Αμέσως σπεύσαμε να επικοινωνήσουμε με την Ιωάννα Ζιώγα, αφού εντυπωσιαστήκαμε και χαρήκαμε με τη συμμετοχή της Ελληνίδας μεταδιδακτορικής φοιτήτριας και υποψήφιας διδάκτορος στο Queen Mary, University of London, σε ένα τόσο σημαντικό ερευνητικό project.
Η Ιωάννα Ζιώγα μίλησε αποκλειστικά στο Made In Greece News και στο Eirinika για την ειδική αυτή συσκευή και το πως λειτουργεί.
Περίληψη της έρευνας
Οι άνθρωποι λύνουν προβλήματα εφαρμόζοντας κανόνες που έχουν μαθευτεί από προηγούμενες εμπειρίες.
Ο ραχιαίος πλάγιος προμετωπιαίος φλοιός, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία μάθησης και εφαρμογής κανόνων. Ωστόσο, οι κανόνες αυτοί μπορεί να αποτελέσουν τροχοπέδη σε περίπτωση που ένα νέο πρόβλημα χρειάζεται διαφορετικό τρόπο επίλυσης.
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν λοιπόν να εξετάσουμε αν η επίδοση των συμμετεχόντων όταν τους ζητηθεί να λύσουν κάποια προβλήματα που χρειάζονται δημιουργικό τρόπο σκέψης μπορεί να βελτιωθεί, καταστέλλοντας τη λειτουργία του προμετωπιαίου φλοιού, ώστε να είναι ευκολότερο να σκεφθούν ασυνήθιστες και πιο δημιουργικές λύσεις.
Οι συμμετέχοντες έλυσαν αριθμητικά προβλήματα της μορφής: IV = III + III, όπου έπρεπε να μετακινήσουν μόνο μία από τις ευθείες γραμμές ώστε: VI = III + III, πριν και μετά από 15 λεπτά μη- επεμβατικής εγκεφαλικής διέγερσης τοποθετώντας ηλεκτρόδια πάνω στο κεφάλι.
Η τεχνική αυτή έχει ερευνητικές, καθώς και κλινικές εφαρμογές, και δεν προκαλεί ενοχλήσεις.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 32% των συμμετεχόντων που δέχτηκαν αρνητική (κατασταλτική) εγκεφαλική διέγερση κατάφεραν να λύσουν την πιο δύσκολη μορφή προβλημάτων, ενώ μόλις το 5% των συμμετεχόντων που δέχτηκαν θετική εγκεφαλική διέγερση ή καθόλου διέγερση.
Συμπεραίνοντας, η καταστολή του λογικού μέρους του εγκεφάλου μπορεί να βοηθάει στην «απελευθέρωση» του νου από τις συνήθεις οδούς και την επίτευξη ορθών και πιο δημιουργικών λύσεων.
Αυτό πιθανώς να εξηγεί γιατί στην καθημερινή ζωή καμία φορά μας έρχονται ξαφνικά λύσεις στο μυαλό ως «επιφοίτηση», ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες που η λειτουργία του λογικού μέρους του εγκεφάλου είναι μερική.
Σε ποια άτομα απευθύνεται η ανακάλυψη σας; Τι θέλετε να πετύχετε με αυτό;
Ιωάννα Ζιώγα: Σκοπός της έρευνάς μας είναι να ανακαλυφθεί το «αποτύπωμα» της δημιουργικότητας του κάθε ανθρώπου στον εγκέφαλο.
Αυτό θέλουμε να το επιτύχουμε μελετώντας τη δημιουργικότητα σε άμεση σχέση με τη μάθηση, καθώς οι δυο αυτές διαδικασίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες η μία με την άλλη.
Ο ρόλος της μάθησης και της εμπειρίας εδώ είναι καθοριστικός για την «απομυθοποίηση» της δημιουργικότητας κατανοώντας ότι η δημιουργικότητα δεν είναι (μόνο) το ταλέντο, αλλά ένας τρόπος σκέψης που αποκλίνει από το σύνηθες.
Επίσης, χρησιμοποιώντας διακρανιακό ερεθισμό μπορούμε να συμπεράνουμε αιτιώδεις σχέσεις μεταξύ εγκεφαλικών περιοχών και συγκεκριμένων νοητικών διεργασιών.
Η έρευνά μας απευθύνεται καταρχάς στον τομέα της ψυχολογίας, καθώς αποτελεί ένα ακόμα λιθαράκι για την κατανόηση των γνωστικών διαδικασιών του νου.
Επίσης, θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατανόηση της χρήσης διακρανιακού ερεθισμού, ο οποίος είναι χρήσιμος στη θεραπεία ψυχιατρικών ασθενών.
Θα έλυνε προβλήματα σε ανθρώπους μετά από εγκεφαλικό ή είναι μόνο για υγιείς ;
Ι.Ζ.: Ο διακρανιακός ερεθισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας σε ανθρώπους μετά από εγκεφαλικό, κυρίως για την αποκατάσταση της κίνησης και της ομιλίας.
Πότε θα βγει στην «κυκλοφορία»;
Ι.Ζ.: Η εν λόγω τεχνική χρησιμοποιείται αρκετά τα τελευταία χρόνια κυρίως στον κλινικό χώρο, μεταξύ άλλων γιατί έχει χαμηλό κόστος κατασκευής και γιατί δεν προκαλεί ενοχλήσεις ή βλάβη.
Ο εγκεφαλικός ερεθισμός πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά και μόνον από ειδικούς, και δεν είμαστε σε θέση να ελπίζουμε ότι εφαρμόζοντάς τον οι γνωστικές μας διαδικασίες βελτιώνονται με «μαγικό» τρόπο.
Who is Who
Η Ιωάννα Ζιώγα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1991. Το 2014 αποφοίτησε πρώτη από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (κατεύθυνση Μουσικής Τεχνολογίας) με βαθμό 9,7/10, με υποτροφία του Κληροδοτήματος Παπαδάκη.
Το 2015 ολοκλήρωσε με διάκριση τις μεταπτυχιακές σπουδές «Μουσική, Νους και Εγκέφαλος» στο Goldsmiths, University of London.
Από τον Οκτώβριο του 2016 είναι υποψήφια διδάκτωρ με υποτροφία από το Τμήμα Ψυχολογίας στο Queen Mary University of London, υπό την επίβλεψη της Dr Caroline Di Bernardi Luft (και Prof Joydeep Bhattacharya).
Ο ερευνητικός της στόχος είναι να εξετάσει το πώς ο τρόπος που μαθαίνουμε μεταφράζεται σε και σχετίζεται με τη δημιουργικότητα, εφαρμόζοντας νευροφυσιολογικές μεθόδους, όπως ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και διακρανιακός εγκεφαλικός ερεθισμός.
Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το Ψυχιατρικό τμήμα του Αιγινητείου Νοσοκομείου για το σχεδιασμό πειραμάτων με ηλεκτροεγκεφαλογράφο σε σχέση με μουσική και προσδοκίες, υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Χαράλαμπου Παπαγεωργίου και της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Χριστίνας Αναγνωστοπούλου.
Κατέχει Δίπλωμα φλάουτου και πτυχίο αρμονίας με Άριστα.
Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν: δημιουργικότητα, επίλυση προβλημάτων, μουσικές προσδοκίες, και στατιστική ανάλυση εγκεφαλικών σημάτων.
Επιστημονικά της άρθρα έχουν δημοσιευθεί σε καταξιωμένα περιοδικά:
Zioga, I., Luft, C. D. B., & Bhattacharya, J. (2016). Musical training shapes neural responses to melodic and prosodic expectation. Brain Research, 1650, 267-282.
1. Caroline Di Bernardi Luft, Ioanna Zioga, Michael J. Banissy, Joydeep Bhattacharya. Relaxing learned constraints through cathodal tDCS on the left dorsolateral prefrontal cortex. Scientific Reports, 2017; 7 (1) DOI: 10.1038/s41598-017- 03022-2
2. Halpern, A. R., Zioga, I., Shankleman, M., Lindsen, J., Pearce, M. T., & Bhattarcharya, J. (2017). That note sounds wrong! Age-related effects in processing of musical expectation. Brain and Cognition, 113, 1-9.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου