«Ενας ντροπαλός άντρας αναμφίβολα τρέμει την προσοχή των άλλων, αλλά δύσκολα θα ‘λεγες πως τους φοβάται.
Ισως στο πεδίο της μάχης να είναι τολμηρός σαν ήρωας, κι όμως να μην έχει αυτοπεποίθηση για μικροπράγματα μπροστά σε ξένους».
Αυτό έλεγε ο Κάρολος Δαρβίνος.
Και αυτή τη διαπίστωση επικαλείται, μεταξύ άλλων, η αμερικανίδα συγγραφέας Σούζαν Κέιν στο ανατρεπτικό βιβλίο της που κυκλοφόρησε στα ελληνικά και έρχεται να ρίξει φως εκεί όπου δεν συνηθίζουμε να κοιτάμε:
Στη «δύναμη των εσωστρεφών σε έναν κόσμο που δεν σταματάει να μιλάει», όπως αναφέρεται στον τίτλο.
Ενας εξ αυτών ο μυθικός μεγαλοεπενδυτής Γουόρεν Μπάφετ.
Που συνεχίζει να πλουτίζει εν μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων.
Γιατί πλουτίζει;
Διότι, όπως εξηγεί η Κάιν στο
«Σσσς!Η Δύναμη των Εσωστρεφών σ’ Έναν Κόσμο που δεν Σταματάει να Μιλάει» (εκδόσεις KeyBooks), είναι ένας αρχετυπικός εσωστρεφής άνθρωπος.
Η Κέιν βασίζει ολόκληρο το βιβλίο της στο παράδοξο της εποχής μας και δεν καταπιάνεται μονάχα με την οικονομία και τον πλούτο.
Συνολικά η εποχή μας είναι ο καιρός που επιβραβεύει την εξωστρέφεια, τα άτομα που είναι επιθετικά, λειτουργούν «με το ένστικτο», «αρπάζουν την ευκαιρία», μιλούν πολύ και αποζητούν τον θαυμασμό.
Ομως πολύ συχνά είναι τα άτομα τα εσωστρεφή που βγαίνουν σωστά και νικητές.
«Τουλάχιστον ένας στους τρεις ανθρώπους που γνωρίζουμε είναι εσωστρεφής» ορίζει η Κέιν.
«Είναι άτομα που προτιμούν να ακούνε παρά να μιλάνε.
Να διαβάζουν παρά να ξεφαντώνουν.
Καινοτομούν και δημιουργού, χωρίς να επιδιώκουν την προσωπική τους προβολή.
Αποδίδουν καλύτερα όταν σκέφτονται μόνοι τους παρά σε ομάδες.
Συχνά περνούν απαρατήρητοι»…
Εσωστρεφές άτομο μπορεί να είναι το παιδί μας ή ένας συνάδελφος ή ακόμη ο σύντροφός μας, επισημαίνεται στο βιβλίο.
Είναι και ο Γουόρεν Μπάφετ.
Ένα άτομο που όπως λέει η Κέιν, για να μπορέσει να ξεπεράσει τις ντροπές του και να δίνει ως αδιαμφισβήτητος γκουρού των επενδύσεων κάποιες ομιλίες – καθώς ως γνήσιος εσωστρεφής έτρεμε να μιλάει ενώπιον κοινού – χρειάστηκε να παρακολουθήσει ειδικά σεμινάρια.
Για να αποδείξει τη δύναμη των εσωστρεφών, η νεαρή αμερικανίδα συγγραφέας στέκεται ιδίως στις κρίσεις που βίωσε η αμερικανική οικονομία και χρηματαγορά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Μια σειρά από κραχ που έχει αποδειχτεί ότι οφείλονταν στη βουλιμική συμπεριφορά των επενδυτών και αναλυτών και στο σύστημα που επιβράβευε τους επιθετικούς μάνατζερ εις βάρος των σκεπτικών, εκείνων που έθεταν προβληματισμούς και εφιστούσαν την προσοχή και υποδείκνυαν τους κινδύνους.
«Η ιδιοσυγκρασία να ελέγχεις τις ορμές»
«Η επιτυχία στις επενδύσεις δεν έχει σχέση με το IQ.
Απαξ και έχεις μια συνηθισμένη νοημοσύνη, αυτό που χρειάζεσαι είναι η ιδιοσυγκρασία να ελέγχεις τις ορμές εκείνες που στις επενδύσεις μπλέκουν τους άλλους σε προβλήματα» παραθέτει αυθεντικό Μπάφετ, η Κέιν στο βιβλίο της.
Και συνεχίζει με μια ιστορία από το 1999 και την έκρηξη των εταιρειών νέας τεχνολογίας που αποδείχθηκαν μια από τις μεγαλύτερες και πιο καταστροφικές φούσκες της σύγχρονης ιστορίας.
Γράφει η Κέιν:
«Κάθε καλοκαίρι από το 1983, η επενδυτική τράπεζα Allen & Co φιλοξενεί ένα εβδομαδιαίο συνέδριο στο Σαν Βάλει του Αϊντάχο.
Δεν είναι απλά ένα συνέδριο.
Είναι μια εξτραβαγκάντσα, με πολυτελή πάρτι, εξορμήσεις για ράφτινγκ σε ποταμούς… (…) Οι καλεσμένοι προέρχονται από τη βιομηχανία των μίντια: μεγιστάνες εφημερίδων, διασημότητες του Χόλιγουντ και αστέρες της Σίλικον Βάλεϊ (…).
» Τον Ιούλιο του 1999 καλεσμένος ήταν και ο Μπάφετ (…)
Εδινε άλλωστε το παρών κάθε χρόνο μαζί με όλη την οικογένειά του, έφθανε με το Γκόλφστριμ τζετ του και έμενε όπως και άλλοι υψηλοί προσκεκλημένοι σε ένα εκλεκτό συγκρότημα διαμερισμάτων με θέα στο γήπεδο του γκολφ.
Ο Μπάφετ λάτρευε τις ετήσιες διακοπές του στον Σαν Βάλεϊ, θεωρώντας το ένα υπέροχο μέρος για να μαζευτεί η οικογένειά του και ο ίδιος να ξαναβρεθεί με παλιούς του φίλους.
»Εκείνη τη χρονιά όμως το κλίμα ήταν διαφορετικό. Η έκρηξη των εταιρειών νέας τεχνολογίας βρισκόταν στο απόγειό της, και υπήρχαν νέα πρόσωπα - οι επικεφαλής τεχνολογικών εταιρειών που είχαν αποκτήσει πλούτο και εξουσία σχεδόν εν μια νυκτί και όσοι είχαν επενδύσει στο ξεκίνημα των εταιρειών τους.
Όταν έφθασε η φωτογράφος διασημοτήτων Ανι Λίμποβιτς για να βγάλει την παραδοσιακή ετήσια φωτογραφία του Vanity Fair με τους καλύτερους των μίντια, κάποιοι από τους νέους αστέρες άσκησαν πιέσεις για να συμπεριληφθούν. Αντιπροσώπευαν το μέλλον, έτσι πίστευαν.
» Ο Μπάφετ δεν ανήκε σ’ αυτούς, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο.
Ηταν επενδυτής της παλιάς σχολής και δεν αναμείχθηκε στην κερδοσκοπική φρενίτιδα που αναπτύχθηκε γύρω από εταιρείες με ασαφείς προσδοκίες κερδών.
Μερικοί τον απέρριπταν ως λείψανο του παρελθόντος.
Ωστόσο ο Μπάφετ ήταν ακόμα αρκετά ισχυρός για να απευθύνει εκείνος τον βασικό χαιρετισμό στην τελευταία μέρα του συνεδρίου.
»Σκέφτηκε πάρα πολύ τι θα έλεγε σ’ εκείνη την ομιλία και πέρασε εβδομάδες ολόκληρες προετοιμάζοντάς τη.
Αφού προθέρμανε το ακροατήριό του με μια γοητευτική ιστορία προσωπικής του αναποδιάς – ο Μπάφετε έτρεμε να μιλάει ενώπιον κοινού μέχρι που παρακολούθησε ένα σεμινάριο στο Ινστιτούτο Ντέιλ Κάρνεγκι – περιέγραψε με εξαντλητικές και λαμπρά αναλυμένες λεπτομέρειες γιατί δεν έμελλε να κρατήσει πολύ η φάση ανατίμησης της αγοράς με επικεφαλής τις εταιρείες νέας τεχνολογίας (…)
Ηταν η πρώτη δημόσια πρόβλεψη που έκανε σε τριάντα χρόνια.»
Το ακροατήριο δεν ενθουσιάστηκε (…)
«Ο παλιός καλός Γουόρεν», είπαν.
«Εξυπνος άντρας, αλλά αυτή τη φορά απλά έχασε το τρένο» (…)
«Όπως πάντοτε, το συνέδριο στέφθηκε από επιτυχία.
Όμως η πιο σημαντική στιγμή του – ο συναγερμός που σήμανε ο Γουόρεν Μπάφετ για προειδοποιητικά σήματα της αγοράς – θα αποκαλύπτονταν στο ευρύ κοινό έναν ολόκληρο χρόνο αργότερα, όταν έσκασε η φούσκα των εταιρειών νέας τεχνολογίας, ακριβώς όπως είχε προβλέψει».
~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου