Παπαδημητρίου Χρήστος - Τί είναι ο μηχανισμός immune imprinting ή όπως αλλοιώς ονομάζεται τό προπατορικό αντιγονικό αμάρτημα;

από το χρονολόγιο του Christos Papadimitriou https://www.facebook.com/christos.papadimitriou.50/posts/pfbid0HENS9qvR95jEpirG2pmH1LmtRFikHdazfEybX1rHr3sEc6Pe1XK6AASWua6R1nbnl
Christos Papadimitriou
8 Φεβρουαρίου στις 12:58 π.μ.  ·
Τί είναι ο μηχανισμός immune imprinting ή όπως αλλοιώς  ονομάζεται  τό  προπατορικό αντιγονικό  αμάρτημα; 

Ποία είναι η  αιτία γιά τήν  οποία δέν ωφελούν οι επαναληπτικές δόσεις τών mRΝΑ κορωνοεμβολίων αλλά είναι δυνατόν νά βλάψουν;
Λόγω τού μηχανισμού Ιmmune imprinting ακόμη και εάν κατώρθωνε  κάποιος νά αφαιρέσει όλα τά βλαβερά συστατικά από ένα κορωνοεμβόλιο δέν θά μπορούσε μία επαναληπτική δόση νά προκαλέσει κάτι διαφορετικό από βλάβη λόγω αυτού τού μηχανισμού.

Τό immune imprinting οφείλεται στό γεγονός ότι τά αντισώματα τά παραγόμενα από αυτά τά εμβόλια στοχεύουν ένα  μοναδικό σημείο τού κορωνοϊού ,τήν ακίδα ,συγκεκριμένα τά τμήματα S1 και  S2 τής ακίδας. 

Είναι απαραίτητη προϋπόθεση νά προσβάλουν τά αντισώματα τό τμήμα S1 έτσι ώστε  νά εμποδίσουν τόν  κορωνοιό νά μολύνει ένα κύτταρο.

Μέσω τού τμήματος  S1 τής ακίδας  ενώνεται ο κορωνοϊός μέ τόν υποδοχέα ενός κυττάρου και εισέρχεται σέ αυτό.

Τό τμήμα S2 βοηθάει μετά. 

Όμως εμποδίζεται η προσβολή τού S1 μέ τίς επαναληπτικές δόσεις λόγω τού φαινομένου imprinting. 

Όσες  περισσότερες δόσεις πάρει κάποιος τού mRΝΑ εμβολίου τόσο πιό συχνά  ασθενεί από κόβιντ  όπως έδειξαν στήν πράξη  όχι μόνο σέ εργαστήριο  μελέτες όπως τής κλινικής Cleveland.

Δυστυχώς τό τμήμα S2 είναι εκείνο τό οποίο προσβάλλεται από τά αντισώματα πού παράγει μία επαναληπτική δόση λόγω τής ανοσολογικής μνήμης.

Τό S1 παραμένει σχεδόν ανέπαφο.

Έτσι  προκαλείται  φλεγμονή, όχι  εξουδετέρωση  τού κορωνοϊού.   

Η μνήμη γιά τό τμήμα S2 διατηρείται ισχυρή.

Δέν είναι αυτό τό τμήμα τής ακίδας μέσω τού οποίου εξουδετερώνεται ο κορωνοϊός.
Λίγες περισσότερες εξηγήσεις.
Τό S2 τής ακίδας παραμένει σταθερό στούς κορωνοιούς όσες μεταλλάξεις και άν υποστούν αυτοί. 

Επομένως σέ όλα τά καινούργια μεταλλαγμένα στελέχη κορωνοϊού τό τμήμα S2 παραμένει τό ίδιο όπως  στά παλαιά στελέχη.Τό S1 αλλάζει .

Είναι διαφορετικό τό S1 κάθε φορά πού εμφανίζεται ένα καινούργιο στέλεχος κορωνοϊού.

Ο  οργανισμός θυμάται μόνο τό τμήμα S2 από προηγούμενη λοίμωξη ή από εμβόλιο διότι αυτό δέν μεταβάλλεται.

Τό S1 δέν τό γνωρίζει, δέν τό έχει ξαναδεί  διότι  μεταλλάσσεται, αλλάζει διαρκώς.

Αργεί νά κινητοποιηθεί εναντίον τού S1.

Επειδή ο οργανισμός θυμάται από τήν παιδική ηλικία τό τμήμα S2, φτιάχνει ταχύτατατα μετά από τήν επαναληπτική δόση τού mRNA εμβολίου αντισώματα γιά τό τμήμα S2.

Κατευθύνει όλη τήν παραγωγή αντισωμάτων εναντίον τού S2.

Είναι όμως ενέργεια  άσκοπη και βλαβερή. 

Καθυστερεί τήν παραγωγή γιά τό  τμήμα S1 ενώ αυτό θά έπρεπε  νά είναι ο κύριος στόχος τών αντισωμάτων διότι μέσω  αυτού  τού τμήματος S1 ενώνεται η ακίδα τού  κορωνοϊού μέ τό κύτταρο.

Η άφθονη δημιουργία  αντισωμάτων  γιά τό τμήμα S2 μετά τήν επαναληπτική δόση mRΝΑ εμβολίου παρεμποδίζει τήν δημιουργία τών καινούγιων απαραίτητων  αντισωμάτων γιά τό τμήμα S1 ενός καινούργιου στελέχους κορωνοϊού.

Αυτό είναι ένα παράδοξο φαινόμενο. 

Αποβαίνει  εις βάρος τού οργανισμού .

Ονομάσθηκε καί προπατορικό αντιγονικό αμάρτημα(οriginal antigenic sin, OΑS) ωσάν νά αμάρτησε ο οργανισμός παλαιά και πληρώνει τό τίμημα τώρα.

Θά παράγονταν 55  φορές περισσότερα καινούργια δραστικά αντισώματα γιά τό τμήμα S1 εάν δέν υπήρχε η γρήγορη παραγωγή αντισωμάτων <<παλαιάς κοπής>>γιά τό τμήμα S2.
Είναι ζημιογόνο  νά  αδιαφορεί οργανισμός γιά τήν καινούργια συνάντηση μέ κορωνοϊό επειδή θυμάται καλά μία παλαιά μέ κορωνοϊό ο οποίος δέν υπάρχει  πλέον  .Θά έπρεπε τό τμήμα S1 τής ακίδας   νά αντιμετωπισθεί ενωρίς και δυνατά  γιά νά εξουδετερωθεί τό καινούργιο στέλεχος  όχι τό τμήμα S2. 

Οι επαναληπτικές δόσεις αφήνουν τό καινούργιο στέλεχος τού ιού ανέπαφο λόγω τής παλαιάς μνήμης.

Ταυτόχρονα η αχρείαστη ένωση τών αντισωμάτων μόνο μέ τό τμήμα S2 τής ακίδος προκαλεί  φλεγμονή.

Η φλεγμονή εάν είναι έντονη μπορεί νά προκαλέσει πήξη αίματος,θρομβώσεις και  βλάβες αγγείων. 

Μελέτες έδειξαν ότι βαρέως πάσχοντες από κόβιντ είχαν πολλά αντισώματα έναντι τού S2 καί λίγα έναντι τού S1 .Παρουσίαζαν έντονη φλεγμονή σέ πολλά όργανα, σέ αγγεία καί  πνεύμονες.

Έφτιαξαν ένα  δείκτη τής αναλογίας ανάμεσα στίς ποσότητες τών αντισωμάτων, τό πηλίκον S2/S1.Μεγάλος ονομαστής μέ πολλά αντισώματα γιά τό S2 και μικρός παρονομαστής μέ λίγα αντισώματα γιά τό S1 συνόδευε βαρεία νόσηση. 

Όσα χρόνια καί νά περάσουν όταν δώσεις μία αναμνηστική δόση εμβολίου ο οργανισμός θά θυμάται τό τμήμα S2.
Δέν είναι πάντα καλό νά αυξάνονται πολύ τά αντισώματα μετά από έναν εμβολιασμό ή λοίμωξη.

Εξαρτάται από τό  ποίος είναι ο στόχος τους.

Εάν κατευθύνονται σέ λανθασμένο στόχο τότε αυξάνει η φλεγμονή και προκύπτει βαρύτερη νόσηση.
Αυτά είναι τά σκληρά δεδομένα .
Συνεχίζω μέ αποκλειστικά προσωπικές σκέψεις , κάποιες ή όλες πιθανώς λανθασμένες.Στήν επιστήμη δέν υπάρχουν δόγματα. 

Αμφισβήτηση υπάρχει , συζήτηση καί αναζήτηση.Αυτό έχει ξεχασθεί.

Η επιστήμη πέθανε είναι ο τίτλος ενός βιβλίου τού ογκολόγου καθηγητού Αngus Dalgleish.
Θεωρώ ότι υπάρχει εξ’αρχής λάθος στήν σύλληψη τής ιδέας αυτών τών εμβολίων .Έγκειται στό γεγονός ότι η πρόκληση τής παραγωγής τών αντισωμάτων στοχεύει ένα μόνο σημείο τού κορωνοϊού ,τήν ακίδα του.

Ο ερεθισμός ενός σημείου τού ιού από αντισώματα τόν ωθεί στό νά ανθίσταται μέ μία μετάλλαξη.

Ό,τι δέν σκοτώνει τόν ιό τόν καθιστά ανθεκτικώτερο.

Αυτά τά εμβόλια δέν τόν σκοτώνουν.

Ίσως γιαυτό υπάρχει ένας πρωτοφανής αριθμός μεταλλάξεων.Κανονικά ένας κορωνοϊός μεταλλάσσεται λιγώτερο συχνά από τόν ιό τής γρίππης.

Βλέπουμε ότι τόν έχει ξεπεράσει σέ μεταλλάξεις.

Εάν τά προσβεβλημένα σημεία ήσαν πολλά, η μετάλλαξη κάποιων από αυτά δέν θά εμπόδιζε τήν επιτυχή προσβολή τών υπολοίπων σημείων και τήν καταστροφή  τού ιού.

Αυτό έκαναν τά παλαιά εμβόλια. 

Πιθανώς έτσι θά έληγε η ιστορία αυτή.

Επίσης ένα εμβόλιο γιά παραγωγή αντισωμάτων αποκλειστικά γιά τό τμήμα S1 θά πρέπει νά είναι αποτελεσματικό.

Άραγε ήταν ένα θεωρητικό λάθος στόν σχεδιασμό τών κατασκευαστών ή είχαν γνώση τού αντιγονικού προπατορικού  αμαρτήματος, είχαν γνώση αυτού τού μειονεκτήματος τού  οργανισμού και τό εκμεταλλεύτηκαν  ώστε νά μήν τελειώνει ποτέ τό πρόβλημα κορωνοϊός όπως επίσης καί οι αναποτελεσματοί ή σωστότερα εκφρασθέν οι βλαβεροί  εμβολιασμοί; 

Πρέπει νά εγνώριζαν.

Τό παράδοξο φαινόμενο περιγράφηκε τήν δεκαετία τού 50 από ένα θρυλικό ιολόγο τόν Thomas Francis Jr. 

Όντας υιός ιερέως τό ονόμασε προπατορικό αντιγονικό αμάρτημα.
Άλλου είδους εμβόλια θά πρέπει νά επινοηθούν πάνω σέ σωστή θεωρητική βάση.

Σίγουρα όχι μέ τήν μέθοδο mRΝΑ πού παραβιάζει τήν λογική τού ανθρώπου και τής βιολογίας.