Υπήρχαν εποχές που η ξυλόσομπα θεωρούνταν μεγάλο απόκτημα, ακόμα και το απλό μαγκάλι/πύραυνο, το οποίο ήταν μεταλλικό σκεύος, όπου με την καύση κάρβουνων προσπαθούσαν να θερμάνουν τον χώρο.
Τις κρύες νύχτες του χειμώνα, τότε που από τις χαραμάδες στις πόρτες και στα παράθυρα άκουγες μέσα τον αέρα να σφυρίζει, όλη η οικογένεια μαζεύονταν γύρω από την ξυλόσομπα για να ζεσταθεί.
Πολλές οικογένειες εκτός από τη ζεστασιά τις χρησιμοποιούσαν και για να μαγειρέψουν ή να ζεστάνουν νερό.
Και βέβαια η ξυλόσομπα ήταν απαραίτητη στα καφενεία και στο σχολείο του χωριού.
Πολλές οικογένειες εκτός από τη ζεστασιά τις χρησιμοποιούσαν και για να μαγειρέψουν ή να ζεστάνουν νερό.
Και βέβαια η ξυλόσομπα ήταν απαραίτητη στα καφενεία και στο σχολείο του χωριού.
Πριν κάποια χρόνια μου είχαν διηγηθεί πως εκείνα τα τόσο διαφορετικά μακρινά χρόνια, τα παιδιά σε κάποια ορεινά χωριά της Πελοποννήσου μαζί με την τσάντα τους κάθε πρωί έπαιρναν μαζί τους και ένα κούρβουλο** για την ξυλόσομπα του σχολείου τους!
*μαγκάλι έχει προκαλέσει σε αρκετές περιπτώσεις δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα, λόγω της μη τέλειας καύσης.
**κούρβουλο, ιδιωματικό, ο ξερός κορμός φυτού ή δέντρου, ειδικά ξερός κορμός κλήματος προς καύση στο τζάκι ή στην ξυλόσομπα!
 |
| Οικογένεια σε χωριό κοντά στα Γιάννενα - 1948 Φωτογράφος David Seymour |
ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου