από: Βασίλης Πολυζώης
Η πτυχιακή μου διατριβή και η μετέπειτα ειδικότητά μου στην επιστήμη που επέλεξα ήταν η «Μη λεκτική επικοινωνία» (No verbal communication).
Παρατηρώντας προσεκτικά, τόσο καιρό πιά, τους «ειδικούς» γυρολόγους μας στα κυβερνητικά ακριβοπληρωμένα κανάλια από τις τσέπες των φορολογουμένων, είχα την ευκαιρία να τους «μελετήσω». Κινήσεις κεφαλής και χεριών, θέση χεριών, βλέμμα, κίνηση ματιών, συσπάσεις προσώπων (όσο γίνεται από την τηλεόραση) κλπ. και σε συνδυασμό δε με τα λεγόμενά τους και τον τρόπο με τον οποίο τα εκθέτουν, κατέληξα σε μερικά συμπεράσματα, τα οποία παραθέτω.
Κατ’ αρχήν υπάρχει μία σκανδαλώδης ομοιότητα με το πείραμα του Στάνφορντ. Για όσους δεν το γνωρίζουν, περιγράφω με 2 λόγια:
Το Πείραμα φυλάκισης του Στάνφορντ ήταν ένα πείραμα πάνω στις ψυχολογικές επιπτώσεις που επιφέρει η μετατροπή ενός ατόμου σε φυλακισμένο ή δεσμοφύλακα. Το πείραμα διεξήχθη το 1971 από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή ψυχολογίας Φίλιπ Ζιμπάρντο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Είκοσι τέσσερις φοιτητές επιλέχθηκαν από 70 για να παίξουν τους ρόλους των φυλακισμένων και των δεσμοφυλάκων και να ζήσουν σε μια υποτιθέμενη φυλακή που είχε δημιουργηθεί για τους σκοπούς του πειράματος στο υπόγειο του κτιρίου της Επιστήμης της Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Η επιλογή των υποψηφίων έγινε με βάση την απουσία ψυχολογικών και ιατρικών προβλημάτων, αλλά και το καθαρό ποινικό μητρώο, έτσι ώστε να αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για την επιστημονική παρατήρηση. Οι ρόλοι μοιράστηκαν μετά από ρίψη κέρματος (κορώνα ή γράμματα).
Οι φυλακισμένοι και οι δεσμοφύλακες μπήκαν κατευθείαν στους ρόλους τους προχωρώντας τους ρόλους τους όμως πέρα από τις προβλέψεις, οδηγούμενοι σε επικίνδυνες και ψυχολογικά καταστροφικές καταστάσεις. Το ένα τρίτο από τους φρουρούς κρίθηκε ότι επέδειξαν “γνήσια” σαδιστικές τάσεις, με αποτέλεσμα αρκετοί φυλακισμένοι να τραυματιστούν ψυχολογικά και δύο από τους φοιτητές να αποχωρήσουν νωρίς από το πείραμα. Μετά την κατάρρευση ενός φοιτητή από τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στη φυλακή, και συνειδητοποιώντας ότι είχε παθητικά επιτρέψει ανάρμοστες συμπεριφορές να λάβουν χώρα κάτω από την εποπτεία του, ο Ζιμπάρντο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι φυλακισμένοι όσο και οι δεσμοφύλακες είχαν ταυτιστεί υπερβολικά με τους ρόλους τους, με αποτέλεσμα να τερματίσει το πείραμα μετά από έξι μέρες.
Ανατρέχοντας στα βιβλία μου ξαναδιαβάζω τον καλύτερο ορισμό του σαδισμού που μας έδωσε ο Εριχ Φρομ: Πυρήνας του σαδισμού, κοινός σ’ όλες του τίς εκφράσεις, είναι το πάθος να έχει κανείς απόλυτο και απεριόριστο έλεγχο πάνω σ’ ένα ζωντανό πλάσμα, είτε ζώο είτε παιδί, είτε άντρα είτε γυναίκα. Το ν’ αναγκάσουμε κάποιον να δοκιμάσει πόνο ή εξευτελισμό χωρίς να μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του είναι μια εκδήλωση απόλυτου ελέγχου άλλα όχι και η μοναδική. Το άτομο πού ασκεί απόλυτο έλεγχο πάνω σ’ ένα άλλο ζωντανό πλάσμα κάνει αυτό το πλάσμα αντικείμενο του, ιδιοκτησία του, ενώ ταυτόχρονα γίνεται Θεός γι’ αυτό το πλάσμα.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι οι «ειδικοί» έχουν αναλάβει τον ρόλο του δεσμοφύλακα, με το κατάπτυστο «ακαταδίωκτο» που τους παραχώρησε το αφεντικό τους, ενώ ο λαός έχει τον ρόλο των φυλακισμένων. Ο σαδισμός, όμως, συνοδεύεται πάντοτε από τον μαζοχισμό και επομένως οι σαδιστές έχουν ανάγκη από τους μαζοχιστές και αντίστροφα. Το ρόλο των μαζοχιστών τον παίζουν οι εμβολιασμένοι, οι πραγματικά «φυλακισμένοι», που αποδέχονται αυτά τα πειραματικά εμβόλια με όλες τις σοβαρές παρενέργειές τους, χωρίς δεύτερη σκέψη, θεοποιώντας τους σαδιστές τους. Θα υποχρεώνονται περιοδικά να ανανεώνουν την «ελευθερία» τους με συνεχή «τσιμπήματα» αλλά ακόμα δεν το έχουν καταλάβει! Οι ανεμβολίαστοι απλά αντιστέκονται μη θέλοντας να λάβουν μέρος στο «πείραμα».
Οι σαδιστικές τους τάσεις είναι μπροστά στα μάτια μας, πολλούς μήνες τώρα. Τις έζησαν και τις ζουν τα παιδιά μας με τις μάσκες στα σχολεία, τα παντελώς άχρηστα lockdown, την έγγραφη άδεια στον εαυτό μας για να πάμε στον μανάβη, τους ωμούς εκβιασμούς, τις αναστολές άνευ αποδοχών σε οικογενειάρχες που δεν υποτάσσονται κλπ.
Δεν δέχονται καμία γνώμη και γνώση διαφορετική από τη δική τους. Ακόμη και συνάδελφοί τους διώκονται και εκβιάζονται για τις ιδέες τους! Μεσαίωνας!!!
Η παρατήρησή τους και η εφαρμογή της «Μη λεκτικής επικοινωνίας» μου επέτρεψαν να «σκιαγραφήσω» την προσωπικότητα, τις αδυναμίες, τον χαρακτήρα και τις δυνατότητες αυτών των γυρολόγων. Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω κάποιον απ’ αυτούς προσωπικά. Λέω «δυστυχώς» γιατί από επιστημονικής άποψης θα ήταν πολύ ενδιαφέρον. Από κοινωνικής άποψης, όμως, λέω «ευτυχώς» που τέτοιοι άνθρωποι δεν ανήκουν στον κύκλο των φίλων μου. Δεν θα μπορούσαν άλλωστε.
Δεν θα αναφερθώ ειδικά σε κάποιον, για ευνόητους λόγους αλλά ο σαδισμός, σε διάφορες μορφές του είναι το κοινό χαρακτηριστικό τους. Διαθέτουν ένα «πακέτο» ψυχικών διαταραχών αποτελούμενο από σχιζοειδείς συμπεριφορές, διάφορα είδη ψυχώσεων έως και ίχνη νοητικής στέρησης!
Αυτή η επιτροπή αποτελείται από 30-32 άτομα. Εμείς γνωρίζουμε, λόγω της καθημερινής τους τηλε-πώλησης, μόνο 7-8 από αυτούς. Ανάμεσα στους υπόλοιπους, υποθέτω, θα υπάρχουν και άλλοι που έχουν διαφορετική γνώμη στη λήψη των αποφάσεων που είναι κατά πλειοψηφία. Γι’ αυτό δεν δίνονται στη δημοσιότητα τα πρακτικά των συνεδριάσεων. Η μόνιμη μειοψηφία είναι πάντα φιμωμένη και άγνωστη.
Χθες, κατ’ ομολογία των «ειδικών», ο στόχος του ποσοστού εμβολιασμού που είχε θέσει η κυβέρνηση, ΑΠΕΤΥΧΕ! Τα εμβολιαστικά κέντρα αδειανά και τα διαγνωστικά κέντρα γεμάτα. Οι «ανεξάρτητοι» δημοσιογράφοι τραβούν τα μαλλιά τους και ψάχνουν το γιατί. Ούτε αυτό βλέπουν!
Προσωπικά πιστεύω ότι αν οι ειδικοί δεχόντουσαν να κάνουν μια συζήτηση με επιστημονικές βάσεις, μελέτες και επιχειρήματα με άλλους επιστήμονες, διεθνούς φήμης και αναγνωρισμένους, θα είχαμε άλλα αποτελέσματα. Ψάχνουν μόνο καμιά νοικοκυρά, κάποιον συνταξιούχο της Νέας Δημοκρατίας ή κάποιον γονιό την ώρα που τρέχει για το μεροκάματο.
Με την ευκαιρία, κάνω μια δημόσια πρόταση: Αναλαμβάνω τα έξοδα μεταφοράς και παραμονής στην Αθήνα του Dr. Luc Montagner, Ιολόγου (βραβείο Νόμπελ Ιατρικής), του Dr. Sucharit Bhakdi Ιολόγου – Μικροβιολόγου, του Dr. Montanari Νανοπαθολόγου και του Dr. Δημήτρη Κούβελα Καθ. Κλινικής Φαρμακολογίας ΑΠΘ. Καλέστε τους στη δημόσια τηλεόραση ή σε όποιο κανάλι θέλετε. Να καθίσει απέναντί τους ο
κ. Βασιλακόπουλος, η κ. Παγώνη, ο κ. Σύψας και ο κ. Τσιόδρας με ανεξάρτητο συντονιστή (όχι Ευαγγελάτο, Κοσιώνη ή Πορτοσάλτε), για να μπορέσουν να μιλήσουν οι άνθρωποι.
Έτσι ο κόσμος μπορεί να σχηματίσει μια πιο ξεκάθαρη ιδέα για το τι πρέπει να κάνει και πόσο γρήγορα. Τώρα βέβαια, φαντάζομαι την κ. Παγώνη και τον κ. Βασιλακόπουλο να ξεδιπλώνουν τις μελέτες τους στον κ. Montagner και στον κ. Bhakdi. Θα ήθελα να το ζήσω αυτό και μετά ας με …διασωληνώσουν!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου