Ο συν-σεναριογράφος του «Interstellar» αποκαλύπτει το αρχικό (και πιο σκοτεινό) φινάλε της ταινίας.
Το εγκεφαλικό χωροχρονικό ταξίδι επιστημονικής φαντασίας του Κρίστοφερ Νόλαν δίχασε τους κριτικούς, αλλά το μεγάλο όραμα και οι εντυπωσιακές απεικονίσεις των μυστηρίων του χρόνου και του διαστήματος αποζημίωσαν το κοινό.
Πολλοί έχουν στηλιτεύσει κατά καιρούς το κυνικό βλέμμα του δημιουργού, και η αλήθεια έιναι πως στο «Interstellar» ο Νόλαν προσπάθησε να είναι όσο πιο συναισθηματικός (για τα μέτρα του) μπορεί. Ο συν-σεναριογράφος (και αδερφός του) Τζόναθαν ενισχύει την παραπάνω άποψη, μιας και αποκαλύπτει πως η δική του εκδοχή στο φινάλε ήταν πιο σκοτεινή.
Φυσικά ακολουθούν SPOILERS.
Μία από τις αλλαγές ήταν το φύλο της Μερφ (ήταν αγόρι στα πρώτα προσχέδια του σεναρίου), αλλά ακόμα πιο σημαντική ήταν η αλλαγή του φινάλε.
Μετά την πτώση του Κούπερ στη μαύρη τρύπα (Γαργαντούας) ακολουθεί η «προσγείωσή» του στην πέμπτη διάσταση, μέσα σε μία Γαλαξιακή Βιβλιοθήκη χρονοδιαγραμμάτων. Εκεί καταφέρνει και επικοινωνεί με την κόρη του σε παρελθόντα χρόνο.
Σε εκείνο το σημείο ο Τζόναθαν Νόλαν είχε επιλέξει την κατάρρευση της «γέφυρας Einstein-Rosen», δηλαδή της σκουληκότρυπας.
Τι σημαίνει αυτό; Με λίγα λόγια, το τέλος δεν θα ήταν αίσιο. Καμία επανένωση του Κούπερ με την ηλικιωμένη κόρη του, κανένα ρομαντικό ραντεβού με την Αν Χάθαγουεϊ σε μέλλοντα χρόνο.
Τελικά ο Κρίστοφερ, έχει καρδιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου