μια καθηλωτική "αφήγηση" - https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0f66ga5Y8ULzFUQcntyygLn7bembmJh9aVZ2pKBnc8gbZtVGozPg86DKn7reTvMqCl&id=100071304304328
-Τι θέλει αλήθεια Καπετάνιε η Θάλασσα ;
-Σεβασμό! Μην την ταράξεις, η Θάλασσα είναι πλασμένη από νερό και το νερό αισθάνεται τα πάντα.
Όπως και εμείς, που είμαστε γεμάτοι από νερό και πλαστήκαμε άνθρωποι!
ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Ταξιδιώτης στα ύδατα του Σύμπαντος, αναζητά την αλήθεια …
Εκτυφλωτικό το φως των άστρων.
Καλά κρυμμένη η αλήθεια στο μικροσκοπικό σωματίδιο του ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ.
Πέταξα σαν πουλί πάνω από τη γη και είδα το θαύμα!
Ένιωσα τη γεύση του άπειρου και ξάφνου όλα με αγκάλιασαν
σαν τα απαλά χέρια ενός παιδιού.
Βίωσα τον παράδεισο στην άπειρη διάσταση και κατάλαβα ότι ο απαγορευμένος καρπός... ήταν το όριο!
Η παράβαση του ορίου ανοίγει ορθάνοιχτα
την πύλη όλων των κακών του σύμπαντος.
Ο ταξιδιώτης είδε ότι τα άστρα δεν παράβαιναν τους Κοσμικούς Νόμους!
Έτσι εκφράστηκε όλη η αρμονία στο διαστελλόμενο Σύμπαν.
''Είπε η Θάλασσα …''
Γεωργία Γιαμπουράνη * Ένας διάλογος της ποίησης με τον αγαπημένο μας καπετάνιο Αντώνιος Κοψαύτης Γιατί ένας καπετάνιος εμπνέεται και δεν έχει ποτέ περιορισμούς… Ανοιχτός και απέραντος, σμίγει με την ποίηση. Με αυτήν την μαγική ιέρεια του σύμπαντος την απόλυτη ελεύθερη, όπου όλα τα σμίγει και όλα τα ενώνει, με έναν διάχυτο σεβασμό και με όλο το ήθος γαντζωμένο πάνω της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου