Εάν είναι κάτι που όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε σχετικά με τον εφιάλτη του COVID-19, είναι ότι, στον 21ο αιώνα, εξακολουθούμε να φοβόμαστε πολύ τους ιούς και άλλους αόρατους φορείς ασθένειας.Η κάλυψη της πανδημίας από τα μέσα ενημέρωσης που μιλούν για δεκάδες χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως από τον κοροναϊό έχει προκαλέσει τόσο πανικό όσο ποτέ πριν. Τα lockdowns που προέκυψαν ως μέσο αποφυγής της διάδοσης του ιού έχουν αλλάξει τη ζωή μας με τρόπο που θα φαινόταν σαν επιστημονική φαντασία πριν από λίγους μήνες.
Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς συναντάμε αυτούς τους ίδιους «δολοφονικούς» ιούς, συμπεριλαμβανομένου του COVID-19, και βιώνουμε μόνο μια ήπια ασθένεια που διαρκεί μερικές ημέρες. Πολλοί δεν έχουν καθόλου συμπτώματα˙ δεν ξέρουν καν ότι έχουν προσβληθεί από ιό. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ του να περνά κανείς ένα ήπιο κρυολόγημα από ιό και του να κινδυνεύει η ζωή του από πνευμονία;
Ένα πρωτοποριακό πεδίο έρευνας που ονομάζεται "νεο-ιολογία" αρχίζει να αντιλαμβάνεται τους 1031(!) ιούς που κατοικούν στον κόσμο μας με εντελώς διαφορετικό τρόπο.1
Αυτή η μελέτη των ιών στο ανθρώπινο σώμα, διαπιστώνει ότι υπάρχουν τρισεκατομμύρια ιοί μέσα και πάνω σε σχεδόν κάθε επιφάνεια των υγιών ανθρώπινων σωμάτων: στο σάλιο και τα έντερα, στο δέρμα και στους πνεύμονες. Πολλαπλασιάζονται ακόμη και στο αίμα, το οποίο οι επιστήμονες θεωρούσαν παλαιότερα ότι ήταν στείρο.2
Αν και είναι 10 έως 100 φορές μικρότεροι από τα βακτήρια, οι ιοί ξεπερνούν τα βακτήρια στο σώμα μας, όπως και τα βακτήρια με τη σειρά τους ξεπερνούν τα δικά μας κύτταρα.3
Αντί να τους θεωρεί άκακους ταξιδιώτες ή θανατηφόρους δολοφόνους που περιμένουν να επιτεθούν, η νεο-ιολογία υποστηρίζει ότι οι κρίσιμες επιδράσεις που έχουν αυτοί οι ιοί στη δυναμική του μικροβιώματός μας μπορούν να προάγουν ή να αποτρέψουν την αύξηση άλλων παθογόνων.
Μια λεπτή ισορροπία
Σε μία μελέτη αξιολόγησης του 2020 με τίτλο: "Εχθροί ή ήρωες; Ο λόγος ύπαρξης των ιών", ο διάσημος ιολόγος Γιοσίχιρο Καουόκα του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν αναφέρει ότι οι ιοί προσφέρουν ανεκτίμητα και ουσιαστικά οφέλη στους ανθρώπινους ξενιστές τους. Όπως αναφέρει: "Η μόλυνση με έναν ιό μπορεί να προστατεύσει τον ξενιστή από την υπερμόλυνση από άλλο παθογόνο".4
Ως παράσιτα των βακτηριακών ξενιστών τους, ορισμένοι ιοί σκοτώνουν τα βακτήρια που καταλαμβάνουν και έτσι τα εμποδίζουν να καταστρέψουν τον μεγαλύτερο ανθρώπινο ξενιστή τους. Φαίνεται επίσης ότι μεταφέρουν χρήσιμες γονιδιακές λειτουργίες που εμπλέκονται σε ανοσοαποκρίσεις και στο σχηματισμό αιμοπεταλίων. Είναι αλήθεια ότι οι ιοί εξαπλώνονται γρήγορα, αλλά αυτό μπορεί να αποδώσει και τα οφέλη τους.5
Μερικές ιογενείς λοιμώξεις πιστεύεται ότι προδιαθέτουν για άλλες ασθένειες αργότερα στη ζωή. Αυτή είναι η υπόθεση του εμβολιασμού κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, για παράδειγμα, αν και ο HPV είναι πραγματικά διαδεδομένος και σπάνια εξελίσσεται σε καρκίνο.6
Άλλες ιογενείς λοιμώξεις έχουν σαφώς ευεργετικά αποτελέσματα, λέει ο Καουόκα. "Για παράδειγμα, ο κίνδυνος χρόνιας λεμφοειδούς λευχαιμίας σε άτομα που είχαν ιλαρά στην παιδική ηλικία είναι σχετικά χαμηλός και η μόλυνση από παρωτίτιδα στην παιδική ηλικία μπορεί να προστατεύσει από την ανάπτυξη καρκίνου των ωοθηκών σε ενήλικες."
Όχι μόνο το σώμα μας είναι γεμάτο από ιούς, αλλά και ο αέρας που αναπνέουμε είναι γεμάτος μικρόβια. Σε μία μελέτη βρέθηκαν περίπου 1.800 μικρόβια, συμπεριλαμβανομένων μερικών δυνητικά επιβλαβών παθογόνων, σε δείγματα αέρα που ελήφθησαν από αμερικανικές πόλεις.7
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το υπόβαθρο των μικροβίων στον αέρα που αναπνέουμε είναι πολύ πλούσιο και διαφορετικό από αυτό των εδαφών μας και ποικίλλει ανάλογα με την εποχή του χρόνου και τον καιρό, μεταξύ άλλων παραγόντων.
Όπως τα μικρόβια στο χώμα, αυτά στα οποία εκτίθεται καθημερινά το αναπνευστικό μας σύστημα, ακόμη και όταν είναι δυνητικά επικίνδυνα, είναι συνήθως αβλαβή και ίσως επίσης να διαδραματίζουν ρόλο στην αύξηση παρά στην εξάντληση της άμυνάς μας.
Ζήσαμε το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης ιατρικής ιστορίας με το φόβο των βακτηρίων, ανατινάσσοντας τα «μικρόβιά» μας με αντιβιοτικά. Την τελευταία δεκαετία, η έρευνα έδειξε ότι αυτή η παγκόσμια υπερβολική χρήση αντιβιοτικών όχι μόνο δημιούργησε ανθεκτικά μικρόβια ("superbugs") πολύ πιο θανατηφόρα από αυτά με τα οποία ξεκινήσαμε, αλλά λειτούργησε επίσης σαν βόμβα ναπάλμ στις αποικίες των "φιλικών" βακτηρίων μας που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, αφήνοντάς μας ένα πλήθος από χρόνιες ασθένειες που συνδέονται με μικροβιακή ανισορροπία.
Η αποστείρωση του αέρα και του περιβάλλοντός μας από ιούς, δεν θα μας βοηθούσε περισσότερο από το να ανατινάξουμε τα μικρόβια στο έντερό μας με αντιβιοτικά. Θα μπορούσε πραγματικά να αποδειχθεί θανατηφόρο.
Ο κρίσιμος ρόλος της ρύπανσης – εσωτερικά και εξωτερικά
Ερευνητές που εξέτασαν τα μικρόβια ασθενών που νοσούσαν σοβαρά από COVID-19 τον προηγούμενο Μάρτιο στην Κίνα, διαπίστωσαν σημαντικές ανισορροπίες στη μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου τους. Υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της μικροβιακής ισορροπίας του εντέρου καθορίζει εάν ένα μολυσμένο άτομο μπορεί να έχει μια υγιή ανοσοαπόκριση που δεν προκαλεί βλάβη στους πνεύμονές του.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "Ο φαύλος κύκλος μεταξύ της ανοσολογικής διαταραχής και της ανισορροπίας του εντερικού μικροβιώματος μπορεί να αποτελεί υψηλό κίνδυνο θανατηφόρου πνευμονίας". Με άλλα λόγια, οι ανισορροπίες στα μικρόβια του εντέρου μπορεί να κάνουν τη διαφορά μεταξύ εκείνων που δεν εμφανίζουν συμπτώματα, εκείνων που αρρωσταίνουν πολύ και εκείνων που πεθαίνουν.8
Όλα αυτά υποστηρίζουν την ιδέα ότι δεν είναι τα μικρόβια που καθορίζουν το πόσο σοβαρή είναι μία λοίμωξη αλλά το πεδίο των σωμάτων στα οποία βρίσκονται. Πολλοί παράγοντες μπορούν να επιδεινώσουν ή να ανακουφίσουν μια ιογενή λοίμωξη, και οι κύριοι που συμβάλλουν στους θανάτους από πνευμονία έχουν μελετηθεί αρκετά:
Ο υποσιτισμός αντιπροσωπεύει περισσότερο από το μισό (57%) όλων των θανάτων από πνευμονία μεταξύ παιδιών κάτω των πέντε ετών παγκοσμίως. Η εσωτερική και η εξωτερική ρύπανση έρχονται στη δεύτερη και τρίτη θέση. Μεταξύ των ενηλίκων άνω των 70 ετών, οι οποίοι εμφανίζουν το δεύτερο μεγαλύτερο κίνδυνο πνευμονίας μετά από τα μικρά παιδιά και είναι πρώτοι στη σειρά σε θανάτους από COVID-19, μια παγκόσμια μελέτη του 2018 αναφέρει στους πιο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου την ατμοσφαιρική ρύπανση του εξωτερικού χώρου και το κάπνισμα.
Το 2017, η ατμοσφαιρική ρύπανση οδήγησε σε περισσότερους από 300.000 θανάτους από πνευμονία μεταξύ των ηλικιωμένων και το κάπνισμα συνέβαλε σε 223.000 θανάτους από πνευμονία σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα.9
Το υψηλό ποσοστό θανάτου από κοροναϊό που αναφέρεται στην Ιταλία είναι σύμφωνο με αυτά τα δεδομένα. Ο γηράσκων πληθυσμός της Βόρειας Ιταλίας έχει υψηλό ποσοστό καπνιστών και η περιοχή είναι γνωστή για το ότι έχει τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ευρώπη, η οποία έχει βλάψει τους πνεύμονες των ανθρώπων εδώ και δεκαετίες και αποτελεί τεκμηριωμένο παράγοντα για υψηλή χειμερινή θνησιμότητα εδώ και χρόνια. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένας λόγος για τον οποίο η αναπνευστική ασθένεια σκοτώνει το 13% των ατόμων άνω των 65 ετών στην περιοχή.10
Από αυτήν την οπτική - ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και η δική μας εσωτερική οικολογία καθορίζουν εάν τα παθογόνα μας επηρεάζουν σοβαρά - μπορούμε να πάρουμε θάρρος γνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολλοί εύκολοι τρόποι για να βελτιώσουμε τον τρόπο που αντιδρά το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Ακολουθεί εδώ μια συνοπτική παρουσίαση των πιο ισχυρών λύσεων κατά των ιών και πώς να αποτρέψετε ή να θεραπεύσετε μια λοίμωξη.
1. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος
Τίποτα δεν έχει συσχετιστεί περισσότερο με την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος όσο η βιταμίνη C. Ως βασικό μικροθρεπτικό συστατικό για τον άνθρωπο που λειτουργεί ως ισχυρό αντιοξειδωτικό, η βιταμίνη C ενισχύει την ανοσολογική άμυνα υποστηρίζοντας πολλές λειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση και η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου καταστρέφουν γρήγορα τα αντιοξειδωτικά, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια βιταμίνης C.11 Όταν οι ιοί επιτίθενται, προκαλούν φλεγμονή και αυξάνουν τον μεταβολισμό, εξαντλώντας επίσης τη βιταμίνη C, με αποτέλεσμα μειωμένη ανοσία και, ως αποτέλεσμα, μεγαλύτερη ευαισθησία σε νέες λοιμώξεις.12
Η συμπλήρωση με βιταμίνη C έχει αποδειχθεί επανειλημμένα αποτελεσματική τόσο για την πρόληψη όσο και για τη θεραπεία αναπνευστικών λοιμώξεων συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας. Στην πραγματικότητα, η πιο συχνή αιτία θανάτου μεταξύ ατόμων με σκορβούτο ήταν η πνευμονία. Αφού η ανεπάρκεια βιταμίνης C αναγνωρίστηκε ως η αιτία του σκορβούτου, η ένωση απομονώθηκε τη δεκαετία του 1920 και γιατροί πρωτοπόροι, συμπεριλαμβανομένων των Δρ Κλάους Ουάσινγκτον Τζάνγκμπλατ και Δρ Φρέντερικ Κλένερ, άρχισαν να την χρησιμοποιούν σε υψηλές δόσεις για την πρόληψη και τη θεραπεία της πνευμονίας.13
Ο Δρ Κλένερ, Αμερικανός ειδικός στις παθήσεις του θώρακα, ανέφερε 41 περιπτώσεις ιογενούς πνευμονίας που είχε θεραπεύσει με τη χρήση βιταμίνης C τη δεκαετία του 1940.14 Ο Δρ Ρόμπερτ Φ. Κάθκαρτ, ένας από τους προστατευόμενους του Λάινους Πόλινγκ, προχώρησε στη χρήση μεγάλων δόσεων βιταμίνης C στη δεκαετία του 1960 για τη θεραπεία της πνευμονίας, της ηπατίτιδας και της ανοσολογικής ανεπάρκειας.
Έκτοτε, έχουν δημοσιευτεί στην ιατρική βιβλιογραφία χιλιάδες μελέτες για τη βιταμίνη C, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας που δείχνει πώς αναστρέφει την οξειδωτική βλάβη στους καπνιστές,15 την εξαιρετική χρησιμότητά της για τη θεραπεία ασθενών που πάσχουν από θανατηφόρα σήψη,16 την ικανότητά της να μειώνει τους δείκτες φλεγμονής σε αυτούς τους ασθενείς,17 και την αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία ιών όπως ο Epstein-Barr και ο έρπητας ζωστήρας.18
«Δεν υπάρχει ιός για τον οποίο η βιταμίνη C δεν έχει λειτουργήσει», λέει ο κορυφαίος γιατρός Ντάμιεν Ντάουνινγκ, πρόεδρος της Βρετανικής Εταιρείας Οικολογικής Ιατρικής. Ο Δρ Ντάουνινγκ επισημαίνει τις δοκιμές ενδοφλέβιας βιταμίνης C υψηλής δόσης που βρίσκονται σε εξέλιξη σε πολλά σημεία που πλήττονται από την πανδημία του κοροναϊού, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας και του Γουχάν της Κίνας.19
Ο Δρ ‘Ενκιν Μάο, επικεφαλής του τμήματος επειγόντων στο Νοσοκομείο Ράιτζιν της Σαγκάης, είδε 359 ασθενείς με COVID-19 σε μονάδες εντατικής φροντίδας να λαμβάνουν υψηλή δόση βιταμίνης C, από 10.000 έως 20.000 mg (10-20 γραμμάρια) την ημέρα, για μια εβδομάδα έως 10 μέρες. Κανένας από αυτούς τους ασθενείς δεν πέθανε.
Τα αποτελέσματα ήταν τόσο ενθαρρυντικά στην Κίνα που οι γιατροί σε μια ομάδα νοσοκομείων στη Νέα Υόρκη δοκιμάζουν τη βιταμίνη C και για ασθενείς με κοροναϊό σε κρίσιμο στάδιο, αν και με χαμηλότερες δόσεις.
Οι αρχικές αναφορές τον Μάρτιο ανέφεραν ότι σε 700 ασθενείς δόθηκαν ενδοφλέβιες δόσεις 1.500mg βιταμίνης C τρεις έως τέσσερις φορές την ημέρα, που είναι 16 φορές η συνιστώμενη ημερήσια δόση των 90mg για τους άνδρες και 75mg για τις γυναίκες, αν και πολύ χαμηλότερη δόση από αυτά που χρησιμοποιούνται από γιατρούς όπως οι Κλένερ και Κάθκαρτ για ιογενείς λοιμώξεις.20
"Βοηθά πάρα πολύ, αλλά δεν αναφέρεται επειδή δεν είναι ένα δημοφιλές νέο φάρμακο", δήλωσε ο Δρ Άντριου Γουέμπερ, πνευμονολόγος και ειδικός στην εντατική φροντίδα της Νόρθγουελ Χέλθ, η οποία διευθύνει 23 νοσοκομεία στη Νέα Υόρκη.
Μια πρόσφατη ανασκόπηση εντόπισε οκτώ κλινικές δοκιμές χρήσης βιταμίνης C σε ασθενείς με αναπνευστήρα, οι οποίες διαπίστωσαν ότι μείωσε τη διάρκεια του μηχανικού αερισμού κατά μέσο όρο 14% για ασθενείς σε μονάδες εντατικής θεραπείας.
Μεταξύ των 685 ασθενών που περιλαμβάνονται στη μετα-ανάλυση, από τον Δρ Χάρι Χέμιλα του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι και την Ελίζαμπεθ Τσόκερ από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, η βιταμίνη C ήταν πιο χρήσιμη για όσους ήταν πιο σοβαρά άρρωστοι. Μεταξύ των 471 ασθενών που ήταν σε αναπνευστήρα για περισσότερο από 10 ώρες, η χορήγηση 1.000 έως 6.000 mg βιταμίνης C καθημερινά μείωσε κατά μέσο όρο 25% τον χρόνο θεραπείας με αναπνευστήρα.21
"Δεδομένων των ισχυρών ενδείξεων οφέλους για τους ασθενείς σε σοβαρή κατάσταση, καθώς και των στοιχείων για πολύ χαμηλά επίπεδα βιταμίνης C σε αυτούς τους ασθενείς, οι ασθενείς της μονάδας εντατικής θεραπείας μπορεί να επωφεληθούν από τη χορήγηση βιταμίνης C", τόνισε ο Δρ. Χέμιλα.
"Εάν δεν κάνετε τίποτα άλλο, πάρτε βιταμίνη C", είπε ο Ντάουνινγκ για την καταπολέμηση του COVID-19. "Πάρτε τουλάχιστον τρία γραμμάρια την ημέρα και μοιράστε τις δόσεις όλη την ημέρα."
Η βιταμίνη C έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση του κρυολογήματος και της γρίπης από "εκατομμύρια, πιθανώς ακόμη και δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο", δήλωσε ο Άντριου Σολ, συγγραφέας του Vitamin C: The Real Story (Basic Health Publications, 2015) και συντάκτης των Orthomolecular News.
Για σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις, ο Σολ αναφέρεται στις δημοσιευμένες θεραπείες του Δρ Κλένερ σε ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκαν ενέσεις βιταμίνης C, που κυμαίνονται από 350 έως 1.200 mg ανά kg σωματικού βάρους, που είναι περίπου 20 έως 120 γραμμάρια την ημέρα για έναν ενήλικα. "Αυτή δεν είναι δόση συντήρησης. Πρόκειται για μια θεραπευτική δόση για σοβαρές ζωτικές ασθένειες, όπως η πνευμονία."
"Η βιταμίνη C μπορεί να χρησιμοποιηθεί σωστά μαζί με φάρμακα όταν αυτά ενδείκνυνται", είπε ο Σολ. "Δεν είναι άλλη μία επιλογή. Είναι πολύ σημαντικό να μεγιστοποιηθεί η αντιοξειδωτική ικανότητα του σώματος και η φυσική ανοσία για την πρόληψη και την ελαχιστοποίηση των συμπτωμάτων όταν επιτίθεται ένας ιός."
2. Μείωση του ιικού φορτίου
Η Βρετανή γιατρός Σάρα Μάιχιλ, συγγραφέας του The Infection Game: Life Is an Arms Race (Hammersmith Health Books, 2018), προσθέτει ότι η σοβαρότητα των λοιμώξεων συμπεριλαμβανομένου του κοροναϊού εξαρτάται από τη «δόση ιικού φορτίου» του παθογόνου.
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα έχει σχεδιαστεί για να χειρίζεται χαμηλές δόσεις ακόμη και ισχυρών παθογόνων, αλλά όχι συντριπτικές συγκεντρώσεις. "Λάβετε μέτρα για να διατηρήσετε αυτό το ιικό φορτίο χαμηλό, ώστε να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να συσσωρευτεί ο αριθμός των ιογενών σωματιδίων στο σώμα", συμβουλεύει η Δρ Μάιχιλ. "Αυτό δίνει χρόνο στο ανοσοποιητικό σύστημα να δημιουργήσει μια αποτελεσματική απόκριση."
Το ιώδιο έχει χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό για σχεδόν 200 χρόνια. "Δεν υπάρχει ιός ανθεκτικός στο ιώδιο", λέει η Μάιχιλ. "Σκοτώνει τα πάντα όταν έρχεται σε επαφή."
Συνιστά να φτιάξετε ένα μείγμα από 10 μέρη λάδι καρύδας (επίσης αντιικό) σε ένα μέρος διαλύματος ιωδίου Lugol (15% κατά προτίμηση). Διατηρεί διαθέσιμο ένα δοχείο από αυτό το μείγμα για να τρίβει μια σταγόνα στα χέρια της και γύρω από τη μύτη και το στόμα της όταν έχει έρθει σε επαφή με ανθρώπους ή πράγματα που ενδέχεται να μεταφέρουν ιούς.
Το μείγμα ιωδίου λεκιάζει προσωρινά το δέρμα, αφήνοντας ένα κίτρινο χρώμα, αλλά με την πάροδο του χρόνου εξατμίζεται και τελικά εξαφανίζεται, απελευθερώνοντας αντι-ιικούς ατμούς καθώς φεύγει.
Για τη θεραπεία λοιμώξεων του αναπνευστικού, η Μάιχιλ συνιστά επίσης την προσθήκη 1-4 σταγόνων (όσο αυτό είναι ανεκτό) ιωδίου Lugol σε αναπνευστική συσκευή, εισπνέοντας μέσω της μύτης και εκπνέοντας από το στόμα έως και 20 φορές έως ότου εξαφανιστεί η μυρωδιά, κάνοντας επανάληψη αυτής της διαδικασίας δύο ή τρεις φορές την ημέρα.
Εάν δεν έχετε αναπνευστική συσκευή, η Μάιχιλ προτείνει να τοποθετήσετε το ιώδιο Lugol σε βαμβάκι σε ένα άδειο βάζο και να το ανοίξετε για να μυρίζετε μερικές φορές την ημέρα ή να ρίχνετε 2-4 σταγόνες ιωδίου Lugol στην επένδυση της μάσκας προσώπου.
3. Καταπολέμηση του στρες
Έχει αποδειχθεί ότι το χρόνιο άγχος – οποιοδήποτε άγχος που διαρκεί περισσότερο από μερικές ώρες - καταστέλλει τις προστατευτικές ανοσολογικές αντιδράσεις και προκαλεί χρόνια φλεγμονή, η οποία σχετίζεται με σχεδόν κάθε ασθένεια, από καρκίνο έως πνευμονία.22
Το άγχος πυροδοτεί μια αντίδραση «πάλης ή φυγής» που απελευθερώνει κορτιζόλη στο σώμα, η οποία μας επιτρέπει να ξεκινήσουμε τη δράση. Τα υψηλά επίπεδα ορμονών άγχους καταστρέφουν τους θρεπτικούς μας πόρους, εξασθενίζουν τη μάθηση και τη μνήμη, επηρεάζουν τη διάθεσή μας και μπορεί να μας κάνουν επιρρεπείς στην κατάθλιψη.
Κατά ειρωνικό τρόπο, οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν από τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας και τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο για την προστασία των ανθρώπων από το νέο κοροναϊό εξαπέλυσαν ένα παγκόσμιο παλιρροϊκό κύμα επικίνδυνου χρόνιου στρες.
Εκτός από την οικονομική κατάρρευση, με δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους να βυθίζονται σε τεράστια οικονομική καταστροφή ή αβεβαιότητα, ο φόβος που μεταδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης έχει προκαλέσει μια παρατεταμένη αίσθηση κινδύνου.
Προσθέστε σε αυτό το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται πολλά πράγματα που τους φέρνουν χαρά και σκοπό και τους ανακουφίζουν από το άγχος (π.χ. τη δουλειά τους, την εκπαίδευση, εξόδους, φίλους και εγγόνια, χόμπι, εκκλησίες, διακοπές και κάθε είδους καθημερινή κοινωνική αλληλεπίδραση.
"Η μοναξιά και οι αδύναμες κοινωνικές συνδέσεις σχετίζονται με μείωση της διάρκειας ζωής παρόμοια με εκείνη που προκαλείται από το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα και ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν που σχετίζεται με την παχυσαρκία", δήλωσε ο αμερικανός πρώην στρατιωτικός χειρουργός Βιβέκ Μέρθι για μια μεγάλη έρευνα του 2018 σχετικά με τον αντίκτυπο της κοινωνικής απομόνωσης στην υγεία και τη θνησιμότητα.23
Πολλές μελέτες συνδέουν επίσης την ανεργία με αυξημένα ποσοστά πρόωρου θανάτου. Σε μία μελέτη δεδομένων από το 1990 έως το 2010, το προσδόκιμο ζωής ήταν μικρότερο κατά 3,8 έως 4,7 έτη, σε περιοχές των ΗΠΑ με υψηλή ανεργία σε σύγκριση με περιφέρειες με χαμηλή ανεργία.
Οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο καρκίνος, η αυτοκτονία, οι ακούσιοι τραυματισμοί και ο διαβήτης εξήγησαν το 71% του χάσματος στο προσδόκιμο ζωής συνολικά και οι γυναίκες σε περιοχές με αυξημένη ανεργία είχαν επίσης υψηλότερα ποσοστά θανάτου λόγω μολυσματικών ασθενειών και πνευμονίας / γρίπης.24
Μεμονωμένα, ωστόσο, μπορούμε να λάβουμε μέτρα για τη μείωση του άγχους όσο το δυνατόν περισσότερο, για παράδειγμα μέσω της τακτικής άσκησης, του διαλογισμού, της απόλαυσης της μουσικής και της τέχνης και της προσέγγισης φίλων, οικογένειας και πίστης.
Και πάλι, μεγάλες δόσεις βιταμίνης C μπορούν να μετριάσουν τη βλάβη του στρες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάνστβιλ, όταν δόθηκε βιταμίνη C σε αρουραίους που ήταν υπό έντονο στρες, βελτίωσε τα επίπεδα ορμονών του στρες και άλλους τυπικούς δείκτες σωματικού και συναισθηματικού στρες, όπως απώλεια βάρους, διεύρυνση των επινεφριδίων και συρρίκνωση του θύμου αδένα και του σπλήνα.
Η θεραπεία με βιταμίνη C αύξησε επίσης τα επίπεδα του κυκλοφορούντος αντισώματος IgG, της κύριας άμυνας του οργανισμού έναντι της συστηματικής λοίμωξης.25
Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η βιταμίνη C μειώνει το σωματικό και ψυχολογικό στρες. Οι ερευνητές υπέβαλαν μια ομάδα 120 ατόμων σε ένα "βέβαιο στρες" - ανάθεση δημόσιας ομιλίας σε συνδυασμό με μαθηματικά προβλήματα. Τα μισά από τα άτομα έλαβαν 1.000 mg βιταμίνης C και τα μισά όχι. Η ομάδα ελέγχου που δεν έλαβε βιταμίνη C είχε τρεις φορές υψηλότερα επίπεδα ορμονών στρες και υψηλότερη αρτηριακή πίεση από την ομάδα που έλαβε βιταμίνη C. Ανέφεραν επίσης ότι ένιωθαν λιγότερο άγχος από όλη αυτή την εμπειρία.26
Πώς ένας ιός γίνεται δολοφόνος;
Οι κοροναϊοί SARS και MERS, οι Ebola, Zika, H1N1, H5N1, HIV, HPV - όλοι αυτοί οι ιοί έχουν γίνει οι σύγχρονες σκιές των μεγάλων επιδημιών της ιστορίας: πολιομυελίτιδα, ευλογιά και μαύρος θάνατος του Μεσαίωνα.
Η λέξη «ιός» προέρχεται από τη λατινική λέξη «δηλητήριο», επειδή όταν οι ιοί ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στις αρχές του εικοστού αιώνα, ήταν γνωστοί για την ικανότητά τους να σκοτώνουν.
Ο COVID-19 σκοτώνει προκαλώντας υπερβολική αντίδραση από το ανοσοποιητικό σύστημα. Όταν ο κοροναϊός εισέρχεται στους πνεύμονες, το σώμα στέλνει εκεί κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος για να του επιτεθούν.
Όμως σε μερικούς ανθρώπους, ιδιαίτερα στους ανοσοκατασταλμένους, το ανοσοποιητικό σύστημα μπαίνει σε υπερλειτουργία. Απελευθερώνει μια «καταιγίδα κυτοκίνης» - υπερβολικά επίπεδα φλεγμονωδών μορίων - προκαλώντας αλυσιδωτή αντίδραση περισσότερων ανοσοκυττάρων, τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν υπερφλεγμονή, πνευμονία και σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο.
Η επικινδυνότητα αυτών των παθογόνων δεν είναι κάτι νέο. Οι ιοί, συμπεριλαμβανομένων των κοροναϊών, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 20 τοις εκατό των κρυολογημάτων, έχουν στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα στοιχεία.
Το 2017, 2,56 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πέθαναν από πνευμονία που προκαλείται από μικρόβια, συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων, μυκήτων και ιών.
Βιταμίνη C στις μονάδες εντατικής θεραπείας
Σε μία μετα-ανάλυση του 2020, ερευνητές ανακάλυψαν ότι η βιταμίνη C μπορεί να μειώσει το χρόνο διασωλήνωσης των ασθενών στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Συγκέντρωσαν στοιχεία κλινικών αποτελεσμάτων από 8 ξεχωριστές μελέτες 885 ασθενών που νοσηλεύονταν σε σοβαρή κατάσταση.
Γενικά, η βιταμίνη C μείωσε το χρόνο των ασθενών στον αναπνευστήρα κατά 14%. Οι ασθενείς που βοηθήθηκαν περισσότερο ήταν αυτοί που βρίσκονταν σε πιο κρίσιμη κατάσταση.
Για τους 471 ασθενείς που ήταν διασωληνωμένοι με αναπνευστήρα για περισσότερες από 10 ώρες – δηλαδή στις πιο σοβαρές περιπτώσεις – η βιταμίνη C μείωσε το χρόνο που χρειαζόταν να μείνουν στον αναπνευστήρα κατά 25%.
Με τα πρώτα σημάδια ιογενούς λοίμωξης...
Η Δρ Σάρα Μάιχιλ συνιστά:
- Πάρτε 10 gr βιταμίνης C (ως σκόνη ασκορβικού οξέος) σε 500 mL νερού ανά ώρα μέχρι τη δόση που ξεκινάτε να έχετε συμπτώματα διάρροιας — αυτό ονομάζεται "ανοχή εντέρου".
- Εισπνεύστε ιώδιο Lugol κάθε δύο ώρες.
- Απομονωθείτε και πηγαίνετε για ύπνο για να αφήσετε το σώμα να παλέψει τη ασθένεια.
Η συμβουλή του ολιστικού γιατρού Ντέιβιντ Μπράουνσταϊν:
- Πάρτε 100,000 μονάδες βιταμίνης A καθημερινά για 4 μέρες. Στη συνέχεια, ή αν δεν είστε άρρωστοι, 5,000 μονάδες τη μέρα (σημείωση: πάρετε βιταμίνη A, όχι βήτα-καροτίνη). Ωστόσο, προτείνει οι γυναίκες σε εγκυμοσύνη να αποφεύγουν τόσο μεγάλες δόσεις, και θα πρέπει να συμβουλευτούν ειδικό για να τους καθορίσει την κατάλληλη δόση για εκείνες.
- Πάρτε 50,000 IU βιταμίνης D3 καθημερινά για 4 μέρες.
- Κόψτε τη ραφιναρισμένη ζάχαρη. "Η ραφιναρισμένη ζάχαρη φαίνεται ότι αλλάζει αρνητικά τη λειτουργία των λευκοκυττάρων για ώρες μετά την πέψη ," λέει ο Μπράουνσταϊν.
- Ενυδατωθείτε. Η αφυδάτωση θα επηρεάσει τις διαδικασίες εξάλειψης της λοίμωξης. Για παράδειγμα, εάν ζυγίζετε 90 κιλά, στοχεύστε να πίνετε 3 λίτρα κάθε μέρα.
Εμποδίστε την εξέλιξη μιας ίωσης:
Ο Δρ Ντάμιεν Ντάουνινγκ προτείνει ένα κοκτέιλ συμπληρωμάτων διατροφής για την αποφυγή της λοίμωξης από κοροναϊό ή άλλα παθογόνα:
Βιταμίνη C
Συνιστώμενη συνολική ημερήσια δόση: 3.000 mg (3g) ή και περισσότερο καθημερινά. Είναι καλό να διαιρείται η ποσότητα αυτή σε δόσεις μέσα στη μέρα (π.χ. 1000 mg x 3 φορές). Μία άλλη λύση είναι να βάλετε 5.000mg ασκορβικού οξέος σε 1-1.5 λίτρα νερού και να πίνετε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Βιταμίνη D
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: Ξεκινήστε με 5000 IU (125microgram) καθημερινά για 2 εβδομάδες, μετά μειώστε σε 2000IU (50microgram) καθημερινά.
Μαγνήσιο
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 400mg (σε μορφή citrate, malate, aminoacid chelate ή chloride).
Ψευδάργυρος
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 20mg (σε μορφή citrate, , aminoacid chelate ή gluconate). Να λαμβάνεται μακριά από την κατανάλωση δημητριακών και άλλων σπόρων για να αποφευχθεί η δέσμευση από το φυτικό οξύ που μειώνει την απορρόφηση.
Σελήνιο
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 100microgram
πηγή:holisticlife.gr
Linus Pauling Institute (vitamin C): lpi.oregonstate.edu/mic/vitamins/vitamin-C
Dr Sarah Myhill: www.drmyhill.co.uk
Dr Damien Downing: www.drdamiendowning.com
Dr David Brownstein: www.drbrownstein.com
Βιβλιογραφικές αναφορές
1 Virus Res, 2019; 274: 197751
2 J Mol Biol, 2014; 426: 3892-906
3 Curr Opin Virol, 2012; 2: 63-77
4 Clin Transl Immunology, 2020; 9: e01114
5 Microbiome, 2016; 4: 64
6 CDC, HPV Fact Sheet. www.cdc.gov
7 Proc Natl Acad Sci U S A, 2007; 104: 299-304
8 MedRxiv, doi: https://doi.org/ 10.1101/ 2020.03.03.20030650
9 Lancet Infect Dis, 2018; 18: 1191-210
10 BMC Public Health, 2019; 19: 1445; Legambiente, Mal'aria 2019, Jan 22 2019
11 Am J Public Health, 1989; 79: 158-62; Occup Environ Med, 2003; 60: 612-6
12 Nutrients, 2017; 9: 1211
13 Nutrients, 2017; 9: 339
14 Southern Med Surg, 1948; 110(2): 36-8, 46
15 Circulation, 1996; 94: 6-9
16 Nutrients, 2018; 10: 1762
17 J Transl Med, 2014; 12: 32
18 Med Sci Monit, 2012; 18: CR215-24; Med Sci Monit, 2014; 20: 725-32
19 Clinical trial identifier NCT04323514 (Palermo, Italy), NCT04264533 (Wuhan, China); www.clinicaltrials.gov
20 New York Post, March 24, 2020
21 J Intensive Care, 2020; 8: 15
22 Immunol Res, 2014; 58: 193-210
23 Cigna U.S. Loneliness Index, 2018
24 Scientifica (Cairo), 2016; 2016: 8290435
25 American Chemical Society meeting, Aug 23, 1999
26 Psychopharmacology (Berl), 2002; 159: 319-24.