κωπηλατώντας, ταξιδεύουμε μαζί με τη γαλέρα μας σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζουμε σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγουμε θησαυρούς...
βλέπουμε πολλά, διαβάζουμε άλλα τόσα, καταγράφουμε ότι μας κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχουμε μότο μας πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!!
τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
....ξερό δεντρό 'ναι η γής χωρίς ανθούς, όσο κι'αν πολεμάτε, εγώ, μωρέ, με το τραγούδι μου θα την ανθοβολήσω!!! .....τ'όνειρο απάλαφρα ονειρεύτηκε κι'έγινε ο κόσμος τούτος, άς κάμουμε του κόσμου κατοχή, παιδιά, με το τραγούδι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου