τὸ εἰκοσαδικὸ ἀριθμητικό τους σύστημα πάντως δείχνει πανάρχαιη τὴν ἀποκοπή τους ἀπὸ τὸν παλιὸ κόσμο τοῦ ἀνατολικοῦ ἡμισφαιρίου.
τὸ δὲ παλιό τους ἡμερολόγιο τῶν 260 ἡμερῶν, γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ εἰδικοὶ ἐπιστήμονες κι ἐρευνηταὶ μέχρι στιγμῆς δὲν βρίσκουν καμμία ἐξήγησι, γιατί νὰ ἔχῃ τόσο λίγες μέρες — 105 λιγώτερες! —, ἐγὼ νομίζω ὅτι δείχνει ὅτι καταρτίστηκε σὲ μιὰ χώρα, ὅπου οἱ ἄνθρωποι πράγματι μέσα σ᾿ ἕνα πλῆρες ἡλιακὸ ἔτος μετροῦσαν μόνο 260 μέρες, ἐπειδὴ μιὰ ἀπὸ τὶς μέρες των διαρκοῦσε 53 εἰκοσιτετράωρα καὶ μιὰ ἀπὸ τὶς νύχτες των ἄλλα 53. 53 + 53 = 106. 106 + 259 = 365.
τέτοια μέρη εἶναι ὅσα βρίσκονται σὲ βόρειο πλάτος 70ο μοιρῶν, ἤτοι στὸν παράλληλο τῆς γῆς 70˙
τὸ βορειότερο μέρος τῆς Ἀλάσκας, πολὺ κοντὰ στὸ Βερίγγειο πορθμό, οἱ βόρειες ἀκτὲς τοῦ Καναδᾶ, τὸ μέσο τῶν νησιῶν Μπάφφιν καὶ Γροιλανδίας, τὸ βόρειο μέρος τῆς Σκανδιναβικῆς χερσονήσου, καὶ τὰ μέρη τῆς Σιβηρίας τὰ λίγο νοτιώτερα ἀπὸ τὶς βόρειες ἀκτές της.
ἀσφαλῶς οἱ πρόγονοι τῶν Ἀμερικανῶν, περνώντας σιγὰ σιγὰ ἀπὸ τὴν Ἀσία ἢ τὴν Εὐρώπη στὴν Ἀμερικὴ μέσῳ Ἀλάσκας ἢ Σκανδιναβίας καὶ Γροιλανδίας, ἐγκαταβίωσαν γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα στὰ μέρη αὐτὰ μαζὶ μὲ τοὺς Ἐσκιμώους ἢ τοὺς Λάπωνες.
καὶ φαίνονται πράγματι φυλετικὰ παρακλάδια τῶν ἐθνῶν αὐτῶν, διότι κι αὐτὰ εἶναι μογγολικά.
ἐκεῖ λοιπὸν εἶχαν καταρτίσει τὸ ἡμερολόγιο τῶν 260 ἡμερῶν, ποὺ ἦταν ἕνα πλῆρες ἡλιακό.
ἀπὸ κεῖ σιγὰ σιγὰ μέσα σὲ πολλοὺς αἰῶνες κατέβηκαν σ᾿ ὅλη τὴν Ἀμερική, ὅπου φυσικὰ κατάρτισαν καὶ τὸ κανονικό τους νέο ἡμερολόγιο τῶν 365 ἡμερῶν.
τοὺς κάθισε ὅμως σὰν ἀπαρχαιωμένο θρησκευτικὸ καὶ τελετουργικὸ ἡμερολόγιο καὶ τὸ παλιὸ τῶν 260 ἡμερῶν.
διότι τὸ ἑορτολόγιό τους ἦταν ἐφαρμοσμένο πάνω σ᾿ αὐτό.
ὅπως καὶ σ᾿ ἐμᾶς τώρα, ἐνῷ ὑπάρχει τὸ νέο γρηγοριανὸ ἡμερολόγιο, ὅλες οἱ γιορτὲς μιᾶς περιόδου 127 ἡμερῶν –ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ τριῳδίου μέχρι τοὺς ἁγίους πάντες– γνωστὲς σὰν ἑορτὲς τοῦ πάσχα ἢ ἑορτὲς τοῦ τριῳδίου καὶ τοῦ πεντηκοσταρίου, ἐξακολουθοῦν νὰ γιορτάζωνται σύμφωνα μὲ τὸ παλιὸ ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο.
κι αὐτὸ απὸ ἀνθρώπους ποὺ κατὰ τὰ ἄλλα ἀκολουθοῦν τὸ νέο ἡμερολόγιο.
Δρ Κ. Σιαμάκης, Τὸ ἀλφάβητο, 1,337 (σ. 155 - 6)
Θεσσαλονίκη 1988
τὸ δὲ παλιό τους ἡμερολόγιο τῶν 260 ἡμερῶν, γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ εἰδικοὶ ἐπιστήμονες κι ἐρευνηταὶ μέχρι στιγμῆς δὲν βρίσκουν καμμία ἐξήγησι, γιατί νὰ ἔχῃ τόσο λίγες μέρες — 105 λιγώτερες! —, ἐγὼ νομίζω ὅτι δείχνει ὅτι καταρτίστηκε σὲ μιὰ χώρα, ὅπου οἱ ἄνθρωποι πράγματι μέσα σ᾿ ἕνα πλῆρες ἡλιακὸ ἔτος μετροῦσαν μόνο 260 μέρες, ἐπειδὴ μιὰ ἀπὸ τὶς μέρες των διαρκοῦσε 53 εἰκοσιτετράωρα καὶ μιὰ ἀπὸ τὶς νύχτες των ἄλλα 53. 53 + 53 = 106. 106 + 259 = 365.
τέτοια μέρη εἶναι ὅσα βρίσκονται σὲ βόρειο πλάτος 70ο μοιρῶν, ἤτοι στὸν παράλληλο τῆς γῆς 70˙
τὸ βορειότερο μέρος τῆς Ἀλάσκας, πολὺ κοντὰ στὸ Βερίγγειο πορθμό, οἱ βόρειες ἀκτὲς τοῦ Καναδᾶ, τὸ μέσο τῶν νησιῶν Μπάφφιν καὶ Γροιλανδίας, τὸ βόρειο μέρος τῆς Σκανδιναβικῆς χερσονήσου, καὶ τὰ μέρη τῆς Σιβηρίας τὰ λίγο νοτιώτερα ἀπὸ τὶς βόρειες ἀκτές της.
ἀσφαλῶς οἱ πρόγονοι τῶν Ἀμερικανῶν, περνώντας σιγὰ σιγὰ ἀπὸ τὴν Ἀσία ἢ τὴν Εὐρώπη στὴν Ἀμερικὴ μέσῳ Ἀλάσκας ἢ Σκανδιναβίας καὶ Γροιλανδίας, ἐγκαταβίωσαν γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα στὰ μέρη αὐτὰ μαζὶ μὲ τοὺς Ἐσκιμώους ἢ τοὺς Λάπωνες.
καὶ φαίνονται πράγματι φυλετικὰ παρακλάδια τῶν ἐθνῶν αὐτῶν, διότι κι αὐτὰ εἶναι μογγολικά.
ἐκεῖ λοιπὸν εἶχαν καταρτίσει τὸ ἡμερολόγιο τῶν 260 ἡμερῶν, ποὺ ἦταν ἕνα πλῆρες ἡλιακό.
ἀπὸ κεῖ σιγὰ σιγὰ μέσα σὲ πολλοὺς αἰῶνες κατέβηκαν σ᾿ ὅλη τὴν Ἀμερική, ὅπου φυσικὰ κατάρτισαν καὶ τὸ κανονικό τους νέο ἡμερολόγιο τῶν 365 ἡμερῶν.
τοὺς κάθισε ὅμως σὰν ἀπαρχαιωμένο θρησκευτικὸ καὶ τελετουργικὸ ἡμερολόγιο καὶ τὸ παλιὸ τῶν 260 ἡμερῶν.
διότι τὸ ἑορτολόγιό τους ἦταν ἐφαρμοσμένο πάνω σ᾿ αὐτό.
ὅπως καὶ σ᾿ ἐμᾶς τώρα, ἐνῷ ὑπάρχει τὸ νέο γρηγοριανὸ ἡμερολόγιο, ὅλες οἱ γιορτὲς μιᾶς περιόδου 127 ἡμερῶν –ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ τριῳδίου μέχρι τοὺς ἁγίους πάντες– γνωστὲς σὰν ἑορτὲς τοῦ πάσχα ἢ ἑορτὲς τοῦ τριῳδίου καὶ τοῦ πεντηκοσταρίου, ἐξακολουθοῦν νὰ γιορτάζωνται σύμφωνα μὲ τὸ παλιὸ ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο.
κι αὐτὸ απὸ ἀνθρώπους ποὺ κατὰ τὰ ἄλλα ἀκολουθοῦν τὸ νέο ἡμερολόγιο.
Δρ Κ. Σιαμάκης, Τὸ ἀλφάβητο, 1,337 (σ. 155 - 6)
Θεσσαλονίκη 1988
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου