κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς...
βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!!
τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
Του
έρωτα πρέπει
να του δινόμαστε γυμνοί όπως
δινόμαστε στον ύπνο και στο θάνατο, γιατί ο
έρωτας θαρρώ είναι η μόνη μεταλαβιά αιωνιότητας∙
ο έρωτας είναι
η λύτρωση του τέλειου χορού, είναι η
αγαλλίαση του
Καιρού. - Γιάννης
Υφαντής
ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου