κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς...
βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!!
τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
....ξερό δεντρό 'ναι η γής χωρίς ανθούς, όσο κι'αν πολεμάτε, εγώ, μωρέ, με το τραγούδι μου θα την ανθοβολήσω!!! .....τ'όνειρο απάλαφρα ονειρεύτηκε κι'έγινε ο κόσμος τούτος, άς κάμουμε του κόσμου κατοχή, παιδιά, με το τραγούδι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου