Οι αρχαιολόγοι στην Ινδία ισχυρίζονται ότι έχουν αποκαλύψει κομμάτια ιππήλατων αρμάτων ηλικίας 4.000 ετών, τα οποία παρέχουν τις πρώτες ενδείξεις μιας «τάξης πολεμιστών», όπως και άλλων αρχαίων πολιτισμών.
Τα αρχαία ευρήματα ανακαλύφθηκαν στην περιοχή ανασκαφής της αρχαιολογικής έρευνας της Ινδίας στο χωριό Sinauli, περίπου 70 χιλιόμετρα βόρεια του Νέου Δελχί, όπου βρέθηκαν οκτώ ταφικές τοποθεσίες και διάφορα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων σπαθιά κεραίας,κράνη, μαχαίρια, χτένες,στολίδια, χάλκινα σκεύη, χάντρες και ένα χάλκινο καθρέφτη που έδειχνε την εκλεπτυσμένη χειροτεχνία και τον τρόπο ζωής της εποχής και της περιοχής.
Βρέθηκαν επίσης τρία φέρετρα,το ένα διακοσμημένο με οκτώ χάλκινες ανθρωπομορφικές φιγούρες και μοτίβα με λουλούδια σε δύο του πλευρές.
Η περιοχή γύρω από το Sinauli θεωρείται πλούσιος αρχαιολογικός χώρος, ενώ τα άρματα βρέθηκαν 120 μέτρα από μια τοποθεσία όπου ανασκάφθηκαν τάφοι και αντικείμενα που ανήκουν στον πολιτισμό της κοιλάδας του Indus.
Ο συνδιευθυντής των ανασκαφών και το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας της ASI στο Δελχί, SK Manjul, ισχυρίστηκαν ότι τα ευρήματα δείχνουν την ύπαρξη μιας τάξης πολεμιστών που ήταν τόσο τεχνολογικά προηγμένη όσο οι σύγχρονές της τάξεις της Μεσοποταμίας και της Ελλάδας.
“Η ανακάλυψη ενός αμαξώματος μας κατατάσσει στην ίδια θέση με άλλους αρχαίους πολιτισμούς, όπως η Μεσοποταμία, η Ελλάδα, χώρες όπου χρησιμοποιούσαν άμαξες”, δήλωσε ο dr. Manjul στους Times της Ινδίας.
“Φαίνεται ότι η τάξη αυτή των πολεμιστών ευημερούσε εκείνη την μακρινή εποχή,σε αυτή την περιοχή.”
Ο χώρος όπου εντοπίστηκαν τα άρματα είναι μέρος μιας τριήμερης ανασκαφής που ξεκίνησε τον Μάρτιο, ενώ ότι έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα προφανώς είναι ηλικίας 4.000 χρόνων και υπολογίζεται χρονικά μεταξύ 2.000-1.800 π.Χ.
“Οι τροχοί περιστρέφονταν πάνω σε έναν σταθερό άξονα που συνδέεται από ένα πόλο έλξης στον ζυγό ενός ζευγαριού ζώων. Ο άξονας ήταν συνδεδεμένος με μια υπερκατασκευή αποτελούμενη από μια πλατφόρμα προστατευμένη από πλευρικούς προφυλαχτήρες και ένα υψηλό ταμπλό”, δήλωσε ο SK Manjul.
Οι τροχοί και ο πόλος έχουν βρεθεί διακοσμημένοι με χάλκινα τρίγωνα, συμβολικά των ακτίνων του ήλιου,ενώ σε ένα βαθούλωμα οι αρχαιολόγοι βρήκαν ένα στέμμα που μοιάζει με κράνος το οποίο προφανώς φορούσε ο αναβάτης.
Τα ζώα που χρησιμοποιούσαν για να τραβήξουν τα άρματα, θα μπορούσαν να είναι ταύροι ή άλογα, αλλά οι προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν να ήταν άλογα.
Κάποιοι ιστορικοί ωστόσο, υποστηρίζουν ότι αυτά τα άρματα αναφέρονται στους φημισμένους σανσκριτικούς ύμνους Rigveda, αποδεικνύοντας έτσι την παρουσία τους στην Ινδία κατά τη 2η χιλιετία π.Χ.
Μεταξύ των Rigvedic ήταν και η Ushas,η θεά της αυγής.
Η Ushas έκανε βόλτες με ένα άρμα, καθώς και η θεά Agni η αγγελιοφόρος μεταξύ θεών και ανδρών.
Η Rigveda είναι μια συλλογή από ύμνους της Βεδικής Σανσκριτικής γραμματείας που καταμετρώνται μεταξύ των τεσσάρων θρησκευτικών κειμένων, γνωστών ως Βέδες, και πιθανόν δημιουργήθηκε μεταξύ 1.700-1.100 π.Χ.
Άλλοι ιστορικοί πήγαν πιο μακριά και είπαν ότι η ανακάλυψη των αρμάτων θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη για την ύπαρξη των ιππήλατων αμαξών που αναφέρονται στο Mahabharata, ένα από τα δύο μεγάλα σανσκριτικά έπη της αρχαίας Ινδίας. “Υπήρχε μνεία για άμαξες στο έπος”, δήλωσε ο τοπικός ιστορικός R.S. Prasad.
“Τα νέα ευρήματα θα ρίξουν φως για το ποια ήταν η θέση της Ινδίας στην αρχαία ιστορία του κόσμου.
Μέχρι πρότινος τα άρματα αποτελούσαν ιστορία της Μεσοποταμίας, της Γεωργίας, και των ελληνικών πολιτισμών, αλλά η ανάκαμψη του Sanauli δείχνει ότι και η Ινδία ήταν μέρος αυτών των πολιτισμών”, πρόσθεσε ο dr Manjul.
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
www.xinhuanet.com
www.abc.net.au
www.outlookindia.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου