Υπάρχει μια ζωτική λειτουργία του σώματος που εκπληκτικά συγχρονίζεται στα ηλικιωμένα ζευγάρια που είναι μαζί πολλά χρόνια της ζωής τους και κατοικούν υπό την ίδια στέγη
Το συναισθηματικό δέσιμο των ζευγαριών όσων καταφέρνουν και είναι συνοδοιπόροι μέχρι τα βαθιά γεράματα, είναι από μόνο του εκπληκτικό, αλλά ίσως ακόμα πιο θεαματικός είναι ο συγχρονισμός των καρδιακών τους παλμών.
Πιο συγκεκριμένα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις διαπίστωσαν ότι όταν το ζευγάρι βρίσκεται κοντά ο ένας στον άλλον, οι καρδιακοί παλμοί τους συγχρονίζονται, δημιουργώντας πολύπλοκα μοτίβα αλληλεπίδρασης.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Social and Personal Relationships.
Η χωρική εγγύτητα είναι βέβαια ένας παράγοντας που επηρεάζει αυτή τη λειτουργία, όμως όπως τονίζει και ο Brian Ogolsky, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ανθρώπινης Ανάπτυξης και Οικογενειακών Σπουδών και κύριος συγγραφέας της μελέτης, ιδιαίτερη βαρύτητα έχει και η μεταξύ τους συναισθηματική σχέση, καθώς και το ερωτικό δέσιμο μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά την εύρυθμη λειτουργία της καρδιάς.
Η μελέτη εξέτασε 10 ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια ηλικιάς 64 με 88 ετών, που διατηρούσαν σχέση από 14 εώς 65 χρόνια.
Οι ερευνητές παρακολουθούσαν τα ζευγάρια για δύο εβδομάδες, επιτηρώντας συνεχώς τους καρδιακούς τους παλμούς, μέσω αντίστοιχων συσκευών μέτρησης (Fitbit) και την εγγύτητά τους όταν βρίσκονταν στο σπίτι μέσω μικρών συσκευών με αισθητήρες που φορούσαν οι συμμετεχόντες αλλά και με τοποθετημένους αισθητήρες μέσα στο σπίτι.
Με αυτό τον τρόπο, είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο τους παλμούς της καρδιάς και πόσο κοντά ήταν το ζευγάρι.
Έπειτα, οι ερευνητές κάλεσαν τα ζευγάρια το πρωί για να τους υπενθυμίσουν να φορέσουν το Fitbit και τη συσκευή παρακολούθησης και ξανά το βράδυ για μια έρευνα σχετικά με την υγεία και την ευημερία τους καθώς και τη δυναμική της σχέσης τους κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Αυτό που διαπίστωσαν είναι τον συγχρονισμό του καρδιακού παλμού, όπου όμως ο ένας σύντροφος οδηγεί και ο άλλος ακολουθεί.
Για παράδειγμα, μερικές φορές ο καρδιακός ρυθμός της συζύγου θα οδηγούσε στην αλλαγή και άλλες φορές ο καρδιακός ρυθμός του συζύγου άλλαζε και θα ακολουθούσε αντίστοιχα και ο καρδιακός ρυθμός της συζύγου, δημιουργώντας ένα μοναδικό μοτίβο που επηρεάζει την υπόλοιπη μέρα.
"Διαπιστώσαμε ότι κάθε μέρα αποτελούσε και ένα μοναδικό πλαίσιο που άλλαζε ανάλογα με τις περιστάσεις.
Οι αλληλεπιδράσεις των ζευγαριών, οι στάσεις, οι συμπεριφορές τους, είτε είναι κοντά είτε μακριά, αλλάζουν συνεχώς.
Ακόμη και στο διάστημα των 14 ημερών, τα ζευγάρια δεν ήταν αρκετά συνεπή σε αυτά τα μοτίβα για να μας επιτρέψουν να βγάλουμε συμπεράσματα σε επίπεδο ζευγαριού.
Μπορούμε να κάνουμε μόνο προβλέψεις σε επίπεδο ημέρα" σημειώνει ο Brian Ogolsky σχετικά με το μικρό μέγεθος της μελέτης και τα μοτίβα που συμπέρανε.
Παρόλα αυτά, ο ίδιος τονίζει πως τα συγκεκριμένα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην έρευνα των σχέσεων, η οποία συνήθως βασίζεται στην εξαγωγή συμπερασμάτων μεταξύ των ζευγαριών.
Το συναισθηματικό δέσιμο των ζευγαριών όσων καταφέρνουν και είναι συνοδοιπόροι μέχρι τα βαθιά γεράματα, είναι από μόνο του εκπληκτικό, αλλά ίσως ακόμα πιο θεαματικός είναι ο συγχρονισμός των καρδιακών τους παλμών.
Πιο συγκεκριμένα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις διαπίστωσαν ότι όταν το ζευγάρι βρίσκεται κοντά ο ένας στον άλλον, οι καρδιακοί παλμοί τους συγχρονίζονται, δημιουργώντας πολύπλοκα μοτίβα αλληλεπίδρασης.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Social and Personal Relationships.
Η χωρική εγγύτητα είναι βέβαια ένας παράγοντας που επηρεάζει αυτή τη λειτουργία, όμως όπως τονίζει και ο Brian Ogolsky, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ανθρώπινης Ανάπτυξης και Οικογενειακών Σπουδών και κύριος συγγραφέας της μελέτης, ιδιαίτερη βαρύτητα έχει και η μεταξύ τους συναισθηματική σχέση, καθώς και το ερωτικό δέσιμο μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά την εύρυθμη λειτουργία της καρδιάς.
Η μελέτη εξέτασε 10 ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια ηλικιάς 64 με 88 ετών, που διατηρούσαν σχέση από 14 εώς 65 χρόνια.
Οι ερευνητές παρακολουθούσαν τα ζευγάρια για δύο εβδομάδες, επιτηρώντας συνεχώς τους καρδιακούς τους παλμούς, μέσω αντίστοιχων συσκευών μέτρησης (Fitbit) και την εγγύτητά τους όταν βρίσκονταν στο σπίτι μέσω μικρών συσκευών με αισθητήρες που φορούσαν οι συμμετεχόντες αλλά και με τοποθετημένους αισθητήρες μέσα στο σπίτι.
Με αυτό τον τρόπο, είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο τους παλμούς της καρδιάς και πόσο κοντά ήταν το ζευγάρι.
Έπειτα, οι ερευνητές κάλεσαν τα ζευγάρια το πρωί για να τους υπενθυμίσουν να φορέσουν το Fitbit και τη συσκευή παρακολούθησης και ξανά το βράδυ για μια έρευνα σχετικά με την υγεία και την ευημερία τους καθώς και τη δυναμική της σχέσης τους κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Αυτό που διαπίστωσαν είναι τον συγχρονισμό του καρδιακού παλμού, όπου όμως ο ένας σύντροφος οδηγεί και ο άλλος ακολουθεί.
Για παράδειγμα, μερικές φορές ο καρδιακός ρυθμός της συζύγου θα οδηγούσε στην αλλαγή και άλλες φορές ο καρδιακός ρυθμός του συζύγου άλλαζε και θα ακολουθούσε αντίστοιχα και ο καρδιακός ρυθμός της συζύγου, δημιουργώντας ένα μοναδικό μοτίβο που επηρεάζει την υπόλοιπη μέρα.
"Διαπιστώσαμε ότι κάθε μέρα αποτελούσε και ένα μοναδικό πλαίσιο που άλλαζε ανάλογα με τις περιστάσεις.
Οι αλληλεπιδράσεις των ζευγαριών, οι στάσεις, οι συμπεριφορές τους, είτε είναι κοντά είτε μακριά, αλλάζουν συνεχώς.
Ακόμη και στο διάστημα των 14 ημερών, τα ζευγάρια δεν ήταν αρκετά συνεπή σε αυτά τα μοτίβα για να μας επιτρέψουν να βγάλουμε συμπεράσματα σε επίπεδο ζευγαριού.
Μπορούμε να κάνουμε μόνο προβλέψεις σε επίπεδο ημέρα" σημειώνει ο Brian Ogolsky σχετικά με το μικρό μέγεθος της μελέτης και τα μοτίβα που συμπέρανε.
Παρόλα αυτά, ο ίδιος τονίζει πως τα συγκεκριμένα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην έρευνα των σχέσεων, η οποία συνήθως βασίζεται στην εξαγωγή συμπερασμάτων μεταξύ των ζευγαριών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου