Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

Μαύρος Ιππότη - Ο "θρύλος" ενός δορυφόρου 13.000 ετών σε τροχιά

Η ιστορία με τον μονόλιθο που ανακαλύφτηκε στην Γιούτα και που πριν καλά-καλά τον γνωρίσουμε εξαφανίστηκε, μου θύμησε την θεωρία του Μαύρου Ιππότη - δορυφόρος
     
     Η Θεωρία συνωμοσίας του δορυφόρου του Μαύρου Ιππότη - αγγλ.: Black Knight satellite conspiracy theory- ισχυρίζεται ότι υπάρχει ένα διαστημικό σκάφος σε κοντινή πολική τροχιά γύρω από την Γη που είναι εξωγήινης προέλευσης, και ότι η NASA έχει εμπλακεί σε μια προσπάθεια συγκάλυψης σχετικά με την ύπαρξη και την προέλευσή του. 
Μια φωτογραφία της NASA του 1998 θεωρείται από μερικούς ότι είναι η απόδειξη για να δείξει την ύπαρξη του δορυφόρου Μαύρου Ιππότη, αλλά η NASA έχει δηλώσει ότι αυτό είναι πιθανόν ένα διαστημικό απόβλητο, και συγκεκριμένα μια θερμική κουβέρτα που χάθηκε κατά τη διάρκεια αποστολής EVA.
Η Ιστορία
Σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες συνωμοσίας των Α.Τ.Ι.Α, ο Μαύρος Ιππότης είναι ένας τεχνητός δορυφόρος εξωγήινης προέλευσης που έχει μπει σε τροχιά γύρω από τη Γη περίπου πριν 13.000 χρόνια, 
Σύμφωνα με την Martina Redpath του Armagh Planetarium στη Βόρεια Ιρλανδία:o Μαύρος Ιππότης είναι ένα συνονθύλευμα από εντελώς άσχετες ιστορίες
Ο Μαύρος Ιππότης και η ιστορία του 
Οι θεωρίες συνωμοσίας ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε εξαιρετικά δημοφιλείς, από τα «κλασικά» UFO μέχρι πιο «εξωτικές», με ερπετόμορφους εξωγήινους ή βάσεις των Ναζί στους Πόλους ή στη Σελήνη, πάντα ασκούσαν ιδιαίτερη γοητεία στο ευρύ κοινό.
Μια από τις πιο δημοφιλείς υποκατηγορίες είναι οι θεωρίες περί αρχαίων αστροναυτών/ επισκεπτών από το Διάστημα. 
Το εν λόγω είδος έγινε γνωστό κυρίως χάρη στη δουλειά του Ελβετού συγγραφέα Έριχ φον Νταίνικεν, ο οποίος υποστηρίζει εδώ και δεκαετίες ότι πολλά τεχνουργήματα και αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν εξωγήινη παρουσία στο μακρινό παρελθόν του πλανήτη μας, ή αρχαιότατους γήινους μεν, εξαιρετικά εξελιγμένους τεχνολογικά δε, πολιτισμούς. 
Οι θεωρίες αυτές θεωρούνται από τις πλέον γοητευτικές, καθώς συνδυάζουν το αρχαιολογικό μυστήριο με τη «σύγχρονου» ύφους έννοια των εξωγήινων και του Διαστήματος.

Πέρα από τις Πυραμίδες της Αιγύπτου και των κατασκευαστών ή εμπνευστών τους, η Τιχουανάκο, το Στόουνχετζ, τις πυραμίδες της Κίνας, τα κρυστάλλινα κρανία και τα άλλα παρεμφερή «αινίγματα» που εντάσσονται στην εν λόγω κατηγορία, υπάρχει κι ένα το οποίο κυκλοφορεί στους κύκλους των συνωμοσιολόγων και UFOλόγων εδώ και δεκαετίες, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο ελληνικό κοινό. 
Πρόκειται για το μυστήριο του «Μαύρου Ιππότη»: Υποτίθεται ότι πρόκειται για ένα άγνωστης προέλευσης μαύρο αντικείμενο- τεχνητό δορυφόρο, ηλικίας 13.000 ετών, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας.

Πολλές από τις πρώτες ανακαλύψεις που συνδέονται με τη δορυφορική θεωρία του Black Knight σχετίζονται με ραδιοσήματα.
Το 1954 δημοσίευμα του περιοδικού Aviation Week and Space Technology προκάλεσε την οργή του Πενταγώνου, που προσπαθούσε να κρατήσει μυστικές όσες πληροφορίες διέθετε για το μυστηριώδες μαύρο αντικείμενο που αιωρείτο στο διάστημα.
Έξι χρόνια αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1960 δημοσίευμα του περιοδικού TIME έκανε λόγο για εντοπισμό από το αμερικανικό ναυτικό ενός άγνωστου αντικειμένου, το οποίο αρχικά θεωρείτο σοβιετικός δορυφόρος κατασκοπείας. 
Ωστόσο, σε δεύτερο άρθρο το περιοδικό ανέφερε ότι επρόκειτο για τα συντρίμμια ενός δορυφόρου της πολεμικής αεροπορίας.
Παρ' όλα αυτά  η Martina Redpath του Armagh Planetarium στη Βόρεια Ιρλανδία επιμένει:
"Ο Μαύρος Ιππότης είναι ένα σύμπλεγμα εντελώς άσχετων ιστοριών. 
Αναφορές ασυνήθιστων επιστημονικών παρατηρήσεων, συγγραφείς που προωθούν ιδέες περιθωρίου, ταξινομημένοι δορυφόροι κατασκοπείας και ανθρώποι που υπερ-ερμηνεύουν φωτογραφίες, όλα αυτά τα συστατικά έχουν συρραφτεί μαζί και γέννησαν την θεωρία του εξωγήινου δορυφόρου" - Είναι όμως έτσι;
Το 1954 όταν δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων ανέφεραν ότι η αεροπορία των ΗΠΑ είχε εντοπίσει στην τροχιά της Γης δύο δορυφόρους. Εκείνη όμως την εποχή ουδείς είχε την τεχνογνωσία να θέσει σε τροχιά τεχνητούς δορυφόρους. 
Τα δημοσιεύματα επικαλούνταν ως πηγή τον απόστρατο επισμηναγό Donald Keyhoe, που έδωσε την σχετική πληροφορία.
Οι Εμφανίσεις
Η προέλευση του θρύλου του Μαύρου Ιππότη ξεκινά από το 1899, όταν εντοπίζονται επαναλαμβανόμενες πηγές σημάτων.
Η ιστορία του Μαύρου Ιππότη έκανε ντεμπούτο στα μέσα ενημέρωσης την δεκαετία του 1950, όταν οι Αμερικάνικες εφημερίδες St. Louis Dispatch και San Francisco Examiner, έγραψαν για τον «Δορυφόρο” στις 14 Μάιου, 1954. 
Η «ιστορία» του Black Knight αναλύεται σε εκτενές δημοσίευμα στο επίσημο blog του Πλανηταρίου του Armagh, στη Βόρεια Ιρλανδία. 
Οι υπέρμαχοι της θεωρίας υποστηρίζουν πως ο Νίκολα Τέσλα, είχε λάβει τα επαναλαμβανόμενα ραδιοσήματα από τον δορυφόρο εκείνη την χρονιά, το 1899, ενώ την καθυστερημένη τους απόηχο ισχυρίζεται ότι έλαβε ο ερασιτέχνης χειριστής ασυρμάτου Jørgen Hals  στο Όσλο της Νορβηγίας, το 1928.
Ωστόσο οι αμφισβητίες θεωρούν πως κατά πάσα πιθανότητα επρόκειτο για πάλσαρ – φυσικές πηγές, οι οποίες βρίσκονται πέρα από τη Γη και ανακαλύφθηκαν πρώτα το 1967, έχοντας πρώτα προκαλέσει προβληματισμό.
Το 1920 περίεργα ανώμαλα σήματα εντοπίστηκαν εκ νέου από ραδιοερασιτέχνες, ενώ σημειώνεται ότι το 1973 ο Σκωτσέζος συγγραφέας Ντάνκαν Λούναν προσπάθησε να τα αναλύσει περισσότερο, ισχυριζόμενος ότι εντόπισε "μοτίβο" και καταλήγοντας στο "επιστημονικής φαντασίας" συμπέρασμα, ότι προέρχονταν από έναν δορυφόρο από τον Έψιλον του Βοώτη, που βρισκόταν κοντά στη Σελήνη εδώ και 13.000 χρόνια. 
Ωστόσο, ο ίδιος δεν αναφέρθηκε άμεσα στον "Μαύρο Ιππότη".
Σε σχόλιό του στο post του πλανηταρίου, διευκρινίζει ότι δεν έχει ο ίδιος σχέση με τις θεωρίες περί "Black Knight".
Σύμφωνα όμως με άλλους ερευνητές και σύμφωνα με το αποκωδικοποιημένο μήνυμα, ο Μαύρος Ιππότης προέρχεται από αυτό το Σύστημα Αστέρων, και ήρθε στη Γη πριν από 13.000 χρόνια.

Ο «Μαύρος Ιππότης» λοιπόν, επανέρχεται στη δημοσιότητα τη δεκαετία του 1960 από αμερικανικές εφημερίδες, εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου.
Το περιοδικό Time έγραψε επίσης γι ‘αυτό στις 7 Μαρτίου, 1960.
Ωστόσο θεωρείται πως το μυστηριώδες αντικείμενο το οποίο "πρωταγωνίστησε" τότε ήταν κομμάτι από το Discoverer 8.
Τόσο όμως οι ΗΠΑ όσο και η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκαν ότι το αντικείμενο που είχε εντοπιστεί από ειδικό σύστημα του αμερικανικού ναυτικού για τον εντοπισμό κατασκοπευτικών δορυφόρων ήταν αμερικανικό ή σοβιετικό. 
Παράλληλα, όπως αναφέρεται, στην υπόθεση ενεπλάκη και ο αστροναύτης του προγράμματος Mercury Gordon Cooper.
Το 1963, Ο Gordon Cooper πήγε στο διάστημα με την αποστολή του Μερκιούρι 9.
Ο Gordon Cooper έλεγε ότι κατά την καριέρα του είδε πολλά UFO. 
Αναφορικά στον Black Knight, φέρεται να ισχυρίστηκε ότι είδε ένα λαμπερό πράσινο αντικείμενο μπροστά στην κάψουλα του σε απόσταση να κινείται προς το διαστημόπλοιο του.
Ο Σταθμός παρακολούθησης Muchea, στην Αυστραλία, στον οποίο ο Gordon Cooper ανέφερε το αντικείμενο, εντόπισε αυτό το Άγνωστο Αντικείμενο στο ραντάρ να ταξιδεύει προς τα Δυτικά.
Σε κάθε περίπτωση, η πιο δυνατή «απόδειξη» υπέρ της θεωρίας είναι φωτογραφίες του 1998, από το διαστημικό λεωφορείο "Εντέβορ" (αποστολή STS 88), που απεικονίζουν ένα ασυνήθιστης μορφής αντικείμενο σε χαμηλή τροχιά. 
Το βασικό επιχείρημα των σκεπτικιστών/ αμφισβητιών, ωστόσο, είναι ότι πρόκειται για ένα διαστημικό σκουπίδι από προηγούμενη αποστολή, με κυρίαρχη την άποψη ότι πρόκειται για θερμική κουβέρτα που είχε απορριφθεί κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου, ενώ ήταν σε εξέλιξη οι εργασίες για την κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.
Όπως υποστηρίζεται στο σχετικό post του πλανηταρίου, η συνωμοσιολογία γύρω από τον θεωρούμενο αρχαίο δορυφόρο αποτελεί επί της ουσίας μια συρραφή διαφορετικών ιστοριών και αναφορών, πολλές εκ των οποίων είναι αμφίβολης εγκυρότητας, και βρέθηκαν μαζί στο μεγάλο «καζάνι» του Ίντερνετ, συνθέτοντας έναν διαστημικό «θρύλο».
 
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το άρθρο του Λουκά Καβακόπουλου Εξωγήινοι Δορυφόροι γύρω από τη Γη. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Strange (τεύχος 71, Νοέμβριος 2004).
Ένας άγνωστος δορυφόρος που εκπέμπει σήματα σε μιαν άγνωστη γλώσσα τα οποία "έπιασαν" συχνά στην Ιταλία, περιστρέφεται γύρω από τη Γη...
Ο Γάλλος συγγραφέας και ερευνητής Ρομπέρ Σαρρού, δημοσίευσε το 1963 το βιβλίο του «Η Άγνωστη Ιστορία των Ανθρώπων πριν από 100.000 Χρόνια».
Εκεί παρέθετε ένα μικρό κομματάκι για τον Μαύρο Ιππότη: «Αμερικανοί, Ρώσοι, Ιταλοί και ίσως και Γάλλοι αστρονόμοι ξέρουν ότι από τις 26 Νοεμβρίου 1958, δηλαδή έναν χρόνο μετά τον πρώτο Σπούτνικ, ένας άγνωστος δορυφόρος που εκπέμπει σήματα σε μιαν άγνωστη γλώσσα τα οποία "έπιασαν" συχνά στην Ιταλία, περιστρέφεται γύρω από τη Γη.
Επειδή δεν υπάρχει καμιά ακριβής πληροφορία, ο δορυφόρος αυτός ονομάστηκε Μαύρος Ιππότης... Λένε πως οι σοφοί της ρωσικής βάσης τού Σιν-Κιανγκ βρίσκονται μέσα σ' αυτό τον δορυφόρο...»
Δίνω έμφαση στην τελευταία πρόταση με τους σοφούς , γιατί μοιάζει παράλογη. 
Τι νόημα έχει κάποιοι σοφοί (φανταστείτε γεροντάκια με μακριές γενειάδες) να μπαίνουν σε έναν δορυφόρο και να περιστρέφονται με ταχύτητα γύρω από τη Γη;
Μάλλον κάποιου είδους κώδικας κρύβεται σ' αυτήν εδώ την πρόταση. 
Κατά τη γνώμη μου υπονοεί ότι ο δορυφόρος περιέχει σοφία την οποία επικοινωνεί με κάποιο τηλεπαθητικό τρόπο στους ανθρώπους...
Στο άρθρο Αναφορές Αστρονόμων για UFO , το οποίο δημοσιεύσαμε στο τεύχος 69 του Strange, ο Σωκράτης Αικατερινίδης γράφει για τον εντοπισμό του παράξενου αυτού δορυφόρου και αναφέρει την άποψη του Σοβιετικού αστρονόμου Α. Καζάντσεφ: Είναι ένα μικροσκοπικό διαστημικό σκάφος, χωρίς πλήρωμα. Εγκαταλείφθηκε στον χώρο της Γης από κάποιο γιγαντιαίο "μητρικό" διαστημόπλοιο πριν από χιλιάδες χρόνια.
Φυσικά δεν πρόκειται για έργο ανθρώπινο. Παρακάτω, ο ίδιος αστρονόμος αναφέρει ότι υπάρχει μια συνωμοσία σιωπής για τον Μαύρο Ιππότη.
Ο Σ. Αικατερινίδης παραθέτει επίσης τη δήλωση του μεγάλου ερευνητή Ζακ Βαλέ για τον Μαύρο Ιππότη: «Συμφωνώ με τον Καζάντσεφ. 
Στον Μαύρο Ιππότη κρύβονται πολύτιμα στοιχεία, που μας αφορούν ή που έχουν μεγάλη σημασία για εμάς. 
Όταν πλησιάσουμε το αντικείμενο αυτό, οι ανακαλύψεις μας μπορεί να επηρεάσουν ολόκληρο το μέλλον της ανθρωπότητας. Καταλαβαίνω απόλυτα τις κυβερνήσεις και τους σοφούς που διστάζουν να ασχοληθούν με αυτό το θέμα. 
Αλλά κάποτε πρέπει να μάθουμε το μυστικό».
Μετά την προηγούμενη δήλωση ενός διάσημου ερευνητή, δεν είναι πολύ παράξενο που σήμερα είναι σχεδόν αδύνατον να βρει κανείς στοιχεία για τον Μαύρο Ιππότη;
Σε όλα τα βιβλία που κατάφερα να βρω, οι αναφορές δεν ξεπερνούν την παράγραφο του βιβλίου τού Σαρρού, ούτε λένε κάτι παραπάνω.
Οι αστρονόμοι με τους οποίους μίλησα φαίνεται ότι γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα του Μαύρου Ιππότη, αλλά τηρούν «σιγή ιχθύος», σαν να τους απείλησε κάποιος ότι δεν πρέπει ούτε καν να αναφέρονται σ' αυτό.
Στο Ίντερνετ δεν υπάρχει καμιά σχετική σελίδα, εκτός από μια που αναφέρεται λιγάκι στον Μαύρο Ιππότη , αλλά τελικά το γυρνάει σε μια παρουσίαση του έργου τού Φίλιπ Κ. Ντικ (κάνοντας βέβαια, πολύ σωστά τη σύνδεση).
Οι λιγοστές πληροφορίες που κατάφερα τελικά να βρω για τον Μαύρο Ιππότη, περιγράφουν τα εξής: Γύρω από τη Γη βρίσκεται ένα παράξενο αντικείμενο μαύρου χρώματος, μήκους περίπου 10 μέτρων και αρκετά μεγάλου βάρους, σχεδόν 15 τόνων. 
Η τροχιά που ακολουθεί αυτό το αντικείμενο είναι πολύ μακριά από τη Γη, πολύ πιο πάνω από το γήινο δορυφορικό δίκτυο. 
Όταν ανακαλύφθηκε, δεν υπήρχε η τεχνολογία ούτε τα μέσα για να τοποθετηθεί ένα αντικείμενο από τη Γη ανάλογου μεγέθους εκεί που βρίσκεται ο Μαύρος Ιππότης.
Το αντικείμενο έχουν παρατηρήσει από μακριά αρκετοί αστροναύτες που βρίσκονταν σε τροχιά, κάποιοι (ανάμεσά τους ο αστροναύτης Γκόρντον Κούπερ) έχουν μάλιστα τραβήξει και φωτογραφίες του δορυφόρου.
Το 1960 εντοπίστηκε από το σοβιετικό σκάφος Voshkod 1, το οποίο, αν και είχε ακόμη τέσσερις ημέρες για να τελειώσει την αποστολή του, μετά τον εντοπισμό αναγκάστηκε να επιστρέψει άμεσα στη Γη(;).
Ο δορυφόρος ακολουθεί μια πολύ παράξενη πορεία, περνά πάνω από τους πόλους και κινείται αντίστροφα σε σχέση με τους γήινους δορυφόρους.
Όταν έψαχνα παλιότερα για το θέμα τού VALIS, για τον εξωγήινο δορυφόρο που σύμφωνα με τον μεγάλο συγγραφέα της επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Κ. Ντικ βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη και κεραυνοβολεί με θεϊκή απελευθερωτική γνώση τους γήινους, είχα σταθεί γεμάτος απορία σε ένα απόσπασμα του αδημοσίευτου βιβλίου τού Ντικ, Radio Free Albemuth, το οποίο υποτίθεται ότι είναι ένα απόκομμα εφημερίδας, που έλεγε τα παρακάτω:
Σοβιετικός επιστήμονας αναφέρει 
"Ραδιοσήματα από νοήμονα ζωή"
Όχι από το μακρινό διάστημα, όπως αναμενόταν, αλλά από κάπου κοντά στη Γη.
Ο διάσημος Σοβιετικός αστροφυσικός Γκεόργκι Μογιάσκα, χρησι­μοποιώντας ευρήματα διασυνδεδεμένων ραδιοτηλεσκό­πιων, είχε επιλέξει αυτά που θεωρούσε ως ηθελημένα σήματα μιας ραδιοευαίσθητης μορφής ζωής και τα σήματα αυτά είχαν τα χαρακτηριστικά που ο Μογιάσκα είχε προ­βλέψει πως θα έβρισκε.
Η μεγάλη έκπληξη πάντως ήταν η πηγή προέλευσής τους: από το ίδιο το ηλιακό μας σύστη­μα, γεγονός που κανείς, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Μογιάσκα, δεν είχε προβλέψει.
Οι διαστημολόγοι των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν ήδη δημοσιοποιήσει τις από­ψεις τους, λέγοντας πως τα σήματα εκείνα προέρχονταν το δίχως άλλο από παλιούς δορυφόρους, οι οποίοι είχαν τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη και στη συνέχεια είχαν ξεχαστεί εκεί. Ο Μογιάσκα όμως ήταν σίγουρος πως τα σήματα είχαν εξωγήινη προέλευση.
Για την ώρα πάντως ο ίδιος και η ομάδα του δεν είχαν καταφέρει να τα αποκω­δικοποιήσουν. Τα σήματα έρχονταν κατά σύντομα κύματα από μια κινούμενη πηγή, η οποία έμοιαζε να περιφέρεται γύρω από τη Γη, μπορεί και έξι χιλιάδες μίλια μακριά. Ερχόταν με μία απροσδόκητα υψηλή συχνότητα, πιο πολύ ως εκπομπές βραχέων κυμάτων αλλά με μεγαλύτερη εμβέλεια.
Ο πομπός ήταν φαίνεται πανίσχυρος. Ένα περίεργο σημείο που ο Μογιάσκα το είχε επισημάνει, αλλά δεν μπορούσε να το εξηγήσει ήταν το γεγονός πως τα ραδιοσήματα εκείνα έφταναν κάθε φορά που υπήρχε σκοτάδι. Κατά τη διάρ­κεια της ημέρας τα σήματα σταματούσαν. Ο Μογιάσκα το απέδιδε αυτό στο ατμοσφαιρικό στρώμα, το γνωστό ως περιοχή Ε της ιονόσφαιρας.
Τα σήματα, παρ' όλο που ήταν μικρής χρονικής διάρκειας, έμοιαζαν να είναι «υψηλής περιεκτικότητας σε πληροφορίες», λόγω του πολυσύνθετου και πολύπλοκου χαρακτήρα τους.
Κατά περίεργο όμως τρόπο η συχνότητά τους κάθε τόσο άλλαζε, φαινόμενο που απαντάται συνήθως σε μεταδόσεις που προσπαθούν να αποφύγουν τις παρεμβο­λές, δήλωσε ο Μογιάσκα.
Επιπλέον, η ομάδα του είχε ανα­καλύψει εντελώς κατά τύχη πως τα ζώα στο εργαστήριό τους στο Μπούλκοβο παρουσίαζαν μικρές αλλά σταθερές σωματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της μετάδοσης των σημάτων. Η ποσότητα του αίματός τους άλλαζε και η πίεσή τους ανέβαινε.
Χωρίς να έχει καταλήξει κάπου ο Μο­γιάσκα το είχε αποδώσει κατά πάσα πιθανότητα στην ακτινοβολία που συνόδευε τα ραδιοσήματα. Οι Σοβιετικοί (κατέληγε το άρθρο), για να επιβεβαιώσουν τη θεωρία τους πως επρόκειτο για δορυφόρο που δεν προερχόταν από τη Γη, σκόπευαν να στείλουν έναν δικό τους δορυφόρο, για να ανακόψει την τροχιά του πομπού αυτού που περιφερόταν γύρω από τη Γη. Ήλπιζαν μάλιστα να τον φωτογραφίσουν κιόλας».
(Η μετάφραση ανήκει στην Κατερίνα Καλημέρη, από την ελληνική έκδοση του βιβλίου με τίτλο Ελεύθερη Ραδιοφωνία Άλμπεμουθ, εκδόσεις Parsec)
Από τα στοιχεία που ο Ντικ αναφέρει σε άλλα σημεία του βιβλίου, είναι ευνόητο ότι το σχεδόν αυτοβιογραφικό σενάριο διαδραματίζεται στις δεκαετίες του 1950-1960, την εποχή που ο Μαύρος Ιππότης συζητιόταν στους επιστημονικούς κύκλους.
Επίσης, ο Ντικ αναφέρεται παρακάτω στον Σοβιετικό επιστήμονα «Μογιάσκα», σαν έναν από τους πρώτους μελετητές της ηφαιστειακής δραστηριότητας του Άρη και της Σελήνης, κάτι που ισχύει και για τον αστρονόμο Α. Καζάντσεφ, τον οποίο αναφέρει ο Σ. Αικατερινίδης. 
Οπότε, είναι πιθανό ο Μογιάσκα και ο Καζάντσεφ να είναι το ίδιο πρόσωπο.
Έχω λοιπόν κάθε λόγο να πιστεύω ότι ο Φίλιπ Κ. Ντικ στο συγκεκριμένο απόσπασμα του μυθιστορήματός του αναφέρεται στο θέμα του Μαύρου Ιππότη, αλλά για κάποιους δικούς του λόγους το αποκρύπτει. 
(Ο Ντικ φοβόταν πολύ ήταν σχεδόν παρανοϊκός μην τον χαρακτηρίσουν «αντιδραστικό» και «αντιαμερικανό», για αυτό και έπαιζε ένα περίπλοκο παιχνίδι αντιφάσεων και αποκρύψεων, ενώ ταυτόχρονα ήταν μπλεγμένος σε κάποια κυκλώματα σπουδαίων ερευνητών που έψαχναν κάποια πολύ παράξενα πράγματα και είχαν πραγματικά ακραίες πολιτικές τοποθετήσεις...)

Παρακάτω, ο Ντικ αναφέρει ότι οι Σοβιετικοί σκηνοθέτησαν ένα ατύχημα και κατάστρεψαν τον εξωγήινο δορυφόρο, στέλνοντας έναν άλλον δορυφόρο φορτωμένο με πυρηνικά να τον συναντήσει. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι και ο Άρθουρ Κλαρκ έτσι κλείνει το διήγημα του 
Ο Φρουρός: Οι γήινοι καταστρέφουν την πυραμίδα-μονόλιθο με πυρηνικά.
Ένα σημείο που αξίζει να σταθούμε είναι αυτό που έχω σημειώσει με έντονα (bold) γράμματα, το οποίο λίγο-πολύ αφήνει να εννοηθεί ότι ο δορυφόρος αυτός εκπέμπει ένα είδος ακτινοβολίας που επηρεάζει τη σωματική κατάσταση και άρα τη συμπεριφορά γιατί όχι και τη σκέψη των ζωντανών οργανισμών. 
Η ιδέα του τηλεπαθητικού δορυφόρου επαναλαμβάνεται, όπως βλέπετε...
Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε εδώ το ερώτημα: 
Είναι όλα τα προηγούμενα φαντασία ή μήπως οι συγγραφείς μάς ενημερώνουν έμμεσα για την κακή κατάληξη του Μαύρου Ιππότη; Το πιο λογικό, φυσικά, είναι να πιστέψουμε την πρώτη εκδοχή. 
Αλλά αν δεχόμασταν τη δεύτερη απάντηση, ποιόν λόγο θα είχαν οι Σοβιετικοί ή οι Αμερικανοί για να καταστρέψουν ένα τέτοιο απίστευτο εύρημα

Η Σπέκτρα και ο λυγιστής κουταλιών

Την ίδια περίπου εποχή που ο Ντικ ζούσε την παράξενη εμπειρία του, εμφανίστηκε στη Δύση ένας πολύ αινιγματικός άνθρωπος, ένας σόουμαν με παράξενες ικανότητες και γοητευτικό ταμπεραμέντο.
Ο Ισραηλινός Γιούρι Γκέλερ, ο οποίος μπορούσε να διαβάζει τις σκέψεις των συνανθρώπων του, να λυγίζει κουτάλια απλώς αγγίζοντας τα, να επιδιορθώνει χαλασμένα μηχανήματα χαϊδεύοντας τα και να επηρεάζει τις μαγνητικές βελόνες και τα μηχανήματα περνώντας απλώς από δίπλα τους.
Δεν θα ασχοληθώ εδώ με το αν ο Γκέλερ είναι ή δεν είναι ταχυδακτυλουργός, νομίζω ότι είναι αρκετές οι έρευνες στο Ερευνητικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, που έχουν αποφασίσει ότι πραγματικά κάτι συμβαίνει με αυτόν τον άνθρωπο. Επίσης νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί Γκέλερ εκεί έξω που δεν τους ξέρει κανείς.
Ο Γκέλερ έχει δηλώσει πολλές φορές στο παρελθόν (και για κάποιους λόγους αποσιωπά σήμερα) ότι ένας εξωγήινος δορυφόρος ερχόταν σε επαφή μαζί του, την ίδια εποχή που ο Ντικ πάθαινε τα ίδια ακριβώς πράγματα.
Ο Γκέλερ άκουγε κι αυτός μια μηχανική φωνή που προερχόταν από ένα δορυφόρο τον οποίο ονόμαζε Σπέκτρα (Spectra) και ισχυριζόταν ότι ο δορυφόρος ήταν η πηγή των δυνάμεών του.
Δήλωνε τότε ότι οι τηλεκινητικές και τηλεπαθητικές δυνάμεις του ήταν δώρο μιας εξωγήινης οντότητας, η οποία ήρθε σε επαφή μαζί του στις 25 Δεκεμβρίου τού 1949, με τη μορφή ενός UFO που κατέβηκε από τους ουρανούς και τον χτύπησε με ένα παράξενο φως...
Ο μελετητής της περίπτωσης Γκέλερ, δρ. Αντρίγια Πουχάριτς, ο οποίος έχει γράψει μια μεγάλη μελέτη πάνω στο φαινόμενο του παράξενου Ισραηλινού, ισχυρίζεται ότι άκουσε κι αυτός την παράξενη φωνή τής Σπέκτρα.
Σε μια περίπτωση που ο Γκέλερ ήταν υπνωτισμένος, ο Πουχάριτς μίλησε μαζί της. 

Η Σπέκτρα του είπε ότι είναι ένα συνειδητό κομπιούτερ πάνω σε ένα διαστημόπλοιο που βρίσκεται 53.069 «εποχές φωτός» (light ages) μακριά. 

(Αν το «εποχές φωτός» ισοδυναμεί με τα «έτη φωτός», δηλαδή την απόσταση που διανύει το φως σε ένα έτος, αυτό την τοποθετεί κάπου στην απόσταση του κέντρου του γαλαξία μας από το ηλιακό σύστημά μας, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι).
Η αποστολή τής Σπέκτρα ήταν να στέλνει τηλεπαθητικά μηνύματα στον Γκέλερ, για να τον βοηθήσει να σώσει την ανθρωπότητα, αφού «μόνο αυτός μπορεί να το κάνει», όπως ισχυριζόταν η Σπέκτρα!
Νομίζω ότι είναι περιττό να σχολιάσω ότι είναι κάπως δύσκολο ο κόσμος μας να σωθεί από έναν άνθρωπο που αναλώνεται σε τηλεοπτικές εκπομπές λυγίζοντας κουτάλια.
Έχουν περάσει επίσης πάνω από 30 χρόνια που η Σπέκτρα έλεγε αυτά τα πράγματα στον Πουχάριτς μέσω του Γκέλερ, αλλά ακόμη η ανθρωπότητα δεν φαίνεται να έχει σωθεί.
Είναι επίσης σίγουρο ότι ο Γκέλερ είχε επαφές με κάποιους ανθρώπους που γνώριζαν όλο το παρασκήνιο του Μαύρου Ιππότη και ίσως να είχαν υπόψη τους την εμπειρία τού Ντικ.

Η εμπειρία όμως του Ντικ συνέβη την ίδια χρονιά που ο Πουχάριτς δημοσίευσε το βιβλίο του για τον Γκέλερ, το περίφημο Uri, άρα δεν θα μπορούσε ο Γκέλερ να έχει κλέψει την εμπειρία τού Ντικ και να την έχει μεταφέρει για δική του... 
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)