...μια μέρα σαν όλες τις άλλες, ο διευθυντής ενός τεραστίου πολυκαταστήματος κρυφακούει τους πωλητές του, ειδικά όμως έναν από όλους, για να μπορέσει να αποσπάσει το μυστικό του...
ποιο είναι;
διαβάστε την ιστορία...
πωλητής: αυτή η πετονιά, φίλε μου, είναι η ανθεκτικότερη της αγοράς, μόλις κυκλοφόρησε, μπορείς να ψαρέψεις μ’ αυτήν ακόμα και καρχαρίες! πάρ’ την και θα με θυμηθείς.
πελάτης: ωραία, δώσε μου δυο κουτιά.
ο πωλητής του τα δίνει και όταν αυτός στρίβει για να φύγει ο πωλητής του λέει:
πωλητής: μια στιγμή, φίλε μου, πετονιά πήρες και μάλιστα την καλύτερη, σε ποιο καλάμι όμως θα τη βάλεις;
πελατης: καλάμι έχω, είναι βέβαια λίγο παλιό, αλλά τη δουλειά του την κάνει.
πωλητής: μα τι μου λες τώρα, θα βάλεις αυτήν την τέλεια πετονιά πάνω σε παλιό καλάμι;
Μου φαίνεσαι για πιο ξύπνιος, για δες εδώ που έχουμε κάτι καλάμια ψαρέματος, άλλο να σ’ το λέω κι άλλο να τα δεις στην πράξη.
Η ελαστικότητά τους και συνάμα η ανθεκτικότητά τους είναι το κάτι άλλο, μην το σκέφτεσαι καθόλου.
πελάτης: σαν να έχεις δίκιο. θα πάρω κι ένα καλάμι!
εν τω μεταξύ ο πωλητής καθώς του δίνει και το καλάμι τον ρωτάει:
πωλητής: δεν μου είπες, πού ψαρεύεις συνήθως;
πελάτης: κοντά στο λιμανάκι της περιοχής όπου έχω το εξοχικό μου, εκεί υπάρχει μια μικρή ξύλινη αποβάθρα, κάθομαι εκεί στην άκρη και ψαρεύω.
πωλητής: δεν το πιστεύω, μα, είναι δυνατόν; όλος ο κόσμος ξέρει ότι για να βρει κανείς αξιόλογα ψάρια πρέπει να ξανοιχτεί στα βαθιά νερά.
πελάτης: συμφωνώ, αλλά εγώ δεν έχω βάρκα.
πωλητής: κι εμείς τι είμαστε εδώ!
Διαθέτουμε μια σειρά από διάφορα σκάφη, από φουσκωτά μέχρι κότερα.
Κι αν κρίνω από την εμφάνισή σου, δεν μου φαίνεσαι για άνθρωπος που θα δυσκολευόταν να αγοράσει ένα μικρό σκάφος.
πελάτης: μα, τώρα, σοβαρολογείς;
Στα καλά καθούμενα να αγοράσω σκάφος;
Τι είναι το σκάφος, ποδηλατάκι για τον γιο μου;
πωλητής: έλα τώρα, αγαπητέ μου, σκέψου το κύρος σου και την εκτίμηση που σου έχουν οι φίλοι σου πόσο πολύ θ’ ανέβει μόλις ακούσουν ότι αγόρασες σκάφος, όλοι οι αξιοπρεπείς κύριοι στην εποχή μας διαθέτουν κάποιου είδους σκάφος.
πελάτης: αφού σκέφτηκε για λίγο απευθυνόμενος στον πωλητή λέει - εντάξει, μ’ έπεισες και μάλιστα θα του δώσω το όνομα της κόρης μου και θα της το κάνω δώρο στα γενέθλιά της που είναι σε λίγες μέρες.
πωλητής: έκτακτα! πάμε μέσα να σου δείξω τα διαφημιστικά για να διαλέξεις.
Αλλά πρώτα, πες μου, δεν φαντάζομαι να διαθέτεις τρόλεϊ για να μεταφέρεις το σκάφος από το σπίτι σου στη θάλασσα, έτσι δεν είναι;
πελάτης: α, ναι, θα θέλουμε και τρόλεϊ. δίκιο έχεις, εντάξει.
πωλητής: και κάτι τελευταίο, προτού φύγεις, τι αυτοκίνητο έχεις;
πελάτης: γιατί; τι έχει να κάνει το αυτοκίνητό μου με το ψάρεμα;
πωλητής: ρωτάω για να δω αν είναι κατάλληλο να ρυμουλκεί το τρόλεϊ με το σκάφος επάνω. Δεν είναι και τόσο εύκολο για ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο να ρυμουλκεί τόσο βάρος.
Γι’ αυτό σου λέω, αν ενδιαφέρεσαι, η εταιρεία μας εισάγει τις καλύτερες μάρκες αυτοκινήτων παντός εδάφους, με κίνηση και στους τέσσερις τροχούς, με ειδικό γάντζο για ρυμουλκήσεις, και θα ήταν λάθος να μην εκμεταλλευθείς την ευκαιρία να σου κάνουμε και μια καλύτερη τιμή, μια που θα τα πάρεις ταυτόχρονα όλα αυτά από μας.
πελάτης: θα τρελαθώ, μα τώρα μου λες να πάρω καινούργιο αμάξι, από τη μια στιγμή στην άλλη;
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, ξέχασέ το, θα με σκοτώσει η γυναίκα μου αν ακούσει ότι ξόδεψα τόσα λεφτά μέσα σε μισή ώρα!
πωλητής: καλά, δεν θέλω να σου δημιουργήσω οικογενειακά προβλήματα, παρ’ όλο που μου φαίνεσαι τύπος που δεν αφήνει τις γυναίκες να κάνουν κουμάντο στη ζωή του.
πελάτης: και είμαι, αλλά τώρα… ξέρω κι γω...τέλος πάντων, ας πάει και το παλιάμπελο!
Θα πάρω και το αμάξι.
πωλητής: φίλε μου, είσαι λεβεντιά, σε διαβεβαιώ ότι έκανες μια από τις καλύτερες αγορές της ζωής σου,
δεν θα το μετανιώσεις,
να πας στο καλό και θα τα πούμε αύριο, όταν θα σου παραδώσουμε τα εμπορεύματα.
Γεια χαρά.
πελατης: καλή σου μέρα - και φεύγει. - βέβαια τι έκανε η γυναίκα του και αν παρέμεινε ζωντανός μέχρι αύριο δεν το γνωρίζουμε...
διευθυντής βγαίνοντας από την κρυψώνα του: βρε συ… δεν πιστεύω στα μάτια μου!
Tι σαΐνι πωλητής είσαι συ!
Ήλθε ο άνθρωπος ν’ αγοράσει πετονιά κι εσύ του πούλησες και καλάμι και σκάφος και τρόλεϊ κι αυτοκίνητο…
πωλητής: μα, δεν ήρθε ν’ αγοράσει πετονιά…
διευθυντής: αλλά, τι ήρθε ν’ αγοράσει;
πωλητής: σερβιέτες, οπότε του λέω: φίλε μου, απ’ ότι κατάλαβα, αυτό το σαββατοκύριακο δεν θα bleep, που δεν θα bleep , δεν πας καλύτερα για ψάρεμα;
ntina: μάλλον σίγουρα δεν τον βρήκε σώο το αύριο!!!
~~~~~~~~~~
-. το παραπάνω κείμενο είναι κάτι σαν αστικός μύθος -
πελάτης: ωραία, δώσε μου δυο κουτιά.
ο πωλητής του τα δίνει και όταν αυτός στρίβει για να φύγει ο πωλητής του λέει:
πωλητής: μια στιγμή, φίλε μου, πετονιά πήρες και μάλιστα την καλύτερη, σε ποιο καλάμι όμως θα τη βάλεις;
πελατης: καλάμι έχω, είναι βέβαια λίγο παλιό, αλλά τη δουλειά του την κάνει.
πωλητής: μα τι μου λες τώρα, θα βάλεις αυτήν την τέλεια πετονιά πάνω σε παλιό καλάμι;
Μου φαίνεσαι για πιο ξύπνιος, για δες εδώ που έχουμε κάτι καλάμια ψαρέματος, άλλο να σ’ το λέω κι άλλο να τα δεις στην πράξη.
Η ελαστικότητά τους και συνάμα η ανθεκτικότητά τους είναι το κάτι άλλο, μην το σκέφτεσαι καθόλου.
πελάτης: σαν να έχεις δίκιο. θα πάρω κι ένα καλάμι!
εν τω μεταξύ ο πωλητής καθώς του δίνει και το καλάμι τον ρωτάει:
πωλητής: δεν μου είπες, πού ψαρεύεις συνήθως;
πελάτης: κοντά στο λιμανάκι της περιοχής όπου έχω το εξοχικό μου, εκεί υπάρχει μια μικρή ξύλινη αποβάθρα, κάθομαι εκεί στην άκρη και ψαρεύω.
πωλητής: δεν το πιστεύω, μα, είναι δυνατόν; όλος ο κόσμος ξέρει ότι για να βρει κανείς αξιόλογα ψάρια πρέπει να ξανοιχτεί στα βαθιά νερά.
πελάτης: συμφωνώ, αλλά εγώ δεν έχω βάρκα.
πωλητής: κι εμείς τι είμαστε εδώ!
Διαθέτουμε μια σειρά από διάφορα σκάφη, από φουσκωτά μέχρι κότερα.
Κι αν κρίνω από την εμφάνισή σου, δεν μου φαίνεσαι για άνθρωπος που θα δυσκολευόταν να αγοράσει ένα μικρό σκάφος.
πελάτης: μα, τώρα, σοβαρολογείς;
Στα καλά καθούμενα να αγοράσω σκάφος;
Τι είναι το σκάφος, ποδηλατάκι για τον γιο μου;
πωλητής: έλα τώρα, αγαπητέ μου, σκέψου το κύρος σου και την εκτίμηση που σου έχουν οι φίλοι σου πόσο πολύ θ’ ανέβει μόλις ακούσουν ότι αγόρασες σκάφος, όλοι οι αξιοπρεπείς κύριοι στην εποχή μας διαθέτουν κάποιου είδους σκάφος.
πελάτης: αφού σκέφτηκε για λίγο απευθυνόμενος στον πωλητή λέει - εντάξει, μ’ έπεισες και μάλιστα θα του δώσω το όνομα της κόρης μου και θα της το κάνω δώρο στα γενέθλιά της που είναι σε λίγες μέρες.
πωλητής: έκτακτα! πάμε μέσα να σου δείξω τα διαφημιστικά για να διαλέξεις.
Αλλά πρώτα, πες μου, δεν φαντάζομαι να διαθέτεις τρόλεϊ για να μεταφέρεις το σκάφος από το σπίτι σου στη θάλασσα, έτσι δεν είναι;
πελάτης: α, ναι, θα θέλουμε και τρόλεϊ. δίκιο έχεις, εντάξει.
πωλητής: και κάτι τελευταίο, προτού φύγεις, τι αυτοκίνητο έχεις;
πελάτης: γιατί; τι έχει να κάνει το αυτοκίνητό μου με το ψάρεμα;
πωλητής: ρωτάω για να δω αν είναι κατάλληλο να ρυμουλκεί το τρόλεϊ με το σκάφος επάνω. Δεν είναι και τόσο εύκολο για ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο να ρυμουλκεί τόσο βάρος.
Γι’ αυτό σου λέω, αν ενδιαφέρεσαι, η εταιρεία μας εισάγει τις καλύτερες μάρκες αυτοκινήτων παντός εδάφους, με κίνηση και στους τέσσερις τροχούς, με ειδικό γάντζο για ρυμουλκήσεις, και θα ήταν λάθος να μην εκμεταλλευθείς την ευκαιρία να σου κάνουμε και μια καλύτερη τιμή, μια που θα τα πάρεις ταυτόχρονα όλα αυτά από μας.
πελάτης: θα τρελαθώ, μα τώρα μου λες να πάρω καινούργιο αμάξι, από τη μια στιγμή στην άλλη;
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, ξέχασέ το, θα με σκοτώσει η γυναίκα μου αν ακούσει ότι ξόδεψα τόσα λεφτά μέσα σε μισή ώρα!
πωλητής: καλά, δεν θέλω να σου δημιουργήσω οικογενειακά προβλήματα, παρ’ όλο που μου φαίνεσαι τύπος που δεν αφήνει τις γυναίκες να κάνουν κουμάντο στη ζωή του.
πελάτης: και είμαι, αλλά τώρα… ξέρω κι γω...τέλος πάντων, ας πάει και το παλιάμπελο!
Θα πάρω και το αμάξι.
πωλητής: φίλε μου, είσαι λεβεντιά, σε διαβεβαιώ ότι έκανες μια από τις καλύτερες αγορές της ζωής σου,
δεν θα το μετανιώσεις,
να πας στο καλό και θα τα πούμε αύριο, όταν θα σου παραδώσουμε τα εμπορεύματα.
Γεια χαρά.
πελατης: καλή σου μέρα - και φεύγει. - βέβαια τι έκανε η γυναίκα του και αν παρέμεινε ζωντανός μέχρι αύριο δεν το γνωρίζουμε...
διευθυντής βγαίνοντας από την κρυψώνα του: βρε συ… δεν πιστεύω στα μάτια μου!
Tι σαΐνι πωλητής είσαι συ!
Ήλθε ο άνθρωπος ν’ αγοράσει πετονιά κι εσύ του πούλησες και καλάμι και σκάφος και τρόλεϊ κι αυτοκίνητο…
πωλητής: μα, δεν ήρθε ν’ αγοράσει πετονιά…
διευθυντής: αλλά, τι ήρθε ν’ αγοράσει;
πωλητής: σερβιέτες, οπότε του λέω: φίλε μου, απ’ ότι κατάλαβα, αυτό το σαββατοκύριακο δεν θα bleep, που δεν θα bleep , δεν πας καλύτερα για ψάρεμα;
ntina: μάλλον σίγουρα δεν τον βρήκε σώο το αύριο!!!
~~~~~~~~~~
-. το παραπάνω κείμενο είναι κάτι σαν αστικός μύθος -
-. οι αστικοί μύθοι ή αστικοί θρύλοι αποτελούν ιστορίες ή θρύλους, συνήθως φανταστικών γεγονότων που διαδίδονται μαζικά.
-. εναλλακτικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ευρέως διαδεδομένες φήμες.
-. ωστόσο, δεν είναι απαραιτήτως δημιουργήματα της φαντασίας, καθώς αρκετοί θρύλοι στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα.
-.κάποιοι αστικοί θρύλοι έχουν καταφέρει να επιβιώσουν για αρκετά χρόνια με μικρές παραλλαγές.
-. πλέον κατά κανόνα διαδίδονται μέσω του διαδικτύου, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και από τα λεγόμενα blogs
-. Το 1901, ο Maktoum bin Hasher Al Maktoum ίδρυσε το Dubai ως ελεύθερο λιμάνι χωρίς φορολογία στις εισαγωγές ή τις εξαγωγές και έδωσε επίσης στους εμπόρους αγροτεμάχια και εγγυήσεις προστασίας και ανοχής.
ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου