...κι ευτύς χιμάει κι απ'τα ωριοπλέξουδα μαλλιά την Τύφλα αρπάζει,
βαρύ θυμό στα φρένα νιώθοντας, κι όρκο τρανόν αμώνει,
να μην γυρίσει πα στον Όλυμπο και στ'αστεράτα ουράνια
ποτέ πιά η Τύφλα, που τυφλώνει μας, θεούς κι ανθρώπους, όλους.
Αυτά είπε, και στριφογυρνώντας την απ' τ'αστεράτα ουράνια
τη ρίχνει,κι έτσι εκείνη εβρέθηκε γοργά στη γης απάνω
Όμηρος
Ιλιάδα
Τ - στίχοι 126-131
ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου