Το μόνο που ακούς ή διαβάζεις διεθνώς είναι ο εμβολιασμός, πόσοι εμβολιάστηκαν, τι θα συμβεί με την παράλλαξη Delta+ αλλά σχεδόν τίποτε δεν ακούμε ή διαβάζουμε για την φαρμακευτική αγωγή.
Εμβόλια βρέθηκαν κατά του Covid -19 σε απίστευτο χρόνο αλλά κανένα φάρμακο και αυτό προκαλεί πολύ μεγάλη απορία.
Στα νοσοκομεία διεθνώς το μόνο που αναφέρουν είναι εμβόλια αλλά κανείς δεν μιλάει για φάρμακα… γιατί υπάρχει τέτοια σιωπή – omerta για τα φάρμακα κατά του κορωνοιού;
Το bankingnews αναδημοσιεύει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση – δείτε εδώ https://taibbi.substack.com/p/ivermectin-can-a-drug-be-right-wing και αφήνουμε στην κρίση του καθενός να βγάλει τα συμπεράσματα του.
Ivermectin: Μπορεί ένα φάρμακο να χωρίσει την κοινωνία σε λαϊκιστές και αντιλαϊκιστές;
Στις 31 Δεκεμβρίου του 2020, μια 80χρονη γυναίκα της περιοχής Buffalo με την ονομασία Judith Smentkiewicz αρρώστησε με το Covid-19.
Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο προαστιακό νοσοκομείο Millard Fillmore στο Williamsville της Νέας Υόρκης, όπου τοποθετήθηκε σε αναπνευστήρα.
Ο γιος της Michael και η σύζυγός του πέταξαν από τη Georgia για να δουν την μητέρα τους και τα νέα από το νοσοκομείο ήταν δυσάρεστα.
Η Judith, είπαν οι γιατροί, είχε 20% πιθανότητα επιβίωσης και ακόμη και αν τα κατάφερνε, θα βρισκόταν σε αναπνευστήρα για ένα μήνα.
Προς το τέλος Δεκεμβρίου 2020 η υγεία της Judith εξασθένησε.
Τα μέλη της οικογένειάς της, ήταν απελπισμένα, έκαναν αυτό που κάνουν οι άνθρωποι στην εποχή του Διαδικτύου, Googling (γκούγκλαραν) αναζητώντας πιθανές θεραπείες.
Είδαν ιστορίες για το αντιπαρασιτικό φάρμακο ivermectin (ιβερμεκτίνη), μαθαίνοντας μεταξύ άλλων ότι ένας πνευμονολόγος που ονομάζεται Pierre Kory είχε μόλις καταθέσει ενώπιον της Γερουσίας ότι το φάρμακο είχε «θαυματουργό» αντίκτυπο στους ασθενείς Covid-19.
Η οικογένεια πίεσε τους γιατρούς στο νοσοκομείο να δώσουν στην Judith το φάρμακο.
Το νοσοκομείο αρχικά συμμορφώθηκε, χορηγώντας μία δόση ivermectin στις 2 Ιανουαρίου 2021.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της οικογένειάς της, ακολούθησε μια δραματική αλλαγή στην κατάστασή της.
«Σε λιγότερο από 48 ώρες, η μητέρα μου απομακρύνθηκε από τον αναπνευστήρα, μεταφέρθηκε από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, σε κανονικό δωμάτιο και η ίδια επικοινωνούσε», δήλωσε η κόρη της ασθενούς Michelle Kulbacki σε δικαστήριο. Μετά την αναφερόμενη αλλαγή στην κατάσταση της Judith, το νοσοκομείο υπαναχώρησε και αρνήθηκε να χορηγήσει ivermectin εκ νέου.
Απογοητευμένη, η οικογένεια στις 7 Ιανουαρίου απευθύνθηκε σε έναν τοπικό δικηγόρο τον Ralph Lorigo ο οποίος ανέθεσε σε έναν από τους δικηγόρους του να αξιολογήσει το υλικό που τους έδωσε η οικογένεια, το οποίο περιελάμβανε και την μαρτυρία στην Γερουσία του Pierre Kory του πνευμονολόγου.
Ο συνεργάτης δικηγόρος έδειξε στον ίδιο τον Lorigo το υλικό το επόμενο πρωί.
«Ήμουν τόσο πεπεισμένος από αυτό που είπε ο Δρ Kory», λέει ο Lorigo.
«Είδα το πάθος και την πίστη.»
Ο Lorigo μήνυσε αμέσως το νοσοκομείο, καταθέτοντας στο Ανώτατο Δικαστήριο της Πολιτείας για να αναγκάσει το νοσοκομείο να θεραπεύσει την ασθενή με βάση τις επιθυμίες της οικογένειας. Ο δικαστής Henry Nowak συμφώνησε με την οικογένεια της Judith Smentkiewicz και έδωσε εντολή το νοσοκομείο να ακολουθήσει αυτή την φαρμακευτική αγωγή.
Εν μέσω παράλογων κινήσεων το νοσοκομείο τελικά δέχθηκε την απόφαση του δικαστή και η Judith επέστρεψε στην ιβερμεκτίνη.
«Βγήκε από το νοσοκομείο σε έξι ημέρες η Judith Smentkiewicz», λέει ο Lorigo.
Μετά από ένα μήνα αποκατάστασης, η Judith Smentkiewicz επέστρεψε στη κανονικότητα της, η οποία περιελάμβανε εργασία πέντε ημέρες την εβδομάδα (εξακολουθεί να καθαρίζει σπίτια).
Η ιστορία της, παρουσιάστηκε στην Buffalo News, με αποτέλεσμα το τηλέφωνο του Lorigo να αρχίσει να χτυπάει.
Επαναλαμβάνεται το φαινόμενο
Στο Rochester της Νέας Υόρκης, όπου η οικογένεια της Dickinson πέρασε αντίστοιχη περιπέτεια με την Judith Smentkiewicz: διάβασαν για την ιβερμεκτίνη, πήραν έναν οικογενειακό γιατρό να το συνταγογραφήσει το φάρμακο, είδαν βελτίωση, αλλά το νοσοκομείο αρνήθηκε να συνεχίσει αυτού του είδους την θεραπεία.
Και πάλι ο Lorigo παρενέβη, και πάλι ένας δικαστής διέταξε το νοσοκομείο να εφαρμόσει την φαρμακευτική αγωγή και πάλι ο ασθενής ανάρρωσε και βγήκε από το νοσοκομείο υγιής.
Τα νοσοκομεία έδωσαν μάχη, προσλαμβάνοντας μεγάλα και σίγουρα ακριβά δικηγορικά γραφεία, ώστε να αρνηθούν τη θεραπεία ακόμη και σε ασθενείς που πέθαιναν και δεν είχαν άλλες επιλογές.
Στο νοσοκομείο Edward-Elmhurst στο Σικάγο, εισήχθη ένας 68χρονο ο Nurije Fype, τοποθετήθηκε σε αναπνευστήρα και πάλι, καθώς όλες οι άλλες θεραπείες απέτυχαν, η οικογένειά της απευθύνθηκε σε δικαστή να διατάξει τη χρήση της ιβερμεκτίνης.
Ο δικηγόρος Lorigo ισχυρίζεται ότι το νοσοκομείο αρχικά αρνήθηκε να υπακούσει την δικαστική απόφαση, η οποία θεωρήθηκε περιφρόνηση σε δικαστική απόφαση, οδηγώντας την υπόθεση σε άλλο δικαστή ονόματι James Orel.
«Γιατί να μην δοκιμαστεί αυτό το φάρμακο εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι βελτιώνει την υγεία» ανέφερε στους Chicago Tribune ο δικαστής James Orel.
«Γιατί το νοσοκομείο αντιτίθεται στην παροχή αυτού του φαρμάκου της ιβερμεκτίνης;»
Είναι τόσο ασφαλές όσο η ασπιρίνη.
Έχει χορηγηθεί για άλλες ασθένειες 3,7 δισεκατομμύρια φορές.
Ιστορίες σαν αυτές δεν αποδεικνύουν ότι το φάρμακο λειτουργεί.
Δεν αποτελούν καν αποδεικτικά στοιχεία.
Οι άνθρωποι αναρρώνουν από ασθένειες και αυτό δεν σημαίνει ότι κάποια συγκεκριμένη θεραπεία ήταν αποτελεσματική.
Μπορεί από τύχη η ivermectin να αποδείχθηκε αποτελεσματική και σε άλλες περιπτώσεις να μην έδρασε να μην είχε αποτελέσματα.
Πέραν από τις τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές, δεν υπάρχει άλλη απόδειξη.
Ο Lorigo ανέφερε ότι λαμβάνει πλέον «10, 15, 20» κλήσεις και email καθημερινά.
Όταν ένας ασθενής με Covid-19 που έχει ήδη λάβει το πλήρες επίσημο πρωτόκολλο θεραπείας και αποτυγχάνει ούτως ή άλλως, η απόφαση για τη χορήγηση ενός φαρμάκου όπως η ιβερμεκτίνη, ή η φλουβοξαμίνη, ή η υδροξυχλωροκίνη ή οποιαδήποτε άλλη από δώδεκα άλλες πειραματικές θεραπείες μοιάζει παραλογισμός.
Τόσοι σοβαροί γιατροί ανά τον κόσμο δεν κατάφεραν να βρουν την λύση για το φάρμακο και βρέθηκε στην ιβερμεκτίνη και η αντιπαράθεση οξύνεται….
Η γελοία πλευρά της υπόθεσης
Η γελοία πλευρά περιλαμβάνει την λογοκρισία των ειδήσεων για την ivermectin που, ανεξάρτητα από το τι σκέφτεται κάποιος για το εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία είναι σαφώς προς το δημόσιο συμφέρον.
Οτιδήποτε βοηθάει την δημόσια υγεία πρέπει να το υποστηρίζουμε και όχι να το υπονομεύουμε, αυτό δεν πρέπει να ισχύει;
Όποιος αναζητήσει στο Διαδίκτυο σχετικά με το θέμα θα καταλήξει σε διφορούμενα συμπεράσματα.
Οι πολιτικές του YouTube είναι επίσης περίεργες.
Κατάργησε τα βίντεο που περιείχαν συνεντεύξεις με ανθρώπους όπως ο πνευμονολόγος Pierre Kory… αλλά μια συνέντευξη με τον Lorigo στο TrialSite News που περιέχει βασικά όλες τις ίδιες πληροφορίες παραμένει ενεργή.
Επιπλέον, κάθε είδους δηλώσεις τουλάχιστον τόσο προκλητικές όσο η «θαυματουργή» διατύπωση του Kory στη Γερουσία εξακολουθούν να μπλοκάρονται στο Διαδίκτυο, ακόμη και εάν αναφέρονται από αξιόπιστα ερευνητικά περιοδικά.
Πάρτε, για παράδειγμα, αυτό το απόσπασμα από το τεύχος Μαρτίου της Japanese Journal of Antibiotics της Ιαπωνικής Εφημερίδας των Αντιβιοτικών:
Όταν επιβεβαιώνεται η αποτελεσματικότητα - έστω και μερικώς - της ιβερμεκτίνης για την πανδημία COVID-19 με τη συνεργασία ερευνητών σε όλο τον κόσμο και η κλινική χρήση της επιτυγχάνεται σε παγκόσμια κλίμακα, θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ ωφέλιμη για την ανθρωπότητα.
Μπορεί ακόμη να αποδειχθεί συγκρίσιμο με τα οφέλη που επιτεύχθηκαν από την ανακάλυψη της πενικιλίνης…
Δεν υπάρχει σαφώς απόδειξη ότι η ιβερμεκτίνη είναι η επόμενη πενικιλίνη, τουλάχιστον όσον αφορά τις επιδράσεις της στο Covid-19.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει συμβουλεύσει για την χρήση της ιβερμεκτίνης εν αναμονή περαιτέρω μελέτης, ωστόσο έχουν γίνει τυχαιοποιημένες μελέτες που δείχνουν ότι είναι αναποτελεσματική στην επιτάχυνση της ανάκαμψης.
Επίσης ο κατασκευαστής του φαρμάκου, Merck, δήλωσε ότι δεν υπάρχει «ουσιαστική απόδειξη» της αποτελεσματικότητας για ασθενείς με Covid-19.
Ωστόσο, είναι επίσης αναμφισβήτητα αναληθές, όπως υποστηρίζεται συχνά, ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το φάρμακο μπορεί να είναι αποτελεσματικό.
Oxford University
Πρόσφατα, για παράδειγμα, το Oxford University (Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) ανακοίνωσε ότι ξεκινά μια μεγάλης κλίμακας κλινική δοκιμή.
Για την έρευνα έχει ήδη προσλάβει περισσότερους από 5.000 εθελοντές τονίζοντας: ότι «μικρές πιλοτικές μελέτες δείχνουν ότι η έγκαιρη χορήγηση ιβερμεκτίνης μπορεί να μειώσει το ιικό φορτίο και τη διάρκεια των συμπτωμάτων σε ορισμένους ασθενείς με ήπιο COVID-19 , «ότι είναι» ένα γνωστό φάρμακο με καλό προφίλ ασφάλειας και λόγω των πρώτων υποσχόμενων αποτελεσμάτων σε ορισμένες μελέτες, χρησιμοποιείται ήδη ευρέως για τη θεραπεία του COVID-19 σε πολλές χώρες.
Το κείμενο της Οξφόρδης αναφέρει επίσης ότι «υπάρχουν λίγα στοιχεία από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές μεγάλης κλίμακας για να καταδειχθεί ότι μπορεί να επιταχύνει την ανάρρωση από την ασθένεια ή να μειώσει τις εισαγωγές στο νοσοκομείο».
Αλλά εάν διαβάσετε την φράση «πρώτα υποσχόμενα αποτελέσματα» το οποίο δεν το αναφέρει κάποιος τυχαίος αλλά το Oxford University θα ήταν πιθανώς αρκετή ώστε κάποιοι άνθρωποι να καταφύγουν σε αυτή την λύση.
Δυστυχώς όμως με εξαίρεση το Bloomberg και Forbes, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης δεν ανέδειξαν τις πληροφορίες από το Oxford University
Η Ivermectin έχει υποστεί την ίδια τύχη με χιλιάδες άλλα θέματα ειδήσεων, το φάρμακο το προωθούν οι εθνικιστές και το εμβόλιο οι προοδευτικοί.
Εάν μιλήσεις για φάρμακο κατά του Covid 19 είσαι επικίνδυνος αλλά εάν αποδεχθείς το εμβόλιο είσαι αποδεκτός.
Δεν μπορεί λοιπόν για όλες τις ασθένειες να έχουν βρεθεί φάρμακα και για τον Covid 19 μόνο εμβόλια...
Το φάρμακο κατά του Covid 19 αποτελεί διαμάχη σχετικά με το κατά πόσο οι ασθενείς μπορεί να έχουν την δική τους θεραπεία.
Λίγο πριν το Covid-19, η ιατρική κοινότητα προχώρησε σε μια επανάσταση σχετικά με την ενημέρωση των ασθενών, εμπνευσμένο από έναν συνδυασμό της Google και των νόμων για τα δικαιώματα των ασθενών.
Πρέπει να επιτρέπεται σε άτομα που βρίσκονται πριν τον θάνατο να δοκιμάσουν οτιδήποτε για να σωθούν;
Αυτό φαίνεται σαν μια εύκολη ερώτηση για απάντηση.
Πρέπει να επιτραπεί σε ολόκληρο τον κόσμο να έχει την δυνατότητα της επιλογής.
Μερικοί θα έλεγαν απολύτως όχι, ενώ άλλοι θα έλεγαν ότι η διαφθορά των φαρμακευτικών εταιρειών και του ιατρικού συστήματος δυστυχώς το καθιστούν αναγκαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου