Ζούμε συλλογικά και μπορούμε να υλοποιήσουμε ένα υπαρκτό μέλλον, κατασκευασμένο από οποιονδήποτε κατά την διάρκεια των εικοσιπέντε χιλιάδων ετών του κύκλου διττότητας. Εφόσον αυτός ο τελευταίος φτάνει στο τέλος του, μας παρέχει ένα ένα επίφοβο δυναμικό. Πολυάριθμες δυνατότητες δημιουργήθηκαν στο μέλλον, χωρίς ποτέ να υλοποιηθούν στο παρόν.
Σήμερα, μη διαθέτοντας πλέον αξιόλογα στηρίγματα, σαρώνοντας τον αναλλοίωτο νόμο του χρόνου, η ανθρωπότητα αφυπνίζει επικίνδυνα δυναμικά καταχωνιασμένα εδώ κι εκατομμύρια χρόνια στο έρεβος του μέλλοντος.
Οι θυμοί του πλανήτη μας, μας εκπλήσσουν, ενώ είναι το αποτέλεσμα υλοποίησης καταστροφικών μελλόντων, εφαρμογή του καθενός στην καθημερινή του ζωή!
Μια βίαιη σκέψη ή μια κουβέντα εξαπολύει στο μέλλον ένα φαινόμενο nocebo.
Αρκεί στη συνέχεια να εφαρμόσεις αυτό το δυναμικό.
Ένας μικρός θυμός θα προκαλέσει μια σημαντική επίπτωση, η οποία ήδη υπάρχει στο μέλλον. Για να μην αναφέρουμε τους κυκλώνες, τους ανεμοστρόβιλους που είναι δυνατό να εξαπολυθούν λόγω της βιαιότητας ενός λαού.
Οι σκέψεις είναι πολύ πιο καταστροφικές από όσο νομίζουμε!
Γιατί να μην τις χρησιμοποιήσουμε αντίστροφα;
Δεν μπορούμε να φανταστούμε την δύναμή τους....
Οι καταστροφές δεν είναι ποτέ φυσικές, αλλά αφορούν τη φύση, η οποία είναι στην υπηρεσία μας και που οι σκέψεις μας αλλάζουν μεταβάλλοντας το δυναμικό της!
Και μόνο ο διττός μας μπορεί να διευθετήσει ένα βλαβερό δυναμικό πριν να υλοποιηθεί από οποιονδήποτε.
Σύμφωνα με την ίδια φυσική διαδικασία, μπορούμε να είμαστε οι δημιουργοί της ευτυχίας των άλλων, χωρίς ποτέ να τους βλέπουμε στην καθημερινότητά μας!
Και γιατί μια ευχάριστη σκέψη καταστρέφει ένα δυσάρεστο δυναμικό;
Μια ευχάριστη σκέψη προς κάποιον που συναντάμε στο δρόμο αρκεί για να εξαπολύσει ένα ευχάριστο δυναμικό.
Αυτό το άτομο θα μπορέσει να εφαρμόσει ένα συμπαθητικό μέλλον μόνο όταν η δική του σκέψη θα είναι της ίδιας τάξεως.
Και το άτομο αυτό θα νιώσει τότε μια στιγμιαία χαρά χωρίς καν να ξέρει το γιατί.
Και τι παράγει μια δυσάρεστη σκέψη;
Μια δυσάρεστη σκέψη επιτρέπει να υλοποιήσουμε ένα δυσάρεστο μέλλον, που αμέσως πυροδοτεί μια αντίδραση άμυνας.
Νομίζουμε τότε αδίκως, ότι πρόκειται για μια αυθόρμητη αντιπάθεια.
ο να γνωρίζουμε αυτόν τον απλό μηχανισμό θα επέτρεπε να ρυθμίσουμε την πλειοψηφία των προβλημάτων στη γη.
Δεν είναι ουτοπία, αλλά ένας νόμος, που το σημερινό τέλος του κύκλου διττοτητας, τον καθιστά μόνιμο!
Μα...ποιο τέλος;
Το τέλος των καιρών της διττότητας!
Σήμερα, μη διαθέτοντας πλέον αξιόλογα στηρίγματα, σαρώνοντας τον αναλλοίωτο νόμο του χρόνου, η ανθρωπότητα αφυπνίζει επικίνδυνα δυναμικά καταχωνιασμένα εδώ κι εκατομμύρια χρόνια στο έρεβος του μέλλοντος.
Οι θυμοί του πλανήτη μας, μας εκπλήσσουν, ενώ είναι το αποτέλεσμα υλοποίησης καταστροφικών μελλόντων, εφαρμογή του καθενός στην καθημερινή του ζωή!
Μια βίαιη σκέψη ή μια κουβέντα εξαπολύει στο μέλλον ένα φαινόμενο nocebo.
Αρκεί στη συνέχεια να εφαρμόσεις αυτό το δυναμικό.
Ένας μικρός θυμός θα προκαλέσει μια σημαντική επίπτωση, η οποία ήδη υπάρχει στο μέλλον. Για να μην αναφέρουμε τους κυκλώνες, τους ανεμοστρόβιλους που είναι δυνατό να εξαπολυθούν λόγω της βιαιότητας ενός λαού.
Οι σκέψεις είναι πολύ πιο καταστροφικές από όσο νομίζουμε!
Γιατί να μην τις χρησιμοποιήσουμε αντίστροφα;
Δεν μπορούμε να φανταστούμε την δύναμή τους....
Οι καταστροφές δεν είναι ποτέ φυσικές, αλλά αφορούν τη φύση, η οποία είναι στην υπηρεσία μας και που οι σκέψεις μας αλλάζουν μεταβάλλοντας το δυναμικό της!
Και μόνο ο διττός μας μπορεί να διευθετήσει ένα βλαβερό δυναμικό πριν να υλοποιηθεί από οποιονδήποτε.
Σύμφωνα με την ίδια φυσική διαδικασία, μπορούμε να είμαστε οι δημιουργοί της ευτυχίας των άλλων, χωρίς ποτέ να τους βλέπουμε στην καθημερινότητά μας!
Και γιατί μια ευχάριστη σκέψη καταστρέφει ένα δυσάρεστο δυναμικό;
Μια ευχάριστη σκέψη προς κάποιον που συναντάμε στο δρόμο αρκεί για να εξαπολύσει ένα ευχάριστο δυναμικό.
Αυτό το άτομο θα μπορέσει να εφαρμόσει ένα συμπαθητικό μέλλον μόνο όταν η δική του σκέψη θα είναι της ίδιας τάξεως.
Και το άτομο αυτό θα νιώσει τότε μια στιγμιαία χαρά χωρίς καν να ξέρει το γιατί.
Και τι παράγει μια δυσάρεστη σκέψη;
Μια δυσάρεστη σκέψη επιτρέπει να υλοποιήσουμε ένα δυσάρεστο μέλλον, που αμέσως πυροδοτεί μια αντίδραση άμυνας.
Νομίζουμε τότε αδίκως, ότι πρόκειται για μια αυθόρμητη αντιπάθεια.
ο να γνωρίζουμε αυτόν τον απλό μηχανισμό θα επέτρεπε να ρυθμίσουμε την πλειοψηφία των προβλημάτων στη γη.
Δεν είναι ουτοπία, αλλά ένας νόμος, που το σημερινό τέλος του κύκλου διττοτητας, τον καθιστά μόνιμο!
Μα...ποιο τέλος;
Το τέλος των καιρών της διττότητας!
17
επιμέλεια κειμένου:ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου