στο βάθος του δρόμου το άγαλμα διηγόταν στα πουλιά το αληθινό ταξίδι...

…Συχνά τη νύχτα, 

χωρὶς να το καταλάβω, 

ἔφτανα σε μια άλλη πόλη, 

δεν υπήρχε παρά μόνο ἕνας γέρος, 

που ονειρευόταν κάποτε να γίνει μουσικός

και τώρα καθόταν μισόγυμνος μες στη βροχή – με το σακάκι του είχε σκεπάσει πάνω στα γόνατα του ένα παλιό, φανταστικό βιολί, 

"το ακούς;" μου λέει, 

"ναί", του λέω, πάντα το άκουγα,
ενώ στὸ βάθος του δρόμου το άγαλμα διηγόταν στα πουλιά το αληθινό
ταξίδι.  
Τάσος Λειβαδίτης
ntina