 |
| A Bouncing Ball |
Τον τομέα της επιστημονικής φωτογραφίας.
Το είδος,αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι,της επιστημονικής φωτογραφίας δημιουργήθηκε αποκλειστικά από την Berenice Abbott!!!
Τον Απρίλιο του 1939 η Berenice Abbott έγραψε ένα 'μανιφέστο' με τίτλο "Φωτογραφία και Επιστήμη"που μεταξύ άλλων ανέφερε:
"Ζούμε σε ένα κόσμο δομημένο από την επιστήμη.
Χρειάζεται να υπάρχει ένας φιλικός "διερμηνέας" μεταξύ της επιστήμης και του κόσμου
Πιστεύω ότι η φωτογραφία μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο όπως καμία άλλη μορφή έκφρασης.
Αν και η Abbott ήταν και είναι γνωστή κυρίως ως μοντέρνα φωτογράφος για τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες της της Ν. Υόρκης το 1930, είναι οι εξαιρετικές φωτογραφίες της για την επιστήμη,
τραβηγμένες μεταξύ 1939 και 1960, που την οδήγησαν να γνωρίσει ακαδημαϊκή και κριτική αναγνώριση.
Το 2012, η Steidl δημοσίευσε μία μονογραφία με τίτλο Berenice Abbott: Documenting Science, για να συνοδεύσει την συνονόματη έκθεση στο Μουσείο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT).
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, μία επιλογή από τις επιστημονικές φωτογραφίες της - συμπεριλαμβανομένης μιας κυμματομορφής που χτυπούσε μια γυάλινη πλάκα και το σταθερό κέντρο μάζας ενός γαλλικού κλειδιού - θα είναι κάποια από τα αξιοθέατα του Revelations: Experimenta In Photography (Αποκαλύψεις:Πειράματα στη Φωτογραφία), μίας ενδιαφέρουσας έκθεσης στο μουσείο του Λονδίνου που σκιαγραφεί τα ίχνη της επιστημονικής φωτογραφίας απο τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα.
"Βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο οι πρωτοπόροι ανέπτυξαν την “φωτογραφική όρασή” τους, μέσω των ακτίνων χ και της micro-photography" λέει ο Ben Burbridge, ο συνεπιμελητής, "και τον τρόπο που αυτές οι τεχνικές και η αισθητική έχουν τροφοδοτήσει τη φωτογραφία από τότε, από τους μοντερνιστές όπως ο Man Ray και ο Moholy-Nagy σε κάτι που μπορούμε να αποκαλέσουμε προ-προμοντέρνισμο των σύγχρονων φωτογράφων όπως ο Trevor Paglen, η Clare Strand και ο Ori Gersht, οι οποίοι "πάντρεψαν" την επιστήμη και την τεχνολογία με έναν τρόπο συχνά παιχνιδιάρικο που μας οδηγεί και στην προσωπική αναζήτηση.
Οι φωτογραφίες της Berenice Abbott ξεχωρίζουν γιατί είναι πρωτίστως επιστημονικές απεικονίσεις αλλά και γιατί μπορούμε να τις αντιληφθούμε και ως τέχνη.
Αρκετή από την πρώιμη δουλειά των " Revelations-Αποκαλύψεων" έγινε από τους πρωτοπόρους όπως ο Henry Fox Talbot και ο Arthur Clive Banfield- οι οποίοι μας άφησαν το φωτογραφικό έργο "the life history of a splash - Η ιστορική ζωή μιας βουτιάς",
το οποίο περιγράφει την “ιδιότητα της φωτογραφίας να δίνει σχήμα στο άυλο”.
Το 1925, πρωτοπόροι καλλιτέχνες συνειδητοποίησαν τη δυναμική της φωτογραφίας να δημιουργεί καινούριες και συχνά αφηρημένες εικόνες.
Ο Moholy-Nagy μία κυρίαρχη προσωπικότητα στην κίνηση του Bauhaus**, έθεσε ευθέως τη “the New Vision” -Νεα Οπτική-, στην οποία η φωτογραφία μπορούσε να μετατραπεί σε τέχνη μέσα από τον ξεχωριστό τρόπο της να βλέπει ένα κόσμο που δεν διακρίνεται με το ανθρώπινο μάτι.
Η χρήση των φωτογραμμάτων -photograms,του φωτομοντάζ και της πολλαπλής έκθεσης για τη δημιουργία αφηρημένων φωτογραφιών, έχει επιρροές ακόμα και σήμερα.
Οι "Revelations" -Αποκαλύψεις- προβάλλουν τη δουλειά της Abbott δίπλα σε αυτή του Man Ray , του πρώτου μέντορα της και καλλιτέχνη που σχεδόν νομιμοποίησε τη σουρεαλιστική άποψη της φωτογραφίας.
Το 1918, στην ηλικία των 19, η Berenice Abbott άφησε το Ohio για το Greenwich Village της New York, όπου και συμπορεύτηκε με τους bohemian demi-monde -είδος μόδας-στους κόλπους των οποίων ήταν και ο νομπελίστας Djuna Barnes και ο εξόριστος Τσέχος αναρχικός Hippolyte Havel. " Μου πρόσφεραν προστασία" είπε η ίδια αργότερα.
Δύο χρόνια μετά η Άμποτ ταξίδεψε στην Ευρώπη για να σπουδάσει γλυπτική στο Βερολίνο και το Παρίσι και ζώντας στη γαλλική πρωτεύουσα απορροφήθηκε από την ραγδαία αναπτυσσόμενη avant-garde.
"Είμασταν πλήρως απελευθερωμένοι" έλεγε. Είχαμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να προχωρήσουμε και να κάνουμε τη δουλειά μας χωρίς κανένας να μας σταθεί εμπόδιο".
 |
| Transformation of Energy (1958). Photograph: MIT Museum |
Μια στιλάτη, νεαρή κοπέλα γεμάτη αυτοπεποίθηση της οποίας η εμφάνιση και το αγοροκοριστίστικο στυλ ήταν σε πλήρη αρμονία με την εποχή.
Η Berenice Abbott ασχολήθηκε “κατα λάθος” με τη φωτογραφία, ενθαρυνόμενη από τον Man Ray.
Πόζαρε γι αυτόν το 1921 και αμέσως μετά έγινε η βοηθός του.
Αυτός εντυπωσιασμένος από το ένστικτό της, την άφηνε να χρησιμοποιεί το σκοτεινό του θάλαμο για να βελτιώνει τη δουλειά της.
Αρχικά χρηματοδοτήθηκε από την Peggy Guggenheim, ένα φιλότεχνο μέλος της υψηλής κοινωνίας,βρήκε το δικό της στούντιο, στο οποίο πόζαραν μοντέλα όπως η Jean Cocteau, συγγραφείς όπως ο Andre Gide, o James Joyce με τη γυναίκα του Nora, την κόρη του Lucia και την εκδότριά του Sylvia Beach.
Πολλά από τα πρώτα πορτρέτα της Berenice Abbott εκτέθηκαν στούς τοίχους της πασίγνωστης βιβλιοθήκης της Sylvia Beach στο Παρίσι "Shakespeare and company".
Και έγραφε μεταξύ σοβαρού και αστείου η Sylvia BeachBeach στα απομνημονεύματα της: "Για να φωτογραφηθείς από τον Man Ray και τη Berenice Abbott πάει να πει ότι είσαι σημαντικός".
Από την μελέτη της ζωής της παρατηρούμε ότι από την αρχή η Άμποτ ήταν φιλόδοξη φωτογράφος,
ετσι την παρακολουθούμε να "εκμεταλεύεται" στην αρχή τα stark settings, το μουντό φως και τα eye level framing και να δημιουργεί μια σειρά από αξιομνημόνευτα πορτρέτα.
Σύντομα όμως τα παράτησε για φωτογραφίες στις οποίες οι άνθρωποι γινόντουσαν αισθητοί μόνο δια της απουσίας τους!!!
Στη συνέχεια σε ένα ταξίδι πίσω στη Νέα Υόρκη το 1929, τη συνεπήρε η ενέργεια και η δυναμική της πόλης.
Έπειτα επιστρέφοντας εκεί, περιπλανήθηκε στους δρόμους με μία κάμερα χειρός, απαθανατίζοντας λογότυπα μαγαζιών, δρόμους και ανθρώπους που εργάζονταν, πιθανότατα εμπνευσμένη από τον μεγάλο φωτογράφο Eugene Atget, τον οποίο είχε συναντήσει λίγο πριν το θάνατό του και του οποίου προσπαθούσε να διατηρήσει τη φήμη.
Το 1932 η αισθητική της άλλαξε και πάλι και χρησιμοποιώντας μια large format -μεγάλου format- κάμερα ξεκίνησε να φωτογραφίζει την αρχιτεκτονική της πόλης με μεγάλη λεπτομέρεια, συχνά με μία δραματική ματιά.
Φωτογράφησε το διάσιμο κτήριο Flatiron από χαμηλά, καθώς και το Μανχάταν τη νύχτα σκαρφαλωμένη στο Emprire State Building.
Και το 1939 κυκλοφόρησε το πλέον εμβηματικό της βιβλίο το "Changing New York-Αλλάζοντας τη Ν. Υόρκη"
Από τότε, καθώς το μανιφέστο της προβαλλόταν, είχε τον κόσμο της επιστήμης ως στόχο της.
 |
| Interference pattern, Cambridge,1958–1961 |
"Η διορατικότητά της ήταν τρομερή" λέει η Burbride, "δεδομένου ότι συνέλαβε την ιδέα για τις επιστημονικές φωτογραφίες το 1939 που στην πραγματικότητα παρέμεινε ανολοκλήρωτη ,λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, μέχρι το 1958, και μόνο όταν το Russian Sputnik κυκλοφόρησε και η αμερικανική χρηματοδότηση στην επιστήμη έγινε έντονη κατάφερε να ολοκληρωθεί
Αρχικά , η Berenice Abbott έψαξε για τοποθετήσεις διαφημίσεων σε εταιρίες όπως η Standar Oil και η IBM,ενώ ταυτόχρονα, πειραματιζόταν με διάφορες μεθόδους ώστε να καταφέρει να φωτογραφίσει το μαγνητισμό και τον ηλεκτρισμό ενώ στη σοφίτα της εφηύρε διάφορες φωτογραφικές μηχανές όπως μια "Super Sight" κάμερα , η οποία της επέτρεπε να μεγεθύνει ένα αντικείμενο χωρίς να χρειάζεται η επεξεργασία του φιλμ στο σκοτεινό θάλαμο.
Σε όλα αυτά ήταν αυτοδίδακτη και εξαιρετικά προσεκτική και ασχολήθηκε με στροβοσκοπικά φώτα με σκοπό να απαθανατίσει το ίχνος της τροχιάς της αναπήδησης ή της ταλάντωσης μεταλλικών σφαιρών.
Έτσι μέσα από τις φωτογραφίες φαίνεται η γωνία στην οποία μια μπάλα χτυπά μια επιφάνεια να είναι η ίδια με την γωνία στην οποία αναπηδά.
Η φύση δεν είναι ποτέ σε κατάσταση ηρεμίας και οι φωτογραφίες της Berenice Abbott μας καταδεικνύουν αυτή την κυματοειδή κίνηση και καθιστούν ορατές κάποιες από τις αφηρημένες επιστημονικές έννοιες.
Η ίδια η Berenice Abbott περιγράφοντας μια από τις εικόνες μιας κυματομορφής είπε ότι
"Η ιδέα μου ήταν να δώσω κίνηση σε ένα rayograph.*
Ο László Moholy-Nagy κι ο Man Ray έβγαλαν φωτογραφίες βάζοντας αντικείμενα σε φωτο-ευαίσθητο χαρτί, αλλά εγώ ήθελα να κάνω το ίδιο πράγμα βάζοντας πράγματα σε κίνηση"
Για να το κάνει αυτό h Berenice Abbott τοποθέτησε ένα μικρό κομμάτι ευαίσθητου χαρτιού κάτω από ένα δίσκο και καθώς το έβαζε "έριξε το flash"
Η φωτογραφία που προέκυψε ήταν όμορφη και μυστήρια.
 |
| Parabolic Mirror, Cambridge, 1958 – 1961 |
Το 1944, η Berenice Abbott έγινε φωτογραφικός συντάκτης του Science Illustrated και το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου έβγαλε μία από τις πιο εκπληκτικές επιστημονικές φωτογραφίες της, τη μοριακή δομή τις σαπουνόφουσκας.
Η σημαντικότερη,όμως,καταξίωσή της έγινε το 1958, όταν πήγε να δώσει συνέντευξη για δουλειά στην physical science study committee στο ΜΙΤ την οποία διεξήγαγε ο Dr Elbert P Little.
"Του είπα ότι οι επιστήμονες είναι οι χειρότεροι φωτογράφοι στον κόσμο" είπε. "για αυτό χρειάζονταν τον καλύτερο, και εγώ ήμουν αυτή"
και η Berenice Abbott προσλαμβάνεται από το MIT και δημιουργεί φωτογραφίες οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν σε καινούργιους τρόπους διδασκαλίας της φυσικής.
Μια μικρή επιλογή από τις φωτογραφίες της αυτές δημοσιεύτηκε το 1960 σε ένα πρωτοποριακό αμερικάνικο εκπαιδευτικό βιβλίο με όνομα "Physics", το οποίο έχει μελετηθεί από εκατομμύρια μαθητές.
Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί η φωτογραφία της "A Bouncing Ball"
Η Berenice Abbott πέθανε λίγο πριν την εκπνοή του 20ου αιώνα το 1991 σε ηλικία 93 χρόνων.
"Είμαι τόσο γοητευμένη με αυτόν τον αιώνα," είπε κάποτε, " που θα με κρατήσει ζωντανή.
Θα είμαι εδώ μέχρι το τελευταίο λεπτό του, παλεύοντας".
 |
| Multiple Beams of Light, 1946 – 1960 |
 |
| Multiple exposure of swinging ball, Cambridge,1958–1961 ~~~~~~~~~~~~~~~~~ |
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
σημειώσεις:
* rayograph - είναι φωτογραφική εικόνα που δημιουργείται χωρίς φωτογραφική μηχανή με την άμεση τοποθέτηση αντικειμένων στην επιφάνεια ενός φωτοευαίσθητου υλικού, όπως το φωτογραφικό χαρτί και κατόπιν την έκθεσή του στο φως.
το αποτέλεσμα είναι μια αρνητική σκιώδης εικόνα, η οποία ανάλογα με τη διαφάνεια του αντικειμένου που έχει χρησιμοποιηθεί παίρνει και τον ανάλογο τόνο...
πηγές πληροφόρησης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου