 |
| ο πίνακας είναι του Τάσου Μαντζαβίνου |
γιατί υπάρχουνε τα παραμύθια-
Γιώργος Κατσαμάκης
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια γυναίκα που το έβαλε στόχο στη ζωή της να μπει σε ένα παραμύθι και να γίνει η ηρωίδα του. Έζησε λοιπόν μια ζωή παραμυθένια: αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ, έκανε παιδιά, δημιούργησε και με τον τρόπο της άφησε το αποτύπωμά της στο χρόνο. Η παραμυθένια ζωή όμως δεν ενδιαφέρει τα παραμύθια, κι έτσι η ηρωίδα μας δεν έγινε ποτέ της παραμύθι. Έζησε αυτή καλά κι εμείς καλύτερα.
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια γυναίκα που δεν της άρεσαν τα παραμύθια κι εδώ που τα λέμε αυτός ήταν ένας λόγος ικανός για να μην αγαπήσει και να μην αγαπηθεί ποτέ. Δεν έκανε παιδιά – η διαιώνιση δεν νικάει το θάνατο -, ούτε δημιούργησε κάτι που να αντέξει στο χρόνο: όλα αυτά δεν παρατείνουν τη ζωή, αλλά την ψευδαίσθηση της αθανασίας. Έτσι στεγνά που έζησε τη ζωή της έγινε παραμύθι – γιατί τα παραμύθια αγαπάνε τους ανθρώπους που δεν αγαπάνε τα παραμύθια. Έζησε αυτή καλά κι εμείς καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου