Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

Ο εγκέφαλος αναγνωρίζει λέξεις από την γέννηση μας

Οι άνθρωποι γεννιούνται με μια περιοχή του εγκεφάλου η οποία είναι «καλωδιωμένη» για να αναγνωρίζει γράμματα και λέξεις. 
Το γεγονός αυτό μαρτυρεί ότι ήδη από τη γέννηση προετοιμάζεται το έδαφος ώστε ο άνθρωπος να μάθει να διαβάζει, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Scientific Reports».
Έτοιμοι πριν καν εκτεθούμε στη γλώσσα
Οι ερευνητές ανέλυσαν λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες (fMRI) του εγκεφάλου νεογέννητων και ανακάλυψαν ότι αυτή η περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται «περιοχή επεξεργασίας οπτικών λεκτικών μορφών» (VWFA) συνδέεται με το δίκτυο επεξεργασίας της γλώσσας του εγκεφάλου. 
«Αυτό δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ευαισθησίας στις οπτικές λεκτικές μορφές, προτού καν εκτεθούμε στη γλώσσα» ανέφερε η Ζεϊνέπ Σαϊγκίν, κύρια συγγραφέας της μελέτης, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.
Η περιοχή VWFA είναι αφιερωμένη στην ανάγνωση μόνο όμως σε άτομα που είναι εγγράμματα. Ορισμένοι ερευνητές είχαν εκφράσει την υπόθεση ότι η συγκεκριμένη περιοχή ξεκινά ως τμήμα του οπτικού φλοιού το οποίο δεν διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα τα οποία αφορούν την αναγνώριση προσώπων, αντικειμένων, τοπίων και ότι γίνεται επιλεκτική συγκεκριμένα στα γράμματα και στις λέξεις καθώς τα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν ή τουλάχιστον όταν μαθαίνουν τη γλώσσα.
«Ανακαλύψαμε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. 
Ακόμη και αμέσως μετά τη γέννηση η περιοχή VWFA συνδέεται λειτουργικά περισσότερο με το δίκτυο της γλώσσας του εγκεφάλου παρά με οποιαδήποτε άλλη περιοχή» σημείωσε η δρ Σαϊγκίν και προσέθεσε ότι «το εύρημα αυτό είναι εκπληκτικό».
Η μελέτη
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές ανέλυσαν τις λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες του εγκεφάλου 40 νεογέννητων - όλα τα βρέφη είχαν ηλικία μικρότερη της μιας εβδομάδας - που αποτελούσαν μέρος της μελέτης Developing Human Connectome Project. Συνέκριναν αυτές τις τομογραφίες με αντίστοιχες fMRI που είχαν διεξαχθεί σε 40 ενηλίκους οι οποίοι συμμετείχαν στην ίδια μελέτη.
Η περιοχή VWFA βρίσκεται δίπλα σε μια άλλη περιοχή του οπτικού φλοιού του εγκεφάλου η οποία είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των προσώπων και έτσι εθεωρείτο ότι δεν υπήρχε ουσιαστική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο περιοχών στα νεογέννητα, εξήγησε η δρ Σαϊγκίν. 
Ωστόσο, όπως έδειξε η ανάλυση των τομογραφίων του εγκεφάλου, ήδη από την αρχή της ζωής η VWFA διαφοροποιείται από το τμήμα του οπτικού φλοιού που αναγνωρίζει πρόσωπα καθώς εμφανίζει λειτουργική σύνδεση με την περιοχή του εγκεφάλου που κάνει επεξεργασία της γλώσσας. 
«Η περιοχή VWFA είναι εξειδικευμένη να 'βλέπει' τις λέξεις πριν καν εκτεθούμε σε αυτές» σημείωσε η ερευνήτρια.
Από τη μελέτη προέκυψαν ορισμένες διαφορές στην περιοχή VWFA μεταξύ νεογέννητων και ενηλίκων. «Τα ευρήματά μας μαρτυρούν ότι καθώς τα βρέφη ωριμάζουν η VWFA εμφανίζει ακόμη μεγαλύτερη εξειδίκευση. Η τριβή με τον προφορικό και γραπτό λόγο πιθανότατα ενισχύει τις συνάψεις με πτυχές του δικτύου της γλώσσας και οδηγεί σε περαιτέρω διαφοροποίηση της λειτουργίας της συγκεκριμένης περιοχής από αυτή των γειτονικών της περιοχών» εξήγησε η καθηγήτρια.
Στόχος η καλύτερη κατανόηση των μαθησιακών διαταραχών
Η δρ Σαϊγκίν και οι συνεργάτες της «σαρώνουν» τώρα τον εγκέφαλο τρίχρονων και τετράχρονων παιδιών προκειμένου να μάθουν περισσότερα σχετικά με το πώς ακριβώς λειτουργεί η περιοχή VWFA προτού τα παιδιά μάθουν να διαβάζουν καθώς και σε ποιες ακριβώς οπτικές ιδιότητες αποκρίνεται.
Απώτερος στόχος είναι το να μάθουν οι επιστήμονες πώς ο εγκέφαλος μετατρέπεται σε «εγγράμματο» εγκέφαλο, σύμφωνα με τη δρ Σαϊγκίν, γεγονός που θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση μαθησιακών διαταραχών όπως η δυσλεξία.

 https://el.sott.net/article/6118-o-egkefalos-anagnwrizei-lexeis-apo-thn-gennhsh-mas

Ψυχολόγοι ανακάλυψαν το μυστικό της ευημερίας στη ζωή

 
Aυτή είναι η πρώτη μετα-ανάλυση που ρίχνει φως σε όλες τις έρευνες σχετικά με την ευημερία και φτάνει σε ένα καθοριστικό συμπέρασμα για τα χαρακτηριστικά της ευημερίας.
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, για να βρούμε την ευημερία στη ζωή μας και όχι απλά να επιβιώσουμε, χρειάζεται να αισθανόμαστε καλά για τη ζωή και τον εαυτό μας και να είμαστε καλοί σε κάτι.
Μέχρι τώρα και παρά τις πολλές θεωρίες για την ευημερία, δεν έχει υπάρξει συμφωνία σχετικά με το τι παρέχει ευημερία σε ένα άτομο ή με ποιον τρόπο οι άνθρωποι μπορούν να προσπαθήσουν να την διασφαλίσουν.
Σε μία μετα-ανάλυση1, οι ψυχολόγοι συγκέντρωσαν όλες τις έρευνες σχετικά με το τι προσφέρει ευημερία: μελέτες παιδιών και εφήβων, μελέτες καλλιτεχνών, αθλητών, εργαζομένων και ηλικιωμένων και έχει καταλήξει στο πρώτο καθοριστικό συμπέρασμα.
Οι ψυχολόγοι λένε: Η ευημερία είναι μια λέξη που οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήταν ευτυχείς να περιγράψουν τον εαυτό τους, την οποία όμως η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να κατηγοριοποιήσει και να περιγράψει με συνέπεια μέχρι σήμερα. 
Φαίνεται να είναι τελικά μία ξεχωριστή εμπειρία ανάπτυξης που βιώνει ένα πρόσωπο, ότι γίνεται καλύτερος σε κάτι και αποκτά μία ιδιαίτερη δεξιότητα και εξειδίκευση σε κάτι. 
Με απλούστερους όρους, σημαίνει να νιώθεις καλά για τη ζωή σου και να είσαι καλός σε κάτι.
Η μελέτη καταγράφει μία λίστα στοιχείων που εξηγεί τον ορισμό της έρευνας των ψυχολόγων. 
Η ευημερία δεν χρειάζεται όλα αυτά τα συστατικά στοιχεία, αλλά προτείνει ότι ένας συνδυασμός από μερικά από τα συστατικά που παρουσιάζονται στις δύο παρακάτω λίστες, μπορεί να είναι βοηθητικός.
Α: Ο άνθρωπος για να έχει ευημερία χρειάζεται να είναι:
αισιόδοξος
θρησκευόμενος
κινητοποιημένος
ενεργητικός
να θέλει να μαθαίνει
ευέλικτος
προσαρμοστικός
κοινωνικά ικανός
να πιστεύει στον εαυτό του / να έχει αυτοπεποίθηση
Β: Χρειάζεται να έχει:
ευκαιρίες
συναδέλφους / οικογένεια / άλλη υποστήριξη
προκλήσεις και δυσκολίες σε διαχειρίσιμο επίπεδο
ήρεμο περιβάλλον
υψηλό βαθμό αυτονομίας
να τον εμπιστεύονται ως ικανό
Η έρευνα έχει διαπιστώσει ότι αν και η ευημερία είναι παρόμοια με την ανθεκτικότητα, την ευδοκιμία και την προσωπική ανάπτυξη, παραμένει κάτι ξεχωριστό.
Η ευημερία έχει ερευνηθεί σε διάφορα στάδια της ανθρώπινης ζωής και έχει περιγραφεί μερικές φορές ως ζωτικότητα, μάθηση, ψυχική αντοχή, συγκέντρωση ή ως συνδυασμός αυτών και άλλων ικανοτήτων. 
Έχει επίσης ερευνηθεί σε διάφορα πλαίσια, μεταξύ άλλων στον στρατό, στην υγεία και στην εξέλιξη των παιδιών.
Από τα τέλη του 20ου αιώνα, έχει υπάρξει μια τάση στην επιστήμη να κατανοήσουμε καλύτερα την ανθρώπινη αυτοπραγμάτωση και την ευημερία... μια αλλαγή προς την επιθυμία να κατανοήσουμε με ποιο τρόπο οι άνθρωποι μπορούν να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο λειτουργικοί και αποδοτικοί, δήλωσαν οι ψυχολόγοι.
Ένα μέρος της αιτίας που οφείλεται στην έλλειψη συμφωνίας στις έρευνες για τα χαρακτηριστικά της ευημερίας, είναι ότι η έρευνα μέχρι τώρα έχει μία στενή εστίαση. 
Ορισμένοι ψυχολόγοι έχουν μελετήσει την ευημερία των μωρών, άλλοι έχουν εξετάσει τι κάνει κάποιους υπαλλήλους να ευδοκιμούν και άλλους όχι και ούτω καθ’ εξής... 
Ελπίζω ότι θέτοντας ένα σαφή ορισμό, θα βοηθήσουμε στην εξέλιξη της μελλοντικής έρευνας στην ευημερία, συμπλήρωσαν.

Πηγή: European Psychologist.eu
Έρευνα: 1.  Human Thriving - A Conceptual Debate and Literature ReviewA Conceptual Debate and Literature Review
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

Πέρα από την Aσθένεια στην Eπιστήμη της Eυεξίας

 
By Leroy Hood, March 21, 2021 3 AM PT
Leroy Hood, a member of the National Academies of Sciences, Engineering and Medicine, is a Professor and Co-Founder of the Institute for Systems Biology and Senior Vice President and Chief Science Officer of the Providence St. Joseph Health system.
O Καθηγητής Leroy Hood  σε άρθρο του στην εφημερίδα Los Angeles Times γράφει: 
«Η Αμερική ήταν άρρωστη πριν χτυπήσει ο COVID-19. 
Η πανδημία έχει κάνει την εθνική μας ασθένεια πιο οξεία και έχει καταδείξει την κρίσιμη σημασία της «ευεξίας» στην πρόληψη ασθενειών και στη βελτιστοποίηση της υγείας. 
Το γνωρίζουμε αυτό επειδή ο COVID επηρέασε δυσανάλογα άτομα με χρόνιες ασθένειες και ανθυγιεινούς τρόπους ζωής» [1].
Συνεχίζοντας αναφέρει: 
«Ως επιστήμονας που έχει εργαστεί στην αιχμή της ιατρικής, της μηχανικής και της γενετικής για δεκαετίες, θέλω να κάνω την απαιτούμενη προσπάθεια για να δώσω στο νου και στην ευεξία του σώματος την επιστημονική αυστηρότητα και τον επείγοντα χαρακτήρα που τους αξίζει.
Κανένας γιατρός, πολιτική ή πρωτοποριακό φάρμακο δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο η “ευεξία” στην ελαχιστοποίηση των ασθενειών και στην ενίσχυση της διάρκειας και της ποιότητας ζωής.
Από το 1959 έως το 2014, η Αμερική γνώρισε κατακότυφη αύξηση του προσδόκιμου ζωής λόγω της προόδου στην ιατρική, τη διατροφή, τον τρόπο ζωής, το περιβάλλον, την ασφάλεια και την οικονομική ευημερία. Από τότε, το προσδόκιμο ζωής έχει μειωθεί στα τέσσερα από τα τελευταία πέντε χρόνια, κάτι που δεν έχουμε δει εδώ και έναν αιώνα.
Αν και ο COVID-19 ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στη μείωση του προσδόκιμου ζωής του 2020, αποτελεί μόνο μέρος μιας μεγαλύτερης εθνικής καταστροφής στον τομέα της υγείας.
Περισσότερο από το 45% των Αμερικανών πάσχουν από τουλάχιστον μία χρόνια πάθηση και το 70% όλων των θανάτων στην  Αμερική οφείλονται σε χρόνιες ασθένειες [2].
Σύμφωνα με αυτά τα ζοφερά στατιστικά στοιχεία, οι ΗΠΑ αφιερώνουν το 90% των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης που ξεπερνά τα 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια  στη θεραπεία ασθενών με χρόνιες σωματικές και ψυχικές παθήσεις [3].
Οι καταστροφικές χρόνιες ασθένειες θα είναι μαζί μας πολύ καιρό μετά την υποχώρηση αυτής της πανδημίας, εκτός αν κάνουμε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο προωθούμε την υγεία και θεραπεύουμε τις ασθένειες.
Το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης μας είναι εξαιρετικό στην καταπολέμηση ασθενειών αναδρομικά, αλλά είναι μελαγχολικό στο να διατηρεί τους ανθρώπους υγιείς προληπτικά. 
Η αναμονή για τη θεραπεία ασθενειών μετά την εμφάνιση δεν είναι η απάντηση. 
Μόλις οι καρδιακές παθήσεις τεθούν σε ισχύ, ο καρκίνος εξαπλώνεται ή το Αλτσχάιμερ ριζώνει, είναι πολύ αργά. 
Η μικρότερη διάρκεια ζωής και η μειωμένη ποιότητα ζωής είναι το αποτέλεσμα [4, 5].
Αντίθετα, η ευεξία είναι η απουσία ασθένειας στο σώμα και η πιο ισχυρή δύναμη στην ανθρώπινη υγεία. 
Ενώ η «προληπτική ιατρική» επιδιώκει την έγκαιρη ανίχνευση μιας ήδη καθιερωμένης νόσου, η επιστημονική ευεξία δίνει στους ιατρικούς παρόχους έναν νέο τρόπο θεραπείας των ασθενών με βάση μια τεκμηριωμένη κατανόηση της προσωπικής τους υγείας».
Στην συνέχεια τονίζει ότι: «Το γονιδίωμα ή η γενετική σύνθεση κάθε ατόμου είναι μοναδική. 
Άλλοι παράγοντες, όπως η επιγονιδιωματική, άλλοι μεταβολίτες στο αίμα ή στα σωματικά υγρά, τα μικρόβια, οι περιβαλλοντικές τοξίνες, η διατροφή και ο τρόπος ζωής, συμβάλλουν σε σύνθετους αλλά αλληλένδετους τρόπους ευαισθησίας σε ασθένειες αλλά και στην συνολική υγεία.
Για παράδειγμα, εξετάστε το μικροβίωμα του εντέρου, το οποίο αποτελείται από τρισεκατομμύρια βακτήρια πολλαπλών ειδών που ζουν στο έντερο. 
Όταν όλα λειτουργούν καλά, αυτά τα βακτήρια ρυθμίζουν το μεταβολισμό, ενισχύουν την ανοσολογική απόκριση και προωθούν ακόμη και τη γνωστική υγεία. 
Η ποικιλομορφία τους είναι απαραίτητη για την ανθρώπινη υγεία».
Αναλύοντας τα ερευνητικά αποτελέσματα εργασιών του γράφει: 
«Ο ερευνητικός μου οργανισμός, το Ινστιτούτο Βιολογίας Συστημάτων, έκανε πρόσφατα ένα πείραμα όπου μελετήσαμε τα μικρόβια του εντέρου 9.000 ατόμων σε ολόκληρη την ενήλικη ανθρώπινη διάρκεια ζωής. 
Αποδείξαμε ότι τα μικρόβια του εντέρου σε υγιείς ανθρώπους αλλάζουν σημαντικά καθώς γερνούν.
Αυτά τα υγιή βακτήρια του εντέρου είναι εξατομικευμένα με μοναδικούς τρόπους, διατηρούν την ποικιλομορφία των ειδών τους, ενώ διαγράφουν και εξαφανίζονται σημαντικά βακτηριακά είδη τα οποία είναι  κοινά στους νέους. 
Αυτά ήταν εκπληκτικά αποτελέσματα (για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στην μελέτη ανασκόπησης της διεθνούς βιβλιογραφίας με τίτλο: «Το μικροβίωμα του εντέρου και η επίδραση της διατροφής» και «Το Μικροβίωμα και ο Ρόλος του στην Λειτουργία του Οργανισμού») .
Από τις τετραετείς μελέτες παρατήρησης, διαπιστώσαμε ότι οι άνθρωποι στα 80 τους με λιγότερη αλλαγή μικροβίων είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από εκείνους με σημαντικά αλλαγμένα μικρόβια. Τέσσερις φορές!
Γιατί τα υγιή μικρόβια για τους ηλικιωμένους διαφέρουν από τα υγιή μικρόβια για τους νέους είναι ένα συναρπαστικό ερευνητικό ερώτημα. Απαντώντας σε αυτό θα αυξήσει την κατανόησή μας για τη διαδικασία γήρανσης και θα οδηγήσει σε ισχυρές νέες στρατηγικές για την προώθηση της δια βίου υγείας.
Αυτός είναι ο τρόπος αλλά και η απαιτούμενη συνεργασία όπου χρειαζόμαστε πολλά δεδομένα αλλά και την επιστημονική ευεξία σε συνεργασία. 
Από το 2014, η οργάνωσή μου έχει αλληλουχίσει και καταγράψει το γονιδίωμα και την κατάσταση υγείας 5.000 ασθενών σε διάστημα πέντε ετών.
Μπορέσαμε να αυξήσουμε την ατομική ευεξία και να παρατείνουμε τη διάρκειά της με μεμονωμένες αναλύσεις που βασίζονται σε δεδομένα από τις αναφορές γονιδιώματος, αίματος και τρόπου ζωής, οι οποίες οδήγησαν σε αξιοποιήσιμες δυνατότητες.
Για παράδειγμα, το 91% ενός πληθυσμού που μελετήσαμε είχε πολύ χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D (τα χαμηλά επίπεδα πιθανώς αυξάνουν την ευαισθησία στον καρκίνο, τη νόσο του Αλτσχάιμερ, τον COVID-19 και άλλες ασθένειες).
Διαπιστώσαμε ότι ορισμένα άτομα επανέρχονται στο φυσιολογικό με ημερήσια δόση μόλις 1.000 διεθνών μονάδων βιταμίνης D, αλλά πολλά άλλα όχι. 
Πολλοί από εκείνους που δεν ανταποκρίνονταν είχαν μία έως πολλές παραλλαγές γονιδίων που εμπόδισαν την πρόσληψη βιταμίνης D. 
Συχνά απαιτούσαν μεγάλες δόσεις, μέχρι 15.000 μονάδες την ημέρα, για να επιστρέψουν τα επίπεδα της D στο φυσιολογικό.
Αυτή η ενσωμάτωση δύο τύπων δεδομένων (παραλλαγές γονιδιώματος και επίπεδο βιταμίνης D στο αίμα) ήταν απαραίτητη για αυτή τη δυνατότητα και την δράση. 
Αυτή είναι η ουσία της εξατομικευμένης προσέγγισης- η βέλτιστη δράση για κάθε άτομο σύμφωνα με τα μοναδικά χαρακτηριστικά αυτού του ατόμου.
Έχουμε βρει εντυπωσιακά σήματα στο αίμα για παράδειγμα πολύ πριν τα συμπτώματα μιας νόσου μπορούν παραδοσιακά να διαγνωστούν. 
Αυτή η μεταμορφωτική έρευνα προσφέρει συναρπαστικές ευκαιρίες για την επιδίωξη παρεμβάσεων που καθυστερούν ή εμποδίζουν την εμφάνιση ασθενειών».
Στην συνέχεια του άρθρου του, ο καθηγητής περιγράφει: 
«Φανταστείτε τις πληροφορίες που βασίζονται σε δεδομένα που αποκτήθηκαν μελετώντας τα γονιδιώματα και την κατάσταση υγείας ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Αυτός είναι ο στόχος μας. 
Με αυτό το βάθος και το εύρος της κατανόησης, μπορούμε να επεκτείνουμε σημαντικά τη διάρκεια ζωής και να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής κάθε ατόμου που ζει σήμερα.
Σε ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που επικεντρώνεται στην ευεξία, οι γιατροί θα ξοδεύουν τόσο πολύ ή περισσότερο χρόνο βοηθώντας τους ασθενείς να επιτύχουν υγιεινό τρόπο ζωής όσο ξοδεύουν επί του παρόντος στη θεραπεία ασθενών για ασθένειες που μπορούν να προληφθούν ή να διαχειριστούν.
Χρησιμοποιώντας μια επιστημονική ή ποσοτική προσέγγιση στην ευεξία, οι ιατρικοί πάροχοι θα είναι σε θέση να αναπτύξουν προσαρμοσμένες παρεμβάσεις με βάση το μοναδικό γονιδίωμα, το αίμα ή άλλα σωματικά υγρά, το μικροβίωμα του εντέρου, τη διατροφή και την ψηφιακή φυσιολογία κάθε ασθενούς.
Εντοπίζοντας μεταβατικές καταστάσεις που περιγράφονται καλύτερα ως “προ-ασθένεια”, οι γιατροί που προσανατολίζονται στην ευεξία θα μπορούσαν να συνταγογραφήσουν θεραπείες που αντιστρέφουν και θεραπεύουν δυσμενείς συνθήκες υγείας πριν αυτές γίνουν παθολογικές.
Μέσω της ιατρικής που επικεντρώνεται στην ευεξία, τα μεμονωμένα διαστήματα υγείας θα μπορούσαν να επεκταθούν μέχρι τη δεκαετία του ’90 και μετά».
Καταλήγοντας ο καθηγητής Leroy Hood αναφέρει: 
«Ο COVID-19 έχει δημιουργήσει ένα χρόνο ασθένειας και θανάτου. 
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που έχει ήδη συμβεί, αλλά μπορούμε να δεσμεύσουμε την ενέργεια και τους πόρους μας για την καταπολέμηση της συνεχιζόμενης πανδημίας χρόνιων ασθενειών και μειωμένης υγείας.
Σε έναν κόσμο στον οποίο η προγνωστική, προληπτική και εξατομικευμένη φροντίδα θα αποτελεί συνήθη πρακτική, οι άνθρωποι όχι μόνο θα ζουν περισσότερο αλλά θα είναι σε θέση να ζήσουν πιο ικανοποιητική, παραγωγική και ενεργή ζωή.
Κανένα επαναστατικό φάρμακο ή θεραπεία δεν θα μπορούσε να το ανταγωνιστεί αυτό. Και αυτός είναι ένας κόσμος κοντά σήμερα». https://www.fgacenter.gr/epistimi-tis-eveksias/

Βιβλιογραφία

  1. https://www.latimes.com/opinion/story/2021-03-21/wellness-genome-science-health-chronic-disease
  2. Wullianallur Raghupathi and Viju Raghupathi, An Empirical Study of Chronic Diseases in the United States: A Visual Analytics Approach to Public Health, Int J Environ Res Public Health. 2018 Mar; 15(3): 431. doi: 10.3390/ijerph15030431.
  3. Health and Economic Costs of Chronic Diseases, 90% of the nation’s $3.8 trillion in annual health care expenditures are for people with chronic and mental health conditions, National Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion (NCCDPHP), https://www.cdc.gov/chronicdisease/about/costs/index.htm#ref1
  4. Buttorff C, Ruder T, Bauman M. Multiple Chronic Conditions in the United States. Santa Monica, CA: Rand Corp.; 2017.
  5. Martin AB, Hartman M, Lassman D, Catlin A. National Health Care Spending In 2019: Steady Growth For The Fourth Consecutive Year. Health Aff. 2020;40(1):1-11.

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021

Πες το με ένα ποίημα - Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

Περιμένοντας τους βαρβάρους

- Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

- Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

- Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορόνα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί.
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

- Γιατί οι δυο μας ύπατοι κι οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.

- Γιατί κι οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.

- Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κι η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).

Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κι οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κι οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
~~~~~~~~~~
Επεξηγήσεις:
Αγορά: το Forum των Ρωμαίων, ο τόπος, όπου στα αρχαία χρόνια μαζευόταν ο λαός. Εκεί γίνονταν συζητήσεις, μεταδίδονταν ειδήσεις και μιλούσαν οι ρήτορες.
Σύγκλητος: συλλογικό σώμα διαφόρων αρχαίων και νεότερων πολιτειών με ύψιστα καθήκοντα (νομοθετικά, διοικητικά κτλ.).
τον: του (ιδιωμ. τύπος).
ύπατος: τίτλος ανώτατου άρχοντα με ευρύτατες δικαιοδοσίες.
πραίτορες: ανώτεροι άρχοντες στην αρχαία Ρώμη και το Βυζάντιο.
τόγα ή ταγκά:επίσημη περιβολή ανώτατων αξιωματούχων.
αμέθυστος: πολύτιμος λίθος.
~~~~~~~~~~~~~~
To χειρόγραφο του ποιήματος Περιμένοντας τους βαρβάρους
από τα «Αυτόγραφα Ποιήματα 1896-1910» (Αρχείο Καβάφη)

Δεν συζητάμε τους εμβολιασμούς αλλά την πολιτική χρήση του Green Pass - Giorgio Agamben

     Αυτό που προκαλεί εντύπωση στις συζητήσεις για το green pass και το εμβόλιο είναι ότι, όπως συμβαίνει όταν μια χώρα διολισθαίνει χωρίς να το καταλαβαίνει στον φόβο και στη μισαλλοδοξία –και αναμφιβόλως αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ιταλία–, οι θεωρούμενες σαν αντίθετες απόψεις όχι μόνο δεν παίρνονται υπόψη στα σοβαρά, αλλά τυγχάνουν μιας βιαστικής άρνησης, όταν δεν γίνονται, καθαρά και ξάστερα, αντικείμενο σαρκασμών και προσβολών. Θα λέγαμε ότι το εμβόλιο έχει γίνει ένα θρησκευτικό σύμβολο το οποίο, όπως σε κάθε πίστη, χρησιμεύει ως το διακριτικό σύμβολο φίλων και εχθρών, σωσμένων και καταδικασμένων. Πώς μπορούμε να θεωρήσουμε σαν επιστημονική και όχι θρησκευτική μια θέση που αρνείται την εξέταση διαφορετικών θέσεων;
     Γι’ αυτό είναι σημαντικό, πρώτα απ’ όλα, να ξεκαθαρίσουμε ότι το πρόβλημα για μένα δεν είναι το εμβόλιο, όπως στις προηγούμενες παρεμβάσεις μου δεν ήταν η πανδημία, αλλά η πολιτική χρήση που τους γίνεται, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο, ήδη από τον αρχή, τυγχάνουν χειρισμού από τους κυβερνώντες.
     Στους φόβους που εκφράστηκαν στο κείμενο που υπέγραψα εγώ και ο Μάσιμο Κατσάρι, κάποιος απρόσεκτα αντέταξε ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε, «γιατί ζούμε σε δημοκρατία». Πώς είναι δυνατό να μην καταλαβαίνει ότι μια χώρα που τώρα πια εδώ και σχεδόν δύο χρόνια βρίσκεται σε κατάσταση εξαίρεσης και στην οποία αποφάσεις που συμπιέζουν σοβαρά τις ατομικές ελευθερίες εισάγονται μέσω διαταγμάτων (είναι σημαντικό το γεγονός ότι τα μέντια μιλούν το δίχως άλλο για «διάταγμα Ντράγκι», λες και εκπορεύεται από ένα και μοναδικό άτομο), δεν είναι πλέον, εκ των πραγμάτων, μια δημοκρατία; Πώς είναι δυνατόν η αποκλειστική επικέντρωση στις μολύνσεις και στην υγεία να μας εμποδίζει να αντιληφθούμε τον Μεγάλο Μετασχηματισμό που συμβαίνει στην πολιτική σφαίρα, στην οποία, όπως συνέβη με τον φασισμό, μια ριζική αλλαγή μπορεί να επέλθει εκ των πραγμάτων χωρίς να αλλάζει το κείμενο του Συντάγματος; Και δεν θα έπρεπε να σκεφτούμε το γεγονός ότι στις προβλέψεις εξαίρεσης και στα μέτρα που από καιρού εις καιρόν παίρνονται, δεν υπάρχει μια καταληκτική ημερομηνία, αλλά πως αυτά ανανεώνονται ακατάπαυστα, δηλώνοντας σχεδόν, όπως οι κυβερνήσεις δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν, ότι τίποτα δεν θα είναι πλέον όπως πριν και πως συγκεκριμένες ελευθερίες και συγκεκριμένες βασικές δομές της κοινωνικής ζωής στις οποίες είχαμε συνηθίσει, καταργούνται επ’ αόριστον; Αν είναι όντως αλήθεια ότι αυτός ο μετασχηματισμός –και η αυξανόμενη αποπολιτικοποίηση της κοινωνίας ως αποτέλεσμά του– είναι ήδη εδώ και καιρό σε εξέλιξη, δεν θα ήταν εξαιτίας αυτού του γεγονότος πολύ περισσότερο επείγον να σταθούμε και να αποτιμήσουμε, όσο προλαβαίνουμε, τις ακραίες επιπτώσεις; Έχει ειπωθεί ότι το μοντέλο που μας κυβερνά δεν είναι πλέον η κοινωνία της πειθαρχίας αλλά η κοινωνία του ελέγχου, όμως μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να δεχτούμε αυτός ο έλεγχος να μας συμπιέζει;
     Είναι σε αυτό το πλαίσιο που πρέπει να θέσουμε το πολιτικό πρόβλημα του green pass, χωρίς να το συγχέουμε με το ιατρικό πρόβλημα του εμβολίου, με το οποίο δεν συνδέεται απαραίτητα (έχουμε κάνει στο παρελθόν εμβόλια κάθε τύπου, χωρίς ποτέ κάτι τέτοιο να προχωρά στη διάκριση των πολιτών σε δύο κατηγορίες). Το πρόβλημα δεν είναι, πράγματι, μόνο αυτό, αν και σοβαρότατο, της διάκρισης μιας κατηγορίας πολιτών σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας: είναι επίσης κι αυτό, που σαφώς βρίσκεται περισσότερο από το άλλο στο βάθος της σκέψης των κυβερνήσεων, του τριχοειδούς και απεριόριστου ελέγχου που αυτός ο έλεγχος συνεπάγεται για τους ανοήτως υπερηφανεύομενους κατόχους του «πράσινου πιστοποιητικού». Πώς είναι δυνατόν –ρωτάμε για μια ακόμη φορά– να μην αντιλαμβάνονται ότι όντας υποχρεωμένοι να επιδεικνύουν το διαβατήριό τους ακόμη και όταν πηγαίνουν στον κινηματογράφο ή το εστιατόριο, θα ελέγχονται σε κάθε τους βήμα;
     Στο κείμενό μας επικαλεστήκαμε την αναλογία με την «προπίσκα», δηλαδή το διαβατήριο που οι πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης όφειλαν να δείχνουν προκειμένου να μετακινηθούν από το ένα μέρος στο άλλο. Έχουμε εδώ την ευκαιρία να διακριβώσουμε, αφού δυστυχώς μοιάζει αναγκαίο, τι είναι μια δικαιο-πολιτική αναλογία. Μας επέπληξαν δίχως κανέναν ότι εισάγουμε μια αναλογία ανάμεσα στη διάκριση που προκύπτει από το green pass και στις διώξεις των εβραίων. Πρέπει να τονίσουμε μια για πάντα ότι μόνο ένας ανόητος θα μπορούσε να εξισώσει τα δύο φαινόμενα, που προφανώς είναι εντελώς διαφορετικά. Όμως δεν είναι λιγότερος ανόητος όποιος αρνείται να εξετάσει την καθαρά δικαιική αναλογία –εγώ έχω σπουδάσει νομικά– ανάμεσα σε δύο κανόνες, τον φασιστικό για τους εβραίους και αυτόν για τη θέσπιση του green pass. Ίσως δεν είναι άχρηστο να πούμε ότι αμφότεροι οι κανόνες εισήχθησαν μέσω διαταγμάτων και ότι αμφότεροι, για όποιον δεν έχει μια αντίληψη απλώς θετικιστική του δικαίου, είναι απαράδεκτοι, γιατί –ανεξάρτητα από τους προβαλλόμενους λόγους– οδηγούν αναγκαστικά στη διάκριση μιας κατηγορίας ανθρωπίνων όντων, κάτι απέναντι στο οποίο ένας εβραίος θα έπρεπε να είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητος.
     Για μια ακόμη φορά όλα αυτά τα μέτρα, για όποιον διαθέτει μια ελάχιστη πολιτική φαντασία, εντάσσονται στο πλαίσιο του Μεγάλου Μετασχηματισμού που οι κυβερνήσεις των κοινωνιών μοιάζουν να έχουν στο μυαλό τους –δεχόμενος, αντιθέτως, ότι δεν πρόκειται, όπως είναι πιθανό, για την τυφλή πορεία μιας τεχνολογικής μηχανής, που τώρα πια έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πολλά χρόνια πριν μια επιτροπή της γαλλικής κυβέρνησης με κάλεσε να πω τη γνώμη μου για τη θέσπιση μιας νέας ευρωπαϊκής ταυτότητας, που περιείχε ένα τσιπ με όλα τα βιολογικά δεδομένα ενός ατόμου, όπως και κάθε άλλη πιθανή πληροφορία γι’ αυτό. Μου φαίνεται προφανές ότι το πράσινο πιστοποιητικό είναι το πρώτο βήμα για αυτή την ταυτότητα, η εισαγωγή της οποίας είχε για κάποιον λόγο αναβληθεί.
     Σε ένα τελευταίο πράγμα θα ήθελα να στρέψω την προσοχή όποιου θέλει να συζητήσει χωρίς να προσβάλλει. Τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να ζήσουν αν δεν δώσουν στη ζωή λόγους και αιτιολογήσεις, που κάθε φορά παίρνουν τη μορφή των θρησκειών, των μύθων, των πολιτικών πεποιθήσεων, των φιλοσοφιών και των ιδεωδών κάθε είδους. Αυτές οι αιτιολογήσεις μοιάζουν σήμερα –τουλάχιστον στο πιο πλούσιο και τεχνολογικοποιημένο τμήμα της ανθρωπότητας– να αμβλύνονται και οι άνθρωποι να βρίσκονται, ίσως για πρώτη φορά, μπροστά στην καθαρή βιολογική τους επιβίωση, την οποία, απ’ ότι φαίνεται, είναι ανίκανοι να αποδεχτούν. Μόνο αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί, αντί να δέχονται το απλό, γλυκό δεδομένο να ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο, νιώθουν την ανάγκη να εγκαθιδρύσουν έναν αδυσώπητο υγειονομικό τρόμο, στον οποίο η ζωή χωρίς πλέον ιδεατές αιτιολογήσεις, απειλείται και τιμωρείται κάθε στιγμή από ασθένειες και θάνατο. 
Έτσι όπως δεν έχει νόημα να θυσιαστεί η ελευθερία στο όνομα της ελευθερίας, έτσι δεν είναι δυνατό να απαρνηθούμε, στο όνομα της γυμνής ζωής, αυτό που κάνει τη ζωή άξια να τη ζει κανείς.
πηγή:xwroselkoul.blogspot.com
«La Stampa», 30/7/2021

Τα παιδιά που τρώνε περισσότερα φρούτα και λαχανικά έχουν καλύτερη ψυχική υγεία

Νέα έρευνα διαπιστώνει ότι τα παιδιά που τρώνε περισσότερα φρούτα και λαχανικά έχουν καλύτερη ψυχική υγεία. 
Η μελέτη είναι η πρώτη που διερευνά τη συσχέτιση μεταξύ της πρόσληψης φρούτων και λαχανικών, για πρωινό και μεσημεριανό γεύμα και της ψυχικής ευεξίας σε παιδιά σχολικής ηλικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. 
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε δεδομένα από σχεδόν 9.000 παιδιά σε 50 σχολεία. 
Διαπίστωσαν ότι τα είδη πρωινού και μεσημεριανού γεύματος που κατανάλωναν τόσο οι μαθητές πρωτοβάθμιας όσο και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης συσχετίστηκαν σημαντικά με την ευημερία.
Τα παιδιά που τρώνε υγιεινά τρόφιμα και η διατροφή τους είναι γεμάτη με φρούτα και λαχανικά, έχουν καλύτερη ψυχική ευεξία -- σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της East Anglia.

Η νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε είναι η πρώτη που διερευνά τη σχέση μεταξύ της πρόσληψης φρούτων και λαχανικών, στο πρωινό και μεσημεριανό γεύμα και της ψυχικής ευεξίας σε παιδιά σχολικής ηλικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Δείχνει πώς η κατανάλωση περισσότερων φρούτων και λαχανικών συνδέεται με καλύτερη ευημερία μεταξύ των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. 
Και τα παιδιά που κατανάλωναν πέντε ή περισσότερες μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα είχαν τις υψηλότερες βαθμολογίες για την ψυχική ευεξία.
Τη μελέτη ηγήθηκε η UEA Health and Social Care Partners σε συνεργασία με το συμβούλιο της κομητείας Norfolk.
Η ερευνητική ομάδα λέει ότι πρέπει να αναπτυχθούν στρατηγικές δημόσιας υγείας και σχολικές πολιτικές για να διασφαλιστεί, ότι η καλή ποιότητα των τροφών θα είναι διαθέσιμη σε όλα τα παιδιά πριν και κατά τη διάρκεια του σχολείου για τη βελτιστοποίηση της ψυχικής ευεξίας και την ενδυνάμωση των παιδιών να εκπληρώσουν, να αναπτύξουν και να "ξεδιπλώσουν" πλήρως τις δυνατότητές τους.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Καθηγήτρια Ailsa Welch, από την Ιατρική Σχολή Norwich της UEA, δήλωσε: 
"Γνωρίζουμε ότι η κακή ψυχική ευεξία είναι ένα σημαντικό πρόβλημα για τους νέους και είναι πιθανό να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες.
Οι πιέσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της σύγχρονης σχολικής κουλτούρας έχουν διαφημιστεί ως πιθανοί λόγοι για την αύξηση του επιπολασμού της χαμηλής ψυχικής ευημερίας στα παιδιά και τους νέους.
Και υπάρχει μια αυξανόμενη αναγνώριση της σημασίας της ψυχικής υγείας και ευημερίας στην πρώιμη ζωή -κυρίως επειδή τα προβλήματα ψυχικής υγείας των εφήβων συχνά επιμένουν μέχρι την ενηλικίωση, οδηγώντας σε χειρότερα αποτελέσματα και επιτεύγματα στη ζωή.
Ενώ ο σύνδεσμος μεταξύ διατροφής και σωματικής υγείας είναι αρκετά κατανοητοί, μέχρι τώρα, δεν έχουν γίνει πολλά γνωστά για το εάν η διατροφή παίζει ρόλο στη συναισθηματική ευεξία των παιδιών. 
Έτσι, ξεκινήσαμε να διερευνήσουμε τη σχέση μεταξύ διατροφικών επιλογών και ψυχικής ευεξίας ανάμεσα στους μαθητές."
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε δεδομένα από σχεδόν 9.000 παιδιά σε 50 σχολεία σε όλο το Νόρφολκ (7.570 παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και 1.253 παιδιά δημοτικού) που ελήφθησαν από την Έρευνα για την υγεία και την ευημερία των παιδιών και των νέων του Norfolk.
Αυτή η έρευνα ανατέθηκε από το τμήμα Δημόσιας Υγείας του Συμβουλίου της κομητείας Norfolk και το Norfolk Safeguarding Children Board. 
Ήταν ανοιχτό σε όλα τα σχολεία του Norfolk τον Οκτώβριο του 2017.
Τα παιδιά που συμμετείχαν στη μελέτη ανέφεραν μόνοι τους τις διατροφικές τους επιλογές και συμμετείχαν σε τεστ ψυχικής ευεξίας κατάλληλες για την ηλικία τους που κάλυπταν τη χαρά, τη χαλάρωση και τις καλές διαπροσωπικές σχέσεις.
Ο καθηγητής Welch είπε: 
"Όσον αφορά τη διατροφή, διαπιστώσαμε ότι μόνο το ένα τέταρτο των παιδιών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και το 28% των παιδιών δημοτικού ανέφεραν ότι τρώνε τις συνιστώμενες πέντε-5- μερίδες φρούτα και λαχανικά την ημέρα. 
Και το απογοητευτικό ήταν πως λιγότερο από ένα στα δέκα παιδιά δεν έτρωγαν καν, φρούτα ή λαχανικά.
Περισσότερα από ένα στα πέντε παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ένα στα 10 παιδιά δημοτικού δεν έτρωγαν πρωινό. 
Και περισσότερα από ένα στα 10 παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν έτρωγαν μεσημεριανό"
Η ομάδα εξέτασε τη συσχέτιση μεταξύ διατροφικών παραγόντων και ψυχικής ευεξίας και έλαβε υπόψη και άλλους παράγοντες που μπορεί να έχουν αντίκτυπο -- όπως δυσμενείς εμπειρίες παιδικής ηλικίας και καταστάσεις στο σπίτι.
Ο dr Richard Hayhoe, επίσης από την Ιατρική Σχολή Norwich της UEA, είπε: 
"Βρήκαμε ότι η καλή διατροφή σχετίζεται με καλύτερη ψυχική ευεξία στα παιδιά. 
Και ότι μεταξύ των παιδιών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ιδιαίτερα, υπήρχε μια πραγματικά ισχυρή σχέση μεταξύ της διατροφής με υψηλής θρεπτικής αξίας τρόφιμα, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά και η καλύτερη ψυχική ευεξία.
Διαπιστώσαμε επίσης ότι τα είδη πρωινού και μεσημεριανού γεύματος που κατανάλωναν τόσο οι μαθητές της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης συσχετίστηκαν επίσης σημαντικά με την ευημερία.
Τα παιδιά που έτρωγαν ένα παραδοσιακό πρωινό είχαν καλύτερη ευεξία από εκείνα που έπιναν μόνο ένα σνακ ή ποτό. 
Τα παιδιά, δε της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που έπιναν ενεργειακά ποτά για πρωινό είχαν ιδιαίτερα χαμηλές βαθμολογίες ψυχικής ευεξίας, ακόμη χαμηλότερες και από εκείνα τα παιδιά που δεν κατανάλωναν καθόλου πρωινό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία μας, σε μια τάξη 30 μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, περίπου 21 παιδιά κατανάλωναν πρωινό συμβατικού τύπου και τουλάχιστον τέσσερα παιδιά δεν έχουν τίποτα να φάνε ή να πιουν πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα το πρωί.
Ομοίως, τουλάχιστον τρεις μαθητές θα πάνε σε απογευματινά μαθήματα χωρίς να φάνε μεσημεριανό γεύμα. 
Αυτό είναι ανησυχητικό και πιθανόν να επηρεάσει όχι μόνο τις ακαδημαϊκή επίδοση στο σχολείο αλλά και τη σωματική και ψυχική τους ανάπτυξη.
Ένα άλλο ενδιαφέρον πράγμα που βρήκαμε ήταν ότι η διατροφή είχε τόσο πολύ, ή και ακόμα  περισσότερο αντίκτυπο στην ευημερία όσο και οι παράγοντες όπως οι τακτικοί καυγάδες ή η βία στο σπίτι"

Η dr Ailsa Welch δήλωσε: 
"Ως δυνητικά τροποποιήσιμος παράγοντας σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, η διατροφή αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό στόχο δημόσιας υγείας, για στρατηγικές αντιμετώπισης της ψυχικής ευημερίας της παιδικής ηλικίας.
Στρατηγικές δημόσιας υγείας και σχολικές πολιτικές θα πρέπει να αναπτυχθούν για να διασφαλιστεί, ότι η καλή ποιότητα διατροφής ua είναι διαθέσιμη σε όλα τα παιδιά, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του σχολείου, προκειμένου να βελτιστοποιηθεί η ψυχική ευημερία και να ενδυναμωθούν τα παιδιά να "ξεδιπλώσουν" πλήρως τις δυνατότητές τους".

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Οι μύθοι του Αισώπου - ο λέων και αλώπηξ και έλαφος

Ένα λιοντάρι αρρώστησε και ζούσε μέσα σε ένα φαράγγι. 
Είχε φίλη μιά αλεπού και έκανε παρέα μαζί της. 
Λέει τότε στη φίλη του την αλεπού: το πιο μεγάλο ελάφι που κατοικεί στο δάσος, κατάφερέ το με τα γλυκά σου τα λόγια να έρθει να πέσει στα χέρια μου. 
Γιατί θέλω να φάω του ελαφιού τα σπλάχνα και την καρδιά. 
– Καλά, θα δώ τι μπορώ να κάνω, είπε η αλεπού, και πήγε στο ελάφι. 
Το βρήκε να σκιρτά, να χοροπηδά μέσα στα δάση, σκουντήθηκε επάνω του, όπως όταν τυχαία στο δρόμο πέφτει κανείς πάνω σε κάποιον, το χαιρέτησε. 
Άρχισε να λέει «πού να σου λέω! έχω καλά νέα για σένα! 
Ξέρεις, ο βασιλιάς μας, το λιοντάρι, είναι γείτονάς μου, και κοντεύει να ξεψυχήσει. 
Σκεφτότανε λοιπόν ποιο από τα ζώα να ανακηρύξει διάδοχό του, να βασιλεύσει ύστερα από τον ίδιο. 
Λογάριασε λοιπόν, το γουρούνι – είναι αγνώμων· 
η αρκούδα – είναι τεμπέλα· 
η λεοπάρδαλη είναι οξύθυμη· 
η τίγρη, είναι αλαζονική· 
κανένα από αυτά τα ζώα δέν κάνει για βασιλιάς. 
Εσύ όμως, είπε, είσαι ιδεώδης για βασιλιάς, γιατί είσαι ζώο ψηλό, μεγαλοπρεπές, ζείς πολλά χρόνια, τα κέρατά σου είναι φοβερά για τα φίδια. 
Και τί να πολυλογώ; εσένα αποφάσισε να κάνει βασιλέα των ζώων, διάδοχό του. 
Τί θα μου δώσεις που σου έφερα πρώτη εγώ τα καλά νέα; 
Αλλά τώρα, ευχήσου μου να γυρίσω γρήγορα κοντά του, μή με ξαναζητήσει· βλέπεις, με έχει για σύμβουλότου σε κάθε τί. 
Λοιπόν, αν ακούσεις κι εμένα τη γριά, έλα κι εσύ μαζί μου, να είσαι μαζί με το λιοντάρι στα στερνά του, καθώς θα ξεψυχάει, παραδίνοντας σου και τη βασιλεία».
Με τέτοια πονηρά λόγια της αλεπούς, ξεγελάσθηκε το ελάφι και πήγε στο σπήλαιο του λιονταριού χωρίς να υποψιάζεται τί θα συμβεί. 
Σαν είδε το λιοντάρι το ελάφι, ορμάει επάνω του να το κατασπαράξει, αλλα πρόλαβε μόνο και του γρατζούνισε τα αυτιά, το ελάφι με μεγάλη ταχύτητα έφυγε στα δάση. 
Τότε η αλεπού χτύπησε το ένα χέρι της με το άλλο σαν να έλεγε: χαμένος πήγε ο κόπος μου. 
Ενώ το λιοντάρι βρυχόταν και βογγούσε, γιατί ήταν στην κυριολεξία νηστικό και λυπημένο. 
Τί να έκαμνε, δέν μπορούσε αλλιώς να αποκτήσει τροφή, παρακάλεσε ξανά την αλεπού να ξαναφέρει το ελάφι. 
"Μα πώς να το καταφέρω", έλεγε η αλεπού, "τώρα μας πήρε χαμπάρι, σιγά να μήν κάτσει και με ακούσει ξανά". 
Αναστέναξε. 
"Εντάξει, είπε, θα κάνω ακόμη μια προσπάθεια, για το δικό σου το χατίρι". 
Τώρα ξεκίνησε και πήγαινε όπως το σκυλί που μυρίζει και ακολουθεί ίχνη, για να ξαναβρεί το ελάφι και στο νού τους έκανε σχέδια πώς θα καταφέρει ξανά να το ξεγελάσει. 
Βρήκε κάτι τσομπάνους και τους ρώτησε: "μήπως είδατε ένα ελάφι ματωμένο από γρατζουνιές στα αυτιά;" 
– «ναι, είδαμε», απάντησαν οι τσομπάνοι, «είναι στο δάσος σε εκείνο το σημείο». 
Πήγε η αλεπού, βρήκε το ελάφι να δροσίζεται, και στάθηκε μπροστά του χωρίς ντροπή. 
Το ελάφι σαν την είδε, οργίσθηκε, του σηκώθηκαν οι τρίχες της χαίτης του, είπε: 
"Κάθαρμα! 
Ξανά δέν θα με βάλεις στο χέρι! 
Και μη με πλησιάσεις, γιατί δέν θα ζήσεις άλλο, θα σε σκοτώσω! 
Πήγαινε άλλους να κοροϊδεύεις με τα αλεπουδίσια κόλπα, που δέν σε ξέρουνε! 
άλλους να κάνεις βασιλιάδες και να τους ξεσηκώνεις!"
Η αλεπού όμως χωρίς να ταραχθεί είπε: «τόσο άνανδρο ζώο είσαι; τόσο πολύ φοβάσαι; 
Ακόμα κι εμάς τους φίλους σου υποψιάζεσαι; 
Μάλλον θα παρεξήγησες την χειρονομία του λιονταριού. 
Αυτός, το λιοντάρι ο βασιλέας μας, ήθελε μόνο να σε πιάσει από το αυτί για να σου πεί στο αυτί τα πιο εμπιστευτικά μυστικά που πρέπει να ξέρεις ως διάδοχος, μόνο εσύ να τα ξέρεις και κανένας άλλος, τώρα που αυτός πεθαίνει. 
Και εσύ δέν ανέχτηκες ούτε μια γρατζουνιά που έκανε κατά λάθος με το τρεμάμενο, αδύναμό του χέρι; 
Τώρα, αν εσύ είσαι θυμωμένο, ο λέοντας είναι ακόμα πιο θυμωμένος από τη συμπεριφορά σου και θέλει βασιλιά να κάνει τον λύκο, διάδοχό του. 
Και αλίμονό μας αν έχουμε τέτοιον κακό ηγεμόνα, τον λύκο. 
Γι’ αυτό σου λέω, έλα και φέρσου ταπεινά σαν πρόβατο, για να σε συγχωρέσει και να αλλάξει τη γνώμη του, να κάνει εσένα βασιλέα. 
Εγώ σου ορκίζομαι σε όλα τα φύλλα του δάσους και σε όλες τις πηγές με καθαρό νερό, έτσι καθαρά είναι και τα λόγια μου, ότι κανένα κακό δέν θα σου συμβεί από το λιοντάρι· ακόμη κι αν τυχόν θυμώσει μαζί σου, εγώ η ίδια θα σε υπερασπισθώ, δέν θα πάθεις το παραμικρό».
Έτσι, με το πες πες, η αλεπού το κατάφερε το ελάφι να έρθει και δεύτερη φορά στη σπηλιά του λιονταριού. 
Και μόλις μπήκε, το λιοντάρι άρπαξε το ελάφι και το είχε για γεύμα του. δεν άφησε ούτε τα κόκκαλά του, ούτε τα μεδούλια του, ούτε τα σπλάχνα του. 
Καθώς το λιοντάρι έπιασε να φάει, η αλεπού στάθηκε μόνο και κοίταζε. 
Σε μια στιγμή, έτσι πως σπάραζε το πεινασμένο λιοντάρι το σώμα του ελαφιού, του έπεσε κάτω η καρδιά του ελαφιού, που ήθελε πρωτίστως αυτήν να τη φάει για να γίνει καλά και να δυναμώσει, αρπάζει στα κρυφά την καρδιά η αλεπού και την τρώει – ε, για τον κόπο της – τόσο κόπο έκανε ώσπου να καταφέρει το ελάφι.
Το λιοντάρι όμως έψαχνε στα εντόσθια να βρεί ειδικά την καρδιά να φάει. 
Η αλεπού στάθηκε σε απόσταση από το λιοντάρι και του λέει: 
"ποια καρδιά; 
Καρδιά ψάχνεις να βρείς; 
Αποκλείεται να είχε καρδιά αυτό το ελάφι! 
Αν είχε καρδιά για να μπορεί να αισθάνεται φόβο, δεν θα ερχόταν ποτέ αυτό το ζώο στην κατοικία του λιονταριού, και μάλιστα δύο φορές!"

Και για όποιον θέλει να γνωρίζει και το αρχαίο κείμενο

Λέων νοσήσας ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ προσωμίλει, εἶπεν· «εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με καὶ ζῆν, τὴν ἔλαφον τὴν μεγίστην, τὴν εἰς τὸν δρυμὸν οἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου λόγοις ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς ἐμὰς χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων καὶ καρδίας.» Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· «Ἀγαθά σοι ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ βασιλεὺς ἡμῶν λέων γείτων ἐστί μοι· νοσεῖ δὲ καὶ ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο οὖν ποῖον τῶν θηρίων μετ’ αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη δὲ ὅτι σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων, ἄρκτος δὲ νωθρός, πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ ἔλαφος ἀξιωτάτη ἐστὶν εἰς βασιλείαν, ὅτι ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη ζῇ, τὸ κέρας αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ τί σοι τὰ πολλὰ λέγω; ἐκυρώθης βασιλεύειν. 

Τί μοι ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ’ εὖξαί μοι σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν. Εἰ δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ.» Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ. Τῆς δὲ ὁ νοῦς ἐτυφώθη τοῖς λόγοις, καὶ ἦλθεν εἰς τὸ σπήλαιον μὴ γινώσκουσα τὸ μέλλον. Ὁ λέων δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν σπουδῇ τὰ ὦτα μόνον τοῖς ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις. Καὶ ἡ μὲν ἀλώπηξ τὰς χεῖρας ἐκρότησεν, ὅτι εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ δὲ λέων μέγα βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη· καὶ ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι ποιῆσαι καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν· «Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα, ἀλλ’ ὅμως ὑπουργήσω σοι.» Καὶ δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει, πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον ᾑμαγμένην. 

Οἱ δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ. Εὗρε δὲ αὐτὴν καταψυχομένην, καὶ ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα τὴν χαίτην εἶπεν· «Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰ δὲ καὶ πλησιάσεις μοι, οὐ ζήσεις ἔτι. Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποίει βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε.» Ἡ δὲ εἶπεν· «Οὕτως ἄνανδρος εἶ καὶ δειλή; Οὕτως ἡμᾶς τοὺς φίλους ὑποπτεύεις; Ὁ μὲν λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ τῆς τηλικαύτης βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα τὸν λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ’ ἐλθὲ καὶ μηδὲν πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ σοι εἰς τὰ φύλλα πάντα καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ μόνῃ σοι δουλεύσω.» Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν ἔπεισε δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς καταπίνων. Ἡ δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ κόπου κέρδος ταύτην φαγοῦσα. Ὁ δὲ λέων ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην καρδίαν ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν σταθεῖσα ἔφη· «Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν οὐκ εἶχεν· μὴ ἔτι ζήτει· ποίαν γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν, ἥτις δὶς εἰς οἶκον καὶ χεῖρας λέοντος εἰσῆλθεν.»

Ὅτι ὁ τῆς φιλοδοξίας ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ τὰς τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ.

el.wikisource.org

Τα παραμύθια της γιαγιάς: Η μαϊμού και ο ζητιάνος

Ήταν κάποτε ένας γερο - ζητιάνος κι είχε µια µαϊµού. 
Γύριζε από τόπο σε τόπο, έπαιζε µε τη φλογέρα του, η µαϊµού χόρευε, έκανε διάφορα αστεία ακροβατικά, κι ύστερα έπαιρνε το καπέλο του γέρου και έκανε βόλτα ανάµεσα στους ανθρώπους που παρακολουθούσαν το θέαµα, για να ρίξουν καµιά δεκάρα... 
Μ' αυτά τα λίγα λεφτά έπαιρναν κανένα κομμάτι ψωμί και ζούσαν. 
Τα βράδια, πολλές φορές, όταν δεν εύρισκαν καµιά καλύβα, έµεναν σε σπηλιές ή κάτω από τα δέντρα... Αρκετές μέρες είχαν μείνει και νηστικοί. 
Ήταν πολύ σκληρή και δύσκολη η ζωή τους µα την είχαν συνηθίσει.
Ο γέρος αγαπούσε πολύ τη µαϊµού που τον βοηθούσε να ζήσει, αλλά και κείνη τον αγαπούσε γιατί τον είχε συνηθίσει πια. 
Έπειτα της άρεσε να γνωρίζει διάφορα μέρη... 
Μια µέρα έτυχε να δώσουν µια από τις παραστάσεις τους κοντά σ' έναν ζωολογικό κήπο. 
Η µαϊµού είδε πίσω από τα κάγκελα διάφορα ζώα, και µαϊµούδες, να τρώνε άφθονο φαγητό, να κοιµούνται ή να κάθονται, ενώ μερικά παιδιά έξω από τα κάγκελα τα κοίταζαν µε πολύ ενδιαφέρον.
Τι όµορφα που περνούν αυτά τα ζώα! είπε µε το νου της η µαϊµού. 
∆εν κουράζονται να περπατούν, όπως εγώ, δε χοροπηδούν, δε δίνουν παραστάσεις κι έχουν άφθονο φαγητό και ήσυχο ύπνο... 
Α, πόσο τα ζηλεύω! 
Πόσο θα 'θελα να 'μουν κι εγώ µαζί τους!.
Και το βράδυ, η µαϊµού αποφάσισε ν' αφήσει το γερο - ζητιάνο και να πάει να μείνει κι αυτή στο ζωολογικό κήπο, µέσα σ' ένα σιδερένιο κλουβί. 
Όταν κοιμήθηκε ο γέρος, γλίστρησε σιγά - σιγά, και σε λίγο, έφθανε στο ζωολογικό κήπο και από ένα δέντρο πήδησε σ' ένα κλουβί µε µαϊµούδες. 
Εκεί βρήκε αρκετό φαγητό ώσπου χόρτασε, κι έπειτα έπεσε να κοιμηθεί πάνω στο παχύ και καθαρό άχυρο. 
Το πρωί, όταν ξύπνησε είδε μερικά παιδάκια έξω από τα κάγκελα να την κοιτάζουν. 
Όμως αυτά τα κάγκελα δεν της άρεσαν... 
Όλη της τη ζωή θα την περνούσε λοιπόν, εδώ; 
Να βλέπει τα ίδια και τα ίδια, να µην ταξιδεύει, να µη γυρίζει εδώ κι εκεί; 
Κι ο καλός της ο γερο - ζητιάνος τι έκανε µόνος του;
Ω... πόσο της έλειπε, πόσο τον αγαπούσε... 
Και, µια και δυο πήδησε από το κλουβί κι έτρεξε να τον βρει. 
Τον βρήκε να κάθεται στενοχωρημένος έξω από την πόλη. 
Έπεσε αµέσως στην αγκαλιά του κι ο γερο - ζητιάνος που φοβόταν πως την είχε χάσει για πάντα την υποδέχτηκε µε δάκρυα στα µάτια. 
Κι ύστερα άρχισαν να χοροπηδούν από τη χαρά τους. 
Ζούσαν τόσο ευτυχισµένα και οι δυο τους µέσα στη φτώχεια τους... 
∆εν είναι τα πλούτη εκείνα που σε κάνουν ευτυχισμένο. 
Μεγαλύτερη ευτυχία για τους ανθρώπους και τα ζώα είναι η ελευθερία και η αγάπη.

Πυξίδα φαγητού ή Food Compass, ένα νέο σύστημα βαθμολόγησης τροφίμων

Επιστήμονες στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και η Ελληνίδα διατροφολόγος, Renata Micha, δημιούργησαν ένα νέο - πιθανώς το πιο ολοκληρωμένο και επιστημονικό μέχρι σήμερα - σύστημα κατάταξης των τροφίμων με βάση το πόσο ανθυγιεινά ή υγιεινά είναι, φιλοδοξώντας να ξεκαθαρίσουν σε μεγάλο βαθμό τη σύγχυση των καταναλωτών. 
Η λεγόμενη "Πυξίδα Φαγητού"- Food Compass ταξινομεί τις τροφές από τις χειρότερες έως τις καλύτερες για την υγεία, αποτελώντας έτσι επίσης ένα χρήσιμο εργαλείο για εταιρείες τροφίμων, εστιατόρια, καφετέριες και πάσης φύσεως αρμόδιους για θέματα υγείας.
Μια επιστημονική ομάδα στο Friedman School of Nutrition Science and Policy στο Tufts  στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, με επικεφαλής τον πρύτανη του School Friedman, Dariush Mozaffarian,  και τη Renata Micha, αναπληρώτρια καθηγήτρια Διατροφής του Ανθρώπου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και επισκέπτρια αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Tufts, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό για θέματα διατροφής "Nature Food", χρειάστηκαν τρία χρόνια μελέτης για να ενσωματώσουν στην "Πυξίδα" τις τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις σχετικά με πόσο θετικά ή αρνητικά μια τροφή επιδρά στην υγεία.
Επιπλέον συγγραφείς είναι οι Naglaa H. El-Abbadi, 
Meghan O'Hearn, 
Josh Marino, 
William A. Masters, 
Paul Jacques, Peilin Shi και Jeffrey B. Blumberg της  Friedman School.
Όπως είπε ο Dariush Mozaffarian "το κοινό είναι αρκετά μπερδεμένο σχετικά με το πώς να κάνει τις πιο υγιεινές επιλογές στο σούπερ-μάρκετ, στην καφετέρια ή στο εστιατόριο. 
Οι καταναλωτές, οι διαμορφωτές πολιτικής και οι ίδιες οι βιομηχανίες αναζητούν απλά εργαλεία που να καθοδηγούν τον καθένα προς τις πιο υγιεινές επιλογές".

Η Πυξίδα τροφίμων -Food Compass Nutrient Profiling System, χρησιμοποιεί μια βάση δεδομένων για 8.032 τρόφιμα και ποτά, αξιολογώντας 54 διαφορετικά χαρακτηριστικά τους, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα «προφίλ υγείας» για το καθένα. 
Στόχος των ερευνητών είναι οι άνθρωποι να τρώνε εν γνώσει τους πιο υγιεινά φαγητά, οι εταιρείες τροφίμων να ενθαρρυνθούν για να αναπτύξουν πιο υγιεινά προϊόντα, οι επενδυτές να έχουν καλύτερη επίγνωση για το ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχουν οι επιλογές τους στη βιομηχανία τροφίμων και οι κάθε είδους χώροι εστίασης να σερβίρουν πιο υγιεινά φαγητά.
Κάθε τρόφιμο ή ποτό βαθμολογείται από το 1 τα πιο ανθυγιεινά, έως το 100 τα πιό πιο υγιεινά. 
Η βαθμολογία πάνω από 70 θεωρείται ένα λογικό «σκορ» για να ενθαρρυνθεί η παραγωγή και η κατανάλωση ενός προϊόντος. 
Τα τρόφιμα-ποτά με βαθμολογία 31 έως 69 πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο, ενώ εκείνα που βαθμολογούνται από 30 και κάτω, πρέπει να καταναλώνονται όσο γίνεται λιγότερο.
Η μέση βαθμολογία των τροφίμων-ποτών της Πυξίδας υπολογίστηκε στο 43, κάτι που δείχνει πόσα περιθώρια υπάρχουν για να βελτιωθεί η διατροφή του μέσου ανθρώπου από άποψη ποιότητας και υγείας. 
Ομαδοποιημένα σε κατηγορίες, τη χαμηλότερη μέση βαθμολογία, 16, έχουν τα σνακ και τα γλυκά, ενώ την υψηλότερη έχουν τα όσπρια και οι ξηροί καρποί, 78, 
τα φρούτα, 74 κατά μέσο όρο, 
αλλά μερικά όπως τα ωμά σμέουρα ή φραμπουάζ φθάνουν το 100%
και τα λαχανικά 69. 
Η μέση βαθμολογία για τα θαλασσινά είναι 67, 
για τα πουλερικά 43, 
και για το μοσχάρι 25, 
ενώ τα ποτά βαθμολογούνται από 28, όπως αναψυκτικά με ζάχαρη και ενεργειακά ροφήματα,
ως 67, όπως χυμοί φρούτων και λαχανικών.
Από άποψη μεμονωμένων τροφίμων, τη χειρότερη βαθμολογία παίρνουν οι στιγμιαίες σούπες και τα στιγμιαία ζυμαρικά «νουντλς», καθώς επίσης οι πουτίγκες και τα «τσιζμπέργκερ» των φαστ-φουντ. 
Ο καφές παίρνει πολύ καλή βαθμολογία 74 και τα αλατισμένα αμύγδαλα ακόμη καλύτερη 90, 
αλλά η πίτσα κακή 26. 
Ενώ σχεδόν όλα τα ωμά φρούτα αγγίζουν το 100, μερικά με πολλά σάκχαρα βαθμολογούνται χαμηλότερα, μπανάνες 83, 
σύκα 77, χουρμάδες κ.ά.)
αλλά πάντως πάνω από 70. 
Ο ντοματοχυμός με λίγο νάτριο παίρνει 100, 
ο χυμός καρότου 84, 
ο χυμός μήλου 55, 
ενώ οι έτοιμοι συσκευασμένοι φρουτουχυμοί μόνο 19. 
Το ελαιόλαδο βρίσκεται στο 85, 
ενώ το ανάλατο βούτυρο μόλις στο 8 και η άσπρη ζάχαρη στο 1. 
Τα δημητριακά με βρώμη ολικής άλεσης βαθμολογούνται με 95, ενώ τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως με 70 και το ψωμί ολικής αλέσεως με 60. 
Το λευκό ρύζι παίρνει μόλις 10 και οι πίτες 1. 
πηγές:  
https://www.healthline.com/health-news/ranking-the-healthiness-of-foods-from-first-to-worst#How-the-food-ranking-system-works
https://www.nature.com/articles/s43016-021-00381-y
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/10/211014111217.htm
https://www.amna.gr/health/article/593803/I-nea-Puxida-Fagitou-me-elliniki-sumboli-to-pio-olokliromeno-sustima
dr.Renata Micha, έλαβε το πτυχίο της στην Κλινική Διαιτολογία/Διατροφή από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών (2004) και το Διδακτορικό της στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή από το King's College του Λονδίνου (2008), ενώ ακολούθως εργάστηκε ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Επιδημιολογίας του Πανεπιστήμιου Χάρβαρντ (2008-2011). Από το 2014 έως σήμερα είναι ακαδημαϊκό μέλος του Friedman School of Nutrition Science and Policy του Πανεπιστημίου Tufts, ενώ από τον Απρίλιο του 2021 είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων & Διατροφής της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Οι πεποιθήσεις που μας εμποδίζουν να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε

Προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους μας στη ζωή, θα πρέπει να μάθουμε να διαμορφώνουμε και να υποστηρίζουμε λογικές πεποιθήσεις καθώς και να αντιμετωπίζουμε τις παράλογες.
Υπάρχουν πολλά βιβλία αυτοβοήθειας προσανατολισμένα προς την παροχή συμβουλών για το πως να μάθουμε να ζούμε μία πλήρη και χαρούμενη ζωή. 
Πολλοί από εμάς έχουν αναζητήσει μέσα σε αυτά τα βιβλία τις απαντήσεις για τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε όταν θέλουμε να επιτύχουμε ορισμένους στόχους. 
Αυτά τα βιβλία μιλούν για τον προσδιορισμό των υποσυνείδητων πεποιθήσεων που αποκτήθηκαν κατά την παιδική ηλικία.
Η πεποίθηση είναι μια ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας ή για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, η οποία χαρακτηρίζεται από τη δύναμη της απόλυτης αλήθειας. 
Με αυτό τον τρόπο, λειτουργεί ως φίλτρο μέσω του οποίου αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, είναι τα «γυαλιά» που χρησιμοποιούμε για να δούμε. 
Αντιμετωπίζουμε τις εμπειρίες της ζωής μας από αυτή την οπτική. 
Έτσι, έχουμε αποτελέσματα με βάση αυτόν τον τρόπο αντίληψης. 
Και αυτό μας ωθεί να επιβεβαιώσουμε ότι ο κόσμος είναι ακριβώς έτσι όπως νομίζουμε.
Πώς διαμορφώνουμε τις πεποιθήσεις μας;
Έχουμε πεποιθήσεις και φιλοσοφίες για τη ζωή που, παρόλο που τις έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι, τις πιστεύουμε δογματικά. 
Προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους μας στη ζωή, θα πρέπει να μάθουμε να διαμορφώνουμε και να υποστηρίζουμε λογικές πεποιθήσεις καθώς και να αντιμετωπίζουμε τις παράλογες.
Τα παράλογα μοτίβα σκέψης χαρακτηρίζονται ως ψευδή, δυσλειτουργικά και αυτόματα. Εκφράζονται ως υποχρεώσεις, ανάγκες ή απαιτήσεις (πρέπει, χρειάζεται, είμαι αναγκασμένος/η). 
Αν δεν επιτευχθούν, δημιουργούνται ακατάλληλα αρνητικά συναισθήματα (θλίψη, ενοχή, οργή, άγχος, φόβος) τα οποία παρεμβαίνουν στην επίτευξη των στόχων σας. 
Επίσης, δημιουργούν συμπεριφορικές αλλοιώσεις όπως η απομόνωση, η αποφυγή ή η φυγή, η κατάχρηση τοξικών ουσιών κ.λπ.
Αντίθετα, οι ορθολογικές πεποιθήσεις είναι προτιμησιακές ή σχετικές
Εκφράζονται με όρους επιθυμιών και προτιμήσεων (θα ήθελα, θα προτιμούσα). 
Σε αυτή την περίπτωση όταν οι άνθρωποι δεν παίρνουν αυτό που θέλουν, τα αρνητικά συναισθήματα της δυσαρέσκειας που δημιουργούνται δεν εμποδίζουν την επίτευξη νέων στόχων και σκοπών.
Τα ίδια τα γεγονότα δεν προκαλούν προβλήματα. 
Αντ' αυτού, τα προβλήματα οφείλονται στις υποκείμενες πεποιθήσεις στις οποίες βασίζονται οι ερμηνείες μας. 
Οι ορθολογικές και προσαρμοσμένες πεποιθήσεις μας φέρνουν πιο κοντά σε μια πιο ευέλικτη ζωή εναρμονισμένη με τις επιθυμίες μας.
Η κατάρριψη μιας πεποίθησης δημιουργεί μια νέα διάσταση για το άτομο.
Ποιες πεποιθήσεις μας εμποδίζουν να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε;
Οι παράλογες σκέψεις μας κρατούν μακριά από τη ζωή που θέλουμε να έχουμε. 
Η γνωστική ψυχολογία, ή πιο συγκεκριμένα η Λογικοθυμική Συμπεριφορική Θεραπεία (Rational-Emotive Behavior Therapy, REBT) η οποία ιδρύθηκε από τον ψυχολόγο και ψυχοθεραπευτή Albert Ellis, βασίζεται στην κεντρική θεωρία ότι αυτά που συμβαίνουν δεν είναι αυτά που παράγουν τις διαταραχές. 
Αντ' αυτού, τα προβλήματα δημιουργούνται από την ερμηνεία που έχουν οι άνθρωποι γι΄ αυτά.
Μεταξύ των πιο κοινών απόλυτων πεποιθήσεων, που μας κρατούν μακριά από τη ζωή που επιθυμούμε είναι τα εξής:
Δεν μπορώ. 
Πολλοί άνθρωποι κάνουν ήδη αυτό που τους αρέσει και ζουν τη ζωή που θέλουν. 
Η διαφορά είναι ότι εμπιστεύονται τον εαυτό τους. 
Έχουν αφήσει πίσω τις δικαιολογίες, έχουν βγει από τη ζώνη άνεσής τους και έχουν μπει σε δράση. 
Αν μπορούν αυτοί να το κάνουν, μπορείτε και εσείς.
Τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. 
Οποιαδήποτε στιγμή είναι η τέλεια στιγμή για να ξεκινήσετε κάτι. 
Πιστεύουμε, λανθασμένα, ότι όταν η «κρίση» ξεθυμάνει, όλα θα γίνουν καλύτερα. 
Τότε θα κάνουμε την κίνηση. 
Αλλά αυτή η σκέψη δεν είναι παρά μια δικαιολογία.
Αυτά είναι μόνο για τους τυχερούς ανθρώπους. 
Ο παγκόσμιος νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος μας διδάσκει ότι η τύχη είναι κάτι που μπορείς να έχεις αν προηγουμένως έχεις δημιουργήσει τις συνθήκες που οδηγούν σε αυτή.
Επιπλέον, οι «απόλυτες» απαιτήσεις δημιουργούν συναισθηματική ένταση, η οποία δίνει τη θέση της σε δύο τύπους ψυχολογικών διαταραχών: άγχος του εγώ και το ανησυχητικό άγχος.
Το άγχος του εγώ: 
Δημιουργείται όταν αλλάζει η αυτοεικόνα μας και όταν το άτομο καταδικάζει τον εαυτό του ότι δεν ικανοποιεί τις απόλυτες απαιτήσεις του.
Ανησυχητικό άγχος: 
Αυτό προκύπτει όταν δεν ικανοποιείτε τις δογματικές πεποιθήσεις οι οποίες δημιουργούν ευεξία και άνετες συνθήκες ζωής. 
Προκαλείται από τις απαιτήσεις που το άτομο έχει από τους άλλους.

el.sott.net

Πηγή: psychcentral.com
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

Ιώδιο: Η γνώση που μπορεί να σας αλλάξει τη ζωή

Δεδομένου του ότι όλοι μας χρειαζόμαστε αποτοξίνωση, μαζί με την απίστευτη ικανότητα του ιωδίου να ενδυναμώνει τον ανθρώπινο οργανισμό και να βελτιώνει την ζωή των ανθρώπων, αποφάσισα να γράψω την ακόλουθη σύνοψη ως εισαγωγή στο θέμα της λήψης συμπληρωμάτων ιωδίου. 
Οι πληροφορίες που παρουσιάζονται βασίζονται σε προκαταρκτική έρευνα, την οποία μπορείτε να διαβάσετε σε αυτή την συζήτηση στο φόρουμ μας (αγγλικά), και σε πληροφορίες από τα βιβλία Iodine: Why You Need It, Why You Can't Live Without It (5η έκδοση) [Ιώδιο: Γιατί το χρειάζεστε, γιατί δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτό] από τον Δρ. Brownstein, και The Iodine Crisis [Η Κρίση Ιωδίου] της Lynne Farrow.

Το ιώδιο είναι απαραίτητο ιχνοστοιχείο. 
Αυτό σημαίνει ότι κάθε κύτταρο του κάθε ατόμου το χρειάζεται
Οι βιολόγοι που μελετούν την ανάπτυξη του ανθρώπινου είδους εκτιμούν ότι η κατανάλωση θαλασσινών, και ως εκ τούτου η λήψη ιωδίου, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου και την εξέλιξη μας. 
Το ιώδιο περιέχει επίσης εξαιρετικές ιδιότητες για καταπολέμηση των βακτηρίων, του καρκίνου, των παρασίτων, των μυκήτων και των ιών.
Δυστυχώς υπάρχει πανδημία στην έλλειψη ιωδίου ανά τον κόσμο στους σύγχρονους καιρούς λόγω του ότι οι περιβαλλοντικές τοξίνες, όπως το βρωμίδιο, τα φυτοφάρμακα και τα πρόσθετα τροφίμων εκτοπίζουν το ιώδιο από τον οργανισμό μας. 
Επίσης οι σύγχρονες γεωργικές τεχνικές έχουν οδηγήσει στη μείωση ιωδίου - και άλλων μετάλλων - από το χώμα. 
Έτσι τα τρόφιμα που καλλιεργούνται σε χώμα που δεν έχει επαρκή ιώδιο είναι κι αυτά ελλιπή σε ιώδιο.
Ορισμένες διατροφικές συνήθειες και τρόποι ζωής μπορούν να προκαλέσουν περισσότερη έλλειψη ιωδίου σε κάποια άτομα. 
Αυτοί που τρώνε πολλά ζυμαρικά και προϊόντα αρτοποιίας (ψωμί, ζυμαρικά, πίττες, κέικ, κτλ) που περιέχουν υψηλά επίπεδα βρωμιδίου, βρίσκονται ιδιαίτερα σε κίνδυνο. 
Το ίδιο ισχύει και για τους χορτοφάγους και αυτούς που δεν τρων τα θαλασσινά ή το αλάτι.
Σύμφωνα με τον προαναφερόμενο Δρ Brownstein, περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη ιωδίου. 
Ο ίδιος, αλλά και άλλοι ερευνητές, εξέτασαν χιλιάδες ανθρώπους και τα αποτελέσματα τους συμφωνούν: περίπου 95% των ασθενών τους πάσχουν από έλλειψη ιωδίου
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει αναγνωρίσει ότι η έλλειψη ιωδίου είναι η πρώτιστη αιτία για την αναστρέψιμη διανοητική αναπηρία στον κόσμο. 
Η έλλειψη ιωδίου έχει αναγνωριστεί ως σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας σε 129 χώρες και μέχρι και το 72% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από κάποιο πρόβλημα υγείας που οφείλεται στην έλλειψη ιωδίου.
Οι ασθένειες που ακολουθούν οφείλονται στην έλλειψη ιωδίου:
  • Καρκίνος του μαστού
  • Καρκίνος του θυρεοειδή
  • Καρκίνος των ωοθηκών
  • Καρκίνος της μήτρας
  • Καρκίνος του προστάτη
  • Αυτοάνοσες ασθένειες του θυρεοειδή
  • Υποθυρεοειδισμός
  • Ινοκυστική νόσος του μαστού
  • Ελλειμματική Προσοχή - Υπερκινητικότητα (ADHD)
  • Χρόνια κόπωση
  • Ινομυαλγία
  • Βρογχοκήλη

Επιπλέον, το ιώδιο έχει χρησιμοποιηθεί για θεράπευση των ακόλουθων ασθενειών:

  • Ελλειμματική Προσοχή - Υπερκινητικότητα (ADHD)
  • Αρτηριοσκλήρυνση
  • Παθήσεις των μαστών
  • Dupuytren's conctracture (πάθηση στην οποία τα δάκτυλα είναι διπλωμένα προς την παλάμη και δεν μπορούν να ισιώσουν)
  • Υπερβολική παραγωγή βλέννας
  • Ινοκυστική νόσος του μαστού
  • Βρογχοκήλη
  • Αιμορροΐδες
  • Πονοκεφάλους και ημικρανίες
  • Ινομυαλγία
  • Χρόνια κόπωση
  • Υπέρταση
  • Λοιμώξεις
  • Χηλοειδή
  • Ασθένειες του ύπατος
  • Νεφρωσικό σύνδρομο
  • Παθήσεις ωοθηκών
  • parotid duct stones
  • Νόσος του Peyronie
  • Παθήσεις του προστάτη
  • Σμηγματογόνες κύστες
  • Παθήσεις του θυρεοειδούς
  • Κολπικές μολύνσεις
  • Σύφιλη
  • Ινομυώματα της μήτρας
  • Δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα (υδράργυρο, μόλυβδο, αρσενικό)
  • Οστρακιά
  • Βρογχίτιδα και πνευμονία
  • Παχυσαρκία
  • Κατάθλιψη
  • Πόνους στο στήθος
  • Έκζεμα
  • Ελονοσία
  • Παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος
  • Ρευματισμό
  • Αμυγδαλίτιδα
  • Βήχα
  • Στομαχόπονους
  • Προβλήματα στο να σκεφτόμαστε καθαρά
  • Αλλεργίες
  • Διαταραχές στην εμμηνορρυσία
  • Μόλυνση των ούλων
  • Ψωρίαση
  • Καρδιακή αρρυθμία
  • Ψηλή χοληστερόλη
  • Δυσκοιλιότητα
  • Αραίωση μαλλιών
  • Διαβήτη τύπου Β
  • Προβλήματα με τα μάτια
  • Γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσο
  • Πολλαπλή σκλήρυνση
  • Γαστροπάρεση
  • Υπερβολική ανάπτυξη βακτηρίων του μικρού εντέρου
Κτλ, κτλ!!!!
Ο μεγάλος αριθμός παθήσεων που είδαν βελτίωση χάρη στην λήψη συμπληρωμάτων ιωδίου είναι ένδειξη τόσο της σπουδαιότητας αυτού του θρεπτικού συστατικού αλλά και της διαδεδομένης έλλειψης του.
Σύμφωνα με την Lynne Farrow, συγγραφέα του βιβλίου The Iodine Crisisη φαρμακευτική χρήση του ιωδίου χρονολογείται στα 15,000 χρόνια
Ήταν η πρώτη επιλογή θεραπείας κατά τον 19ο αιώνα για όγκους και επιθετικές ασθένειες άγνωστης προέλευσης. 
Η Farrow υποστηρίζει επίσης ότι η αντίληψη πως το μαγειρικό ιωδιούχο αλάτι είναι επαρκές για να ικανοποιήσει τις καθημερινές μας ανάγκες είναι η πιο επικίνδυνη εσφαλμένη ιδέα για το ιώδιο. Σύμφωνα με τις έρευνες των Brownstein και Farrow, στην καλύτερη περίπτωση, μόνο το 10% του ιωδίου στο αλάτι μπορεί να απορροφηθεί
Οι περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας αποφεύγουν το αλάτι λόγω ανησυχιών για την υγεία, και λόγω επίσης της εσφαλμένης αντίληψης ότι το αλάτι (οποιασδήποτε μορφής) κάνει κακό στην καρδιαγγειακή υγεία.
Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη ιωδίου είναι 150 mcg (μικρο-χιλιοστόγραμμα, που ισούται με 0.15 mg - χιλιοστόγραμμα), ένας εδραιωμένος υπολογισμός με βάση το πόσο ιώδιο χρειάζεται ο θυρεοειδής αδένας για να αποφευχθεί η βρογχοκήλη
Οι ανάγκες των άλλων οργάνων για ιώδιο δεν υπολογίζονται σ' αυτό το ποσοστό, ούτε και οι επιδράσεις των ευρύτατα διαδεδομένων τοξίνων και της ρύπανσης, που εισέβαλαν στη ζωή μας κατά τον περασμένο αιώνα και εμποδίζουν την απορρόφηση του ιωδίου από τον οργανισμό.

Ο τοξικός μας κόσμος
Ακόμα κι αν καταφέρουμε να καταναλώνουμε σχεδόν 2 κιλά φρέσκα θαλασσινά καθημερινά για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας σε ιώδιο, δεν υπάρχει πλέον καθαρό μέρος σ' αυτόν το πλανήτη. Μόνο η καταστροφή του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα μπορεί να έχει μολύνει τα περισσότερα φύκια του πλανήτη, τα οποία είναι σημαντική πηγή διατροφικού ιωδίου. 
Κι έπειτα έχουμε τις 2,053 πυρηνικές εκρήξεις που πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο από την δεκαετία του '40 μέχρι την δεκαετία του '90, και πιο πρόσφατα, τα πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου που χρησιμοποιούνται στους πολέμους της Αμερικής. Και ας μην ξεχνάμε το Τσερνομπίλ.
Είναι γνωστό ότι το ραδιενεργό ιώδιο, που χρησιμοποιείται σε πολλές ιατρικές διαδικασίες, επιδεινώνει περισσότερο το πρόβλημα έλλειψης ιωδίου. 
Επίσης, η έκθεση σε πολλά χημικά που δεν επιτρέπουν την απορρόφηση ιωδίου από τον οργανισμό (π.χ. βρωμίδιο, φθορίδιο, χλωρίδιο) επιδεινώνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Πολλές χώρες εξακολουθούν να προσθέτουν φθορίδιο στο πόσιμο νερό παρ' όλες τις ενδείξεις για τους κινδύνους στην υγεία μας. 
Το χειρότερο είναι ότι το φθορίδιο είναι ακόμα πιο τοξικό στο σώμα μας όταν έχουμε έλλειψη ιωδίου.
Τα καλά νέα είναι ότι η λήψη ιωδίου στις κατάλληλες ποσότητες αυξάνει την ουρική έκκριση βαρέων μετάλλων όπως τον μόλυβδο και τον υδράργυρο και έχει αποτοξινωτική δράση γιατί αυξάνει την αποβολή του φθοριδίου, του βρωμιδίου και του χλωριδίου
Αυτό είναι πολύ σημαντικό αφού αυτά τα τρία είναι τοξικά αλογονίδια που ανταγωνίζονται το ένα τ' άλλο για απορρόφηση και πρόσδεση με τους υποδοχείς στο σώμα μας.
Το υπερχλώριο - μια ένωση χλωρίου - προκαλεί βλάβη στο σύστημα μεταφοράς ιωδίου του οργανισμού μας
Μπορεί να προκαλέσει καρκίνο και εξασθενεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα, ακόμα και σε χαμηλά επίπεδα. 
Το υπερχλώριο χρησιμοποιείται σε αμέτρητα βιομηχανικά προϊόντα - από τους αερόσακους των αυτοκινήτων μας στη βυρσοδεψία στα καύσιμα πυραύλων.
Τα συμπτώματα δηλητηρίασης από βρωμίδιο περιλαμβάνουν παραλήρημα, ψυχοκινητική καθυστέρηση, σχιζοφρένια και ψευδαισθήσεις. 
Οι άνθρωποι που καταναλώνουν βρωμίδιο αισθάνονται μουντοί και απαθείς και δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν. 
Το βρωμίδιο μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρή κατάθλιψη, πονοκεφάλους και οξυθυμία. 
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και με μικρά επίπεδα βρωμιδίου στη διατροφή.
Ο Δρ Brownstein εξηγά πως το βρωμίδιο παρεμβαίνει στην απορρόφηση ιωδίου από το θυρεοειδή και οπουδήποτε αλλού συγκεντρώνεται το ιώδιο στο σώμα μας. 
Το βρωμίδιο και το χλωρίδιο είναι γνωστά στο να προκαλούν βρογχοκήλη γιατί παρεμβαίνουν και δεν αφήνουν το ιώδιο να απορροφηθεί από διάφορα όργανα που το χρειάζονται. 
Το βρωμίδιο και το χλωρίδιο είναι τοξικές ουσίες που δεν προσφέρουν καμιά θεραπευτική χρήση στο σώμα μας
Το βρωμίδιο που είναι καρκινογόνο, μπορεί να συνδεθεί με τους υποδοχείς ιωδίου στους μαστούς. 
Οι γυναίκες που υποφέρουν από καρκίνο του μαστού έχουν μεγαλύτερες ποσότητες βρωμιδίου και χλωριδίου στο σύστημα τους απ' ότι οι γυναίκες που δεν έχουν καρκίνο του μαστού. 
Αντίθετα, το ιώδιο έχει αντικαρκινικές ιδιότητες.
Οι γυναικείοι μαστοί είναι σημαντικά σημεία όπου αποθηκεύονται μεγάλες ποσότητες ιωδίου. 
Η διατήρηση επαρκών ποσοστών ιωδίου στο σώμα μας είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της σωστής λειτουργίας του θυρεοειδή αδένα και την υγεία των μαστών.
Όπως αναφέρει ο Δρ Brownstein:
Όλοι οι αδένες του σώματος βασίζονται σε επαρκή επίπεδα ιωδίου για τη βέλτιστη λειτουργία τους. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει προβλήματα στα επινεφρίδια, το θύμο αδένα, τις ωοθήκες, τον άξονα υποθαλάμου και υπόφυσης, καθώς και σε ολόκληρο το ενδοκρινικό σύστημα, όταν υπάρχει έλλειψη ιωδίου. 
Στην πραγματικότητα οι ωοθήκες έχουν τη δεύτερη μεγαλύτερη συγκέντρωση ιωδίου στο σώμα μετά τον θυρεοειδή αδένα. 
Η έλλειψη ιωδίου οδηγεί σε ανισορροπία του ορμονικού συστήματος. 
Είναι αδύνατο να έχουμε το ορμονικό μας σύστημα σε ισορροπία χωρίς την εξασφάλιση επαρκούς πρόσληψης ιωδίου.
Μεγάλες ποσότητες ιωδίου αποθηκεύονται επίσης σε πολλές άλλες περιοχές του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των σιελογόνων αδένων, το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και τον εγκέφαλο, τον γαστρικό βλεννογόνο, το χοριοειδές πλέγμα, το στήθος, τις ωοθήκες και το ακτινωτό σώμα του οφθαλμού. 
Στον εγκέφαλο, το ιώδιο επικεντρώνεται στη μέλαινα ουσία, μία περιοχή του εγκεφάλου που έχει συνδεθεί με τη νόσο του Parkinson.

Ιατρική Ιωδιο-φοβία
Σύμφωνα με τον Δρ Guy E. Abraham, η Ιατρική Ιωδιο-φοβία - ο αδικαιολόγητος φόβος των γιατρών να χρησιμοποιούσουν και να συστήσουν ανόργανο, μη ραδιενεργό ιώδιο/ιωδίδιο στους ασθενείς τους - μπορεί να έχει προκαλέσει περισσότερη δυστυχία και θανάτους απ' ότι οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι μαζί, αφού αποτρέπει την κλινική έρευνα στα αναγκαία ποσοστά ιωδίου για τη βέλτιστη σωματική και πνευματική υγεία.
Ο Δρ Abraham ήταν ένας από τους κορυφαίους ερευνητές στον κόσμο σχετικά με το ιώδιο και η σύσταση του για την απαιτούμενη ημερήσια λήψη ιωδίου για κάλυψη των αναγκών ολόκληρου το σώματος ήταν 13mg την ημέρα.
Ο θυρεοειδής αδένας χρειάζεται καθημερινά περίπου 6 mg ιωδίου για επάρκεια. 
Οι μαστοί χρειάζονται τουλάχιστον 5mg ιωδίου. 
Περισσεύουν 2mg ιωδίου για το υπόλοιπο σώμα. Με βάση την έρευνα του Δρ Abraham, άλλοι προτείνουν ότι τα υγιή άτομα χρειάζονται μόνο 1-3 mg ιωδίου την ημέρα ως δόση συντήρησης. Ακόμα κι αυτή η δοσολογία είναι αρκετά μεγαλύτερη από τα 150 mcg της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ιωδίου!
Πολλοί επαγγελματίες στον τομέα υγείας φοβούνται το ιώδιο λόγω άγνοιας ως προς την βιοχημεία του και την φυσιολογία του. 
Τους έχουν πείσει ότι το ιώδιο προκαλεί υποθυρεοειδισμό, όταν στην πραγματικότητα συμβάλλει στην ομαλοποίηση της λειτουργιάς του θυρεοειδή
Ένας από τους λόγους για αυτήν την λανθασμένη αντίληψη είναι τα υψηλά επίπεδα TSH κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας με ιώδιο. 
Η TSH (θυρεοειδοτρόπος ορμόνη) μπορεί να μετρηθεί σε εξέταση για παρακολούθηση της λειτουργίας του θυρεοειδή. 
Συνήθως αυξάνεται όταν υπάρχει υποθυρεοειδισμός. 
Αλλά, όπως εξηγεί ο Δρ Brownstein:
Η TSH έχει ακόμα μια λειτουργία εκτός από το να διεγείρει την παραγωγή ορμονών του θυρεοειδή. Βοηθά στην διέγερση της παραγωγής μορίων μεταφοράς του ιωδίου, τα γνωστά ως NIS. 
Χωρίς επαρκή ποσότητες των NIS, το ιώδιο δεν μπορεί να εισχωρήσει στα κύτταρα και να χρησιμοποιηθεί. [...] Ένας ασθενής με έλλειψη ιωδίου δεν έχει ανάγκη μεγάλες ποσότητες των NIS αφού υπάρχει πολύ λίγο ιώδιο στο σύστημα του που χρειάζεται μεταφορά.
 Όταν όμως αυτός ο ασθενής αρχίσει να λαμβάνει ιώδιο, το επιπλέον ιώδιο πρέπει τώρα να μεταφερθεί μέσα στα κύτταρα. 
Το σώμα το πετυχαίνει αυτό αυξάνοντας την παραγωγή της TSH για να διεγείρει την παραγωγή περισσότερων NIS.
Για πόσο καιρό παραμένει αυξημένη η TSH; 
Έχω διαπιστώσει ότι η TSH θα παραμείνει αυξημένη μέχρι και για 6 μήνες προτού ξεκινήσει να επιστρέφει στα φυσιολογικά της επίπεδα. 
Πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν τα επίπεδα της; 
Τα φυσιολογικά επίπεδα της TSH κυμαίνονται στα 0.5-4.5mlU/L. Έχω παρατηρήσει επίπεδα της TSH να ανεβαίνουν στα 5-30mlU/L για κάποια χρονική περίοδο (μέχρι και 6 μήνες) προτού επιστρέψουν στα κανονικά. 
Η TSH θα μειωθεί στα φυσιολογικά όρια της όταν ο θυρεοειδής αδένας είναι κορεσμένος με ιώδιο.

Το ιώδιο δεν προκαλεί υποθυρεοειδισμό. 
Αντιθέτως, οι κύριες ορμόνες του θυρεοειδή, οι Τ3 και Τ4, χρειάζονται αρκετό ιώδιο ώστε να παραχθούν. 
Όταν υπάρχει έλλειψη ιωδίου, επακολουθεί ο υποθυρεοειδισμός γιατί δεν υπάρχουν αρκετές πρώτες ύλες για την παραγωγή της Τ3 και της Τ4. Η πρόσληψη ιωδίου μπορεί να βελτιώσει, ή ακόμα και να θεραπεύσει, τον υποθυρεοειδισμό χωρίς την χρήση συνθετικών φαρμάκων. 
Εξάλλου, οι έρευνες προτείνουν ότι όταν παίρνουμε ορμόνες του θυρεοειδή και έχουμε ήδη έλλειψη ιωδίου, μπορεί να μειώσει ακόμα περισσότερο το ιώδιο στον οργανισμό μας γιατί αυξάνεται ο μεταβολικός ρυθμός του σώματος μας. 
Ο Δρ Brownstein αναφέρει ότι η λήψη ορμονών του θυρεοειδή όταν υπάρχει έλλειψη ιωδίου αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού και πιθανόν άλλων καρκίνων επίσης. 
Οτιδήποτε μειώνει τα αποθέματα ιωδίου στο σώμα μας ή αυξάνει την ανάγκη μας γι' αυτό, μπορούμε να προβλέψουμε ότι θα κάνει χειρότερα τα πράγματα.
Ακόμα μια λανθασμένη αντίληψη είναι ότι το ιώδιο αντενδείκνυται σε αυτοάνοσες ασθένειες του θυρεοειδή όπως η Grave's και η Hashimoto's. 
Στην πραγματικότητα, τα άτομα που στερούνται το ιώδιο είναι αυτά που βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης αντισωμάτων που επιτίθενται στον θυρεοειδή αδένα. 
Οι αυτοάνοσες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων και αυτών του θυρεοειδή, είναι παραδείγματα υπερβολικού οξειδωτικού στρες στον οργανισμό. Τ
ο οξειδωτικό στρες είναι φλεγμονή στον οργανισμό και είναι παρόμοια με φωτιά που καίει. Μπορούμε να σβήσουμε τη φωτιά με το κατάλληλο «νερό»: αντι-οξειδωτικά, ανεπεξέργαστο αλάτι, θρεπτικά συστατικά, αντι-φλεγμονώδη διατροφή (χωρίς γλουτένη, χωρίς μεταλλαγμένα, χαμηλή σε υδατάνθρακες και με άφθονο ζωικό λίπος). 
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αυτοάνοσες ασθένειες του θυρεοειδή πρέπει να πάρουν συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά μαζί με το ιώδιο, όπως περιγράφω παρακάτω, για να θεραπεύσουν τη ζημιά που ήδη έγινε χάρη του οξειδωτικού στρες και της έλλειψης ιωδίου.
Υπάρχει κάποια κατάσταση για την οποία το ιώδιο είναι πραγματικά επικίνδυνο; 
Ναι, αλλά είναι εξαιρετικά σπάνια
Οι δικές μου προσωπικές ανησυχίες για το ιώδιο από το παρελθόν, είναι παρόμοιες με αυτές που αναφέρει ο Δρ Brownstein στο βιβλίο του:
Μήπως η θεραπεία με ιώδιο προκαλεί υπερθυρεοειδισμό; 
Αυτό με δίδαξαν στην ιατρική σχολή, ιδικά σε ασθενείς που υποφέρουν από αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδή, όπως η Graves' και η Hashimoto's. Αυτό διδάσκονται σήμερα οι νέοι γιατροί που ακόμα εκπαιδεύονται. 
Έτσι, επιτρέψτε μου να απαντήσω την ερώτηση: πολύ σπάνια. 
Ανάμεσα στις χιλιάδες των ασθενών που εγώ ο ίδιος και οι συνεργάτες μου θεραπεύσαμε με ιώδιο σε περίοδο 12 χρόνων, λιγότεροι από 10 ασθενείς έπαθαν υπερθυρεοειδισμό κατά τη θεραπεία με ιώδιο.
Όταν δίνω διαλέξεις σε γιατρούς, τους λέω ότι μόνο μια συγκεκριμένη πάθηση μπορεί να είναι προδιάθεση για την πρόκληση υπερθυρεοειδισμού από την λήψη ιωδίου. 
Αυτό εμφανίζεται σε ασθενείς που έχουν ένα όζο (εξόγκωμα) στο θυρεοειδή τους που λειτουργεί αυτόνομα. 
Είναι αυτό που μερικές φορές ονομάζεται θερμός όζος σε υπερηχοτομογράφο του θυρεοειδή.
Ένας αυτόνομα λειτουργικός όζος δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο της υπόφυσης και του υποθαλάμου. Λειτουργεί ανεξάρτητα από το θυρεοειδή αδένα. 
Όταν βρίσκουν ιώδιο, αυτοί οι όζοι το μαζεύουν και παράγουν άφθονες ποσότητες ορμονών του θυρεοειδή που οδηγεί σε υπερθυρεοειδισμό. 
Αυτή η κατάσταση μπορεί να διαγνωστεί μέσω υπερηχοτομογράφο του θυρεοειδή. 
Ωστόσο, πιο συχνά η διάγνωση γίνεται κατά τη δοκιμή θεραπείας με ιώδιο και ο ασθενής αναπτύσσει υπερθυρεοειδισμό μετά την λήψη των πρώτων δόσεων.
Πως θεραπεύουμε τον ασθενή με όζο στο θυρεοειδή που λειτουργεί αυτόνομα; 
Αυτοί οι ασθενείς πρέπει να αποφεύγουν τα συμπληρωματικά ιωδίου και τροφές που είναι πλούσιες σε ιώδιο (όπως τα φύκια) μέχρις ότου ο όζος αφαιρεθεί χειρουργικά.
Δεδομένων των επίμονων λανθασμένων αντιλήψεων σχετικά με μια τόσο ωφέλιμη ουσία όπως το ιώδιο, μπορεί κάποιος να διερωτηθεί εάν η περαιτέρω γνώση για αυτό και η χρήση του, έχουν σκόπιμα συγκαλυφθεί. 

Όπως έχουμε παρατηρήσει και αναλύσει πολλές φορές στο Sott.net, είναι πολλοί οι τρόποι με τους οποίους η δυτική αλλοπαθητική προσέγγιση στην ιατρική έχει οδηγήσει τόσα πολλά άτομα εκτός της σωστής πορείας για μια πραγματικά υγιή ζωή. 
Μεταξύ αυτών που σημειώσαμε είναι τα οφέλη μιας διατροφής χαμηλής σε υδατάνθρακες και υψηλής σε ζωικά λίπη, τα βιταμινούχα συμπληρώματα διατροφής και άλλες θρεπτικές ουσίες ζωτικής σημασίας, τους τρόπους και τους λόγους για αποτοξίνωση του συστήματος μας, κ.α. 
Δεδομένου όμως του πλούτου και της δύναμης που κερδίζουν οι μεγαλο-φαρμακευτικές εταιρίες και οι άλλες βιομηχανίες που αφορούν την υγεία κρατώντας μας σε κακή κατάσταση υγείας, δεν μας εκπλήσσει που τόσοι από εμάς ακόμα παλεύουμε για την υγεία μας!
Παρόλα αυτά, στην τελική, εάν η άγνοια της σύγχρονης ιατρικής κοινότητας για το ιώδιο και άλλες ολιστικές θεραπευτικές προσεγγίσεις οφείλεται σε απλή αμάθεια ή πιο ειδεχθείς λόγους, είναι γεγονός ότι τώρα, υπό το φως αυτών των πολύτιμων πληροφοριών για το ιώδιο, μπορούμε να επιλέξουμε να αναλάβουμε ευθύνη για τη δική μας υγεία με αυτή την δραστική προσέγγιση. 
Η επιλογή είναι πάντα δική μας, φυσικά.

Το πρωτόκολλο για το ιώδιο
Πάρτε αρκετό ιώδιο. 
Όπως προανέφερα, η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη ιωδίου δεν παρέχει αρκετό για το σώμα. 
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται 12-50mg την ημέρα, σε συνδυασμό ιωδίου (iodine) και ιωδιδίου (iodide) σε μορφή διαλύματος Lugol ή σε ταμπλέτα Lugol
Μερικοί χρειάζονται λιγότερο. 
Υπάρχουν πολλά ποσοστά διαθέσιμα στα διαλύματα Lugol, αλλά δεν χρειάζεται να αγχωθείτε. 
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον ακόλουθο πίνακα ως οδηγό:

lugol iodine content
© breastcancerchoices.org
Ξεκινήστε με μια σταγόνα διαλύματος Lugol μετά το πρωινό σας και προσθέστε μια σταγόνα κάθε τρεις μέρες μέχρι που να επιτύχετε μια κατάσταση γενικής ευημερίας. 
Είναι λογικό να αρχίσετε με τις χαμηλότερες δόσεις και σιγά σιγά να αυξήσετε καθώς αντιμετωπίζετε τα συμπτώματα της αποτοξίνωσης. 
Μην παίρνετε το Lugol μετά τις 4 το απόγευμα γιατί μπορεί να σας ενεργοποιήσει και να σας προκαλέσει αϋπνίες αν το πάρετε πολύ αργά στη μέρα. 
Για αντι-μικροβιακές δόσεις του Lugol και για το ιωδιούχο κάλιο μπορείτε να διαβάσετε την σχετική συζήτηση στο φόρουμ (αγγλικά).
Πάρτε επίσης βιταμίνες Β2 (ριβοφλαβίνη) και Β3 (νικοτιναμίδιο) ώστε να τονώσετε τη σωστή λειτουργία του συστήματος NADPH - αυτό θα βοηθήσει να μεταβολιστεί κατάλληλα το ιώδιο, θα μειώσει τον σχηματισμό βλαβερών αυτό-αντισωμάτων και θα εξασφαλίσει αρκετή παραγωγή ενέργειας στη μορφή ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη). 
Σε ποια ποσότητα; 100mg της B2 and 500mg της B3 δυο φορές την ημέρα.
Πάρτε αντιοξειδωτικά προκειμένου να μειώσετε τα επακόλουθα της οξειδωτικής βλάβης. 
Βιταμίνη C 3-10 γραμμάρια κατά τη διάρκεια της ημέρας. 
Πάρτε 3 γραμμάρια βιταμίνης C τουλάχιστον μια ώρα μετά από το Lugol, κατά προτίμηση δυο ώρες αργότερα. 
Μπορείτε να επαναλάβετε τη δόση εάν το ιώδιο σας προκάλεσε έντονες αντιδράσεις αποτοξίνωσης, ανάλογα με την αντοχή του εντέρου σας (αν νιώσετε να γουργουρίζει η κοιλιά σας σημαίνει δεν χρειάζεστε άλλη βιταμίνη C, αν έχετε διάρροια σημαίνει ότι πρέπει να χαμηλώσετε τη δόση). Αποφεύγετε τη λήψη βιταμίνης C μετά τις 4 το απόγευμα γιατί μπορεί να σας ενεργοποιήσει και να έχετε αϋπνίες.
Πάρτε μαγνήσιο, 300-600mg την ημέρα. 
Το μαγνήσιο βοηθά στις επιδράσεις της αποτοξίνωσης αφού συμμετέχει σε περισσότερες από 300 οδούς αποτοξίνωσης στον οργανισμό μας. 
Το μαγνήσιο δρα επίσης κατά τα περίσσια επίπεδα ενδοκυτταρικού ασβεστίου που τροφοδοτούν το οξειδωτικό στρες. 
Το γλυκινικό μαγνήσιο (Magnesium glycinate) είναι πολύ καλό.
Πάρτε σελήνιο ή L-selenomethionine 200mcg την ημέρα. 
Τα ασφαλή επίπεδα είναι 100mcg-400mcg. 
Τα ικανοποιητικά επίπεδα σεληνίου είναι απαραίτητα για τη ρύθμιση της λειτουργίας του θυρεοειδή και για τον μεταβολισμό του ιωδίου. 
Εάν έχετε έλλειψη σεληνίου μπορεί να αναπτύξετε αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδή. 
Το σελήνιο είναι σημαντικό για την ενεργοποίηση των ορμονών του θυρεοειδή και μειώνει τις παρενέργειες της θεραπείας με το ιώδιο.
Προστατεύστε το συκώτι σας. Πάρτε N-acetylcysteine (600-1200mg την ημέρα), alpha lipoic acid (200-600mg) ή milk thistle (γαϊδουράγκαθο).
Πίνετε αρκετό νερό και νερό με ανεπεξέργαστο αλάτι ώστε να αποτοξινωθείτε από το βρωμίδιο. 
Το χλωρίδιο είναι αποτελεσματικός ανταγωνιστικός αναστολέας του τοξικού βρωμιδίου και τι είναι το ανεπεξέργαστο αλάτι; 
Χλωριούχο νάτριο. 
Είναι αδύνατο να μειώσετε τα ποσοστά βρωμιδίου στον οργανισμό σας αν δεν πάρετε ανεπεξέργαστο αλάτι, περίπου ένα με ενάμιση κουταλάκια γλυκού την ημέρα. 
Η επαρκής πρόσληψη ανεπεξέργαστου αλατιού είναι επίσης σημαντική για την μείωση του φλεγμονώδη οξειδωτικού στρες. 
Πάρτε τουλάχιστον ένα τέταρτο του κουταλιού του γλυκού σε ένα ποτήρι νερό μόλις ξυπνήσετε και τουλάχιστον 2 φορές τη μέρα. 
Βεβαιωθείτε ότι παίρνετε το αλατισμένο νερό 40 λεπτά ή μια ώρα πριν ή μετά από το Lugol σας, ποτέ κοντά.

Περιληπτικά,
Ένα τέταρτο με ένα κουταλάκι γλυκού ανεπεξέργαστο αλάτι σε χλιαρό νερό μόλις ξυπνήσετε
Διάλυμα ή ταμπλέτα Lugol (ξεκινήστε με τη χαμηλότερη δόση) μετά το πρόγευμα ή τα γεύματα σας, αλλά μην το πάρετε μετά τις 4 το απόγευμα (θα σας ενεργοποιήσει)
200 mg της B2 (ριβοφλαβίνη) την ημέρα σε δυο δόσεις με το Lugol σας
1000 mg της B3 (νικοτιναμίδιο) την ημέρα σε δυο δόσεις με το Lugol σας
200 mcg σεληνίου (όχι περισσότερα!) ΜΙΑ ΦΟΡΑ την ημέρα με την πρωινή δόση του Lugol σας
3 με 10 grams βιταμίνης C - μοιρασμένη σε δυο δόσεις και την παίρνετε τουλάχιστον μια ώρα αφού πήρατε το Lugol σας
500 mg μαγνησίου κάθε βράδυ
Προστατεύστε το συκώτι σας με NAC, ALA και/ή milk thistle (γαϊδουράγκαθο).

Αντιμετώπιση προβλημάτων αποτοξίνωσης
Τα συμπτώματα τοξικότητας του βρωμιδίου μπορεί να υπάρχουν ακόμα και με χαμηλά επίπεδα βρωμιδίου στη διατροφή. 
Εάν υπάρχει έλλειψη ιωδίου, η τοξικότητα του βρωμιδίου επισπεύδεται. 
Δυστυχώς, ερχόμαστε πολύ συχνά σε επαφή με την τοξικότητα του βρωμιδίου. 
Χρησιμοποιείται ως αντιβακτηριακός παράγοντας σε πισίνες και υδρομασάζ. Χρησιμοποιείτε στα φυτοφάρμακα και ορισμένα φάρμακα. 
Η τοξικότητα του βρωμιδίου οδηγεί σε προβλήματα του θυρεοειδή και αυτοάνοσα προβλήματα. 
Ο οργανισμός μας μπορεί να αποβάλει το βρωμίδιο μόνο όταν υπάρχει επαρκή ιώδιο σ' αυτόν.
Μια και μόνο σταγόνα διαλύματος του Lugol θα ξεκινήσει την αποτοξίνωση βρωμιδίου που έχει συσσωρευτεί στο σώμα. 
Τα συμπτώματα αποτοξίνωσης από το βρωμίδιο λόγω ιωδίου μπορεί να περιλαμβάνουν:
  • Νευρική σύσπαση βλεφαρίδων
  • Νευρική σύσπαση ποδιών
  • Μυρμήγκιασμα στα χέρια ή τα πόδια
  • Μαύρες σκέψεις
  • Κατάθλιψη
  • Ανησυχία
  • Ευσυγκινησία
  • Πληγές και κοψίματα σε γλώσσα και χείλη
  • Δερματικά σημάδια που μοιάζουν με ακμή (ο ψευδάργυρος μπορεί να βοηθήσει με αυτά)
  • Κοψίματα στο δέρμα
  • Απώλεια μαλλιών
  • Δυσκολία στη σκέψη
  • Πόνοι
  • Εξανθήματα
  • Μεταλλική γεύση
  • Πόνος στη μύτη
  • Κερασοειδές αιμαγγείωμα
  • Μύτη που τρέχει
  • Πονοκέφαλο
  • Νάρκωση
  • Λήθαργο
  • Περίεργη αίσθηση κατά την κατάποση
  • Κακοσμία
  • Ασυνήθιστη οσμή ή χρώμα ούρων
  • Ξηροστομία
  • Σπασμοί ουρήθρας
  • Συχνή ούρηση που συχνά λανθασμένα θεωρείται ως ουρολοίμωξη
  • Διάρροια
  • Δυσκοιλιότητα
  • Αλλαγές στην όραση
  • Ευερεθιστότητα
  • Αύξηση παραγωγής σάλιου
  • Αλλαγές στα όνειρα
  • Αλλαγές στις ορμόνες
  • Πόνος στα νεφρά
  • Ευαισθησία στους μαστούς

και ούτω καθεξής.
Προκειμένου να ανακουφίσετε αυτά τα συμπτώματα αποτοξίνωσης, σιγουρευτείτε ότι πίνετε αρκετό αλατούχο νερό και παίρνεται τα συμπληρώματα που προαναφέρονται. 

Αν κάποια στιγμή νιώσετε έντονα συμπτώματα, σταματήστε το ιώδιο για 48 ώρες ώστε να επιτρέψετε στο σώμα σας και τους νεφρούς σας να αφαιρέσουν το βρωμίδιο.

Εάν τα συμπτώματα σας άρχισαν να εμφανίζονται όταν αυξήσατε τη δόση ιωδίου που παίρνατε, μπορείτε πάντα να επιστρέψετε σε χαμηλότερη δόση.
Εάν έχετε στη διάθεση σας μια σάουνα υπέρυθρης ακτινοβολίας (FIR sauna blanket) μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε για την αποτοξίνωση που θα κινητοποιήσει το ιώδιο.
Πάντα να κάνετε τη δική σας έρευνα
Αυτό το άρθρο δεν αποτελεί ιατρική συμβουλή και ούτε είναι υποκατάστατο μιας δικής σας έρευνας για να αποκτήσετε τις κατάλληλες γνώσεις σχετικά με την θεραπεία του ιωδίου.
Το συμπέρασμα μας είναι ότι η ευρεία γνώση για τα πολλά οφέλη του ιωδίου έχει αποσιωπηθεί. 

Ακόμα κι αν το ιώδιο είναι γενικά γνωστό, είναι πλέον σαφές πόσο υποτιμημένο είναι και πόσο λίγο γνωρίζουμε για την δυνατότητα του να μεταμορφώσει την ανθρώπινη υγεία.

Παραιτέρω ανάγνωση
Iodine: Why You Need It, Why You Can't Live Without It (5η έκδοση) του Δρ Brownstein.
The Iodine Crisis της Lynne Farrow.
Iodine and Potassium Iodide thread, Φόρουμ Κασσιόπεια.
Δημοσιεύσεις σχετικά με το ιώδιο στο optimox.com.


πηγή:https://el.sott.net/article/2822-iwdio-h-gnwsh-poy-mporei-na-sas-allaxei-th-zwh

Άρθρα που δημοσίευσε το Sott: