Κάθε χρονιά που πλησιάζει προς τέλος της φέρνει αφιερώματα, τοπ 10 και ανασκοπήσεις. Διαβάζουμε για τις καλύτερες μουσικές κυκλοφορίες της χρονιάς, τα πιο σημαντικά γεγονότα, τις καλύτερες φωτογραφίες και ούτω καθεξής.
Οι “δέκα καλύτεροι δίσκοι της χρονιάς”, έχουν κάτι το κοινό με το “καλή χρονιά”.
Υποδηλώνουν μια κάποια κοινότητα, μια κάποια συλλογική αίσθηση και προσδοκίες σχετικά με το πέρασμα του χρόνου.
Προφανώς αυτό δε θα συμβεί ιδιαίτερα φέτος: το μουντό και καταθλιπτικό πέπλο που τυλίγει την ανθρωπότητα καθώς ξεδιπλώνεται το Νέο Παράδειγμα, δεν αφήνει παρά ελάχιστο χώρο για τέτοια πράγματα.
Ωστόσο μαζί με την χρονιά δείχνει να τελειώνει και μια πρώτη φάση της τρέχουσας επιχείρησης – ή αν προτιμάτε, (κωλο)κατάστασης.
Το λοκ ντάουν εμπεδώθηκε και θα συνεχίσει για κάποιο (αρκετό) διάστημα.
Τα εμβόλια συνιστούν μια καινούργια φάση σ΄αυτό το δράμα ολοκληρωτισμού που εκτυλίσσεται.
read more:https://diariesofinfection.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου