Η Αλήθεια τόπο να σταθή μιά σπιθαμή δε θάβρη...

Σε αυτή την όμορφη χώρα - Γιατί;
1907...
ο Παλαμάς δημοσιεύει το "Δωδεκάλογο του Γύφτου" που
είναι ο καρπός της ανήσυχης στάσης του ποιητή απέναντι στα μεγάλα δεινά του λαού μας.
Γράφτηκε τα ταραγμένα χρόνια 1899 έως 1906...
Και η ιστορία συνεχίζεται ή μήπως επαναλαμβάνεται;

«Γύριζε, μη σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη, 

ο ψεύτης είδωλο ειν᾿ εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια, 

η Αλήθεια τόπο να σταθή μιά σπιθαμή δε θάβρη. 

Αλάργα. Μόρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια. 

Απο θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους 

κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται. 

Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους! 

Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός καὶ δασκαλοκρατιέται. 

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, 

ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, 

κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, 

των Ευρωπαίων περιγελά και των αρχαίων παλιάτσοι. 

Και δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι, 

και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι. 

λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι 

κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!»

Κωστής Παλαμάς 

ntina