Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

Δεν είμαστε τελικά...αιχμάλωτοι των γονιδίων μας..πάει τέλειωσε...

Η δραστηριότητα των γονιδίων μας …
μπορεί να αλλάξει..
Για ναμαστε σαφεστεροι..Εμεις οι ιδιοι…
μπορουμε να την τροποποιησουμε..
κι αυτό γιατι η εν γενει¨υγεία¨ μας.. επηρεάζεται
από τις σκέψεις ( λογισμους) που κάνουμε καθημερινά…
κι όχι από τα γονίδια.
Παραδειγμα..
Να πάρουμε μια ωριμη γυναικα στα 65-75 της..
Εζησε ολοκληρη της ζωης σ αυτό που λέμε
¨προστατευμενο¨περιβαλλον.
Παντρευτηκε έναν καλο ανθρωπο,
που την ¨τιμησε¨ σε κάθε περισταση..
Εζησε κοντα στους γονεις που υπεραγαπούσε
( άλλο αν ..σκοτώνονταν καθημερινα μαζι τους για μικροπράγματα)
Σταθηκε στο πλευρο τους μεχρι το ακρο τέλος τους..
κι επειτα αποφάσισε πως
 (για να είναι καλα η ιδια)
επρεπε να.. βασανιζει καθημερινα τον
καλο της συζυγο, που δεν μπορουσε
να της αρνηθει το παραμικρό..
¨Γονιδιακα¨, δεν ειχε το παραμικρό..
Οι αιματολογικες της μικρου παιδιου..
Οι απεικονιστικες το ίδιο..
Ομως μεσα στο ¨διαταραγμενο¨ μυαλό της..
κατι δεν της.. καθονταν..
Απο τη φυση της, ειχε ¨αγοραφοβια¨.
Δεν ηθελε τον κοσμο, επισκεψεις, παρεες, ταξιδια..
Το σπιτακι της , τον καλο της,
και τιποτα άλλο.
Ελα όμως που εκεινος ηταν του έξω..
Για να μπορει να τον ¨αναγκάζει¨ να μενει μεσα…
το ¨αρρωστημενο¨ μυαλό της άρχισε
να εφευρισκει αρρωστιες, πονους,
πιασιματα, κι ολες αυτές τις μιζέριες
μιας ταλαιπωρης διανοιας..
Με το που σηκωνοταν πονουσε παντου..
εβηχε, εφτυνε, βογγαγε..
Ο γιατρος σε μονιμη βαση, να χαμογελάει
και ν αναρωτιεται ..πως και δεν
την…δερνει ο άνδρας της να στρωσει..
Αρχικα, τα νεωτερα χρονια,
σιγουρα δεν ειχε το παραμικρό.
Περνώντας όμως οι δεκαετιες,
όλες οι αρρωστιες που ¨σκαρφιζονταν…¨
σωματοποιηθηκαν, με αποτελεσμα..
να γεμισει από ¨σωματοποιημενα¨προβληματα,
που μιζεριαζαν και τη δικη της,
αλλα και του ταλαιπωρου συζυγου της
τη ζωή…
Ερωτημα…
Γιατι όλη αυτή η προεισαγωγη;..
ΑΝ, (σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο,)
 οι σκέψεις σου αντικατοπτρίζουν..
τη χημεία του σώματός σου και
ΑΝ..το νευρικό σου σύστημα
¨διαβάζει και ερμηνεύει¨ το περιβάλλον και
μετά ελέγχει τη χημεία του αίματος,
τότε μπορείς (αν θελεις φυσικα) ν αλλάξεις
τη μοίρα των κυττάρων σου κυριολεκτικά,
Αλλάζοντας Τη Σκέψη Σου.
Αλλάζοντας την αντίληψή σου..
 Το Μυαλό Σου Μπορεί να αλλάξει
τη δραστηριότητα των γονιδίων σου
και να δημιουργήσει πάνω
 από 30.000 ποικιλίες ¨προϊόντων¨
από κάθε γονίδιο.
Επειδή τα ¨προγράμματα¨ των γονιδίων βρίσκονται
στον πυρήνα των κυττάρων,
μπορεί κανείς να ¨ξαναγράψει¨ αυτά
τα γενετικά προγράμματα..
 αλλάζοντας την χημεία του.. αίματος.
Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι πρέπει
να αλλάξουμε τον τρόπο που.. σκεπτόμαστε,
αν θέλουμε να ¨θεραπεύσουμε¨ την
οποιαδηποτε αρρωστια… .
Ο ρόλος του νου μας..της εδρας των σκεψεων μας,
είναι να δημιουργεί ¨συνδεσμους¨ ανάμεσα
σ ό,τι ειμαστε.. πεπεισμενοι ότι μας συμβαινει
την κάθε στιγμη… και στην πραγματικότητα που βιώνουμε.
( σκεφτειτε την¨κολαση¨της κυριας του παραδειγματος)
Ετσι λοιπον.. το μυαλό μας.. θα προσαρμόσει
τη εν γενει  συμπεριφορά του σώματος μας..
Ώστε Να Ταιριάζει Με Τις.. Πεποιθήσεις Μας.
Αν ο γιατρος ,(που εκτιματε και πιστευετε),
σας ανακοινωσει ότι θα.. πεθάνετε σ έξι μήνες..
 και το μυαλό σας το πιστέψει, το πιθανότερο
είναι ότι θα…πεθάνετε σε έξι μήνες.
Αυτή η διαδικασία,
(που είναι το αποτέλεσμα μιας ¨αρνητικής¨ σκέψης),
είναι ακριβως αυτό που αποκαλουμε..
 “υποβολή nocebo”, και δρα αντίθετα
από το placebo effect, που αντιστοιχει
στη..  θετική σκέψη.
(Placebo είναι το ¨εικονικό¨ φάρμακο
που σε ¨θεραπεύει¨επειδή πιστευεις
ότι θα σου κάνει καλό.
Εδώ βλέπουμε μια ιδιαζουσα κατασταση..
α) Εχουμε το κομματι του νου μας..
που.. δεν θέλει να πεθάνει (συνειδητός νους).
β) Το κομμάτι που ,επειδή“επηρεασθηκε” από

τη γνωμάτευση του γιατρού..  πιστεύει ότι
θα πεθάνουμε …και τις τελικες..
γ) ..χημικές αντιδράσεις.. που παράγονται
στο σώμα .. ώστε αυτό.. να “συμμορφωθεί”
 με την πεποίθηση που έχει κυριαρχήσει..
 Δηλαδή Ότι Θα.. Πεθάνουμε.

Οι χημικές αντιδράσεις του σώματος,
υπακούουν στα κελεύσματα του… υποσυνείδητου νου.
Απολυτα λογικο..
Το ερώτημα που προκύπτει είναι..
Τι γίνεται με το κομματι αυτό..του εαυτού μας..
που δεν θελει να πεθάνει.
Αυτο που ουσιαστικα ειμαστε και
που.. λεμε  συνειδητό νου;
 Ερωτημα..
Δεν εχει καμμια δυναμη, ή οντοτητα …
Δεν επηρεάζει καθόλου τη χημεία του σώματος;
Η απάντηση είναι ένα πλατυ ,χαμογελαστο
κι εξωργιστικα αφελες.. όχι.
 ¨Αναμηρυκάστε¨ για λίγο το παραδειγμα
με την ψυχωσικη κυρια , που αναφεραμε..
Ο,τι και να της πουν…οι καλυτεροι γιατροι
( συνειδητος νους) είναι ανισχυρο να πεισει
( τον ασυνειδητο νου) που πιστευει ότι
είναι αρρωστη …κι ανημπορη..
( δικαιολογώντας τον εαυτο της να…μην θελει να δει κόσμο..)
Αλλεπάλληλες έρευνες της νευροεπιστήμης
έχουν δείξει ότι το.. υποσυνείδητο.. είναι
πιο ισχυρό από τον.. συνειδητό νου
και ελέγχει ατυχως.. το.. 95% της ζωής μας.
Εκει μεσα.. βρίσκονται..κλεισμενες,
και ασφυκτικα προστατευμενες.. οι βαθύτερες
 και πιο στέρεες.. πεποιθήσεις μας.
Είναι αυτές οι πεποιθήσεις που ρίχνουν..
Και την ¨καθοριστική ψήφο¨.
Το υποσυνείδητο (ή υποσυνείδητος νους) είναι
το πιο αρχέγονο κομμάτι του εαυτού μας
και παίζει βασικό ρόλο στις αποφάσεις
που παίρνουμε με τον συνειδητό νου.
Αν για παράδειγμα κάποιο ¨πρεσβύτερο μέλος¨
της οικογένειάς μας παρουσιάσει ένα πρόβλημα υγείας
(π.χ. διαβήτη, καρκίνο, Αλτσχάιμερ)
αυτό καταγράφεται στο υποσυνείδητό μας,
με αποτέλεσμα να πιστεύουμε ότι σε.. ανάλογη ηλικία
θα.. εμφανίσουμε κι εμείς,
λόγω κληρονομικότητας, παρόμοια ασθένεια.
Τέτοιες καταγραφές αποτελούν σύμμορφες απειλές
και δρουν σαν ωρολογιακή βόμβα,
απειλώντας να ανατινάξουν στον αέρα
την υγεία του σώματος.
Η κληρονομικότητα απλα..δεν ισχύει..
Όταν πιστεύεις ότι τα γονίδια κυβερνούν
τα πάντα στη ζωή, τότε γίνεσαι θύμα τους.
Γίνεσαι θύμα της κληρονομικότητάς σου..
Όταν πάρεις υγιή κύτταρα και τα βάλεις…
 σ ένα άρρωστο περιβάλλον,
τότε τα κύτταρα θα αρρωστήσουν.
Για να τα θεραπεύσεις
δεν τους χορηγείς φάρμακα,
αλλά τα μεταφέρεις σ ένα υγιές περιβάλλον
και τότε θεραπεύονται..

Συμπερασμα..
για να θεραπευθει η κυρια του παραδειγματος..
δεν χρειαζονται φαρμακα..
( που αλλωστε δεν θα κανουν τιποτα)
 αλλα αλλαγη περιβαλλοντος,
και παρεα με υγιεις ανθρωπους..
Διαφορετικα, η πορεια προς το τελος
( που σιγουρα δεν μπορει να υπαρξει ειρηνικό)
θα είναι βασανιστικη..
Εκτος κι αν ερθη η¨ευεργετικη¨ ανοια
να γλυκανει το καθεστως του βιολογικου τρομου
που επικρατει στο σπιτι
του καλου φίλου, χαιρετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου