Ο πνιγμός δε μοιάζει πάντα με πνιγμό – ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του ειδικού σε θέματα διάσωσης Ιταλού Mario Vittone μας δείχνει μιά πολύ ενδιαφέρουσα πλευρά του πνιγμού.
Ο πνιγμός αποτελεί την πέμπτη συχνότερη αιτία θανάτου διεθνώς από ατύχημα μεταξύ όλων των ηλικιακών ομάδων.
Στο κείμενό του “Drowning Doesn’t Look Like Drowning” δείχνει ποια είναι τα πραγματικά σημάδια του πνιγμού και πού πρέπει να εφιστούμε την προσοχή μας για να σώσουμε το παιδί ή όποιον κινδυνεύει από πνιγμό.
Το καλοκαίρι είναι αγάπη ,δροσιά , παιχνίδια με το νερό , χαλάρωση , ευεξία και νομίζω ότι όλα αυτά αξίζουν τον κόπο να διαθέτουμε χρόνο ώστε να γνωρίζουμε τους κινδύνους που καιροφυλακτούν και να είμαστε έτοιμοι να τους αποτρέψουμε
Ας λοιπόν τι έγραφε πριν κάποια χρόνια ο Mario Vittone στην ιστοσελίδα του
Πώς ένας πατέρας δεν κατάλαβε ότι το κοριτσάκι του πνίγεται…
Ο καπετάνιος πήδηξε από το κατάστρωμα με τα ρούχα και άρχισε να κολυμπάει γρήγορα.
Όντας πρώην ναυαγοσώστης, συνέχισε να κινείται με τα μάτια στραμμένα προς το θύμα. «Μάλλον νομίζει ότι πνίγεσαι» είπε ο άντρας στη σύζυγό του.
Λίγο νωρίτερα έβρεχε ο ένας τον άλλον και εκείνη είχε βάλει με νάζι τις φωνές. «Είμαστε εντάξει, τι στο καλό κάνει;» ρώτησε η γυναίκα, λίγο ενοχλημένη. «Είμαστε εντάξει!», φώναξε ο άνδρας, κάνοντάς νόημα στον καπετάνιο να φύγει αλλά εκείνος συνέχισε να κολυμπάει. «Φύγετε!» φώναξε καθώς πέρασε ανάμεσά τους.
Ακριβώς πίσω τους, ούτε καν στα τρία μέτρα, η εννιάχρονη κόρη τους πνιγόταν.
Ασφαλής στα χέρια του καπετάνιου, ξέσπασε σε δάκρυα και είπε: «Μπαμπά!»
Το ερώτημα είναι πώς ο καπετάνιος γνώριζε από 15 μέτρα απόσταση αυτό που ο πατέρας δεν κατάφερε να διακρίνει από τόσο κοντά…
Ο πνιγμός δεν είναι η κραυγή βοήθειας με τα χτυπήματα των χεριών στο νερό, όπως νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι από τις ταινίες που έχουν παρακολουθήσει.
Ο καπετάνιος ήταν εκπαιδευμένος να αναγνωρίζει από μακριά ενώ ο πατέρας, στην συγκεκριμένη περίπτωση, είχε μάθει ότι ο πνιγμός μοιάζει με αυτά που κατά καιρούς βλέπουμε στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
Μέχρι τη στιγμή που το κοριτσάκι είπε εκείνο το γεμάτο δάκρυα «μπαμπά», δεν είχε κάνει κανέναν θόρυβο.
Ο πνιγμός είναι σχεδόν πάντα ένα πολύ ήσυχο περιστατικό. Το κούνημα των χεριών, το χτύπημα του νερού, οι “τηλεοπτικές” φωνές και οι θορυβώδεις ενδείξεις, σπάνια συναντώνται στην πραγματικότητα.
Η Ενστικτώδης Αντίδραση Πνιγμού – Instinctive Drowning Response και ονομάστηκε έτσι από τον dr Francesco A. Pia – είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι για να αποφύγουν την πραγματική ή αντιληπτή ασφυξία μέσα στο νερό.
Και δε μοιάζει με αυτό που οι περισσότεροι νομίζουμε.
Υπάρχει ελάχιστο πιτσίλισμα, καθόλου κούνημα χεριών ή φωνές ή κάλεσμα για βοήθεια οποιουδήποτε είδους.
Για να πάρετε μια ιδέα από το πόσο ήρεμος μπορεί να φαίνεται ο πνιγμός, σκεφτείτε το εξής: Είναι η δεύτερη αιτία θανάτου από ατύχημα στα παιδιά 15 ετών και κάτω, αμέσως μετά από τα ατυχήματα με αυτοκίνητα.
Αναμένεται μάλιστα ότι από τα 750 παιδιά που θα πνιγούν μέσα στον χρόνο, τα 375 θα βρίσκονται σε απόσταση 23 μέτρων από κάποιον γονέα ή άλλον ενήλικα.
Στο 10% από αυτούς τους πνιγμούς, ο ενήλικας παρακολουθεί χωρίς να έχει ιδέα τι συμβαίνει.
Ο πνιγμός δε μοιάζει με πνιγμό! – και ο dr Pia σε άρθρο του στο περιοδικού On Coast Scene του Λιμενικού Σώματος , περιέγραψε τa ενστικτώδη σημάδια του πνιγμού τα οποία είναι τα ακόλουθα :
Συγκλονιστικά στοιχεία για τους ανθρώπους που πνίγονται
Δεν μπορούν να φωνάξουν
Οι άνθρωποι που πνίγονται δεν είναι σε θέση να φωνάξουν για βοήθεια.
Το αναπνευστικό σύστημα έχει σχεδιαστεί για να δίνει προτεραιότητα την αναπνοή, ενώ η ομιλία ακολουθεί.
Κατά συνέπεια, από την στιγμή που κάποιος χάνει την αναπνοή του, είναι εξαιρετικά δύσκολο να μιλήσει.
Το στόμα τους βουλιάζει
Το στόμα των ανθρώπων που πνίγονται δε μένει αρκετή ώρα πάνω από το νερό.
Γι’ αυτό και δεν προλαβαίνουν να εισπνεύσουν, να εκπνεύσουν και να φωνάξουν για βοήθεια.
Οι άνθρωποι που πνίγονται βγαίνουν για ελάχιστα δευτερόλεπτα πάνω από την επιφάνεια και στην συνέχεια ξαναβυθίζονται.
Δεν μπορούν να κουνήσουν χέρια για βοήθεια
Οι άνθρωποι που πνίγονται εκτείνουν τα χέρια τους πλαγίως και πιέζουν προς τα κάτω την επιφάνεια του νερού.
Χρησιμοποιούν έτσι το σώμα τους ως μοχλό προκειμένου να μπορέσουν να βγάλουν το στόμα τους έξω από το νερό και κατ’ επέκταση να αναπνεύσουν.
Δεν μπορούν να ελέγξουν τις κινήσεις των χεριών τους
Οι άνθρωποι που πνίγονται αγωνίζονται να μείνουν στην επιφάνεια του νερού, ωστόσο δεν μπορούν να ελέγξουν τις κινήσεις τους π.χ να σηκώσουν τα χέρια για βοήθεια ή να κινηθούν προς έναν διασώστη.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι ευδιάκριτο ότι πραγματικά ζητούν βοήθεια.
Τα σώματά τους παραμένουν σε όρθια στάση στο νερό
Τα σώματα των ανθρώπων παραμένουν σε όρθια θέση στο νερό.
Αν δεν διασωθούν, μπορούν να παλέψουν στην επιφάνεια του νερού μόνο από 20 ως 60 δευτερόλεπτα πριν τελικά βουλιάξουν.
Είναι σημαντικό να πούμε ότι υπάρχει και η περίπτωση κάποιος άνθρωπος που αντιμετωπίζει πρόβλημα στην θάλασσα να αρχίζει να φωνάζει για βοήθεια ή να κάνει απότομες και σπασμωδικές κινήσεις.
Στην περίπτωση αυτή, συνήθως βρίσκεται σε αγχώδη κατάσταση και έχει αντίληψη της θέσης του ενώ μπορεί να πιάσει σκοινιά διάσωσης, σωσίβια, κ.λ.π.
Είναι απαραίτητο να αναζητήσουμε αυτά τα σημάδια που υποδηλώνουν πνιγμό όταν κάποιος βρίσκεται στο νερό:
Κεφάλι χαμηλά στο νερό, στόμα στο επίπεδο της επιφάνειας του νερού
Κεφάλι που γέρνει προς τα πίσω και στόμα ανοιχτό
Βλέμμα παγωμένο και άδειο
Μάτια κλειστά
Μαλλιά πάνω στο μέτωπο ή στα μάτια
Δε χρησιμοποιούν πόδια – σε κάθετη θέση
Ασθμαίνουν ή αγκομαχούν
Προσπαθούν να κολυμπήσουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση αλλά δεν τα καταφέρνουν
Προσπαθούν να γυρίσουν ανάσκελα
Μοιάζουν σαν να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν σε μία αόρατη σκάλα
– Και μια σημαντική συμβουλή για τους γονείς:
Tα παιδιά που παίζουν στο νερό κάνουν θόρυβο , αν ξαφνικά υπάρξει ησυχία πρέπει να ανησυχήσετε άμεσα – Η ησυχία είναι ανησυχητικό σημάδι
Παρακολουθήστε το video:
πηγή του άρθρου:https://mariovittone.com/2010/05/154/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου