Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2024

Ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς!

Ο Friedrich Nietzsche, ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος είχε πει: "Αυτό που δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς" και τελικά, όπως αναφέρουν σήμερα γιατροί και ερευνητές, είχε απόλυτο δίκιο.
Ας δούμε:
Αν και, δυστυχώς, δεν βγαίνουν όλοι πιο δυνατοί από τις κακουχίες, μελέτες έχουν δείξει ότι ορισμένοι επιζώντες διάφορων τραυματισμών και ατυχημάτων αναφέρουν θετικές αλλαγές και ενισχυμένη προσωπική ανάπτυξη, που αναφέρεται ως μετατραυματική ανάπτυξη (post-traumatic growth/PTG)
Μετατραυματική ανάπτυξη είναι κάθε ευεργετική αλλαγή που προκύπτει μετά από μια σημαντική κρίση ζωής ή ένα τραυματικό γεγονός. 
Συνηθέστερα, οι άνθρωποι βιώνουν μια θετική αλλαγή μετά το τραύμα έχοντας ανανεωμένη εκτίμηση για τη ζωή, 
υιοθετώντας μια νέα κοσμοθεωρία με νέες δυνατότητες για τον εαυτό τους, νιώθοντας περισσότερη προσωπική δύναμη, όντας πιο ικανοποιημένοι πνευματικά ή/και βελτιώνοντας τις σχέσεις τους.
Τι είναι η μετατραυματική ανάπτυξη;
Δεν υπάρχει κανένα πρότυπο για να καθοριστεί τι συνιστά τραύμα ή υγιή ανάπτυξη. 
Ωστόσο, η επιστήμη έχει καθορίσει γιατί κάποιοι άνθρωποι βιώνουν μετατραυματική ανάπτυξη και κάποιοι άλλοι όχι. 
Όπως ήταν αναμενόμενο, διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι με μέτρια ικανότητα ψυχολογικής προσαρμογής ήταν πιο πιθανό να παρουσιάσουν σημάδια μετατραυματική ανάπτυξη, ενώ εκείνοι με δυσκολία προσαρμογής παρουσίαζαν λιγότερα.
Παραδόξως, τα άτομα με την υψηλότερη ικανότητα ψυχολογικής προσαρμογής παρουσίασαν τα λιγότερα σημάδια θετικής αλλαγής, διότι όπως επισημαίνουν οι μελετητές, αυτοί οι άνθρωποι είχαν ήδη κατανοήσει ότι οι δυσκολίες είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής και είχαν ήδη μεταμορφωθεί πάρα πολύ από την εμπειρία παλαιότερων "τραυμάτων" 
Βασικά, όσο περισσότερο χώρο έχουμε για να εξελιχθούμε, τόσο περισσότερο μπορούμε να εξελιχθούμε!
Τι μας λέει ο Victor Frankl για την εμπειρία της μετατραυματικής ανάπτυξης!
Ό,τι δεν σε σκοτώνει μπορεί να σε κάνει πιο δυνατό.

Ο Victor Frankl, νευρολόγος, ψυχίατρος, επιζών του Ολοκαυτώματος και συγγραφέας του βιβλίου "Man's Search for Meaning", έγραψε:
"Ο τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος αποδέχεται τη μοίρα του και όλα τα δεινά που αυτή συνεπάγεται, ο τρόπος με τον οποίο σηκώνει το σταυρό του, του δίνει άφθονη ευκαιρία - ακόμη και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες - να προσθέσει ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή του.
Ενώ κάποια βάσανα είναι αναπόφευκτο μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας, πολλά από αυτά προκαλούνται από εμάς τους ίδιους με τις σκέψεις μας. 
Μπορείτε να μειώσετε δραματικά τον πόνο που προκαλείτε στον εαυτό σας μαθαίνοντας να είστε υποστηρικτικοί και συμπονετικοί στην αυτο-ομιλία σας. 
Η αυτοσυμπόνια είναι μια δεξιότητα στην οποία όλοι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Μπορούμε να την μάθουμε μέσω πρακτικών ενσυνειδητότητας και εργαλείων ψυχικής υγείας.  
Με την ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων, στην πραγματικότητα κάνουμε τον εγκέφαλό μας πιο ανθεκτικό.
Η αποδοχή της πραγματικότητας που είναι παρούσα, είναι ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα για τον τερματισμό του πόνου.
Η αλλαγή του τρόπου σκέψης μου, έχει βελτιώσει δραστικά τη ζωή μου. 
Το να μπορώ να δουλεύω με τους ίδιους τύπους προκλήσεων που μου προκαλούσαν πανικό, άγχος, 
πόνο και δυστυχία, μου επέτρεψε να βρω ένα σταθερό επίπεδο ηρεμίας, 
χαράς, 
αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης στον εαυτό μου και στο σύμπαν. 
Δεν είναι ότι δεν έχω πλέον προκλήσεις και στιγμές δύσκολες!
Σίγουρα έχω! 
Απλά τώρα ξέρω πώς να ηρεμήσω και να υποστηρίξω τον εαυτό μου μέσα από αυτές. 
Δεν αφήνω τα πράγματα να με τραυματίζουν, να καταλαμβάνουν τον εγκέφαλό μου και να μου κλέβουν την ψυχική μου ηρεμία όπως παλιά. 
Μετά από μερικά λεπτά, μερικές φορές ώρες - εντάξει, ίσως και μέρες με το συναίσθημα "Δεν το πιστεύω!", παίρνω μια βαθιά ανάσα, 
σταματάω να παλεύω, 
τελικά αποδέχομαι αυτό που έχω μπροστά μου και βρίσκω τρόπο να δουλέψω με αυτό.
Η αποδοχή τερματίζει τη δυστυχία
Η αποδοχή δεν είναι το ίδιο με την επιδοκιμασία ή την έγκριση. 
Το να αποδέχεσαι σημαίνει να σταματήσεις να αντιστέκεσαι ή να αγωνίζεσαι ενάντια σε αυτό που είναι, γιατί αυτό προκαλεί πόνο και δυστυχία. 
Αποδοχή σημαίνει να παραδίνεσαι στη στιγμή, στην πραγματικότητα, όπως είναι. 
Σημαίνει να μην παραιτείσαι.
Σε ένα βίντεο ο συγγραφέας και φιλοσόφος, Ekhart Tolle, αναφέρει ότι δεν είμαστε σε θέση να παραδοθούμε μέχρι να βαρεθούμε εντελώς τον πόνο. 
Λέει ότι το άτομο πρέπει να έχει βαρεθεί και, σε κάποιο επίπεδο, να αναγνωρίσει ότι ο πόνος είναι αυτοδημιούργητος, από τις σκέψεις του και ότι υπάρχει και άλλος τρόπος για να ζήσει. 
Αυτό ισχύει σε πάρα πολλές περιπτώσεις ατόμων!
Η έννοια της παράδοσης διδάσκεται σε κάθε θρησκεία. 
Η παράδοση είναι το κεντρικό μήνυμα του Βουδισμού και βρίσκεται ακόμη και στις διδασκαλίες του Ιησού. 
Η Byron Katie γράφει στο βιβλίο "Αγαπώντας αυτό που είναι: Τέσσερις ερωτήσεις που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σας":
"Η μόνη φορά που υποφέρουμε είναι όταν πιστεύουμε μια σκέψη που διαφωνεί με αυτό που είναι. 
Όταν ο νους είναι απόλυτα καθαρός, αυτό που είναι, είναι αυτό που θέλουμε.  
Αν θέλετε η πραγματικότητα να είναι διαφορετική από ό,τι είναι, θα μπορούσατε κάλλιστα να προσπαθήσετε να μάθετε μια γάτα να γαβγίζει.  
Μπορείτε να προσπαθήσετε και να προσπαθήσετε, και στο τέλος η γάτα θα σας κοιτάξει και θα σας πει, "νιάου". 
Το να θέλεις η πραγματικότητα να είναι διαφορετική από ό,τι είναι, είναι μάταιο". 
Έτσι, ενώ αυτό που δεν σας σκοτώνει σας κάνει πιο δυνατούς, μπορείτε να απαλύνετε τον πόνο που δέχεστε από αυτό, αποδεχόμενοι αυτό. 
Το να παραδοθείς σε μια κατάσταση, αυτό δεν πρόκειται να την εξαφανίσει ως δια μαγείας, δυστυχώς. 
Μπορεί όμως να την κάνει λιγότερο επώδυνη και να επιτρέψει να βγει στην επιφάνεια το βαθύτερο νόημα στο οποίο αναφέρθηκε ο Victor Frankl.
Το υπόσχομαι!!!
μετάφραση και επιμέλεια κειμένου ntina

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου