Τι άραγε ονειρεύτηκε ο χρόνος μέχρι σήμερα που είναι,όπως κάθε σήμερα,η κορυφή;
ονειρεύτηκε τους Έλληνες που επινόησαν τον διάλογο και την αμφιβολία...
ονειρεύτηκε την ευτυχία που ζήσαμε ή που τώρα ονειρευόμαστε ότι τη ζήσαμε...
ονειρεύτηκε αυτά τα δυο περίεργα αδέρφια:την ηχώ και τον καθρέφτη...
ονειρεύτηκε το χώρο...
ονειρεύτηκε τη μουσική,που δεν χρειάζεται το χώρο...
ονειρεύτηκε μια τέταρτη διάσταση και τη μοναδική της πανίδα...
ονειρεύτηκε τους υπερπεπερασμένους αριθμούς που δεν είναι λογίσιμοι...
ονειρεύτηκε τα αρχέτυπα...
ονειρεύτηκε ότι σ΄όλα τα καλοκαίρια ή σ΄ένα προγενέστερο ουρανό υπάρχει μόνο ένα ρόδο...
ονειρεύτηκε τη θάλασσα και το δάκρυ...
ονειρεύτηκε το κρύσταλλο...
ονειρεύτηκε πως Κάποιος τον ονειρεύεται...
ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ
ονειρεύτηκε τους Έλληνες που επινόησαν τον διάλογο και την αμφιβολία...
ονειρεύτηκε την ευτυχία που ζήσαμε ή που τώρα ονειρευόμαστε ότι τη ζήσαμε...
ονειρεύτηκε αυτά τα δυο περίεργα αδέρφια:την ηχώ και τον καθρέφτη...
ονειρεύτηκε το χώρο...
ονειρεύτηκε τη μουσική,που δεν χρειάζεται το χώρο...
ονειρεύτηκε μια τέταρτη διάσταση και τη μοναδική της πανίδα...
ονειρεύτηκε τους υπερπεπερασμένους αριθμούς που δεν είναι λογίσιμοι...
ονειρεύτηκε τα αρχέτυπα...
ονειρεύτηκε ότι σ΄όλα τα καλοκαίρια ή σ΄ένα προγενέστερο ουρανό υπάρχει μόνο ένα ρόδο...
ονειρεύτηκε τη θάλασσα και το δάκρυ...
ονειρεύτηκε το κρύσταλλο...
ονειρεύτηκε πως Κάποιος τον ονειρεύεται...
ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου