Κυριακή 28 Απριλίου 2024

Όταν κάποτε ο George Orwell έγραφε...

"το έγκλημα της σκέψης δεν επιφέρει τον θάνατο: το έγκλημα της σκέψης είναι ο θάνατος"
Είτε είχε γράψει ΚΑΤΩ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ είτε όχι δεν είχε σημασία.
Είτε συνέχιζε, είτε σταματούσε να γράφει το ημερολόγιο, δεν είχε σημασία.
Η αστυνομία της σκέψης θα τον έπιανε έτσι και αλλιώς!
Είχε διαπράξει, θα το είχε διαπράξει ακόμα και αν δεν είχε πιάσει την πένα στο χέρι, το βασικό έγκλημα που περιείχε όλα τα άλλα μέσα του.
Έγκλημα της Σκέψης το έλεγαν!
.................
Και ο Σάμ δάγκωσε  άλλη μία μπουκιά από τον μαυριδερό ψωμί, μάσησε γρήγορα και συνέχισε να του εξηγεί:
"Δεν βλέπεις ότι ο όλος σκοπός της Νέας Ομιλίας, είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης?
Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατι δεν θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει  κανείς.
Κάθε γενική έννοια που μπορεί  ποτέ να χρειαστεί θα καλύπτεται με μία μόνο λέξη, το νόημα της οποίας θα είναι αυστηρά καθορισμένο και όλες οι  παραπλήσιές της έννοιες  θα έχουν εκλείψει και ξεχαστεί.
Ήδη, στην Ενδέκατη Έκδοση δεν απέχουμε πολύ από αυτό το σημείο.
Αλλά η διαδικασία θα συνεχίζεται και πολύ αργότερα, όταν εσύ και εγώ θα έχουμε πεθάνει.
Κάθε χρόνο όλο και λιγότερες λέξεις, και οι ορίζοντες της συνείδησης  ολοένα και θα στενεύουν.
Φυσικά και τώρα δεν υπάρχει λόγος ή δικαιολογία ώστε να διαπράξει κάποιος το έγκλημα της σκέψης.
Είναι απλώς θέμα αυτοκυριαρχίας, ελέγχου της πραγματικότητας.
Στο τέλος όμως δεν θα χρειάζονται ούτε αυτά.
Η Επανάσταση θα ολοκληρωθεί όταν η γλώσσα θα έχει τελειοποιηθεί.
Και συνέχισε:
"Σκέφτηκες ποτέ, Γουίνστον, ότι μέχρι το 2050 δεν θα υπάρχει ούτε ένα ανθρώπινο πλάσμα που να καταλαβαίνει μια συζήτηση σαν αυτή που κάνουμε τώρα?"
................
Και ξημέρωσε μια μέρα και ο Σαμ εξαφανίστηκε.
Ξημέρωσε μιά μέρα που έλειπε από τη δουλειά του!
Μερικοί απερίσκεφτοι σχολίασαν την απουσία του.
Την άλλη μέρα δεν τον ανέφερε κανείς.
Την τρίτη ημέρα ο Γουίνστον πήγε στον προθάλαμο του Τμήματος Αρχείων για να κοιτάξει τον πίνακα ανακοινώσεων.
Μία από τις σημειώσεις περιείχε έναν τυπωμένο κατάλογο των μελών της Επιτροπής Σκακιού, όπου ανήκε ο Σαμ.
Ήταν ακριβώς ο ίδιος όπως πριν, δεν είχε κανένα σβήσιμο, αλλά είχε ένα όνομα λιγότερο,
Αυτό ήταν αρκετό.
Ο Σαμ είχε πάψει να υπάρχει - δεν υπήρξε ποτέ!
                                           George Orwell και 1984!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου