδα σε άρθρο της στο περιοδικό Science Advances, με τη συγκεκριμένη μέθοδο μπόρεσαν να κατασκευάσουν στα τριαντάφυλλα αγωγούς και ψηφιακές λογικές πύλες.
Το επίτευγμα αυτό ανοίγει τον δρόμο για βιονικά φυτά, τα οποία θα συνδυάζουν βιολογικά και ηλεκτρονικά μέρη, ώστε να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία στη γεωπονία ή σε εφαρμογές οργανικών ηλεκτρονικών.

Τα φυτά είναι περίπλοκοι οργανισμοί, που βασίζονται στη μεταφορά ιόντων και ορμονών για να φέρουν σε πέρας ορισμένες απαραίτητες λειτουργίες.
Ωστόσο, οι λειτουργίες αυτές γίνονται πολύ αργά, με συνέπεια να είναι δύσκολο για τους επιστήμονες να τα μελετήσουν και να επηρεάσουν την ανάπτυξή τους.
Έτσι, το «πάντρεμα» της έμβιας ύλης με ηλεκτρονικά κυκλώματα θα δώσει τη δυνατότητα στους ερευνητές να επέμβουν στις χημικές διεργασίες των φυτών με ηλεκτρικά σήματα.
Χάρις σε αυτή τη δυνατότητα, θα μπορούσαν για παράδειγμα να δημιουργηθούν φυτικά «εργοστάσια» για την παραγωγή καυσίμων με φωτοσύνθεση ή ακόμη και φυτά τα οποία θα μεγαλώνουν κατά παραγγελία.
«Μέχρι τώρα, δεν είχαμε αποτελεσματικά εργαλεία για να μετρήσουμε τις συγκεντρώσεις διάφορων μορίων στο εσωτερικό των ζωντανών φυτών.
Από εδώ και πέρα, θα μπορούσε να ρυθμίσουμε τη συγκέντρωση διάφορων ουσιών που καθορίζουν την ανάπτυξή τους.
Επομένως, δημιουργούνται μεγάλες προοπτικές για να μάθουμε περισσότερο για τον φυτικό κόσμο», σημειώνει ο Όβε Νίλσον, καθηγητής και μέλος της ομάδας.
Η ιδέα ενσωμάτωσης ηλεκτρονικών σε δέντρα, τα οποία προορίζονται για τη χαρτοβιομηχανία, χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Η ομάδα από το πανεπιστήμιο Λινκέπινγκ δοκίμασε πολλούς τρόπους για να καταφέρει να εισαγάγει αγώγιμες πολυμερείς ενώσεις στον βλαστό τριαντάφυλλων.
Μόνο ένα πολυμερές, με όνομα PEDOT-S, μπόρεσε να πάρει τη μορφή μικρών αγώγιμων καλωδίων στο εσωτερικό του αγγειακού συστήματος.
Η Σταυρινίδου χρησιμοποίησε αυτό το υλικό για να δημιουργήσει καλώδια μήκους 10 εκατοστών μέσα στα τριαντάφυλλα και, συνδυάζοντάς τα με έναν ηλεκτρολύτη, κατάφερε να δημιουργήσει ένα ηλεκτροχημικό τρανζίστορ, δηλαδή μία διάταξη που μετατρέπει τα χημικά σήματα σε ηλεκτρονικά. Με αυτά τα τρανζίστορ, απέδειξε πως μπορούν να δημιουργηθούν λογικές πύλες.
Άλλος επιστήμονας της ερευνητικής ομάδας μπόρεσε να ενσωματώσει στα φύλλα των τριαντάφυλλων μία παραλλαγή του πολυμερούς PEDOT-S. Όταν εφαρμοσθεί ηλεκτρική τάση, το πολυμερές αυτό αλληλεπιδρά με τα ιόντα στα φύλλα, με συνέπεια να αλλάζει χρώμα.
Η συγκεκριμένη έρευνα ανοίγει τον δρόμο για εφαρμογές στον τομέα της ενέργειας, αλλά και νέους τρόπους για την παρέμβαση στα φυτά.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, έρχεται ένα βήμα πιο κοντά η εποχή όπου θα μπορούν να ενσωματώνουν αισθητήρα στα φύλλα και να χρησιμοποιούν την ενέργεια που παράγεται μέσω της χλωροφύλλης, ή να παράγουν εντελώς καινούρια υλικά.
www.naftemporiki.gr

Πως μπορούμε να απαλλαγούμε από τους πόνους της πλάτης

Οι πόνοι στην πλάτη είναι ένα συνηθισμένο μεν επώδεινο δε φαινόμενο της καθημερινότητας πολλών από εμάς.

Ας παρακολουθήσουμε κάποιες απλές μα άκρως αποτελεσματικές ασκήσεις που θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε τη στάση μας και να απομακρύνουμε τους πόνους της πλάτης

Μ. Βρετανία: Το ηλεκτρονικό τσιγάρο ελαχιστοποιεί τους κινδύνους από το κάπνισμα

το ηλεκτρονικό τσιγάρο έχει κερδίσει πάρα πολλούς παραδοσιακούς καπνιστές

ας παρακολουθήσουμε κάποιες πληροφορίες

Μία πολύ σημαντική διάσταση σε ό,τι αφορά το ηλεκτρονικό τσιγάρο και τη χρήση του, αναδεικνύει, έκθεση του Βασιλικού Κολλεγίου Ιατρών στο Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο «Νικοτίνη χωρίς καπνό: Ελαχιστοποίηση κινδύνων από την κατανάλωση καπνικών».
Συγκεκριμένα, ο βρετανικός ιατρικός σύλλογος αναγνωρίζει το προϊόν αυτό –που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και στη χώρα μας– ως μία από τις πλέον ενδεδειγμένες μεθόδους αποφυγής των κινδύνων που σχετίζονται με το κάπνισμα.
Κυβερνητική πολιτική η εξάλειψη του καπνίσματος
Το πόρισμα των 200 σελίδων που εκπόνησε το Βασιλικό Κολλέγιο Ιατρών εντάσσεται στο πλαίσιο πολιτικής της χώρας να περιορίσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό το κάπνισμα, που επιβαρύνει ιδιαίτερα το ήδη ταλαιπωρημένο βρετανικό NHS ως βασική αιτία θανάτων, ασθενειών και κοστοβόρων θεραπειών που θα μπορούσαν, ωστόσο, να έχουν αποφευχθεί.
Το Κολλέγιο προτείνει την προώθηση του ηλεκτρονικού τσιγάρου ως αποδεδειγμένα αποτελεσματικής πολιτικής που εστιάζει στην περαιτέρω μείωση των κινδύνων του καπνίσματος για τα άτομα, την κοινωνία, τις δομές υγείας, και την οικονομία.
Άτμισμα, η ασφαλής εναλλακτική για τους καπνιστές.
Οι ιατροί στο Ηνωμένο Βασίλειο προτείνουν εναλλακτικούς τρόπους πρόσληψης νικοτίνης εκτός της κατανάλωσης καπνικών και ενθαρρύνουν το άτμισμα αντί του καπνίσματος ως ασφαλή τρόπο μεταστροφής και, εν τέλει, σωτηρίας.
Το πόρισμά τους βασίζεται στην εκτίμηση ότι με τους κατάλληλους ελέγχους το ηλεκτρονικό τσιγάρο μπορεί να σώσει ή/και να βελτιώσει τις ζωές εκατομμυρίων βρετανών πολιτών, λόγω του ότι ο πιθανός κίνδυνος από τη χρήση του δεν ξεπερνά το 5% των συνεπειών που προκαλεί το κανονικό τσιγάρο, ενώ η διαρκή τεχνολογική αναβάθμιση του προϊόντος μειώνει ακόμη περισσότερο το ποσοστό αυτό.
Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει και αντίστοιχη μελέτη του 2015 από την υπηρεσία Public Health England του Υπουργείου Υγείας, σύμφωνα με την οποία τα ηλεκτρονικά τσιγάρα είναι 95% λιγότερο επιβλαβή από τα καπνικά.
Σύμφωνα με τον John Britton, έναν εκ των συγγραφέων της αναφοράς και καθηγητή επιδημιολογίας στο Centre for Tobacco and Alcohol Studies, οι καπνιστές πρέπει να γνωρίζουν ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο μπορεί να τους βοηθήσει να κόψουν κάθε μορφή καπνίσματος για πάντα.
Δημόσιο συμφέρον η προώθηση του ηλεκτρονικού τσιγάρου
Το Βασιλικό Κολλέγιο σημειώνει ότι η πολιτεία οφείλει να ενθαρρύνει την χρήση αυτών των προϊόντων από τους καπνιστές, μεριμνώντας παράλληλα για τη συνεχή βελτίωση της ασφάλειάς τους.
Η αναφορά καταλήγει πως «προς όφελος της δημόσιας υγείας είναι σημαντική η κατά το δυνατόν ευρύτερη προώθηση του ηλεκτρονικού τσιγάρου, των θεραπειών με υποκατάστατα νικοτίνης (NRP) και άλλων μη καπνικών νικοτινούχων προϊόντων αντί του καπνίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο». Με το ηλεκτρονικό τσιγάρο μάλιστα να έχει ήδη αποδειχθεί πιο επιτυχημένο από τις θεραπείες με υποκατάστατα νικοτίνης ως «αντίδοτο» στον καπνό.

πηγή:www.ert.gr

Δημοσίευση:5 Μαίου 2016

Τελικά το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι επικίνδυνο; Τι είναι καλύτερο το τσιγάρο ή το ηλεκτρονικό τσιγάρο;

της Μαρίας Χιόνη, Ιατρική Παν. Αθηνών, medlabnews.gr

H διακοπή του τσιγάρου εξελίσσεται σε εφιάλτη για πολλούς καπνιστές.

Χάπια, αυτοκόλλητα, τσίχλες νικοτίνης και πολλά άλλα προϊόντα κυκλοφορούν στην αγορά για να βοηθήσουν τους καπνιστές να σταματήσουν το κάπνισμα. Το πιο δημοφιλές τα τελευταία χρόνια είναι σίγουρα το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Πόσο ασφαλές όμως είναι;

Μέχρι τώρα θεωρούσαμε ότι το κανονικό τσιγάρο έχει επιβλαβείς ουσίες και ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι μια πιο υγιής εναλλακτική λύση, αποκαλυπτικά στοιχεία έρχονται για να αποδείξουν πως το δεύτερο έχει κι αυτό επιπτώσεις στην υγεία μας.
Τελευταίες έρευνες, δείχνουν πως το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι επικίνδυνο ιδιαίτερα για τα παιδιά.
Οι περισσότεροι χρήστες δηλώνουν άγνοια για την τοξικότητα της νικοτίνης που εμπεριέχεται στην αμπούλα του.
Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ καταγράφονται εκατοντάδες περιστατικά δηλητηρίασης από τα υγρά που περιέχονται στις ειδικές αμπούλες.
Το 2013, τα κέντρα δηλητηρίασης στις ΗΠΑ δέχτηκαν 1.351 κλήσεις, αριθμός τριπλάσιος σε σχέση με το 2011.
Ο αριθμός των περιστατικών που παραπέμφθηκαν σε νοσοκομεία επίσης τριπλασιάστηκε και έφτασε τα 365.
Τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη, τα ηλεκτρονικά τσιγάρα και οι αμπούλες νικοτίνης δεν ελέγχονται, αν και η Ε.Ε. αποφάσισε να επιβάλει προδιαγραφές για την ασφάλεια των φιαλιδίων, καθώς και όριο στη συγκέντρωση νικοτίνης στα 20mg/ml.
Τα μέτρα όμως δεν αναμένεται να εφαρμοστούν πριν από το 2016, και μέχρι τότε χιλιάδες χρήστες θα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν συσκευές και υγρά αγνώστου ποιότητας.

Η συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών αφορά παιδιά, τα οποία συνήθως κάνουν εμετό και μετά μπορεί να εμφανίσουν σπασμούς.
Μάλιστα πολλά παιδιά πέφτουν θύματα της σήμανσης σε ορισμένα ηλεκτρονικά τσιγάρα που κυκλοφορούν με γεύσεις όπως σοκολάτα και τσιχλόφουσκα.

Ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να μεταβολίζει γρήγορα στη νευροτοξίνη της νικοτίνης,  ώστε να μην συσσωρεύεται στον οργανισμό, δεν είναι όμως δύσκολο να φτάσει κάποιος στη δηλητηρίαση.

Η νικοτίνη είναι μια από τις ισχυρότερες φυσικές τοξίνες που γνωρίζουμε και πως ένα κουταλάκι υγρού για το γέμισμα ηλεκτρονικού τσιγάρου, με συγκέντρωση μόλις 10mg/ml μπορεί να προκαλέσει θάνατο σε ένα παιδί, ή ακόμα και σε έναν ενήλικα

Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει πάνω από 4.000 ουσίες και πολλές από αυτές μένουν σε ένα κλειστό χώρο επί πολύ χρόνο, αφότου το τσιγάρο έχει σβηστεί ή ο καπνιστής έχει φύγει. Στη συνέχεια, ορισμένες από αυτές τις ουσίες αλληλεπιδρούν χημικά με άλλους ρυπαντές που ήδη υπάρχουν στον αέρα του χώρου, όπως το όζον και το νιτρώδες οξύ, δημιουργώντας έτσι νέες ουσίες, μερικές από τις οποίες είναι καρκινογόνες.

Δεν τίθεται ζήτημα ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι λιγότερο επικίνδυνο από το συμβατικό, και αυτό διότι δεν περιέχει καπνό και στη χρήση του δεν απαιτείται καύση.
Με τον τρόπο αυτόν ο χρήστης λαμβάνει νικοτίνη, χωρίς όμως την πίσσα, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κανονικού τσιγάρου.

Παράλληλα τα χημικά που περιέχονται στο ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι πολύ λιγότερα σε σύγκριση με το συμβατικό - εκτιμάται ότι περιέχει περί τις 1.400 φορές χαμηλότερα επίπεδα καρκινογόνων ουσιών.

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο χρησιμοποιείται από εκατοντάδες χιλιάδες άτομα χωρίς να εμφανιστούν σοβαρά άμεσα προβλήματα επί περίπου μία πενταετία.

Σε κάθε περίπτωση, μακροπρόθεσμα οι επιδράσεις, αν υπάρχουν, αναμένεται να είναι μικρές με βάση την ταυτότητα των χημικών που περιέχονται στον ατμό.

Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ερεθισμό των πνευμόνων, μείωση της αναπνευστικής λειτουργίας και αύξηση των δεικτών φλεγμονής μετά το άτμισμα.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε, η πιο μεγάλη ανασκόπηση που έχει γίνει ως σήμερα σχετικά με την ασφάλεια των ηλεκτρονικών τσιγάρων.
Η δημοσίευση έγινε στο επιστημονικό περιοδικό «Τherapeutic Advances in Drug Safety» και συγγραφείς ήταν ο ερευνητής του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου και του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν στο Βέλγιο κ. Κωνσταντίνος Φαρσαλινός και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Παθολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου της Κατάνια στην Ιταλία Ρικάρντο Πολόζα.

Από την ανασκόπηση αυτή, η οποία ανέλυσε περισσότερες από 100 μελέτες σχετικά είτε άμεσα με το ηλεκτρονικό τσιγάρο είτε με τα επί μέρους συστατικά του, όπως η φυτική γλυκερίνη ή η προπυλενογλυκόλη και τα αρώματα που περιέχει, προέκυψε ότι, σύμφωνα με τις υπάρχουσες ενδείξεις, το άτμισμα είναι πολύ λιγότερο επιβλαβές σε σύγκριση με το κάπνισμα.

Και αυτό διότι στο ηλεκτρονικό τσιγάρο δεν υπάρχει καύση όπως στο συμβατικό και έτσι δεν παράγονται οι χιλιάδες τοξικές χημικές ουσίες στις οποίες είναι πλούσιος ο καπνός - κατά το κάπνισμα του συμβατικού τσιγάρου παράγονται περί τις 4.000 τοξικές ουσίες, εκ των οποίων σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) τουλάχιστον 60 είναι καρκινογόνες.
Στην ανασκόπηση αναφέρεται ότι κάποια τοξικά χημικά εκλύονται και στον ατμό του ηλεκτρονικού τσιγάρου, ωστόσο τα επίπεδά τους είναι σημαντικά μικρότερα από εκείνα του συμβατικού.

Σε ό,τι αφορά ουσίες όπως οι νιτροζαμίνες, που είναι από τα πιο ισχυρά καρκινογόνα, οι διαφορές μεταξύ συμβατικού και ηλεκτρονικού τσιγάρου είναι τεράστιες.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι σε ένα συμβατικό τσιγάρο περιέχονται νιτροζαμίνες της τάξεως των 3.000-6.500 ng (νανογραμμάρια), τη στιγμή που στο 1 ml του υγρού του ηλεκτρονικού τσιγάρου, ποσότητα που είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη αφού το 1 ml αντιστοιχεί κατά μέσο όρο στο 1/3 της ημερήσιας κατανάλωσης ενός "ατμιστή", εντοπίζονται 2-12 ng - ποσότητα αντίστοιχη με εκείνη που εντοπίζεται στα υποκατάστατα νικοτίνης όπως οι τσίχλες.

Ως αποτέλεσμα αυτού, η ημερήσια πρόσληψη νιτροζαμινών από το ηλεκτρονικό τσιγάρο υπολογίζεται ότι είναι 1.800 φορές μικρότερη από την ημερήσια πρόσληψη από το κάπνισμα».
Επιπλέον, σύμφωνα με τον κ. Φαρσαλινό, λόγω της μη καύσης του ηλεκτρονικού τσιγάρου δεν παράγονται πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες οι οποίοι ενοχοποιούνται για καρκίνο.
Στην άκρη του το τσιγάρο καίγεται στους 800-900 βαθμούς Κελσίου, ενώ για το άτμισμα η θερμοκρασία που απαιτείται είναι μόλις της τάξεως των 70-130 βαθμών Κελσίου.

Αλλά και το μονοξείδιο του άνθρακα δεν αυξάνεται, σύμφωνα με τα στοιχεία, ούτε στον εκπνεόμενο αέρα ούτε στο αίμα των χρηστών της συσκευής.
Απαλλαγμένο και από τα άκρως επιβαρυντικά για το αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα σωματίδια καύσης φαίνεται επίσης ότι είναι το ηλεκτρονικό τσιγάρο.

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο αποτελεί μια πολύ σημαντική εναλλακτική για τους καπνιστές που δεν μπορούν να κόψουν μόνοι τους τη βλαβερή συνήθεια ή έχουν αποτύχει να κόψουν το κάπνισμα με φάρμακα ή θεραπείες υποκατάστασης της νικοτίνης.

 Δημοσίευση:Παρασκευή, Απριλίου 04, 2014

medlabgr.blogspot.com