Κάθε κορίτσι κατεβαίνει πάνοπλο στον κόσμο.
Αλλά η γοητεία των ανδρών η αλαφρομυαλιά τους
η ένοχη σκληράδα τους, μια νύχτα σαν ωραίοι
λογχοφόροι τη βρίσκουν και την αφοπλίζουν.
Βίαια της αποσπούν τα ξίφη, της αποσπούν τα ακριβά
περιδέραια που με σύνεση της κρύβαν το τρυφερό
κόκκινο φύλλο.
Της αποσπούν το φόρεμα από αλαλαγμούς και κόκκινους
βοριάδες και μετά το σκληρό
κάτασπρο καπέλο που μαγνητίζει τα τριζόνια
και τις σιγαλιές. Κι ύστερα τη ρίχνουν
σε μια τρικυμία από προορισμούς.
Εκείνη που είναι προορισμένη ν’ αφοπλίζεται
και να πληγώνει.
Μανόλης Πρατικάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου